장음표시 사용
551쪽
erito ', qui sub secundo scripsit Ptolemaeo, nempe laladelpho, g LEc- nihil tale legimus, cum tamen de veneficarum ari agit eX pro ls g fectis, et de lunae in veneficio tribus sub nomine Hecates Me Ilii 'U' 'dio ergo tempore inuenta est causa Ecl sum Diarium, inter tempora Ptolemaei Philadelphi et August. Sic erit gloria huius d i 1. I l. inuenti antiquior apud Romanos, quam apud ipse Graecos. Non me fugit tamen, alia omnia sentire Plutarchum in vita 'Niciae. Solis quidem, inquit, περὶ τας τριακαδας επισκοτησιν αμωσ , i m Eequidem ille, si de eo solo intelligatur, quod mensium Meronicoriam nullaQτριακασι solares, si quae unquam contingeront, ct fes X spe-- etarint. Sic enim solares Disses diligenter obseruauit Thucv uiorε dides. Inde etiam colligit, si quando υουμ. η α κατα σελέγη Illam praedi- solam Eclipticam agnoti it a Citili discreparet noviluvio. Iam ctiones. enim vidimus, tantundem apud illos valere τριακαδαe atque υου υἱate, certe pro mente saltem ipsius Plutarchi. Non it zm uti d.m si in eam sententiam verba Plutarch intelligantur, quasi illud c., in is etiam exploratum habuissent horum temportam Astronomt, Ua habe- tandem mensium τριακάδει futurae sent Eclipticae. Eclipsis bini 'enim vel solaris praedictae, excepto illo, quod refutaui naus, Si Galeris, exeniplum ne quidem unicum his temporibus Occurrit. Et ne vel unicum Tesimonium auctoris qui his temporibus vi Xe- iit, certa aliqua temporum serie clipses in orbem redituras. Tantuin aberat, ut quis peritiam illam sibi vendicaret, anteaquam euenissent, Eclipses praedicordi Nam et lunae citus, longe, quam fuerint flares, perpleXiores muhilto os flexus appellat 3 Plinius praecognoscendi tamen erant, vi sciroti risit an s Plin. d in nodos incursura est et cisticos. Eclipsi tam autem luna - - H li rium ne quidem causis adeo fuisse vulgo cognitas agnoscit hoc 'ipse in loco lutarchus, quam merint Ioiarrum hic enim per
busdam Codicibus rectius legi monet repbanus G. πως αἰψ -
tio, ut mim loco lunae L ipsis traherentur; non nem solis, quarum causas sciebant, nescietates interim, quando causae illae Ustent rediturae, propterea quod lanae illos multivagos sexus ignorarent. Muciisque ergo non displicet Iutarchus. Idem tamen postea citus is illas Eclip ituri Etiam Iunari , 4. a 3. Tu o licet incognitas, ruditis itamen censet tum quoque uille Uer iii-e Plorata S, cum tam damnosa esset aaec ignorantia in causam Niciae. Nec nini has latuisse vult mcia paulo antiqui rem b. Anaxagoram. Sic enim de illo sequitur ' γαρ πρωτος σαφε vult - ἰ g saτς men
552쪽
η βείας τιυος, ἡ πλειος βαὁiζων Corufam, ut videmus, m Eclipis imisu, narem Propo erit habue1 in socii Niciae, inde arcessit, quod causas nundum in lucem publicam emanarint scripta Anaxagorae dila-Px ' βcidissimam earum confidentillimamque rationem complecten- Ahis is tia Cyra illa minu innotuerint, ratio militam assignat quod
eo, a. et operus ipse tum fuerit, et quod suspecti essent de hoc AD gumento Sophisae. Quid ergo dicemus de temporibus Aemilii Pauli, quibus Eclipsi lunae praediXit, Vt vidimus, Sulpicius Gallas Tum certe nec nuperus scriptor erat Au -xagoros; nec suspecti sed summo potius in honore Philosophi, ipso agnoscente Plutarcho. Nam Platonem fuisse dicit, qui hanc sustulerit in Philosophos ιαβοληυ, et viam deinceps liberan artibus Mathematicis aperuerit. Ab illo demum tempore nomen Philosophiae gratum erat, nomenque Auaxagorae tum demum παλαι aetas ipsa commendabat, effecitque, ut in veneratione haberetur. Vnde ergo tanta illa Graecorum imperitia harum Eclipsium tanto recentioribus Platone temporibus Aemilii Intercidisse medio illo tempore arbitrabimur luculenta illa Scripta Anaxagorae A re certe iam postliminio reuiuiscenteam0re Philosophioe. Vnde orgo comperta Plutarcho tot feculis post Aemiljum Sed ne quidem illud certum, Platoni ipsi X- ploratas fuisse causas Eclipsium lauarium. Hoc inde colligit, qu0 Lunae desectione Dio Platouis discipulis, non fuerit deterritus, quo milaus coeptam Zι ntho X peditionem prosequeretur in Dion ium iuniorem. Eadem fere habet etiam in vita Di nis. Vena tamen ita narrat, ut saciat admodum suspeetam. Milites enim agnoscit, plane quales describit in Aemilii vita Macedo=ιes. Hic ergo ei usi chlsis nuncianda erat, si de ea quidpiam rescivisi et ipso Dio. Si enim vidimus fecisse Per elem, si etiam in Aemilii Pnulli causa Sulpicium Gallum. Idque e sine, ne pro portento haberetur, quae satis temporibus redierit, et sciri a1rrea et praedici potuerit. Ita argumentatur pud Liuium Sulpicius. Numquid ergo tale Dio Imo miri potius contraria, ipso quoque testes Plutarcho Milites Dio non Argumentis solatur e Philo Ihphia depromtis. Cur illud, quaeso, si qua sinis cognouisset, quae socios latuerant Fatetur tum Plutarchus nullum fuisse metum, vel ab Areopago, nedum in Cor ra. Refert illos potius ad Mitiam vatem, qui deXtra Om ni interpretatione portentum Ρludit, ad Dion sium potius, quam ad suos, specteare Obtendens ominis praesagium. Nam et numi=Ianuere credebant argutis illiusmodi portentorum, Io re nata,
553쪽
imerpretatiouilus. Itaque pro portento Eclipsim liabent; quae, si vera hi sophia audite tur, ne quidem pro portento fuerit
habenda. Sic item interpretamur, ut mos erat interpreta i Pomtenta. Sic item malum euenturn averruncant, Vt receptum rata uerruncare euemus portenrorum. Nullum plane hic Philosopbiae vestigium erat, praeterquam in animi fortitudine ad mala omnia subeunda parati. Facile hinc intelligi mu', ne tuin quidem, seculo Dionis, de causis constitisse Missum sint rium.
A me ergo facile impetrare non possum, ut credam, cavsas Eclipsium lunarium adeo aperte traditas ab Anaxago νa, quam Iuli Plutarchus, quae tamen multis post Anaxagoram seculis Graecos Iatuerint, cum nihilominus Liber Anaaas orae palam in manibus omni uni, nullo prohibente versaretur saltem a Cmpore
Platonis, ipso hoc agnoscente Plutarcho Tantum vero abest, it causam Eclipsium lunarium quispiam e Libro Anaxagorae didicerit ante Plutarchum, ut ne quidem talem aliquam sententiam Anaxagorae inde elicuerit, cum de Placitis Philosophorum ageret, ipse Platarchus Vtinam dedisse Ipsa Anaxagorae erba. Ita iudicare licui siet, quibus demum ratiociniis Plutarchus hanc sententiam Anaxagorae tribuerit Planam praeterea
terrae figuram tribuit Anoxagoras, si quidem fides Martiano Capellae L. I. p. I92. Ea sententia quam sequela=n habitura sit in calculo osti onomico facile intelligent Astronomiae periti. Mihi, fateor, hac in causa, suspectus est de nimio gentis et . suae Graecae studio Plutarchus. Erat enim orae illo in malo - - β' ptiae studiosissimus Mitto iam, quae habet huc speciaantia in ii; iuvitis Graeco=um Romanorumque Parallelis Prodit se manife-rbuit, situs in Libris de Fortuna Ro=ntinorum et de Fortis Alexari suae Eri M. Tam enim Fortu uam quam , mutem, in rebus virorum-2 y que gellis locum habuisse asterit Sic tamen, t prima iH Par sui b. tos in rebus Alexandri istuti tribuati in Romano 3u 'a autem ctus, ne non dispari successu, Fortunae Iudicium tam iniquum in sui glaria temporis Graecis aegre tulit Liuius an amque inde captauit ei 'multos coaevos lixandro duces Romanos cum Alexandro P . contendendi Nihil tale noster Dionysus, licet eadem, qua doctri- Plutarchus, Graecoris progenie oriundus Romanus enim ne nae quidem habet pro Burbaris, sed a Graeca potius origine arces Sy sit, et rerum adeo ab illis gestarum gloriam cum suis Gr 'eci his communem probat Ita aequini se iudicem utrobique Praesint, j., assi- nullo liuore detortus ad luidem Romanorum imminuendam gnare- Non ita Plutarchus Malignitati Herodoti tribuit, quod inuen- Vx torum multorum gloriam Graecis ad enatam Larbaris, pro C ac merebantur, ast ignarit Pro eodem partis quam Ouebat, studio Sulpicii Galli, qui hane Lunae Eoi su praedixit, mention Cna
554쪽
penitus suppressit. Aemilii Paulli peritiam aliquam agnoscit, non edito illius, a quo didicerit, nomine. Nescio, an non ta Graeco aliquo, seu homine, seu Libro, illum didicisses videretur. Si equidem Romanos se gessis narrat, quasi nulla fuisset
de Hipsi suspicio. Eodem enim modo ornem auertunt, UO O-lebant rerum naturalium imperiti, aeneis crepitaculis, taediis cibusque ad coem porrectis, hoc uno a Macedonibus diuersi, quod mali ominis euentum non fuerint in suae gentis perniciem interpretati, quod dicuntur fecisse Macedones, nihil Paullo in contrarium it piate. Contra potius rem pse piaminibus procurat atque si crificiis Luna postquam e tenebris emersisset, undecim iuuencis, orto autem die in βουθυσi πιο eo usque Occupatus dum tandem exta vigetima prima laeta reperiret. Haec ille Patuli religio iri et ς ὐολσία et χαυτικη tribuit, quod Vulgi supersitio sis moribus indulsorit, et portenti omen eXpiarit, cum rariaen ipsi nullum iubis videro tur, quod indigeret Xpiatione, portentum. 1 arim iacte certe consona praeceptis illius, quam in eo laudat Pluto obtas, Philosophiae. Nec tamen aliquis hic obtendi potuit metur ah Areopago, qui illum deterruerit, quo minus m G1; illam suam cum exercitu communem Aceret. Imo profuturam Reipublicae peritiam, si militibus nunciaretur, in acie constitutis, nulli unquam prohibebant vel Areopagitae. Nihil ergo est quod obtendat Plutarchus, cur tam diu latuerit scripto consig13ata, iamque olim prodita ab Auaxagora Eclipti iam doctrina in posterorum sum duratura. Ussectam potius fecit in Aemilio inso hanc peris iam, cuius milites tempore adeo opporativo non tamen socerit participes imo, cum ea omnia ipsum egisse narrat, quae facturi erant militum gregariorum imperitisti,ni, et a Philosophorum doctrina alieni stimi Ad eundem plano modum, quo undem fecisse vidimus in
Dione. Ne quidquam habet Liuius de aeneis crepiraculis a milite pulsatis, alit taedis tribui se ad coelum X DOrrecliS, Ut Jacrificiis ab evjilio minis expiti 1tili nomine hiatis, cum Lunar nebri me Lyer, aut mox itobole. Alio enim spectabat sacrificium hora xertiae, qua conciliti aduocauit. Sed era si e Potius, quae scripsit Liuitis docuit scriptum de eo argumento
a Sulpicio volumen, quod vidi usurpauitque Plinius, ut e Libri II. Indice colligimus. Et nouam Sulpicio visani litim tui sum lunarium scientiam exinde etiam constat, quod Scripto proprio Nationes, quibus Eclipsim praedixerit, illum complecti pol teret si alios aliquos auctores nosset, a quibus eam ipse didicerat Sulpicius, satis strat si adjontes digitum intendisset. Sic autem non Sulpicii Galli sopientia prope diuina laabenda erat, sed Anaxagorae, si eam docuisset, Stilpicio tot seculis antiquior,
555쪽
Anaxagoras. 1ebat hoc procul dubio Plutarchi , et Huraim cho similes alios Graecorum glotiae studiosos. Inde factum, ut verba nescio quae Anaxagorae ad Eclipsesum lunaris doctrina ire tulerint, quae nemo veterum, vel Graeco; tim Sulpicio antiquior, eo retulerat; quae ne quidem eo ipso retulerit Anaxagoras. Similia veterum testim nia adduci videmus de sanguinis circulatione, et simili plane consilio, ut noui inueni gloria recentioritus adimeretur. Sed non poterant vlixagorae de his Eclipsibus verba adeo perspicua Dicte in hanc sententiam, si nemo illum ita intellexerit Sulpicio antiquior. Contra potius, cum iam probauerimus, aherrina vacillam tanto P centiorem Anaxagora, erit vicissim suspicio, ne Anaxagorae verba illa esse potuerint, quae fuerint adeo, quam vult Plutarchus, in hanc sententiam perspicua. Non dubito futuros, quibus Eclipsium praedicendarum ori go tam nuper mira videbitur Nihil tamen video, quo minus 'fuerit verissima. Iunior certe Sulpicio Galla erat HipparchΠs i iuniorquem ego primum Graecoram nisi puto, tu praedixerit Ecli-era imp- Des Vltimas autem stipparcha obseruationes habet Ptolemaeus sto crμ sad ann. Nabo=ιsis. 6eto explerum, et Periodi Catin es III. 14- ' is num so Pertingunt notae hae ad annum Varr. 62S Olymp. Graeco-CLNII. 4 vel paulo Disitan ulterius Annus erat ab Obserua-rum pri-tione Sulpicii Galli XL. Sic primis etiam Hipparchi Obseruationi IV M'hus antiquior fuerit Obseruatio illa Sulpicii Galli Potuit ergo i
ex edito Sulpicii Galli vo 1 ine, quae didicerat, proprii ipse diit, et nouisque inuentis excolere dic sideris virtusque stam Solis tabulas nimirum, quam Lunae cuium in sexcentos an=ios praecinuit, in-ΠJ V ' . quit 'Ptimus menses gentium, diesque et horas, ecflius locorum, id li
et vicos Populorum complexus aeuo re se, haud alio mod0, quam culum consiliorum naturae particeps Numerum unt a Xatis ot 1idum X- 83ouo-
primunt hodierni codices ire autem dubito, quin duorum Hipparchi Cuciorum ambitum Plinius intelleXerit, quorum sin- i. ἡ Δ.gutii binos Metonicos, Calippicos autem Uatuor, complecteban 'rias. tur Anni ergo erant o8 Facit autem hic locus, ut προχείρου suo Cauones plerosque Ptolemaeus debuisse credam Hippa - 'cho, quos sane constat ad calculum astro ironia cum admodum est C - . necessarios. Hic sane constat mensium tabulas apud gente Uaria receptorum edidisse, ut gens quaeque diem et horam Obseruation tam ab Hipparcho factarum intelligeret pro Itio UiUS-que alendario. Et tales gentium menses si cena Ollato repraesentant Scriptores Cyclorum Paschalium a Ptolemaeo, ut Videtur, haustos, vel Hipparcho. Erant autem, ni fallor, geritium earum qiUZO miles inuicem annorum men Munque 1 ormas observarint. Ita unius morsis quoto die designato in reliquis dierunon erat necesse designare, modo de mei se constaret blate
556쪽
tamen omiserim Paschalium Cyclorum conditores anni mensisque modum, quem pro caetero Ium Orma habuit, vel Prottanaeus,
vel Hipparchus , quo ignorato reli os etiam omnes ignorari necessi est. Fecit omissio illa, it meus in illae tabulae nobis prorsus inu iles sint ad calculos astronomicos Sed Asianis suis scribens Hipparchus suum Ciuitatis cuiusque alendarium notissimum forte supponebat, nec proinde necestarium elle cie-debat, ut num aliquod reliquis in exemplum proponeretur, cum e uno quovis cuiusicunque Ovirata Kalendario edito mensis nomine, constare posset, quotus ille dies numeraretur in ε Μ gn-ieliquarum Vrhivin Kalendariis. Supponit certe ' Ptolemaeus,
Uti etiam mensis Bilbni nomine designato in Agrippae Astronomi Obseruatione facta in Bithdinia hoc unum suffeciste, ut tempus Eclipsis aliis quoque innotesceret in arte collegis Astro romis. Vnde hoc nisi propter a las illas mensitam ab Hipparcho inuicem coliatorum Uixit autem Agrippa ille medio spatio inter Hipparchum et Ptolemaeum, sub Domitiano. Si etiam ipse mensis iiDnici nomen sui apere existimaret, sic tabulas ipse quoque viderit antiquiore Ptolamaeo, ne alias, quam quae utique emanarint ab Hipparcho Pergit, hi supra, Plinius diesque, et horas, obrus, locorum. Haec ad limata retulerim, quorum rabulae in Ptolemaei προυίροιο Cononibus hodieque conseruatae ab Hipparcho etiam ipsae descenderint. Dies enim cuiusque elimatis longi flamos horarum numero designauit. Situm autem locorum Ostendebant longitudines et latitudines, et clima ipsum
per circulos Urbium insignium Meri lianos, in quibus locum vel praecipuum habebat Rhodus, in qua Obseruationes feci Hipparchus. Et quidem sabulas istiusmodi exhibent Conones Ptolemaei T. quas proinde illum verisimile est accepisse ab Hipparcho. Itaque locorum nomine Vrbes, uti dixi, intelligo insigniores,
quibus ObnoXiae eraiudhiones Suburbicariae. Suffecit enim ι
bium principalium designatio, ut in Urbium ditionibus intelligi
possent obseruationes Hipparchi in sum Vrbium concinnatae. His autem opponit Plinius vicos Popularum. Intelligit, ut Opinor, Populos, quibus nullae erant primariae Urbes, in quibus fixi essent conuentus communi milium nomine celebrandi. Has
enim gentes non κατα πολεις habitare, sed κατα κωμαζ dicunt
Geogi aphi, non oppidatim, sed vicatim, seu κωμηῖον Placuit enim mos ille a maioribus ac coptus Populis alioqui admodum celebribus. Sic olim habitas te ipsi dicuntur Atheuienses, primusque fertur fuisse Theseus, qui illos in reber Atheniensium coegerit. Sed ii ιους appellabant Athenienses, quae κωμαι aliis si Arist. Graecis appellabantur, ut iamdiu obseruauit risotelas Cae-d PQ t terum nihil attinebat notio illa ὀκ ου, qua tantundem valet quod
557쪽
κωμη, seu Vicus, ad hanc, quam hoc in loco intellexit Plinius, significationem Populi. Ohabitatio antiqua, pro iure gentium Patriarchico pro cognationis iure, quo gentis eiusdem Cives secum inuicem coniuncti sunt, distribui solebat. Ita factum, ut, quo quisque propius cons guiuitate alterum attigisset, eo esset etiam habitatione vicinior. Sic ergo media est Populi significati inter gentem, vel nationem et vicum. Populos enim plures eodem favorιine oriundos memorat 'Tacitus, qui tamen sangui- - nis CXus nam sientem conflauit, cum nec habitatione essent . interpolati. Et vice versa per plures vicos Inus idemque Populus distribui solebat. Erat ergo arctis ima cognatio illa κωμητων, seu vicanorum. Multa passim Occurrunt exempla in opere Ptolamaei Geographico gentium in plures Populos disti ibutarum, et vicit Iim Populo m per vietos, pro eXemplo scilicet Hipparchi. Hoc nempe conlilio, ut verae locorum regionumque distantiae designarentur etiam Mathematice, utque Obseruationes ulronomicae ubique intelligi possent pro suo geniis cuiusque Kalendario. Erat autem sinus accurata illa constituti plane necessaria ad Eclipses praedicendat. Nee enim poterat sine ipsa statui, quibus in regionibus Eclipsis conspicua futura siet, nec quantam orbis partem interpositi obscuratura. Hanc ergo si primus Graecorum repererit Hipparchus, plane sequitur a Graecisici, es antea praedici non potuisse in loco aliquo partic Ilari videndas, dum scilicet nondum constaret de locorum situ Mathematico Contra potius ex Eclipsibus iisdem de loco nim situ Mathematico pronunciabant Astronomi quae diuersis in locis fuerant obseruatae. Exemplum exhibet antiquum si Ptolemaeus. Erant 3 20 ergo multis in locis Eclipses eaedem antea obseruandae, quam . ede loci seu accurate constaret qui tamen necessario Praecognoscendus erat, si luis Ecl sim praedicere vellet futuram. Ei et alia rabula apud Astronomos celeberrima, eorumque si usibus accommodatissima, . cuius ego inuentorem, saltem apud os ΣΑ Graecos, fuisse suspicor Hipparchum Illam intelligo D Ocbae si hono boni 1sareae, Principum nimirum, qui Nabonaffaro perpetua niorum
serie successerunt, primo Babyloniae, tum deinde Aegypti, '' a morte Alexandri Magni Haeci anui forma implicillima
erat, solaris quidem, nec proinde mensibus utercularibus Ur primus plexa et ne quidem diei minutiis impedita, quae calculi mole tirpas
stiam crearent. In hac Epocba designabantur obseruationes 'ς Bais Ioviorum, quibus ras Graecos ronomia eman adit, 'i .hue
omnium proinde antiquissimae, eaedemque et numero plures, ilicquam a Graecis obseruatae fuerant, atque accuratiores Hi Dochao certe magis fidit Ptolemaeus, luam Graecorum Oh seruatio lu-V V D
bus antiqui imis, quum tamen ipsae Babyloniorum Obserua io obii
558쪽
Astro nibus recentiores erant. His ortum debebant Graecom H Domo potheses e factis natae Traditione ad posceros deductis. Et ta- Vm . men inpothesibus nituntur, quaecunque tum tini in Apronos, et rama Pl aeno inenorum praedita tones. Itaque si primus Hippar- viei sum chus halia Epochan in usus Astronomorun inculerit: consenta-b orae-neum erit, ut pronomiam ad illum peritiae gradum primus
si hV otiam extulerit, qui suffecerit Ees sebus praedicendis ' Et sane
Ees ipsi ita se res la ab utile, facit, ut suspicemur, ipse Ptolemaeus, cui solium fu- debemus, quotquot habemus Epochae huius antiquissimas Obturaru eruationes. Saepe enim ex H*parcho profert has Babylone
prss factat Obseruationes, si απο των ἐκ Βαβυλωνος διακομισθεισων, ως εκει τετηρημ ενας. Non ita Prosemaeus de Astronomo aliquo, qui
6d Ptol Hipparcho fuerit antiquior De illis ipsis Obseruationibus lo- 'g' cturi sit Plinii, et quidem recte, ut opinor, intelle Xi CL Mars- iv e..th. Vsimus Si enim habet: in diuerso Epigenes apud Bablonios p. Ios DCCXX annorHm Obseruationes siderum coctilibus laterculis iu-ὰ h fcrgitὶ docet, grauis auctor in primis: qui minimum Berosus N. M.ti et t.= istulentvus, CCCCLXXX annorum Non Praedictiones Plinius σε illas, sed obseruationes appellat, etiam x Epigene, qui annum attigit Aera Nabonassareae 72O. annumque adeo Varronianum a s quo coepit annus ille abona sareus Augus Iul. die XXX. Inde ergo non constabat, vel ipsis ablonis hucusque artem Eclipsium praedicendarum intro tuis. Nihil ergo est, cur miremur, si Graecos latuerit Hipparcho antiquiores qui peritiam hanc Astrorum Babyloniis acceptam retulerint. Ipsae tamen illae abloniorum Obseruationes ab Hipparcho erutas suis leverisimillimum est, non ab Epigerie, nedum a Beros et Critodemo Fami inim de Obseruationibus illis, non ipsas Obsemicationes, ab illis didicere Graeci. Et quidem illam admodum
incertam. Maiorem annorum numerum exhibuerat Calliphenes Philosophus illis omnibus antiquior Et fra aures hic quoque numeros Obseruauit ipse Plinius, quorum minimus fuerit, quem tradiderint Berosis et Crito demus Nam ab eodem exordio arcessitos supponit tam peto annos, quam Et 48O. quod
fieri non potuit, si obfruariones ipsas publici iuris fecissent.
aliquos, qui eas complexi fuerint, sed ipsas e coctilibus laterculis Obseruiatio ues Quod scilicet amicorum opera illas inde petierit Hipparchus Sed vero Obseruationes Babloniae saetas Iper Regum successionem deduxit, qui No bonosar in Bab lania successerunt scilicet obseruationes in coctilibus laterculis designauerant prina obseruationum auctores usque ad mortem Alexandri Magni, qui ipse Babione e vitiis excessit Postea
nullas legimus Labsoniorum Obseruationes. Alia ergo successo ne
559쪽
sione opus erat, ut ad sua usque tempora Astrononiorum uni rum Observationes deduceret Hipparchus. Eam ergo adiunxit ipse eorum oui laxandro ipsi Aegypto succeserunt, sub quibus postea maxime floruit Astronomia. Stipendiis enim atque Bibliotheca instructissima, et instramentis accuratissimis, aedibusque in sum Mathematicorum exstruelis, studia omnia, tum hoc potissimum pronomiae, Duebant Ptolemaei Sed vero hane successionem ita contexuit, ut vel inde intelligamus, non a maeuis auctoribus HipparcbMnsumsisse, sed e longinquo suis potius ratiociniis immis am. Quod enim annos vo assignauerit Philippo Aridaeo, tum deinde annos alios XII Alexandro, Roxanes filio, a prioribus distinctos, haec ance fal*issi Da, nec a saevo aliquo emanare potuisse ali hi probauimus si Et tamen quo is , Pro- Astronomiae potistimum intererat hic quoque Dam seruauitlςῖς accuratissime, ut unus nullus defecerit, vel redundarit. Erat ' ἡ enim earum, quae sub Ptolemaeis facta sunt. Obseruationi Dissi recentissima illa, quam vII. Philometoris assignatis Hipparcho prian. Ptolemaeus. Eousque verum itum habent, quae referuntur, ' ''
Obseruationes. Non item postea, in illa successionis Aeraptiacae parte, quam deinceps ad suam praeterea aetatem perduXerct
Hipparcho iuniores stronomi Nam e lovgo demum interuallo iterum restaurata studia in Aegypto pronomiae. Nec enim Obseruationes post receptam ab Augus Alexandriani a itiquiores exhibet ipse Ptolemaeus Theone, in quo ipse accepit nonnullas, quae fuerint sub Hadria uo. Inde factum, ut annus uissa, MVonomis praetermissus fuerit in suo Regum auone, ut 6 ostendimus in Agatharchide. . Prioris ergo Aegntiacae suc-67 Dis cestionis series optime quadrabit in Hipparchum, ut nec ipso, ipropter errorem tam crassum, multo est Potuerit antrquior i. eo
nec eodem, post quem nullas legimus in Aegypto usque ad grapho- Theonem illum Obseruationes, potuerit multo est iunior. con-rum V venit praeterea, quod diei initium idem cum Aegyptiis agnouo- ς Vm'rit β Hipparchus a media nocte ad mediam. Et quidem aliud 68 sin. ab initio Babyloniorum, quod ab exortu Iolis id alium pertigit i/'exortum. Sed plane idem cum Romano, quod Sulpicio Gallo, pro suae gentis more magis placuisse verisimile est. Potuit ergo
hoc etiam Hipparchus a Sulpicio didicisse, ipsique sorsitan bisono mi Aeraptiι. Instauratae enim apud Aegyptios postea Glro-
σι omiae aliud illud erat exordium a meridie, quod obseruiluit Ptolemaeus, eiusque Xemplo Asronomi Ptolemae, inuiores. Haec ergo si pri=ntis apud Graecos docuerit Hipparchus, prim setiam fuisse consentaneum est, qui ctipsum p aeuiceri armuartem seu alios docuerit, seu eti viri ipse exercuerit. Seri u tamen Romano SAUιcis.
560쪽
I. 7. Quod certe arrem illam calluerit Hipparchus, verba Plinii Pς ζ . praedicta docent manifestissime, quod Solis LMDeque cursus iu., ,.. sexcentos simios praeci erit. Et quidem is ipse numerus aeta- ih uri tem Hipparchi designauit in pocha Nabo frea, cuius an- Hippar num 5ao illum attigisse vidimus. Inde colligimus, sexcenrorum cho ma alairoi una experimenta de utriusque sideris motibus illi suille ex-νόμ plorata. Conuenit aetas Hipparchi a Plinio designata. Intra eadbm, ducentos inquit q' aunos Hipparchi sagacitate compertum est, quae et Lunae defectus aliquando quinto mense a priore steti Solis vero Sulpicii septimo. Scripsit Plinius anno Varroniano 83o et in 62s. Var- roniano coepit annus Nahonusari 6ao desiit autem anno Var-69 lin. ronian 626. admodum Feclo. Potuit praeterea post Obserua. . . u. tionem illam a Ptolemaeo memoratam paucis adhuc annis Hip-δ3 parchus superfuisse, ut numerum Plinianum penitus impleret.
Haec autem Hipparchus e suis didicit de factis Obseruationibus, quae postea probat Ptolemaeus, quae nouae haberi non poterant, si tum quoque Solis Lunaeque Notheses X ploratae fuissent. Imo e factis certo temporis circuitu redeuutibus ii taei pothesis, causam, cur redirent, e motuum uniformium rationibus explicantes. Sed vero factis instructiorem antiquioribus Hipparchum latetur Ptolemaeus, nec illis tantummodo, quae ipse Obseruauerat, verum etiam Obseruatio ιibus e Bab D-νων,.I. ni nuper allatis Chaldaeorum Sic enim ait Τ' ΗΘ μευτοι παλιν
a P 33 σάω9. Sic loquitur, quasi vetusioribus pariter incompertae fuissent Chaldaeorum Obseruationes, quam et aliae illae nouae ipsius
Hipparchi. Vel inde intelligimus, quam imperfectas illas fuisse
oportet inporbines, quae tam ieiuna nixae fuerint Obseruationum supellectile, et quam impares talibιbus accurate praediceu-dis. Sed rem totam docuit Ptolemaeus, tam quae fuerit Vete-νtin doctrina de Eclipsibus ante Hipparchum, quam quousque illorum Errores nouis, quas diXi, Obseruationibus ipse emendarit Hipparchus. Παλαων nomine intelligit, quos appellat Mathematicos Hipparcho antiquiores. Illos fortasse, qui e Scripto Sulpicii Galli peritiam suam hauserant. Periodum illi Eclipticam
excogitabant, quae parιbus inuicem constaret Lu=rae circuitibus
atque nomaliis, qua fuerint proinde omnes Eclisum diuersitares in orbem rediturae. Hanc diebus constare arbitrabantur 6s8s, et tertia praeterea die parte, mensibus autem 223. Huc
et Pliu spectant verba illa Plinii: δ' Defectus ducentis viginti duobus N ii ii mensibus redire in suos orbes certum es. Sed e Ptole naeo con- δῖ' stat, rectius habere illos Plinii Codices, qui reponebant viginti tribus, ut rertiam diei partem negleXisset. Mirum autem est,
hanc hypothesin a Plinio talitopere laudari, quam tamdiu ante Plinium