장음표시 사용
541쪽
lus Dion ii in fine Romuli. Annos Regni agnoscit XXXVII, vitae
autem v additis illis xv III quos exegetit antea, quam regnarit. Longe ille, quam Plutarchus, accuratior, ili regni ann OS num orat XXXVIII. vitae iv. Quasi scilicet, cum ad Regnum accederet, anuum egisset tantummodo xv I. Sed Librarii errorem in illo lodo euincit locus eius dein Plutarchi alius in Numa,
ubi annos Romuli numera duntaxat XXXuII. Sic annum gerit ROimulus vi I. cum Romam conderet ut primus Regni cum virae anno concurrerit XVIII. Qui calculi error admodum procliuis. Et vel e nostri Dion i modo recitato loco constat, auctorem nullum illius numeri fuisse Plutarcho Calces ergo error est, nec ipsi Plutarcho, sed librario potius imputaridus. Caeterum in morte Romuli aliam fuisse volunt Veteres . 1 f. Eclipsin Et quidem maiore hic, quam in aliis, concordia. Sic Romusi enim Dionysius, Ouidius Seneca, Cicero apud Macrobium. Non ''
diebus Aegyptiacis in pocha Nabona sarea designatas. Inde ei. suspici es , nec a Tari uti traditam hanc stiisse Eclipsin, et ne ος. quidem fortassis ab A pronomo aliquo, qui calculo usus fuerit 'r' 'Vε accurato in Epochi A tronomorum Nabo uagorea. Fieri et gQ, , , . it. potest, ut hanc Eclipsin, ut et aliam illam, quae in Palilibus eo)ο urfuisse dicitur, exinde collegerint, quod dies, quo excess se O-xantum Iunt Romulum, in Graeco Cycli Meronici Kalendario in τριακαια/nini V
inciderit. Videamus ergo Romoto anno XXXVII. Omne Iassit -horignant. Plutarchi enim numerum vitiatum OstendimuS, et odio-plusenarium ab aetate ante regnum ad annos Regni praeter mentem quam auctoris traductum. Incipiet ergo annus eius XXXuII anno ομη 'Per. Iul. 3997. desinet autem sequent 7998 Quaerendum ergo, cui potius assignandus sit, pro mente Dion si Pares enim anni esse non poterant, qui coeperint quidem Palilibus, Aprilis nempe vereris die xx desierint autona Nonis, quibus dicitur periisse Romulus, Caprotinus, mensis nimirum uiuctilis, qui a Iulio Caesare postea Iulii nomen accepit. Nonae illae
septimanae erant, et proinde diei mensis II. conueniebant. Anno ergo Period Iulianae 3997. quo coepit annus Varronianus 37. concurrit annus Coch Romani pro tabulis nostris, IX. similiter coeptus In eo itinctilis veteris dies VII idem erat cum
Iulii Iuliani d. ἶδ, qui dies erat in Kalendario Attico Sciropborionis antepenultimus anno Cycli Metonici XIX. biduo ante τριακάδα Ita pro Cyes Romano lunari recentissimo, quem adhibuit, ut vidimus, in ratiociniis hisce Tarrulius. Longius adhue distabit, si pro alendario Romuleo supputati instituatur, quo locum M. irrit tenuit Ianutrius Sic enim Quinctιl et VII. cum Augusti Iuliani diebus o concurret, iam integro ante ei a
542쪽
κάδα triduo. Nec melius succedet calculus anno sequenti Per. Iul. 3c 998. Tum Culm qi loque stuDrctilis et dies II. cum diebus concurret Iulii Iuliani at in Cycli Romani X triduo ante εριακαδ Scirophoriouis in Kalendario Romano lunari rodentissimo. In Kalendario autem Romule cum Aug. q. sic quoque biduo ante Hecatombaeonis Attici τριακαδ in anno Cycli Metonici XI. Nullius ergo erant Atticae τριακαῖος Nouae illae Capro-rinae. Nisi forte dicamus, hic quoque demtos duos, qui in Cyclo Metonico redundabant, pro rationibus Cycli duplicis Ca- lippidi, dies, et unicum praeterea in Cyclo Hipparchi annum 3o . Hoc tamen spatio ante primum Cyclum Meronicum, alippici fuissent quatuor, quibus additus Hipparchi dies quinque fecisset. Sed tam immanem errprem in Cyclo Metonico non sentiebant Veteres. Proinde, si suam habuerint nonae illae comitem sol, psin, calculo accuratiori censitae fuerint oportet, quam fuerit ille Attici illendarii. Itaque profecto A pronomico. Sed vero
ansa una aerari LIV. hoc ipse anno Per Iulian. 3997. Mart. XXIV. absoluerit Romulus pro rationibus Varronianis. Ita ad annum vitae v. spectarint anni huius Palilia, multoque magis onae, quibus periit, Binctiles, siue Caprotinae. Sic ergo poterit eum Diondisio conciliari, in annis, quibus vixerit Romulus, Plutarchus Abibluerit enim Romulus annum vitae Iv. Martii NXIv. secundum Plutarchum EX cesserit autem Nonis Piue ilibus vitae anno v labente secundum Dionysium. Si autem
anno Iuliano equent 3998. Nonis Puinctilibus Romulus e vivis
excessisset sic vitae annum attigisset LVI. Regni XXXVIII quorum neutrum, Plutarcho eXcepto, quem vitiosa lectione deprauatum oliendimus nemo est, quod quidem sciam, Veterum, qui unquam asseruerit. Sic plusquam annuum fuerit reuera
Interregnum, cui tamen anuus uicus signatur, inter mortem
Romuli successionemque Numae. Nam ad teritum Obmpiadis xv. annum specitabat Scirophorion ille, in quo diximus suisse Nonas illas, quibus decesiisse Romulus supponitur, Caprotiuas.
Et tamen non ante Obmp. XVI. I. Numae successionem statuit Plutarchus, pro rationibus utique non aliis, quam Varronianis. Idque sane exigunt Historicorum rationes. Dicunt enim, interreges fuisse omnes, quo fecerat Romulus, Senatores, quos item centum fuisse statuunt, et HIPlis Interregni dies conce- o L. I. dunt quinque, dum per Omnes inquit ' Liuius in orbem iret. g. 7. Sic eruiit necesiarii dies ad minimum quingenti. Sortitionem
nullam inter illo legimus, quae impedierit, quo minus ad yingulos perueniret Interregnum, qualis erat in Atheniensium Ps-rauiis. Sic autem Interregni methodum intelligit Dion sus,
quasi Augulis decuriis die obuenerint so Sunt quidem a No-
543쪽
AD CHRO NOLOGIAM DIONYS et 4 I
nis huius anni Caprotinis ad sequentis anni Cyclici, qui intercalatis elat, innas eiusdeni mensis Caprotinas dies paulo tu ires, nempe in niuei sum 48. Nihil autem vetat, quo minus fuerint, the euoluto, Biterreges paulo plures, ut nonnulli bis tenuerint. Et poterant etiam, ante sequentem annum penitus elapsum, de nou Rege creando cogitare. Si quidem dies illi accurate intelligendi essent, ita heret, ut meris Aruentis anni exeuntis Ianuario, vel qui Ianuario tum responderit, de Rege eligendo conuenirent. Certe ante ae statem, quia Obmpiadis N 'I. ut diXi, anno primo labente. Etiam ante Palilia ut unica agnoscerentur Interregum Palilia porte porro ante Martium vel qui tum fuerit in Martii loco Ianuarium ut re v)licus fuerit in Interregno in reger annus Cyclicus. Horum enim in Lriorum alterum, quod a Vere locum habuerit, pro pe=petuo annorum exordio habitum existimarim, ubi tam rari occurrunt dies Regnorum natales. Haec tamen pro rationibus Varironianis, quae poterunt etiam ad Caroniarias aptari, quas Dion sanas etiam esse diXimus Mors enim Romuli, pro calculo Catovis
et Dion i, biennio Arior est, spectatque ad annum Per Imbanae 3999 Et quidem illo anno Eclipsi suisse obseruarunt Scalle g. s. et Petauius, ad quam verba et erum do Eclipsi in obitu Romtili ' si
resersenda esse arbitrantur. Eam Eclij, ikgati Iuliani die XXVI. . ii p. . contigisse olunt Et quidem in anno Cycli Metonici XXI. qui tit. Iuliano anno illi pro priori parte respondet, Thargelionis attici 3999-ονιακα in Maii Iuliani dies si incidit, quae ratio satis erat ut IV
Ecliptica crederetur a minus peritis, quam fuerit arrisius, XXVI. Astrologis Calculi enim hic accurate positi notas, quales in frunihil perioribus obseruauimus, multas hic reperimus dierum nen qyyyς
sum ue, quibus ea contigerit, in serma Naboni Farea Aera prio-: τὰ ἡeorum Hanc ergo Eclipsiu si in animo habuerint iuniores ali- quo di qui Tarruit Astrologi anni potius, quo decesserit Romulus citus e quam diei, notam inde petendam arbitrarer Nam cum nonis Issoqcerte Caprotinis commune nihil habere poterant dies illi viij Iuliani, qui spatio sere bimestri illas praecesserint. Multo au- munetem minus Eclipsi amnes iant verae nonae Iulii vereris Ca- habuisse p=otiuae, Ir situ, quem habebant in assius Cycli AI ionici V anno XI. Concurrebant nonae illae cum Iulii Iuliani diὸbus te. '' Is dies erat Hecatombaeonis Attici XIX. satis remotus ab utriusque hi minaris terminis clipticis, tam Plenilunii, quam etiam Nouιluuii. Longius adhuc dist ibant a Maii Iuliani die xxvr.
pro calendari veteri, quo Martii locum tenuerat Ianuarius.
Si eitim in Augusti Iuliani dies ψὶ incurrebant, qui dies erat
544쪽
Meragetinionis Atties x. Si qua fuerit m morte Romuli Eclipsis,
ad annum, cui mors illa a Varrone allignabatur, lihentius intulerim, quam ad nostri Dion sit annum Catonianum, non tamen a Tar ratio obseruatam, sed a uitioribus 'arrutio et impediitioribus, prologis, si qua tamen fuerit strologorum Opera in illa obseruanda. Qua certe ad hunc annum Catonianum refertur, me fateor, ea suspici incessit, traditionem de tenebris in morte Romuli praeter exspeξtationem obortis ansam dedisse, ut ad veram jotis tali tu a vulgo postea, cum iam Eclia pshum ratiories compertas haberent, tenebrae illae reserrentur. Primas certe Urbium origine Poeticis necoratas fulse fabulis 4 L s. obseruauit ' Liuius. Hoc nempe consilio, i consecrarent Orr-HRei gine fuas, et ad deos referrent auctores Datur inquit haee venia antiquitati, ut miscendo humauu diuinis, primordia Vrbiam augustiora facerent. Idem ius Romanis suis , en dicandum censet. Et sane ad Romulum sub Quirini nomine consecrandum, et in c. ,elitum numerum inserendum spectabat illa traditio, in quo nil alsonum side diuinae originis, diuiuitatisque post mor- 4 Liv. tem creditae fuisse idem obseruauit 'R Livius. Sic tena tenebras L. t ς Ιs illas describunt auctores, quasi nivibis, nebulis, et procedis ni- versae deberentur. Liuius ita Sabito coorta tempestas cum magno fragore iovitnib que, tam denso Regem cooperuit imbo, ut conspectum eius coucioni abstulerit. Nec deinde in terris Romulus fuit Romana pubes, fedato tandem pauore, postquam ex iam turbido die ferena tur quilla lux rediit, ubi vacuam edem Regia,n vidit etc. Tempestatem fuiste didit, quae Regem deus nimbis cooperuerit, quaeque conspectis eius concioni abstulerit. Et turbido diei imputat, quo minus conspiceretur. Aere
autem sereno lucem rediisse tradit Quae sane omnia locum la- non haberent, si solis lucem luna intercepisset Dion ius '' ita:
Αρεως νον αυδρα αHηρπάσθω. Aeris ferenitatem indicat OX αἰθρία,4 Ro- eiusdemque obscuritatem pio inde e nebulis tenebrae et procedaura ortae Plutarchus 's ita; α*9ωθαυα Στὶν, κρείrJovae λογου περὶ του
cis interpositis: Ἐπεὶ δ' εληξεν η ταραχή. νθ το ς ως 2ελαμψε, etc. Aerem omnes urbidum agnoscunt, quo O pacato, lux redierit, non utique reditura, si luna interposita fuisset Corte haec si vera sint, clusis aliqua si suisset, de ea tamen confiure non potuit Videri non potuit per reuebras tam crassas, v Kο- muli
545쪽
muli vel conspectum prolubuelint. Discussis autem tenebris, nulla deinceps obscuritas fuisse dicitur, quae ad Eclipsin reserit
potuerit. Satis autem erant procellae illae, et a procellis obortae tene g. r. brae, ad opinionem de Romula ira deorum album reserendo, quo Satis
Eclipses ambas retulit noster Dionysius Satis erat, quod cor 'μ ρυι eius uspiam deinceps sit repertum, sed penitus ab homi- aliundenibus dissipa erit. Sic de Aenea ipse Dion fius: ' δε ιυειμ quam
in quo ii parui si dicitur, Numicii demi habitum signifi- ἡ ι,, ἡ
eahat Similia adhibet exempla Plutarchus, Aristea Procou-υulgonesi et Cleomedis Ap palaeensis, quorum corpora similiter disint j parentia effecerunt, etiam ipsi pro Heroibus haberentur. P R Sic etiam mus puer raptus Mmpha fulis fertur, cu--il, nius orpus frustra quaesiverit puer, amator HErcules. Hoc eo/litionergo consili, in Aetnam insiliis e dicitur Empedocles, ut, inne- corpore iuspiam apparente, pro deo haberetur Rapitis suis μ' ς se dieitur Nympha H las, Ir eodem Xemplo, quo et Romulum a patre Marte ανηρπασθαι dixit ae Romanorum sen- ω Hstentia tion us Nescio, an non primum exemplum ah democho emanarit, de quo vox eadem η παγη adhibetur ab 'au-pb ctore apocrypho. Nam de corpore disparente intelligenda esse s s. verba Mosis ex ' Apostolo colligitur, qui eum mortem non vi-Ludri. disi asserit. Inde traditio de illo arque Elia ad iudicium cum ' Christo venturis, quod aeuter Ommuni hominum morte hii 4 ..
set Et quidem in turbine, ut Romulus, sic etiam Eliam raptum T. , tuli. ostendunt literae quoque Sacrae Eaedem ' Deum rurbrne, ne- de Animis ιulis, et tenebris circumfusum describunt. Me turbine ad Iolum riloquitur Iob. XXVIII. I. XL. I. suasi turbo quadriga eius. Is Sap. Lxv I. Is Cum urbiue iunguntur et nebulae 1 Oel. II. 2. Zeph. IV. I. I. Is a Pet. II. I p. et caligo Ebr. XII. I 8 Ponit renebras in cir-H Ebricuit otio et Sam XXII. I 2. Psalm XVIII. 12. Venisse dicitur Deus a.
ad Mosem in caligine nubis. EXOd. IX. 9. Et Vice versa Agolbs accessisse ad caliginem, νι qua erat Eus. X. II. Vocat Deus M' ς' Mosem de medio caliginis. EX Od. XXIV. I 6. Digres que es Moyses Eees
medium ebesae. v. II. Habitare Deus dicitur m caligine. 2 Para-XLVIII. Ep. I. I. Nubes e caligo in circuitu eius. IV, 313. 2. Gloria Dei', apparer tu nube. EX Od. XVI. IO. Descendit Domihus per nubem. EX Od. XXXIV. S. Num. XI. S. In columna uti his. Num XII S. In nube ipse apparet super raculum. ictu. v I 2. In columna nubis. Deut. XXXI. Is Loquitur de medio ignis et nubis et caliginis. Deut. v. aa Ps. cIX. p. Duxit Israelitas in columna nubis. Nehem
546쪽
Nehem. IX. I et Venturus Igo dicitur Dominus reser in nubibus. Dan. I 3. S. Matth. XXIV. 3O S. Mam XI M. 26. XLV. 62. S. L. XXI. 27. Apocalypso. 7. Et ferire super nubem Apocalyps. XIV. I , IS I 6. Et, cum adscenderent i coelum testes
Apocal ptici, adsceudisse dicuntur in nube Apocalyps. I. a. Ad eundem plane modum qu etiam de Domini nosti adsensione
dicitur Eleuatus es, et nubes fuscepit eum ab oculis eorum. Aef. i. 9. Recte ergo etiam Romulus, cum ad deos discedere crederetur, nebulis et urbine ab hominum oculis ereptus es dicitur. Nec enim aliter de suis quoque Confecrationibus O itiuntur Scriptores etiam Dbnica. Praesertim ver antiquissimi, Poetae. Hic etiam deos suos aere et nutibus circumseptos esse ferunt, quo minus ipsi ab hominibus conspici possent, cum in medio hominum Versarentur. Has nebulas etiam caris sibi homin/biis circumfundere dicuntur, L. etiam illos e reliquorum rom, num conspecti placeret Oripere. Ita Honterus et Virgilius, et, pro illorum Xemplo, minorum quoque gentium Poetae bicorgo et utiquitas illa, quam Poeticis decoram filutis obseru vi suisse Liu us. Ita Traditinuem simpliciter repraesentata imbstorici. Sic Veteres intelle it auctor ipse recentior de rogenies Augusti: Subito turbine loquitur de Romulo et more lumine Solis ademto, inter fulgura ob strepentia coeli ereptus, nusquam nuruit. On Lunae laic, sed imbri, acceptum refert, quod lumen Suis uerit ademtum. Sic Eutropius : Cum orta subit tempestate, non comparuisset, uno Regni trige Duo Ieptimo, ad deos transiisse creditus, conjecratus est die ergo intelligendus Florus oborta inquit tempe fas, Solisque defectio, Coife- crationis speciem praebuere. Nam ad Solis defectionem illam, quam Eclipsiu appellata Astronomi reserri sane vix potest. Neminem enim unquam legimus, qui per Eclipsi , quae mortis tempore contigerit, Conjecrationis Opinion sena adeptus fuerit. Contra potius ominibus infau sissimis accensebantur Eclipses et ad honoris decrementum potius spectare credebantur, quam iu-
crementum. Haec autem, quorum meminimus, Xe rapta iunctas credebantur habere tenebras, non autem Ecbses astronomicas, proprieque sic dietas. s. is. Nihil ei O est, cur illas, quae in morte Romuli contigisse Male addicuntur, tentaras, ad Eclipse a referamus. Nedum, ut ad illam 'β qV-ς primam omnem, quae Regum fuit, Chronologiam, ut fecit Peta- μ' ' tis exigamus. In eo admodum absurde, quod initium Romu- fuisse se ti Varroniatium cum siue eiusdem Catoniauo committendum Funtur, censuit, propter notas illas utrobique pronomicas, ut existima-Eς istis bat. I Pos autem notas illas, si quae unquam fuerint, ad rati Onomi ne Potius Varrὐnianas spectate probauimus, nec quicquam a.
547쪽
buisse commune cum Catonianis Postremam ei te a Nonismuum protinis, quibus Romulus excessisse se itur, quilius Poplij - Onο- pium celebratum me constat, in liuius fugae, propter procellam S ' in
absurdo, quod 'Chro uologiii huiuS temporis ab auctoribus P. .i- longe omnium, quos habemus, primis Litit et Dionysio, tra- tus. diram, et quidem suffragiis inuicem consortiensist ij. hae unicas a Do- Eclipsilium fide fretus aspernetur, et ad minorum sentium testi- ex Πλmonia OXigat, uestia utalom in ulcem contenti Uilti . . . EMerito quidem Ecli es, quotie 2XPs Orata habentur, pro c. a I. certissimis temporum chara fleribus la ab Ore s dent Chronologi. In eo autem haslucinantur, quod Noui uiorrs M. Pleniluuio Emonque et Eclipsium inde pondet tit in accitratam doctrinamu mi enim antiquis innotuisse supponant antra se rem habuisse docet si 1 as a nostia Astronomiae Historia. Iam vidimu r, tenebras, quae inren 2br smorte Ro)nuli contio isse ferebantur, proicino habuisse poste q
ros maue erat Xemplum In tenebrιs, quae coelum lycura te no
rint, dum proelium est et inter Abatrem et O 1xarem a Leere etiam Eclvi, tribuerant Plirria uectores, quam primus omnium 'Diuot Th.iles praedi Xerit. Sed calculi astrono viii a nulli prorsus elli ''ξ gia iunt in illa, quae Iba DIIS Iull; sertur, Faedictione. NODI b, tili
me1isju praedixi fle dicitur, quo Eclipsi scilla euentura Esset, ne-memo dum lietu, horam, caeterasque minutias, quae designare solenta tae 'ε- Apronomi Annum tantummodo indicaste dicitur tenebrosum liquo e vaporui copia nasciturum, ad eundem plane modum, quo et frugum prouentum copiosum praedia isse, et speciei monopolium Xercuisse, fertur Nam Fris certae dispositioni j,u-gtiu certarum Proventu largiores deberi manifestum cIt Hie autem certe nulla nocessaria Crat Astronomia. Eum autem rudis adhuc erat, atque admodum impolita, A pro uomia, ratio nulla prorsus erat, qua verarum Eclipsium tenebras a tenebris aliunde oriis internoscor Ont, nisi quod sereno aere, nec nubibus
obducto, tenebrae tam Uri appareront HIS Onim tenebras altioribus et a terra romotioribus quam sue iri ac 3 ipse, causis tribuendas iste constabat ubilo si autem aeris tenebras nulla cogebat ratio, cur cocto accepta ferrent. Vel inde constat, quam precari iuniores procellos aeris tenebras, quas a maiOrum traditione ii dici flent, cum Romulus moreretur, hortas, Eclipsi assignarint. Ita erat io absurdum in illis tenebris ne quidem coaevi Romulo maiores testes de Eclipsi certiores esse potuerint cluam peritiores pronomiae iunio ies eitim vera fuisset Echil sis, conspicua tamen in aere tam turbido esse non potuit. Proinde sine arte sironomica cognosci nota Otuir, cuius aetas illa ei a plane rudis . Non sunt ergo horum temporum D. H. A. N. Vo L. IV. Gu Eclipsi
548쪽
Eclipiles celtioribus iuniorum Hi soricorum de Facto testimoniis ante serendae. Saltem nisi illud praeterea testatum fui siet, insereno etiam aere fuisse, quae narratur, aeris obscuritatem.
Aliter de fclipse lides plane nulla.
s. m. Talia veterum testimonia esse portet, ut de Facto constet, ii veraene fuerint, quae feruntur Eclipses veterum iudicio deici sitim natura acquiescamus, adhuc cautiores esse debe-kiis.,do mus. Etiam cum de coelo tenebras, in aere alioqui sereno, oririctrina crederent, adhuc Iliae erant, quihu φαι9ομυλα illi Occurrerent Parum nationes, ut e Plutarcho constat. Aegre tandem obtinuit, in ς P Wy' heri mire corporibus Iolis lunae et terrae, in unam lineam Ocheli ρὸ currentibus, nec certe, ut EX eodem colligitur, ante saeculum Ioponne. Metonis Frustra tamen, antea quam in e conueniretur, de
ci folis lunaeque motibus futuros constat calculos omnes prono-L '' nicos Tum quoque hoc assecutis multa adhuc deerant ne- iam r. cessaria ad Dam peritiam, quae Eclipsibus sufficeret praedicendis. qtie ad In motu solari nondum Xplorata odiaci Eccentri itas, non-be dum guori ridiaco anticipatio, nondum vel principium Wius ςm constitutum in Ariete, unde procederent supputationes ante Cleosyalum. Et plura adhuc in motibus lunae, qui plures praese ferrent Anomathis, et proinde tardiores progressus eXigerent, ut tandem accurate expedirentur. Itaque Eclipsium imperitiam
ii se a Stesichoro et Pindaro obseruauit Plinius. Et quidem rue, mos fuisse 'thagoraeos docet Geminus, qui de motibus Coele-sibus hypotheses excogitarint c. I. p. g. Nullae ergo erant Pythagoraeis antiquiores Sed solarium Eclipsi i obseruationes antiquiores erant, quam lunarium. Et solaritim tamen Eclipsium maturam parum compertam labebant Athenienses mitio bellii Peloponnesiaci. Inde iii terportenta belli malorum prae-nmaci requentiores, teXistimabat, solito Eois yes accenset Thu dides Nempe quia tum coepto Cycloi uetonico, attentiores erant
Eclipsibus obseruandis ipsi Athenienses, ut Cocli sui, qui primus M.
ωiluuia ciuilia proxima coelesibus induxisse prae se ferebat, vitia deprehenderent. Et sane Eclipses, quae sereno aere Observari poterant, obseruauit Thu dides, nec uisas tamen pro spatio tam diutino. Inde intelligimus, quam notia est et earum obseruatio, cum dignae monumentis publicis viderentur, quoties Occurrissent, quod antea Obseruatum non legimus Certe cum Epidaurios depraedaretur Pericles, Echipsi solari visa nemo erat in doctorum Atheniensium classe quin terreretur, nico X-cepto Pericle, qui causam eius didicerat a Praeceptore Anaxagora Contigit illa anno belli Peloponnesiaci a Per. Iul. 28 .sa ΑΠ pro nosti calculo. Et sane idiotice loquuntur de Eclipsibus
'' scriptores illius saeculi plerique quidem Herodorum X-cipio
549쪽
eipi atque Aristophanem. Lunarium autem Eclipsi um imperitia ira diuturni siem fuisse apud hos ipsos, de quibus loquor,
Athenienses, Obseruant veteres in clade Niciae Sitila, quae belli eiusdem anno contigit XIX. Per. Iul. gos Olymp. XCI. Nec enim erat in tanto exercitu Atheniensium vel uus, qui se, vel socios, a mali minis metu tueri pollit, causa Ebli sthi X plicata, ut fecit postea in caus: Romanorum malli Stilpicius Galius fatali proelio in Perseum anno V. C. Wrr. 86. Vari tamen de illo ipso Galgi facto loquuntur auctores. s. ar. Sic equidem Plutarchus quasi in omine Ecli is averruncando l/, inius
partes sui sient solium Aemili lauti nullae aut in prorsus RGq. Sulpicii Galli Sic alii quasi Eclipsin non pria edixerit Sulpicius, ' ργ
sed motum inde ortum Xercitus, cim inclipsis euuuciata, sustu Iesu i byterit. Ita Valerius Maximus et Pit intilianus bed Liuio po ita praediastentior, qhi praedictam a Sulpicio Echra lunae testatur γ, de ce/ἰ O eque ea monitos in concione milites antea, quam contingeret noe Ierim quit proxuna, ne quι id pro Ortcnt accipe et ab GaIisy;
hora secunda inque ad quartam horam vociis limam defcturum etiam eseu Id quia naturali ordine satis temporibus fiat, et sciri ante umet praedici pose Susti agantur Liuio Plinius et Frontinus imo' '
rapta tam accurate delignata, Vt mrui militi et suem Uris S noua in . limitibus concluserit, ad eundem plane modum, quo etiam ho- Antidierni concludere solent Astronomi Maxime vero omnium qu uersus agatur compositum a Lupicis de hoc argumento volumen, γλ teste Plinio F , quo scilicet rationes ediderit, quibus Eci suiu hi, quais
ruram antea praeuide=it Primum ergo Roma vi generis alium cum ar- agnoscit Plinius, qui defectus triuisiue rationem in vulgus exi xu D Hlalerit. Et sane rei novitatem arguit Romu noraren militum adnii ''ς ς ε
ratio, quibus cum euentus respondisset Gulli pientia prope pessu,
diuina videbatur Arguit, quod composito volumine proden- sit, δε dae fuerint rationes, quibus euentus tam mirabilis praescientiam νιφ' se fuisset consecutus quod sane volumen pro perpetu haben- .s dum erat rei monumento. 'Maoc vero, inqui ES, tantummodo e in , a apud Romanos Graecis etiam rem nouam fuisse docent, quae scii hi intentis Liuius de Macedonibus Macedo)ras, inquit, ut trise prodigium occa. deduce sum Regni perniciemque gentis portendens mouit nec al te va '
res , amor vlulatusque tu coris Macedonum fuit, donec luna usuam lucem emersit. Nec enim est credibile, ut, quod caeteris 3 iu. Graecis compertum suerat, id solos latuerit accedonas. Eruit oui V enim profecto studiorum patroni indulgentissimi eges Mace donum. Archelaus, Alexander Magnus, Demetrius Poliorcetes, s*l si . Antigonur Et proprios Macedonum prologos, proprii ina lite JI', 'Parapegma agnoscit Plinius iam dicamus de Graecis aliis, qui Perseo fauebant in communi gentis causa aduersus et a Roma-
550쪽
RO1nanos Cur itaque soli expauescerent Macedones, si causam ipsi is comperiam habuissent, quam ciuibus suis Romanis prodiderat Sulpicius: Quae metum Romanis, cum nunciarCtur, ademit, cur non similiter ademit Macedonibus Contra hieidem videirnis doctos secis Macedones, quod facere solebant Eclipstium imperiti. Similia metus signa ediderunt in Eclipsi Psericlis, de quibus supra, milites. Similia in clades Niciae Sicula Athenienses. Clamores quidem hic legimus metus indices, quales erant certe ululatus. Non legimu aera, aut crepitacula, aut
aliquos istiusmodi organorum inauimatorum sonos, quorum sullerat in tara Omine uerruncando. Eo tamen spectasse verisimile est ipsos illos clamores, qui mox desierint, cum luna iusuam lucem emersi et Demium certe tandem illo clamore metum, quasi omiue expiato Ostenmit ardor ille pugnandi, qui die prori, mo apparuit in exercitu Macedonum. Laboranti incantamentis lunae ita se occursuros existimabant post sabulam Aglaonices, s Plo Hegetoris aliae, Thegsalae, quae si se lunam e coelo veneficiis h deducsuram venditabat. Eam certe Eclipsitam etiam praedicen-d . darum artEm tenui Te oportet, quae tamen vulgus Thessalorum coni ut latuerit, ut Eclipses a se praeuisas suis tribueret incantamentis, et de eamque de se vulgo haberi Opinionem sequoretur. Imo rara. οςiisa admodum fuerit necesse est apud alios quoque Graecos Eclis um doctrina, cum haec reiptillicae tam damnosa reciperetur opinio, quae militum animos reprimeret, minusque de victoria fidentes faceret. Tam enim grata futura aliis rebus publicis praesularum illarum detectio, quam Romanis, et diuina detectoris apientia tam praedicanda, qui merum reipublicae noxium ademisset, quam praedicatam vidimus a Romanis supientiam illam Sulpici Galli Certum ergo patriae cornmodum, et, uncti inde consecutura erat, certa tiam mercedis exspectatio, effectura erant, ne diu lateret peritia illa lunarium clipsium, nec in publicum emanaret, si plures illius compotes fui sient. Proinde primis inuentarum iuuarium Eclipsitum initiis vixerit oportet Aglaonice, cum vulgi supersitioni, pariter ac siimplicitati, ita posset illudere Serius, ut videtur, his, in quibus iam versamur, Persei Macedonis temporibus. Ita certe, si aeneis crepitaculi inueniendis occasionem dederit, quae nulla tum inuenta fuisse videntur. Nec enim de aliis, quam lunae, Eclipsibus sucum fecisse dicitur Aglaonice. Nec est profecto verisimile, si qua
suis1ut passim in Thesialia recepta lanarium Eclipsi uis doctrina,
nec tamen ullam fuit te in Macedonia. Ita rem fuisse praeterea suspicio est o Pharmacetitrii Theocriti et Virgilii inuicem collatis. Virarili saeculo recepta vulgo erat Opini de Iuua cases6 Vir minibus coelo deducenda. Itaque si illius meminit. Hii Theocrito,