Acta ex iis decerpta quae apud Sanctam Sedem geruntur in compedium opportune ...

발행: 1865년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

rum insem iret, ut et fideles dirigant

et ad morum puritatem , sanctitatemque Matrimonii christiani sartam

tectam servandam, uno animo pro dant. .

2. . At vero in exequendi 8 Patris mandatis haee S. Poenitentiaria superfluum putat in memoriam cuiusque revocare, quod est inmae B Iigionis nostrae notissimum dogma, nimirum Matrimonium unum esse ex septem Sacramentis a Christo Domino institutis , proindeque ad Ee- elegiam ipsam , cui idem Christus

divinorum suorum mysteriorum dispensationem ommisi , illius directionem unice pertinere tum etiam superfluum putat in cuiusque memoriam revocare formam a

S. Tridentina Synodo praescriptam

siue ouius Observantia in locis, ubi illa promulgata fuit, valide contrahi matrimonium nequaquam posset. π3. . Sed ex hisce aliisque axiomat, hus et atholicis Doctrinis debent animarum Pastores praeticas instr etiones consseere,quibus etiam Fid Iibus id persuadeant quod Sanctissimus Dominus noster in consistorio secreto die XXVII. Septembris anni MDCCCLII. proelamabat id est- Inter Fideis atrimonium dari non

Porae , quin uno eodemque tempore si Meramentum atque ideiroo quamlibet aliam inter Christianos viri e muneris, praeter Sacramentum , coniunctionem, etiam e vilis lema vi faetam, nihil aliud esse, nisi turpem atque eritissem eo ubinarum.

gione a servire di norma generale elascuno di toro, per molare iladeli, e procedere eoneordementea sostenere la purita de' eostumi e la8antith de matrimonio cristiano. . 2. . Nesreseguire per gli ordim dela Padre questa S. Penitentieria crede superfluo di ammentare 6, et1 h domma notissimo delia n stra antissima eligione , essere elo it matrimonio uno de' seste

Sagramenti instituti a Gesi Cristo e pereio alla Chima, ni lostem Gesii Cristo affido a diaspensa de suo divini misteri , ap-

partenere solamente i regolario. costis ora erede superfluo ieοrdare is forma presoritis data Concilio di Trento sem. 24. Cay. Ide in orin matrimonii, Mngara os- serva a della quale non polreh-be ne tuom ove ubblicato, contrare validamente i matrim

3. . a da queste e vitre massime e dourine attollineri Pastori desse anime devon formare stru-gioni pratiehe con eui faeciano bene intendere a sedet quello, hecla Santita di nostro signore proclam mava ne concisior segreto dei 27settembre 1852 , io inter deses

Matrimonium dari non posse, quin uno eodemque empore ait Sacramentum, atque ideire quamlibet aliam intereArisιsanos viri e mulieris, praeter

Meramentum mnisnetionem, etiam eissilis legis in Delam, niti aliud esse, nisi ιurpem vique eritissem con bi

612쪽

mentum, verum eo ut contractum

haberi ullo modo posse; et quemadmodum uiuuispotestas ligaudi quem-.- Fidelium iu matrimoui inoapax est, ita et vendi Mapaeem esse Ud- φ, sleuthaeo S. Poes tenuaria an alia in nonnullis responsiouibus ad dubia parti ldria deelaravit, sententiam omnem do separatione Osuiugum legitimo Matrimonio oram Mesesia murin-otorum a diu potestate loram, nullius Moris esse et orituminqui eiusmodi sententia abutena, alii

se personae coniungere auderet, ore verum adu ruini quemadmodum esset verus eo diu inarius, . vitantum civilia actae in matrimonio

persistere praesumeret; atque ut m- que absolutione indigum esse M. ne haud resipiseat, a praeseriptionibu Levitiae se .ubiicien ad

poenitentiam eon erra Rrήν. 5. Quamvis autem verum Fid lium Matrimonium tum solum eo trahatur, quum vir et mulier imp dimeotorum expertes mutuum consensum patelaoiuut oram Parocho

et testibus, iuxta euatam 8. Concilii Tridentini formam, atque ita on-traetum matrimonium omnem suum

'alorem obtineat, ne opus sit ut a civili potestate ratum habeatur, a confirmetur attamen ad Mation

Poenasque vitandas, o o prolis bonum, quae lioquin a loca pol state ut legitima nequaquam habere-4. ΑΕ in eis Otremo istimente dedurro, eho ratio ei viis avant glio hi di Dio, e deua sua Chima non

pu essere oonsidero oria oonto a eun non che diSacramento, n pure

sona, sarebbera vero adultero e - arisbo vero oncubinario hi

prosum se di stare in matrimonio iv larga dei solo atto civile, ea uno od' aluo arisbe indema di assoluxione a his noui avias e soti poneudosi in preMelaioni della

Chima, non toruasse a Penue a. s. Quantuisque in il vero matrimonio M'ladeli aliora solamente si contrae quando I uomo sua donnascevri di impedimenti diehiarano ilmutuo consens avanti it Parme etesimonii, inusta latitata forma delS. Concilio 4 Trento, ed i matrimonio cosi contratio abbia tutis Isuo alore, M abbia allatis bisogno

613쪽

eulum avertendum , Opportunui et

expediens videtur, ut iidem Fideles postquam atrimonium legitime

contraxerint coram Ecclesia , se si-8tant .actum lege decretum exequuturi, ea tamen intentione ut B nedictus XIV. docet in Brevi diei XVII. Septembris anni DCCXLVI. Reddua sun Nobis), sistendo soGubernii Ossiciali nil aliud faciant,

quam ut civilem meremoniam me quantur. B6. . Iisdem de causis, nequaquam vero ut infaustae legis executioni eo- operentur, Paroehi ad matrimoniieelebrationem eoram Ecclesia eos Fideles, qui, quoniam lege areentur, ad civilem actum dein non admittere tur ae proinde non haberentur ut i

intimi coniuges, non ita facile ac promiscue admittant. Hac in re multanti debebunt cautela a prudentia , et Ordinarii onsilium exposcere; atque hie facilis ne sit ad annuendum: sed in gravioribus eatibus hoc sa-orum Tribunal eonsulat. . 7. Quod si opportunum est ad expedit, ut Fideles sistente se adactum ei item peragendum se probent legitimos coniuges coram lege:

hunc tamen actum, antequam matrimonium coram Ecclesia celebra- Verint, peragere nequaquam debent. Et si qua coactio, aut absolutam cessitas, quae dieite admittenda non est , eiusmodi ordiuis invertendi causa esset 'uno omni diligentia utendum erit, ut matrimonium conare meor il perteolo di poligamia, si avris opportuno ed es diente, ehei modesimi fedeli, opo ' ver contratio legittimo Matrimonio avanti alia hiem si presentino a complere 1 alto imposio talia temeeon intentione pero Ceome insegna Benedetto XIV. uel Breve dei T8euembre 1746. Maduae sunt MMεθehe presentandosi ali'umeliae delsoverno non sanno It , he una ceremonia meramente civile. 6. .Eperte tesse agioni, e non

marin senso di prestar mano ad easougione deli infausta leme, i Parr ehi non do ranno inmettere iudi&serendimente alla celebracloae delmatrimonio manu illa carum. quei sedeti , he per e re proum dassalame, non saris,ero pol ammessi QP auo civile e Mindi non stioonο- soluti per coniugi. In eis Mono are di molia cautela seudenga, sentire ii parere deir ordinario , questi non esse facile netrannuire; ma ne eas pili gravi onsultare questora Tribunale. 7. . Che so h opportuno ed spediente, heri sodin eo presentaria vir atto eivile si saeviano conoscere

per legitum coniungi in fascia allaleme; non devono pero mai complere u in auo se a me prima oclebrato it matrimonio Manti allaChiem. Ε - - la eoatione , odun assoluta necessit , ohe non devesaetimente ammettersi, portasse di Invertire undiae ordine, aliora deve

614쪽

APPENDI Vulram Eeclesia quamprimum contrahatur , atque interim contrahentes seiuncti consistant. Hac super re unumquemque hortatur haec A. Poenitentiaria, ut doctrinam sequatur ac teneat a Benedicto XIV expositam in Brevi, cuius supra mentio lacta est, ad quod tum Pius VI in suo Brevi ad Galliae Episcopos . Gudabilem alarum morum dato die

XX Septembris anni MDCCLXXXXI. tum Pius VII in suis literis datis die XI. Iunii Anni MCCCVIII ad Episcopos Piceni, eosdem piscopos instructionis gratia remittebant, qui normas expostularant, quibus in simili civilis aetus contingentia Fideles dirigerent. Posthaeo omnia facile est videre, pratim hactenus observatamiare Matrimonium , et speciatim eirca paroeciales libros, sponsalia, et matrimonialia impedimenta cuiusvis naturae ab Ecelesia sive eonstituta

sive admissa, nullo modo variari. 8.α Et hae sunt generales normaeqnas uiora Poenitentiariae , ancti Patris mandatis obsequenti, tradere visum fuit, et iuxta quas eadem videns plures Episcopos et Ordinarios suas iam instructiones adamussim confecisse, maximopere laetatur: speratque fore ut et aeteri omnes idem faciant qui ita se pastores vigiles ostendentes, meritum a Praemium a Iesu Christo Pastorum omnium Pastore eonsequentur. . quanto prima si contratio si matrimonio avanti alla Chima, exintanisi contraenti stiano separati. Ed n- torno a io si raceomanda di atte-nersi alia Dottrina svituppata dam nedetto XIV. ne mentovato Breve, cui Pio Ι. et suo breve a Veseovi di Francia Laudabilem maiorum

sto Orme per regolare i sedeli in simile contingena di alto civile. Edop tutio questo e facile edere,

che, non resta in alcum manter H- terata latrassi si qui osservatam torno a matrimonio , e muniamente intorno a libri parrocchiali, sponsali, ed Impedimenti Matrimoniali di qualunque natura stabiliti orieonoseluti desta Chima s

rati che in ossequio degli ordini del8. adre quest S. Penite ieria haeredulo di segnare, e sopra te grauit goderanimo di edere, ehe molli Veseovi exordinarii hanno giti mo-dellatorie loro istruetioni, e si nutre fiducia the vitrettanto saranno tutugii altri , meost mostrandos pastori vigilantiis avranno merito da Gesucristo Pastore di tuitici Pastori . . Dato in Roma dalla'. Penite 1 ricli 15 Gennes 1866. .

A. M. CABD. CAGIAN P. M.

L. Petrano Segretario.

615쪽

--ema mare meast. Crebro repetitis querelis nomine communitatis A. ad Curiam episcopalem adversus loci Parochum ., summaria inquisitio in eumdom instituta suit, ex qua sequentia imputationum capita satis comprobari Curiae visa sunt, empol nimius, et durus rigor Parochi N. in castigandis pueris per verberationes, et adultis per implorationem politiae saecularis. 2. Indomita ludi et conversationis passio, quae ipsum frequenter a sua paroecia abesse, et in vicina oppida excurrere cogeret; unde non raro serotinis horis, media nocte, imo summo mane domum re ertebatur. 3. Notabiles negligentias in ossicio pastorali, ac in administratione sacramentorum, ex causa praesertim seri reditus ex locis peregrinis. 4. Notabiles distractiones in publicis divini officii lanctionibus non sine populi admiratione. I. Culpabilis neglectus in assistendo moribundis, quorum nonnulli ipsius culpa sine sacramentis decesserunt. 6. Demum gravis aversio, et abalienati parochianorum exinde derivans, ita ut ipso Parocho celebrante divina officia, parochian ecclesiam vitarent, sacramenta recusarent, et passim maxima frequentia viianas ecclesias peterent. Hinc suadente publicae utilitatis ratione et pro bono pacis, sententia a Curia lata fuit, qua per modum provisionis administrativus et temporariae, Cooperator datus est Parocho ., eiusdem Parochi sumptibus, donec huiusce provisionis causam cessare constaret. Quae quidem provisio post mensem temperata est ita, ut permissum et praeceptum fuerit arocho, et Cooperatori in omnibus cultus divini unctionibus altornare Vices, salvo tamen arbitrio parophianorum Cooperatorem adeundi, in sacramentorum administratione, et infirmorum adadstentia.

616쪽

s-tentiam, quae sequitur a Iudice huius Curiae obtinuit, videlidet: sententiam poenalem contra Parochum N. tamquam aequum poenae modum excedentem, non susteneri; ideoque Cooperatorem ipsi datum revocandum; Parochum vero appellantem propter culpabilis negligentias in munere parochiali esse severe coarguendum. Praetersa, iudicii expensas et stipendium dati Coadiutoris a parocho serenda esse.

Vicissim ab hac sententia spiscopali: Curia ad posvitem Sedem appellavit. Pondente autem appellatione, cum dimidia inter Parochum . M aminianos augeri in dies non sine fibrituali horum damno intolligeret Episcopus, ope alterius sente Mao, Parochum ipsum ad permutandum intra trimestre parγohiale suum boneficium oum alio damnavit, eum lite interim ab omni exorcitio iurisdictionis et ordinis, excepta Missa privata, suspendii. Itaque contra hanc sententiam iterum appellavit pa- minus ad metropolitanam Sedem, quae tamen ob pendentiam litis penes Apostolicam Sedem suam incompotentiam dechm-vit. Exinde Paroinus ad . Sedom suam otiani appellationem deduxit. Quae autem utrinque disputata in in sequont disce statione per summa capita reperies.

in renda sententia iudici Curiae episcopali adversa perpenderat, inquisitionem institutam super Parochi accusationibus de solentem et maneam fuisse. Investigatum enim non fuerat quam ob causam, quove animo accusatores Parochoippsterent Dan sei, licet personali odio si vindiciis sorsan cupidine sibi opti, vel γtius desidem oecurrendi publicae paroeotae malis, quae parosis imputabantur. Eo vel magis quod cum a decem annis Parachus N. am regero paroeciam, accusationum capita ad ultimosam nos non reserebantur, ita ut expiscata et conquisita ea hola esse viderentur, quae lapsu temporis obliterata manebant uum' ratio agendi Par hi in primis ad trutinam rhvocari debuisset, et si culpa vacuus repertus ipse non esset, lom flebat admonitionibus, ut ad fami frugem rediret.

617쪽

Aocedit, non amma Mou ationum vita Paroiso omnlunieata suisse ut asse Mendere posset. Insuper adam metropolitana Curia singulas Musationes perpeiaeus, observabat probari quidem Parochum nimiam aliquand adhabuisse severitatem in adolescentes , et quandoque praecipitanter in hac re se gessisse; a eosd- iuratos estes deposuisse, non cuneta esse veritati consona distractiones automminori etiam pretio habenda esse, quae ad duos asu tempore iamdiu praeterito reserebantur circa actusationes ludi ad plures noctis horas protracti, id raro aceidisse testes assimiaban. et quando imbrium vis impedimento reditui foret. hemum minoribus imputationibus omissis, eadem Curia rea negligentiam in Sacramentorum administratione perpendebat, sΘx tantum numerari huius negligentiae casus in toto decennio curae parochialis attamen de eorum Minnullis Parochus auditus non uerat circa caeteros vero, vel exoludebantur cireum

stantiae ludi et absentiae a Parochia, vel deprehen batur salsa

seu exaggerata accusatio, vel alia concurrebant adivincta, quae Parochi negligentiam, si non omnino xeus roga, saltem non adeo criminosam reddebant prout ex adverso contendebatur. Caeterum, quamvis ob indicata rationum momenta gravis nimis existimata fuerit poena ionicia Parooho. ι; tim rismpo expensarum pro alendo Coadiutore, praesertim uism ob edd cus eidem obventurum; nihilominus Oadenti Curia monenduiti s rio Parochum esse censebat, ob immoderatam ludi et conversationis passionem, ob eiusdem commorationes extra fines Parochias, usque ad serotinas noctis horas, distraetiones, et neglectum in obeundis sacris actionibus, anxietatem in conservanda sanitato et vita in casibus, in quibus pastor bonus vitam etiain pro ovibus dare obeat, ob vehementiam donique in eastigandis pus-ris et adultis. Parochus praeterea sese apud Sodem Apostolitam d nde bat ab altera lata sententia, qua permutatio beneficii Mem batur, hanc pariter sententiam non sustiueri ebmendabat non

solum quia iisdem rationibus ac prima sententia toniti imbuta sed etiam quia lata sui pondente sues Apostoli raedἀm appellatione, quo in casu sino vitio attintati, vitii innovari

potuerat.

618쪽

sensiona prioris sontantia addue a Curia caput . De rerum perminatione, in quo lagitur u Si piscopus causam perspexit . necessariam, licite poterit de uno loco ad alium transferre personas, ut quae uni loe minus sunt utilos alibi se valeant utilius exercere o Quo textu Deti Doctores sentiunt, integrino esse Episcopo cogere Clericum ad permutandum cum alio ben ficium, quatenus urgens causa publicae utilitatis id exigat, licet sine Beneficiat culpa id eveniat ex gr. si gravis exurgat RVE sio, et odium populi adversus Par hum, ita ut eius verba nuulum amplius fructum asserant, populus divina contemnat, et scandala oriantur. Namque bonum publicum debet praeserri PAEvato, ceu inter aliosis et Boissensi ad est tiι. n. Dis 39. Nihilominus subiungebatur, mitin cum Parocho in praesenti casu actum suisse. Uditus nim idem uerat Cooperator dumtaxat iuxta monitum citat Boissensi ibidemn 40, et quidem ad tem- .pus, permissa insuper inter Parochum et cooperatorem alte nativa in sacris explendis unctionibus. Constitit enim ipsi soli animarum eurum relinqui non posse, in quentiscilicet gravis Ρωpuli aversio Oncitata suerat. Ciro sententiam autem Iudicis metropolitani eadem episcin palis Curia animadvertebat, dictain sententihm salso supposito Iaborare: namque in ea salso supponitur institutam misso imquisitionem, ut Parochus poena plecteretur culpae proporti nata Non aliud siquidem actum uerat, quam ut decemeretur, quo remedio, rebus in ea parochia lanesto dimidio conturbatis, per modum provisionis administrativae occurendum esset. Iu e dem insuper sententia salso supponi dicebatur ad eiusmodi provisionem deveniri ex iure non posse, nisi antea constaret solius PMDehi culpa ea contigisse mala, quibus remedium erat in rendum quod non convenit cum iis, quae ad consulendum e clesiasticae administrationi aut in iure sunt. Quin imo Innocentius III cap. 0 de Renunt. ait u Propter malitiam autem plebis cogitur interdum Praelatus ab ipsius regimine declinare, O quando plebs adeo dura cervicis existit, et in rebellione sua ita pertinax invenitur, ut proficere nequeat apud ipsum. sed a Propter eris duritiem, quo magis satagit, eo magis iusto imis dicio deficere permittatur. s. Haec quidem sancita extant circa

619쪽

Par hum omnino insontom, qua maiorem vim habere dicenda sunt, si Parochus in pertinaci odio plebis omnino insons non reperiatur. Plures autem culpas recognovit ac numerat ipse metropollitanus ludo, quamvis caeteras nimia lacilitate excusare visus fuerit. A desectus quod attinet in peracto summari processu invenis observabatur iuxta Reiflanstuet . ait n. 209, Enge ius an eodem lac publicationem testium reo fieri non debere si ipsis exinde grave immineret periculum vel incommodum; quod insuper ex praxi eiusdem dioecesi servari solere dicebatur. Caeterum si omissiones quae processus substantiam tanginront, irrepsissent, non ideo absolvi reus, sed processus suppleri debuisset, o culpa iudicis in detrimentum christianae reipublicas ederet. Gradum praeterea lacion episcopalis Curia ad defensionem altorius sentontiae qua deoreta est, per modum provisionis, beneficii parochialis permutatio, o innitebatur pariter causis ius, dii et aversionis in dies auctis ob eiusdem Parochi arrogantiam. Quibiis eae scio nonnullae Resolutiones S. C. C. addebantur , quae similes causas respioietant , et sunt sequentes. In

Taurinen Suspensionis dies Iulii 4855 Archiepiscopus curae animarum exercitium interdixerat ouidam Parocho, quod prudentiae legibus et animarum solicitudine negleotis, ac pretis monitionibus, adeo dissicili suo ingonio indulgeret, ut subditorum existimationem ac fidem omnino amisisset. Famitate proinde usus fuerat Archiepiscopus, quam facit Conoilium Tridentinum ordinariis ins s. 2 c. de Res, ut sollicet possint Par his imporitis et moris officiis minus aptis, si alias honestae vitae sint,

eoadiutores, seu vicarios ad tempus deputare. Et licet ex adverso plum obiicerentur desectus ob non servatum iudicialem ordinem, o omissam trinam canonicam monitionem, et citationes, a licet imputationum via veritas vel gravitas in diserimen revocaretur, Niamo ad dubium: An decretum Curiae arehiepiscopalis sit con- firmandum vel in imandum in casu D responsum prodiit, quo archi piscopalis sententia confirmata os hisce verbis: asr-ιine ad primam partem negasive ad secundam e quoad redintegratiomem dilata, aque mimis Meea de periιia e idoneiια ad minastrandi paroegiam.

620쪽

cuiusdam loci delatae essent ad Cuniam inuso lem querelae, non soluita in inhonestam eiu vitaMa, veri u eth- ob negi ctum pastoris ossicium, in ministrandis Sacramentis, visitandis aegrotis etc. et de nimia quadam saevitia in pueris asstigandis, aliisque huiusmodi, unde omnium animi ita Aacerbati eunt, ut ab eo Sacramenta recipore, divinisque 3 ebus interesse meus reni Episcopus prius Coadiutorem ei oputauit deinde eum huiusmodi provisionem inutilem evasisas intenisares ad ave tenda mala, quae ex odio, et simultatibus adversm M Qhum concitatis, graviora in dies effici videbantur, decrevi . a iuuaqundrimestre -pus de permutanda paroecia Paroobio - sibi consuleret, ne permutatio seret ex officio. Devenion te causa per ηppellatio- ad 8. C, L. Par urator fiscalis instabat, ut qnfirmarotur sis itontra, a 'r ilia rationum momenta, haec perpendonda pro trina, s iso Qx eo

tholica, quod murali se aequo obtineri, si mos hactenus serv tu vosse impostorum interverti. Addebat insvps id ex iuris rapwripto ηι miseri ut innoc- ηρ cliu eos possit ad beneficium pervin ηndum si aliter bono pacia o stupii Mi ovium sua um periculo nituli nequaquam possit, mpridiem de renunc , Glossa ibidem, innooeat in v. 8 de Mevi. Nin v. Tua nos. n. I de Cierio ae9νοι num 4 Fostaris. B Sen. de Wr uti benes vim. 40 Paris de Mign. l. disp. 3 - 176, aliique. Hinc proposito dubio a an iudicatum curiae episeopalis ΕΡ Sipi tensis sustineatur in casu. S. C. t Augustii i-pondit - η Armalit -- die 2 Septembris sistit in decisis addita clausula. ito tum- ει pominino per Episeopum a cum Λω - reddiuva

aequivalentis.

SEARCH

MENU NAVIGATION