장음표시 사용
531쪽
m ab Ai ti. sententiam Miditae urbis illo vetericum a Var-
ii retrorsum ariu in cal- Ianuarii adat ob ni iri ad
532쪽
ui ob Kalendarium ad Solis lationes eXigeret ipse Iulius qui tamen,
sexu uix dum adlauc mos essent Cycli lunares, quotaianis mutabantur,
E, atque aliis aliisque respondebant diebus tiliani, sed vero Epoelia dies XI Kal. Maias in lu=uiri Kalendario quo dies psili in
scilicet uniuersum XXIX. tantummodo numerabantur dies erat Aprilis Varro iion XXI. sed duntaXat XX. Miratur hic Phuarchus, cum suo /ss' ' ulo raro admodum Graecis mensibus lunaribus Romani menses
responderint, quo casu sit factum, ut in τριακάδα incideret dies ille Aprilis Romani xx. Quasi ver exspectari possit, ut cum
Inensibus moribus conuenirent, quales erant Plutarchi seculo, flares. Tantum aberat, ut, cum solares sent Romanorum
menses, hoc fuerit Xspectandum, ut ne quidem tum sperari potuerit, cum Romanis pariterae Graecis ciuiles menses essent in usu lunares. Alii enim erant utrisque atque inuicem diuersissimi menses Mercalares, quique foli per se lassicereiar, ne sere viaquam, praeterquam in Cycli initio, concurretent Ciuilia virobique seu Plenilunia, seu etiam Novilunia Romanis enim nullos unquam Intercalares, praeterquam mutilos fuisse legimus,
qui lunae rationes, quot mensibus aequare non poterant, de ipsi a veris, quae credebantur, mensium lunarim rationibus dbversi, ut pares uuas res tantummodo quaterni essicerent. A eebat praeterea Romanorum menses a veris coeli Noviluniis alia
quoque illa Romauorum supersitio, qua menss, excepto F bruario, Cliquos Omnes dierum fecerint vel XXXI, et XXIX. propter numeri imparis religionem. Perperam ergo Auctores
suos intellexit Plutarchur, si quidem ita intellexerit, quasi ullae
fuissent in Romanorum mensium s=ie τριακάne, seu quasi inmensis Romani diem XXX incurrere potuerint Palilia, quae, dum recepti essent menses lunares, Aprilis Ciuilis diei XX con' venis vidimus. Alios autem praeter mensium dies vlumos cur, quaeso, mirum crederet, si in Graecorum τριακάδαο inciderent Hoc certe non volebant consulti a Varro=ie de urbis die Nataliri Asrologi Id autem tantummodo obseruabant, diem Rc .mani mensis non XXX in Graeci mensis τριακάδα nihilominus incidisse, non Romanam aliquam fuisse, ut putauit Plutarchus, wουμηνίαν. in tantundem vale hat apud Graeco illos Astiologos
3ου ιηνία, quod τριακας, nec de alio mense, quam Graeco, utramque
vocem intelligebant. Hoc scilicet consilio, ut συZυνια tum fuisse colligerent. Hoc enim ad urbis conditae dignitatem pediare credebant Astrologi, si Natalem συζυγία insignitam haberet. Maxime vero, si υζυγία illa fuistet etiam Ecliptica Verani auis rem συζυγίαν tunc fuisse colligebant, quod consulto Cycli Meronici Kalendario, Aprilis diem illum XX in Graecam τριακαδα
incidule animaduerterent. Eclipticam autem συζωγίαν fuisse nOII aliundo
533쪽
aliunde colligebant, quam quod ipsi a se visam ab AMAmacho memoratam legi sent, vel ciba eius in eam sen entiam interpretati sui sient, quae illi verba ad halae ipsam cotidita ex rhis Romanire συζυγIα, 1 et Olertiat. Aprilis nutem dictu ex illo veteriluuari calendario colligebant, quod satis ottim erat cum a Var-' one consulerentur Astronomi Quaeramus ergo idem ille dies Aprilis X. quotus fuerit in calendari Iuliano annus urbis On. dita Varronianus primus, idem inest et piis Romani retrorsum supputati XXI. erat. Ad finem anni XX num orabantur in caticulo lanari dies 76aa. Addantur dies ab initio Ianuarii ad Aprilis XX Io 8. Fient in uniuersum 773o. In calculo 1ὴL1 ad finem anni superioris Tabula Appendicis ad Praelech Cim lauari v. dies X hibet 76 II. Hi e praedicto numero subducti mliquos acient dies It 9. qui ad diem Aprilis XXVII i. pertingunt
in calendario Iuliano. Ita certe hoc anno Epochae Vurroniano
primo, quem bissextilem esse constat. Et sano anno et Meroniciis XXXV. qui anno illi Varroniano in nostiis hisce, quas iam damus, Tabulis respondet in illum eundem diem Aprilir
Iuliani xxv ni indidit uir chionis Attici τριακα ατρεκήρ, Pro sententia Plutarchi Graecam enim ab eo intelligi τριακαῆα, Osten. dunt non ea modo, quae iam diximus, verun etiam Oppositio illa, quae Romanae κουμκάα contra distinguitur in verbis praedistis:
εχουσι. Hoc certe in loco tantundem valet νουμηυία, quod eta κας, ut dixi. Quod scilicet τριακαδε 79α haherentur Et νε , in con finio sitae veteris nouaeque lunae, ad utramuis proinde referendae. Ita se habebat haec ipsa, de qua loquimur, τριακας Mu-vchionis. Prior enim illius dici Romanae pars a media nocte ad sequentem folis occastim ad diem ultimum specta ha Muυ-ehionis Attici posterior autem, folis occ fu ad noctem sequentem mediam, ad Thargelionis Attici diem I. ut e nostris tabulis apparet. Sic etiam manifestum est, pro his saltem hypothesibus, urbis sundamenta iacta est Graeci mensis τριακάδι, quippe quae partem νυχθημέρου lucidam uniuersam complecteretur, non autem equentis triensis Graeci lunaris ουμηνία. Sic recte εαρι αρχομινα Vrbom conditam imputarit auctor Graecus, qui diem cum Graeco colendario contulerat. Nempe pro eXemplo
T cydidis accuratiis me. Illum enim Otiam ostendimus rem gestam ad Plataeam I. Belli Pelopoumsiaci anno 1ρι tribuisto ἁρχομένω, quae tamen ipsa similiter Mun chionis τριακάδε contigerit. Quod scilicet mensis Vernalis primi limites non X ce si siet. Erat autem hic quoque annus Cycli Metonici CXXXV.
quo Romam conditam pro Varronis sentetitia statuimus, communis pariter ac ille Cocti I de quo egit loco illo Thucydides, ut Ff a Proindσ
534쪽
proinde ad neuti ius Ver accesseii Elaphebolion. Et sane ad
Varronianam Epocham potius resistendae sunt illae Astronomorum coniecturae. Consultos enim a Varrone legimus de atino Vrbis Natalitio Aytronomo , non item ab ali aliquo alteriuscuiusuis Epochae auctore. Imo annum ipsi Vesignat Plutarchus, quo συζυγία illa contigerit, plane eundem, cui conueniunt Palilia Varroniana, tertium nempe Obmpiadis 'I. Si accurate haec Omnia conueniunt, ut vix equidem dubitare possim, quin hoc ipsum in animo habuerit, quicunque demum is fuerit, cuius fidem secutus fuerit, hac in causa, Plutarchus. . Io. Addit Plutarchus, post verba modo recitata, Use συνοδον ἐκ-
si usuis. Ita scripsisse auctores Plutarcho vetustiores, propter Plutarchise, cum ipsius testimonium, existimo. Sic itidem jen coaevos et a rim' rone consultos A tronomos, de eo vero mihi non facile persua- γὰρ eoi deo. Iriiugo uuam tu in fuiste e Tarrutii Vorroniani fide traditi egere ' Cicero de diuinatione. Eclipticam fuisse συζυγίαν non dicit. Eo- Veteres deni reete, ut existimo, Sotivi verba retulit et auius, cum solea De tunc in Tauro versante, lunam scribit in Libra fuisse. Hic etiam iii Dium Graecis illius sententiae auctoribus legerat L ζυγω tunc fuisse L imum Male tamen vocem illam interpretatus est de Libra, quod Graeci signum illud υγον appellarent. Inde factum, ut Luna soli non contu geretur, sed opponeretur; et si qua sciasset D si s ut Lunae potius uerit, quam Solis. Sedicissis nussius meminit vel ipse Solinus, nec aliud ex auctoribus hausisse videtur, quam quod Cicero rectius ad coniunctionem retulerit Lnim Eclipticam. Nec enim est, cur utrumuis iaciturum existim semus, si qua fuissent in hac coniunctione vestigia Eclipsi M,ctum ea magis ad Romuli ipsius dignitatem spectarent, urbi ue Ro-3 Diψ manae. Firmat suspicionem nostram Dion stius, in qui cum Opi- nionis de Romuli Diuiuitate ex his 'ciis sibus argumenta peteret, illarum meminerit, quae in illiu conceptione obituque Ontigisse dicerentur, non item huius, qua Vrbis ab eo conditae Natales insignes socerit, futurique illius incrementi omen suExit. Hoc ergo iuniorum ratiociniis debuisse ut Plutarchum, qui exinde obuiis fuisse collegerint, quod continctionem saltem tunc Lunae cum Sole etiam vero es agnouerint et quod
Eetipsis mentionem in Antimacho se reperiise arbitrarentur, quam illi ad Urbis Romanae Natales retulerint, suis freti ratiociniis, non verbis Antimachi. Ea enim prosecto si diserta fuistsent, cur quaeso verba pia Antimachi, i more suo, Plutar-ehus in medium non adduxit Verba εἰδευοι Ιουτο id innuere
videntur, iudice Plutarcho Eclipsin illam non innotuisse utimacho,
535쪽
macho, sed in ea ipsos visneyententia, quasi innotuisset. Quid
sibi autem vult vox illa ιθευαι Num ab ipso Aurimacho oculis
usurpatam sui sie, quae sub Romulo fuisse fertur Eclipsin Sed
ferior erat certe Antimachus poeta, quam ut Eclipsis Vrhi condirae coaevae testis idoneus esse potuerit. Antiquior quidem Platone, Comicum intelligo Dionem iunior tamen annas de et Stesimbroto, quippe qui fuerit eorum discipulus, ut nos docet nidas. Si bosius ille fuerit Stesmbrotus, qui Qv ovi coaevus erat, vel inde discimus, quam Romulo par esse non potuerit Stesimbroto iunior Antimachus. Estque sane aetas illa idorrea,
ut cum poeta Platone conferretur. Sic tamen vico ersa antiquior fuisset Antimachus, quam ut Eclipsis naturam a tenebris alia aliqua de causa oriundis accurate internosceret. Stesicho xum eri et indurum latuisse obseruauit Plinius. Multo I si 'magis et Antimachum, si par Romulo fuisse concederetur. Sit . quid ergo de Eclias illa resciverit Antimachus, id e monumentis
illum hausisse oportebat Romulo coaevis. Proserantur ergo tubulae. Sed nullas reperient quae vel iam sint, vel quae etiamoliun fuerint, e quibus haec discere potuerit Anti=nachus. Nullas prorsus Vrbi conditae coaeva Asronomorum Obseruationes ante initium Nabonasari. Nullas certe, quarum me se diesue certi designari posent, cum ne quidem anni sermam XPloratam haberent posteri, qui Romulo regnante obtinuerit, Iolaris fuerit, an lunaris mensum denorum, an duodenorum cum ii quidem Parapegmata his temporibus vlla essent, unde procederent supputationes in posterum ducendae, ut nos docet 3 Diodorus. Ea nulla tum fuisse probant, quae modo diXimuS. Nee enim, si fuissent, necesse non esset, ut per CVclum Varronis tempore receptum de Palilibtis Romia iudicarent, quem tamen Coclum multo recentiorem Romulo ipsi etiam agnouerunt. Non esset necesse, ut Cycliam adhiberent Metonicum, aut forinam anni mensitimque ab ovo ream consulti a Varrone Uronomi. ImO oviulo recentiorem Eclipsium doctrinam, apud ipsos etiam suis Graecos nostra probat Asronomiae historia, a quibus tamen multo adhuc serius emanauit ad Romanos.
Nec sane conuenit Palilibus a nobis assignatis April. XXVIII. Eclipsis illa, cuius meminerit Mulierus Maii XXvI. Nec PrO- indo soliciti esses debemus, cum nihil occurrat in Historia certum, quo Bugia illa proh etur Ecliptica. Eatiocinio hoc fallacissimo debebatur de Eclipsi , cuius meminerit Antimachus, non calculis
oro uomicis accuratis. Ne quidem constat, ullusne merit a
culorum usus, vel minus accurate positorum. N im Gram uaricos
illa sapiunt magis, quam Asronomos. Sed facile condonari Potuit hic error iunioribus Grammaticis a longinquo admodum in-
536쪽
teruallo ratiocinantibus. Non tamen adeo sacilis error, seu Varroni seu Tarrutro in Cycli veteris luia aris Romani Graecique rationibus inuicem conserendis ViXit enim uterque, cum annorum ciuilium Cycli utrobique Obtinerent, tam apud Graecos, quam Romanos, non alii utique, quam mira res Hinc itaque aliud lucrati sumus exemplum Cyeli Metonici retrorsum supputati, quo tabulae nostrae egregie comprobantur Cycli utriusque, tam scilicet Metonici veteris, quam lunaris etiam Romani. Sunt ergo haec Palilia, quae diX i. saltem pro mente am
. I i. Turbant tamen torum alia de Romulo eiusdem Plutarchi
μενοι reo 2Dου Nullo modo conueniunt ale cum rationibus bis is imosis datis, qua Varronianas esse probauimus Sic Thoth notatim ex bilis rationem habeamus, sic anno Per Iulian. 396 I. qui Epο--xx chae Varronianae primus erat dies Pharvivi hi a X. idem fuerit, Octobris Iuliani v toto coelo a P. 7lilibus tum recep:is diuersus legi pariter, a Varronianas Hane tamen lententiam Lari ut o DIGTarru nrano tribuit Plutarchus, quom auctorem Varroni fuisse constat ius,Oct nouae de Urbis condito Epoeba sententiae. Quod porro Pali- V, J V uia in Graecam reiciuάδα illo anno inciderint, cui, quaeso, potius,hi iX. Obseruatum arbitrabimur, quam Tarruit Mathematico, artis
ibi in Genethliacae perito Nec enim ad Historiam Vrbis spectabat libra illa Oh soruatio, sed ad auguria ex illius Natalibus capienda pro ' i-R Astrologiae illius praeceptis, quam appellant Iudiciariam. Sed
vero ea si fuerit a Tarνutio, haec cerae ab eodem esse nou potuit Saltem eidem conuenire non potuit anno Iuliano. TO , sterior enim pars anni Per Iuliauae 396i ad Obmpiadis specta bat VI annum . Metonicae autem Periodi I 36 quo dies octo. bris IV in Muemacierionis Attici diem incidit II. vel proprer exemtilem a X. ii diem eiusdem XIII. neutro modo in συζυγίαν, seu τριακαδα. Superiori a victinania Per. Iul. 396o. Per Mepouic. 33s inchoato in Boedromionis Attici τριακαδα conuenit satis accurate, pro diei itici parte priori, Ipro posteriori autem in Maemacterionis Attici diem I. Tenapus hoc Eclipsi satis commodum, si et nodus respondi siet, pro veterum Apronomorum ο-33 Plin. ctrina. Sic enim scribit 33 Plinium: Solis dejectum non nisi nouis N H. L shia primaue feri Lima, quod vocant coitum. Paulo aliter 'i
Εshm ori v. Vterque pro A pronomorum Atheniensium sententia, et de M- Astr. c. i. tendario Attico intelligendus est, nec ali illo, quam Metonico, proinde quod proXime ad veras Stilis Lunaeque rationes, pro illo-rcim Apronomorum sententia, censuit accedere Diodorus. Facile autem concili xi poterit cum Plinio Geminus Tei ικαῖος enim
537쪽
ἔνη et νέαν propterea videtur appellasse Solori, quod in mensibus pleriis Lusa a veteri acceia batur, in cauis nouae. Inde sa- Elum, Ut ς' καῖα et ευουμνία, hoc ipso in loco pro eodem habuerit Plutarchus, quod saepe illas coincidere obseruas et Poterant ergo i ii diem Pharmuthi IX. pro 'rbis Natalitio habere, qui id num in animo habebant, Graecam fuisse, cum Vrbs conderetur, τρια eοα; non item Palilia fuisse, in uno τριακα ines-derit. Id autem oblitum Tarrulium Varronianum mihi sacile non perscia deo. Illum potius obseruasse crediderim, quod nostrae tabulae pro secto, tum recepto, vorum fuisse docent, in Graecum τριακάδα inoinan illius anni cincidisse in lilia. Nisi sortassis eo illum artis cute fiducia impulerit, ut sententiam apud suos ciues de Palilibus urbis natalutis receptissimam arii suae aduersantem ex arte sua corrigendam eXistimarit. Fieri quidem ita potuit, sic tamen, ut hoc Varroni suo non persuaserit, eum Nato liliis suis Palilibus non defuerit τριακας, quae etiamias in futurae felicitatis omen verti possit. Non temere sanctita edidisse Tarrulium forte existimabimus, quod nimiam eius 6duciam Plutarchus ipse perstrin X erit: εἶ μαλα τεθαἰ λως inquit, o αυδρείως πες, ς νατο Sic mensibus aliquot Romam, quam fecerit Varro, antiquiorem crediderit Tarrulius, in eodem quidem anno Attico Obmpiadis VI. g. superiori tamen anno Iuliano Per Iulianae 396O Fauet certe, ut res ita fuisse potuerit, illa ipsa, quae in diem Pharmuthi IX. inciderit, Opportuna τρια- καα Faciet Manilius, qui sub Libra conditam Romam asserit, fretus Tarrulii Astrologi et ex artis suae Astrologicae rationibus arcessito, iudicio. is sorte ad nouam Romam ab Avclio restauratam, a quo ipse alter Romulus appellatus est, ea retulerit Manilius. Augusium enim tib Libra natum alibi tostpndimus 3 Disi Fauet denique, quod Lunam in Libra, ct .m Roma conderetur, ' icrediderit fuisse Solinus. Quod enim tunc Solem ut Tauro, qui uel Aprili respondet, fuisse scribit, errasse eum ostendit in permiscendis utriusque, tam Varronis, luam Tarrurii, rationibus. N m enim et , quod quidem sciam, qui unam Soli tunc oppostam crediderit, aut Eclipsi Lunae, quae sine oppo sitione esse Pocta erit. Propius quidem ad Palilia Romana accedet dies Pham Mihi ix. si a Thoth fixo calculus ducatur, quod proinde placuit' lasano Scaluero. Sed ne quidem ita conueniet accurate. Aprilis enim istiani diei conueniet tantummodo III hoc anno Bissextili Per. Iul. 396 i. Sed Thoth fixum ne quidem attigit Vo3Fo. Ne dum tum attigit, cum de Romanae rhis Natalibus Tarru-rium consuleret Meminit etaim huius armuti sententiae νcero, de Lunae iugo, cum Roma conderetur, multis ante Epin
538쪽
. Iet. Iam videamus de reliquis Tarruli Epochis. . Sic ergo de
εςβρή ὀ baro αe Conceptio Romuli ut cum Iano II. Obmpiadis primoi, committi possit vel anno Peri0di Iul. 39 a contigerit Oportet,
Omnino Anno P ei. Iul. 39 I. Tholi Martii Iulioni die coepit 1 v. Cholae Aegyptiae dies II 3. erat. Demantur ergo Martio Iulianonis se. die tres Reliqui eruit Martii die a 3. His additi dies Aprilis nisuis. IO Maii 3 et Iunii 24. num pruna praedictum conficient accuratissimae. Hoc autem ipso die miti Iuliani xxiv. Eclipsiu fuisse Solis obseruauit Astronomus Mulierus. Conuenitque cum PD-36 Dio tarcho hae etiam de Eclipsi si Dion us, qui tamen Eclipsi iiii IsLII, Palilibus 1 his natalitiis nullam memorat. . Proinde verisimile '' si est non o alenda, io, sed e calculo, hane συζυγία Eclipticam ab ipso faciam e se Tarrurio. τριακάδα nullam Obseruauit hoc ita loco Tarrulius, quod tamen secit in Palilibus Varronianis. Inde
innuitur, vera in hanc ficti iri Solis, quae υουμ, υιας erat κατα σελήνην, non tamen τριακαδος, aut νουμηυια fuisse ciuitis, pro Kalendario ciuili Metonico dic enim Cycli Meronici initi νουμημιαηκατα σελήrisu a ciuila Hia κνία distin Yit ipse Thu rides, ut alibi ostendimus Roci . hahent totalae nostrae Cycli Meronicii
quae diem Atticum, qui dici Thoth κ III. responderit, non conferunt in mensis Attici τριακαδα, ut nec coaeua arrvii Kalendaria. Nee tamen longe a τριακάοι remouent, cum diem Iunii
Iuliani xxiv. Solivi oriouis Attici diei penultimo tribuunt, vel, ad summum, antepenultimo, ut be pe contigisse obseruauimus in mensibus Metonici vel lunaribus. ec sane quicquam Oh- stare video, quo minus verissi a fuerit, pro Tari uti mente, haecia Osi lia supputatio, nisi quod 1 v. primae Obmpiadis anno sic conueniet dies lavi Iuliani xxiv. non autem Iecundae Olympia' di anno primo, ut volebat, pro Tarrutis sententia, Plutarchus. Meliusne ergo se habesbit, si ad annum Iulianum sequentemPUI Iul. 39 g. retulerimus Non sane. Vnici diei discrimen erit. ut tam Iunii Iuliani diei tantummodo xXH1. conueniat dies Cho ac Aegyptiaci xxxii. Erit ille dies Scisophoriovis Attici IX. longi isque distabit, quam antea, a quocunque ouiluuio, seu ciuili, sesu ne ii bdultoque adhuc magis a Noviluni ecliptico. Propius ergo ad rationes Tarruli accedit annus ille tulianus prior Nec incommode dicemus, Noviluniun illud clipticum, pro consilio Meronis, ad quentem spectare Hecatombaeouem,
licet, qua paribus ιςbui erant internostendi me=sses, Scirophorioni
539쪽
rioni praecedenti fuerit accensitum. Hoc enim ostendit raomen ipsum, seu Latinunt ovilunii, seu Graecum ε μηνίας, Lunae fuisse potius, quam inchoabat, nouae, quam vereris, quam sequebatur iam penitus terminatam. Recte ergo illud proprimo sequentis anni lunaris Nouilunio habebant Astio nomi qualis hie erat Tari citius, qui calculis uti solent accurati iii mis. Si eannus ille erit Olymp. a. primus, qua quidem an1ri Olympiadum perativas Atticas inuicem distinguendi erant. Fieri denique potest, ut in hac Proleptica Cycli Metonici supputation P, dies, qui pro Casini calculo demendi erant, Astronomi detra Xerint Sic fieret, ut non longe discesserint a ciuili Hecatombaeonii
Nouilunio, quod non tamen fuerit eclipticum. Vocem παυτε-
λως, si quidem acceperit a Tarruti Plutarchus, ita intelligendam arbitror, non quasi lucis uiuersae Sol iacturam fecerit,
quod falsissimum uili docent tabulae astronomicae sed quod nihil deesset necessarium ad integram cissis naturam absolvendam. Opposuit nimirum τριακαδ, cum Roma conderetur, minime Eclipticae. Deerat enim nodus plane necessarius, ut ii sua quoque era τριακάδι, Luna Solis lucem a nobis interciperet,
quem tamen hic praeterea ad bisse significauit illa voce Turru-rius. Hi ne autem illud obseruandum, ut menti Tarruli respondeamus, non aliam sufficere τριακαδκ, quam quae luisset etiam reuera Ecliptica. Pergo iam, ut Ostendam, quam, quae irri, cum sequenti II. bus, quia inde pendent, accurate conueniant. A Plutarctas si
pro dictis Tarrulii rationibus, in lucem editum fuiste Thori tua se,. Aes ysiti ci siquentis die XXI. Interuallum est forma Epochae iv. Nabo uagoreae dierum 273 Simile inter utillum est inter Iunii pro en-XX iv. anni praediti et Martii sequentis diem similiter xxiv. ' anni Per. Iul. 39 3. quo proinde natum Romulum statuerit Tar-, iosis utius Utro hique nouem meusium spatiun est in puerperiis nempe receptisIimum Nescio, ecquid ominis inde captarit Tarrulius, Aequ/quod die ipsa sol illi apud ciues suos Romanos recepti conce-'z qpius fuserit ciuitatis Conditor Id si fecerit, consentaneum. um .exat, ut Natiuitatem Romuli contulerit in Aequinoctium . Nihil enim horum ex Historicis monumentis hausit Tarrulius, sede calculis duntaxat astronomicis Cur itaque non uno saltem
die calcia in suorum a actiorem fecit, ut in Romanum incurreret Aequinoct um, Martii Iuli an diem xv Non equidem absurde orte suspicabimur causam fuisse, quod in ipsum ilium
diem Marti xxiv. contulerint A pronomi ut ita puncta Cardinalia omnia non quidem in alendarum dies octauos, sed in Uenkm dies inciderent XXI v. ut mos erat apud ipsos etiam
540쪽
tet te Parapegmatis sum etiam apud Romanos fuisse docet Plinius. Maxime vero cum nondum suum constituisset Iulius Nee sane verisii nil eli, formam anni a Caesare nouatam, cum consuleret Varro Tarrulium. Brumam ceret Chaldaeos ad Decembrisses G- diem xi V. retulisse testatur Oluna ella, Nono inquit Ca-ι Mi nnuarias Brumale folpitium, sciit Cbaldaei obseruant Nee aliter se rem in hoc etiam cardine habuisse idem innuit his
verbis: IX et VIII. Calend. April. laquinoctium vernum tempestatem signific.it Duplex legimus hoc in loco Aequinoctium pariter ac dupΓcem in Decembri rumam. Quidni igitur hie quoque alterum fuerit a Chaldaeis Id si verum, iam vel inde intelligemus, quam fuerit illo ipso nomine gratum li/oris
Tarratio in Chaldaeorum arte vorsatissimo. Nescio item, an non, qui adeo accurato τριακαῖαι obseruari et Ecli es, hoc certe huius anni die neutram fuisse innuat, quod neutram fuisse asserat. Id quoque verum fuisse docent nostrae Cycli Metonici tabulae. Anno enim secti illius cxvii in diem naphebolionis Attici vi incidit dies Martii Iuliani XX1 v. ab utraque satis alienum. g. 4 Conuenit porro aetas, cum Vrbs conderetur, Romuli, sed ,' pro hypothesibus duntaxat Varronianis. I um illum octodecim tiIo, a/ιuorum fuisse agnoscunt Dion us et Eutropius, et qui utrum- cum Ur-vis recte exscripserunt Supponit etiam is tarchus, ut OX vi- hem coo dehimus Male imum fecundum et vigesimum tribuit auctor
h. Tullius de progenie Augusti sub noinine Messalae, qui sic orta
deo ν iis, quod non recte cepit, interpretatus fuerit annum duode-pothesi vicesimum Annus ille VIII anno Peri Od. Iulianae 396 I. ab-bus I a soluitur, Martii die similiter xxiv. Plane pro rationibus noli GF 'aliis quam Varronianis. . Tamen ante Palilia, quae nos iam adirie . diem Aprilis xviii retulimus Palilibus procedunt anni male Regni Sic AvIII. manuinasuperauit, cum inciperet regnare. DiouF
rui apta- ergo, hae II re, qui rarus apud Veteres eir, Scriptorum consen vit Diossus. Nec tamen aliunde, ni fallor, oriundus, quam ex his deusta natali Romuli cum Obmp. n. I. nectiendo rariociniis Sed cum S L Ιἰ- ratiocinia ab Historiis non satis caute internoscerent, inde sactum, ut ratiocinia ex Nothelsibus Varronianis perperam ad alienas a Varronis mente hypotheses e teres accommodauerint. Quasi nimirum in Palilibus etiam Capitolinis, Catonianis, Pol hia1ris, et Fabianis otiam, Romulus ansium egerit duntaXa XVIII. 3 L. Mia certe de pocli a Catoniuua sensit ' Dion itas. Cum pri-ς. 79 mum 6mulus et Remus rebus nouandis animos adiungerent, tum quoque laφὶ τα κτωκαιδεκα ἔτη illos fuisse dicit. Annum
ergo illum impisuerint cum Vrbem conderent. Conuenit calculus