Geminou Eisagōgē ta phainomena (romanized form) = Gemini Elementa astronomiae

5쪽

ΓE MINOT

GEMINIELEMENTA ASTRONOMIAE

AD CODICUM FIDEM RECENSUIT GERMANICA INTERPRETATIONE ET COMMENTARIIS INSTRUXIT

CAROLUS MANITIUS LIPSIAE

IN AEDIBUS B. G. TE UENERI MDCCCXCVIII

6쪽

LIPSIAE: TYPIS B. G. TEUENERI

7쪽

Praelatio.

Christophori Lochneri et Iohannis Ηο anni, anno I 5so. 8 VII fol., 266 pag., 3 fol. Repetita est Lugd. Bas. 1663. 8. Quo vero ex fonte eam instituerit, editor ipso in epistola dedicatoria, quam praemisit, his verbis refers: Ad meus ctutem mctnMS huius tum si uraturitis Philos hi Ghoerct hcte

8쪽

Praefatio.

qimni Primitin is is e reSStim in lac, edes evit. Quae cum ita sint, IIildericus operam navaSSe vix videtur, ut Graeca Verba auctoris emendatius ederet, quam in codice suo traderentur. Immo veri simillimum est librum manu scriptum ab eo adhibitum opera et ingenio IIenrici Sa-vilii (' 1622 , quom huius libelli studiosissimum fuisse infra (pag. XVI) doeebimus, eas lacunas, qua S in omnibuS

nostris codicibus inesse cognovimuS, Sedulo expletas exhibuisse. Sed haec enucleare poteris, qui inspexerit codices Savilianos, qui hodie Oxoniis in bibliothoea Bodloiana

Ue. Sequitur editio a Dionysio Potavio collectioni amplissimae inserta, quae inscribitur Ur uno loctium SiBe Stemct eiuriorum uul horum (Sic , qui de Siphuerct uc Sideribus eorumque molibus Orctece commmmti sunt. Lutetiae Parisiorum, sumptibus Sebastiani Cramoisy I63o fol. Insunt Gemini elementu ustronomicte pag. 1-TO. Addita ost IIildorici interpretatio Latina . Ter repetitum est Uranologium quod vocatur in volumine fortio editionum novarum clarissimi illius operis, quod composuit Potavius dodoctrina temporum: Anive lao 1 To3 fol., Veronae 12 36 fol. , Venotiis 1 ibi fol. - Do auctoris emendandi ratione editor

9쪽

Praefatio.

interpretationem auctoris editorem doctissimum multa praeclare consuli SSe appares et ex notis brovioribus ad ISagogen pertinentibus, quae Sequuntur pag. dob a15, et ex multis locis Variarum Dissertationum, quae Uranologio subiunctae Sunt. Integros autem suiSSe codiceS, ad codd. Pet.

quorum fidem editionem Suam paraverit, inde colligi potest, quod ad margines editionis Sigio rρ. (- γράφεται, lectiones duorum codicum notantur usque ad finem (cons. pag. 1 6, P; 15a, 15-ai; 16 , 25; a Ta, 3 . Atque eod. Pot alterum quidem de his codicibus, qui cum Vaticano primo

et Parisinis nostris consentis, ex bibliotheca collegii societatis Iesu Claromontani a Potavio fuisse depromptum infra ostendere conabimur. Neque enim dubium eSSepoteSt, quin ille codex idem fuerit, qui hodio Berolini asservatur (eoni pag. VIII sq.). Alter Savilianus ille fuisse eod.r Pet. Videtur, ex quo editio princeps expresSa est. Ubi scripturas horum codicum manifesto discernere potuimus, velut Pe-

cod. i et cod.' distinximus, quamquam multis locis res in dubio relinquenda erat. Tertiam editionem Abbas II alma inseruit posteriori II parti operis, quod inscribitur Chrono loctie de Ptolemee. Paris, de Vimprimerio de A. Eobee. 181 s. a. Isagogeneonfines pars II pag. T-8T. In epistola dedicatoria parsis prioris pag. X his verbis refers, quibus subsidiis USus rem aggressus sis: I'cti fruduit te stress Stir te munuserit I Ss de ici Bibliotheque illi Loi, uulctnt 'it m ct fourni de trafer cur Geminus rib est sus eniter. ID SI termine oti milieti cu ch itre VI qui fruite des mois. . . . I in doricete oblise de me reyler stir redition connee sur Petuli. Atque interpretationem quidem Francogallicam, quae pro Latina adiecta eSt, magna rerum peritia confecit vir ille doctus, Graeca autem verba auctoris tanta festinatione Potavii vestigiis ingressus edenda curavit, ut non Solum omnia Uranologii menda typographica iteraveris, sed etiam

10쪽

Praefatio.

Sescenta alia insuper addiderit. Quaecunque vero aliter atque in editione Petaviana leguntur, emendationis nomine vix digna esSe Videntur. Editio quarta eademque ultima multo PraeStat, quam Mi. Migne cum ceteris Uranologii scriptis adiecit Putro topicte Gresecue fomo XIX, Parisiis 185 T lex. Oct.column. TaT-86 T. Quae etsi a secundaria illa editione Uranologii, cuius Supra mentionem fecimus, nulla re differt, nisi quod nomina siderum atque omnia verba initio enuntiationum posita litteris initialibus expressa Sunt, tamen laudandus est editor, quod multa menda typographica, quibus Petaviana editio minime caret, Sedulo correxit. Rostat ut duorum librorum mentionem habeamus, quibus partes tantum Isagoges continentur. Ac primum

quidem Ioh. Gothi ob Schneidor in volumine priore collectionis, quae inscribitur Ecloque Physicue, Ionae et Lipsiae, Frommann 1861. 8 pag. a16-d 32 in usum

Scholarum selecta edidit capp. X init. VII. VIII. IX. XIV( capp. XII β 1 - 13. IX. X. XL XVII od. nostrae) cum

adnotatiunculis quibusdam, quae insertae sunt volumini posteriori pag. 2T3-2T6. - Denique nostris temporibus W. Curtius Wach sinu fh calendarium, quod semini Isagog libro adnexum eSt, novorum codicum auxilio non adhibito Seorsum edidit in volumine, quod inscribitur Ioctrinis Lutirentii Lydi liber de ostentis eae codicibus Ilulieis ui lus et Cesenilurict Gicteore omniet. Lipsiae, in aed. B. G. Teubneri 1863. 8 pag. 1T5 - 18T. In altera editione huius libri, quae nuperrime 18 si) prodiit, calendario (pag. 181 - 125) subiectae sunt lectiones codicum

Vaticanorum et Vindobonensis, quas editori doctissimo ex apparatu meo critico libentissimo suppeditavi.

De coctioitius IsagogOB. Libri manu Scripti, quos ad verba auctoris reStituenda inSpeximus, Sunt hi.