장음표시 사용
71쪽
sunt,vit clarissime, quae de proposita quaestione paucis disserere , quantam epistolae ratio patitur, e re est. existimaui quae si tuum calculii meruerint, sed qui possint semibarbara tam tersi ingensi, iudicisque deos e spicacis 3 scopum assecutus speram egregie collocace merito mihi persuadebo , Sin minusinon tamen eam trusisse videbor, quia te impositum onus licet viribus impar libens subeundo, non quid valeant humeri quis ferre recensent pensitare, sed quantum tuae virtv i, doctrinae, dignitati, morumque probitau tribuenium si, rationentini te debuerim Vale.
73쪽
7 Manum Sacri consistori Considiari Senatu que Paria sensit Prasidem docti si atqueprudentissimum. Cc tibi restituo, PRAEsE AM- P Lissi Mi, beati Hilari Pictaviensis Episcopi librum a viro doctrina, iu- dentia, morumque integritate maxi- imo, P. Pithoe si rem voluntate relictum, meaeque fidei ut solidus ad te perueniret, id est sine ulla deductione, quam optimo iure apud testatorem fuit, commissis m. Munus esti m a numeres, non valde magnum, sed si auctoris di-
Tis 'Vim Q Vt non acceptissimu esse nequeat.
ui in Occidente fonterunt celeberrimi ac disertassimi,' Quaeque arboris, ut eum vocat B Hieronymus, qua
74쪽
aedis ata est Ecclesia Dei, ad haec etiam sortissimi confestbris librum de grauissima omnium quae unquam in
Ecclesia fuerunt controuersia scriptum, post tot annos e tenebris erutum clarissimi tui nominis auspiciis lucem aspicere. Haec etsis is ad commendationem muneris valeant, apud te praecipue qui pro tuo erga litteras religionemque studio, erectoque atque instacto aduersus diuitias fumosque aulicos , ad quae sola nunc concurritur, antino semper id genus reliquias Attalicis conditionibus praetulisti Passieni tamen sententiae si bene te noui, accedes, 'lurisque in eo facies iudicium erudi.tissimi, cordatissimique viri, qui te dum vixit ob egregiam doctrinam, prudentiam, studiumque ac pietatem in Re p. in quibus tecum conspirabat, unicerim, uit&coluit moriensque suae erga te propensae volu
tatis publice hoc testimonium posteritati extare voluit. De auctore vero istius libri nemo codici manu scripto qui B. Hilario cum adscribit fidem detrahet,virsque potentis lautum alienae possessioni adfixum controuersiam mouebit qui stili vel ingeni tanti doctoris albquem gustum habuerit, si quidem longasi inuolutas de Gallici Rhodani ut violent acinerapidi, sic etiam aliquantum limi secum trahentis, quo charactere naris enaunestissimae scripto ipse Hic nymus scripta Hi lari signauit, deprehendere licet. Sed quid verbis in re aperta opus est sicui ea in re aqua haer at hunc librum cum ij quae omnium calculo pro Hilarianis recepta sunt contendat, nec aquain aquae, nec lacte laeti similius inueniet. Nec sane historicum istud opus antiquis ignotum fuit si quidem illud ipsum esse quod idciri ipse Hieronymus contra Vrsacium LValentem,
75쪽
continens narrationem Ariminensis concilii, Hilarium
seripsisse tradidit, huic libr praefixa inscriptio fidem a cit. Ipsi enim Vr actus: Valens alter Singiduni suptarioris Mysiae, alter Mars Pannoniae quamuis non uno loco Athanasius Alexandria Episcopus trumque Pan nonem vocet Episcopi cum Cato aeque Pannone
Germinio Cyzici primum deinde Sirmi Episcopo itius Arriomanorum Tragoediae choragi, atque adeo hypocritae extiterunt; ad quoscum, ut ait noster Hilarius, Arriani nominis haereditas i accessio defluesis spe, non ausi aperto Marte fidei Nicenae bellum inditacere stante ipso Athanasio, quem strenuum robustumque eius propugnatorem, ac plane, Vt eum indigitat
id agere statuerunt, ipsumque Athanasium imprimis tollendum euertendumqne susceperunt. Hinc illae de Arsenio interfecto, confracto calice sacris mysteriis destinato calumniae, quarum praetextu cum a factiosis depositus Imperatorisque decreto in exilium missus esset, totus orbis tanti viri casu concussus est. Quin etiam cum synodis Alexandrinae, Romanae de cum enicae Sardicensi Athanasius suam innocetitiam*pprobasset, calumniatores vero non selum tot sen- nxii conuicti atque damnati, sed etiam libellis obla-ςximini admisi haerese6sque veniam deprecati Ec- cicu communioni fuissent redditi, iterum tamen carne ad Omitum reuosi foedas 1llas Ecclesiam Dς quae domus pacis est, parum decentes discordias, Epiricoporum discursationes Mediolanun a Sirmium, Semiςuciam asperam, Ariminum, Constantinopolim, Ni -
76쪽
caeam Thraciae, quo non terrarum Praeterea proscriptiones , exilia S caedes excitarunt, quae quamdiu in Viuis extitit Constantius Catholicos Episcopos exercuerunt, tandemque detracta persona lacunam regulam oppugnantes, Imperatorem ipsum, cuius potestate nitebantur, impulerunt , ut Episcopos Arimini congregatos ad subscriptionem nouae formula fidei
subdolis verbis conceptae adigeret , quae contra re centorum icto decim patrum decretum, obesας
ἔμ9js vocabulis indicto silentio , Filium Patri similem secundum scripturas profitebatur, dicentibusque illum creaturam sicut aliae sunt creaturae, Anathema infligebat. Nec tamen ibi consistendum esse duxe . runt, Naim qui peccandi finem obuit sibi Z Verum felicitate successus audaciores facti non iam de vocibus ρ α καὶ Otii s tanquam discordiae pomo quaestionem haberi significarunt, sed inoperto capite purum purumque seu potius impurum putidumque Arri dogma concilio Antiochiae professi filium Patri dissimilem penitustis ἐξ Ο creaturam statueriit. Cuius inbpietatis ipsum Imperatorem auctorem ac vindice extiatisse Athanasius asserit. Igitur Ursacius Valens illi ipsi sunt quibus instantibus ob Imperatore Constantio Jadium est Ariminens concilium contra formellam Nicaeni tractatis , qua niuersi h resti comprehens erant in quos hoc opus scriptum est. Quamquam , ut quod sentio dicam, haec libri inscriptio iamlto plus in fronte spondeat quam praestet in recessu is is quod operis longioris pluribus fortasse comprehensi libris, narrationis exactae eprum quae Ariminensi concilio gesta sunt, vel quae ipsum prorcesseruiar aut postea secuta
77쪽
sunt initium tantum,ac diuulsa quaedam fragmerita, noautem integrum opus vel librum hic exhiberi censeo. sane auctor huius libri statim in ipsius initio scribit narra tionem ducturii se ab Arelatensi concilio, quo Paulinus Treviroru Episcopus Galliarumque ut eum Graci vocat, Metropolitanus anno Christi CCC. LIII. Saturnini cie rorumq; Arrianorum factione depositus in exilium actus est de quo tamen deinceps altum est silentium.
Quicumq enim h c excerpsit, Κορυφο ι τέως ery αει πιο - σάπὶων αὐθων, huic propositioni continuo synodales et bstolas Sardicensis conciliis ex ante annis habiti, altera ad Omnes Ecclesias, alteram ad Iulium P. R. innocentiam Athanasi compertam ac contestatam indicantes subiecit de quibus plura dicere, quandoquidem hanc doctis, Iupiter, laboriosis suis annalibus vir illustrissimi nomi. Dis ac dignitatis CardinalisBaronius inseruit,omissis sub
scribentium Episcoporu nominibus quae ab eius codice aberant; illa vero non uno loco apud antiquos exstat
perstuum existimon de etiam in qua cum B. Hilarius lucem narrationi stac allaturam dixisset illam orationem quam eadem Sardices synodus per Vincentium Capit &Euphratem Coloniae Agrippinae Episcopos, Antiochiam usque ad Constantium vis i*βhabuit anagno tamen historiae detrimento nulla hic ς stat, sed eius loco qua dam Liberi P. R. Maliorum ςpistola nullo temporis, vel crum ordine seruato VC-iu in fasciculum congest leguntur Nana quae pii 'Occurrit, Liberio circa sui pontificatus inicium, in annum salutis cci ni incidit, scripta idςx x Par est enim ipsum accusationem coram Iulio pra cζs' si ς suo inchoatam non diu pro tradiisse; sed si xim t
78쪽
pontifex renunciatus est, legatos illos suos ad Athana sium misisse Alexandriam detrectantemque iudicium condamnasse. In quo tamen nodus Deo vindices, id est smatistimo illo doctissmoque Annalium ecclesiasticorum scriptore dignus subest. Cum enim auctorum omnium scriptis constet, Athanasium iam olim ante Liberium aduei sariorum artes versutiasque detexisse, manifestoque mendacio traduxisse , qui potuit esse tot synodis confixorum accusationi, aut tot sententiis absoluti condemnationi locus ' aut quomodo conam unione sua potuit Athanasio Liberius interdicere, cuius condanmationem ab Orientalibus aliquot Episcopis factam, ad se pontificatus sui initio mis sana, ut ratam eam haberet, quemadmodum iden
ipse Liberius in Epistola ad Constantium quae hic edita habet ut testis est, accepta eodem tempore septuaginta quinque Episcoporum AEgyptiorum Athanasij
inii centiam est te sententia comprobare noluit Omitto quod huiusce condamnationis nec Athanasius ipse qui res suas diligenti firme non uno libro complexus est, nec quisquam alius quod sciam Veterum Vsquam meminit. Falsam autem aut ubdititiam esse stilus negat, iraeterea cui bono' Adeo verum est
illud Tragici. Sequentis eiusdem Pontificis episto e quamuis ipsa
connexionem cum praecedentibus aptiorem non habeat, certior tamen est historia Quantum enim ex
eius ubique corruptissimae lectione datur assequi, post Imperatoris Unstantiiobitum, reuersumque ab exi-
79쪽
lio Eusebium Vercellarum Episcopum cum nostro Hilari, Athanasio diuina prouidentia quae suis
tempori nunquam non adest, Reip. Christiana conostituendae restaurandaeque Triumuirum praestitutum, conseruatum atque alitum , hoc est, circa annum Chri
sti ccc. xii scripta est Nempe quo tempore in Occidente pariter ac ante synodo Alexandrina in Oriente concordiae pacisque studio, ac bono a tubus illis , ι ἀλήθὐιά, να , οῦ ρ ρ - μιγ i 'χων imis σex X TSanatibus ac fortibus siremps lex dicta est , Arrianorumque communione foedatos exceptis haereseos auctoribus perfidiae renunciantes, Ecclesia Otholica, inquit Augustinus, materno recepit inu, tamquam Petrom post fetum negationis per Calli cantum admonitunt, aut tanquam eundem postprauamsimulationem Pauli oce correctum. Lucifer solus Calararum Sardiniae
Episcopus, constantia fidei scriptorumque libertate, si labem istam excipias, inter Ecclesiae lumina recensendus, paucique ali nimia sanctitate dicam, an pervicacia, hanc matris caritatem superbe accipientes impie reprehendentes, quia post Galli cantum si rgenti non gra- -titi sunt, cum Lucifero qui mane oriebatur cadere meruerunt. Adeo in omnibus rebus ut optimum , ita diri illimum est modi in seruarc Vi facio enim MVa-ςn ς, Vt scelera diu latere non possunt, ulcus Arimi
netniis fidei ab omnibus fere Episcopis pro ortho do X suscςptae ac coni probatae detegentibus, Filiunm qu similem Patri dictum interpretantibus Verum oem id est secundum scripturas tenus scripturis acris a similitudo conormis st; ς isque nec aequalem Patri Filium, nec unum cum col
80쪽
semper enim a vero similitudo abest conficiei tibus , creaturam etiam negatum sicut sunt aliae creaturae praestantiorem enim esse, sed creaturam tamen eludEntibus, ingemuit totis orbis inquit Hieronymus rrianum miratu es , Et sane τοῦ , κα- - τὰ A pon, inquit magnus ille Grego
ere o concurrebant episcopi qui eiusmodi dolis irretiti, si quidem ut cum eodem Nazianeten loquar, im σονας, γάμμα δε υον F, --πνοῖγε εἰ si, uitio τε sine coni Gentia haretici ferebantur , conte ante corpus Domini eam enim sacramenti formulam multo ante lice tempora surpatam in Ecclesia fuisse
probat iusiurandum quod impie Nouatianum a suis exeoisse scribit apud Eusebium Cornelius sequicquid in Ecclesi sanctum est, se nihil mali in sua fidesuspicatos.
Putauimus, aiebant, ensium congruere cum verbis , nec nEcclesia Dei, etsi simplicitas , ubi pura confessii est, aliud
in corde , adiud in labiis proferri timuimus. Et sane φυμλανθον inquit idem ille Gregorius, si
ta. b, fiat errogo 'sti iubiungi idem Hieronymus, nimi foliriosos, qui co seri sic enim locus ille seri bi debet agere umoμt 'ζημη tita hac mansuetudine chmentia fides Nicaena atque stabilitas, si ai,ibusco fessoribus Satangsa cibus mundus ereptus. Cum quibus etiam Liberium P. R. memorem verborum Domini: tu conuersis confirma fratres tuos , non Olum cadenti Petro , sed citam sibi dictorum qui sedis Petit infirmitat que successor ear iterat, egregiain quoque