Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Caroli M. temporibus adornati Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Ludovici Germanici temporibus adornati

발행: 1753년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

tem restituendam et conseruandam; ut Ecclesia et regnum, quod Deus in manus progenitorum nostrorum adunavit, et nobis miter, eordia sua commisit, in nostro tempore necessariam defensionem et tuitionem et honorem atque soliditatem habeat.

IV. Quoniam, sicut dicit saneta scriptura, qui suorum et maxime domesticorum curam non habet, fidem negauit, et est infideli deterior, considerauimus et confirmauimus in fide nostra inter nos de uxoribus et filiis nostris, qui ita fideliter nobis subditi et obedientes fuerint sicut filii patribus et suis senioribus esse debent, ut unus- quisque nostrum alterius filios sicut proprios in uera dilectione habeat; et qui superstes de nobis alteri fuerit, illius qui decesserit uxori et filiis, sicut inter nos conuenit, debitum et necessarium adiutOrium praestet et fidem conserueta V. Considerauimus et statuimus ut communes fideles nostri, quorum consilio et auxilio sandiam Dei Ecclesiam et regnum nobis commissum gubemare debemus, debitum honorem et salvamentum habeant. et ipsi ad Dei uoluntatem et ad nostrum debitum honorem et uigorem et tauamentum, et ad sanctae Dei EceIesiae statum, et ad regni soliditatem et defensionem, qualiter popuIus in regno nostro legem et iustitiam et pacem ac tranquillitatem habeat, de coris de puro, et conscientia bona, et fide non ficta, fideli consilio et auxilio nobis sint in omnibus adiutores. Et si aliquis, quod absit, ab

hoc deviare tentaverit, unanimiter ut ad hoc redeat illum conuertere decertemus. Et si ad hoc reduci non potuerit, unanimiter studeamus ut uel sibi soli noceat, et contra hoc quod si lubriter conseruare debemus, non possit damnabiliter agere. Et omnes, tam nobis amici, quam et contrarii, certissimum teneant quoniam qui contra quemlibet nostrum quiddam aduersi machinatus uel molitus me. rit, apud alium locum familiaritatis et amicitiae non habebit. UI. Vos scitis qualiter nepos noster Hlotharius per suam iuuentutem et per Icuium hominum cΘnthiasum et hortamentum, et etiam per eorum fauorem qur illum saluare debuerant, fecit et facit contra illam legem quam Deus mimo in paradiso primis hominibus du-dit, et quam in euangelio per praesentiam carnis cum hominibus habitans renouauit et confinnauit, quae ad omnes homines pertinet qui secundum Deum legitimo utuntur coniugio, unde et uniuersalis

402쪽

DOCUMENTA. , εο Ecclassia Dei pulsatur , et sacerdotes sunt dehonorati, et popuIus Christianus sicut de mali morbi contagio est maculatus. Propterea quod Deus dixit, Diliges proximum tuum scut te ipsit , et, sicut scriptum est, Ipse os noserton et caro nostra es, et Ecclesia nobis et illi .

commissa et regnum unum e:t, et populus ac Christianitas una est. considerauimus ut ad illum Millbs nostros mittamus, et ei tale consilium mandemus qualiter et iple coram Deo saluus et coram seculo honoratus esse ualeat, et Ecclesia et regnum, quod illi ad saluationem commillam est, solidum ei se possit; et populus Dei saluus sit, et legem ac iustitiam et pacem ac tranquillitatem habeat. UlI. Quia etiam ipse suos Mi s ad nos transmisit quasi consilium quaerens, per nostros Missos, et de his unde nobis mandauit, quantum nobis Dominus dedit, ei uerum et sincerum consilium remandamus, et talem uoluntatem nostram esse erga eum sicut uobis dicimus, illi per eosdem Missos nostros mandamus.

ad LXXII, 26.

Anno incarnationis dominicae DCCCLXVIIL Indictione prima, Metis ciuitate, apud sianctum Arnus , hae pactiones inter raudouuicum et Aarolum gloriosos Reges factae sunt, his praesientibus, Hincmaro Amchiepiscopo, I uisperto Arebiepiscopo , Alfrido Epi copo, item Nine-maro uisicopo, IVDgario Epistopo, Odone Episcopo, regni Aaroli gloris Regis XXIX.

A Modo et deinceps ad Dei uoluntatem et sanctae Ecclesiae restaurationem et honorem atque defensionem et ad nostrum communem honorem et salvamentum atque prosectum, et ad saluationem ac pacem Christiani populi nobis commissi, isti fratri meo Κa rolo et consilio et auxilio in uera fraternitate, quantum Deus mihi scire et posse dederit, fidelis adiutor ero. Et si Deus nobis amplius adhuc de regnis nepotum nostrorum donauerit, et in acquirendo, ac in diuidendo , sicuti plus aequaliter aut nos aut nostri communes fideles inuenerint, quos communi consensu elegerimus, et in ipsa diuisione conseutiendo, et in habendo, et in conseruando atque defenii si

llellite

403쪽

DOCUMEN ΤΛ. defendendo , tam istud quod habemus quam et quod nobis de praefatis regnis Dominus concesserit, absque dolositate aut deceptione uel super abreptione illi sincerus auxiliator et cooperator ero, sicut uerus frater uero fratri per rectum esse debet; in hoc ut ipse similiter erga me zonseruet. Mundeburdem autem et defensionem sanctae Romanae Ecclesiae pariter conseruabimus; in hoc ut Romani Pontilices nobis debitum honorem conseruent, sicut eorum anteces fores nostris antecesibribus conseruauerunt. Si me Deus adiuuet et

isti Saneti. Siviiliter et Karolus Hludouuico promisit.

ad S. VII, II. HARDUIN. Τom. U Actor. Concilior. pap. 733. Concilium Normatiense, habitum in causa ecclesiasticae disciplinae, anno Domini DCCCLXVIII.

Tituli Canonum. I. Quibus temporibus debeat sacramentum baptismi exhiberi. II. Ut praeter episcopum nullus chrisma conficiat. III. De consecranda ecclesia. IV. Quid in sacrificio offerri debeat. V. De baptisini sacramento. VI. Ut ecclesia cum rebus suis ad episcopi ordinationem pertineat. VII. De oblationibus fidelium, seu de redditu ecclesiae, quot portiones fieri debeant. VIII. De his quae prohibentur presbyteris in ecclesiasticis sacra

mentis.

IX. De episcopis ceterisque sacris ministris, ut ab uxoribus absti

neant.

X. De in criminatis, qualiter expurgari debeant. XI. De sacerdotibus in fornicationem lapsis. Xll. De sacerdotibus, quibus crimen fornicationis impingitur. XIII. V t episcopus pro leuibus et paruis causis neminem excommu

nicet.

Z et XIV. De

404쪽

centes fuerint.

XU. Si in monasteriis aliquid furatum fuerit, qualiter ipsi fratres se

inde expurgare debeant. XUI. Vt nulli epilcopo liceat a synodo, uel ante peractam synodum discedere. XUII. Vt episcopi, presbyteri, diaconi, canes ad uenandum, et a cipitres haberct non debeant. XVIII. De clericis qui sine epistola sui episcopi proficiscunturi. XIX. De uagis et inobedientibus clericis. XX. De seminis sacro uelamine consecratis. XXI. De uiduis quae sacrum uelamen capiti imposuerunt. XXII. De paruulis a parentibus intra septa monasterii traditis. XXIII. De professione monachorum. XXIV. Ut nullus saecularium ecclesiam aut clericum satigare praei.

sumat.

XXV. Sub quam cauta consideratione erga poenitentes sacerdos exsistat. XXVI. De his qui sacerdotem sponte occiderinta UII. De eo qui meditatione odii, uel propter auaritiam paganum

occiderit.

XXVIII. De eo qui insaniens aliquem oeciderita XXlX De eo qui arborem incidit, et dum operi necessario insistit. aliquis subtus ipsam arborem deueniens opprimitiar. XXX. De patricidis et fratricidis. XXXI. De leprosis fidelibus, si participationem Dominici corporis et sanguinis percipere debeant. XXXII. In quota generatione sibi fideles copulentur. XXXIlI. De his qui cum duabus sororibus fuerint fornicati, uescum his personis, de quibus sacra scriptura prohibet. XXXIV. De eo qui cum commatre spiritali, uel cuui ea quam de

sacro fiante bapti sinatis susceperit, aut cum illa quam ante episcopum tenuerit, cum sacro chrisinate fuerit undita. sornicationem perpetrauerit. XXXV. De mulieribus quae conceptos utero infantes uoluntate e cutiunt, uel quae dormiendo filios sutacare uidenturu

405쪽

DOCUMENTA.XXTUI. De eo qui uiduam in matrimonium susceperit, et eum filia ipsius, quam ex priori marito habuit, concubuerit: uel quae patri filioque se substernunt, seu de his qui cum

duabus sororibus concubuerint.

XXXVII. Qui pro diuersis erratibus poenitentiam subierint, si a propriis uxoribus separari debeant. XXXVIII. De his qui seruos suos iudicibus non iudicantibus necanti XXXIX. De domina quae rati causa ancillam suam occiderit. XL. Si episcopus seruum alterius clericum feceriti XLI. De his qui odio ad pacem non reuertuntur. XLII. Ne sine accusatione legitima condemnetur quispiam. XLIII. De refugis ac perfidis laicis. XLIV. De adulteris. XLV. Ut curam rerum ecclesiasticarum tantum episcopus habeati XLUI. De eadem re, ex concilio Antiocheno. XLVII. Bona ecclesiae quot partibus diuidenda, ex decretali Papae Gelasii, capite XXIX. primae decretalis. XLVIII. Ut absque praeceptione nouae basilicae non dedicentur. XLIX. De constituendis presbyteris.

L. De mansis uniuscuiusque ecclesiae. LI. De presbyteris uniuscuiusque ecclesiae. LII. De uillis, nouis ecclesiis in eis nouiter constitutis. LIII. De ecclesiis destruetis: uel de nonis et de decimis. LlU. De ecciesiarum honore. LV. Ut ecclesia cum rebus suis ad episcopi ordinationem pertineati LVI. De ordinatione presbyterorum.

LX. De petendo chrismate.

LXI. De non quaerendo clericis iudicio saeculari, ex Carthaginensi

concilio.

LXIL De episcopis aut presbyteris uagis in parochia aliena non admittendis, ex concilio Carthaginensi. LXIII. De concubit' uago et incestunso, ex concilio Carthaginens. LXIU. De carne a bestiis laesa, aut per se mortua non edenda: item de apibus hominem necautibus, necandis, ex concilio

Carthaginensi. ZZ a LXU.

406쪽

LXV. Animalia quae quibus comedi quomodo licita, ex concilio Carthaginensi. LXVI. Si quis presbyter contra episcopum suum inflatus schisima fecerit, anathema sit.

LXUII. Vt nullus episcopus, presbyter, et diaconus, conductor sit. LXVIII. Lectoribus necessario uel uxores ducendae, uel continemtia profitenda. LXlX. De fenore clericis inhibito. LXX. De insantibus bapti handis, quoties dubitatur, utrum fuerint baptietati. LXXI. De clericis qui intra annum causam suam non procurant.

LXXII. De epistola sancti Iacobi Apostoli, in qua pro infirmis praecipit orare.

LXXIII. De diaconisiis mulieribus, ex concilio Chalcedonensi, cap. XV. LXXIV. De coniuratione uel conspiratione, ex eod. cap. XVIII. LXXU. Quod non liceat clericis post mortem episcopi sui, res ad eum pertinentes diripere, ex eodem eap. XXII. LXXUI. Quod non oporteat ordinationes episcoporum diu differre,

ex eod. cap. XXIV.

LXXVII. De his qui rapiunt puellas, ex eodem, cεP. XXVI. LXXVIII. Quota generatione coniugia copulari debeant. LXXIX. De honore pro ecclesiis.

LXXX. De his qui suspenduntur in patibulis. pRAEFATIO. Dum studio amoris Christi, ac iussione excellentissimi glorioruque domini Ludovici regis, cuius tanta erga Deum deuotio exstat, ut non solum in rebus humanis, uerum etiam in causis diuinis maximam semper solicitudinem gerat, apud UOrmaticam ciuitatem, anno ab Incarnatione Domini nostri Iesu Christi DCCCLVIII. Indietione prima XUll Kalendas Iunii conuenissemus, ut de quibusdam ecclesiasticis utilitatibus communis a nobis tractatus ageretur z primum gratias Saluatori nostro Deo omnipotenti retulimus, quod nos ob suam immensam pietatem salubri conuentu ad tractanda ecclesiastica negotia dignatus cst aggregare. Postea communi tractatu ac diligenti consideratione, priorum patrum auctoritatem secuti, capitula in subis Digitigod hy Coral

407쪽

in subsequentibus altitulata, a nobis promulganda esse necessarium duximus. Et quoniam generale concilium egimus, oportuit primum nostrae uocis sermonem de Deo esse, ut post professionem fidei nostrae, sequentia nostri operis uota quasi supra fundamentum firmissimum disponerentur.

XIII.

Paetio Aquisgranensis. Anno incarnationis Domini nostri Iesu Christi DCCCLXX Indictione III pridie nonas Martii, anno XXXII. Karoli gloriosi regis, Aquisgrani palatio hae pactiones inter ipsum et Hludouui-

cum Regem fratrem ipsius factae sunt.. Ingetramus Comes ex parte Karoli Regis. 1 Sic promitto ex parte senioris mei quod Senior meus Karolus Rex fratri suo Illudouuico Regi talem portionem de regno Hlotharii Regis consentit habere qualem aut ipsi iustiorem et plus aequaliorem aut communes fideles eorum inter se inuenerint. Nec eum in ipsa portione, uel in regno quod antea tenuit, per aliquam fraudem uel subreptionem decipiet aut forconsiliabit, si frater suus Hludouuicus eandem firmitatem et fidelitatem quam ex parte senioris mei illi habeo promissam, iste frater suus Illudouuicus seniori meo ex parte sua, quandiu uixerit, inuiolabiliter seruauerit. Item Leutfridus Comes ex parte nudoresti Regis. Sic promitto ego ex parte senioris mei quod senior meus Ηludouuicus Rex fratri suo Karolo Regi talem portionem de regno Hlotharii Regis consentit habere qualem aut ipsi iustiorem aut plus aequaliorem aut communes fideles eorum inter se inuenerint. Nec cum in ipsa portione, uel in regno quod antea tenuit, per aliquam fraudem uel subreptionem decipiet aut forconsiliabit, si frater suus Karolus eandem firmitatem et fidelitatem quam ex parte senioris mei illi habeo promissam, iste frater suus Karolus seniori meo eX sua parte, quandiu uixerit, inuiolabiliter seruauerit.

Zet 3 Haec i

408쪽

Haec eadem tertius Theodoricus Comes ex parte eloriosi R gis Taroli, et quartus Radulfus Comes ex parte Illudouuici pros

cuti sunt.

Isti praesentes fuerunt, Leuibertus Archiepiscopus , Atthidus Episcopus, Odo Episcopus, Adalelmus Comes, Ingetramnus Comes, Liuifridus Comes, Theodoricus Comes, item Addelmus Comes.

ad rem diplomaticam Ludovici Germ. HVND. metrop. Salisb. P. II p. 9. In nomine Domini nostri Iesu Christi Dei omnipotentis. L dovicus diuina fauente gratia Rex Baio ariorum. Si igitur erga loca

diuinis cultibus mancipata propter amorem Dei, eorumque in ei dem locis sibi famulantibus beneficia opportuna largimur, Praemium nobis apud Dominum in aeterna beatitudine recipere confidimus.

Proinde notum sit omnibus fidelibus sanctae Dei ecclesiae, nomisque praesentibus scilicet et suturis, quia uir uenerabilis Comaldus sacri palatii nostri summus Capellanus, et Abbas Monasterii, quod dicitur Attalia, quod est constructum in honore S. Mauritii martyris

Christi, adiens excellentiam nostram innotuit clementiae nostrae, qualiter postquam terra Auarorum ex parte ab auo nostro Domino Carolo Imperatore capta fuisset, ipsius permissu atque consensu quaedam res in ipsa Marcha ad ius regium pertinentes eidem monasterio. Collatae fuissent, quas etiam usque nunc praedictum possedit Monasterham. Sed quia auctoritas traditionis exinde minime apparebat, deprecatus est idem Gotsbaldus Abbas, ut nostrae auctoritatis largitionem atque confirmationem eidem daremus monasterio, per quam ipsas res in posterum praedictum monasterium, eiusque rectores absque cuiuslibet impedimento aut contradictione tenere et dominari potuisset. Cuius deprecationem propter diuinum amorem et reuerentiam ipsius sancti loci libenter annuimus, et ipsis res perpetuo possidendas solenni datione eidem concessimus monasterio, id est locum, qui nuncupatur Wachativa. qui terminatur a fonte rivuli. qui

uocatur Mystrica, usque ad eum locum, ubi ipse Danubium influit, ac deinde tendit sursum in ripam Danubii usque in Bochbach, et ultra Bochbach mansum unum, et inde iuxta Bochbach sursum usque in

409쪽

DOCUMENTA.

uerticem montis, qui nuneupatur Ahorniea, nee non et alium loeum nuncupatum Accusbach iuxta ripam Danubii, cuius mensura est in longitudine milliarium unum et in latitudine similiter, nec non et eampum unum, qui continet mansum unum, quem interiacet causa Frisingensis Ecclesiae. Has itaque res eum mancipiis, domibus, aedificiis, uineis, terris, sylvis, Pratis, pastuis, aquis, aquarum uae decursibus, quantumcunque infra terminiae praedicta de eisdem re-hus continetur, totum et ad integrum, in ius et dominationem prae dictae Ecclesiae perpetualiter ad habendum conserimus. Ita uide licet, ut quicquid de ipsis uel in ipsis rectores uel ministri sit pra mea moratae sedis ob utilitatem et commoditatem ipsius Ecclesiae facere uel iudicare uoluerint, liberam habeant in omnibus potestatem n mendi , quicquid elegerint. Et ut haec auctoritas largitionis atque eonfirmationis nostrae per curricula annorum inuiolabilem atque eonuulsam obtineat firmitatem, manu Propria subtus firmauimus, ee annuli nostri impressione signari iussimus, Adalleod. Diacon. ad ui eem Gogbaldi recognoui. Datum prid. Non. Octobr. anno Christoe

propitio decimo septimo Regalis Imperii Domini Ludovici serenissi mi Aug. an. V regni nostri, indict. nona, Aetiam in Regentureli ci uitate.. In Dei nomine feliciter Amen. Siguum Donum Ludovici Serenissimi Regis.

SCHANNAT. eod. probat. hist. Id. p. II douici Germaniae Regis Diploma, quo Fuldense Monasteri eum νεώbus et Locis ad idem sipectantibus Jub protectiones recψου alia

que εiusdem Priuslegia confirmat. In nomine Sanctae et Indiuiduae Trinitatis. Hludouricus di vina fauente gratia Rex. Constat nos diuina dispensante gratia ce

teris mortalibus supereminere, unde Oportet, ut cuius praecellimus munere, eius studeamus modis Omnibus parere uoluntati, quapro ptor conperiat industria atque utilitas omnium Fidelium nostrorum pracsentium scilicet et futurorum, quia Uir uenerabilis Hrabanus Abba

ex Monasterio quod dicitur Fulda, quod est situm in pago Grapseli,eonstructum in honore Sandri Bonefacti Martyris Christi, ubi idem gloriosus Martyr corpore quiescit, adiens Excellentiam culminis no

Anno 834.

410쪽

stri, obtulit nobis quandam - auctoritatem inmunitatis Domni et Genitoris nostri Hludovvici praestantissimi Imperatoris, in qua continebatur, qualiter idem praeclarissimus Princeps praefatum Monasterium cum monachis ibidem Domino militantibus, et cum rebus uel hominibus ad se iuste pertinentibus uel aspicientibus sub sua constituisse defensione et inmunitatis tuitione; obsecrauit namque praescriptus Abba, ut similiter ipsum Monasterium cum Monachis ibidem Deo famulantibus, et cum rebus et hominibus sibi l galiter pertinentibus sub nostra constitueremus defensione, et paterinnae auctoritati nostram quoque pungeremus auctoritatem, cuius p titionem quia iustam , immo rationabilem esse iudicauimus, libenter accommodauimus, et Beneficium quod nobis postulauit deuoto animo adsensum praebuimus, et ideo hanc auctoritatem propter diuinum amorem et ueneration sin ipsius sancti loci, tranqxi illitatemque Fratrum ibidem conlistentium, circa ipsum Monasterium fieri decrevimus, per quam in futurum sancimus, atque praecipientes iubemus, ut nullus Iudex publicus uel quilibet ex iudiciaria potestate in Ecclesias, uillas, loca uel agros, seu reliquas possessiones, quas moderno tempore iuste et rationabiliter infra Regnum diuinitus nobis commissum, praefatum tenet et postidet Monasterium. uel quae deinceps in iure ipsius sancti loci uoluerit diuina pietas augeri, ad causas iudiciario more audiendas, uel Deda undecumque exigenda, aut mansiones uel paratas faciendas aut fideiu res tollendos, aut homines ipsius Monasterii tam ingenuos, quam et seruos super terram ipsius conmanentes distringendos, nec ullas redibitiones aut inlicitas occasiones requirendas, nostris futurisque temporibus ingredi audeat, uel ea quae stipra memorata sunt, penitus exigere praesumat, sed liceat memorato Abbati, suisque succestaribus res praedicti monasterii cum omnibus sibi subiectis sub inmunitatis nostrae desensione quieto ordine possidere, et nostro fideliter parere imperio, et qui quid de praedictis rebus ius Fisci exigere poterat, totum nos pro a terna remuneratin ne praelato Monasterio et Monachis ibidem Deo seruientibus concessimus, ut ibidem perpetuo proficiat in augmentis, er quandoquidem diuina uocatione supradictus Abba, uel successis . res eius de hac Luce migrauerint, quamdiu ipsi Monachi inter se tales inuenire potuerint, qui ipsam congregationem secundum Regulam Pii Patris Benedicti regere ualeant, per hanc nostram auctoritatem et consensum licentiam habeant eligendi Abbates, quatenus melius Disitirod by COOste

SEARCH

MENU NAVIGATION