장음표시 사용
111쪽
Μusca in temone sedit, et Μulam increpans, Quhm tarda est' inquit; non vis ciuua pro
Vide, ne dolone collum compungam tibi. Respondit illa : Uerbis non moveor tuis ;Sed istum timeo, selli qui primi sedens, Iugum flagello temperat lento meum, Et ora fraenis continet spumantibus :Quapropter aufer frivolam insolentiam ;Namque ilia strigandum est, et ubi currendum
Cam perpasto, macte consectus LupuhForia occurrit: salutantes dein invichm Ut restiterunt; μ Unde sic, quaeso, nites lAut quo cibo fecisti tantum corporis ΤEgo, qui sum longh sortior, pereo fame. 'Canis simplIester : eadem est conssitio tibi, Praestare domIno si par officIum potes. Quod 'V inquit ille. Custos ut sis liminis, A furibus tuearis et noctu domum.' Ego verδ sum paratus. Nunc patior nives Imbresque, in sylvia asperam vitam trahens.
112쪽
Quanin est sacilius mihi sub tecto vivere, Et oti6sam largo satiari cibol V Veni ergδ mecum.V Dum procedunt, adspicit Lupus h catena collum detritum Canis. Undh hoc, amice Τ' ' Nihil est.' Dic, quaeso,
Quia videor acer, alligant me interdid, Luce ut quiescam, et vigilem nox qudm venerit: Crepusculo solutus, quia visum est vagor: Adsertur ultrd pania : de mensa suu Dat ossa dominus : frusta jactat famIlia, Et, quod fastidit quisque, pulmentarium. Sic sine labore venter impletur meus. Age, si quo abire est animus, est licentia V Non pland est,' inquit. Frdere quae lauda Canis; Regnare nolo, liber ut non sim mihi. 31.
Qudm parvas aedes sibi landasset Socrates Cujus non fugio mortem, si famam adsequar; Et cedo invidiae, dummodδ absolvar cinis: E populo sic, nescio quis, ut fieri solet; Quaeso, tam angustam, talis vir, ponis domum Τ' si1nam,' inquit, veris hano amicia impleam.
113쪽
In sterquilinio pullus gallinaceus, Dum quaerit escam, margaritam repperit: Iaces indigno, quanta res,' inquit, loco lo si quis pretii cupIdus vidisset tui, Olim redisses ad splendorem maximum lsi, qui te inveni, poclor cui multd est cibus, Nec uia prodesse, nec mihi quidquam potes.'
Apes in alta quercu fecerant favos :Ηos Fuci inertes esse dicebant suos. Lis ad sorum deducta est, Vespa judice: Quae, geniis utrumque nosset cum pulcherrimh, Legem duabus lianc proposuit partibus: Non inconvenIens corpus, et par est color, In duesum plaia res ut merith venerit. Sed, ne renoo peccet imprudens mea, Alveos accIsete, et ceris opiis insundite; Ut ex sapore mellis, et formi savi, De quis nunc uotur, auctor horum appareat. Fuci recusant. Asebus conssitio placet. Τunc illa talem sustulit sententiam : Apertum est, quis non possit, aut quis secerit; Quapropter asebus huctum restituo suum. V
114쪽
Puerorum in turbh quidam ludentem Atticus 2ESopum nucIbus quiim vidisset, restitit, Et quasi delirum risit: quod sensit simul, Derisor poti iis quilin deridendus, senex, Arcum retentum posuit in media visi: Heuat' inquit,' sapiens, expedi quid fecerimi VConcurrit populus. Ille se torquet diti, Nec quaestionis positae causam intelligit:
Novissimh succumbit. Tum victor sophus : CIto rumpes arcum, semper si tensum habueris 'At si laxaris, qui, m voles, erIt utilis. 35.
olim, quas vellent esse in tuteli sua, Divi legerunt arbores. Quercus Iovi, Et Μyrtus Veneri placuit: Phoebo Laurea, Pinus Cybelae, Ροpulus celsa Herculi. Μinerva admirans, quarh steriles sumerent, Interrogavit. Causam dixit Iupiter ; Honorem fructu ne videamur vendere.' At, mehercula narrabit, quod quis voluerit oliva nobis propter fructum est gratior.'Τunc sic Deorum genitor, atque hominum sator; o nata, merith sapiens dicere omnibus: Nisi utile est quod nesmus, stulta est gloria.'
115쪽
Pavo ad Iun6nem venit, indignὲ serena Cantus lusesesi qudd sibi non tribuerit rIllum esse cunctis auribus admirabilem; Se derideri, amul ac vocem miserit. Tunc, consolandi gratii, dixit Dea : Sed formi vincis, vincia magnitudine; Nitor smaragdi collo praefulget tuo: Pictisque plumis gemmeam caudam eXplicas. Qub mi,' inquit, mutam spectem, si vincor
sono v Fatorum ariatrio partes sunt vobis datae :TRI sorma, vires aquilae, lus Inlo melos, Augurium corvo, laeva cornici omina ;Omnesque propriis sunt contentae dotibus ' 37.
Μustela quam, annis et senecta debilis, Μurea ve16ces non Valeret assequi, Involvit se sarina, et obscuro loco Adjecit negligenter. Μus, escam putans, Asaluit, et compressus occubuit neci rAlter amiliter periit, deinde tertius. Aliquot secutis, venit et retorridus,
116쪽
Qui saepe laqueos et musc7pulam effugerat, Proculque insiclas cernens hostis callidi, Sic valeas,' inquit, ut farina es, quae jaces. 38.
Fame coacta Vulpes alta in vinet Uvam appetebat, summis saliens viribus et Quam tangere ut non potuit, discedens, ait; Nondum matura est, nolo acerbam Sumere.'39.
Equus sedare solitus qud fuerat sitim, Dum sese Aper volutat, turbavit vadum. Hinc orta lis est. Sonipes, iratus sero, Auxilium petiit hominis; quem dorso levans, Redui ad hostem; jactis hunc telis eques Postquam interfecit, sic locutus traditur: Laetor tulisse auxilium me precibus tulS; Nam praedam cepi, et didici quam sis utilis. Atque Ita coegit fruinos invitum pati. Tum moestus ille: Parvae vindictam rei Dum quaero demens, servitutem repperi.'
117쪽
Ιa ossicinam labri venit Vipera. Haec quum tentaret si qua res esset cibi, Limam momordit. Illa contra. contumaX, Quid mer' inquit, stulta, dente captas laedere, omne adsuevi ferrum quas corrodere 3'4l.
Quiim decidisset Vulpes in puteum inscia, Et altiore clauderetur margine, Devenit Hircus sitiens in eundem locum ;Simul rogavit, v Esset an dulcis liquor, Et copiosus η' Illa fraudem moliens; Descende, amice; tanta bonitas est aquae, voluptas ut satiari non possit mea. Immisit se barbatus: tum Vulpecula Evasit puteo, nixa celsis cornibus ;Hircumque clauso liquit haerentem vado. 42. PERAE. Peras immauit Iupitor nobis duas rPropriis repletam vitiis post tergum dedit; AIIenia ante Pectua suspendit graVem.
118쪽
Barbam capellae quum impetrassent ab Iove, Hirci moerentes indignari coeperunt, Qubd dignitatem sceminae sequhSSent Suam : Siniter' inquit, illas gloria vani frui,
Et usurpare vestri ornatum muneris, Parea dum non sint vestrae sortitudinis.'44.
Vexata saevia navis tempestatibus, Inter vectorum lacrymas, et mortis metum, Faciem ad serenam sitiatd mutatur dies: Ferri secundia tuta coepit flatibus, Misaque nautas hsaritate extollere. Factus periclo tum gubernator sophus; Parch gaudere oportet, et sensim queri; Totam PIa vitam miscet dolor et gaudium. 45.
Simonides, qui scripsit egregium melos, Qud paupertatem sustineret sataida, Circumire coepit urbes gasa nobiles,
119쪽
Μercede accepti, laudem victorum canens.
Hoc genere quaestos postquam locuples factus eat. Venire in psitriam voluit cursu pelagio: gint autem, ut aiunt, natus in Cea insula. Ascendit navem ; quam tempestas horrida Umul et vetustas medio dissolvit mari: Hi mnas, illi res pretiosas colligunt,
Subsidium vitae. Quidam curiosior; Simonide, tu ex opibus nihil sumis tuis '' Μecum,' inquit, mea sunt cuncta.'' Τune pauci enatant; Qesa plures, onere degravati, perierunt. Praedones adsunt, rapiunt quod quisque extulit; Nudos relinquunt. Forth Clazomenae pro Antiqua suit urbs, quam petierunt naufragi. Hic literarum quidam studio deditus, Simonidis qui saepe versus legerat, Eratque absentis admirator maXimus, Serm5ne ab ipso cognitum cupIdissimhAd se recepit: veste, nummia, famili1Ηoinnem exornavit. Caeteri tabulam suam Portant, rogantes victum. Quos, casu obVius, Simonides ut vidit, Dixi, ' inquit, mea Μecum esse cunctae vos quod rapuistis, perit.'
120쪽
Μons parturibat, gemitus immanes ciens; Eratque in terris maxima expectatio; At ille murem peperit.
Formica et Μusca contendebant acriter, Quae pluris esset. Μusca sic coepit prior : Conserre nostris tu potes te laudibus ΤUbi immolatur, exta praegusto Deum; Μoror inter aras, templa perlustro omnia; In capite regis sedeo, quum visum est mihi; Et matronarum casta delibo oscular Labdro nihil, atque optimis rebus fruor. Quid horum simile tibi contingit, rustica Τρο Est gloriosus sand convictus Deum; Sod illi, qui invitatur, non qui invisus est. Reges commemoras, et matronarum Oscula ;sgo granum in hyemem quam studiosh congero. Te circa murum rideo pasci stercore.
Ama frequentas ; nemph abigeris, qud venis. Nihil laboras; ideo, quilin opiis est, nil habes. Superba jactas tegero quod debet pudor. Estate me lacessis; quam bruma est, siles.