Jacobi Gretseri ... Commentariolus. De imperatorum, regum ac principum Christianorum in Sedem Apostolicam munificentia. Ex varij auctoribus in gratiam sectariorum, praesertim vero Leonardi Hutteri, praedicantis VVitebergensis collectus, & in lucem da

발행: 1610년

분량: 156페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

gula vel ex hoc unico totum intelliges, quando Pontificemo pipim Regem, nominat duos praedones, qui mutuas operas tradiderint. Porrὸ principatum potentiam temporalem,atque adeo opes ct diuitias cum principatu Ecclinastico rite ac lagitime comungipo lse, meipsa tidem in Catholica Ecclesia copular o dona tiones Ecclesiaefactas,cta Ponti cibus Romanis alii, acceptatas, Deo placere, sopiose ostendit Bellarminus lib. f. de Pontisce cap. .ctio. Quodsisimilis sonationeso oblationes Iutherani o Calamianis Praedicantibus obuenirent forsan occlamandi nenifacerent. At Quintum hoc Euangelium non est Datiuum, Ablativum;nec docet donaresed harpagare ne templa ditarerised expilare. Verre progenitum credas, ita accurate omnia uo euerriculo euerrit. Qua de re exstant ipsorum Praedicatiam tbreno i eo lamentationes songe longine 2 sebiliores,quam si it Threni Hieremiae.

Obseruatio pro literis in Diplomate

O M. M. Anii christi M. XIn irascribit ita risi garonius: Contulimus hoc priuilegium cum quatuor diuersis manu scriptis,atque ita ob nonnulla,in quibus variant, distinximus, ut A Codicem Cenci; Zmerarii. B. Volumen priuilegiorum Romanae Ecclesiae Cautographum molis Adriani. D. nostrum manu scriptum

denotet.

132쪽

Vtrum Alexander III. Papa pede calcaris ceruicem Friderici I. p. cum isto Epimetro superaspidem&basiliscum ambulabis, conculcabis leonem draconem a FFIRMANT magno cum eiulati , prope dixeram π-lulatu,omnes Sectari,fleamque ob caussam, Alexandractiniuersos Pontifces ad inferos. quid inferis in ferius est,ablegados existimat; ut videre est in Schardiano Hypomne materis in praefatione Iutheri, quam Anno I s. praefixit Libello, cuius insicriptio. Eapsi er Hadriani I Tunb Alexandri III. gegeno ep9rsirideri chenaearbaro lagitibi quaepraefatiorno anno ante Iutheri obitum, vel potius exitium usu,tamfurioso maniaca est, ut non ab homineseia Fumma.&- rarum maxima in Pontisce essus videatur, quibus ad extremum hoc σ-

volunt Aduersari', ut qui siquamdesde huiusfacti dubitet, aut inquirat, num tanta certitudine nitatum, quanta ab ipsis venditatur. Sed tamen x lint nolint,pati debent,vio nossuper hac resententiam nostram aperiamus,ctnum rumor ille historias anfabula, accuratius inuestgem M.

Respon

133쪽

Responsio ad Quaestionem.

Espo NDgo igitur cum istu rissimo Card. Raronio m. ra. Annalium, anno Redemptoris r/77. id quod de Imperatori, Friderici calcato collo in conuentu Venetofertur abulam

esse non historiam.

Probatur L Quia Romualdus archiepiscopus Salernitanus, qui Venetiu toti actioni o reconciliationi Imperatoris cum Pontifice interfuit, quidquid agebatur,coram vidit, ct in literas accuratifimeretulit, nullum verbulum de calcata ceruice habet non omissurus iis rem tanti, iam inauditι exempli,si contigisset.Cum alia omnia minutissime insuo Chronico persequatur. Nec dici potest, omissum hoc a Romualdo, Imperatori studios amore nam VI ilhelmi Regu Siciliae legatus erat;cuius rebus potius, quam Friderici Imperatorustudebat; nec premere hoc amici erat cui nec inimici prodere; quia potius ad Liudem, quam vituperationem Imperatori pertinuissetpropters in ionem o patientiam. Nec recte agi mabu,hocsilentio inuolutum ob Pontificem quias pontifex tale quid infrequentissimo totius orbus theatro patra remo horruisset, caussae nihil habebat Romualdus,cur illud litteris non mandaret. Nec Ro-1nuald incuriaeseu negligentiae id merit adscribes quia cum minuti ima. quae in Papaciscatione inter Pontificem ct Fridericum; Inter huco VI tu helmum Regem Sicitiae,items Lombardos acciderunt ultroso citro dicta O acta sunt, an udiose biterarum vionumentis con gnarit, ver mileno est, eum rem nouitatesuaprorsu ob stupescendam oscitanterpraeteriisse. II. Summum hac de reflentium est apud Auctores eiusdem aetatis, ineli ille, qui Alexandri Papaegesta conscripsit, quorum partem hucssectatem exscripsi Baronius ii 77. Item Rogeriud in Annalibus Anglicanis. Nec ex Epistoli Alexandri III. quas ad varios de eodem negotio dedit, virum vestigium huiusfacti elucet Nes Alexander tacituriusvissse ridetur quid i-le vel a se,tot testibus.patratum vel a Friderico toleratumsuisset quem post pedum scula adpacu osculum amantissime recepit, ct humanism. habuit

ac tractauit, omnem operam dedit, ne villud impedimenti interuentu a pia pacu tractatio perturbaretur. III. Nullus exscriptoribus acti illius assertoribus conventui Veneto in-eerfuit, qu igitur non videt Romualdo, Arctiviscopo Salernitano, qui co-

134쪽

ram mi iaspectabat,uni que expraecipuis Comitior I istorum Principisea erat, is monumentu ipsus Alexandri Papae potitu idem habendam, aliis,qui non vi sed pauo rumore iactata in chartas retulerunt 'IV QuusHpersuadeat,Fridericum,acerrimni,principem hocpassurumfuisse qui ob paucula Hadriani IV verba, ct I gatorum Hadriani reston sium,ita cum suis aliquando exarsi, ut Legati contra ius latium inprosentissimumsalutis discrimen inciderin Vide Baronium Tom. Q. Anno Redemptoris IlI7. Certe Friderisiis nec tam viliter abiectus,nec tam pi religiosus erat, ut tale quid bi inferrisineret. V. Alexander IIJ.virfuit mitifimus, ct omni humanitatugenere mclesiasticae libertatu oppugnatoreso, seres ad meliorem mentem reuocare consuetus; t docet historia rerum ab ipsogestarum, qaam Baroiam vidit genter ita o fideliter erie continua per annossingulos exsequitur; ct quid non tentauit, ut Fridericum , arugi alienio potentem Ecclesiae Romana aduersarium,Deo O bi reconciliaret Quis igitur credat,mansuet ianum Pontificem,supplicem, o adpelle uosprouolutum Imperatorem, tanto probro tam inu ut 2 inaudito asscere voluisse tum ita orationis intole rabili acerbitate, sarcam mordaci fimo super aspidem di basiliscum. c. immemor Apostolici istius moiuiti Patres, nolite filios ad iracundiam prouocare. Nam quod maius irritamentum irae Fridericiarii nosubiicipotuisset, quam ho actum dicto aculeat im exasseratum Nesre fondisset Fridericus Non tibi, sed Petro, ut quulem res o id ses igitur,sed menti fine initam licitiam nemora dis udset, vel potius discidisset nam cum perse nouae amicitiae vagi leoni, quanto citius disium

perentur tanta rerum sermonis indiguittas accederet 'VI. Scriptores, qui hoc commentum de concricatione teri prodiderunt,non paucas alias,e quepersicuassabula, Rel vi Fridericum ingenti exercitu contra Romanam urbem procesiisse Alexandrum rebus desperatis, sumpto coqui suo h hi tu, Venetias profugisse, ad D. Virginis de Charitate Monasterium abiisse,ab incolis receptum, hortoque praesectum fuisse quem post aliquot menses quidam, cui nomen Commodus, agnouerit. Sebastiano Venetiarum Duci patefecerit, ut recognita, mOX Senatum congregauerit, cum Omni apparatu ad Pontificis diuersorium accesserit, agnitumque sub tam vili&

135쪽

bus ad D. Marci Templum cum omni gaudio perduxerit Et plura huiussortis, quae ab omni vero abire, ex episto uoserie rerumge rum tam Alexandri quin Friderici, 2 ex Romualdo, qui interfuit, alii

eiusdem aeui commentatriis planum apertum acit Baronius. Adde quὸd omnes in de gnatione temporis errant, zmpaciscationem inire Ponti cem tridericum integram n n referunt ad Annum salutisn ,- ωrtim etiam ad annum ii 5.partim ad annum i/7δ. Et in Ita a lia af ata admiscent, quae nobis Caluinianus Schard insuo Impomne-warepleno modis admetitur. Cum ergo ab aliis, iris manifestum)thologiis Mon ab inuerint , mirangam non est,sio hanc de calcata Imperatoris ceruice cupidius, quam verius arripuerint, ct adpoferitatis memoriam transmiserint Sectariis tamen eὸ magis quiduis abblanditur,quhestfabulosus. Πinc etiam tam auidepercensent sique chartis intexunt sabulosi - 1 nam illam malaeologiam de Friderico Imperatore litteris Alexandri Papa Sol ano Prodito. Quod mendacium tam eII inconditum, ut mirer ullum1uortalium exsitisse, qui voluerit illud ad aures admittere; nedum ad animum 2 sensum , quod re ex hoc unofunditus euertitur, quod Alexander III multu annis ante obiit, quam Fridericus ullam cogitationem desuscipienda peregrinatione in Pati sinam susciperet. Si de hoc incredibili gm toplura cupis ege quae Tomos de S.Cruce in Apologiapro Cruciatis Expeditionibus contra Balaam ct alios Nouatores disseruimmo in Basluco Doroseu poletetico contra Regem Ulix.

136쪽

Discusso argum. mret.

DE HAERETICORUM ARGUMENTO QUOD .PVCUNT INTERDUM A SUORUM PAUCI

TAT EI LIc ANDO A SUORUM mustitudine. alia multa Nouatores huius aetatis a Priscis haereticis mutuatismi ita ab iisdem acceperunt duos diuersos, ct interseplane aeuersos argumentandrinodos, quorum viros utuntur, cum argumento paucitatesumpto urgentur; nam aliquorido negantpaucitatemfluorumfalse Ecclesiae indicium esse cinterdumst Sectatorum paucitate laborare,audacter abnuunt. Illud,x obtineantlaucitatem iustorum ex veterio nouo Testamento ingeminant uictitantes, eam boni e senaturam, ut angustis limitibus circumsicribatur multos esse voca-tOS;paucos, electos. Mal inmepaucos, nam Enochinus inter homines placuit Deod translatus est; verba sunt Donatistarum apud S. Augustinum lib. de unitate E es c .ia. postea toto mundo aquarum inundatione deleto, solus Noe cum coniuge&filiis nuribus suis in arca merui eliberari. Adiungunt etiam Loth, quod solus cum filiabus de Sodomis liberatus sit. De ipso quoque Abraham, Isaac MIacob, quod pauci fuerint Deo placentes, caeteri idolis deditivi Darmonibus. Postremo iam multiplicato populo Israel, iam temporibus Regum in terra promissionis , quae futura omnibus duodecim tribubus distributa commemorat, decem triabus diuisas traditas seruo Salomonis, duas autem remansisse filio Salomonis ad regnum quod erat Hierusalem. Sic, nunc, inquiunt, totus mundus apostatauit nos autem tanquam duae illa tribus in Templo Dei hoc est, in Ecclesia, permansimus Hac o milia olim Donatisae sea Lutheri o Caluini Sed

137쪽

d multitud veIpaucitato. Sed ut prisi ita θ' recentiρres hac ua Defensonesumos vendimi. Nam quidquid i de paucitates elium antiquae legis nunquam Christus, aut

ante Christum Prophetae dixerunt autpraedixerunt,promulgato utpropagato Euangetito, Dre tam paucos electos, ut apaucitas unius prouinciae relnaitioni sinibus includeretur , se emper Ecclesiam, hoc est, congregationem stillium,ita, obis depinxerunt,ct oraculi suis repraesentarunt quas a mari ad mare, ct ab oriente ad occidentemino verbo, in omnem terram dissundenda esset, neque enim Dei spater se uo pro haereditatepromis solam Germaniam Golam Gasstam, aut stam Angliam;sed nes Postula a me. dabo tibi gentes haereditatem tuam. pos se . Nsessionem tuam terminos terrae. En omnesgentes,ct temIinos terrae, hoc est uniuersam terram Christo in Haereditatem opossessionempromissam cernis non hunc aut ιζum terrae angitium. Idem vates a ibi Remini PDsis itiscentur& conuertentur ad Dominum uniuersi fines terrae ergo

nonsola Germania cum nonnu uappendicibus si λ Et adorabunt mconspectu eius uniuersa familiae gentiunx iuniuersae i ergo nourantum aliquae in aliquibus prouinciis.Huiusgeneruae delium per uniuer sum orbem dissusonea svnonia pasiim in divinis teris occurrunt iel Uua est afusus percenserta Si dicunt Iuthorani aut Caluiniani iam olim suam sectam fuisseper totum orbem iis usam ct postea ubi renata est,adsolius Germaniae, Ga i aut Angliae limites refrictam meras nugas agent quoinodo enim per totum mundum dissu afuit, cum ne istum quidem oppidi lum, riculum, aut δε- micilium monstrare queant in quo immedrate ante Iutherum o Caluinum eadem doctrina, aequarepe omnia, ct quoad omnia, fuerit credit o tradita, quam hodie credunto tradunt Latherani ac Caluiniani.

Si dicunt , doctrinam suam sim quidem per omnesgentesperua FG, at postea desissest intercidisse, fgo mox regeram, hanc restonsionem nouos euasonem e iusseranaeo Caluinianaesectae uersonent nanis qua-d des:taron igitur est Catholica, apostolica,2 orthodoxa,quia expromises Christiscimus, Ecclesum verams doctrinam ac dempetraesolia imae

inaedificatam,aduersus quam ne ipsae quidem Tartareae inferorumportae sint praeualiturae quomodo non praeualuerunt f eam in nihilum redegerunt Vbi ille veritati spiriti: Eccle a Deo donatus, rimaneat cum ea in alcsexum si ei recta aliquandosunditus intenit'

138쪽

tus designari nequeat;non audiam quia ripturam audiri quae testscatu Ecclesiam esse ciuitatemsupra montem positum , lucernam in emincnt candelabro lucentcimpianis ad domum Deise Ecclesiamfore tam tritam G notam, ut nestui quidem ab eas aberraturus. Si dicant; orthodox.tin quoque dem in exordio Chrisianimi in odicis in vini, circumscriptam fuisse; postea tamen totum terrarum orbem oci u- passe idem etiam suae professioni euenturmvs Rupondeo, L meo animopersuaderi non posse, Lutheran mum in omnem terram aliquando exiturunncum quotidie Muis ais magis evanescat, ct cum in aliassectas, tumpraecipue in Calainianum transeat. Nec de Caluiniim hoc crediderim, nam cti e variescinditur,potiusque in Mahometissimum aut Athesmum abiturus, quin totum mundum occupaturm ridetur,

Deinde, nimisserum est, iam posito saecula a Chrisianae religionis .rti tibi blandiri, quasi fidem profitearis, quae aliquando ab ortusoli irrique ad occasum dissundenda ct dilatandaseo nam hocpridem factum oportuit; O pridemfactumfuisset tua ides vera nonfalsa ct fallax esset. Nec uitant sos Pauci illi, de quibus aliquando scriptura jusquam enim a matscriptura; fideles ita paucosfore, maxime possetuangeli, ubique locorum praedicationem, tinius regionis nibus includantur; dpauci dicuntur deles boni, idque non absolute se per comparationens ad malos, quorum loηge maiore Icopia. Nam hanc paucitatem in comparatione multitudinis malorum , esse a Domino commendatam verba S. Augustini audis libro de Unitate Eccles cap. 13. multitudinem autem bonorum cum per se consideratur non tacuisse scripturas , legant iideant quam plura testimonia reperiantur. Vnde enim ipsum semen Abrahae, sicut stellae caeli. sicut arena maris promittitur, ni propter innumeram multitudinem to c. Vnde multi filii desertae magis, quam eius, qua habet virum Vnde multi ab Oriente4 Occidente venient,& recumbent cum Abraham, Isaac Iacob in regno caelorum fit ii autem regni ibiit in tenebras exteriores, hoc est, impii Iudaei λδ e

Vnde Apocalypsis millia millium dicit esse Sanctorum Eecle siae filiorum Ecta ipsi dicuntur multi, qui dicuntur Spauci. duares

139쪽

Tunc autem maxime utendum est argumentim, quae praedictus suctor pro paucitate contra haereticorum multitudinem adfert;quando vis eiu

Germamiae ciuitatibus 9 oppidu'suuerit omnibus turmatim ad Lutherum νe Caluintimus centibus, nonnusti ex Catholui consantiores, quam reauitam relleionem deserant,hoc vel mili ariete coquatiuntur Ecce quanta multitudo ad Iutheri,ct Caluini casera trans, Num tu ommibusprudentioris intest gentior censeri cupim Num tu paucorum vestigia, qtrahurant multitudini sequi praeopta 'Hoc casu tempus postulat,ut quis conteu-ta voce exclamet Non audiemus Dominum dicentem multi sunt vocati, pauci vero electi. Et iterum Angusta est porta,&sricta via qui ducit ad vitam,& pauci sunt,qui inueniant eam' Quis igitur sana mente praeditus non malit in paucorum effenumero, per angustam ad salutem ingredientium quam a clari multis illis perlatam ad interitum ruentibus Quis vero si aetas sua in tempus certaminis Stephani incidisset, non ab illius potius stare partibus exoptasset, qui solus lapidibus obrutus. lus omnibus deridendus fuit propositus, quam a vulso, quod sese id profiteri credebat, quod iure omnes amplexarentur maior honor habendus est, vel ni probatae fidei viro quam decem aliorum millibus, qui se insolentius iacti

Pulchrum igitur est,pulchrum, siue unus aliquis, quae iusta

sunt, libere cingenue profiteatur siue improbus multorum sensus infringatur. Age vero multitudinem diluuio submerasam, conseruato Noacho,tu quidem, si placet, antepone mihi vero permitte , ut ad arcam, paucoru receptaculum accurram. Tu si voles cum Sodomitica multitudine coniungito ego cum Lotho iter faciam, quamlibet is solus a turba, magno suo: no divellitur,&c.

Quomodo igitur non miserandi illi, qui vim auctoritatemque doctrinae, sola applaudentium multitudine metiuntur'nec considerant Dominum nostrum Christum duodecim

discipulos, simplices, illiteratos, pauperes eos denique qui nullo ne otio capi possent, fiducia aduersus mundum gratis muniuis nec duodecim illos decem millia sequi sed decem millia ad duodecim se accommodare autum voluisses Hunc

140쪽

admodum semper vincit veritas, quantumuis apud pauco γinterim inueniatur. Hae praeclar/ui ctor ille; qui bin recti une pretio obiectu mul ritudinis ad Lutheri vel Caluini castrapessiicitur. Ne tamen, qui hanc de sensionem usurpat, multitudini Catholicae nihil tribuit , imo plurimum tribuit quod aperte cis Auctore isto prositetur 9 graidem verbis Et ego multitudinem veneror, non eam quae ab inquisitione refugit, solum verbum Dei insolentissime iactitans sed quae demonstrationem exhi bet, hoc est, quae ratione 2 ratiocinatione utitur, ct qaid ex quaque resequatur, accurateperpendit non quae acerbe pugnat, rifacit in titudo retica; sed quae paterne corrigit,' acit multitudo Cathol - . non quae gaudet nouitatibus Hualis in inultιt Haeretica Seo quae patriam haereditatem tuetur: γod diligenterpraesa misititudo Catholica. Tu vero, qualem multitudinem milii nominast Eam nimilaum, quae adulatione muneribus co dueta est, eam, quae

ab imperitia&inscitia abrepta est eam, quae momentaneam peccati voluptatem praesert vitae aeternar id quod multi palam sunt confessi. Multitudine mendacium roboras Mali vehementiam innuis. Hoc enim maiore sim,

seria, quo plures malo sunt im

plicati

SEARCH

MENU NAVIGATION