Opera : Tatiani et Hippolyti

발행: 1829년

분량: 567페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

tu igitur in stellis, spiritus in angelis, spiritus in plantis, spiritus in hominibus, spiritus in animalibus; et quamvis unus et idem sit, habet tamen in se discrimina. tquo haec quidem nobis, non lingua nec probabili ratione nec sophistarum apparatu disserentibus, sed divinioris cujusdam vocis sermone utentibus, qui discere vultis, festinate. Et qui in Scytha monacharsim non despuitis, neque etiam nunc indignum vobis ducit ab his qui barbaricam disciplinam

Sequuntur, erudiri. Dogmata nostra saltem ut illam Babyloniorum divinationem adsciscito : aurem nobis dicentibus, saltem ut quercui vaticinanti, accommodate. Sunt haec quidem quae recensuimus, daemonum furentium strata gemata nostra autem doctrina sublimior, quam ut eam mundus p OS- sit comprehendere. XIII. Non os immortalis per se ipsa, O Graeci, animI, sed mortalis . Potest lamen eadem non mori. Oritur enim et dissolvitur cum corpore, si veritatem ignoret postea autem resurgit in sine mundi una cum corpore, Orten per

supplicia in immortalitate accipiens Rursus autem non moritur, etiamsi solvatur ad tempus, si Dei cognitione instructa sit Per se enim nihil aliud est quam tenebrae, nec quidquam in ea luminosum. At quo id ipsum est quod dicitur: ΤΟ - , nebrae lucem non comprehenderunt An eque enim anima spiritum servavit, sed ab eo sorvata est, ct lux tenebras apprehendit. Est autem Verbum divina luc tenebrae vero imperita anima. Quapropter si degat solitaria, deorsum ad

materiam Vergit, una cum carne moriens Cium divino au-

Mula immortalitatem an iniae a Tatiano everti existina ant. Sed praeterdicta in Dial cum Tryph. S. I iist. n. vi R. P. Maran in Prael . Observat, Tatianum non eam animae inmortalitatem denegare qua ex Dei voluiit te et Oumipotentia dependeat, sed quae ipsius animae viribus et naturae tribuatur: nam, ut ex toto contextu patet, animae mortem interpretati irri in dissolii tionem, et iti structionem, sed peccatu iii. t vitiosum rerum

22쪽

lom Spiritu copulata, non caret auxilio, sed e ascendit, quo deducitur a Spiritu. Hujus ni in sedes in supernis

istius generatio in inferioribus locis. Λ initio quidem Spiritus animae convictor erat; sed eam sequi nolentem deseruit. Illa autem cum ejus virtutis quasdam eluti scintillulas retineret, sed ab eo separata intueri res sublimiores non posset duin Deum quaerit, opinionis errore multos ostinxit, doli artifices daemones sequens. Porro Spiritus Dei non omnibus inest, sed in quibusdam justo viventibus residens et

Cum eorum nimo Complicatus, per praedictiones caeteris

animabus res absconditas nuntiavit. Atque illae quidem quae sapientiae paruerunt, cognatum sibi Spiritiim attraxere: quae vero non paruerunt et ministrum Dei passi Pejecerunt, cum Deo potius deprehensae sunt pugnure, qu3m Um Colere. XIV. Tales et vos estis, o Graeci lingua quidem expoliti, mente autem absurdi ac multorum principatum potiusquam unius professi estis, dum daemones, quasi praepotentes essent, statuitis assectari Quemadmodum enim latro, cum inhumanus sit, audacia solet similes sui domare; sic daemones ad summam improbitatem progressi solitarias apud vos animas ignoration et inanibus visis deceperunt. Qui qui dem non facito moriuntur, sunt enim carnis experteS, sed viventes mortis institula profitentur, toties nimirum et ipsi morientes quoties ad poccundum sectatore Suos erudiunt. Itaque quod nunc praecipuum illis est, ut similiter ac homines non moriantur, id eis adfuturum est, quando supplici stra dentur; neque tunc vitae aeternae participes erunt, sed mortem quamdam in immortalitate sortientur. Quemad modum enim nos, quibus nunc sacile mori contingit, postea cum voluptate immortalitatem, Vel dolorem cum immortalitate porcipimus sic et daemones, qui praesenti vita ad peccandum abutuntur, ac per totam Vitam moriuntur, rursus

immortalitatem habebunt, eamdem quidem ac dum vive

23쪽

roni, si alii nitioni similem illorum hominiim qui ex animi sui sententia gessero quidquid viventibus daemones praescripsemini. An non nim hominibus pauciores peccatorum spocles ob vili brevitatem stlorescunt; pra dictis autem dae Dionibus ob infinitum aevum magis occaro contingit PXV. Jam vero oport0t, ut quod habentes amisimus, id nunc quo ramus, et animam cum Spiritu sancto copulemus t ad conjunctionem cum Deo nitamur. Non igitur simplex est hominum unima, sed ex multis partibus constat . Est enim composita, ita ut o corpus manifesta sat Neque enim unquam ipsa sinu corpore apparuerit; nec caro rosurgit sino anima. Est enim homo, non, ii quidam instar corvorum croci tantos decernunt, animal ratione utens, monlisit scientia capax iam ipsae secundum illos belluae menti sit scientis,capaces ostendentur Sohis autem homo imago

et similitudo Dei. Hominem autem dico non cum qui similiabollitis suciat, sed qui procul ab humani lato constitutus ad Deum pervenerit. Atque id quidem in libro do animalibus accuratius dissortii. Nunc autem id quod instat dissoron dum, quasi sit illi secundum Deiam imago et similitudo. Quod comparari non potest, nihil aliud os quam ipsumens inii id autem comparatur, nihil aliud quam quod simile

si Carnis quidem expers perfectus Deus homo autem, Vinculum os carnis animo : animam caro contino t. i tali sinitidum naturo specios, si se instar tompli habent.bilunior illi id incoliticus per legali in Spiritum. Si crolato non suo Pit tabernaculum, praestat homo bellu is sola ius articula in coetera vero j iisdem est nc illa vivendit: ilionis, ii qui non sit similitudo Dei. Porro armones om-

Sati explicat 'iii id nomin 1 corporis intelligat. Deinde tim solii Di sso lici-DMnem Contendit, inintia Spiritiis sanctiis habitat secus vero a belli iis distarc Pgato ubi spiritii gratiani coniniendat, D lioni in i iii ibo illi tali u a n OsCit, ii nisi adjuvetur a Spiriti sancto in vitii in il uti clii.

24쪽

nes nullam habent carnem, sed spiritalis est eis compages, ut ignis et aeris .ciis autem solis qui Spiritu Dei communiti

sunt, facile videri possunt etiam daemonum corpora caeteris Vero nequaquam, id est psychicis. Nam praestantius ab inseriore comprehendi non potest. Propterea ergo daemonum natura paenitentiae locum non habet. Sunt enim materiae et nequitiae quidam splendores Materia autem animam in servitutem redigere voluit ac secundum liberum arbitrium, isti quidem leges mortis hominibus tradiderunt homines

vero post immortalitatis acturam morte per idem obeunda mortem superaverunt, ac per paenitentiam Vocati eis con cessa secundum hunc Sermonem c Quoniam paulo minus, ab angelis imminuti sunt . ioles autem quisquis victus est rursus vincere, Si mortis caUSam repudiet. Quaenam autem illa sit facile perspicere possunt, qui immortalitatem

concupiscunt.

XVI. Daemones autem qui hominibus imperant, non sunt hominum animae. Quo enim pacto emcaces etiam post mor-lom fuerint Nisi sorte homo, quamdiu vivit, insipiens et invalidus est: mortuus emcaciore creditur praeditus potestate. Sed eos ita se non habet, ut alibi demonstravimus ac perdissicito est xistimare animam immortalem, quod CorporiSmembris impeditur, sagaciorem, cum X O migraVerit, fieri. Daemones enim, dum pro sua nequitia in homines debacchantur, deorsum Vergentes eorum animos variis et sallacibus machinationibus pervertunt, quo minus ad viam coelorum erigi possint. Sed nec ea nos latent quae in mundo sunt; et divina facile a nobis comprehendi possunt, si vis illa, quae animos immortales sucit, ad nos siccesserit. Viden tur autem et a psychicis daemones, a SeSe nonnunquam hominum adspectui exhibent vel ut aliquid esse existimentur, hi etiam aliquid tanquam inimicis noceant amici mala

Psal viri, 4.

25쪽

nunte pri editi, vel ut sui similibus causas ipsorum colen dorum innectant. Nam si possent, coelum ipsum profecto

cum caeteris rebus creatis subverterent. Nunc autem nequa

quam id saciunt neque enim possunt; sed materia inferiore materiam sibi similem oppugnant. Hos ergo si quis vincere velit, materiam repudiet Lorica enim Spiritus coelestis armatus servare poterit quidquid ab eo circumdatum fuerit. Habet quidem materia nostra morbos et tumultus, qui cum acciderint, eorum causas sibi daemones adscribunt, morbo invadenti supervenientes. Ipsi etiam interdum nequitiae suae tempestato habitum corporis nostri concutiunt; sed verbo Virtutis Dei percussi, discedunt eXterriti et aeger sanatur. XVII. De occultis enim secundum Democritum consensionibus et dissensionibus quid dicero habeamus, nisi id quod communi sermone contritum est, abderiloquum esse hominem Abderitam. Quemadmodum autem is a quo ei vitas illa nomen accepit, Herculis, ut serunt, amicus, ab equis Diomedis devoratus est; sic et iste, qui de mago Ostanc gloriatur, in die consummationis igni depascendus tradetur. Ac Vos quoque, nisi risum desinatis, eadem ac magi supplicia luetis. Quocirca velut ex loco excelso cla naaniem me Graeci, audite, nec cachinnando dementiam vestram in praeconem Veritatis transferte. on tollitur morbus per occultam dissensionem, nec furiosus polliculis appensis curatur. Sed daemones Ventitant et qui aegrotat et qui amaro se dicit, et qui dit et qui ulcisci cupit, hos capiunt adjutores Modus autem corum machinationis sic soliabol. Quemadmodum enim litterarum sigurae et versus qui ex eis constant, non possunt per se ipsa id quod cogi tutur et componitur demonstrare, sed sibi hominus signa cogitationum instituerunt, ex certa eorum Constructioni id percipientes cujus significandi causa etiam iit rarum ordo institutus est; similitor nec radicunt a Pi latos. PC

26쪽

nervorum et ossium appositiones per se ipsa quidquamissi ciunt, sed sunt dipemonum impiobitatis elementum, qui ad

quid valeret unumquodque illorum definierunt Ubi autem

vident consentire homines ut sibi per eas res ministretur, tunc supervenientes esticiunt ut sibi homines serviant. Quo modo enim honestum sit adulteriis ministrare, aut praeelarum auxilio adesse nonnullis ut oderint aut mutorio decorum attribuere furentium curationem ac non Deo Arte enim a Dei cultu homines avertunt, dum eos adducunt ut

herbis et radicibus sidem habeant Deus autem, si haec ad id

ossiciendum creasset quod hominibus libet, malarum sane rerum opifex esset. Verum ipse omnia bene se habentia creavit; sed daemonum intemperantia iis quae in mundo sunt, ad male agendum abusa est eorumque est nequitiae species, non persecti Dei. Quo enim pacto Vivus ego minime sim malus mei autem mortui, nihil gente me, re liquiae, quae non moventur, imo nec sentiunt, aliquid quod sontiatur siciunt Et qui morte miserrima mortuus St, quomodo poterit ad alterius ulitonem operam navaro Hoc enim si ita esset, multo mogis a se ipso proprium inimicum propulsaret : nam qui opem etiam aliis erre potest, multo magis sui ipsius ultor erit.

XVIII. Medicandi autem ratio ut quidquid ea continetur

ejusdem est artiscit. Nam si quis materia Curatur ei considens, multo mauis curabitur si ad virtutem Dei consuetiat. Quemadmodum enim ea quae nocent compositiones sunt mater ales, sic et quod sanant ejusdem sunt naturae. Quod si deteriorem materiam recusamus, Saepe nonnulli etiam per mala alicujus rei cum ulla conjunctionem mederi conantur, et mali ad bonum abutantur. Sed quemadmodum is qui cum latrone coenavit, etiamsi ipse non sit latro, quia lamen convivatus est, poenae sit particeps sic qui minimentalus ost, sed cum eo quod malum est implicatur, eoque

27쪽

ad opinatu in bonum iititur, propter commerciunt quod

ciun eo habuit, ii Deo judice condemnabitur. Cur enim qui maloria dispositioni credit, Deo non vult credere Aut quum ob causam ad potentiorem dominum non accedis, sed potius ipso tibi mederis, ut canis gramine, CPVUS Vipera, sus cancris uvialibus, leo sim iis Cur iis quod in mundo sinit divini latum tribuis Cur proximum Sanan S, beneficus vocaris Verbi potentiam sequere Non sanantiliaemones, sed arto homines capiunt et in servitutem redigunt. Ac recte admirandus ille imprimis ustinus eos latronibus similes esse declaravit. Quemadmodum enim nonnullos isti vivos capere solent, ac deinde suis eos pretio restitue re sic et qui existimantur dii, postquam nonnullorum corporibus obrepsere, ac deinde Opinionem praesen lice sui: per somnia secere, in publicum eos prodire jubent, ac omnibus spectantibus, cum rebus mundanis potiti suerint, ab aegris avolant, et morbo quom inflixerant deleto,h0minem pristinae valetudini restituunt. XIX. Caeterum vos qui haec non perspicitis, a nobis qui perspicimus, discite. Qui mortem a vobis contemni et animum nihil extra se quaerentem exerceri dicitis, Vostri enim philosophi tantuni absunt ab hoc studio, ut quotanni nonnulli a Romonorum rege sexcentos aureos occipi3nt, uti imiam ad rem utilem, sed ne gratis barbam promissam gerant. Crescens quidem ille, qui in magna urbe nidum Osu rat,

puerorum umore Superabat omnes, et omnino pecuniae tudio attentus erat Isto autem mortis contemptor ita morium iii 'tuebat, ut eam Justino, non secus ac mihi, veluti malum liquod machinationibus insorro conatus sit, quia veritalemi r edicans gub et fraudis philosophos urguobat. Quosnam

duu'm philosophorum, nisi nos solos insectari solebali' si

mori 'in metuendum non esse dicitis, decretis nostris cori', 'ntiente, me mortem, fit Anaxarchus, propior infaut ui

28쪽

Itominum laudis amorem appetatis, sed propter Dei cognitionem, contemptores mortis ossiciamini. Mundi enim constructi praeclara, sed prava in eo vivendi ratio ac videre est eos qui Deum ignorant, tanquam in solemni Conventu admiratione et plausu excipi. Quid enim est divinatio cur

ab ea decipiminio Ministra est tibi vigentium in mundo Cupiditatum. Vis bellum gerero, et Apollinem consiliarium

caedium capis. Vis rapere virginem, et daemonem tibi optas auxilio venire. Egrotas per te ipse, et Ut Agamemnon decem consiliarios, ita deos tibi cupis adesse. Quaedam furit aqua pota, et adhibito thure amens sita hanc tu vaticinari dicis. Praescius erat futurorum Apollo et vaticinantium magister se ipse in Daphne frustratus est. Quercus, dic mihi, divinat, rursumque aves sutura praenuntiant Ii vero animalibus et plantis ignobilior es Praeclarum tibi erat fieri lignum praesagum et avium volatum sumere Qui te facit uvarum, dena et de re facienda vaticinatu : qui seditiones et pugnas excitat, idem et de belli victoria praedicit. Si perturbationes animi viceris, omnia quae in mundo Sunt contemnes. Cum tales simus, nolite nos odio prosequi Sed daemonibus ejectis, solum Deum sectamini et Omnia per ipsum acta sunt, et sine ipso factum os nihil' Si quid autem veneni est in his quae nascuntur, id propter pecca tum nostrum supervenit. Ηorum imaginem demonstrare licet tantum vos auscultate, et qui credit intelliget. XX. Etiam si te pharmacis cures, quod quidem tibi ad indulgentiam concedo; oportet tamen ut testimonio tuo rem Deo assignes. rahit enim nos adhuc mundus, et materiam propter imbecillitatem quaero Alpe enim erant animae Spiritus sanctus, quem cum peCcando projeciSSet, O lavit instar pulli, et humi decidit: coelosti autem convictu delapsa, inferiorum commercium appetivit. Transmigrarunt

29쪽

chemones, primi holiti nos ejecti sunt ac isti qui doni e coelo tetrusi, hi autem o terra, non ista quidem, sed hoc rerum ornatu praestantiore Deinceps oportet ut antiquae conditionis it siderio commoti, quidquid obstat remOVeamus. Non enim infinitum est coeli mi, o bone, sed finitum, et terminis circumscriptum. Supra illud autem saecula praestantiora, quae tempestatum, ex quibus uri morbi nascuntur, vicissitudinem nesciunt, sed temperio omni praedita diem habent perpetuum ac timon nostris hominibus inaccessum. Qui autem torra descriptiones elaboraverunt ii, quantum homini fas erat, regiones descripserunt Sed cum non haberent quod do iis quae ultra sunt dicerent, propterea quod invisi non possint, maris aestus causati sunt, et quod marium aliud alga, aliud luto plenum sit, et locorum alia torrida, alia frigida et gelu concreta. Os autem quae a VO-

bis ignorantur per Prophetas didicimus; qui quidem cum

certo tenerent corpus simul cum anima indumentum coelesto mortalitatis immortalitatem adepturum, plurima de teris animabus abscondita praenuntiabant. Potest autem quisquis nudus est hoc ornamentum consequi et ad vete rem cognationem redire. XXI. Non nim desipimus, o Graeci, nec nuga praedicamus, cum sub hominis forma natum nuntiantes. Qui nobis convicium facitis, sabulas vestras conserto cum DOS- tris narrationibus Deiphobus erat, ut serunt Minerva propter Hectorum, et in gratiam Admeti intonsus Apollo lexi pudes boves pascebat anusquo venit ad Somulum Jovis

conjux. Qui talia cxcolitis, quomodo nos irridetis Obiit

risculapius voster, o qui quinquaginta virgin s una nocte rhespiis violavit, cum se voraci lamma tradidissol, vitami liquit Prometheus Caucaso astixus lioenas ob collat iura in b0mines beneficium persolvit. Julii tui secundum Osinvidus est et s0mnium hominibus abscondit eos Crir

30쪽

Volens. Quapropter propi tu motui menta intuentes, salteiunos, ut similia sabulo talos, Approbate. Ac nos qui dein non desipimus vestra aulem merae sunt nugae. Si generationem deorum memoralis, etiam mortalos eos declaratis. Cui enim nunc Juti non praegnat Utrum consenuit, an deest qui vobis nuntium asserat Credite nunc mihi, Glisci, nec sabulus, nec deos vostros ad allegoriam trahite. Nam si id sacer tentelis, vestra etiam a vobis numina evertuntur. Vel enim daemones improbis sunt moribus, si tales sunt quales apud vos dicuntur vel si transferuntur ad naturam, non ii sunt qui dicuntur. Equidem ad colendam elementorum naturam nec adducar ipse, nec qilem quam adduxerim Metrodorus autem Lampsacenias in libro de Homero stolide prorsus disseruit, omnia ad physiologiam revocons. Nam nec unonem, ne MinerVam, nec

Apollinem id esse dicit quod existimant qui aedos illis et

templa constituerunt, sed naturae partes et elementorum dispositiones Hectorem etiam et Achillem et Agamemno-Dem, BC Omnes Omnino Graecos et barbaros cum Helenuet aride, ad eamdem naturam referri dicetis, et artis ac dispensationis causa introductos suisse, cum P aedictorum hominum nullus extitisset. Atque haec quidem animi causa protulimus nostram enim Dei cognitionem ne conferre quidem fas est cum iis qui in materia et luto volutantur. XXII. Quales enim sunt disciplinae vestrae Quis non rideat solemnes vestros et publicis peractos sumptibus ludos, qui pravorum daemonum occasione celebrati homines

in ignominiam impingunt Vidi saepenumero quemdam, et

cum viderem miratus sum, et postquam miratus sum Ontempsi, ut qui alius sit intus, oris autem id quod non est mentiatur hunc, inquam, vidi luxu valde diffluentem, et

'mollitie omni pactum, ac modo oculis rutilantem, modo manus huc Dilhic versantem et lutoso vultu insanientem,

SEARCH

MENU NAVIGATION