장음표시 사용
51쪽
dela doctrine, I puret candela de meur re luissent galemcnt.
Monsieri e Tresident uina ir iure et Eloquenco Franso e qui tu sedie epist limi. Puisque cest a coustum de donne une citred adresse auxesseriisque ron publie, i a pense votis deuot prie par a presente inspire vostre fati cur acciti - . a Lla bes in de quelque recommania dation enuers cs gens de lettres, ille a satiro itemprunte de main plus fauorable que a vos requi porte auec soyla grace debeauco up erudition,&autant de candeus ingenuite, c. En siti est LVOus a leti seire trouuer me excuses alabies Carson este vos exhortations qui 'on anime ace a bcuri vostre conseil qui maenhard de te produire
Ius Lipsius cap. t X. lib. Electorum. Votum meum non dissimulo, ut ex tot huius aeui
Criticis manum aliquis klimam serio Annaro Seneci admoueat calide iam diu opto, c. Posses id tu V. C. Nicolae Faber quem sola modestia, ut scio, abstinet ab hac palma.Nam doctrina, iudicium, diligentia ti bi superant: infinita utiliter&sapienter in sapientissimum scriptorem obseruasse te didici vera fama. c. Casubonus praefat. in Greg. Nissent epistolam ad Eustathiam ni brosiam se sitissam illam epistulam V1 clarisImaus atque amicissi md Nicolaus Faber quem iure pollis Scλ' F Mπας κIa dicere, descripsit, inobiscum
H Pithimeti Libello de latinis jllio, uni interpreti
52쪽
u ni illi ditauit epist ad eundem abrum. Te Vero, Faber, cuius non solum doctrinaeis eruditionis unam ce sed, pietati ac probitati singularina ultum merito defero, cis interim sequestrem vel patronum potius destinaui. Iidem in editione Saluiam a filious qua n illi dicauit epist. ad eundem Fabrum. Qualecunque est, tibi Faber potissi natana deberi volui atque in tuo nomine apparere, ut est apud Cn anes testimonium amicitiae eius qua me tibi ob
summas virtutes tuas de singularem in me bene UO-
lentiam deuinclum sentio, atque ultro profiteor. Nicolaus Rapinus in exequiis Philippi Portaei.
Teque o magne Faber qui plurima dona, valesque ingestium prisca simplicitate tegis.
Jo. Savaro in comment. adbidonis Apollinarem ep. 7. Stephanus ornacensis piscopus Manus exii bliotheca Nic. Fabri viri optimi, cruditi simi c.
Iac Sirmundus Soc Jef. in editione operum Ennodij quam lyidicauit. s. ad eundem Fabrum.
Te vero, quem bonorum librorum nihil praeterit, doctiss. Faber, c. Quamquam fructum berem consecutas nota putabo, si abs te humaniss. Faber, cum reliqua ditione quam nominis tui titulo in scri psi inime respuantur, ut testatam omnibus faciant amicitiae nostrae vetustatem dc quanti merito doctri nam virtutesque tuas semiperfecerim. Quas ut a me conaliacmorari hoc loco pudor tuu non sinat, publica velis nolis fama operis Vt Ennodius noster ait, index loquitur, una de te, tilina de Nasica, communis suffragi voce consentit idem
53쪽
Jgem in editione Fulgent ij, deprae est Maioris Carthusiae codicem secuti, ex cuius men branis descriptum apographu humanissimi doctis simique Nicola Fabri Regis Christianis . magistri, beneficio nacti sumus. idem in edit epistolarum Petri Cellensis. Petri Cellensis cuius epistola: nunc primurn eduntur, alia quaedam opuscula, de panibus, de tabern culo, de conscientia olim prodierunt ex Biblio theca Nic. Fabri. . cuius in obitu nuper litterati Omnes iacturam suam non ficto dolore testati sunt.
Pamelius in annot. ad Tertulianum.
Fuit enim hic Scaurus, ut me monuit clarissimus doctissimusque vir Nic. Faber Senator regius, ultimus ex familia Scaurorum c. Ianus Gulielmius quaestionib in sestellarium Plauti quas illi dicauit epist ad eundem abrum.
Nunc haec, mi Faber, e Plauti Cistellaria vide , tua illaminiata cerula meliora essice, ut soles nostra omnia, quorum UGuων es. c. Lud Carrio lib. 2. emendationum obfer quem illi dicauit. p. ad eundem Fabrum.
Quis est cui tu contutor, quam Puteano potius p poni velis alia illa, quae in vobis gemina sunt, in vut gu nota, mitto humanitatem unicam, eruditioncm incredibilem iudicium acerrimum singulariis odestia de integritate temperatum.&c. Unt Oiselius I. C. Libest poematum. Mnemosyne mater Fabrum dum lactat alumnum,
Vidit. infanti Pallas iniqua fuit.
54쪽
HiccinePalladias lustrabit lynceus arte Cuspide sit nostra lumine luscus, ait. Hic contra infens, tantos persoluit honores, Illum ut iam toto pectore victa colat. Hug. Grotius pr.eter illa quae de Fabro honorifice refert meps ad edit M. tiani Capelia bos versus non editossimul cum libro ad Fabrum misit. Dicebam Muta. Pedibus talaria nectas, Et propero cursu Gallica regna petas. Est tibi Parrhisiae tantum non proximus urbi Inclita qui Mauri nominavicus habet.
Conspicies illic Condaei principis aulam, Principis, o quanto Iuppiter ingenio Huic Faber hoc praestat, quod Chiron priscus Achilli Praestitit, aut Magno magnos Aristoteles inuenies illum vel doctis mollia verbis Formantem docilis pectora discipuli;
Aut aliqua in tacito meditantem scripta cubith. Quae maneat sera posteritatis honos.
Quicquid aget, dices rotium misisse salutem. Qua nullus Fabro dignior esse potest: Cumque illa librum, cumque ipso denique libro
Paucula in alternos verba coacta pedes. Quae tria solum illud posciuat sibi,ne ipse recuset Nos in amicitiis ponere parte suae: Parce puer verbis, respondit Musa loquenti,
Nam te vel decuplo notior ille mihi essFed i or lius epist. as Notas rasilluas Sta ij quas illi dicauit. Nemus castri fossatensis, in quod Aonio deducis
55쪽
BoMusis Dbro qui inscribitur, Gesta Deiler' cos, epist. Ad lectorem. Bullam InnocentiiPP. cum Andreae regis Hunga riae ad Honorium PPIitteris, habemus a Nic. Fabro. Ji m. in Roberti monachi historia Hierosoli nitana, nos si sumus codicibus Manuscript Nicola Fabri
Paulini Aquileiensis contra Felicem Vrgelitanum libri .ex Cod. Manuscript V. C. Nic. Fabria C. Pa risiensis, alia.
56쪽
continentur.' isquisitio, iam grauioris mali vitandi causa, leuius committi possit pag. I. Praefatio in D. Hilari ex opere historico fragmenta.
Praefatio in libros L. Annasi Senecae philosophi p. 63. Praefatio ad M. Annaei Rhetoris libros pag. 3. Disputatio de myrrhata potione pag. 9. Expositio verborum Matth.i8. cap.Si peccauerit in te frater tuus pag. 2. De beato Dionisio. p. I. De presbiterorum coelibatu p. 9 . Poemata pag. 7
57쪽
Num grauioris mali vitandi causaluus committi postit.
SsENTIOR tibi, Prius es amplissime a que doctissime, valde necessaria est illa dis . quisitio ij praesertim qui ad Reip. clauum
admoti sum, Num grauioris mali vitandi causa leuius committi possit. Sepenumero enim incidul
cius iodi rerum perturbationes dissicultates' temporum, ut in ista quaestione salus Reip. ciuiumq; incolumitas sita esse videatur. Eo autem exactitis atq; accuratius discutieda est, quod vix ulla disquisitio occurrere possit in qua sub specie recti perniciosius erretur, maxime cuvnusquisque grauitatem vel leuitatem mali non ad ra- ionis sed ad opinionis suae trutinam examinares lear. λ ζnter etiam accedo definitioni mali a te traditae, ut V si quod contra leges diuinas, vel naturales, Vel O-ὲς- admittitur ita enim in mali definitione conue-ziςntibus nobi c. quid sit de quoc5trouersia est intelli-gςtur raciliusque quid de ea senticndu sit perspicietur- 'ii in mali definitione hoc elicitur quod, volui in Mathematicis cmmand huius ut stionis discution ς' maximo tui est nempe malu in duplici esse disserenua, - t u quod natura sua tale est,altem quod cx hominum
58쪽
instituto. Nam quod Dei legibus vel naturae turpe est, ad unum eundemque fontcna refero, id est d Deum naturae auctorem, qui rebus a se conditis leges indixit quas nemo quo uisi extu vel occasione violauerit, qui non in grauem numinis earum auctoris offensam incurrerit. Ab ijs igitur legibus quae ex hominum instituto dependent, quandoquidem in eas magistratus legumque executores plus iuris habent liberiusque de iis pro arbitrio disponere possunt, disquisitionem ordiamur, ut inde ad illas quae a natura constitutae sunt ab eius auctore Deo gradum nobis faciamus. Apud omnes in confesso est, legum ciuilium potestatem ex mera legislatorum eorum qui ipsarum legum executioni&conseruationi praesunt auctoritace pendere. In ijs autem legibus cum ex xii salus populi primum locu sibi Vindicet, Salis enim popul , inquiunt, suprema lex esto, quicumque saluti ciuium melius consulit, licet contra verba legum faciat, sensum tamen siue legislatoris qui eas rogauit, siue populi qui ciuit, siue regis dominantis qui iussit, felicius assecutus secutusque esse videbitur. Leges enim licet non ad tempus sed taeternae permaneant constitutae sint, si temporum tamen su cessione negotiorumque varietate murata Reip. facies
noxiae vel inutiles esse coeperint,non Vltra pro legibus habendet sunt Vix enim ac ne i quidem fieri potest vileges quae generaliter constitui solent, Ade iis quae Nilus incla fiunt, in tanta rerum humanarum diuersitate, omnes negotiorum formas complectantii minime vero eas quae raro contingunt. In illis igitur quae legibus comprehensa non sunt, ita iis utendum cstia in aedificatione Lesbia plumbea regula, quandoquidem legi-
59쪽
FVSCVLA. si,us aptari negotiation possunt, leges ad negotia se
ctendae sunt Athenis a Lace demoniis subactis, cuidam oratori suadenti Vt muros Vrbis populus euerteret ac di rueret, cum alius exprobrasset quod muros illos uertendos censeret quos Themistocles ad populi salutem aedificasset idem nfit ille Orator quod Themistocles facies, persuasit quod suo tempore Utilet Reip. crat, ego nunc quod meo. Hinc Flaccus utilitatem , iusti&aequi matrem vocavit. In politicis ergo legibus cum id
semper pro iure habeatur quod commodis publicis es Vtilius, iurique semper insistere magistratus debeat, ne mini obscurum esse potest magistratum ubique id amplecti debere quod Reip. maxime conducit vel minus
est noxium ; Licet enim fortasse contra ius scriptum fuerit, non tamen iniustitia dici potest vel crimen, sed potius i Aristoteli credimus. ει α πιανόρ - νος δε ου
locum igitur in iis quaestio suscepta habere non poterit' eum malum vel turpe dici non possit quod iure fit&ab
honestate non est alienum. Verum enimuero in iis rebus quae vel Dei vel naturae legibus prohibitae sunt, qua
doquidem in pnecelsam illam majestatem eiusve constitutiones vilibus homuncionibus quidquam vindica xς sibi non licet, vereor ne longe aliud statui debeat. CVm enim vim suam non ex nostra opinione ac auci rixate', sed eae suprema illa majestate quae rebus .asse zς ti leges quas volu tindixit, ordinemque talem esse statuit, tantum abest ut quae contra istas leges com amittuntur, deterioris comparatisne licit atq; honς fieri possint, ut ne contraria quidem lege lata, turpia, ipdesinant. Contra illud ius, Persae coniugium matrum sum liberis legibus patriis admittebant, non minu ta
60쪽
men inde turpe factum illud natura ipsa locuta est; terra enim cadauera eorum qui se tam foeda coniunctione maculassent non admittebat. Notum est quod temporibus Iustiniani Imp. Agathias contigisse scriptum rei, quit. Cum Damascenus Syrus, Simplicius Cilix Priscianus Lydus, Elatius Pli dorus Gazam summi illius aetatis Philosophi in e sam emigrassent, quod se Christianis a quibus religione dissidebant odiosos sentirent, in itinere quoddam cadauer insepultum inuenientes, a seruis terrae mandari curas ent, nocte unus ex iis visus est sibi hos versus insusurrati. Quod cum sociis rasse &sequenti die, sic exigente tinere, per eum locum ubi cadauer illud condi iusserant
transirent, ipsum iuuenerunt eiectum e terra in eius superficie ut prius iacens, inde discentes eam esse poenam incestae Persarurn commixtionis. Haeret haec lex inanimis hominum praua institutione vel libidine non corruptorum a natura infixa omni lege scripta fortior ac imperiosior iisque suggerit quae facienda sunt prohibetq; cotraria: Huic aute legi, ut apud Lactantiu auctor est Cicero, nec obrogari fas, nec derogari aliquid , nec
tota abrogari potest, ne qui violari ipse se fugiet naturamque hominis aspernabixur, hocque ipso luet
maximas poenas, etiamsi caeter quae putantur supplicia effugerit. Quare ad periuria, rapinaS, innocentium con-
de inuationes vel caedes, adulteria, falsas tabellas tera id genus quae natura turpia sunt, non magis adigi vir proῖus vlla Guel timore,vel 'iaut violetia ut ullo