장음표시 사용
281쪽
matutivalis super sacrosancta pignora sua quotidie celebr-dm promissionem, Versa est impellentibus iupulveris levitatem. Multa etiam alia ibidem miracula, tam de pluviae inundatione in illa secunda translatione de Thaneto in praesentem ecclesiam, post diuturnam terrarum siccitatem et despersitam sertilitatem, quam de
Θ rum, mutorum, surdorum, debilium, moestorum, et
languentium curatione, perpendere poterit. Sic et in hac prima translatione clara virginis miracula laetificabant tam Edburgae abbatissae, quam Sororum Omnium pectora liquefacta. 26. Beata vero Edburga, immensaa gratias agens Deo, inclytam glebam a priori domicilio sanctae ΜRriae et to the M. sepulchro sustulit, et in novum apostolorum templum o Veni transposuit, atque in aquilonari parte presbyterii innOVO Sarcophago recondidit. Ad illud vero novum monaaterium partem collegii Virginum ad ipsam matrem virginem transtulit, relicta pnris, quae primitivae ecclesiae sanctaeque suae memoriae jugiter deserviret. Erat autem utraque domu8 quasilinum mon ferium et una chorea, spatio ad claustri
modum bipartita, prout expresse in libro de Vita sanctae Mildredae virginis V declaratur, capitulo ultimo 27. Quod autem in aliquibus antiquis libris notatur, The resse
sancta Ermenotha, soror DompneVae, materiem Sanctae Mildredae, ad finem vitae, cum eadem sancta Μdesedis mensista. in monaaterio permansisset, ibique, dum adhuc ViVeret, pau-m elegisset, uno milliario ad orientem monaaterii
quod beata virgo Edburga in honore apostolorum Ρetrieι Pauli construxerat, ut mihi videtur, per anficit' tionem oportet intelligi isto modo: Sancta Ermenotha, dum adhuc Viveret, pausam elegitimo milliario ad orientem ab illo loco, in quo postea beata virgo Edburga mon terium in honore Petri et Pauli construxerati Et ex hoc omnino sequitur quod sancta Ermentina pausam elegit in loco, qui fuit in
282쪽
oratorium, adhuc vivens constructi Νec est verisimile quod tam sancta virgo in campo plano et loco profreno Pausam post mortem eligeret, dum tam Banctum monasterium Virginale, in quo cum sancta Μildreta vivens permn it, a sancto Theodoro noverat dedicatum. Nec mirum si tam vetustorum sedificiorum vestigia non apparent modernis, cum serme ad spatium trecentorum annorum vix audebat aliquis ob infestationem Danorum in eadem insula permanere. Hinc est quod tam eccleia tica, quam vulgaria aedificia primaria in locis, ubi fuerant, non apparenti Neque hoc negligenter mi animadvertendum, quod in tam frequenti licentia tormentorum, beatissimae virginis Mildredae nemper intactum, per tot annorum curricula, umue ad tempus Knuti regis Danici et Elatani nbbati', semper Perm-Serat monumentum ; quo tempore Divinae miserationis λL 32. providentia, quae in sui dispositione non fallitur, huic
monasterio, in remmpe am Sepulturae archiepiscoporum,
per Cuthbertum, Breg num, et Wifredum archiepiscopos primitus abrogatae, plum Prolatum per corporis sui translationem concedere voluit, Ricut plenius sub Τitulo ejusdem ' Elatani abbatis V dicetur. Beata vero Εdbuipa ducens in sanctitate et justitia choros Christi, anno Incarnationis Domini DCCLI. migravit ad coelestia praemia, anno regni regis Ethelberti secundi, filii regis Wythredi, Primo. 28. Huic succemit Virgo Sigeburga, ni, archipriosule Cuthberto in curam monaaterii ordinain. Hujus tenηκ,re fuit prima Danorum rabiei praedatio in Thaneto, quam plebem longa pace solutam ut lupi mpaces grumantur, fugant, et Vantant omnia, nec Christi familiam secunquam ludum et spolia habuerunti Sed tamen, adhuc parcente Domino, abscedunt, per iangulon sere anni nil depres, tandum insulam turbidis incursibus redientes. Hinc paulatim coepit sancto' Mil sedar montiAtorium. abstractis pomessionibus, deficere, ablataque pascua greX defluere; eι sic pauci facti ηunt, et vexati sunt a tribulatione malorum eι dolore.
283쪽
29. Et nota quod iste primus adventus Danorum suit Fimi de-
per spatium cenium et XVii. annorum ante martyrium
sancti Edmundi regis Orientalium Anglorum ; quo tem- men. ΡOre Venerunt Hynguar et Hubba, qui, ut sertur, filii fuerunt cujusdam urei, qui illos contris I 'turrem de filiis sibo oui
regis Daciae generabat, quam sanctus Edmundus in ux- Hynguarorem duxisset. Sed idem Edmundus, ob eandem causam; η'h Daciam transiens, cum illud horribile facinus, favore cujusdam cubicularii ejusdem dominae, perpendisset, in
camera noctu latitans sub cortinis infaustum contra naturam aspicienη ursinum cum foemina coitum, extracto
gladio ursi caput abscidit, et mox in Angliam rediit. Ob quam causam eadem mulier filiis adultis retulit Edmundum praetactum patrem eorundem, quem illi hominem fuisse putaverant, occidisse. Et haec fertur suisse
causa adventuΗ illorum. 30. Hic enim secundus Danorum adventus suit, cclx. Meond de-
annis ante martyrium sancti Elpheo arebieΡi8 Pi, quo Nohthioti' tempore venit Κnutus praetactus, rex Dalaicus, sub quo corpuΗ sanctae Mildredae translatum suit; qui, ut inserius dicetur, totam Angliam suo dominio Subdidit. Anno sim, ijκα itaque Domini DCCXCVII. obiiι Sigeburga abbatissa, anno 7 7. regni regis Cuthredi secundo. 31. IIuic successit Virgo Siledritha, ab Athelardo Foerin ofarchipraesule consecrata ; quae non solum sessas sororum ob is
animas confirmare, et ad pristinum statum monasterium releVare, certabat, Verum etiam POSSEMiones ecclesiae ablatas recuperare tentabat. Quot enim laboribus, quantisque adversitatibus a Wisredo archiepiscopo, Athelardi sum Sore, terras abstractas reVo Verit, quam pie ipsa vixerit, in annalibus antiquorum patrum, priVilegiis qu que et cartis sui monasterii evidenter lucescit. Tandem is iraiod Vero, more Solito, Venit cum ingenti classe Danorumgontilium exercitus, non jam ad praedandum tantum, sed ad totum regnum Angliae subjugandum, totam Thaneticam insulam obructiA, illudque Μil Medae in eonventnasterium landitus destruens. Beatissima Vero Virgo tabir,. Disj1jgsd by OO le
284쪽
HIMORIA NON TERII Sile ina, cum aliis virginibus, dominicis sophia inclusis, una cum incerdotibus, et Levius, et caeteris Dei ministris,
. . .e- 32. Noc nb illo temΡore ad pristinam postea pertinquenidis' poterat illud monasterium dignitatem ; sed quod π primitus sexaginta vel amplius sanctimonialium rutilabat
caterva. deinceps duorum aut trium clericorum plebeia parochia apparebat. Sicque hujuA aancti monasterii factum t VeAperae circa annum Domini DCCCXL.; quo anno mortui est Wisredus archiepiscopus, qui vesti-gitis Cuthborti et Breg ni archiepiscoporum adhaerens, corpus suum in ecclesia Christi secerat sepeliri. BL 32 h. The lais 33. Eodem itaque tempore, quo destructum est Mil- ω.riti mon-terium in Thaneto, et tra lata suerat ar
2....ici tissimi Augustini decretum, Egbertus rex W NSax the dispa- num fugavit regem Cantiae Baldredum, qui ad auggestionem Wisredi archiepiscopi consenaum tranniationi hujus-gustine'ε modi praebuit; et sic ab illo tempore regnum Cantho, 'R 'π' qu klis anno Domini occxlix, quo Hengestus Venerui, nobiliter floruit occlxxv. annis, W NSaxonicae subjicitur potestati Vesperae vero monasterii beatae Hildriam in Thaneto, poAt annos ccli., in mane lucescit praesentia monnsterii beati imi Augustini, dum Hi dem Dani gentis exercitus toti populo ac civitati, necnon mo-nAchis ecclesiis Christi mortis induxerat tenebras. Pro luco itaque eoi sideris miraculum illud pallii furis unguibus adhaerentis notetur, quod, nancis3 Hild rediomediantibuμ precibus, rutila o firmiter credimus; quae lucies tunc milium, velut mane in arrham lucentia diei suturi ad aram beatiminii obtulit Augi tini; quam lurem Post nitri xi K. in diem persectum per corporiη sui translationem et poμ--ionis suae donationem Per-
is dato, as .eli M aome othera in the present narrative, has hemaltered by a later hand.
285쪽
duoere Voluit; prout rei exuus, anno Domini M.XXX., declararit.
De Corporibuε Sunotorum in Thaneto sepultis, et inde
34. Sanctorum etenim plurimorum PQ- corporea in Enumera- Thaneto notatur fuisse. Dompneva enim sepulta fuit ' inqin Dei Genitricis praetacto monasterio, quod landavit. terred in Sancta Mildreta pausam primitus habuit corporsam in ThUri eodem loco. Quae, ut praemittitur, per abbatissam M- burgam succestricem auam in aliud decentius ac maj monasterium translata est, posterius coelesti praesagio Augustinensi monaaterio tra serenda. Sancta Ermen-githa uno milliario ab eodem monasterio Versus Orientem pausam elegit; in quo loco ejusdem insulae, incolae ossa quamplurima mortuorum corporum invenisse diversis temporibus attestantur. Sancta Edburga abbatissa in monasterio apostolorum Petri et Pauli, quod ipsa fundavit, sepulta est. Sancta Sigeburga eι Siledritha in eodem monasterio, cum omnibus aliis sacratis virginibus, sunt sepulta, exceptis his, quae in primo monasterio sanctae Dei Genitricis sepultae erant, cum sacerdotibus, et levitis, et pluribus ecclesiae clericis et ministris. 35. Et, ut notatur in Veteri martyrologio,' quod usque Si. Floren- in praesens in Vestiario praesentis monasterii inter sanct in rum reliquias reservatur, sanctus Florentius jacet in co meterio sanctae Mariae in Thaneto, cujus tumba singulis
annis crescere perhibetur. Sanctus Vero Ymarus, ut St. Imarus.
habetur in eodem libro, solio primo, qui monachus fuit Reculverensis ecclesiae, jacet in sancti Johannis ecclesia in Thaneto. Translationem vero alicujus sancti do insula maneti in aliquem alium locum, excepta franiantione beatis Μildredas praetacta, dissicile fieret per climnima authenticas approbare.
286쪽
translationto Limne. Miraeulo viriueo Sti
36. Unde mirandum est quanto ausu temerario Gregoriani canonici Husdem Malae Mildredae translationem, necnon Edburgae succeatricis suae, quam filiam notant Eιhelberti regis, qui a beato Augustino baptismum ου cepit, usque ad Lymningam factam suisse in monamerium, quod Ethelburga filia ejusdem regis Ethelberti construxorat, mentiuntur; cum nec Ethelbertus filiam tali nomino vocitatam legitur habuisse, nec etiam, quamvis salom filiam habui,sset, verisimiliter per tantorum ann rum curricula illam contigisset vixisse. Nec erubescebant hujusmodi fictim translationis fautores tenorem toti dictaminis i 3 libris primentis mon inrit per deliberationem nescio cujus D tm societatis improvisi de verbo in Verbum extrahere, sicut in prima H dem virginis translatione notatur. Secundam vero ejuviem virginis sol translationem fingunt fuisse de Limninges Cantuariam, anno Domini M. LXXXV., Ρmsidente Lauseanco archiepiscopo, nil ecclesiam sancti Gregorii, quam idem Lan-hancus Paulo ante construxerat. Quam ficta fit hujus translationis memoria, perpendi lγoterit per quotationem
37. Hic enim fuisset annuA quinquagesimus quintus post illam celeberrimam translationem de Thanoto in Pri 'Mntem eccleAiam, temporibus videlicet Willelmi regiis Conquestoris, Lansranci arcisiepiscopi, et Scottandi Abbatis praesentiη monasterii. Quorum temporibus quantalisain, Mild redio miracula in primenti ecclesia emuxo-runt, patet in libro Ρ Τranslationis sanctim Mildreda, inter quae unum, quod notatur capitulo xxiii., in veritatis ovidentiam poterit assignari, de illo armigero, qui noctu, infracto cujusdam militis hospitio, furto magnam
partem Rubstantiva abουιulit, captusque in nrotissimi, m telli Cantuariae carcere, et compedibus in beatur Mildredae translationiis vigilia mancipatu8, Ob sonitum cn innarum iAtius moti terii ad ejuviem virginiκ devotionem commotuA. laxatur vinculis, di olviιur cuΗtodiis. claustramestri et ergantula omnia sibi codunti Desecit insidi
287쪽
antium impetus sugienti ad eandem sanctissimam Μil-dredam, in praesenti Augustiniana ecclesia quiescentem. Sed non obstante quod porta monasterii clausa fuit, fenestrae Cryptae injectis brachiis adhaerebat, nec manibus persequentium populorum, eundem capillis, collo, humeris, brachiis, pedibus, Vestimentis, et cingulo se hentium, hinc potuit abstrahi, quin Virtus Virginis, cui
voverat, et cujua auxilio carcerem eVmerat, perValeret. Interea Hecretarius, sive sacrista, tanus turbae tumultui in causa ecclesiae accurrebat, expugnatorea increpanΗViolentos, compellens, datis Vadibus in inti actionem, omnes et singulos abscedere territos. Devotimimus itaque abbas Scottandus tam praeclarae Virgini8 merita, unucum eodem archipraesule Lansranco, qui eces iam praetactam beati Gregorii ad pauperum solamen eo truX- erat, regi Willelmo, Veniam reo postulans, retulit. Rex Vero, savore beatae Mildredae, Omnia mansuete perdonat,
nec reum judicat puniendum, quem sic solVerat sancta virgo Mildreda.
38. Et ad futurorum memoriam annotanda haec VerbR His Ian- regius animus intulit, quae sequuntur: Absit,'' inquit, ut damnentur u nobis, qui Dei et uanctorum her and Sti suorum clementia liberantur. Immo potius hic dam- netur, qui Aanctorum ditionem et antiquam illorum monastera. libertatem violare enormiter non Veretur. Ante Om- nia autem authentica protodoctoris hujus regni nostri Augustini ecclesia mea meorumque haeredum et oin limatum sanctione sua Semper regnet praerogatiVR, adeo ut quicunque damnatus huc coniugerit, mox ut hoc sanctum asylum etiam de longinquo conspexerit,
impunitatem et libertatem obtineat, hujusque juris
transgressor rei judicium subeati' Haec ibi. 39. Ecce quam Verisimile perpenditur per Praemissa This evi- quod beatis Mildredae translatio temporibus Wiliolini sex iregis, Lansranci arctiiepiscopi, et Scottandi abbatis de elatas orLymninge ad ecclesiam canonicorum sancti Gregorii affuisset, quae ad spatium quinquaginta quinque anno-
288쪽
rum do Thanoto in praesentem ecclesiam praecedebati Haec enim pauca per anticipationem huic Titulo inserere Volui, ut hujus translationis verit legentibus faciliuη perpentatur. 40. Harum itaque matrum mon terialium nume Ain Thaneto numero quinque prudentum Virginum accipientium oleum in v is suis, cum lampadibu' r Apondebat. Eι nota quod Dompneva, quae alio nomino dici inr Ermenberga, postquam sanctimoniali habitu Pr sema suerat, Ebba a regibus et magnatibus Vocabatur, Mut patet per carim regum S aberti, Os yni, et Wythredi, prout sequentia demonstrabunti I. Matissim itaque Theodorus archiepiscopuμ, unn cum Adriano abbate, profectui agri Domini diebus ac noctibus intendebat, regeου, principes, et mngunt 'S PDη- semiones ecclesiaati A augmentare incitabat; inter quos rex Northantabrorum Oη us, filius Osrici, qui in chr nicia aliquando in nus, aliquando OA dicitur. Doquo Ruperius, Rub Titulo neptimo, memoravi; qui Se r gem Cantiae, propter dominium, quod super ali reges habuit, nominat, huic monaaterio sancti AuguAtini, quod monasterium beati Ρetri alu stoli memorat, unum M trum, in quo mina ferri fuerat, quod pertinebat ad cortem, quae appellatur Lymninge, donavit, et carta regia confirmaviι. Cujus tenor est iste :-
Curtii Regis Om ni de Minti Fe et nata Lymninm. IN nomino Domini nostri Josu Christi l Mo Os-
torum, de terra juris mei, quae mihi ex propinquitato
parentum meorum Venit, ni lus ex confirmatione olomontissimi AEthelredi rei' collata Ot, unum Mn-
trum in quo mina ferri haberi cognoricitur, quod pertinebat ad cortem, quae appellatur Limin . quod V etiam conjunctum t terem venerabilis presbyteri BrytWaldi abbatiis a Parte meridiana, a praesenti die
289쪽
et tempore monasterio beati Petri apostoli, in quo praeesse Adrianus dignoscitur, qui re Romana urbe directus est, in perpetuum contuli possidendum, tam' ei, dum advixerit, quam ejus congregationi, quae' post eum habitura est, ut praefatam terram unius aratri sibi vindicent ac defendant, cum omnibus ad se pertinentibus. Quicunque Vero, tam ego quum' posteri mei, qui in loco meo auo Merint, contra hanc largitatis meae cariniam quolibet tempore Venire prae- sumpserint, sint separati a corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi, manente hac cartula perpetu- aliter nihilominus donationis meae in sua firmitate ; ad cujus etiam confirmationem pro ignorantia litte- rarum signum sanctae crucia expressi, et i tes ut 8 - scriberent rogavi. Actum in mense Julio, Indictione, ενιμ Secunda. Τ ' Φ Ego Os nus rex Cantiae donator, ad omnin supradicta consensi et subscripsi.' Φ Signum sanctae crucis seci.' Φ Signum manus Eceru' Φ Ego Gaberius' signum iaci. Φ Signum manus Osfridi. Φ Signum manus Umbru' Φ Signum manus Suydredi.' Φ Signum manus AEdilmari.' Φ Signum manus Burgredi.' Φ Signum manus Frod.' Φ Signum manus Eana. Quo Jure Propinquitatis idem Ommus Dominium de Liminos vindicabαt, et quci de caum confrin tionem Ethel redi Regis in inris memorat proe-oederiti. 42. Hic enim Oswmus filius fuit Osrici filii Alsrici, ' patrui Edoni rogis, cui desponsata fuit Ethelburgno inie
290쪽
lion in filia regis Ethelberti, cui frater ejus Eadbaldus d 6 ' minium de Limninge, postquam reversa suerat in C-tiam cum Paulino, donaris; in quo, ut praemissum est in Titulo sexto, sub rubrica do Petronio abbato 'monasterium monialium sundariti Unde non solum obdominium, quod supra Cantiam praetendebat, jus ejusdem terras de Limningo vindicare voluit, sed etiam ob propinquitatem ejusdem reginae Noruianimbrorum
Eih.lred . Etlielburgae. Quod autem ex confirmatione clemen-κ.hi ι-ου, regiη Libelredi eandem memorat terram osso collatam, hoc dicit propter ejusdem regia strenuitatem os pugianndi exercitationem, quam in regnum Cantia contulit. Hic enim avunculua suit sanctae Hildredio, ter videlicet Hemaidi. filii Pendae regis Merciorum, ML M. qui post fratrem suum Wiserum in ejusdem regni Herciorum haereditate successit, et anno regni sui xxx. and final in Bardenta regulariter ω us, primo in monachum ac
mominis, ' POηten in Rbbntem ejusdem monasterii mi promotus. 70 Filim enim Os mi praetacti uxorem habuit, ex qua filium Ceolredum suscepit VMt in. 43. Hic enim Osuus sive Osonus, filius Osrici, post O,.iu mortem Nincti OsWaldi apud Deiros regnavit; os nus Vero, frater ejusdem OsWaldi, apud Brenicios imperavit: in lime enim duo regna regimen Noruianimbrorum divisum fuit. Hi enim cum primo de provinciarum
divisione concorditer conveniment, non multo Post
pax fuit per discordias interrupta, statimque Os nus, frater OsWaldi, ab Os no sive osmyo filio Osrici interemptus ML Sicque os inus, totiua regni North imbrorum dominus, tam Mercis quam Anglis Vel time pri edit, Vel praesidentibus regibus imperaviti Hinc totus ad officia pietatis conversus. primo per Wilfridum nAa..id 'pi' Pum inει metus, ac Postea per Theodorum archie. abboi or ' piscopum et abbatem Adrianum, Christiani cultus Pr Roui suetum doniκ largimimis ampliaviti BrytWaldus vero presbyter, de quo in carta in ni fit mentio, abbassuit mo Aterii Reculvere is, qui postea in archiepisco