Aesop's fables : as romanized by Phaedrus : with a literal interlinear translation, accompanied by illustrative notes on the plan recommended by Mr. Locke

발행: 1845년

분량: 128페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

E PHAEDRI FABULARUM

Μori contractam qudm te cogunt frigora, Μe copi6sa respit incolumem domus. Satis prosectb rettudi superbiam.'48.

ΗΟΜΟ ET ASINUS.

Quidam immolasset verrem qudm sancto Herculi Cui pro salute votum debebat aust, Asello jussit relIquias poni hordei; Quas aspernatus ille, sic locutus est r Τuum libenter prorails adpeterem cibum, Nisi, qui nutritus illo est, jugulatus foret.'49.

Facturus ludos quidam dives nobiles, Proposito cunctos invitavit praemio, Quam quisque posset ut novitatem ostenderet. Venore artimes laudia ad certamina: Quos inter Scurra, notus urbano Sale, Habere dixit se genus spectaculi, Quod in theatro nunquam prolatum seret. Dispersus rumor civitatem concitat: Pauld ante, vacua turbam demiunt loca. In scens. verd postquam solus constitit, Sine apparatu, nullis adjutoribus,

122쪽

LIBRIS QUINQUE.

Silentium ipsa secit expectatio. Ille in sinum repenth demisit caput,

Et sic porcelli vocem est ImItatus sua, Verum ut subesse pallio contenderent, Et excuti juberent. Quo facto, simul Nihil est repertum, multis onerant laudibus. Hominemque plauSu prOSequuntur maXimo. Hoc vidit fieri Rusticus : Non meherculδΜe vincet,' inquit; et statim professus est, P Idem facturum melisis se postridiδ. Fit turba major: jam favor mentes tenet, Et deriari, non spectaturi, sedent. Uterque prodit: Scurra digrunnit prior, Μovetque plausus, et clamores suscitat. runc simulans sese vestimentis Rusticus Porcellum obtegere,- quod faciebat scilicet, Sed, in priore quia nil compererant, latens)Ρervellit aurem verb, quem celaVerni, Et cum dolore vocem naturae eX primit.

Adclamat populus, Scurram multd simili dasmitatum et cogit Rusticum trudi foras. At ille proseri ipsum porcellum e Sinu; Turpemque aperto pignore errorem Probans, En, hic declarat, quales sitis judices.'

123쪽

VENATOR ET CANIS.

Adversus omnes sortis veloces seras Canis quam domino semper secisset satia, Languere coepit annis ingravantibus. Aliquando objectus hispidi pugnae suis, Arripuit aurem ; sed cariosis dentibus Ρraedam demisit. Hic tum Venator dolens Canem objurgabat. Cui senex contra latrans ; Non te destitaei animus, sed vires meae. Quod fuimus lauda, si jam damnas quod sumus

SEARCH

MENU NAVIGATION