D. Magni Ausonii Burdigalensis Opera

81쪽

6 AUSONII

Saepe ego mentitis tremui nova semina somnis; Lapsaque non merito sunt mihi verba sono. Et tamen ignotos sensi experrecta dolores,

Strataque tentavi sicca pavente manu.

Nam tibi an tanti, supremaque bella moventi paruit indulgens & sine voce dolor; g o Dente nihil violare sero, nihil unguibus ausae;

Foedera nam tacita pace peregit amor. Denique non aviam tremulo clamore vocavit

Nec prior obsequio serva cucurrit anus. Ipsa verecundo tetigi pallore puellas, 1 sImpositum teneri sessa pudoris opus. CXXXVI. In Grammaticiam. Frcix Grammaticus non est: sed nec suit unquam; Nec quisquam est felix nomine Grammaticus. At si quis selix praeter satum exstitit unquam; Is demum excessit Grammaticos canonas. CXXXVII. De infatisio matrimonio Grammatici. acnMA virumque docens, atque arma virumque peritus, Non duxi uxorem, sed magis arma, domum. Namque dies totos, totasque ex ordine noctes Litibus oppugnat meque, meumque larem; Atque ut perpetuis dotata a Marte duellis, s Arma in me tollit, nec datur ulla quies.

82쪽

TE PIGRAMMATAE

Jamque repugnanti dedam me, ut denique victum Jurget ob hoc solum, jurgia quod fugiam. CXXXVIII. De Atixilio Grammatim, EMENDATA potest quaenam vox esse magistri, Nomen qdi proprium cum vitio loquitur Auxilium te nempe vocas. Inscite magister, Da rectum casum ; jam Solicismus eris.

CXXXIX. De fratribus Thebanis. Nic Stygii lucis ineunt sua foedera fratres Edipodionidae, de misero ah miserit

Namque etiam ex uno surgentes aggere flammae

In diversa sui dissiliunt cineris. Infandos juvenesi quos nec discordia cassos si Luce, nec in semel linquit atrox animus. Atque utinam & Thebas quident partirier ipsas, Regnorum & metas, ut cinerum nebulast CXL. De ingratis, ex Meetandro. Nic homine terra pejus ingrato ereat. Vicinus, hospes, notus, ignotus, cliens,

Et si qua genera civium sunt id genus, Si quid petenti promius opis impertias; Ut misereare, gratia astulum periti si ,

83쪽

8 AUSONII

CXLI. De Demosthene. Disciar si cupis, a doctis quam multa licebit.

Quae nosti, meditando velis inolescere menti. Quae didicisti, haud dum dicendo absumere tendas.CXLII. De uxore deformi. Dimus is uxor cui sit, ancilla elegans, Uxorem habere, subigere ancillam veliti CXLIII. De fortunae Orietate. RaruNA nunquam sistit in eodem statu.

Semper movetur: variat, & mutat vices,

Et summa in imum vertit, ac versa erigit. CXLIV. In Stesiam. STELLA , prius superis sulgebas Lucifer: at nunc Exstinctus, cassis lumine vesper eris. CXLV. Ex Menanis B E seuere, ut natus mortalis: dilige sed rem, Tanquam immortalis. sors est in utroque vorenda,

84쪽

CXLVI. Ad Notarium Meloci me excipientem. Porn , notarum praepetum Sollers minister, advola.Bipatens pugillar expedi, i Cui multa sandi copia . Punctis peracta singulis,

Ut una vox absolvitur. Evolvo libros uberes, Instarque densae grandinis Torrente lingua perstrepo. Tibi nec aures ambigunt, Nec occupatur pagina. Et mota parce dextera Volat per aequor cereum. Cum maxime nunc proloquor, Circumloquentis ambitu,

Tu sensa nostri pectoris

Ut dicta jam ceris tenes. Sentire tam velox mihi Vellem dedisset mens mea, Quam praepetis dextrae fuga Tu me loquentem praevenis.

Quis, quaeso, quis me prodidit quis ista jam dixit tibi,

Quae cogitabam dicere Quae furta corde in intimo Exercet ales dextera Quis ordo rerum tam novus Ausonius. o

85쪽

AUSONII EPIGRAMMATA.

veniat in aures ut tuas,

Quod lingua nondum absolverit Doctrina non haec praestitit: so Nee ulla tam velox manus celeripedis compendii. Natura munus hoc tibi. Deusque donum tradidit equae loquerer ut scires prius; 3 sidemque velles, quod volo.

86쪽

EPIGRAMMATA IV

Quibus Fastorum a se digestorum meminit. I. AUSONIUS Hesperio Flio salutem. IGNOTA aeternae ne sint tibi tempora Romae, Regibus, & patrum ducta sub imperiis, Digessi Fastos, & nomina perpetis aevi, Sparsa jacent Latiam si qua per historiam

Sit tuus hic fructus, vigilatas accipe noctes. sobsequitur studio nostra lucerna tuo. Tu quoque venturos per longum consere Ianos, Ut mea congessit pagina praeteritos. Exemplum jam patris habes, ut protinus & te Aggreget Ausoniis purpura consulibus. IoII. Supputatio ab Urbe condita in consulatum nostrum. ANNIs undecies centum conjunge quaternos: Undecies unumque super, trieterida necte. Raec erit aeternae series ab origine Romae.

87쪽

AUSONII EPIGRAMMATA.

Annorum seriem cum, Procule, accipies; Mille annos. centumque, & bis fluxisse novenos Consulis Ausonii nomen adusque leges. Fors erit, ut, lustrum cum se cumulaverit illis, . sConsectam proculus signet Olympiadem. IV. In se eiusdem sibii addit .HAcetrNos adseripsi Fastos. Si sors volet, ultra Adjiciam: si non, qui legis. adjicies. Scire cupis, qui sim t titulum, qui quartus ab imo est, Quaere; leges nomen Consulis Ausonii.

88쪽

AUSONII

BUR DI G ALENSIS

EPHEMERIS

ID EST Totitis diei ne fium.

AI,ut jam elatum reserat senestras Iam strepit nidis vigilax hirundo.

Tu, velut primam, mediamque noctem, Parmeno, dormis. Dormiunt glires hiemem perennem, pSed cibo parcunt: tibi causa somni . Multa quod potas, nimiaque tendis Mole saginam. Inde nec flexas sonus intrat aures et Et locum mentis sopor altus urget Nee coruscantis oculos lacessunt Fulgura lucis.

89쪽

s AUSONI

Annuam quondam juveni quietem,

Noctis & lucis vicibus manentem, Fabulae fingunt, cui Luna somnos Continuarii. Surge, nugator lacerande virgis rsurge; ne longus tibi somnus, unde Non times, detur: rape membra molli, Parmeno, lecto. Fors & haec somnum tibi cantilena Sapphico suadet modulata versu. Lesbiae depelle modum quietis, Acer Iambe. Item Parecbasis.

Pori , eja, surge: & ealceos, Et linteam da sindonem. Da . quidquid est, amictui quod jam parasti. ut prodeam.

Da rore sontano abluam Manus, & os, & lumina.Pareatque, fac, sacrarium Nullo paratu extrinsecus. Pia verba, vota innoxia, Rei divinae copia est. Nec tus cremandum postulo,

Nec liba crusti melleii Foculumque vivi cespitis

90쪽

vanis relinquo altaribus. Deus precandus est mihi, xsAe filius suinini Dei, Majestas uniusmodi, Sociata sacro Spiritu.

Et ecce jam vota ordiore Et cogitatio, numinis a Praesentiam sentit pavens.

Pavetne quidquam spes, fides

Oratim

OMMPOTENs, solo mentis mihi cognite cultu Ignorate malis, & nulli ignote piorum: principio, extremoque carens: antiquior aevo,qhod suit, aut veniet: cujus formamque, modumque Nec mens complecti poterit, nec lingua profari: sCemere quem solus, coramque audire jubentem Fas habet, & patriam propter considere dextram. Ipse opifex rerum, rebus causa ipse creandis, Ipse Dei verbum, verbum Deus, anticipator Mundi. quem facturus erati generatus in illo ro Tempore, quo tempus nondum fuit: editus ante Quam jubar, & rutilus coelum illustraret Eous rQuo sine nil actum, per quem secta omnia: cujus In coelo solium: cui subdita terra sedenti, Et mare. & obscurae chaos insuperabile nostis: hi Irrequies, cuncta ipse movens, vegetator inertuma Non genito genitore Deus, qui fraude superhiossensus populi, gentes in regna vocinii,