장음표시 사용
121쪽
Appendix secunda. silui, diploma Constantinianum reuicientium tappareat, quamam probe N perfide hactenus cum humano genere egerint, qui tale quiddam scientes iactauerunt Mostentarunt o qui 'nqua Constantinianae Donationis Diploma iactauit, ct ostentauit certoscioso persuasitvi,istud essesalsum suppostitium Nam qui uis est,non dicis caussi eri Uus est,is aut cert aut probabiliter id cerum ac legitimuesse aut certe a nonnulli pro huiusmodi haberi credidit 'eque sol um,ut historicam veritatem scriptis propugnarunt, quod fecit Steuchus Eugubinus, Albanus Bergo mensis, alii quare hoc nonfecissent, praeseritim quod attinet, ad ipsam Donationem, relicto Instrumento, quod ut insincerum Baronius repudiaticum ipsa Donatio nusto aperto argumento fastatu conuinci queat,ipsique Donationem verofundamento niti, verisimiliter existinarint; nam quod Steuchus vel Pus alius, sciens donarionem ess alpam contra conscientiamsuam pro ea,tanquam vera, imica uerit,unde monstrabit Scholiastes' Vel pro idoneo documento allegarunt, ut Leo onus, ut Nicolaus III. in C. Fundamenta De E- Iect.in VI merit allegarunt, I quia boname, ct ab hulla raude communem runcpersuasonem sicuti Vecerunt. II. Quia non tam Instrumentum Donationis, quod iam in manibus bovunum versatur, quam ipsam Donationem allegarum suam Scholiast fastatu necdum conuicit, nes etiam unquam conuincet. III. Quamuis Leo IX. Edictum citet,id tamensecit propter eum, ad quemscribebat, ct contra quoUribebat qui erant Michael Imp. Constantinopol ct Michael Episcopus eiusdem Vrbis, ctaeo sιridanus Praesul, qui Edictum Constantini pro veroo legitimo reputabanto acceptabant. uapropter non abire Leo IX. tesvnonium inde contra inaudiram illorum praesumptionemo arrogantiam petitit sed pro lege sarte iuris etiam venerandum obtruserunt, relatum inter Canones a Gratiano, Iuone, Anselmo, Deusdedit. Non est rerumines enim Gratiano,vel ulli alteri Costectori tantum iuruo auctoritati fuit, ut
quidquid j si in suras Ea retulissent, ct cum canonibuspermiscuissent, id
ius,lex,aut Canon feret Eccle haec est auctoritas ct potestas,non huius vel illius priuati. Nunquam autem declarauit Ecclem,omnia, quae in Gratiani vel alterius Volumine exstannius, leges aut Canones esse; cum Gratianus uilla suum opus aliquando aperte afa,ct non raro dubia retulerit. Et ipsos denique Imperatores nactu inaugurationis ad id seruandum adegerunt, ut apparet in Clementina;Romani, De iureiurari- do.
122쪽
do. at in hoc Capitulo vi lupi orsus tmenti Edimi Constatistiani fidias tum dicitu Henricum Imp. iurasse, quod manu teneret atque serua rei priuilegia omnia per praedecessis res suos Reges ac Impera tores Romanos praefatae Romanae,& aliis quibuslibet Eccle insquocunque concesi a tempore is continentiae cuiuscunque: ipsaque omnia, specialiter ac praecipue per clarae memoria: Constantinum, Carolum, Henricum, Othonem quartum a que Rudolphum praedecessores ipsius; super concessione recognitione aduocatione adnotatione, quitatione,' libera dimissione terrarum prouinciarum Romanae Ecclesiae ubilibet postiaria minc. Haec similia in illo Q. Romani leguntur,nihil autem msspecie ue icto Constantini,sed ingenere depriuilegioso terris a Constantino Ecclesiae Romanae concesse a Constantinum Magnum Romanae Ecclesiae varia priuilegia dona con siisse liquet ex Anastas Bibliothecario in Diuestro,nec dissitetur Scholia es, ma, in rem citat Lui randum in Legatione ad Nicephorum Phocam , qui uit prandus reserine ad Constantini priuilegia, quae penes nos sunt, inquit.
Deinde, licet in Iureiurando, quod Imperatores insua Inauguratione praestant, expres ementi seret,eius Donationis Constantimanae, qua Scholiastes digerere nequit, nihil tamen a ratione alienum eret, cum hactenus nemo exstiterit, qui hanc Donationem euertere potuerit, licet nonnulli, ct in hiis se Caluinianus, to Centuriatores, Cent.VIII quorum Scrinia
Scholiastes expilauit,magno conatu id tentarint alsuccessu emper defuit. Pergit tonare Schol astes Quod modo falsum accommentitium fatentes, negare non poterunt se hucusque Deo pariter hominibusque palam illusisse, non iam inscitiae, sed falsimoniae notam infamiamque indelebilem contraxisse, omnemque in posterum sibi fidem apud mortales abrogasta quan onoieta
grauditoque Sed quod in immerentes confert,hocvt opinor, in caput, merι-t imi Scholiastae recidet qui explicet nobis relim, quid nam C tholiti nune coguntur falsum commentiti unafateri 'mum Consantinum Magnum priuilegia ct ingentia dona Ecclesia Romanae conc isse ' At hoc nuniis unquam Catholicus aut negauit,aut negat,aut negaturus e t. An Dona trionem Constantintanam Roman Vrbis o mitimarum prouinciarums-ctitiam esse nuncfatentur ' atqμ tantum abest,r Baromus,quem sepo-
123쪽
νὴ uili,easicoHiecturas in medium quosproferat. An Donationis In ramentum, quod hodie exstat, falsum4 commentitium, vel Dei; sal situm esse nuncfatentur Fateor fateri hoc Baro, ium; sit ideo ruunt duo priora an ideo ipsa riuilegii Donati Constantini conculunt, ct infu-νnum abeunt An in Donationem ex hoc instrumento excogitatam,non ii frumentum ex vera donatione confictum arbitrari. Scio, prius illud tibi
persuasumsed necdum vidi Dacia argumenta, quorum vi adactus in istam opimonem descenderi cum opinio de Donation te se iseuam adriani I. temporibus exstiterit austrumentum autem Donationi sub Carolo Caluodenium a Ioanne Diacono procusumfuerit.
Necdum ni Pericleae rei Sophoclea Megalophonia Ne ire magnae ingenuitatis a gument una haberi pol crit, si quod a se confictu
perpetuo defendere nequierunt, non vltro, neque veritatis Minore, sed argum pati, confossi 'bi hae argumeta Certe tuus Commentarius ea ibu exhibe, testibus tabulisque conuicth ubi isti testes3Vbi tabulae Ampudae 2 phalerae ad populum veroque victi tandem reliquerunt, vel utique captum ruptis muris oppidum,
de sensionis inopia. dediderunt. Quamgrauibus dicti grandes ru-gvi actitat Scholiastes quainforti brachio aras diverberati iraesertim vero, cum culpam suam neq; adhuc agnoscant aut deprecentur Mirum m Romanus Pontifex cum tota Curiasua Myrtiletum se conferatio coram isto,vel Parae hanc tantam culpam sexugenibus de Ocitur,quia enim Baronius dicit,Diploma Constantimianum,quod hodie e
stat esse vel corruptum eis titiuin oportet, ut ipse etiam Pontifexsateatur bi mihilinquam a Constantino donatum . O collectionem cuin Dreptiam inscitam,ne Niser quidem omismbussitisundis abluat. Denique quantulum est,inquit Scholiastes, falsitatem vitiumque Instrumentorum confiteri, si non quod per ea perperam gestum effectumque est,omne simul rescindatur, ablata,exto ta, emuncta restituantur sua ad Domrnos redeant furtiuis nudata coloribus cornicula risum exhibeat. Animaduerto quὸ collinees Patienter exspecta forte voto tuostis et non crastinosaltem perendino die. At quids Pontifex dicat semihilpo fidereex Infrumento, quod Baronius credit sesalpumstufalsatum ui hoc dicat, ut verisiime dicere poterit, Uihil ergo ob instrumenti huius sitatem detectum restituere debebit. Qui si dicatseplara uorum posuere ex donatione Constantini, - a nou
124쪽
aeon ex hoc Instrumentoutem ex Donastione Regum Longobardori Fran 'corum,o Germanorum,qu te vertes ' Quid dicat e ne tum quidem' restitutionem obligatum iri, licet Othonu III decretum ab Othoneprocu sis t. Potiorem enim apud Donatarium esse debere tot Regiimo Impera torum Othonem antegressorum Osubsecutorum, voluntatem, quam νη- Othonis inconsultamsanctionem. Quidsi iubeat, ut hanc de resilutione
cantilenam tuu Caluinsu occinas,qui acies Si tibi: maiorιbiu tuis toto tanti Imperatores toto tanta donassent,nunquamstuscio,ea tibi erι- pisineres Et Pontifex ob tuos clamores e vestigio de omnibus ditionibusDucedere cogetur, contentusque viuere octo illi Comitatibus, quos ei larua tuiti Otho in concavo lunae attribuit. Ad extremu denuo pleni libiu, ct quidem nanitioribus,quam antea.
Iaudessus demodulatur Scholiases. Audi thrasoni os. Ita hoc monstrum e cubiliri tenebris suis extractum debellauimus,patrem ut simul eius ct educatorem,ceu digito dena onstraremus, tiaque coloribus depictum orbi exhiberemus Gratulemur gaudeam tu omnes. Nolius Hercules,monstrorisin domitor,nobunatus est .id
gloriam cuid instar Plautiini militis te esser Annon Baroniiuplurimis annis ante hunc tuum Commentiritium Commentarium, Annali Temio, ct ante aliquot annosannali Duodecimo In strumentum hocsalsitatu innatae,
vel saltem importataeo assura coarguit, ct excutiι osscina in Othoniana commento proce rassi metur,toti mundo patefecit ' Quid tu post illum attulisti, nisplura ct cultiora verbi quibiu inani fima argumentula tua restiuisi,venum,exposuisti propter quae, qui Ponti cem prouinciusuu
uerti vel euertendum credat, hic Peponem pro corde habeat necesse est. Si autem tam insolentergloriaris,quia Donatiionem Constantii ni, o Pontifices insectatus es,hanc laudem iam dudum Tallio Centuriatores ι-bi praeripuerunt. Sed abiungo. Integrum Constantini Edulum reperiet lector Tom. r. Conci litorum finianae editionu, inter res Diuestri Ponti uini na,ipud Gratianum dist. 6 ct in Commentariu Balsamonis in Photi, Nomo- canonem,truncatum exstat Othoni assctum Decretum habes in Apο-
cum Breui Benedicti XII. Instrumento Ioan- nude A melio Archidiaconi Foroiuliens.
125쪽
Donatio Constantini, ex Luitprandi Cremonensii Episcopi ad Nicephorum
ONSTANTIN vs Imperator Augustus, qui hanc ex suo nomme condidit ciuitatem, sane Apostoxica Romanae Ecclesiae, ut erat Cosmocrator, multa donaria contulit, non in Italia solum, sed in omnibus pune occidentalibus regnis, nec non de orientalibus atque meridianis Graecia scilicet Iudaea, Perside Mesopotamia, Babylonia AEgypto, Libya AEgypto, ut ipsius testantur
priuilegia, quae penes nos sunt. Sane quidquid in Italia, in Saxonia,Boiaria, omnibus Domini mei Othoni primi Imperatoris est, quod ad Apostolorum Beatorum Ecclesiam respicit, sanctissimorum Apostolorum Vicario contulit. Et si est,ut Dominus meus Otho ex his omnibus ciuitates,villas,milites, aut
familiam obtineat, Deum negaui. Vult dicere Iuturandus,othonem Imp.pemitus mihi eorum, quae ad Sedem Apostolicam pertinebant, in-ka se aut occupas Cur Imperator vester non itidem facit, ut ea, quae suis insunt Regnis, Apostolorum Ecclesiae reddat, per laborem atque munificentiam Domini mei Othonii ditem deliberam ditiorem ipse ac liberiorem reddat ρPrioribus verbi mavissum est Lui randum respexis ad ista, qua in Diplomate Constantinianae Donation leguntur. abus Ecclesis Aps. Petrict Pauli pro concinnatione Luminariorum possessiones contulimus, iebus diuersis eas decorauimus, di per nostras Imperialium iussionum sacras literas tam in Oriente, quam in Occidente,' septentrionali plaga, meridiana, videlicet in Iudaea, Asia, Graecia, Africa, Italia, Min diuersis insulis nostram Iargitatem concessimus, ea prorsus ratione, Ut per manus beatissimi Patris nostri Sylvestri Pontificis, successis rumque eius Omnia disponantur. Nec disntiunt hac ab Anastas Bibbiothecario in luestro. Donationem quoque Constantini urgebat Sacerdotalu Ordo tempore ethismatu,qurdialesam pexauito dilacerauitsub Alexandro III. Pon-
126쪽
I ue iriderico primo Imperatore, ut apparet ex lib. . Chron Orbθη Fri Mensis cap. 3 2 ex libro primo de Antichristi inuestigatione Gerhobi, seu Geroch Reuherstergens Praeposti, quem nuper adeptu summi icthidisria nobili, o clarismi viri D. Christophori Gebualdi, Serenissimo Bauaria Ductu Confliu ames c . Fundamenta in donationem Constantinianam tam late non extendita ut legentiplanum et,cui certe Leo IX. talu ac tantus Pontifex,in Epist ad Michaelem Constantinop. Imperatorem,non leue auctoritatispondus addit,utis Petrus Damianus in
Disceptatione inter Regium Ad uocatum Ecclesiae Romanae Defensorem. Et ante hos Adalbardiu Caroli Magni Imperatoris propinquus, Monasteri, Corbeienses Abbas in Labullo de Ordine ridi apud Hincinarum epist. I cap. I. ubi itasiribit Cuius loci far,seu Resso ali negotiorum Ecclesasticorum ministerium exeoacmpo re sumpsit exordium, quando Constantinus Magnus Imperator Christianus effectus propter amorem .honorem sanctorum Apostolorum Petri4 Pauli, quorum doctrina ac ministerio ad Christi gratiam baptismatis sacramenti peruenit, locula I sedem suam,Vrbem scilicet Romanam, Papae Sylvestro Edicto priuilegii tradidit,& Sedem suam in ciuitate sua, quς antea Byzantium vocabatur, nominis sui ciuitatem ampliando aedi- fimuit:& sic Responsales tam Romana Sedis, quam aliarum praecipuarum Sedium in Palatio pro Ecclesiasticis negotiis excubabant. Haec Adalhardis,quiseptem Imperatorum Consiliarii uit sinos nonsallit Golosus in Prole mense ad tertium Tomum Consiluitio-1im Imperialium caroli Magnis Ludovicti'; Lotharidi Ludoum II. Caroli Calui; Ludovici Balbi, Caroli Crasit,items Ludovicio Carolomanni Regum quem tam non est credibile hanc uam opinionem de Donatione Constantini ex Diplomate per Ioannem Diaconum consito accepise,quam credibile non e t Adrianum . Pontiscem eam inde accepisse, quippe qui ad
Ioannis Diaconi tempora non peruenerit.
Caeterum G ccosposteriores non mori Romai accisae nihil donarecbusiueuisse,s ct ab aliis olim donata cum aliunde, tuin exesi-
sola Adriani primi ad Constantinum ct renen liquet,ubi inter itera pontifex Porro hoc vestrum a Deo coronatum ac pridis imum
poscimus imperi uino ut si veramin orthodo Yam GC'
127쪽
demi sicut antiquitus ab orthodoxis Imperatoribus, se uaca teris Christianis fidelibus, oblata atq; concella sunt Patrimonia B. Petri Apostolorum Principis, fautoris nostri mintegrum nobis restituere dignemini pro luminariorum concionationibus eidem Dei Ecclesia atque alimoniis pauperum,S c puni tus Canonice sanctae Romana nostrae restituantur Ecclesia'. Haec Adrianus, cuius ineditanias Epistolamsupra citarat Schobiastes Credidisses, vicisse ipsum integram pistolam; at non vidit, ni allor,se tan-rumsummaria eu Perlochos, quae exstant apud Centuriatores Cent.δ ει apud Baromum rom. o. Annno Christi sty ct Tom. I. Conciliorum Elin finianae,ubi nonsati bona de ista Summarii qui pro anima suae salute i mutauit in hunc modum Qui pro anima tuae mercede, c.
Donatio Ariperti Regis Longobardorum,
ex lib. s Pauli Diaconi de Gestis Longobardorum cap. 2 8.
O C tempore, nempe Anno Christi ο . Aripertus Rex Longobardorum, donationem Patrimonii Alpia Cottiarum, quae quondam ad ius pertinuerant postolicae Sedis, sed a Longobardis multo tempore uerant ablatae, restituit, hanc donationem aureis exara tan literis, Romam direxit. Vide Anastasium in Ioanne VII.
Confirmatio eiusdem Donationis, ex cap. q. . lib. 6. eiusdem Pauli.
TRU O tempore anno Christi is Luitprandus Rex don
tionem Patrimoni Alpium Cottiarum Romanae Ecclesiae confirmauit. Vide Anastasum in Gregorion Dona
128쪽
Donatio Ludovici Pij Impera toris, ex
E etate Iu dulci in Romanu Pontifcem, inquit Volaterranus, multa Bibliiothecarius Ana fastus refert;ciuitates. qua ei dono dedit,enumerat. Ego quoque ex antigrapho retusi libri, quod in Bibliotheca Vaticana hodie continetur, ubi eius enarratur donatio, Graphum excerpsi.
In nomine Domini Dei omnipotentis Patris , lilii, de
Spiritus cincti. Ego Ludovicus Imperator concedo tibi B. Petro 'incipi Apostolorum, perte, Vicario tuo Domno P schali summo Pontifici, successeribusque eius in perpetuum ciuitatem Romanam, cum sua iurisdictione, omnibusque circa terris,ciuitatibus,portubus ac maritimis locis Hetruriae. In
ea denique mediterranea,Vrbem veterem, Balneoregium,Viaterbium, Soanam, Populoniam, Rosellas, Perusium, Maturanti, Sutrium,Nepet.Versus Campaniam; Anagniam, Signiam, Ferentinum Alatrum, Patricum, Frusinonem cum omnibus circa opidis&vicis. Nec non exarchatum Rauennae integrum, sicuti piae recordationis Carolus pater, item Pipinus auus noster B.Petro dudum concessere:videlicet Rauenna,Bouium, AEmiliam, Forum populi, Forum Livii, Fauentiam, Imolam, Bononiam,Ferrariam, Comaclum, Adriam,Cerviam. In Marchia, Pisaurum, Fanum, Senogalliam, Anconam, Auximum, Numanam, Esium, Forum Sempronii Feretrum Vrbinum, Territorium Valnese,Callium,Luceolos, Eugubium. In Campania;Soram, Aquinum, Arpinum,Thcanum,Capuam. Patrimonia quoque ad nostram pertinentia ditionem;Beneuentanu,Salernitanum, Calabriae inferioris es superioris, ae Neapolitanum, Ducatum insuper Spoletinum,Tuder, Otriculum,Narniam; reliquaque eius d tionis. Insulas quoque inseri maris,Corsicam,Sardiniam, Siciliam. Quae omnia. piae memorid Pipinus auus; leinde Carolus Imperator genitor noster per Atherium Mainard una Abbates ad hoc sponte mis si Petro eius: successoribus scripto concesserunt; nos itiam prob
129쪽
. pendi ecunda arrPraeterea summi Pontili is deligendi Romano Concilio
potestatem esse volumus, modo sine discordia fiat:ac post conis secrationem legati ad nos, successeresque nostros reges Francorum conciliandae charitatis amicitiae causa mittantur, sicut temporibus Domni Cato licitaui,& Pipini aui, postremo Caroli genitoris nostri mos fuit. Hanc igitur nostram voluntatem scripto ac iureiurando firmamus, per Legatum sanctae Romanae Ecclesiae Theodorum Domno Paschali misimus,manuque propria me subscripsi: Ego Ludovicus Subseripsere quos
tres eiusfili, Episcopi Tabbates VIII.Comites XV. Bibliothecarius, Mansionarius, Ostiariusque unus. Insequente deinde tempore Otto Imperator pu eundem librumsub Verbis Vbia- Ioanne XII in haecsesubscripsit. Em Merram. strae, filiique ac parentum nostrorum salute haec omirio supra dicta tibi B. Petre,successoribusque tuis libenter concedo.ω- scripseres Dii pi .Abbates duo,Comites V. timates VIII annoslutis them-MMM.CCCC.LXII Indicti3ne Gub Henrico autem ubscripsiere Discopi XIV. abbates IV. Duces III Comites VIII. Optimates VIII Hactenu Volaterra ἀ----
rigerunt Sectaris, instrumentum hoc dissore ab illo, quod Gratianus pr ιαμβο Volumini intexuit, ct quod Baronim ex Vaticanis monumetu depram. '' Ut Tom. IX. Anno DCCQ XVII. At iam in solva Baroniana cap. I. r ζο id is qua disserentia inter haec exemplaria esset potius Gratiano ct Vaticanu monumem credendum esse quam recentioribus. Deinde Ressondeo, non esse ullum discrime inter diploma quod Volaterranus ex Ta cana qu-que Bibliotheca recitat, ct inter alia nisiquod Baronianumprolixius est; quia integrumibreuiora,Gratianio Volaterrant; quia in Epitomen redacta. Quis autem nescit,ctolinifuisse,st nostro itidem aeuo hunc morem -- gere, Ptpriuilegia in Compendium redigantur,quὸ paucis, quot eorum summa perstici queat'Certe Gratianosolennesuit Epitomatoris, is adeo Abbreuiatoris esciofungi.
130쪽
Donatio Vidonis Imperatoris, exsigo nio lib. 6. de Regno Italiae.
NNO DCCQXCI. o. lendruartifVido a Stephano Ponti ce Imperator est consecratus Quivis Pontifici gratum praeberet, priuilegia ac dona a Pipino Rege,s Carolois Pio Imperatoribus Romanae Ecclesiae data probauiti
Testimonium Adriani I. Pontis de munis Scenita Caroli Magni, in Sedem
ILivs spiritualis compater noster Dominus Carolus Rex Francorum&Longobardorum, ac Patricius Romanorum,nostr obtemperans mo- nitis , atque adimplens in omnibus voluntates, omnis Hesperiae occiduaeque partis barbaras nationes sub iis Prosternens conculcauit pedibus,&c. Vnde per sua laboriosa certamina eidem Dei Apostolica Ecclesiae ob nimium amorem plura dona perpetuo obtulit possidenda,iam prouincias, quam ciuitates, seu castri caetera territoria, imo S patrimonia, quae a perfida Longobardorum gente detinebantur, brachio forti,eidem De Ecclesia restituit,cuius Miure esse dignoscebantur:sedin aurum atque argentum quotidie pro luminariorum concinnatione seu alimoniis pauperum non desinit offerendo, quatenus eius regalis memoria non derelinquatur in saeculum saeculi. Hoplura huius neris Adriantu Di ad Con-
Fantinum o renen.de Caroli erga S. Petrum liberalitate , quae ab eodem Ponti e in istis etiam Disolis, quorumperiochae duntaxat exstant, non si
me depraedicata es rivi docentsummaria,quae adhuc upersunt obruod autem haec Regum Francicorum Pipini, roli Magniaudotiici, huti,ficesia in Ecclesiam Romanam Centuriatoribui Magdebur ensibis arriri est gessi euoluere velis Cen mu uia inde politia SSubςrnatione Ecclesiae. Nec opustrepe,