Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Caroli M. temporibus adornati Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Ludovici Germanici temporibus adornati

발행: 1753년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

sib integra munitate, absque introitu aduocator , concessit. Um s Hic de et ipsas praeceptiones seu et confirmationes praecedentium regum memoratus abba se prae manibus habere affirmans, petiit celsitudinem nostram, ut tam id quod ipse princeps dominus Sigibertus de fisco suo seu reliquis locis, quae ad ipsa monasteria persitas auctoritates noscitur concessisse, quam etiam quod ad ipsascripta monasteria a Christianis hominibus noscitur collatum suisse, et quod praesentis temporis aeuo eorum subest possessioni et dominationi, ut hoc ipsum

ipsis monasteriis dignaremur etiam nostra regali confirmare aulioritate, cuius petitioni non soIum pro reuerentia ipsius uenerabilis uiri, sed et pro deuotione monachorum, qui in eisdem locis Domino uidentur famulari, accommodantes aures nostrae Serenitatis iuxta petitionem eius nouerint omnes fideles nostri tam praesentes quam et futuri, non so Ium quod nos postillauit confirmasse, et roborasse, sed et uit Iam dominicationis olim regiae Geminei nomine, situm in pago iratalannense, pro remedio animae nostrae nos renouasse, cum mansis, terris, aedificiis, campis, pratis, pascuis, siluis, cultis et inculus, aquis, aquarumve decursibus, uiis et inutis, exitibus et regressibus; praecipientes et firmiter statuentes, ut sicut constat alam dicto principe domno Sigiberto rege, ueI a sibi succedentibus regibus usque in praesens roboratum ipsis monasterila et confirmatum, sic deinceps in posterum maneat inconuulsum. Signum domni Ludovicismi regis. Elogium serenissimi usitatius. Halterus Cancellarius reis cognouit, quem chartae nostrae ignorant. Etsi pro Haltero molyherium ponamus , Wolfherius tamen solus diplomata non recognouita

g. LXXXII.

Ludovicus regia animi magnitudine uirtutisque laude malaribus tadoui imis non adeo fuit impar. Quod si igitur ANNALES BERTl N. ipsius existimationi quicquam detrahere laborant, malevoIentiae id tribuimus. Adalardi, comitis palatini in Gallia, filiam sibi, inscio patre despondebat rex, testantibus ANN. BEl TIN. ad a. 86s. Fialius patri, ope Caroli Calui, hae lege conciliabatur, ne AdaIardi filiae iungeretur. Tum Luttgardam, Ludolsi, Ducis Saxoniae, si- Iiam thori consortem nactus est. Qua de re HROS ITHA t. II scriptori Brunsvic. Leibnit. p. ita cecinit:

362쪽

3ao CAP. III DE DIPLOMATIBVs,amina. Ergo sui natam Lutgardae nomine dictam, Nutu clementis Regis praestante perennis lΕlegit clarus Francorum Rex Ludoussicus i Regni consortem sibimet, sociamque perennem; lFilius illius, cuius dono I idulfus JSuscepit primum propriae gentis dominatum. lLudgarda filium peperit, quem pater silo nomine Ludovicum ain spellauit; sed idem puerulus Ralisbonae de fenestra cecidit et confractis ceruicibus statim exspirauit. R INo ad a. 882. Filia quoque ipsi erat Hildegarda, in historia Arnulfi memoranda. Hugonem, filium regis, naturalem ) aduersus Normannos pugnantem G Icubuisse , iam β. LXXII, 7 diximus. I

ad S. VIl. I et XXI, T. IDiuisio imperii Domini Hludovici inter dilectos filios suos inter Hlotharium uidelicet et Pipinum et Hludovicum anno quarto impe- '

rii sui.

Vide Tona. I Comment. de re diplom pag. 417.

inj I, 2. Charta diuisionis imperii inter Pipinum, Hudovicum et Κπο- Ium, filios imperatoris, data A. C. DCCCXHUII. Aquisgrani in generali populi conuentu. Vid. .Tom. I Commentari de re diplomati pag. 463.

363쪽

DOCUMENTA. 32 Anno dominicae incarnationis DCCCXLV. XVI Kalend. Martii Lodhuuviciis et Karolus in civitate quae olim Argentaria uocabatur, nunc autem StraZburg uulgo dicitur, conuenerunt, et sacramenta quae subter notata sunt Lodhuuvicus Romana, Karolus uero Teudisca lingua iurauerunti ae sic ante sacramenta circumsuam plebem alter Teudisca, alter Romana lingua alloquuti sunt. Lodhuuvicus autem, quia maior natu, prior exorsus sic coepit.

Adnuntiatio Lodhumici. Quotiens Lodliarius me et hunc fratrem meum post obitum patris nostri insectando usque ad internecionem delere conatus sit, nostis. Cum autem nec fraternitas nec Christianitas nec quodlibet ingenium, salua iustitia, ut pax internos esset, adiuuare posset, tandem coacti rem ad iudicium omnipotentis Dei detulimus. ut suo nutu, quid cuique deberetur, contenti essemus. in quo nos, sicut nostis, per misericordiam Dei uictores extitimus. is autem uictus una cum suis quo ualuit secessit. Hinc uero fraterno amore correpti, nec non et super populum Christianum compassi, persequi atque delere illos noluimus; sed hactenus, sicut et antea, ut saltem deinde cuique sua iustitia cederetur, mandauimus. At ille posthac non contentus iudicio diuino, sed hostili manu iterum et me et hunc fratrem meum persequi non cessat. Insuper et populum nostrum incendiis, rapinis caedibusque deuastat. Quamobrem nune necessit te Coacti conuenimus. Et quoniam uos de nostra stabili fide ac fimma fraternitate dubitare credimus, hoc sacramentum inter nos in conspectu ueltro iurare decrevimus. Non qualibet iniqua cupidita. te illecti hoc agimus, sed ut certiores, si Deus nobis uestro adiutorio quietem dederit, de communi prosectu simus. Si autem, quod absit, sacramentum quod fratri meo iurauero uiolare praesumpshro, ab subditione mea, nec non et a iuramento quod mihi iurastis, unum

quemque uestrum absoluo. Cumque Κarolus haec eadem uerba Romana lingua perorasset, Lodhuuvicus, quoniam maior natu erat, prior haec deinde se seruaturum testatus est.. Sacramentum octuvTui. ,

Pro Deo amur, et pro Christian poblo. et nostro commun salvament dist di in avant, in quant Deus savir et podir me dunat, si

364쪽

sax DOCUMENTA. salvarat io cist meon Dadre Karto et in adjudha et in eadhuna insa si com om per dreit son Dadre salvar dist, in o quid si mi vitre si saget. Et ab Ludher nul plaid numquam prindrai qui meon vol cist meon stadre Karte in damno sit.' i Quod cum Lodhuuvicus explesset, Κvolus Teudisca lingua sic shaec eadem uerba testatus est. Sacramentum Karoli. l

minan Milion imo ce schadhen Merhen. rSacramentum autem quod utrorumque populus quique propria 'lingua testatus est, Romana lingua sic habet. ζSacramentam populi. sSi Lodhuvus sacrament quo son stadre ΚώIo iurat eonseruat, et Kartus meos sendra de suo pari non to stanti, si io ret ar non ilint pois, ne to ne Veuis cui eo returnar int pois in nulla aiudha contra Lodhuuvig nun li iveri lΤeudisca autem lingua. Ioba Κari thea eid, then er sine mo bruodlier Ludhuuvige ge- , suor, geleistit, ind Ludhuuvig min herro then er imo gessior, fora ibrilichit, ob thina nes arvvenden ne mag, noh ili, noh thero thein Jhes truvenden mag, imo ce follusti uvidhar Karte ne uvirdhit. lQuibus peractis, Lodhuuvicus Rheno tenus per Spiram, et Κarolus iuxta Walagunt per VulZZumburg, Warmaciam iter direxit Vid. Tom. I Commentata de re diplom. p. 386.

IIII.

ad j. VII, r.

BALVZ. t. II Capitulari p. I. Sequuntur Capitula quae acta simi in synodo secus Teudonis uillam habita, in loco qui dicitur Iudicium, quando tres fratres gloriosi principes, Hlotharius uidelicet, Hludouricus, et Karolus, simul

365쪽

eonuenerunt anno quinto regni Karoli. cui synodo Drogo Mettenissis Episcopus praesedit consensu eorundem Regum, quae et ipsi principes ante se ndelesque eorum relecta capitula adprobauerunt, et se eadem seruaturos auxiliante Domino promiserunt, mense Octobrio. Indictione septima. Navis sanctae Ecclesiae ab exordio suo uariis saepe perturbationibus mersa, sed excitato fidelium precibus gubernatore suo Christo

nunquam est usquequaque demersia. Quae quondam etiam, ut nune uidetur, pene conlapsa, progenitorum uestiorum studio et deuotione est auctore Deo iuxta modum diuinitus concessum recuperata. Uninde immensas Domino Deo nostro laudes referimus, qui ct corda umma ad intentionem similem excitauit, et post uestigia patrum uestrorum, quibus per temporale regnum ad aeternum perueniatis, ire uelle docuit et insipirauit. Vestrae nihilominus nobilissimae dominationi multimodas gratiarum actiones rependimus, quia ad euitandum et uestrum et nostrum periculum, et ad communem totiusque populi prouidendam saluationem, bonam et bene placitam Dei uoluntatem subsequi, et diuinum consilium, secundum praeceptum Domini quo dicitur Interroga sacerdotes segem meam interroga patres tuos et M. Aggaes a. nunciabunt tibi, a nobis, quamquam indignis, Christi tamen Uicariis, 3 quaerere et benigna deuotione uelut reuera ex ore ipsius Dei expectare dignamini. Quod humilitatis uestrae supernum donum saneta Ecclesia cum tanto gaudio suscipit, ut de uobis etiam in consolatione sua sibi dictum a Domino aptare uelit: Pro patribus tuis nati sunt tibi Palin. 44. fili. id est, pro iustorum progenitoribus, qui te paterno assectu ditauerunt, et ampliauerunt ac coluerunt, nati sunt tibi isti filii, qui in

te et paterna munera resarciant, recuperent, et conseruent, et te is

deli deuotione, ut bonae indolis adolescentes, me super eos inte dente, eisque manum solatii porrigente, tueantur et excolant.

CAP. I.

His ita praemissis, nobilissimi Domini, ut cum pace uostra dicamus , quia constat hanc sanctam Ecclesiam sanguine Christi redemptam, et praedecessorum uestrorum multo labore redintegratam ac adunatam atque gubernatam, uestra discordia esse discissam et perturbatam atque amictam, uidetur nobis, si et in praesenti feliciter S s a regnare Diqitigod by Coos le

366쪽

regnare et in futuro cupitis esse salui, et ab hac eadem Ecclesia uobis ad gubernandum commissa, pro qua ex ministerio regali reddituri estis Regi Regum rationem in die iudicii, tam multiplices ac perniciosas corruptionis pestilentias uultis amouere, et uigorem regium ac seniorale et sit per uestros et super impugnantes Potestatem uestram optatis habere, caritatem itam quam Apostolus docuit, de corde puro et conscientia bona et fide non ficta inter uos studete habere, et quia sic habeatis, et fidelibus et infidelibus uestris omni uirtu-J03 te et puritate curate manifestare, sicut Dominus docuit dicens: In

hoc cognoscent omnes quia mei ejus discipuli,s dilectionem habueritis ad imuicem. Quae non tantum uerbo et lingua, sed potius remota quolubet modo omni occulta nocendi machinatione, aut, quod absit, aliena a caritate aperta impugnatione, quocunque quis indiget, pro uiribus uero consilio et prompto auxilio ab altero adiuuetur, quo-rru niam scriptum est: Frater qui adiuuatur a fratre , quasi ciuitas Arma. Et ita in populum uobis commendatum, pro ista quae hactenus operante per membra sua diabolo uersata est discordia, pacem illam dis seminate, quam Christus in coelum ascendens fidelibus suis munere ' magno reliquit, dicens: Pacem relinquo uobis, pacem meam do uobis; sine qua nemo uidebit Dominum.

Quia hene nostis ab illo qui BIus merito et Rex et Sacerdos fieri

potuit, ita Ecclesiam dispositam esse ut pontificali auctoritate et reea-ννον. t i. ii potestate gubernetur, et scriptum esse liquido pervidetis: Ubi non est gubernator,populus corruit, et tanto periculosius, quanto anima plus est pretiosa quam corpus, canonum etiam inro Dagabilis auctoritas super Episcoporum ordinatione et in populi ad custodiendunt suscepti uigilantia ac sedium suarum tenaci stabilitate euidentissime praecipiat, feruentissime Dei legatione fungentes monemus, ut sedes quae uestra discordia ulterius nec nominanda sine sacro episcopali ministerio et sine Episcopis uiduatae manent, submota funditus peste Simoniacae haereia seos, sine dilatione, iuxta auctoritatem canonicam, aut Episcopos a Deo datos et a uobis regulariter designatos et gratia sancti spiritus consecratos accipiant, aut quae suis Episcopis quacunque occasione priuatae sunt, canonice cos sine aliqua excusatione aut tarditate recipiant. III. Sa. Diuitigod by Coos le

367쪽

Saerum quoque monasticum ordinem a Deo inspiratum, et ab ipsis Apostolis sundatum, seu anominatissimis ac sanctissimis patrihus excultum, atque per istud imperium a uestris piae memoriae pra decetaribus propagatum, et quaedam etiam loca specialius uen

rabilia contra omnem auctoritatem et rationem ac patrum umstrorum seu Regum praecedentium consuetudinem laicorum curae et potestati in maximo uestro periculo et illorum perditione et Dei ae sanctorum non modica ad irascendum prouocatione uos commisisse dolemus. Quapropter pro Christo deuotissime o secramus, ut tam magnam Offensam et iustam reprehensionem atque periculosam sine exemplo praecedentium praesumptionem ab animaisbus uestris et a felicitate regni uestri pellatis, et loca uenerabilia et habitum ac ordinem sacrum eis qui ad hoc uocati sunt, uiris scilicet ex clericali et ecclesiastico uel monastico ordine religiosis, seu et in suo sexu seminis Deo dicatis atque deuotis, et in schola Christi er ditis, ad custodiendum et prouidendum committatis; qui et quae Dei sunt Deo, et quae sunt Caesaris Caesari reddant. Qui si minus perfecte et in diuina religione et in rei publieae utilitate profecerint,

aut corripiantur, aut meliores et utiliores in locis eorum substituaniatur; et non propter prauorum nequitiam ordo religionis et loca aeratis lima eis quibus licitum non est committantur; cum manifestis sime scriptura demonstret, OZam morte damnatum, quia arcam Domini quasi cadentem releuare uoluit, quam uel contingere inlicitum/ ei fuit.

IIII.

Occasionem etiam et somitem, unde ordo ecclesiasticus et canonica forma atque monastica religio saepe a longe superiori tempore, cum minus religiosos Principes habuit, titubavit, et pene con- Iabens deperiit, et iterum, eum deuotos et in Dei Zelo seruentes Principes accipere meruit, resurrectione quadam reuixit et uigorem recepit, atque sui processus tempore ambulauit, quod non sine graui dolore et metu ultionis diuinae dicimus) in uestri regiminis tempore in destructionem, non in aedificationem, sicut Paulus do- a. corii .euerat, accidisse conspicimus. Quod et nostris peccatis, qui dispen- , satores et pastores Ecclesiarum este debuimis, ueraciter imputamus, et eorum, quorum lactione res illa adeo male pullulauit et excreuit,

1 s 3 alia

368쪽

alia praecedentia peecata hoc meruisse pro eerto auctoritate diuina cognoscitnus. Ut qui nocebant, sicut scriptum est, nocerent adhuc, et qui in sordibus erant, sordescerent adhuc. unde Deum grauius ad iracundiam prouocarent, et sanetos, quos intercetares pro suis peccatis habere debuerant, infensos haberent, et sacerdotes ac uiros religiosos, seu Christi pauperes, quos oratores et reconciliatores sibi de suo promereri necesse fuerat, proclamatores aduersum se fieri irritarent, et ad cumulum suorum peccatorum etiam illa peccata, unde in conspectu Dei rationem in die terribilis iudicii redderent, et augerent, quae illi commiserunt qui eadem ipse peccata per interces sionem fidelissimarum oblationum deleverunt quas ecclesiasticarum rerum peruasores inconsulte et in perniciem sui sine reuerentia abutuntur. Quod ita uerum esse ut dicinius Dominus protestatur dicens : Peccata populi mei comedunt. Peccata enim populi comedunt qui contra auctoritatem diuinam res ecclesiasticas indebite peris tradunt, et nec intercessionis ope, nec praedicationis consilio, uel quocunque diuino auxilio pro peccatis eorum , qui eas dederant, laborant, nec pio operi, ad quod fides fidelium eas tradiderat , inseruire permittunt. De quo periculoso facto uos, Christianissimi Principes, uenerabiliter admonemus, et deuotissime obsecramus, ut memores salutis uestrae, praesentis scilicet et aeternae, memores etiam largitatis progenitorum uestrorum erga sanctas Ecclesias, propter quam feliciter rognauerunt et sibi contrarios superauerunt, memores

siquidem cum quanta religione etiam ante Christi sanguinem, et in tempore famis in Aegypto, discretione sancti Ioseph apud nefandum

Regem Pharaonem terra sacerdotalis extitit, innumera quoque scripturarum exempla, ut lacte Ecclesiae nutriti, et scientiae ipsius uberibus sum cienter repleti, ante oculos reducentes, tunicam Christi, qui uos elegit et exaltavit, quam nec milites ausi fuerunt scmdere, tempore uestro quantocius reconsulte et resarcite, et nec uiolenta ablatione nec inlicitorum praeceptorum confirmatione res ab Ecclesiis uobis ad tuendum et defensandum ac propagandum commissis auferre tentate: sed ut sanctae memoriae auus et pater uester eas gubernandas uobis fautore Deo dimiserunt, redintegrate, et praecepta regalia earundem Ecclesiarum conseruate ac confirmate. Ne sicut intentauit Iamuel Propheta ad Roboam filium Salomonis inconscissione pallii, praeiens regnum, quod absit, uobis patrum labore adquiis Disiligod by Coos le

369쪽

DOCUMENTA. . iii adquisitum et hereditate relictum, a uobis ipse Christias diuidat, et

aeternum regnum, quod promisit, non tribuat. Nec contra Dei faelem iratas hominum facies consideretis: quia si ad tempus illis displicueritis, cum uos Deo placebitis, in uobis ille quod promisit implebit : Cum placuerint, inquiens, Demino uiae hominis , omneS inimi- Pisu. iλω eius conuertet ad pacem. Quod ut commodius ualeatis implere, unusquisque uir ecclesiasticus, et intercessionis adiutorium et solatii, quo res publica indiget, subsidium iuxta quantitatem rerum Ecclesias sibi commissae. saluo iure quod exinde diuinis dispensationibus d bet impendi, prompte et ex animo parare et impigre, sicut tempora antecesibrum uestrorum consueuerat, strudebit offerre. v. Et quia sancta Ecclesia in area triturae dominicae docta quamdam nouit redarguenda, quaedam dissimulanda, quaedam etiam gemenda usque ad tempus perserenda, perspeximus eo feruentiori ge- Io , quo maiora corrigenda sunt uestram potestatem et sacerdotalis consilii auctoritatem quaedam ad praesens ex asse non ualere corrigere. Et ideo de Canonicorum monasteriis et sanctimonialium quae sub eadem forma uiuere dicuntur considerauimus, sicut Apostolus Paulus dicit, secundum indulgentiam , non secundum imperium, Ut si pro- r. r. pter imminentem reipublicae necessitatem laicis interim committuntur, Episcopi prouidentia, in cuius parrochia consistunt, adiuncto sibi aliquo Abbate uiro religioso, studeatur qualiter restauratio locorum, et studium ac custodia ossicii et religionis, atque subsidium temporalis necessstatis, in eisdem locis degentibus iuxta qualitatem et quantitatem moderationis adhibeatur et ministretur. et qui eadem Ioca tenuerint, eis inde sicut et de aliis Christianae religionis negotiis pro Christi et uestra reuerentia obediatur. Quod si quis non secerit, prouisorum curae erit, ut ad uestram hoc notitiam referant, et uestra dominatio, secundum sibi a Deo commisium ministerium, pro modo culpae quae emendanda sunt corriget. Per loca etiam monastica eiusdem ordinis prouisores necesse crit dilponere, cum

uestra auctoritas eos qui uices Christi secundum regulam diuinitus dirutam in monasteriis agant studuerit ordinare.

VI, Pessi

370쪽

Petimus tandem ut ordo ecclesiasticus, in quibuscunque ei suerit necesse rigorem salutis humanae exerere, per potestatem uestram let per ministerium ministrorum dominationis uestrae secundum anti- iquam consuetudinem suum uigorem recipiat, et populi generalitas una cum ecclesiastica deuotione iudicium , quod honor Regis diligit. et iustitiam, qua thronus eius firmatur, per dispositionem uestram suscipiat; seu admonitione atque consilio sacerdotali uestra sublimitas. et quisque in quolibet statu uel ordine, de rapinis et ceteris, quae discordiae malo acciderunt, praeteritis erroribus poenitudinem gerat, et Domini reconciliationem expostulet. Quam facile omnis qui quaesierit inueniet, si in loco discordiae plantata fuerit caritas, quae cooperit multitudinem peccatorum, eumque potius quam nos e. Io. in consilio, non nostro, sed Dei attendatis. qui dixit: Qiu uos audit. Nuth. Io. me audit; et qui ues spernit, me pernit. Non enim uos estis qui loquim,

BALUT Tom. II Capitul. P. 4 I. Comentus apud Mars m L. Haec quae sequuntur Capitula acta sunt quando tres Reges fratres, Hlotharius scilicet, Hluaouuvicus, et Karolus. simul conuenerunt secus municipium Treiectum, in loco qui dicitur Marsha, anno incarnationis dominicae DCCCXLVII. per mensem Februarium. quae etiam capitula singulorum adnuntiationes sequuntur.

De pace et concordia atque unanimitate trium fratrum et Regum inter se, et quod uerissinio et non fieto caritatis uinculo sint uniti , et ut nullus deinceps scandalorum inter eos occasiones serere possit.

Ut ipsi mutuo sibi auxilientur, et contra Dei sanctaeque Ecclesiae ac suos inimicos secundum oportuni ratem temporis inuicem adiuuent. III. Ut Diuitiam by Coos e

SEARCH

MENU NAVIGATION