Comparatio Theogoniae Hesiodeae cum Homerica [microform]

21쪽

t, matro Dione. Hane autem Hesiodus inter minuta aquarum nymphas, Oceani filias Eommmmorat, quod qua ratione explicandum videatur, alio loco exposui . Apud Homerum aliquanto augustiorem eius dignitatem esse alia apparet quosnam parentes habuerit, incertum es Sed iareet supra conieci, in omerica theogonia ex Oceano Coelum et Terram prognatos ense, vix crediderim his Dionem sororem additam fuisse. Alii eam in Titanibus numerant, Terrae Coeliquo progenie ' neque improbabile eat, hanc ei originem etiam in illa theogonia datam esse. Porro ex castrat Coeli sanguine nascuntur apud Hesiodum rinyes, Gigantes nymphae quem eliae, de quibus alibi accuratius disputavi' , et demonstrasse mihi videor nymphallivan fraxinorum esse, ex quibus generis humani ortum veterea repetierint, gigantesque item hominum, qui nunc vivunt, Progenitorea' , rinyum autem istam generationem a theogoniae eompoab toris minua eon derate hic relatam esse, ut qua rationem habeat ab ista de Melita et Gigantibustibula l-ge diveream, quum praesertim quae alio theogonia loco memorantur Poenae Κῆρες Noetis filiae, eaedem eum Erinysin esse videantur, ieet non appellentur ibi hoc nomine.

Homerus Melias nymphas nusquam memorat Gigantum mentionem saeit in ut populi non nimia longo anto bellum Troianum tempore propter insolentiam et iniustitiam interempti una cum rege Eurym donis, cuius filia Periboea ex eptuno Nausithoum pepererit, patrem Alcinoi, Phaeacum regis eiu qui Ulixen hospitio excepit. Dicuntur autem Gigantes pariter atque Cyclopea et Phaeacea Mῶν ἐπυθεν ἁναι, h. e. propinqua cognatione deos attingero μ', id quod originem horum trium populorum non eandem quam reliquorum hominum indieare videtur. Iam vero quae Gigantibus origo abies odo tribuitur, o castrati coeli sanguine, eadem Phaeacibus ab Alcaeo et eusilao tributa est; quumque causa nulla Sit, quominus hanc rem non ex vetustis sabulis petitam credanius, licebit, opinor, auspicari, eandem etiam Homero notam fuisse, quamvis neque ipsam diserte eommemoret, et ne Coeli quidem castrati mentionem ullam faciat. Est enim res ex earum genere, de qui, haudquaquam tuta sit ex Silentio coniectura Sic igitur etiam Cyclopes Homerici eodem modo

4M In disseri de Oceanidum et ereidum eatalog. II iod. ann. 1843 edita. 4l Apollod I, I, 3 Orph. D. 8 p. 46 Herm. 42 In diasset de nymphia mellia, Gigantibu et rinyain ann. 1845 edita. 43 In alii earminibus Hesiodo adaeripti B Ga memorabatur, etheria et Diei filius, Elym M. p. 211.37 , quem vix dubitari potest quin peimum hominum pallentem eaae voluerint. Sed ei uamodi diaerepantia in tanta Hesiodeorum carminum varietate nemini mira videbitur. De gigantibu autem memo--hilia loena ea in fragmento Pindarico nuper a Sehneidemino edito, Philolog. I, 3 p. 437, ubi quam variae de prima hominum origine fabulae percenaeantur, unus eorum, ους Γαι ανδωκε πωτα Alcyo

- Od. II, 56 sqq.

22쪽

ori videbuntur neque obstabit hui sententiae, quod unus eorum, Polyphemus, Neptuni et hoo.sa filius dieitur. Nam exemplum plane geminum videmus in Centaurorum sabula, quorum unus, Chiron, Saturni et Philyrae filius est, quum reliqui nubem ab Ixione compressam matrem habeant. Sed de humani generis origine, quam nonnulli, in quibus, etiam Hesiodus, a Gigantihus repetiisse videntur, Homerum aliter statuisse credo. Si quidem Gigantes uno cum hominibus tempore in terris sorvisse ex eo colligitur, quod illi tertia demum anto Ulixen aetate deleti sunt, quo tempore, si ni chronologicis rationibus aliquem l sabulosa historia locum concedat vixisse reperiuntur Μinos, Pelops, Laomedon aliique multi. Nisi quis sorte Gigantum duplicem propaginem fuisse sumat, alteram humanam, dissimilem parentibus, alteram autem pari cum his natura, et hane quidem

perdurasse usque ad Eurymedontem. Sed diversae opinioni indicium suppeditat proverbialis illa loquutio στ δρυος id απο πέτρης, d. XIX, 163, quam de ortu hominum ex arboribu et lapidibus

veteres omnes vere, ut arbitror, interpretati sunt 'D. - Denique Erinyes nominantur quidem ab Homero saepenumero, sed unde genus trahant, nusquam apparet. Apud Hesiodum autem, si recto

Poenas Noctia filias easdem cum Erinysin osse sumpsimus, duas fabulas diversa male contaminatas habemus, quarum votustiorem ego quidem hanc esse crediderim, quae Noctem illis matrem dat. Noeti etiam alii ab Hesiodo liberi ae spotes dati sunt non pauci, quorum Homerus nullos memorat nisi hosce: primum Mortem et Somnum, qui fratres esse dicuntur Il. XIV, 23 l. deinde Somnia, quorum populus in Orci aditu habitat, Od. XXIV, 12 Κῆρας porro, sed ainbigua personarum ignificatione ' et Μοιρας, de quibus postea dicendum erit denique Εριν Sed haee quidem Martia soror dicitur Il. IV, 445 V, 18, undo apparet, non Noetis filiam habitam esse dereliquis, quorum genus non indicatur, Si quis convenisse Homero eum Hesiodo credat, equidem haud repugnabo η. ridis siliam Hesiodus Ἀτην iacit cum magna multitudine malorum et molestiarum, qua omnes apud Homerum res tantummodo, non personae sunt, praeter unaan Ἀτην. Sed

haec Iove nata perhibetur, qua de re mox videbimus. Sequitur apud Hesiodum Ponti o Terra progenies, filii tres, Nereu A, Thaumas, Phoreus, Iliaeque duae. Ceto et Eurybia, quibus omnibus aut maris quasdain proprietate aut res

47 Cons. dias de nymphis Melita eis. p. 12. Rationem quidem huiua opinionia alia ineptatu multi excogitarunt, velut chol Ven. t ustath ad Il. XXII, 26. ehol. Anibe et uatat , ad Od. XIX, 63; sed ipsa tamen opinio nihilo accius agnosci debet. - Ceterui duo Homerna patua terrae partu edito meiat irat, reehilaeuin queu ἔτεκε ζείδωρος ἄρονρα Il. II, 48, et Tityum . γαιήλ .. γαίης ερμου Mos ἰύν, d. III, 324. XI, 575. Sed uterque, et inaxime Tityiis, a vulgari hominu in genere divera sunt. 48 Cf. aegelabael Theol. Iloni. p. 2 sq. qui recte monet, non plane eander Avρῶν notionem apud

49 Naegelabacti . l. p. 7 'octen apii Homerum Somniorulit natrem esse negana ablegat no ad ea, quae ipse ad Il. II, 5 expuauerit. Sed nihil ibi do Somniorum parentibu disputatum, neque omnitiis quidquam prolatum esse viduas, quod isti aeuientiae adversetur.

23쪽

a mari oriundas ignificari manifestum est. In Homeri arminibus neque Pontus usquam deus appellatur, neque liberorum eiu mentio sit, praeterquam Phorci, cuius filia Thooa ex Neptuno Polyphemum peperit, et Nerei, cuius filiae Nereides sunt Nam quod veteros quidam Homeri interprete nomen harum patronymicum age negant, ipEasque aut Phorci aut etiam Protei, quem Hesiodus ignorat, filias esse, patrem autem Nereum ab Hesiodo ex nomine earum male intelleel eon- fietum volunt, nemini facile perauadebunt maiore iure o Ponto dubites, dueritne in Homero in deorum numero habitus, an nihil nisi mare ipsum sit, divina persona carens Sed mihi quidem haud improbabile videtur, in ea theogonia, euius apud Homerum dispersa tantum et tenuia vestigia apparent, etiam Fonto deo docum fuisse, ut Ocean o Tethyis aut etiam Terrae filio. Nam mare omne, ab quo ille nomen habet, triginem ab Oceano ducere Homero videbatur β γ contra quam Hesiodo, qui dulces tantum aquas Oceano et Tethye gigni. Pontum autem sine patre ex Terra nasci sucit, quemadmodum etiam posteriore quidam physici, similem rationem Sequuti, mareaalsum Terrae sudorem dixerunt' Neque obstat illi coniecturae, quod in Homerica theogonia etiam Terram a Coelum Oceanus genuisae videtur, qua de re paullo ante diximus Quidni enim, his generatis, Pontum quoque gignere potuerit qui quidem Coeli rator, uterinus Saltem, etiam apud Hesiodum est Verumtamen latendum est aliquid difficultatis aliunde obiici Quippe eo, quem Eupra igniscavimus, loco It XXI, 196, ex Oceano non solum mare omne, sed fluvii quoque et sontes derivantur, unde consequens videri debet, ut, quemadmodum Pontum illius filium reditum esse propter hunc locum eoniecimus, sic etiam sontium Iuviorumque numina eiusdem filii filiamque dicantur, ut a Besiodo laetum videmua Atqui apud Homerum contra est Nam qui unus apud tum fluvius eum patria nomino memoratur, Xanthus a. Scamander, di. XIV. 434, Iovis,

non oceani filius est itemque nymphae Naiades et Crenaeae. Od. XIII, 356. XVII, 240, κουραι

Λιος αδιοχοι sunt: quas autem Oceani filiae leuntur, Perae et Eurynome. Od. X, 139. Il. XVIII, 399, has ab hoc minutarum nympharum genere, quibus ab Hesiodo immixtae sunt longe diversa et dignitatis multo amplioris esse apparet Sed inconstantiam in huiuEmodi rebus quisnam

mirabitur in Homero praesertim, h. e. in iis carminibus, quae neque hominis, neque tempori aut loci unius esse constat. Ceterum quoniam Eurynomae in Persae mentionem iniecimus harumiatera, quae apud Hesiodum Gratiarum mater est, et in alia quadam theogonia Ophionis, eius qui ante Saturnum mundi imperium habuit, coniux fuit, cur locum in Oceanidibus obtinuisse videatur,

24쪽

alibi exposui δ' Perse autem, sive, ut ab Hesiodo dieitur, Perseia, similem mihi significationem habere videtur, quam, qui Et ipso ex alia quadam sabularum serie in Hesiodi theogoniam ascitus est, Perses, Crio, Titanum uno, et Eurybia, Ponti filia, natus, Astrae et Pallantis Daior Nam Crius et Eurybia quin ad mare pertineant, iusque magnam vim et potestatem ignificent, dubitari vix posse arbitror. Horum filiu Astraeus . Sidereus propterea dicitur, quod sidera o oriri e mari et ali etiam maris exhalatione videbantur. Alter filius, alias . Vibruus, vim illam

significat, qua sidera ab ortu ad occasum per coeli convexa quasi vibrantur Perses denique, quem ram eum a Penetrium interpretari licet, eam vim, qua, posteaquam occiderunt, rursus occulta quadam via ad eundem unde orta erant locum revertuntur. Hanc igitur revertendi et tramo-andi vim etiam in Perseide . Perso Oceani filia, agnoscere mihi videor quae quoniam ad Solem non minus quam ad Eidera pertinet, Soli haec coniux data est' , ex quo Aeeten et Circen peperit, quorum aedes in iis regionibus sunt, qua Sol aut oriens rimas, aut occidens postrema invisit. Sed redeundum est ad Ponti progeniem, ex qua duorum tantum liorem Homerum meminisse

vidimus, Nerei et Phorei. De illius filiabus, Nereidibus, praeter Thetin aliae nominantur tres et

triginta, partim iisdem, quae Hesiodus resert nominibus, partim diversis st'. horci unam Homerus filiam Dominat, hoosam, esiodo ignotam, quam Polyphemi e Neptuno matrem esse iam supra diximus. Coniugem autem eand mque sororem horei, Cetonem, nusquam memorat, neque alios vel filios horuni vel posteros, qui magnam e8iodeae theogoniae partem implent, praeterquani hosce. Primum Gorgonem, quae aut ipsa aut caput eius, horrendo aspectu, apud inferos esse videtur τὶ effigies autem, sicut Iovis aegidi, ita etiam Agantemnonis scuto imposita Φη , terrendis scilicet advorsariis obtruncatam, ut Hesiodus rosert, a Perseo nusquam Homerus memorat; γο- tam ei sabulam suisse, vix tuto colligas, siquidem Persei Saltem meminit ut πάντων αριδεικέτου αν- δρῶν Il. XIV, 320, quamquam loco Veteribus criticis suspectost . Memoratur porro canis inferorum,

53 In disseri de Oeean et ereid. ruini P. 14. 54 Do ita otii nitiva cons dissert de Titani bita es p. m. 55 Od. X IAS. Theog. 957. 56 ID XIIII, 3 - 49, quo vera us enodoti obelo notato eaae ac Iolia tu memorunt. 57 Od. XI. 33, de quo loco varias veterunt ac recentiorum interpretum gententia examinare nunc nu

59 Cons. Oheeli. Aglaopli. p. 286. Idem vir sum ntis, cui equidem me meaque probari prae ceteri cupio, p. 317 not. a. Ieynitim repreliendi propter iudiciu in in otiss. ad pulli dor. p. 18 prolatum . . Quod Hesiodum primum fabulae de Gorgone et Perseo auctorem edunt viri docti a noto eo Iesyclito a. v. Γοργω et Γοργείη κες. parum doete faciunt, qui tomerum fabis lastia ignorare . . ita non uti alti έine mente ita Hesychii leynius non stercepit; nam is reapse ex rogi tuas Hesiodum hane fabilium, non solii in narrasse primum e superstitibna poeti dicit. Sed ne Hesychii testimonium non plus ponderia habere potest, quam Veterum grammaticorum de Nereo ententia, cuius supra mentionem feci cum autem, eui Peraei fama nota erat, facinua Persei

25쪽

ged nomine elato, quem Cerberum Hesiodus dixit, II. VIII, 367. d. XI, 367 . Denique Chimaera, II VI IN Eqq. προσθε λέων, πιθεν ὁ δράκων, μσση ὁ χίμαιρα, qualem monstri figuram otiam Hesiodus describit, Th. V. 32 a Sed nullius horum parentes ab Homor indieantur. Neque Thaumantia, qui item apud Hesiodum Ponti filius eAt, eiusque uxoris Electrae, Oceani filiae, ulla ab Homero mentio sit, licet eas, quae his ab altero poeta filiae dantur, Harpyias, in quibus Podargen Hesiodo ignotam, tenique Iridem deorum nuntiam, aliquoties nominet β'. In Ponti progenie apud Hesiodum etiam Echidna est β', quae Typhoeo, Tartari silio, copulatur. Illam Homerus nunquam, Τyphoeum uno loco nominat, Il. II, 782 3, sed obiter et sine

Patris mentione. Verumtamen quum cubile eius ἐν Ἀριμοις commemoret, quo in loco etiam Echidna habitare ab Hesiodo dieitur, infestumque eum Iovi effie et latininibus verberari significet, non temeris coniicias, etiam sabulam de certamine ius cum Iove, cuius Ηοsioductestia est, Homero non ignotam sui SSe. Ponti posteris percensitis sequuntur apud HeAiodum ii, qui a Titanibus originem ducunt, et primum quidem ab Oceano Sod hunc Homero in Titanibus non esse, Me progenitorem Potius,

sicut eteroriim omnium, ita etiam itanum haberi iam supra vidimus. Reliquorum, qui in his ab HeSiodo numerantur, nulla ne minini quidem apud Homerium mentio sit, praeter Iapetum et Sa-

tumum qui autem liberi Titanum ab illo perhibentur, quamquan nonnulli etiam Homero noti sunt, Sciri tamen non potest, eandemne iis an ciliam originem tribuerit quamobrem hos omnes nunc silentio praetermittimus. Neque ex Iapeti liis ullum Homerus memorat praeter Atlantem, ed ne hunc quidem cum patri defiignatione quaeque de eo narrantur, nonnihil ab Hesiodeis discrepare videntur, qua d re nunc accuratius disputare nihil opus est' in Filiani eius Calypso dieit, quo nomine nympham apud Hesiodum in Oceanidibus habemus, plane, ut apparet, ab hac Homerica

diverSam. Pervonimus iam ad Saturni et Rheae liberos, qui sex sunt apud Hesiodum, Vesta, Ceres, Iuno, Pluto, Neptunus, Iupitor. Ex his Homorus Vestam nec nominat nec OESE videtur, id quod iam ab aliis observatum est Cererem iisdemne an aliis parentibus natum credat, nuSquam P- Paret neque tante causa est, cur sabulam eoteris omnibus communem non ab ipso quoque acceptam

Statuamus. Reliqui quattuor disertis verbis Saturni et Rheae liberi esse dicuntur, sed ordo nascendi diversu est Nam apud Hesiodum prima Vesta nascitur, deinde Ceres, post hanc Iuno, quartus

3 obili ηaimum, etiamsi non diserte memoret, notum ante fuisse non intes ligo qua ratione diffiteamur Et video si etiam Lenneptum iudicare P. 238. M CL Pausan. III, 25, 4.

61 Il. XVI, 10 Od. I, 24 l. XX, N. 62 Non satis liquet, iteum Phorei eam et Cetonia, in Chrysaoris et Callirrhoaes filiam dieat: sed illa tamen verior interpretatio videtur CL. Mutgeli. p. 52.63 Cons. aegelabach. h. Hom. p. 8 sqq. euius sententiam ego admodum probabilem en es. ast

26쪽

Pluto est, quintus Neptunus, Iupiter autem omnium postremus idque non ina sed consulto laesum esse ex iis apparet, quae mox narrantur, ut devoraverit Saturnus liberos reeona natos, utque Iovem demum mater servaverit, is autem, simulatque adoleverat, evomere patrem liberos ante a natos coegerit' . Apud Homerum contra Il. IV, 60 Iuno sese aut omnium aut filiarum saltem natu maximam esse praedicat, et, si quis de huius loci interpretatione ambigat, mam est sane ambiguus.' Iupiter certe disertis verbis maximus natu de tribus fratrihua esse dicitur, secundus Neptunus, tertius Plutost ut undo manifestum est, fabulam istam de liberis devoratis rursusque eiectis Homero Ignotam fuisse Noe minor est utriusque Poeta dissensio do Iovis coniugiis. Nam apud Hesiodum Iupiter primammeti ducit, id qu factum videmus posteaquam, patr deiecto, ipsΘ Emm Potitus est: siquidem et θεων βασιλευς a poeta dicitur has nuptias narrant v 886, et mox praegnantem Notin svorat, ne regnum sibi a filio, quem paritura ess8t, eripiatur, v 892. D incops Themidem Eurynomen, Cererem, Mnemosynen, Latonam, οStremam autem omnium Iunoneni sibi copulato contra apud Homerii Iunonem iam tum amplexus esse dicitur, quum ambo adhuc sub patemo imPerio essent quam O causam surtim concumbant, φίλους λαθοντε τοκῆας, . XIV. 296. Et Iunonem sub matri custodia etiam eo tempor osse videmus, quum patrem Iupiter deiicit: nam, commendatam eue tune a Rhea Oceani et pthyis tutela esse ipsa memorat Il. lV, 202. Quod autem veterea quidam interpretes ' post furtivos illo congreAsus, deiecto iam in Tartarum Saturno. etiam iusta solem neuque nuptias celebratas esse volunt, Oceano et ethye degponsantibus idquθcomparant eum Samiorum more, ut proci cum puellis clanculum ant nuptias concumberent eat illud quidem haud improbabile, sabulam divinam ad similitudinem humani moris confictum esse, neque tamen uiscit ad conciliandum, quemadmodum illi volunt, cum Hesiodo Homerunt. Nam si quam rationem physicam ut de Iovis Iunonisquo nuptiis tabula inclusam esse concedimus, id quod sane concedendum est, eadem ratio, qua Iupiter statim adolescens eum Iunone congressu esse fingebatur, non patiebatur haud dubie iusta nuptias tam diu differri, interpositis tot aliis coniugiis,M Eundem ordinem hymn. II in Tenerem rivat, . I, sabulam eandem respiciena item Apin dor. I, I, Gillim. II in Iov. v. 5 aliique. M Schol. . ad Iunonia verha, καί H πρεσβυτάτην τέκετο κρονος ἀγκυλομήτης αμφοτερον γενοy τε καὶον eae ση παράκοιτις si iv a primur hae annotat πρεσβυ- ν, τια--την νων πλαγιαoθεὶς δ εν- τευθεν Ησίοδος νεωτερόν νησι τον is deinde haee: Πνεν ἀντὶ του γένει ἐκ μονου γαρ. Item schol. B. L. γενεης igniscationem non unam esse monent, quum et de aetate dicatur, ut Il. II, 707, into- τερος γενειήν, et de genere, ut Il. XI, 796, γενεῆ μ ν πέρτερος, et alii modi pliaribua. Reeentior interpretea pleriqne de genere r. l. eeeperunt, etiam olsua in actoli tom. II p. 235 ego utrum

veritia ait eris eiri non posse arbitror.

27쪽

liberisque hirimia suseeptis. Restabit igitur, ut eum alii quibuadam veteribus τοκῆας illo, quem

eitavimus, loco non de parentibus, Salamo et Rhea, sed de proavis, Oeeano et Tethye, accipiamus Ra sane non dissicile erit dissensionem istam componere poterimus enim et elandestinum istum eoncubitum et subsequens iatrimonium euilibet quamvis aero tempori assignare. Vereor tamen magnopere, ut haec interpretatio Vera sit, videorque mihi agnoscere duas tractandarum tabulariim rationes plan inter B diversas. Nempe deorum regis, eius quem omnes Graeci communi nomine As

h. e. nihil aliud quam Deum appellabant, aliae olim alibi uxores habebantur, ut quaeque dea in

maximo apud quemque Populum honore erat Iovisque consortio digna aestimabatur. Hanc opinionum arietatem auaeeperunt deinde poetae, qui quum sabula alias alibi nata eontexere inter se et concinnare conarentur, seri non potuit, quin pro sundamento ponerent ea potissi naum, quae ipsis patriae et apud populare suos receptae Agent, cetera autem his irantum possent areon modarent. Ita lite a Iovis uxorem in patria sua Iunonem, apud alios autem alia celebrari viderent, conet liandurunt fabularum rationes duas habebant. Aut enim fuisse quidem alias olim Iovi nuptas Profitebantur, sed postea dimissas, aut ne suisse quidem illas uxores legitimas, sed pellicum loeo matas, quales amores, Sicut inter homines nullae leges vetabant, ita in dii quoque non magnopere illius aetatis animos offendere potuisse facile apparet. Utraque ratio a nobilioribus poetis, et quorum carmina celeri pro exemplo Esent et u i viam praeirent, scita et ad postero propagata est. Alteram Homerus equitur, qui quum Iovem statim adoIescentem cum Iunone eopulet, cetera Videri

debet pro pellieibus tabuisse alteram Hesiodus amplexus est, apud quem Iunonem Iupiter omnium postremam in matrimonium ducit, neque libero postea ex aliis deabus procreat, Praeterquam ex Maia Mercurium. Sed haec Atlanti filia, Iapeti neptis, minoris haud dubie dignitatis inferiorisque

loci esse videliatur, quam illae, quae ante Iunonem Iovi nupserant, ut Maiam quidem pellicem eius haberi sine iniuria licerot illa autem maiorum gentium deas necesse esset uxores legitimas, quam vis mox dimissa eredi. - Ceterum ordinem quoque in enumerandis septem Iovis uxoribus mio dus eum sequitur, quem non caSu ac teniere, Sed prudenti consilio institutum esse iacile intelligas. Nam deorum honii numque moderatori ante omnia prudentiam adesso oportebat, quo ordinare regnum et stabiliro posset. Hanc ob causam et in h. e. nihil aliud quam prudentiam, primam Torem capit, moxque etiam penitius ibi copulat ac totam plane imbibit, quo laeto Minervam, maternae paterataeque prudentiae participem ac miniAtram, de Avo ipse apite procreati Prο-xima Themis est β', de iustitiae seu legis aeterna atque immutabilis, qua erunt mutulunaturam pariter ac vitam hominum regi portet. Huius legis virtute quum temporii Varietates coelique mutatationes recto ordine convenienterque et concorditer procedunt, tum in

hominum societates ius Tasque et isoncordia vigent. ii quod significatur Horia tribus a Ioveo' in Pindaro hane primam Iovia uxorem habitam age ex hymn. e. 2 p. 56 Boeevh eoniicit Re a in Dium antiqv. 1843 p. 405 Sed interpretatio illius fragmenti non satia certa esti

28쪽

ex Themide proereatis. υνομη Αίκη, ψήνγ - Neque minua ex hac lege hominibus sua cuique ora obtingit, unde Μοῖραι quoque S. Parcae Iovi ex eadem Themide siliae dicuntur:

quamquam alii, et ipsa quoque theogonia alio loco, v. 217 Eq. aliam Parcia Originem, Iovo eteriaque diis antiquiorem, ex Nocte et reb Maignarunt. Scilicet etiam dii aeternae satosum legi obnoxii sunt, euius legis ortum, quoniam in obscuro est puisquo mundi primordiis aequalis, non inepte ad Noctem, hau VetuSti siliam, reserebant. - Tertia Iovis uxor Eurynome eat, ex antiquiore quadam lieogonia scita, et significatione non sati certa, sed cui locus in hae uxorum numeratione propter filia denegari non poterat. Nam Gratias Iovi peperit, quae, sicut Parcae sortem, Horae autem iuStitiani, aequitatem, concordiam, si hae quidquid iucundum et delectabile

est hominum vitae dispensant. - Sequuntur quae aut alimenta Orporibus procurant frugum Proventu, aut animos rerum cognitione et scientia instruunt, Ceres et Mnemosyne, quarum altera Proserpinam, altera Musas parit ''). - Sexta Latona est, mater Apollinis et Dianae, quomini vi et natura tinus certam ac definitam habet ad certas vafidam necessitate vitae humanae relationem, quam ob causam neque prini loco, ante Themidem, umerari, neque media ceteria

interponi Latona apte poterat, sed debebat OS has omnes et proxime ante Iunonem collocari. De Iunonis autem ex Iove liberis, Hebe A. Iuventa, Ilithyia, Marte, deque Vulcano, quem ipsa ex fies absque Iovis amplexu procreaSSe dicitur, non opus fit nunc accuratius diSputari, sed videndum tantummodo, quatenus ciun hi sabuli Homeri theogonia aut conspiret aut lucrepeti Ae priuium quidem Metidis nullam ab Homero mentionem actam videmua Minervam enim quamvis siliam Iovis suepissini dicat, tamen nec matrem eiu usquam nominat, nec quomodo nata sit significat, ut dubitari possit, noveritne et probaverit sabulam illam, quae apud Hesiodum legitur, an aliter Statuerit. Nam quod grammatici quidam ριτογένειαν interpretantur ex eapite nutam, nulliu ad hane quaestionem momenti Sty . Verumtamen, quilin alios Minervae natales in sabuli vetustis ac genuinis olim traditos uisese nullo ne tenuissimo qui deni vestigio probetur 7 ), equidem Homerum eandem unime,lodo sabulam tenuiSSe arbitror, quam quod nusquam diserte memorat, mirari tum demum liceret, si quain temorandi causam fuiSse videremus, quae domonstrari nulla potest. Neque Praetermittenda Sunt verba Iunonis, Iovem alloquentis, Il. V SM, ἐπεὶ αυτος ἐγ ένα παπάωηλον nam αυτος non temere . . Pro aόνος dictum accipietur, quamvis veteribus quibuNdam critici hanc interpretationem improbatam esse scholia doceant 7 Certe

6s Fuisse iii primam omnium Cererem Iovi nupsisse dicerent, Serviva docet ad Virg. Georg. IV, 58.eto CL aligaeli. ad Od toni. L p. 213 Iermann de Graeca Minerva opuse I p. 277 Griiniu. Deutache Mathul. I, p. 148. 71 Nam Mnaseae commentum , de Coryplie, Oceani filia, et si quae sunt similia. in genuinarum fabula

29쪽

eoniunetiorem Iovi Minervam et cariorem quam ceteros deos esse non semel apud Homerum apparet, unde fit, ut, si quando minus haec patri obtemperet, tanto aegrius id ab eo oratur 7'. Quae autem ratio isti tabulas inclusa sit, ut matre devorata filiam ipse peperisse diceretur, non inepte veteres allegorici exposueruntv . Sed in theogonia devorandae Metidis non hane solum causam

habuisse Iupiter dicitiir,

ως ο συμφρασσαιτο θεα ἀγαθον τε κακον τε sed etiam avere Voluisse, ne quem illa filium pareret patre sortiorem eui narrationi haec ratio subest, quod imperium ae potestas Iovis absque sapientia constare non posse intelligebatur. Quodsi filium Metis pareret, hunc consentaneum erat pari cum matro sapientia fore, ideoque patre etiam sapientiorem quandoquidem plus de matris ingenio cum filio quam de uxoris eum marito omnIunieatur. Sapientior autem patre non poterat non etiam potentior evadere. Hanc ob causam Iupiter matrem ipse totam imbibit sapientiamque eius suam sibi propriam iacit quo facto filium illa parere non iam potest, quae autem ex ipso silia nascitur, particeps quidem sapientiae, quam pater imbiberat, nequaquam tamen patre Eapientior sit' '. Hora memorantur quidem ab Homero, sed neque numerias earum neque Parentes neque noni in indicantur. Unum iis munus tribuitur, ut Coeli Olympique portas pandant recludantque, densa uulis aut remota aut obducta, . V, 49. VIII, 392 easdem temporis decursum moderari ex

ll. XXI, 450, intolligitur:

73 Vid. II. VIII, o et 372. ine etiam dubitarunt grammatici de l. I, 4 , ubi Minerva olim cum Iunone et Neptuno Iovem vincire voluisse dicitur, Apollinemque pro ea nominatum maluerunt. Quam

quum non hunc unum dubitandi causam fuisse uelle eoncedo. Cf. Lobeck Aglaoph. p. 2s not. c. 74 Singulo laudare superviicuneum est. Revocat autem mihi hic locus memoriam Chrysippea disputationia, a Galen excerptae, De Hippocr. et Plat dogm. tom. V p. 319 uelin. Ferauumque undeviginti, quo ille pro Hesiodeia citaverat, de Minervae nutalibua. His enim versu Plerique Pro munifestissimo documento habuerunt, longe divorsum ab eo, quod nou habemus, theogoniae exemplum Clirysippo lectum esse unian, quod ac iuro, MutEellius, de Em theog. p. 367, non ex theogonia, ede alio quodaIn currilitio, lieogoniue litu alitiiuncto, Eoa citari iudicavit, cuius iudicii veri lutem ego milii videor eritastinia argumentis ex ipxia Chrysippi verbia desumptis omprobasae, in dias de fala. indie lacu n. h. II. ann. 843 edita, p. 21 - 25. - Celerum poatrem Oa quattuor erεiis, de quorum emendatione multi frustra laborarunt, ii ne ita erilendaridis CenSeo: Ἀνθα θεα παρέλεχ ν, ξ εν pro παρελεκτο θέμις λ παλά&αις περὶ παντων

Auctorem horum versuum post Stesi 'horum vixisse oportet, si Verum est, quod schol Apollon. IV, Idio Rite ποιοῦτος πινγσίχορος ἐν o. οπλομ ε της του Λως κεπαλῆς εἰναπηδησα την - ηιὀῆν. Scilicet de nrmata Minerva Stesichorus loqiiu tua est ex capite Iovi natum esse uiu eati,dus diκθrtia verbia testatur, inpatiaque neruoria ossiua est, sched crit. I p. 39, quum Hesiodo puriter atque Homero hanc fabulam n tuni fuisse negat.

30쪽

uir ora δη μισθοῖο τέλος πολυγηθέες Ωραι ἐξέφερον. Deniquo II. II, 32 revertentibus per Olvmpi porta Iunoni et Minervae equo do eum solvunt, utpote inferioris ordinia deae, et maioribus ad tempestiva ministeria saetis paratae. Sed ad mores hominum regendos vitamque iustitia, aequitate, concordia temperandant munus earum apud om

rum non videtur pertinere. Parcarum quoque mentio frequentissima sed B stirpe, d numero, de nominibu aing

larum idem silentium quumque unius earum apud euiodum nomen Κλωθώ sit, Homerus plureseommuni nomine Κατακλῶθας appellat, Od. VII, 97 η, coniungitque cum Alay, tanquam alias,lieet alibi Αἶσαν et Μοῖραν promiscue usurpet, et Μοιραν multo saepius singulari quani plurali numero dieat. Ceterum quum etiam apud Hesiodum duas diversa de Parcarum genere sabulas proponi

videamus, neque pud posteriores unquam una de iis opinio certa a stabilia invaluerit, Homerum, qui satorum vini ac numen magis bScuro animi sensu suspicatus esse, quam certam vel unius vel plurium personarum pectent in sermasse videtur, non an mirum est de genere et ortu Parcarum

nihil prodidisse. Neque Gratiarum aut parente Homerus nominat, aut numerum definit' quamquam amplius tres fuisse, quot habet Hesiodus, facile colligas ex Il. XIV. 268 9. 275. 6. ubi inae iunioribus Gratiis nominatur, Pasithea, quae non est in tribus Hesiodeia, Aglaia, Euphrosyne. Terpsichore Quar variae autem etiam poesteriorum de Gratiis sententiae fuerint, nemo ignoraLDe Proserpina ambigi potest, Cererisne eam filiam, ut Hesiodus, sic etiam Homerus er diderit. Nam licet Cererem in iis numeret, quas Iupiter amplexu sit, i. XIV, 326, Proserpinam- quo Iovis siliam Aso testetur, Od. XI 2IT, tamen orer hanc natam esse nusquam perhibet. nequo temere rellerus, vir subtilissimus '', numen eius et munii apud Honterum tam diversum .ideri iudicavit ab eo, quod posteriores ei tribuerunt, ut vix ratio appareat, cur Cereris eam siliam ab Homero habitam esse eredamus quippe pertinere hanc originem ad eam opinionem, qua rugum in terrae sinu absconditarum rursusque in lucem prodeuntium ieea moderari Proserpina er debatur, cuius opinionis nullum apud Homerum vestigium esse, sed hoc unum de Proserpina prae- dieari, esse eam inferorum reginam, horrendam hominibus et formidahilem. Sed latendum ut tamen incertam et lubricam esse hanc disputationem. Nam sicuti apud posteriore Prosen,inam duas quasi Personas SuStinere videmus, inferorum regina et frugum obeuntium et renascentium

moderatricis, neque dissicile est ad explicandum, qui sieri potuerit, ut, si hoc alterum ab initio proprium munus habuit, ab quo Cereris silia dicta est, postea etiam regnare in terrae in apud ins ros crederetur, ita hoc ipsum iam ante Homerum actum esse, etiamsi demonstrari nequit, nou