Geminou Eisagōgē ta phainomena (romanized form) = Gemini Elementa astronomiae

31쪽

Praefatio.

XXVII

Nonnullis famen locis, ubi ad unum omnes discrepant a consuetudine, qua ipsi alioquin hiatum evitare non solent, velut foro semper δε εστι, δέ εἰσι, δε αυτόσ, κατα αληθειαν habent, hanc Scripturam etiam contra auctoritatem codi

praeterea indicem graecitatis S. VV. αλήθεια, λόγoσ, ουτοσ. Quamvis hanc rem levioris momenti eSSo ducamus, tamen omnes singulorum librorum disserentias ubique enotavimus. In numerorum denique nominibus scribendis hanc nobis propositam habemus legem, ut ea tantum cardinalia, quae infra undecim sunt, litteris scribamus ), ordinalia autem omnia notis numeralibus Scribenda non eSSO Statuamus praefer illos locos, ubi maioribus numeris ad partes denotandas adnexa sunt (velut τξε δ' , κζ καὶ P al.), et praeter dierum numerationem in calendario obviam. Qua licentia eo liberius usi sumus, quo maior in hac re

Quod ad figuras attinet, eas non omnibus numeriSadstrictas ad exempla librorum manu Scriptorum adiecimuS, qui praeter Berotinensem et Marcianum eas aut neglegentissimo delineatas aut partem tantum aut omnino nullas exhibent, sed ad rem accommodatas ipSi construximuS. Quin etiam duas addendas esse censuimus, quae in codici-bUS non Sunt, quarum altera (pag. 3I, explanetur ad-SPectuS Signorum, qualem κατὰ συζυγίαν fieri arbitrati sint veteres, altera (pag. 135 lunae eclipsis clarius demonstretur quam per figuram SatiS miram, quae ad margineS librorum Vi P adiecta eSt.

Ceterum non Solum coniecturas nostras in contextum receptas, Sed etiam minores discrepantias a textu vulgato oc loco addendum esse videtur hanc regulam nobis propositam duobus locis incuria quadam ita esse neglectam,

in textu remanserit. Cur autem consulto servatae sint notae

numerales nonnusquam (162, 11; 126, 11; 122, 15; 268, 23. 25;2io, 13, facile intellegetur.

32쪽

XXVIII

Praefatio. sisterisco P in varia lectione contextui Subiecta notavimus Omnia quae in codicibus omiSSa coniectura addenda cognovimus, uncis haesis significavimus, quae eicienda videbantur, uncis quadratis seclusimus. Ubi alteru-frum iam in prioribus editionibus factum erat, infra contextum constanter id commemoraVimuS. Restat ut addamus numerum capitum Isagoges dispertiendis tribus capitibus esse auctum et Singula capitae para graphis a nobis esse distincta. Calendarium autem appendicis instar addere maluimus. Ac situli quidoni capitum ita facti esse nobis videntur ab excerptore quem fuisse putamus, ut Scriptoris quem excuteret generis dicendi rationem haberes nullam; exhibent enim eae in- Scriptiones nonnulla, quae ab Isagoge aliena Sunt, velut

omnibus capitibus situlos Superscriptos fuiSSe SuSpicamur, sed apta inscriptione non inventa novum caput initialifantum littera vel spatio quodam relicto ab antecedenti disiunctum fuisse putamus, quae Signa disiunctionis Scribarum incuria postea facile omissi poterans, nisi forto ipsas capitum inscriptiones a Scribis praetermissaS esse statuere magis plaeet. Itaque cum eis capitibus, quae antea primum, quintum, undecimum inscribebantur, binae res omnino diversae fractentur, has partes novis inscrip- fionibus adiectis separandas eSSe cenSuimuS, PraeSersim cum in codice Laurentiano versionis Latinae inter duas illas paries capitis olim primi signum distinctionis rubro colore piosum interpositum sit, atque capitis olim quinti pars poSterior seorsim inscribatur Sermo ce elei utionibus Eius vero capitis quod undecimum erat partes inter se ita commixtae erant, ut ne puncto quidem Seiungerentur. Vulgata eius loci (cap. XIII β 2s n. ed. lectio codicum et

editionum haec est: τοισ δε λοιποῖσ ἀστροισ ουχ δμα τα προειρημένα εἰ δη ἐπιτελειται, ἀλλα διαλλάσσει κατὰ τουσ χρόνουσ,

33쪽

Praefatio.

XXIX

Quae cum ita sint, pro quindecim capitibus nostra oditio duodeviginti exhibet. Calendarium autem, quod

Sexto decimo capite continebatur, Seiunctim addendum esse videbatur, quoniam hanc partem ab Isagoge omnino alienam esse inter viros doctos nunc Satis conStas. Ad comparandos priStinoS capitum numeroS, quoSPraepoSuimVS, uSui eSSe poterit Conspectus Capitum priorum editionum et nostrae, quibus adduntur tituli Sermonum versionis Latinae. Cap. I Cap. II Cap. III Cap. IV cap. V Cap. VI Cap. VII Cap. VIII cap. IX Cap. I. Περὶ του των ζωδίων κύκλου.

Cap. Vis . cΠερι των ἀνατολικῶν χρόνων τῶν ιβ ζωδίων. Cap. VIII. Περὶ μηνῶν. Cap. IX. Περὶ σελήνησ φωτι

σμῶν.

Sermo de eelissi solis et itincte. Tif. deest. Inc. littera

rubra.

34쪽

Praefatio. Cap. X Cap. XII. υτι την ἐναντίαν

Cap. XIII Cap. XVI. Περὶ οικησεων. Cap. XIV Cap. XVII. Περι ἐπισημα

σιῶν τῶν αστρων.

Ordinem sermonum versionis Latinae discrepare ab ordine codicum Oraecorum ita, ut fiat haeo series numeris noStrorum capitum expressa: I-VIII. XII-XVI. IX XI.

XVIII. XVII. Calendarium, iam supra (pag. XX com

35쪽

Praefatio.

XXXIdo, 8. 12 μηδὲνJ μη δε 32, 8 δυο om. 32, 12 ἐπὶ α ὶ

36쪽

XXXII

Praefatio.

II. Conspectus mendorum Seripturae A. quibus Ambrosiani communiter laborant. 2, 1o Λεων οm. 6, 2 τριακοντα μόριαJ τριάκοντα μόρια 16, 1s προέτειναν προέτηναν 16, 3 το Ante τεταρτημ. Om. 26, 6 εν τω ολω ὰκρίβ. eadem dithogr. 26, 26 παράλληλον παραλλήλων 28, 6 υπερ φὴν όντων υπερ γηνόντων 32, 18 Tο

37쪽

XXXIII

38쪽

XXXIV

39쪽

Praefatio.

40쪽

XXXVI

Praefatio.