장음표시 사용
81쪽
que navasse operam historiae produnt Plane quod hie obtestatur taberius Episcopos omnes Italiae Artini nensi pinsidia decepto , ut pestiferum illud dogma
condaminent, vehementius in eius auctores in saeuiant,
quos in se violentos&subdolos experti sunt, toto ques fidei Nicaenae dein tegro mancipent, tam pi voti ipsum compotem non multo post factum, cum ex eius epistola quana exhibet Socrates ad Orientales rasia, qua omnes Episcopos Italia Ariminensi formula Anathe madixisse, Nicenae fidei subscripsisse, maximoque aestu in Atti dogma eiusque discipulos exardescere significat tum etiam ex ea quae hic proxime sequitur Episco porum Italiae ad Episcopos Illyrici misia discimus. Ha cautem posterior epistola apparet scripta post synodum Illyricam circa annum Christi CCC LX v. habita qua Nicaena fides in Illyrico unde vi deiecta fuerat, velut ex Pistoris, dicto restituta est. Cuius restitutionis noster Hilarius primum, deinde Eusebius Vercellarum Epis copias ab exilio redeuntes, non leuia fundamenta iecerant. Epistola autem Vrsacij. Valentis Cai, aliorum Singi iuni coactorum ad Germinium Consules adscriptos habet, Gratianum . P. glaiphum , quos gQuisse consulatum salutis anno CCC. LXVI chron OlO- gQxum diligentissimi tradunt Male illos haereticos ha-b x Vetus illud in se experiri, Cito improborum facta id pQ iniciem cadere, neceY Ariminensi aude iam sibi quiςquam praeter odium publicum , inuidiam ac infamiam superesse fideiri vero Nicaenam v bique locorum pristinam auctoritatem di
sed p cipue angebat Germini Veteris sui sodalis ac coger' Onis indiuiditi, sine quo Thesto nihil hucusque unia
82쪽
L NI C. FABRIuerant,d fectio. Is enim cofessioni Semiartianae ad limrens, Patri filium per omnia similem dicebat A qua profollione nec Ariminensis fides post vim linam suscepta stili ebat. Quamuis enim ut supra dictum est
eas voces romnia non laabuerit, satis tamen ip clausula illa secundum scriptura lara Filium mi imaginem dicunt scripturae, intelligi atque exprimi classebantur.
At, iacius Valens, caeterique de grege illo contra, Filium quidem dici Patri sinati cri: Ieci non secundum subflauii , inquiuni MCCpinitola aut phromni eua olute ita enim hic locus emendandus est vel enim subiungunt i si Anquiritani Episcopi inter Semiarrianos
pr. cipui, quem Arriani concilio Constantinopolitano deposuerant, cuiusque Opinionem deinde Antiocheno damnauerant , perfida adsertio reparabitur. Non adeo scelerate igitur, atque impie Germinius, qui hac episto- L prouocatus cani suae fidei professionem. conscripsir, quae inter haec Ogmenta nunc pririnam vulgata Christinia Dei Filium ac Deum agnoscit, diuinitate, alitate majestate, Virtute, claritate, Vita sapientia lentia, Patri per omnia similem cuius etiam pleniorem berioremque interpretationem epistola ad Rufianuai,Pal.
ladium, Seuerinum missa edidit. Ex qua quidem pistola praeterea discimus qua nam si illa fidei formula cui di ctan or Marcus Arethus Episcopus ectas est sic enim libendum csse non eis 2μmς Socrate constat &quibus auctoribus concepta, quibuscunque auspiciis emissa uelit Vcreotentiarne frustra sit Socrates, cum fidei rigulam a Marco Arethus scriptam eam asserit quae contra Photinum inconcilio Sirmienti prouulgata est.&non potius illam quam idem auctor ait titimum in
83쪽
TVSCVLA. et eadem synodo publicata est, velut male natum istum ex xij. ab suppressam, postea Vrsacium Valentem
patribus Arimini congregatis subscribendam obtulisse,sbia enim ham ipsa non aluum ex tribus formulis quas
ea synodo aiunt emissas, Verum etiam ex nouem praeci
pui qua Socrates nisus labyrinthum, ut ipse vocasi rumularum fidei extricare , quem tamen magis inuoluit ab Arrianis publicatas spatio nouem decim annorum enumerat, id est ab anno Christi CCC XU. cum synodo Antiochen in Encaeniis postri lcm Nicaenam nouam aliam condere prinium ausi sunt, ad Eusebi Hipatij consulatum, quo Ariminensis consuta est perfidia adeo est et ψευδοι m,λια φον ipsa bla inquam habet haec ver ba: Filiumsimilem Patriper omnia et anc dicunt. docentscripturae, quae extitisse in regula fidei Γ Marco dusta at testis est hac epistola Germ unde etiam ab Epi. phanio αξ λόι γάν, τιον τω in nuncupata est. Haec eadem est, ut ex Athanasio in epistola de synodis constat ouae contra morem Ecclosiasticunt consules additos habuit, propter quod patribus Arimi, in congregatis non magis bolem ob impietatem, quam ob nouitatem risummouit Pori Georgius quem Ale- ndriae vocat Episcopus ille est genere Cilix, si Am-
Ri-n credimus, vel Cappadox si Athanas, caelexisti 'δm si mores eius attendas, plane Cretensis.
84쪽
tinopolitani depeculatore, eiusque crua linis reo ac profugo in litari manu G άdom, Alexandrinae Ecclesio co-tra ipsem Athanasium Gregorio paedoni substitutus fuerat Basiliuia ne suis quidem probatum extitisse supra diximus. Pelusitorum vero Episcopus, cuius hic nomen obliteratum est Pancratius a Sozomen d citur, inter Arrianorum ante signanos recenius Marcus au tem ille est Arethusae Sγna , non Macedoniae, Ut Olum Centuriatores, Episcopus, qui alatea cum Narcisso
Neropolis, Mare Chalcedonis M Theodoro Her Dcleat Thracia Episcopis ad Omnem impietatem proiectissimis, ad Constantem in Gallias post synodum Antiochenam in Encaeni sab Arrianis contra Athanasium inissus fuerat, tam haereseos professione subscriptioneque suppositij Sardicensis decreti infamis, quam postea confessionis, vel etiam Martyriigloria variat enim
in hoc auctores)sub Iuliano clarus ac celebris Uerum, quandoquidem qui semel verecundiae fines transierit, eum bene&nauiter inapudentem es se oportet, inquit
ille, quid erat, quemadmodum in indicanda illa fi dei regula quae a Marco Arethusio dictata est, hallucinatos Ecclesiasticae historiae scriptores probare tentavimus, num idem iis acciderit in tempore designando quo scit. piam&oditam produnt disquirere εὐ- tib Theocritus. Nam quod dicunt Sirmij editarn valde probo , qu Od Sirmiensi cocilio ἰ . . Tra.dunt in ea synodo res fideirzgulas editas Plimam latam contra Photinum, altzram quam dicimus a Marco scriptam , tertiam LVltimam eam quam noster Hilarius Osij,&Potamjjblas laciniam vocat. At idem ipso
85쪽
o p VSCVLA. ast Hilarius,&Athanasius qui de synodis ex professo scripserunt, quorumque auctoritatem nemo sanus defugere, atque etiam non praeponere cuiuis alij in ea re potcst, in qua primas egerunt, duarum tantum prima scilicet Multimae Sirmiens concilio scriptaria meminete. Quinctiam hic disertis verbis post illam si blasphemiam conscriptam fuisse fidei regulam quae consules habet. quam a Marco dictatam probauimus, tradit. Cum enim ipsam si formulam suo de synodis operi inseruisset continuo ista subiecit Haec ibi mi ni, denuo mutata sententia composuerunt eam fidem, quam quia cum Consulibus edidissent, multo pudorem probro confusi sent ei que
exemplaria curauere ut cum suo more sententiam mutassent, ab is qui ea tenebant per notarium fartianum subriperentur, et persuaso Constantio mi contra eam feni edicta promulgaret, aliam rursum fidem constituerunt, additi que tr
flent quibusdam diritu i uri igitur ista con eris eritis
oee. Existis Athanasi j/erbis duo illa conficiuntur Auterum , fidem illam os ij, quae Filium Patre minoren urplane dissimilem asielit, velut vltimam concili Sirmie- definitionem ac sententiam habitaria fuisse, atque eo nomine ad Ecclesias pro more transmissam a synodo: quod etiam Hilarius initio libri de synodis perspicuum hi verbis facit Gratu tu sim inquit in domino incon, mmatos vos, O liae os ab omni contagio et sanda Lare I p 'fuisse die, missam proxime mobis ex Sumiensi oppid' impietatem non modo non si cepisse,sed nuntii ram, ' significatam damnasse. Ita igitur non solum is sana, sed etiam auctoritate publica prouulgatam, xqV indictam populis ut in eam iurarent apparet Alrς ruim,
M4ςm qu Consules adscripto habuit, post Sirmi is
86쪽
concilium, nec multo ante Seleuci ensem synodum co- positam ac vulgatain. Verum si ea fides quae Patri filiuni per omnia similem profitetur, a Marco scripta diem consulem quibus edita est Sirmi habet unde certius tempus promulgationis eius, quam a consulibus quibus odita dicitur, repeti potest Deca autem sic Theodore-tus uin etiam absurdum putabant et huic formula talis praeponeretur titulus, qualem habuit cum Sirmi edita est Oribente bonDntio aeterno magno sugusti Eusebio γ- pati co s. quemadmodum c est Mnasilo quoque scribit. Haec
Theodoretus. Nec aliter Socrates,a quo tamen coeptus.
sumptus error Quid ipse Athanasius 3 Postquam inquit diuisi facta et . alij beleuciam cognomento e superam ab seni, alii rimina e contulissent, bifuere quinquaginta: eo plures Epistopi error est innumero, sed de eo nunc: 5 laboramus venitnia, ast em loci sier-m nius, et uxentiu , Vadem Uacius, Demophilus , Caius.Picum cateri Episcopi ex sacris literis ierba sua forma rent, illi chartulam exhibuerunt, recitat qu Consulibus usebus scripta erat,posthiabant, et ea omnibus f nodis anteponeretur. Omique enim de haereticis quaestione, nullaque habita perc*ntiatione quo animo aut quasententia esint, scriptis chartula solummodo contentos esse aebere Scripta autem eo-
fumeta re Editae scatholica fides inpraesentia D. N. Religiosi mipraeuariq-evi lorisImpρratoris Constan-tye, gusti aeterni coss. V. V. ebio Impatio Sihm, ita enim legendum, Socrates Theodoreto
ante nos alij docuerunt xj. cui Iunias bredimus in Unu,
Si cum Sirmi edita est praesente Constantio xj. ca Iun. Consules habuit Eusebium & Hypatium prςfixus, qui potuit edi Sirmiens concilio, quod qui minuη
87쪽
triennio a te istos consules fuisse coactum asseuerantrCui non igitur tot testimoniis contici nisi qui motidie lucere neget illam fidem quae Patri filium per omnia si milem profitcbatur Eusebio demum GHupatio consulibus Sinnij quidem, sed longe poli Sirmiens concilium compositam fuisse, nec multo post quam scripta est, iriminensibus patribus oblatam Ni autem quid de ea re mihi venit in mentem, in medium proferam Certum est imperatorem Constantium omnem mouiste lapidem, quo dissidentes inreligione opiniones compinneret verum dum se facilis nimis haneticis praebe quae Dei sunt Caesar ipse tractare audet,in simplici Mabsolutarcligione, inquit Ammianus , scrutanda perplexior, quam componenda grauior, ipsa aluit, adau citque dissidia. Quibus ut remedium tandem aliquod adhiberet, cum enicam Synodum cogere decreuit Litteris igitur
ad Basilium Anquiritanum Episcopum missis Orienta les Episcopos iubet, locum celebrandae synodo aptum&commodum perspicerent. Verum cum inter eos O-
uenire non posset, aliis alium praeferentibus , Basilius ad Imperatorem qiuitum Sirmi forte degebat, profectus est, bique cum alios quosdam priuatis negotiis in Comitatu detentos, tum Marcum Arethusium meor-py in Alexandriae Episcopum LValciatem cum suis o Mndit. Tunc igitur illi Atrianorum coryphaei inter seqψvs ct sidem Nicaenam subuerterent capita conse eqxς , b imperatore impetrant ut synodus uniuersalis /ς - ' hyni indicta propterque eius urbis cladς xςrsae motu acceptam dilata diuideretur, Orientalς 'Vς pisto pos Seleuciam Isiuriae Occidentalas verse Aximnvm Qnuocati procurant. Hunc episcoporum Am RQ'
88쪽
rum incomitatu congressum Eusebio Hypatio cori-sulibus contigisse, id est, eo ipso anno quo illae synodi actae sunt nemo in dubium reuocabit qui huius narra tionis auctorem Sozomeniam legerit, quo anno Constantium hybernasse Si rem ibi transegisse cum Ammianus ipse testis est, tum etiam plurimae leges iis consulibus editae sua subscriptione probam. In eo congressu quaestionem istam coram Imperatore agitatam de fide quam recitat hac epistola Germinus, fidemque compotatam, cui dictandae Marcus clectus est , ut conjjciam multa faciunt. Primum Personae Iidem nempe piscopi inter quos de fide quaesitum, in hac recensentur epistola , qui a Soet omeno iucomitatu fuisse memorantur: Deinde fortuita utrobs que occasio non enim hic ait Germinius istos Episco pos conuocatos ut de fide disputarent sed orta disputatione coram Imperatore , atque in multam noctem protracta , ad eam formulam tandem esse eductos. Denique locus, tempus Sirmi enim ipsam fidem quae Patri Filium per omnia similem dicit Eusebio Hypatio coss scriptam docuimus. Nec ad aliam sidcrnqψα apud Epiphanium leguntur haeresi TXX ii I. de fi
do περὶ του ιιιιον εῖνο πον ita τυ ηα. κατα πάντα referti posse
arbitror, cui sub scribens ipse Valens cum in subscriptione Filium Patri similem repetiisset, duasque illas voculas per omnia subticuitat, eas ab Imperatore Constantio quo praesente res agebatur, coactus est addere Idem enim ipse Valens subscripssso se cicis statum voluit, τῆ νυκ Ca misces της - subditque Epiphanius Valentem statim atque a se subscripta est, corre
89쪽
OTI . C I L A alisse. Scripta es ergo ea fides quae per omnia Filium similem Patriasterit, eo temporc quo synodus Amninensis acti est, id est Eusebio&Hypatio coss. in vigilia pentecostes, id est xj. c. i. Iun Siquidem iis coss. qui Christi
ccci ix annias est in xiiij in v. cal. Afri incidente veneranda Resurrcctionis dominicae dies prid. o. eius dem mensis, naissionis sancti spiritus x. cal. Iun. littera C. diei Dominicae nora, si tunc usu recepta extitisset, cele. bratae sunt. Videtur e go, ut tota haec concludatur disputatio, fides quae Filium Patii per omnia sinassem pro. fitetur, cripta Sirmij, non habita disquisuione in celebri Episcoporum concilio , sed in fortuito paucorum congi citu colam Imperatore disputatione orta, non in aliqua basilica aut publico loco in quo solerent synodi haberi, sed in prauato Imperatoris cubiculo non Seragio&Nutiano, vel Constantio i in Iuliano M. con
sulibus quo tempore Sirmiens synodus h.ibita dici tur, sed ri calend. Iun. Eusebioin Hypatio cossi quo etiam die idem ipse Imperator Sirmio leges iiij. xv. de Prael. quaest Cod Th. ad Senatum misit. Quare non mirum est si Athanasius eorum qui eiusmodi fidem
scripserunt temeritatem exagitet . qui cum non, iras rint 7 inquit essent, in quo quidem rem extenuat:ςpxςm enim vel octo aderant a funt tamen regu iei dere quod irocenti Todecim patres ic iηq't rant. Sed haee fortasse fusim quam epistolae vς p Crauonta modus patiatur reliqua nobis breulteri s
Currenda sunt. Epistolae Libelli, uite sero ii ij
λ iunciqlunt, cum praecedentibus nec argumei xO, HVςtςmpor connectuntur; ad quam tamen Arrian Oium
Mutoriae partem spectensi quia exactissinus illis Ecclesia
90쪽
sticis Annalibus inter sunt, si dicere supersedeo, te poris e chartae compendium fecero. Hoc unum addere iussiciet ex verbis Hilarisqui Liberij epistoliad Orientales Episcopos ad texta sunt, videri regulam fidei quam Sirmio a synodo ad ecclesias missam supra diximus, ab eodem Liberio taedio exilis desiderioque sedis suae pro facto, quemadmodum a caeteris qui Imperatoris Constantij violentiae cesserant, subscriptione probatam fuis
se ut non omnino vanus extiterit rumor, quem Arria
nos disseminasse Sozomenus scriptin opinionem Anomoeanorum desecisse. Qia' nomine noster Hilarius aestu fidei abreptus ipsi Liberio velut apostati ac praeuaricatori Anatham impingit. Et sane non alia potuit esse illa fides quam Narcissus, Theodo rus, Eudoxius, Demophilus, &cetaeri illi temeritate atque perfidia inter Artianos conspicui, viii, fra videbimus, dictauerint. Hinc etiam discimus cuius sint auctoris. quo pertineant nomina illa haereticorum quihuic Liberij ad orientales Epistolae subnexa esse in suo codice
nobilissimus Annalium scriptor notauit ut S illa verba in calce sequentis eiusdem pontificis Epistola ad Ursacium. Valentem Germinium Praevaricatorie gnatheoma cum eArrianis a me dictum. Superest Vltrina huius col
lectionis pistola ad legatos Ariminensis concit j ipsa
autem est Semiarrianorum Episcoporum,&maiore ex parte Palestinorum contra Elium cognomento Impium atque Atheum Arriani enim& si nunquam ipsis inter se bene conuenerit sequi mos omnium haeretico- tum est, nisi in eo ut Ecclesiam Christi oppiignent succedente tamen exanimi sententia Ariminens perfidiae dolo confectum sibi cum catholicis negotium arbitra-