장음표시 사용
51쪽
mus, sed etiam quasi toto orbe fugiens proSequamur. . . Novit Dominus qui sunt eius, novit qui sui permoveantur Zelo. Sed si Deus pro nobis, qui eontra nos'. . . lin. Universali concilio nondum indicto synodus apud Chelam habetur, ubi arctissimum foedus ineunt episcopi simu-jus temporis diebus ait Richerus, cum a papa romano abdicatio Arnulli et promotio Gerberti plurimis epistolarum scriptis calumniarentur, episcopi quoque rei hujusmodi auctores, simulque et alii cooperatores, diversis reprehensionibus redarguerentur, placuit episcopis Galliae in unum con enire et super hac reprehensione consulere. Quibus Chelae collectis sinodus habita est. Cui rex Rotbertus p sedit, considentibus metropolitanis, Gerberto Remensi, cui tota inodalium causarum ratio discutienda commissa fuit, Siguino quoque Senonensi, Erchembaldo Turonico, Daiberto Bituricensi, aliisque horum comprovintialibus nonnullis. In qua .... inter nonnulla utilia, constitui et roborari placuit, ut ab ea die, idem sentirent idem vellent, idem cooperarentur, secundum id quod scriptum est :erat eis cor unum et anima una Decerni et illud voluere, ut si in qualibet aecclesia, quaecumque tirannis emergeret, quae telo anathematis serienda videretur, id imprimis ab omnibus consulendum, et sic communi decreto agitandum et qui anathemate relaxandi forent, decreto communi similiter relaxandos Placuit quoque sanciri, si quid a
papa romano contra patrum decreta suggereretur, cassum
si Rer Gallic scrip. t. X, p. 17. Leodicensi episcopo Nocterio
52쪽
et irritum heri, juxta quod apostolus ait 'ereticum hominem et ab ecclesia disse=ιtientem penitus demita Nec minus abdicationem mulsi et promotionem Gerberti, prout ab eis Ordinatae et peractae essent, perpetuo placuit sanciri juxta quod in canonibus scriptum habetur Sinodo provinciali statutum, a nulla temere labefactandum. linis Verba Richeri in extenso altarre mihi placuit
quae maximi momenti esse nemo non latebitur quippe qtiae episcopos Galliae una voce necnon et una mente gallicanas doctrinas tutari denuntient. Eadem erat episcoporum causa atque regis Hugonis Is enim ut Arnullas de sede deturbatur Papam sollicitus agit, summaque reverentia sibi eum conciliare conatur u Beatitudini vestrae ego et episcopi mei per T. Archidiaconum scripta direximus, in quibus Arnui rationes vobis explanavimus. Sed hoc nunc obsecrando superaddimus, ut mihi, meisque justa decernatis, nec dubia pro certis recipiatis. Nihil nos contra apostolatum estrum egisse scimus quod si absentibus non satis creditis, praesentes de praesentibus vera cognoscite. Gratianopolis civitas in fine Italiae et Galliae sita est, ad quam romani Pontifices Francorum regibus occurrere solii sunt. Hoc si vobis placet, iterare possibile est. At si nos et nostra invisere libet, summo cum honore descendentem de Alpibus excipiemus : morantem, ac redeuntem debitis obsequiis prosequemur. Hoc ex integro affectu dicimus, ut intelligatis et cognoscalis, nos et nostros vestra nolle declinare
53쪽
judieia... scit Haud scio an Hugo jam amicitiam eum
romanis Pontificibus sancire agitaret, et, urgente Carlensium memoria, suam ipsius prolem a Papa sacratam voluisset. Sed precibus minime motus Johannes Alpes non transiit at mox eius legatum a Germanis receptum rex et episcopi audivere. gallicanis autem doctrinis germani episcopi abhorrebant qui Apostolicae sedis imperio toto animo studebant. Ergo indignantes quod Arnullas diceretur et domno Johanni Papa per epistolas saepenumero suggerebant. Ut Gerberti emorum metropolitani promotionem abdicaret 2ὶ Frustra omni ope Germanos revocare conatur Gerbertus, quibus res, ut gestae sint et doctrinas, ut in Gallia praevaleant in insigni epistola Wilderodo Argentino episcopo inscripta accurrate enucleat Amicitiam reposcit, et antiquia in foedus et media memorat et Nunc te convenio meaque tibi seria suggero, magne Dei Sacem dos ego parvus meritis non loco sacerdos. Ego ille multum jactatus terris et alto dum philosophorum inventa persequor, dum gentes indisciplinatas fugio et non evado ego, inquam qui magnae urbis Remorum proditae, et captivi ac spoliati populi pars non parva sui, ad te quasi ad tutissimum coniugio portum. Ergo fluctuanti salutarem porrige manum sessum alleva paria, si sors dederit, repensurum... Tu scis me Germaniam et Belgicam semper honorasse ut dominam, coluisse ut matrem, pro
1 Labbe, Concilia, T. IX, col. 63. 2 Richerus, lib. IV, cap. 95.
54쪽
earum ad Iersis palluisse, pro secundis laetam mentem tulisse. Et nunc quidem a te dulces assectus, quos perdidi, reposco, tuumque antistitem gratiae indebit amissae reconciliatorem fieri oro, meaeque interpretem innocentiae coram praesulibus, coram rege suo, cui favendo, tempore regis Lotharii, gladiis hostium addictus sum. Et nunc quidem mala pro bonis retribuuntur nobis ab his, quos pacis amatores, innocentiae protectores, impiorum propugnatores existimabamus. Pressa iacet tyrannide omnis ecclesia Gallorum atqui non a Gallis sed ab his sperabatur Salus. . . lin. Interea pontificis legatus, eo abbas, de habenda synodo cum Germaniae episcopis consulebat quibus Gallorum regibus Hugoni videlicet ejusque filio Rot-berto, legati directi sunt, qui papae mandatum, necnon et episcoporum voluntatem super hoc aperiant, eisque ut cum suis episcopis conveniant, rationabiliter suadeant; locum etiam tempusque quo et quando conveniendum esset a regibus discerent 2ὶ Reges legationem bene-Vola mente excipientes si papae et episcoporum mandatis in nullo tunc refragati sunt; sese consilium super hoc quaesituros respondentes, atque aequitatem de omnibus facturos I , Ilic legitur apud Gerbertum in epistola ad Constantinum viciacensem abbatem missa, aliquid de quadam coniuratione et summo periculo verbis oliscuris scriptum
1 Rer Gallic script. t. X, p. 414. Ad Wilderodum Argentinum episcopum Gerbertus. 2 Richerus, lib. IV, cap. 95. 3)Id. ibid. cap. 6.
55쪽
4 Satis super venerabilis A legatione miratus sum Beserebat quippe haec autem Omnia non dolores sed initia dolorum sunt. Maius est quod quaeritur et quod appetitur, quam ego humilis et parvus Verumque proverbium est: tua res egitur paries cum promimus ardet et divinus sermo is sanctuario meo incipite, id egi a regni undamento et arce. Hoc factum qui doli comitentur, in aperto est. Hoc enim concesso, dignitas vel potius gravitas confunditur sacerdotalis, status regni periclitatur ). Quam epistolam explanat Bielieri narratio e Legatis itaque abductis, per quosdam regibus indicatum est Adal-beronem, Laudunensem episcopum, haec dolo ordinasse; omnino etiam apud donem illud pridem pertractasse; eorum utrumque in voto habuisse, ut Othonem regem Galliis inducerent, et reges ingenio et tribus sora expungerent episcopos quoque Germaniae ideo convenire, ut dolum quaesitum expleant. Beges itaque raude percepta, episcopis jam ad locum designatum convenientibus per legatos indicavere sese illuc non ituros, eo quod suorum praecipuos penes se non haberent, sine quorum consilio nihil agendum vel omittendum videbatur indignum etiam sibi videri si correctioni episcoporum Germaniae suos subdat, cum isti non minus nobiles non minus potentes aeque etiam aut amplius sapientes sint. Ipsi ergo si indigent, in Gallias properent unde volunt, edicant. Alioquin, redeant, et sua ut libet curent 2ὶ s
1 Rer Gallic scrip. t. X, p. 19. 2 Richerus, lib. IV, cap. 96. id sequens caput: ε Adalber0 totius raudis causa reprehenditur.
56쪽
Utrum salsum an verum, quidquid id uerit, a synodo indicta, regis iussu Omnes Galliae episcopi declinarunt.
Germani vero et ne doli arguerentur si non accederent, statuto tempore Mosomum conveniunt, domni Papae legatum secum habentes , ibi solus adsuit Gerbertus et regibus etiam interdicentibus, pro se responsurus. v rο- motor Virdunensis episcopus et eo quod linguam gallicam noratis causam paucis verbis cum exposuisset, Pontificis epistolam recitavit et quam, ait Richerus, quod quia brevitati studemus, et nobis minus sui accommodum nostris scriptis inserere vitavimus l) γ Tum surrexit Gerbertus atque orationem pro se scriptam in concilio mox recitavit, satisque apud illos luculenter peroravit 2). Quo tempore et quomodo invitus electus sit enarrat, Arnullam haud immerito eiectum contendit, supremae
sedis uri indulget, neque ideo palinodiam canit. Nemo verba Gerberti redarguere suscipit Episcopi vero
post aliquot sermones a domno papa corpus et sanguinem Domini, ac sacerdotale ossicium sub praesentia legati prohibere voluerunt v Ex canonibus et decretis Gerbertus enas recusat a sed ne domno papae omnino reniti videretur, a missarum celebratione sese cessaturum usque
in alteram inodum spopondit sossentiunt episcopi et legatus indicitur nova synodus ad coenobium monachorum saneti Remigii, die octavo post natale sancti
57쪽
Haetenus Richer historia Praeterea aliquo rarae nο- titiae leguntur quae pro undamento operis exigendi esse habendae videntur. Mihi vero propositum meum absolvere intendenti e variis materiem Sumam. Dum synodo ad coenobium sancti Remigii indieta Leo abbas in Germania versabalur, allata sunt ei acta concilii sancti Basoli a Gerberto digesta, et nuper quasi quaedam doctrinarum gallicanarum professio vulgata. 4 Quo viso admiratione et stupore attonitus cogitavit statim Leo ad Donsmum apostolicum reverti et ei libellum portare l). Attamen Hugone et Rotberto deprecantibus moratus est: sed regibus antequam Remos pergeret epistolam, qua Cerberti et gallicorum episcoporum sententiae et argumenta infirmarentur, scripsit. Ex hac epistola, quae, quasi compendium, operibus Leonis amissis, valet, quosdam locos excerpere haud supervacuum duxi 2). Singula Aurelianensis Arnulsi proposita carpit atque subvertere aggreditur. In adversarios imprimis retorquet
hoc verbum a Antichristus quod crebro usurpaverant.
Quid est antichristus nisi contrarius Christo Ecce Christus dixit, qui veritas est et mentiri non potuit quod ecclesia beati Petri apostoli landamentum sit omnium ecclesiarum. Et ubi ecclesiae sperare debemus fastigium, nisi ubi locatum est fundamentum ibi procul dubio et
cacumen et tota ecclesia permanet. contra antichristi vestri dicunt quod ibi sit statua marmorea, et ut templum
1 Pertet, Monumenta Germaniae Historica, t. III p. 686.
58쪽
sit idolorum Absit, absit ut hanc iniuriam Petri, immo Christi, aliquis christianus libenter audiat, et elo Dei eorejus contra talem heresim non accendatur in Gallicam ecclesiam litteris et doctrina praestare confitetur. Ad hoc attendas rogo, Galliae scilicet episcopos, quasi litteratam actionem, profanis litteris et philosophiae studere, Romam vero ignorantiae aligine quasi obrutam latere et Et quia vicarii Petri et eius discipuli nolunt habere magistrum
Platonem, neque Virgilium, neque Terentium neque ceteros pecudes philosophorum, qui volando superbe, ut avis aerem, et emergentes in profundum, ut pisces mare, et ut pecora gradientes terram descripserunt dicitis eos nec hostiarios debere esse, quia tali carmine imbuti non sunt. Pro qua re sciatis, eos esse mentitos . qui talia dixerunt. Nam Petrus non novit talia, et hostiarius caeli effectus est, ipso Domino ei dicente tibi dabo claves regni caelorum. Unde eius vicarii et eius discipuli apostolicis et evangelicis sunt instituti doctrinis, et non ornatu sermonum, sed ratione et sensu verborum, quia scriptum
est Stulta modi elegit Deus ut conflundat fortia. Et ab initio mundi non elegit Deus oratores et philosophos, sed illiteratos et rusticos Sed non est mirum, si vicarii Petri a pseudoepiscopis audiunt, quod ipse a scribis et phariseis audivit qui ad ejus injuriam dicebant, eum idiota et sine litteris esse, et deridendo dicebant: usto pleni sunt isti. Unde Jahel propheta caecitatem illorum redarguit;
qui inter celera sic ait et quidem super servos meos et super ancillas meas effundam de spiritu meo non super phariseos aut salsos sacerdotes qui dicunt se nosce Deum,
59쪽
sactis autem negant v Pontifices desunctos et etiam matrem ipsam ecclesiam romanam, contumeliis onerari vehementer indignatur et Non ergo ex pio eorde vel ore tam prosana tamque perversa contra romanam ecclesiam processerunt. Verumtamen si vestra suerunt verba, quae in
despectu beati Petri apostolorum principis, immo Dei. cujus ordinationi resistitis, scripta et quasi detrahentia
sacratissimam ecclesiam composita sunt fateor non vos studiose sacras regulas, non Venerandarum Inodorum actiones non veraces probabilium irorum canones lectitasse, quando tanta conati estis in derogatione romanae ecclesiae inutiliter atque incompetenter memorare. Denique si Cham, lius Noe, videns verenda patris irrisit, nec operuit, maledictionem perpetuam percepisse legitur: quanto potius hi, qui patres spirituales non solum minime cooperiunt sed et deridendo et salso ad subsannationem sui moris homines provocant 'Scriptum quippe est: qui Subsannalpatrem et matrem et reliqua. x ordinis legitimi et obedientiae immemores, exemphim Arnullas et socii imitati sunt Dioscori cujusdam Alexandrini archiepiscopi,
qui presumpsit contra Leonem pontificem et contra romanam ecclesiam scribere; sed in tantum presumptionem sancti patres apud Calcedoniam detestati sunt, ut sine ulla restitutione eum dampnarent. Et nullam inquisitionem secerunt, utrum juste an injuste vel quoque modo jam satum Dioscorum contra romanam ecclesiam dictasset; sed absque omni controversia hoc in eo ulti sunt, quia cum esset inferior, suo priore et magistrum con tus est lacessere contumeliis. Voluerunt nempe in domo
60쪽
De nielii fieri confusum, nichil inordinatum. Verumtamen haec parvipendebat paler Arnullas cum suo nescimu8 quo apostate Gerbertus), quando lania contra romanam eccsesiam ausi sunt scribere quod nec Aliani heretici aliquando presumpserunt. y Quid opus ecclesiam manu admota sulcire quae aliquando, perinde ac sederis arca, titubat, nec, ut resurgat, aliena perindiget et Nam etsi aliquando in aliquo romana ecclesia titubavit, cum adjutorio Petri apostoli ipsa se erexit, et omnibus ecclesiis semper adjutorium praebuit; ipsa tamen ab aliqua adiutorium minime quaesivit non suis viribus, sed Dei adiutorio.... Ista igitur privilegia, teste beato papa Nicolao, romanae ecclesiae a Christo donata, a Fnodis non donata sed
tantummodo celebrata et venerata quae nullatenus possunt unui nullatenus non valet amovere conatus, et
quod Deus latuit, firmum validumque consistit. Verum ille peccat qui Dei ordinationi resistere temptat. Ipsa namque privilegia romanae ecclesiae impingi possunt. transferri non possunt; trahi possunt, evelli non possunt; quae permanet illibata Quousque christianum nomen predicatum fuerit illa subsistere non cessabit immutilata. Canones obiecit Arnullas isti vero sunt veri canones quibus sedis romanae jura sanciuntur. Ipsi sunt vanones qui appellationes totius ecclesiae ad hujus sedis examen voluere deserri ab ipsis ver nusquam prorsus appellari debere sanxerunt ac per hoc illam de tota ecclesia judicare ipsam ad nullum commeare iuditium nec de eius umquam preceperunt judicio judicari sententiamque illius non oporteret di,solui. 3 Arnulsus venenum indicat, me-