장음표시 사용
381쪽
oculusve tuus scandalizet te, erue illa, et proiice abs te. VII. Ut episcopi potestatein habeant res ecclesiasticas prouidere, regere, et gubernare, atque disipensare, secundum canonum auctoritatem, uolumus: et ut laici in eorum ministerio obediant opiscopis ad regendas ecclesias, uiduas et orphanos defendendos: et ut obedientes sint eis ad eorum Chrili ianitateni seruandam: consentientesque sint comites et iudices praesulibus suis ad iustitias faciendas iuxta praecepta diuinae legis: et nullatenus per aliquorum mendacium . uel salsum testimonium, neque per Periurium, aut Per praemium , c) lex iusta in aliquo deprauetur. e al. VIII. In concilio Carthaginensi scriptum est, ut presbyteri, dia. coni, uel quicumque clerici, qui nihil habentes Ordinantur, et tempore episcopatus uel clericatus sui agros uel quaecumque pracdia suo nomine comparant, tamquam rerum Dominicarum inuasionis Crimine teneantur, nisi admoniti ecclesiae eadem ipsa contulerint. Si autem ipsis proprii aliquid liberalitate alicuius, uel successione cognationis obuenerit, faciant inde quod eorum proposito conuenit. Quod si a suo proposito retrorsum exorbitauerint, honore ecclesiastico indigni tamquam reprobi iudicentur. Presbyteri uero non uenis dant rem ecclesiae ubi stat constituti, nescientibus episcopis suis, non habentos necessitatem. Nec opiscopo liceat matricis ecclesiae rem tituli sui nomine usurpare. IX. In concilio Carthaginensi ita continetur: , De manumissio senibus in ecclesia celebrandis, si id nostri consacerdotes per Italiam se facere reperiuntur, nostrae etiam erit fiduciae istorum ordinem se-
qui: data plane licentia mista legato, ut quaecumque digna fide
pro statu ecclesiae et salute animarum agere potuerint, nos sciant ,, laudabiliter in conspectu Domini accepturos. X. Volumus ut decimae, quae singulis dantur ecclesiis, per consulta episcoporum a presbyteris ad usus ecclesiae et pauperum summa diligentia dispensentur. Quatuor autem tam de reditibus, quam de oblatione fidelium, prout cuiuslibet ecclesiae sacultas ad-naittit, sicut dudum rationabiliter est decretum, conuenit fieri portiones: quarum sit una pontificis, altera clericorum, pauperum tertia, quarta ecclesiae fabricis applicanda iuxta constitutionem episcopalem. Admonendum tamen est, ut decima Deo omnino dari, V V a non
382쪽
non negligatur, quani Deus ipse dari sibi constituit: quia timendum eit, si quis Deo suum debitum abstrahit, ne forte Deus per peccatum suunt auferat ei necessaria sua. XI. Ecclesiae antiquitus constitutae, nec decimis, nec aliis posis sellionibus pro nouis Oratoriis, sine consensu et consilio episcopali,
XIl. Quicumque presbyter per pretium ecclesiam fuerit adeptus, omnino deponatur: quod contra ecclesiasticae regulae disciplinain agere dignoscitur, qui alium presbyterum legitime ad ecclesiam oradinatum per pecuniam expulerit; eamque sibi taliter uindicauerit; quod uitium late dissulum summo studio emendandum est. Itemque interdicendum uidetur clericis, siue laicis, ne quis cuilibet presbytero praesumat dare ecclesiam sine licentia et consensu episcopi sui. XIlI. Prouidendum necessario est unicuique episcopo, quaIiter
canonici uiuere debeant; nec non et monachi, ut secundum ordinem regularem uiuere studeant, ut ait Apostolus: Unusquisque in qua uocatione uocatus est, in ea permaneat: et ut a negotiis saecularia hus omnino abstineant. Multa sunt enim negotia saecularia: de his tamen pauca perstrinalinus. Ad quae pertinet omnis libido, non solum immunditia camis, sed etiam in omni carnali concupiscentia quidquid plus iusto appetit homo: turpe lucrum, munera iniusta a cipere, uel etiam dare pro aliquo saeculari, cum quaestu pretio alia quem conducere, contentiones et lites, uel rizas amare, in placitis Decularibus disputare , excepta defensione orphanorum aut uiduarum; conductores aut procurat es esse saecularium rerum, turpis uerbi uel facti ioculatorein esse, uel iocum saecularem diligere, aleas amare, Omainentum in conueniens proposito suo quaerere, in deliciis uiuere uelle, gulam et ebrietatem sequi, pondera iniusta uel mensuras habere, negotium iniustum exercere: nec tamen iustum n mgotium est interdicendum propter necessitates diuersas, quia legimussanchos Apostolos negotiatos esse; et in regula sancti Benedicti praecipitur praeuidere per quorum manus negotium monasterii transeat: canes et aues sequi ad uenandum, in comessationibus et uinolentiis nimiis incumbere, superfluitatem in quibuslibet rebus nolle fugere. Quae omnia minis his altaris interdicimus, hortantes eos seruare i
lud Apostoliciim: Nemo militans Deo implicat se negotiis saeculatarus: considerare quoque sententiam Domini dicentia: Aueniate ne grauentur
383쪽
DOCUMENTA. 3 iuentur corda uestra in crapula et ebrietate: moderare cibum et potum, ut iuxta Apostoluna, sobrii sint, parati ad seruitium Domini: ante se ioca saecularia uel turpia fieri non permittere, sed pauperes et indigentes lecuin ad mensain habere, et lectionem diuinam ibidem audire, et sumere cibum cum benedictioiae et laude Domini: secundum Apostolum dicentem: Siue manducetis, siue bibatis, omnia in laudem Dei facιte. XIV. Nullus monachorum aliquid proprietatis habeat, et res saeculares, quibus renuntiauit. nullatenus sibi usurpet: nec parochias ecclesiarum accipere praesumat, sine consensu episcopi. De ipsis a b uere titulis, in quibus constituti fuerint, rationem episcopo uel eius uicario reddant, et conuocati Ld synodum ueniant. XU. In decretis Gregorii Papae scriptum est: Si quis' ex cleri-i eis laxaverit comam, anathema. Vnde sancimus, ut huiusmodi coerceantur ad pristinum statum reuerti. XVI. Abbatissa. quae in ciuitate monasterium habet, nequaquam de monasterio egrediatur, nisi per licentiam episcopi sui, aut qui eius uicem obtinet, nisi forte regali iussione cogatur. Et si quando foras pergit, de sanctimonialibus, quas secum ducit, curam et uigilantiam habeat, ut nulla eis detur peccandi licentia siue occasio. et eum pergit, in monasterio talem in uice sua constituere debet, quae de sanctimonialium animabus curam et uigilantiam gerat. Haheat etiam abbatissa studium in aedificando ea quae ad sanctimonialium necessitatein pertinent, et in restaurando. Sanctimoniales uero monasterio constitutae habeant studium in legendo, et in cantando, in psalmorum celebratione siue oratione: et horas canonicas, matutinam uidelicet, primam, tertiam, sextam, nonam, uespertinam, completorium pariter celebrent: et omnes, excepta quam infirmitas tenet, in dormitorio dormiant, et omnibus diebus ad consolationem ueniant : et ut cetera seruent, quae in regula sanctimonialium continentur . et quae a sanctis patribus illic constituta sunt. XVII. Monemus regiam pietatem de oppressione pauperum liberorum, ut non a potentioribus per aliquod malum ingenium con. tra iustitiam opprimantur; uel cogantur ut res suas uendant, siue tra- , dant; ne forte parentes eorum contra iustitiam fiant exheredati, et
regale obsequium minuatur, et ipsi propter indigentiam mendici uel latrones, seu malesactores essiciantur: et ut saepius non fiant b man-2 'βniti ad placita, nisi sicut in dominico capitulari olim facto praecipitur.
384쪽
3 aDOCUMENTA. XVIII. Propter prouisiones pauperum, quorum curam habere
debemus, placuit nobis, ut nec episcopi, nec abbates, nec comites, nec uicarii, nec iudices, nullusque omnino sub mala occasione, uel malo ingenio, res pauperum, uel minus potentium, emere, aut inllere audeat: sed quisquis ex eis aliquid comparare uoluerit, in publico placito coram idoneis testibus, et cum ratione hoc faciat: ubicumque autem aliter inuentum fuerit factum, hoc omnino emendari per regiam conuenit iussionem. XIX. Qui uero ad subuertendam iustitiam a duobus munera acincipiunt, hoc est . ab eo qui quod sibi iniuste ablatum est iuste r '. quirit, et ab eo qui eadem iniuste inuasit, admonendi sunt, et fortiter increpandi, me regnum Christi, quod omnibus iuste facientibus patet, sibi sine ulla retractione secludant. XX. Parricidium autem quam sit detestabile crimen, in iudicio facto inter Cain et Abel fratrem suum Dominus ostendit ipse, eum ad Cain parricidam ait: Malidictus eris super terram, quae aperrit essulim, et suscepit sianguinem fratris tui de manu tua: cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos: vagus et profugus eris super terrom.
In quo etiam posuit signum, hoc est, ut tremens et gemens profugus semper uiueret, nec auderet sedes habere quietas. bed quia inmodernis temporibus parricidae profugi currunt per diuersa, et uariis uitiis, atque gulae illecebris deseruiunt, melius nobis uidetur, ut in uno loco manentes poenitentia districta semet ipsos castigent, si forte a Domini bonitate indulgentiam facinoris sui percipere mer antur. Non enim eis licebit ultra militiae cingulum sumere, et nuptiis uel coniugiis copulari, quia sacri canones hoc eis non consentiunt.
- ches 1 mulieribus quae fornieantur, et partus suos necant,
Aneyrini. uel quae agunt secum, ut utero conceptus excutiant, antiqua qui- isdem definitio usque ad exitum uitae eas ab ecclesia remouet, hu- ,, manius autem nunc definimus, ut eis decem annorum tempus se- ,, eundum praefixos gradus poenitentiae largiatur. ,, Item in cone,
Iio Eliberitano cap. LXIII scriptum est de his quae filios ex adulterio necant: ,, Si qua per adulterium conceperit, idque post facinus se occiderit, placuit uix in fine ei dandam esse communionem, eo quod geminauerit scelus. ,, Item in concilio Ilerdens capite secundo , scriptum est de his quae abortum faciunt, uel natos suos eX
385쪽
tinguunt. si Hi uero qui male conceptos ex adulterio fetus, uelis editos necare studuerint, uel in uentribus matrum potipnibus ali-- quibus colliserint, in utroque sexu adulteris post septem annorum se poenitentiae curricula communio tribuatur: ita tamen ut omniis tempore uitae suae fletibus et humilitati insistant. XXII. In concilio Ancyrano, cap. XXI de homicidis ita scri- septum est: Qui uoluntarie homicidium fecerint, poenitentiae qui- έ, dem iugiter se submittant, persectionem uero circa uitae exitum consequantur. In concilio uero Agathensi, cap. XXXVII de homicidis et falsis testibus ita legitur: se itaque censuimus homicidasse et falsos teites a communione ecclesiastica submouendos, nisi poe- se nitentiae satisfactione crimina admissa diluerint. ,, Item in concilio Agathensi, cap. LXII scriptum est de his, qui seruos extra iudi- cem necant: si Si quis seruum proprium sine conscientia iudicis o ,, ciderit, ex communieatione uel poenitentia biennii reatum sangui- senis emundabit. ,, Item in concilio Eliberitano, capite V scriptum est, de domina quae per Zelum ancillam. suam occiderit: ,, Si qua femina furore Zeli accensa flagellis uerberauerit ancillam suam, ita ut intra tertium diem animam cum cruciatu effundat, eo quod i se certum sit uoluntate an casu occiderit: si uoluntate, post septimum annum: si casu, per quinquennii tempora acta legitima poenite tia, ad communionem placuit admitti. Quod si uero intra tempo-
sera constituta fuerit insirmata, accipiat communionem.
XXIII. In concilio Ancyrano, capite XXII scriptum est: si Deis homicidiis non sponte commissis, prior quidem definitio post se septennem poenitentiam persectionem consequi praecepit: secunda
,,uero quinquennii tempus explere.
XXIV. Qui presbyterum occidit, XII annorum ei poenitentia
secundum statuta priorum imponatur: aut si negauerit, si liber est, cum XII iuret: si autem seritus, per XlI uomeres scruentes sep -
get. Conuictus uero noxae, usque ad ultimum tempus militiae cim gulum deponat, et uxorem amittat.
XXV. Nuntiatum est nobis, quod aliqui qui olim dixerunt se
fuisse sacerdotes, et postea degradati pro suis peccatis, poenitentiam agendo suffragia sanctorum per diuersa loca transeuntes quaesiuerunt, trucidati sunt. Huiuscemo Eo interfectionibus omnem ecclesiasti- a) sonecam
386쪽
cam communionem denegamus, donec dignam poenitentiam pro reatu suo secundum iudicium episcoporum exsoluant. XXVI. Ab infirmis in mortis periculo positis, per presbyteros pura inquirenda est confessio, non tamen illis imponenda quantitas
poenitentiae, sed innotescenda: et cum amicorum orationibus, et eleem Olynarum studiis, pondus poenitentiae subleuandum: ut si forte migrauerint, ne b) obligati ex communicatione, alieni ex consortio bene fiant: a quo periculo si diuinitus erepti conualuerit, poenitentiae modi. .; a suo confessbre impositum c) diligentes observent. Et ideo secundum canonicam aut toritatem, ne illis ianua pietatis clausa uideatur, orationibus et coniblationibus ecclesiasticis sacra cum unctione Dei animati, secundum statuta sanctorum patrum, communione uiatici reficiantur.
XXVII. Quaesuuin est ab aliquibus fratribus de his qui in patibulis suspenduntur pro suis sceleribus post consessionem Deo peractam, utrum cadauera illorum ad ecclesias deserenda sint, et oblationes pro eis offerendae, et Missae celebrandae, an non. Quibus respondimus: Si omnibus de peccatis suis puram confessionem agentibus, et digne poenitentibus communio in fine secundum canonicum iussum danda est, cur non eis qui pro peccatis suis poenam eX- tremam persoluunt 8 Scriptum ost enim: Non uindicat Deus bis in id ipsum: Nam ipse Dominus ait: In quocunque die conuersus fuerit peccator, peccata eius non reputabuntur ei. Et iterum: Nolo mortem pere toris, sed ut conuertatur et uiuat. Salutem ergo homini 'adimit, quisquis mortis tempore poenitentiam denegat, et desperat de clementia Dei, qui eam ad subueniendum morienti sussicere uel in momento posse non credit. Perdidisset latro in cruce praemium ad Christi dexteram pendens, si illum unius horae poenitentia non iuvisset: cum esset in poena. poenituit; et per unius sermonis professionem, habitaculum paradisi, Deo promittente, promeruit. V ora ergo ad Deum conuersio in ultimis positorum mente potius est aestimanda quam tempore, propheta hoc taliter asserente: Cum conuersus ire meris, tunc saluus eis. XXVIII. Ut episcopi incestitosos penitus inuestigare studeant, omnino decrevimus: qui si poenitere noluerint, de ecclesia expel- Iantur, donec ad poenitentiam reuertantur. Quod si sacerdotum noluerint admonitionibus aurem accommodare, uolentes in pristinis
387쪽
perdurare criminibus, oportet eos pcr saecularis potentiae disciplinam a tam praua consiletudine coerceri.
XXIX. Si quis uiduam uxorem duxerit, et postea cum filiastra sua fornicatus fuerit, seu duabus sororibus nupserit: aut si qua duo-hus fratribus nupserit, seu cum patre et filio: item si quis relictam
fratris, quae paene prius soror exstiterat, carnali coniunctione uiolauerit: si quis neptem in coniugium acceperit: siquis nouercam aut nurum suam duxerit: si quis consobrinae mae impudice se sociauerit, uel relictae siue filiae auunculi, aut patris filiae, uel priuignae suae concubitu pollutus, uel huiuscemodi coniunctionis attactu macul tus fuerit: eos disiungi, et ulterius numquam coniugio copulari, sed sub magna districtione fieri uolumus. XXX. Contradicimus quoque, ut in quarta generatione nullus amplius coniugio copuletur: ubi autem post interdictum factum inuentum fuerit, separetur. Sane eadem quae in uiri, haec nimirum in uxoris parcntela de lege nuptiarum regula custodienda est. Quia ergo constat eos duos esse in carne una, communis illis utrimque parentela esse credenda est; scut scriptum est: Erunt duo in carne
XXX l. Modus tempusque poenitentiae peccata sua confitentibus, aut per antiquorum canonum institutionem, aut per sanctarum scripturarum auctoritatem, aut per ecclesiasticam consuetudinem imponi debet a sacerdotibus. Nam qui pro peccatis grauibus leues quosdam et inusitatos imponunt poenitentiae modos , consumunt puluillos, secundum propheticum sermonem, sub omni cubito manus, et faciunt ceruicalia sub capite uniuersae aetatis ad capiendas
animas. Sed discretio seruanda est inter poenitentes, qui publice, et qui absconse poenitere debeant. Nam qui publice peccat, oportet, ut publica mulctetur poenitentia, et secundum ordinem canonum pro merito suo et excommunicetur, et reconcilietur. Poenitentes uero tam expletionem constituti temporis, quam facinoris re-
missionem desiderent: nec eis susticiat, si a quarundam rerum perceptionibus abstineant, ni se etiam a noxiis delectationibus subtrahant: declinantes autem a malo faciant bonum, inquirant Paeem, ac sequantur illam.
Multa quidem alia per diuersas quaestiones coram nobis allata sunt, sed pro breuitate temporis in praesenti concilio omnibus re-. X x sponde
388쪽
spondere, et ea absoluere non potuimus. Haec uero quae uobis transmissa sunt petimus ut uestra auctoritate firmentur: et, siquis aduersarius illis exsistere uoluerit, praeualere non permittatur. Dei enim cooperatores uos esse debetis, et adiutores sanctae eius occlesiae; quatenus religio Christiana incontaminata temporibus regni uestri usque in sinem seruetur.
ad S. VII, y et XXII, 13. BAL UZIUS c. l. pag. 46.
Conuentus apud Marsenam II. Haec quae sequuntur capitula acta sunt anno DCCCLI incarnationis dominicae, quando tres fratres Reges, Ulotharius scilicet. Hludouuicus, et Karolus , secus municipium Treiectum, penes locum qui dicitur Marsina, iterum conuenerunt, et consultu Episcoporum et ceterorum fidelium cadem capitula subscripserunt manibus propriis, et inter se ac inter fideles suos perpetuo se conservaturos promiserunt. quae capitula singulorum in populo adnuntiationes sequuntur. Cap. I. Ut Omnium praeteritorum malorum et contrarietatum et supplantationum ac malarum machinationum atque molitionum seu nocumentorum in inuicem actorum abolitio ita internos et apud nos fiat, et a nostris cordibus penitus auellatur cum omni malitia et rancore , ut nec in memoriam, ad retributionem duntaxat mali uel contrarietatis atque exprobationis seu improperii, ide cetero exinde quiddam ueniat. II. Ut tanta Domino cooperante inter nos uerae caritatis hentignitas abhinc in ante maneat de corde puro et conscientia bona et fide non ficta, sine dolo et simulatione, ut nemo suo pari suum regnum aut suos fideles, uel quod ad salutem siue prosperitatem ac ho norem regium pertinet, discupiat, aut forsconssiliet, aut per occultos susurrones libenter composita mendacia seu detractiones acceptet. III. Ut unusquisque fideliter filum parem, ubicunque necessitas illi fuerit, et ipse potuerit, aut per se, aut per filium, aut per fideles, suos,
389쪽
suos, et consilio et auxilio adiuuet, ut regnum, fideles, prosperitatem, atque honorem regium debite ualeat obtinere. Et ueraciter unusquisque erga alterum certatim demonstret quia in fratris sui aduersitate, si evenerit, fraterno modo contristatur, et in prosperitate illius laetatur. Et talem fidem sicut inter nos modo ab hinc in ante conservaturos confirmatum habemus, sic unusquisque infantibus se tris sui, si obierit, qui superfuerit conseruabit. IU. Et quia per uagos et tyrannica consuetudine inreuerentes . homines pax et quies regni perturbari solet, uolumus ut ad quemcunque nostrum talis uenerit ut de his quae egit rationem et iustitiam subterfugere possit, nemo ex nobis illum ad aliud recipiat uel
retineat nisi ut ad rectam rationem et debitam emendationem pem ducatur. Et si rationem rectam subterfugerit, Omnes in commune, . in cuius regnum uenerit, illum persequamur, donec aut ad rationem perducatur, aut de regno deleatur.
U. Similiter et de eo agendum est qui pro aliquo capitali et
publico crimine a quolibet Episcopo corripitur uel excommunicatur, aut ante excommunicationem crimen faciens. regnum et Regis regimen mutat, ne debitam poenitentiam suscipiat, aut susceptam legitime peragat. Interdum etiam incestam propinquam suam, aut lanctimonialem, uel raptam, siue adulteram, quam illic ei non licebat habere, fugiens secum ducit. Hic talis . cum Episcopus ad citius curam pertinebit nobis notum fecerit, diligenter perquiratur; nemorandi uel latendi locum in regno alicuius nostrum inueniat, et
Dot ac nostros fideles suo morbo inficiat; sed a nobis uel per ministros reipublicae conltringatur, ut et simul cum diabolica praeda, quam secum duxit, ad Episcopum suum redeat, et de quocunque crimine publico debitam poenitentiam suscipiat, aut susceptam ut legitime peragat compellatur. UI. Ut nostri fideles, unusquisque in suo ordine et statu, ueraciter sint de nobis securi, quia nullum abhinc in ante contra legem et iustitiam uel audi oritatem ac iustam rationem aut damnabimus aut dehonorabimus, aut opprimemus, uel indebitis machinationibus affligemus. Et illorum, scilicet ueraciter nobis fidelium, communi. consilio, seriindum Dei uoluntatem et commune saluamentum, adrostitutionem sanctae Dei ecclesiae, et statum regni, et ad honorem
regium atque pacem populi commissi nobis pertinenti adsensum prae-
390쪽
bebinius; in hoc ut illi non solum non sint nobis contradicentes et resistentes ad ista exsequenda, uerum etiam sic sint nobis fideles et
obedientes ac ueri adiutores atque cooperatores uero consilio et si
cero auxilio ad ista peragenda quae praemisimus, sicut per rectum unusquisque in suo ordine et statu suo Principi et suo seniori esse
VII. Vt sic simul coniuncti et nos fratres ad inuicem, et nos eum fidelibus nostris, et fideles nostri nobiscum, et omnes simul cum Deo nos reconiungamus, ct ut nobis sit propitius illi pro deuoto
munere offeramus ut unusquisque omnium nostrum absque sua propria excusatione uel iustificatione recognoscamus in quibus aut singillatim aut communiter contra illius mandata et decreta suorum sanetorum fecimus aut consensimus in ordine ecclesiastico et statu regni, et per singula in medium illa producamus, et nemo nostrum suo aut amico aut propinquo aut confoederato, immo nec sibi seculariter parcat, ut spiritaliter et salubriter parcere possit. Quin, sicut pra misimus in praecedenti capitulo, uero consilio et sincero auxilio illa in commune certatim emendare totis uiribus procuremus, quam citius rationabiliter poterimus.
VIII. Et si aliquis de subditis in quocunque ordine et statu de
hac conuenientia exierit aut se retraxerit, uel huic communi decre- . to contradixerit, seniores cum ueraciter fidelibus suis haec secundum Dei uoluntatem et legem ac iustam rationem, uelit aut nolit ille qui diuino consilio et decreto et huic conuenientiae resistens et contradicens fuerit, exsequantur. Et si aliquis de senioribus de hae conuenientia exierit aut se retraxerit, uel huic communi decreto. quod absit, contradixerit, cum plures seniorum nostrorum fideles et regnorum primores is unum conuenerint, eorum qui haec Obseruauerint seniorum consilio, et Episcoporum iudicio ac communi consensu, qualiter de eo qui debite admonitus incorrigibilis perseuerauerit agendum sit, sauente Domino decernemus. Et ut obniXius suprascripta capitula a nobis auxiliante Domino inuiolabiliter observentur, et nos illa obseruaturos cortius credatur, manibus propriis eadem subter fir
Adnuntiatio Hhtharii. Volumus ut uos sapiatis mi id noster aduentus hie suerit. Venimus hic ut simul adiuuante Deo cum fidelibus nostris de Dei uo-