장음표시 사용
101쪽
E PHAEDRI FABOLARUM Uterque causam cum perorissent suam,
Dixisse hanc sertur Simius sententiam : Tu non videria perdidisse quod petis :Te credo surripitisse, quod pulchrδ negas.
Venari, Λsello comite, quum vellet Leo, Contexit illum frutice; et admonuit simul, Ut insueth voce terreret seras, Fusentes ipse exesperet. Hic auritulus Clamorem alibitd totis tollit viribus, Novoque turbat bestias miraculo ;Quae, dum paventes exitus notos petunt, Leonis adfliguntur horrendo impetu. Qui, postquam caede sessus est, uanum evocat, Iubetque vocem premere : Tunc ille insolens : Qualis videtiir opera cles vocis meae 3V Insignis,' inquit; sic ut, nIsi nossem tuum Aesmum genusque, iamsi fugissem metu.V10.
Ad fontem Cervus, quiim bibisset, restitit, Et in liquore vidit est Ioem suam.
Ibi dum ramosa, mirans, laudat cornua, Crurumque esinam tenuitatem vituperat;
102쪽
Venantum subith vocibus conterritus, Ρer campum fugere coepit, et cursu levi Canes elusit. Sylva tum excepit ferum; In qu5. retentia impeditus cornibus, Lacerari coepit morsibus Saevis canum. Tunc moriens vocem hanc edidisse dicitur:
o me infelicem l qui nunc demtim intelligo, Ut illa inhi profuerint, quae deSpexeram ;Et, quae laudaram, quantdm lucisis habuerintl il.
Quam de senestri Corvus raptum caseum Comesse vellet, celsa readens arbore ;Hunc vidit Vulpes, deindh sic coepit loqui o qui tuarum, Corve, pennarum est nitori Quanthin decoris corpore et vultu geris lSi vocem haberes, nulla prior ales foret. VAt ille stultus, dum vult vocem ostendere, Emisit ore caseum ; quem celeriter Dolosa Vulpes aridis rapuit dentibus. 12.
Asellum in prato timIdus pascebat senex: Ιs, hostium clamore ai,iatd territus, Suadebat aiano fugere, ne possent capi.
103쪽
At ille lentus r Quaeso, num binas mihi Clitellas immaturum victorem putas τ' Senex negavit. Ergo, quid refert mea Cui serviam, clitellas dum portem meas P 13.
Ovem rogabat Cervus mddIum tritici, Lupo sponsore : at illa praemetuens dolum; Rapere atque abire semper adsuevit Lupus Tu de conspectu fugere veloci impetu rdes vos requiram, qudm dies advenerit τ' 14.
Canis parturiens quam rogisset alteram, Ut scatum in ejus tugurio deponeret, Faesth impetravit: dein reposcenti locum, Preces admovit; tempus eXorans breve, Dum firmiores catulos posset ducere. IIbo quoque consumpto, flagitare vindida Cubile coepit: Si mihi et turbae meae Par,'' inquit, esse potueris; cedam loco. '
104쪽
Desectus annis, et desertus viribus, Leo qudm jaceret, spiritum extremum trahens Aper sulmineis ad eum venit dentibus, Et vindicavit ictu veterem injuriam :Ιnfestis Τaurus mox confodit cornibus Hostile corpus. Asinus, ut vidit serum Impund laedi, calcibus frontem extudit. At ille expirans, Fortes indignh tuli Μihi insultare : Τe, naturae dedecuS, Quod serre cogor, certh bis videor mori.'16.
Μustela ab homine prensa, quilin instantem necem Effugere vellet, ' Quaeso, ' inquit, ' parcas mihi, Quae tibi molestis muribus purgo domum.' Rospondit ille : Faceres si causa mea, Gratum esset, et dedissem veniam supplici: Nunc quia laboras, ut fruaris reliquiis Quas sunt rosuri, simul et ipsos devorea, Noli imputare vanum beneficium mihi. 'Atque ita locutus, improbam letho dedit. E 5
105쪽
Nocturnus quam sur panem misisset Cani. objecto tentans an cibo posset capi; Heus l' inquit, linguam via meam p-cludere, Ne latrem pro re domini ' Μultdm salleris: Namque ista suesta me jubet benignitas
Vigilare, iactas ne mosi. culpa lucrum. 18.
In prato quodam Rana conspexit Bovem ;Et, tacta invidI1 tantae magnitudinis, Rumsam inflavit pellem: tum natos SuOSInterrogavit, An Bovem esset latior ' Illi neghrunt. Rursus intendit cutem Μajore nisu ; et alisti quaesivit modo, Quis major esset Τ' Ιlli dixerunt, Bovem. Novissimh indignata, dum vult vallaida Inflare sese, rupto jacuit corpore. 19.
Vulpes ad coenam dicitur Ciconiam Prior invitasse, et illi in patini liquidam
Posuisse sorbitionem, quam nullo modo Gustare esuriena potuerit Ciconia:
106쪽
Quae, Vulpem quam revochsset, intrito cibo Plenam lagenam posuit: huic rostrum inserens, Satiatur ipsa, et torquet convivam same :Quae quam lagenae frustra collum lamberet, Peregrinam sic locutam volucrem accepimus : Sua quisque exempla debet aequo animo pati.' 20.
Vulpinos catulos aquila quondam sustulit, Nidoque posuit pullis, escam ut carperent: Hanc persecuta mater orare incipit, Ne tantum, miserae, luctum importaret sibi. Contempsit illa, tuta quippe ipso loco. Vulpes ab arti rapuit ardentem facem, Totamque flammis arborem circumdedit, Hosti dolorem damno miscens sanguinis. Aquila, ut periculo mortis erIperet Suos. Incolumes natos supplex Vulpi tradidit. 21.
Rana in palude, pugnam Taurorum intuens, Heu, quanta nobis instat pernIeses l' ait. Interrogata ab ansi, cur hoc diceret,
De principatu quam illi certarent gregis, Longhque ab illis degerent vitam bovos Τ
107쪽
Natio,' ait, separata, ac diversum est genus Sed, pulsus regno nemoris qui profugerit, Paludis in aecreta veniet latibula, Et proculcatas obteret duro pede. Caput Ita ad nostrum furor illorum pertinet.'22.
Columbas saepe quam fugissent Μilvium, Et celeritate pennae evit1sουent necem, Consilium raptor vertit ad sallaciam, Et genus inerme tali decepit dolo : Quare solicitum potitis aevum ducitis, Quam regem me creatis, icto scedere,)Qui vos ab omni tutas praestem injuril ν' Illas credentes tradunt sese Μilvio ;Qui, regnum adeptus, coepit vesci singulas, Et exercere imperium saevis unguibus De reliquis tunc ait una, Μeritd plectimur 23.
Super juvencum stabat dejectum Leo rPraedator intervenit, partem postulans : Darem,' inquit, nisi soleres per te sumere et Et improbum rejecit. Forth innoxius Viator est deductus In eundem locum, Feroque viso, rettulit retrd pedem,
108쪽
Cui placidus ille, Non est quod tImeas,' ait;
Et, quae debetur pars tuae modestiae, Audacter tolle.' Τunc diviso tergore, Sylvas petivit homini ut accessum daret. 24.
Laceratus quidam morsu vehementis Canis, Tinctum cruore panem misit malefico, Audierat esse quod remedium Vulneris. Τunc sic aesopus: Noli coram pluribus Hoc facere canibus, ne vos vivos devorent; Qutin sciarint esse tale culpae praemium. 25.
Aquila in sublimi quercu nidum secerat: Felis, cavernam nacta in med Ia, pepererat: Sus, nemori-cultriX, scelum ad imam posuerat Τum sortuitum Felis contubernium Fraude et scelesti sic avertit malitii. Ad nidum scandit volucris : Pernicies,' ait, Τibi paratur, forsan et miserae mihi: Nam sodere terram quod vides quotidie Aprum insidiosum, quercum Vult eVertere, Ut nostram in plano facith progenIem opprimat.'Τerrore effuso, et perturbatis sensibus, Derepit ad cubile setosae Suis t
109쪽
Μagno,'' inquit, in periculo sunt nati tui. Nam simill exIeria pastum cum tensiro grege, aquila est parata rapere porcellos tibi 'Hunc quoque timore postquam complevit locum,
Dolosa tuto condidit soae cavo :Ιndh evagata noctu suspenso pede, Ubi esca se replevit et prolem suam, Pavorem amulans prospicit toto die. Ruinam metuens aquila ramis desidet Aper rapinam vitans non prodit foras. Quid multa ' Inedia sunt consumpti cum suis; Felisque catulis largam praebuerunt dapem. 26.
Μuli gravati sarcinis ibant duo: Unus serebat fiscos cum pecunii; Alter, tumentes multo saccos hordeo. Ille, onere dives, celsa cervice eminens, Clarumque collo jactans tintinnabulum ;Comes quieto sequitur et placIdo gradu.Suiatd Latrones ex inadIis advolant, Interque caedem ferro mulum tonsitant: Diriseunt nummos ; negligunt vile hordeum. Sponatus Istur casus quilm fleret suos ; siquidem,' inquit alter, me contemptum gaudeo; Nam nil amisi, nec sum laesus vulnere '
110쪽
Anus jacere vidit epotam amphoram, Adhuc Falernsi faece, et testa nobili, odorem quae jucundum lath spargeret. Hunc postquam totis arida traxit naribus; o suavis aQma l qualem te dicam bonam Antehic fuisse, tales clim sint rei uisa 'V
Panthera imprudens olim in foveam deciditi Videre agrestea : alii fuStes congerunt, fini onerant saxis: quidam contra miseriti, Periturae quippe quamvis nemo laederet, Μisore panem, ut sustineret Spiritum. Nox insecuta est: abeunt securi domum, Quasi inventuri mortuam postridih. At illa, vires ut refecit languidas, Veloci saltu fovea sese liberat, Et in cubile concito properat gradu.Paucis diebus interpositis, proVolat, Pecus trucidat, ipsos pastores necat, Et cuncta vastans, saevit irato impetu. Tum abi timentes, qui serae pepercerant, Damnum haud recusant, tantum pro Vita rogunt.
At illa: ΜemIni, qui me saxo peuerint, Qui panem dederint: vos timore absistite; Illis revertor hostia, qui me laeserant.'