장음표시 사용
11쪽
Comm. m. - Commentatio mea de codice C quam supra laudavi inclusi ea quae inserenda putarem D quae pro interpolatis haberem. De his duperest ut moneam. Maiorem quam 'd-hibuit indorfius constantiam mihi adhibendam esse censui in eis indicondis quae aut cum aliis aut solus interpolata putarem. In indorfit enim editione eorum, quae editor ipse, quamvis in omnibus libris extarent, damnaverat, alia in contextu intacta relicta sunt nulla suspicionis Siguificatione addita e gr. exordia librorum I II IV VII deindes 4 10, 1 καὶ οἱ συν αυτ etc., alia uncis inclusa ut Ι 8, 18 λέγουσι - τποις, HI 2 6 αριθμος τριακοσιοι, V 5, 4, alia ad infimam paginam relegata 7, 15 ενθα - πεισεν, Ι 8 6 λεγεται - διακινδυνευειν, VII 8 24 - 26, alia inprimis breviora prorsus missa T. 18: προτερον. Ι 8, 28 θεραπων, II 4. 4 τὸν ante βασιλεα diem variabat ille in eis interpolationibus indicandis, quae in uno libro Vel parte librorum deessent: intacta reliquit quamvis in praefatione ab ipso damnata 9, 17 αλλ' ἐπεὶ ΙΙ 4, 14 εἶχεν ante οπισθεν, uneiSinclusit HI 2 9 καὶ λυκον HII 4, 10 προς τῆ πολει, 7, 12 καὶ καταφρονηθωμεν, prorsus omisit I 2, 1 στρατευμα post τὸ Ἐλληνικὸν ἐνταυθα, I , ω φανερας post τας ειῶας Quodsi credideris haec diversa significationis genera indoinum ita adhibuisse, prout quodque exemplum magis vel minus certum videretur, hoc in plerisque non ita se habere videbis, si accurate praefationem quartae editionis perlegeris. Ego vero hanc rem ita institui, ut eorum, quae eicienda ducerem, ea prorsus mitterem quae etiam in codicum parte vel in uno codice inprimis C. pr. essent omissa exceptis duobus longioribus additamentis, quae sunt IV 1, 2-4 VII, 1 haec sub margine adieci ne
lectores talia grammaticorum com1enta prorsus laterent), quaecunque autem huius generis extarent in omnibus codicibus, ea in contextu servarem uncis quadratis inclusa. Iam agendum est de singulis.
Lib. I. 1, 2 καὶ τῶν Ἐλλη-μων C. pro καὶ τῶν Ἐλένων ὁ λων , cum reliquis 3 πει - καὶ C. pr. 'ε πω et C 6re eum res ζ ἀφικνοῖτο de ἀφικνεῖτο mel. - νpost Οὐ μὲν mittit pars det addunt rel. 8 ιτ ισσα-
ποοεύεσθαι αὐτῶ in C, ἐδόκει πορεύεσθαι πιι ανο ηδ Tadparsit ordinem eo turbatum esse, quod in archetyponar horum verborum omissa ac deinde incerto loco intastin v supra versum addita erant. Recte deteriorum
or Lank94dior iam πλοίοις ἐπια , et rel. Omittit πια in D 4 iret oco notatur. mihi non videtur cum se isti inpungendum esse, cum in 1-libus omitem navigiorum numerum addat Xenophon cf. II 4, 13 2zi nurusiri eius reliquiae superesse esse miu ren in in prima syllaba ἐπεζευγιώνη lectionis C.
12쪽
καὶ φυλακας plerique editores Dind. καὶ φυλακην Bretten-bach. φυλακην . . Κίλικας καὶ Ἀσπενδίους adparet difficiliorem lectionem esse, cui φυλακας interpretamentum additum est. 13 ἐντευθεν ἐξελαυνει det. Ἀντ δὲ ἐλαυνε C.
pr. D. ἐντ δε ἐξελαυνε C AB Dind.); δε ἐλαυνε ex falsa lectione ἐξελαυνε verae et fere semper cf. g 10,11 14 a Xenophonte adhibitae locutionis ortum videtur;
enim cum sequenti conson. Vel ξ vel et coniunctum
litterae simillimum est. 17. προβαλόμενοι Cobet προβαλ- λομενοι libri. 20. γους στρατιωτα Cobet. - εἰς Θοανα Rehdant i προς Λάνα libri. 21. Fortasse cum Rieckhero Festschris de Gymnasie Wilrtembergs Stutig 18774 19
legendum περιπλεοντα pro περιπλεουσας codicum. Cobet
eiecit Ἀμῶν - Κυρου. 23. νθα ην Rehdant i εἰς 'ν C. et mel. ἐνταυθα ησαν det. Vulg. Dind. ἐνταυθα ὶν Hirschig. - του Κιλίκων βασιλειος esto; cf. si 12 et Συεννεσιος γυπι του Κιλίκων βασιλειος, deinde bis Συέννεσις commemoratur nullo epitheto addito. 26. τους Ἀρ-
σους MehL 27. διαρπαζεσθαι obet Ἀφαρπαζεσθαι mel
et , αρπαζεσθαι eteri. 3, 1 αρξαιντο Iessi in C. pr. f. Comm. m. pee lithogr. 2,
idem habet , αρξαιτο γ), recepit primus Rehdant2.ῆρξατο C et rel. Cf. II 6, 14. 3. ἐμοὶ υδε C. pr. D.
ἐμοὶ αλλ ουδε , cum rel. 5. μεθ' υμων εἶναι l cum Por- sono scripserat Dind. ἰεναι Sed monet rene ac frequentissimum esse εἶναι et γίγνεσθαι μετα τινος, conferens
Cyrop. II 4, T. Heli. IV 1, 35 alios locos. 6. ουδε πεσθαι post πείθεσθαι omittunt C. pr. DEW addit i cum rel. - οἶμαιJ εἶναι Rehdant i οἶμαι εἶναι mel. εἶναι οἶμαι reliqui Dind.).7. oτι υ φαίη παρα βασιλε πορευεσθαί Dind. praef. Lips. p. VII. 8. μεταπεμπεσθαι δ' ἐκελευεν αυτον αυτὸς δ' υκεφη ἰέναι esto Offendisse in his verbis videtur et primus et adhuc solus appeyne Mnemos III 383, qui αυθις post ἐκελευεν inseri iubet idque merito sane si verba genuina sunt, quoniam et quod iubere dicitur his verbis Clearchus Cyrum facere, id Cyrus iam antea fecerat L. Verba quaa
antecedunt Κυρος δε - μετεπεμπετο τον Κλέαρχον, et quod responsurum se esse Clearchus hoc loco profitetur αυτος δ' υκ φη εναι, id iam responderat: ὁ δε ἰέναι μνου ηθελε i. e. negabat Sese iturum. Nec tamen licebit in appeynii emendatione adquiescere, cum eodem iure postulari possit, ut in Q verbis στε καὶ μεταπεμπο
λάκις vel δὶς vel simile quid inseratur quod emendandi genus abhorret a veri similitudine. Si rem ipsam examinabimus, vix iustam inveniemus causam cur bis idem inane ludibrium a Cyro et Clearcho actum sit; nam initio iam salam Clearchum ad illum se iturum negasse patet ex oppositis illis
λάθρα ὁ τῶν στρατιωτῶm, ut υκ ῆθελε coram militibus pronuntiatum esse necesse sit. Monendum denique ne in proximis quidem verbis ullam fieri mentionem nuntii denuo a Cyro ad Clearchum missi, imo adparere ex μετα δε ταυτα συναγαγων Verbis Clearchum, simulae clam legatum ad Cyrum misisset, milites convocasse. Unde fit ut pro αυτος δ' υκ φη ἰεναι potius expecte ἐφη δε αυτος ου γ i- σειν ἰεναι h. e. Cyro nuntiavit se coram militibus per simulationem iter denegaturum esse. Haec igitur Verba cum multis ex partibus sint vitiosa, a Xenophonte abiudicanda censeo, addita ea amplificandi causa a sciolo. 11. Errore accidit ut in contextu omitterem cum obet qui confert
III 2, 27. IV 6, 21. IV 8, 9 bis ingerere Dinter πως et ἀσφαλέστασα. 16. δῶ det. διδῶ mel et E. 17. προκαΣα- λαβεῖν Rehdant coniecit ex vestigiis C. pr. προκαταλιπειν D, προκαταλαμβάνειν reliqui libri et sic Ci, ita ut λαμβάνin rasura in Versu Sit, ιν Supra Versum additum. Ceterum cons de hac para grapho Comm. m. s. 7. 17. αυταις ante ταῖς τριήρεσι mittunt C. Pr et D. - ου εσται C.
pr. D. υχ οἷον τε σται , et reliqui. 19. ἀπαγγειλαι
δευρο et ἀναγγεῖλαι, δ. mel. 21. ἀπαγγελλουσι isscto lἀγγέλλουσι libri. 4, 1 οὐχὶ το ευρος C sallitur Duebn.) AD. os o
13쪽
5. βιασομένους τους πολεμίους Scherilol. καὶ βιασαμενος τους πολεμίους C. pr. καὶ βιασαμενοι, τους πολεμίους Vind. f. Schenia Stud Xen. I pr. 565 et 603, post πολεμίους in marg. addit παρελθοιεν i, oblitus ille βιασάμενος In pluralem mutare, qui in archetypo deteriorum erat; quod inept A et B ex Ci descripserunt: καὶ βιασα ενος . . παρελθοιεν, OStea C. corr. βιασάμενοι in C restituit, ut idem in eo nunc esset quod in deterioribus vulg. Dind.): καὶ βιασάμενοι . . παρελθοιεν. I. στρατηγος Cobet. 10.
ἐνταυθ' ἡ τὰ Βελέσυος βασίλεια Cobet et Dind. ησαν libri.
Locus enim quo nitebantur vulgatae patroni I 2, 23 ἐνταυθαησαν τὰ α βασίλεια nunc ex melioribus libris emendatus est. 11. εμεινεν mel et FZm ἐλειναν ceteri. 12. παρα τον παπέρα tot ΚυρουJ Cobet. In eis quae sequuntur καὶ ταυτα υκ ἐπὶ μάχην ἰοντων persuasum mihi est corruptum esse illud
ἐπὶ μάχην in σα grandibus litteris a C scriptum est in
rasura trium vel quattuor litterarum cum non ad proelium singulare committendum in Asiam nunc proficiscantur, sed ad bellum gerendum. Quodsi potius ἐπὶ πολεμω vel similem notionem expectes, tamen quid sub C. r. lectione: ἐπὶ si Vel la . . ., lateat, enucleare non potui. 'idetur, quod observavit Duebnerus, etiam accentus in hac postrema syllaba erasus esse 15 4ήνοις πειθομενοις l
ὁuis πιστοτάτοις sine toς significare Me Wir in euch die treueste undisvVertassigsten Menschen haben; omissis autem illis verbis nos habere id quod res postulat πιστοτάτοις. Quod Vero qui nuper Vulgatae patrocinium suscepit, . Guttenta in subtiliter scripto libello kritischeund exegetische eitrage et Lysias undisnder classisehen toren Aara 1878μ p. 11 his verbis inesse soluit: Mund euch Wird yros . . . at die verme in ilichytroue
στοτάτοις non adiecto A Vel ς ουσι graece possit exprimi.
5, 2 πολλαὶ δε στρουθοὶ αἱ μεγάλαι indor praef. Lips πολλοὶ δε στρουθοὶ et μεγάλοι C. pr. πολλοὶ δεύτρουθοὶ αἱ μεγάλα EN, πολλοὶ δε στρουθοὶ οἱ μεγάλοι D
8. τους τε ποπτελεις χιτῶνας D, quod vidit Schenklius
esse praeserendum i τουτους τε τους κτλ. ceteri, quod Videtur ex dittographia natum. 4. ποιοῖτο det. ἐποιεῖτο mel.
10. στεγάσματα codd. plerique t σκεπάσματα grauidas Dind.).11. τῶν τε Μένωνος του στρατιωτῶν καὶ τῶν Κλεάρχου Her lein ῖν τε του Μένωνος στρατιωτῶν καὶ τῶν του Κλεαρχου libri. Quae scriptura quin corrupta sit nemini dubium esse poterit qui locum accurate examinaverit. Nec enim solum quod dudum observatum est a Mureto, Herilino, advigio ex verbis proximis κρίνας ἀδικειν τον του Μένωνος elucet Munum Menonis militem cum uno Clearchi litigasse, sed etiam ex eis quae sequuntur ο ὁ ἐλθων προς το αυτου στράτευμα ελεγεν postea demum enonis milites totam rem comperisse. x coniecturis eam elegi quae mihi simplicissima videretur Muretus ενὸς inter Μένωνος et στρατιωτῶν
inseri voluit, advigius advers. crit. I p. 344 scribi iussit
των τέ του Μένωνος . . . καὶ τῶν Κλεάρχου accentibus tantum mutatis sed quaesito loquendi genere Sehenklio qui primis verbis servatis mendum quaesivit in proximis, ἀδικεῖν τινα
του Μένωνος corrigens, adsentiri non possum ob causam
6, 2 αν λοι, quod Rehdant coniectura restituit, legi in C. r. hoc enim loco duae correctiones in C se exceperunt, quamn prior ἀνέλοι dedit, quod etiam in messo
dicitur, altera Cδῶν linea transversa delevit, ut restitueretur ελοι reliquorum librorum. 4. ἐκέλευσεν mel. ἐκέλευεν det. 5. Cum non solumis et E sed etiam C ipse, de quo tacet Duebnerus, ἐπηγγειλε pro reliquorum ἐξηγγειλε praebeat, nescio an ἀπήγγειλε scribendum sit. Aptum enim mihi videtur aut ἐξήγγειλε simplex cf. I aut quod prorsus idem significat et quod hoc loco scribendum propono ἐπεὶ δ'
14쪽
ἐξῆλθεν, πηγγειλε minus aptum vulgatum ἐπεὶ δ' ἐξῆλθεν ἐξηγγειλεν, si quidem ἐπεὶ δ' ἐξῆλθεν significat postquam
iit. - . περὶ 'Oροντα τουτου C. pr. , praeterea Ven M. - 'Oροντο τ ceteri. Errore factum esSe puto
ut hoc loco ροντο forma exhiberetur a Dindorsio, Co-beto, Rehdantgio, qui 'Oροντα genetivum rece-Perunt. - . φίλους ευ ποιεῖν Vind. r. sic restituit obet; item Dind. praef. Lips. XVIII, chenkl en Studien Ip. 567 Rehdant2 τουτους ευ ποιειν C. pr. , φίλους τουτους ε ποιειν dicit Duebnem φίλους Supra VerSum additum esse manu antiquior quam secunda' l) Viud
m. See. in quo τουτους Supra Vers additum esse testatur
Sehenkl reliqui libri τουτους igitur Videtur ex φίλους
deprmatum SSe, Vera autem φίλους lectio postea supra versum in archetypo nostrorum codicum restituta unde accidit, ut C. pr. et D τουτους Solum, Vind. pr. φίλους solum, ceteri utrumque exhiberent. 10. μετα ταυτα, φη,
7, 1 Μενωνα τον Θετταλον esto. Nec enim necessarium hoc epitheton postes 2 6 nec OStea unquam additum huic nomini ef. I 2, 20. 21. 25. I 4, 13. 17. 5, 11 12. 13), nec credibile in eiusdem enuntiati prioris
parte Xenophontem in verbis ἐκελευε Κλεαρχον μεν Clearchi nomini patriae significationem non addidisse, aeque autem noto Menonis nomini addere necessarium habuisse in posterior parte. 4. ο υς ημῖν γνώσεσθε του ἐν τῆ χωρ3οντα ανθρωπους 'μῶν δε ανδρῶν οντων . Κανευ τῶν ἐμῶν γενομένων Scripsi. est enim ε των ἐμῶν in C. r. f.
Comm. m. pec lith. 20 idem testatur Schel l l. l. p. 566 in margine Vindobonensis inveniri confirmatur igitur horum duorum codicum auctoritate egregia indocti coniectura ed Lips. III p. IX, quam ille hauserat ex Duebneri do
C. Pr teStimonio ε . . . . Eoo quamvis non sufficienti
ευτόλμιον reliqui libri et Cl. Difficilior quaestio de eis quae
antecedunt in quibus cum ab omnibus intellegeretur οντων participium non bene cum insequenti γενομενων conVenire
cumque a nonnullis adgnosceretur μῶν δε et ἐγὼ υμῶν vix posse in eodem enuntiato dici tantillo spatii intermisso,
alii alia coniecerunt. Quarum tamen coniecturarum ea tantum curo, quibus certa illa ut nune res est ευ τῶν ἐμῶν non tangantur. Quod Sehenklius proponit, ut οντων e ungatur, eo laborat quod υμῶν δε masculini generis subiecto et τῶν ἐμων neutrius generi non potest praedicatum γενομενων commune esse quod Rehdantgius, ut expuncto καὶ et posteriori μῶν scribatur: μῶν δε ανδρῶν οντων ε τῶν ἐμῶν γενομενων ἐγα τον μεν te. VO euch Mannem Wie ih seid, ill ich,
wen meine lane egissekt in de Elae etc. id videtur contorte quodammodo dici. Quae cum ita sint, in ea quoque re ObSecutus Sum C codici, quod punctum posui ante Καὶ ε verba, ut inde novum incipiat nuntiatum. Iam de verbis μῶν δε ανδρῶν οντων dubius haereo utrum, quod in editione feci, ab interpolatore ea esse profecta statuam, qui ανδρῶν notionem illi ανθρώπους opponere
voluerit, an coniectura locum temptem e. r. ιους ημιν
γνώσεσθε του ἐν τῆ χώρα Geντιπάλους τμῶν ανδρῶν οντων. 12. καὶ στρατηγοὶ καὶ ηγεμονες micte. 13. ἐκ τῶν πολεμίων Κievi. 15. δη εἰσιν in loco interpolato post ἐνθα omittit C. pr. addit cum reliquis C, Dindoinus --einis incluserat, ego misi. 16. μεγας inclusi suspectum etiam Rehdantgio. 18. Ἀμπρακι την antiquiorem formam habent mel. Ἀμιβρακιώτην det. - προθυομενος scripsi προτερον θυομενος est in C. pr. de quo testatur Dueb-nerus ,,θυομενος LeonetaViu et, ut Videtur, C. r. qui πυθ habet anguste scriptum in rasura duarum litterarum, quae Supra VerSum eminerent. In quibus verbis non intellego quid sibi velit illud: Supra versum. Hoc certum, et infra et Supra novum' reliquias esse θ antiqui, uuae consonans etiam raSura rotunda proditur praeterea
deprehenduntur frustula etiam antiqui προτερον πυθο- μενος Ci cum reliquis libris. Iam cum plerique obeto obsequerentur qui προτερον ut emblema manifestum Ἀρ- levit. mihi iis est illa Vox totius ex interpretatione
15쪽
προθυεσθαι Verbi, quod suspicor Xenophontem Scripsisse,
eSSe Orta. Quae coniectura eo quoque commendatur,
quod multo facilius ex προθυομενος quam e Simplici θυομενος Vulgatum illud πυθόμενος oriri poterat notum enim est ρ et o in codicibus inter se coniungi solers ligatura vocalis simillima ut, si in et o ligatis orbes duo aliquanto minores vel atramenti pleni sint, tota figura
ipsius υ simillima evadat. Quodsi mecum statuas enophontem προθυεσθαι forma aliquant rarior usum esse, facito etiam intellegetur cur explicatio προτερον θυεσθαι addenda visa sit in C explicatio ipsa in contextum inrepsit, in ceterorum librorum archetypum προτερον προθυομενος h. e. VOX explicata una cum explicatione posteae demum προθυομενος errore in πυθομενος abiit. In Xenophonte ipso eum aliud exemplum huius verbi in libris non inVeniatur, superest inus locus, in quo contra libros προθύεσθαι, ex Oraemanni coniectura necessario scribendum sit pro προθυμεῖσθαι Anab VI 4, 22, quod nemo dum explicare potuit modo ne cum Omemanno προθυεσθαι de praeludiis sacrificiorem accipias sed de sacri quae cuius- libot si illo loco itineris, hoc loco pugnae cum rege com
mittendae sint praeludia. Quo nomine adpellare licet
quaecunque sacrificia fiunt antequam rem gravem adgrediaris quibusque quaeratur dei faveant an non rei suscipiendae. Sic adhibitum vides Aristoph. hesmoph. 37
ἐξερχεται θεραπων τις αυτου πυρ ενον καὶ μυρρινην' προθυσομενος εοικε τῆς ποιησεως ubi Schol. addit: τε γαρ δραμα ποιῆσαι etiθελον, προτερον θυσίας ποίουν. De hostia ante pugnam immolata, de qua hoc loco agitur, cf. lat. Lyc. 21 καὶ γαρ ἐν ταις μάχαις προεθυετο ταῖς Μουσαις βασιλευς αναμιμνησκων ως εοικε τῆς παιδείας, lut. Mor. 214 E ἐπε δε του παρ αυτ παραστησεσθαι μελλον- τας ἐωρα δεδιοτας - προ τῆς παρατάξεως γνω προθυσασθαι ἀσυνειδητως τοι αλλοις, ubi certissima coniectura προθυ- σασθαι ex depravata librorem lectione προθυμησεσθαι dudum
restitutum est. Tur. Iph. Aul. 1310 mors Iphigeniae προ-
θυμα προς Ἱλιον adpellatur . e. προθυμα expeditionis Troianae. Si hoc de quo agimus loco Silanus iussu Cyri hostias immolaverat ut quid statuerent dei de pugna cum Artaxerxe committenda cognosceretur; προθυόμενος igitur
erat τῆς μάχης, cui explicationi non obstat quod Cyro
necopinanti ex extis Silanus respondit, Artaxerxem non minus decem dies pugnam esse dilaturum. Nec quod Xenophon alibi simplici θυεσθαι verbo uti solet, prohibet quominus uno alterove loco compositum adhibuisse eum putemus. Sic uno loco Anabaseos VIII, 15 καταυλίζεσθαι dicit, cum saepissime simplici αυλίζεσθαι utatur uno loco προαιρεισθαι VI 6, 19, pro quo solet αἱρεῖσθαι adhibere; uno loco προηγεισθαι VI 5, 10, cum alias γεῖσθαι dicat; uno loco προτελειν Ι 7, 25, alias τελειν.8, 1 τῶν ἀμφι Κυρον πιστῶν ei et plerique quod servavi, cum πιστος a Rehdantgi receptum, quod ex , N, O h. l. ex variis ad untinam duasque Stephanianas adiectis lectionibus nuntiatur, nec per se placeret ne id in C. pr. scriptum deprehenderem: qui τριστος habuisse
videtur, quod fortasse ex αριστος, quamis pro certo adfirmare non ausim, corruptum est L D28 'κτὼ ο αριστοι τῶν περι αυτὸν 4. οι δ'Ἀλλοι C et reliqui videtur C. pr. o δὲ si αλλοι habuisse. - καὶ το στράτευμαJ Bornemann. 6. μαπὰ το μέσον post ἐξακοσιοι Leonclavius. 7. οἱ μετὰ Κυ- ρου Sehenkl. s. τουτων inter ἐνμενοι δε et γερροφοροι m. C. pr. additae cum reliquis. 15. πελάσας mel. Rehdanigrecepit, υπελάσας det. - ἐκέλευε in Duebn fallitur et plerique ἐκέλευσε B. M. 17 ῆρχοντο det. προηρχοντο mel. 18. οἷον C. pr. οἷόνπερ C et reliqui. 20. ἐφέροντο mel. ἐφέρετο det. 21 ώς βασιλευς post προσκυνουμενος idet omittit Esco omittit etiam C. pr.). 28. θεράπων Cobet. 29. οἱ δὲ αυτον Rehdaias
nisi quod Ira αυτον scripsith οἱ δ' ἐαυτον Codd.
9 7 ει τω σπείσαιτο esto. Quae verba ab interpolatore censeo hausta ex eis quae sequuntur g 8 καὶει τις πολέμιος ἐγένετο, σπεισαμένου Κυρου ἐπίστευε μηδενῶν παρα τὰς σπονδὰς παθειν, ubi peculiari exemplo quanta
16쪽
side Cyrus pacto steterit, inlustratur. Quod ut aptum est illo loco, ita inepte generalibus notionibus quae sunt ει
τω συνθοιτο καὶ εἴ τι Metroσχοιτο τι singulare illud εἶ τιούπείσαιτο, quod et ipsum ad genus του συντίθεσθαι pertinet, praeponitur. - μηδαμῶς νευδεσθαι conieci e Vestigiis C. pr. de quo Duebnerus: ηδε in rasurara litterarum, ut videtur. Ego haec testor: μ P rasura enim in dextram superiorem partem tam late patet ut accentum in ultima fuisse necessario statuamus ac re vera deprehenditur etiam umbra circumflexi l μηδεν C litteris latissimo distantibus, idem reliqui libri. f. VIII, 23,31δαμῶς απιστον σαυτον
bet i ,α o cum compendio syllaba σαι Super ου ut it ἀξιουσαι ' recte Duebnerus. Inde falsa lection in Bim
ἀξιουν ortum est, αξιουσθαι est in ceteris. 16. εἴ τις φωνερος C. pr. 4r τις αλω φανερος Ci cum reliquiS. - πλουσιωτερως ζῆν ποιεῖν conieci ex Vestigiis C. pr. πλουσιωτερα .... ποιεῖν cum Reeentu in ultima ut ex rasura patet. Vido Comm. m. ab lithogr. n. 21. πλουσιωτερους ποιεῖν Cicum reliquis. Cf. Xen Oee. 9, 13 τιμιωτερους τιθέντες τους δικαίους τῶν δίγαον καὶ πιδεικνυοντες πλουσιωτερον καὶ
ἐλευθεριωτερον βιοτευοντας τῶν αδίκων. ab ΙΙΙ 2, 26 17. ο χρημάτων νεκα C. pr. ου ρ. . , cum reliquiS. επλευσαν, γνωσαν C. pr. Ἀπλευσαν, αλλ. ἐπεὶ γνωσαν Cicum reliquis restituit utroque loco Rehdanteius lectionem C. Pr. - καλῶς παρχειν conieci ex vestigiis C. pr. Vido Comm. m. pec lithogr. 22 - πειθαρχειν Sine accentu Ci,κ πειθαρχεῖν reliqui. 21. αἰσθάνοιτο καστον C. pr. , εκαστον αἰσθάνοιτο C, ponens 3 supra αἰσθάνοιτο et α Supra κα-στον item reliqui praeter B qui ci illud Ci correctoris etiam ad proximum ἐπιθυμυντα pertinere putans Scripsit
εκαστον ἐπιθυμουντα αἰσθάνοιτο. 23. κοσμον inter αὐτου
et πεμποι omisit C. pr. addidit i cum reliquis. 27. αυτος ὁ δυναιτο C. pr. Rehdanti, advig adv. cru I, p. 345 not. δ' ἐδυνατο C cum reliquis. 28. ἐγω μεν γε mel.
Ιγωγε det. II 4υπερ Κυρου Cobet. XVII 10 1 καὶ οἱ συν αυτῶ Cobet. I. λαμβάνει quod Co-betus et indoreus deleverunt, restitui cum Rehdantetio explicante hun die Ρhohaeeri etallit r. ' 4 F νεωτερα mis megem Incis autem inclusi eam formam huius interpolationis, quae ut ita dicam genuina est Sic enim exhibent in ceteri Codices in D νεωτερα mutaVeriintemendandi causa. A. ώς πάντα νικῶντες Dobree incis
liquis Ηο loco idem factum est quod in in archetypo deteriorum emendare conatus est doctus aliquis grammaticus X errore natam repetitionem ὁ πάντα νι-
κωντες ita, ut subtile aliquod discrimen. quod te vera nullum est, introduceret priore loco πάντας, altero πάντες scribens in qua subtilitate enucleanda frustra elaboraverunt interpretes Fraudem ruperi, solus C. pr. I. ἐν si C. pr. ἐνταυθαδ' C cum reliquis. - εἰ πέμποιεν τινας η πάντες μοιεν ἐπὶ τε στρατοπεδον αρηξοντες mulgatam, quae est et in i et in reliquis codicibus, servavi, cum de C. pr. certi quidquam effici posse diffiderem. Cuius haec
hodie supersunt εἰ πέμποι τινὰς παντ- Sex vel septem
litterae erasae ἐπὶ το στρατοπεδον . . ξοντ ς; duabus litteris erasis ante ξ, non quattuor, ut Duebnerus dicit). Addo deinde, quod Duebnerus neglexit παν illud accentu carere, quem ne i quidem addidit deinde ex rasurae forma,
supra quam novae litterae ες ἰοιεν positae sunt, . . inter et O at certo elucere ' Vel σθ' primae manus et antiqui post παντ, quod uebnerus deprehendere sibi visus est, nullum videre potui vestigium. Unde conicio παντὶ σθένε scriptum fuisse, praesertim cum etiam accentus graviseras ad deStra . noVio umbra esse Videatur. Cf. Cyrop.
V I, 2 ηττον α παντὶ σθένει ἀθροίζοιντο VIII 5, 25 βοηθησειν παντὶ σθένει, item Heli. V 5, 2 Resp. Lac. 4 5 ἐὰν δέ τι δέη, καθ' ενα ρήξουσι τῆ πολε παντὶ
σθένει. Quare proponerem: εἰ πέμποιέ τινας παντὶ σθένει
Hug, Xenophontis expeditio Cyri b
17쪽
επι το στρατοπεδον ρηξοντας h. e. qui Omni vi perrumperent ad castra penetraturi fortasse tamen αρηξοντας Servandum), nisi obstare videretur quod a novum post τινας in rasura positum est. 6. απῆγεν mihi Videtur C. pr. habuisse Duebnerus ἐπῆγεν in C. pr. scriptum esse dicit ἐπι γαγεν i, πηγαγεν ceteri. - κατα τους ΕλληναςJ
1 I damnavit Bissctos. - ἐν τῶ προσθεν λογα C Duebnerus neglexit A l . . εμπροσθεν . ceteri 3. ηλίφ ανέχοντι C. pr. Breite ac recepit coli Cyneg. 6, 13 xi ανίσχροντι Ci cum rel. - περιμενοῖεν Rehdanta
περιμενοιεν C. r. περιμείνοιεν αν 1 cum Tel. περιμείναιεν α Vulgata, Dind. l . πολλαὶ δε καὶ πελται καὶαμαξα ησαν φερεσθαι ερημοι υσαι ' I πασι etc. Scripsi peo enim mihi ducere videtur et grammatica ratio et lectio C. pr. de qua Duebnerus 'o et accentus sequentis olii rasura. Re vera pro Vulgato ερημοι οἷς quod i restituit in C. pr. una Vox fuerat, uno accentu nune erRSO in penultima munita a C enim scripti sunt acutus in et spiritus cum circumflexo supra οις, qui nunc deprehunduntur; unde concludendum in C. pr. ἐρημουσοις fuisse, sub quo vera videtur lectio latere. ἐρημουσοις autem Xερημοι υσαι οἷς item oriri poterat ut g 1 πολεμουντος ex πολέμου οντος 10. μεν OS Κλεανωρ mittunt mel. 11. iobet Ἀστιν οστις libri es Isocr. 3, 13, ubi Urbinas habet τίς ουκ, ceteri codices τίς εστιν οστις ουκ. 17. αεὶ λεγομενον Iacob l αναλεγόμενον libri λεγομενον Cobet, Dind.). 21. μένουσι μεν μιν αυτου Omnes libri praeter B qui μῖν mittunt omisit cum obeto etiam Dindor0. 23. απιουσι δε καὶ πρ C. pr. Ἀπιουσι δε et πρ. C, cum rel. Cf. 22 απιουσι δε καὶ ρ in omnibus codicibus. 2 6. δε post αριθμος a Dindocto inclusum prorsus omisi, cum in C. pr. deesset; additum enim esse censeo
ab eo qui omnia haec Verba, quae in margine adscripta erant, cum contextu coniungere Vellet. s. καὶ λυκον item
omisi cum C. pr. addidit i post ταυρον cum ceteris.12. αποσπάσωμεν ἀποσπασῶμεν an ἀποσπάσωμεν3 C. pr., ἀποσπασθωμεν Ci cum reliquis vulg. Dind. cf. I , ἀπέσπα, VI 2, 11. 13. ἀποφυγεῖν libri indorfius cum Cobeto υνειν. Idem discrimen inter ἀποδιδρασκειν et
ρεις ἄστ ελεῖν το ἐκείνων πλοῖον et II 5 7 nec perspicio cur dici nequeat haec στρατηγία eum finem sibi proposuisse, ut fuga in tutum pervenirent ἀποφυγειν). 15. ειεν C. Pr. εἶ. . t εἰσὶν i cum rel. - καὶ γαρ καπνος mel l καὶ γαρ καὶ καπνὸς det. 20. τουτον post τῶν τοτε misi eum C. pr. - κηρυζαντα C. pr. κατακηρυξαντα , cum rel. f. Αen poliorc. 27, 11 κηρυξας σιγην ὁ κηρυξ de eadem re. Ceterum, quod Duebnerum fugit, notandum C. pr. solum habere τον ἀφέντα -ον ἀφιέντα Ci cum reliquis. Verum invenerat iam Schneiderus eumque secuti sunt omes editores. - ἀργυριου post τάλαντον omisi cum C. pr. 21 η περ εἶχον τε ην et μιάχη quod in i et reliquis invenitur, nisi quod i ηνπερ scripsit, intactum reliqui, cum non prorsus de C. r. constaret cuius reliquiae hae Sunt περ ... τὶ μάχη ut fortasse habuerit περηλθον ἐν τῆ μάχη, iota enim subscriptum sere numquam adhibuerunt nec . r. nec 1. 3, 3 ἐκτὸς ὁ τῶν πλων scripsi l ἐκ τῶν πλων δὲ mel. των δε οπλων det et editiones omnes. LIIII, 7 νιλo οντες εἴσω τῶν πλων h. e. πλιτῶν κατεκέκλειντο. 7, 21. Comm. mea . . Poteram etiam ἐκτὸς τῶν οπλων δε scribere, cf. V 4, 13 ἐπὶ τὴ κεφαλῆ δε. 7. τοῖς ἰουσι rueste τοῖς εἰσιουσι C. n, ἰουσι Ci cum reliquis Dind. 8. ταχυ τε Rehdanis, qui prorsus omisit; ταχυτε, quod videtur ex ταχυ γε ἀπαγγελῶ ortum esse, exhibent meliores, in ταχὐ mutaverunt deteriores et Vul
18쪽
uενος resim Dind.). - ους ευρισκον πεπτωκoτ ς -- ieci ex vestigiis C. r. in quo ευρι, . . . deprehendere mihi visus sum. Comm. m. n. 16; deinde εκπεπτωκηας scripsi pro nominativo sic III 4, 37 ἀπιοντες pro παγν--e. IV 3 29 παιανίσαντες pro accusatavo in C. pr. Menitur m -τωκους Ci cum rei et essitoriuus.
οἴτω πλη . . . . , cum reliquas, Vulg. ind. in dudes Her. VI 129 ouo το πρῆγμα πιοπτευε, en 111pparen. 4 41- γα - 'δεναι - ποπτευειν αναγκαζε παντα a sola. 's. Dθα - πιστοτατοι merusi in his verbis cum Rehdantes secutus sum C. pr. ωξε exhibentem, cum C. et reliqui ἐδιωξα praebeant. Quidquid enim aestimant viri docti de fide huius narrationis quae a Tissapherne hoc loco proponitur, in eo conSentiunt omnes, eam conoruere cum eis, quae Xenophon I, 10 memoriae tradit,
βασιλεῖ, h. l. συνέμξα βασιλεῖ, τω μετερ στρατοπεdφ. Artaxerxes autem in castra Cyri re vera pervenerat Cyro interfecto, cum barbaros Cyri persequeretur I 10 1 α- ΟΔεἰς δὲ διωκω- εἰσπίπτει εἰς αδ αυρειον στρατοπεdον, uuibus verbis apertum est nostrum ἐδίωξε - τοισδε τοις παρουσι νυν μετ' ἐμου, or περ αὐτῶ εἰσι πιστοτατοι respondere, es etiam I 10, 2 βασιλεἰς δὲ και ι συν inco lamsi ἐδίωξα hoc loco legis cum vulgata, non Olum 1SSR- emes insolenter sibi adrogare videtur quod regis est secundum Xenophontis testimonium, idque coram rege vel coram propinquis saltem regis iid quod iam observavd Rehdant app. crit p. 7 sed, quod etiam graVIus en, narratur quod prorsus repugnet et Xenophonteae et reliquorum scriptorum memoriae. Necesse enim tum est διωξα verbo διηλασα καὶ συνωξα continuari, Tissaphemes
dicatur primum Graecos peltastas per isse, deinde cum rege in castris Cyri se coniunxisse, postea barbaros Cyri fugientes persecutus esse cum adpareat ex V 10, 2, 5 utramque et regem et Tissaphernem in castris diripiendis
paullum versatos non solum non ultra castra barbaros Ariae persecutos, sed cum Graecos comperissent in dextro cornu victores evasisse, ad hos se convertisse impugnandos,
quibus cum alterum illud proelium commiserunt Quare qui viri docti censent his de quibus loquimur verbis comtineri falsam et ementitam Tissaphereis narrationem ex qua enophon hauserit quae exponito libro de pugnae exitu, hi ipsi necesse est cum C. pr. ἐδίωξε praeserant: mirum igitur Ottonem Kaemel, qui res in hac pugna gestas cum pulvisculo ex Xenophontis, Diodori Ctesiao Dinonis relationibus examinavit, Philol. XXXIV p. 526 sqq. 665 m , hac lectione C. pr. vel neglecta vel ignorat p. 677 ἐδίωξα Vulgatam sequi, qua tamen abusus cita est ut indicari dicat dextrum cornu Persarum, de quo apud Xenophontemno verbum quidem legitur, Ariae copias ultra castra persecutum esse: die Versolgun des riaeus, die gwar nichthorichtot mird, aber in de Natur de Sachetem und wohlausi vo Tissaphernes et Xenophon II 3, 1 angedoutet wird. Verum his quos dixi viris doctis in eo tantum consentio, quod statuunt eadem hoc loco tradi quae e phon do exitu pugnae in libro primo tradiderat: quae sive ex Tissapherne isse comperit, quod censent aemelius Rehdantgiusque, sive ex alio, lego Xenophontem haud inelegantem ceteroquin scriptorem talia riuali scripta nunc' extant Tissaphernis orationi ipsum inseruisse quis enim, qui accuratius hae verba legerit, non offendet mecum in molestis illis repetitionibus: βασιλεῖ - βασιλευς, κυρον - Κυρω, non offendet in foede cumulatis hypo- tacticis enuntiatis, quorum alterum pendet ab altero: hin castris, quo Venit rex, cum Cyrum interfecisset et barbaros persecutus esset una cum his qui ei sunt dissimi; non offendet in garrulitate Tissaphereis qua longius ex-
19쪽
ponit quae a consilio suo merita sua enumerandi prorsus sint aliena eademque et regi et Graecis et lectori iam nota 3
Quod igitur obetus iudicium tulit de solis his: I,θα .απέκτεινε, noV. l. p. 424 iudicans digna esse ludi magistro et discipulis, idem fero de toto notiato usque ad ἐδίωξε,
hoc solum in incerto relinquenS, utrum συν τοισθε - -
στοτατοι eodem sciolo adiecta sint an ab alio, sui marginalem illam motam eleganti quadam cum Vissaphemis oratione coniungere voluerit. Simili consilio videtur etiam ἐδίωξε in διωξα mutatum esse a lectore qui rationem de meritis Tissaphemis nollet tam longo et alieno enuntiato interrumpi f. etiam interpolationem a rue- gero detectam VI 2, 1, haustam ex V 6, 9 20. κελευεν C. pr. ἐκελευσεν Ci cum rel. 21. αγαγοι C. pr. αναγαγοι et rel. 24. ακουσας Ῥε ὁ πισσαφερνης Ταυτα,
ταῶτα φη scripta sunt transpositionis signa, quae a C. profecta esse cognovi ex forma persubtili illius , quam saepe corrector ille adhibuit. Eo minus igitur dubitavi contra omnes editore ordinem, quem teStatur C. r.
recipere, quod ἔφη non Solet orationi directae anteponi sed post initium eius inseri, aut antecedente εἶπεν vel alio verbo dicendi, ut est Anab. VIII, 9. IV 1, 20. aut omisso ut hoc loco et Anab ΙΙΙ 5, 9 ἐρωτωμενος δε του δεοιτο, 'Aσκων, 4φη, δισχιλίων, cf. meli. IV 1, Vide etiam
indicem megeri . V. φαναι. 25. καιπερ πολλῶν C. pr. καιπερ πάνυ πολλων Ci cum Tel.
4, 1 ἐν δε ταυταις αφικνουνται προς ριαιον καὶ οἱαδελφοὶ ... καὶ προς τους συν ἐκείνω Περσῶν τινες coli παρεθαρρυνον τε καὶ .εφερον Rehdant i τινες παρε-
θαρρυνον τε κα ... εφερον mel. τινες παραθαρρυνοντες καὶ
. φεροντες det quod emendationi debetur. Praetuli Reh- danteti coniecturam advigii commento, qui Adv. Crit. p. 45 προς του συν ἐκείνω Περσῶν τινας παρεθαρρυνοντε propOSuit. 3. φοβος ιη mel l posio et det. Vulgata
Diud Lips.). Ti. Rehdanta trio στρατε litterae in C in XXIII
rasura vide ad II 6, 9 5. ευθυς αν 'Αριαιος αποσταιχὶ Soh l. -υθυς Ἀριαιος αποσταίη mel. ευθυς υρ α νεοτήξει det. Vulg. Dind., ruegerus αν OS ταυτα, Reh-dantgius post αμα inseruit. 8. Signum lacunae post φοντας sosui videtur excidisse brevis de hoc Oronta, qui uno primum inducitur, notitia. 10. παρασάγγην καὶ πλειον Madvig. Adv. crit. I p. 345 - καὶ μειον libri 19 λυεινουτους mel. -υτους λυειν det. 25. notandum quod Dueb-nerum fugit), C. pr. πλεθρου recte habuisse, quod a Cii πλεθρον mutatum est. - πολις μεγαλη νομα TZπις C. pr. quod restitui confra 28 πολις ωκειτο μεγάλη καὶευδαίμων νομα Καιναί ante νομα C et rel.
ἐπο C. r. υποχα i cum rel. Recepi indore coniecturam et quod ποχος hoc quem sententia flagitat sensu non nisi in esch. ers. 23 adhibitum invenitur, cum ἐποχάριος Xenophonteum sit, et propterea quod in raSura codicis, aliud vocabulum lateat necesse est. Optime deinde ποχHρια Voci respondet rasurae spatium modo recorderis ει diphthongum uno sigio scribi solere monendum denique in C. pr. neutram πο praepositionis Syllabam acutum habuisse ut ne ποκειται quidem Verbum, de quo fuit cum cogitarem, locum habere Videatur. 8. παρους ἡμεις κατεθεριεθα libri praeter mi παρ' οις , Obet,
Dindors. Iuremeruinus comparat Aen. poliorc. 40. 11. χω-
μάλιστα μα νυν οἶδα τεθυμομενους conieci ex Vestigiis C. pr. qui post μας habet . . . I. . τεθυμ comm mea .
22 νυν γιγνώσκω i cum omnibus reliquis praeter Α, qui falsa lectione correcturae a C adhibitae deceptus inepte Scripsit νυν γιγνώσκετε θυμα μενους. H. αν ante αναστρεφοιο addidit indors 18. ορατε μιν οντα in Ορατ οντα μιν det. 27. αυτον κελευε C. pr. αυτον ἐκελευσε C rel. - ἀπελθὼν h. e. reversus Scripsι ἐλθων libri 28. και λάθρα συγγενημενον ScriFSi C. Pr
20쪽
XXIV enim, in quo reliquiae Pedi litterarum adparent, καὶ λαθρα γεγενημένον habuisse Videtur καὶ συγγενημένον , cum
reliquis Comm. mea . 19. 33. αυτῶν OS ἱππασίαν
OmiSi cum C. pr. 35. Μιθραδατης CH Μιθρηδάτης Β , Μιθριδάτης ceteri. Ita etiam scripsi hoc nomen reliquis locis ubi occurrit. 36. inter Ἐλλήνων et στρατηγος omisi
cum C. pr. et . 6, 2 ἐπειδη δέ mel. ἐπεὶ δε det. - αναπείσας τηναυτου πολιν conieci e Vestigiis C. pr. de quo Duebnerus recte refert: στει in rasura ex litterarum πείσας τηνεαυτου πολιν Ci cum ceteris. Ac re vera in rasura C codicis adparent vestigia antiqui ante ας quod aliquanto propius ab illis litteris quam novum abest item in rasurae initi forma rotunda vestigium, Ocalis ἀναπείθειν vide Anab I 4, 11. V 7, 1. Cf. Mem II 6 ubi Stobaeus τὰ ἀναπείθοντα habet, quod editores receperunt, libri autem τὰ πείθοντα. In primis cum A poni Verbum ἀναπείθειν de eo, qui aliis persuadet ut credant h. l. ως οἱ Θρακες ἀδικουσι τους Ἐλληνας), monet turgius eiuSque usu adfert exempla haec I 2, 2 ἀπαπείθοντα υν τους νέους αυτον ως αυτος εἴη σοφώτατος τε καὶ λλους ἱκανώτατος ποιῆσαι σοφους oecon 19 15. 16 bis, Hellen VII 4, 16 ἀναπειθομενοι so et πολις προσχωρησοιτο. Idem turgius
de quo dubitamus, attulit, poterat tamen etiam Oec. 20, 15 adhibere, ς μὲν γαρ ἄν δυναιτο ανθρωπος ζῆν νευτῶν ἐπιτηδείων ουδεὶς τουτο αυτος αυτὸν πείθει. 3. ηδ' ἐξω οντος C. pr. Iδη ξω ντος αυτου , et reliqui; hoo autem αυτo eo libentius carebimus, quod sequitur in eodem enuntiato αυτον. Idem sentiunt Rehdant et SchenkL4. ἐν Σπαρτη mel. ἐν τῆ Σπαρτη det. Dind.). s. κολαζέ τε ἰσχυρῶς C. pr. Α ΒΘ ἐκολαζέ τε αἰεὶ ἰσχυρῶς C corr
non ἀεὶ ut Duebnerus dicit cum reliquis. Ceterum mirum et hic post verba ἀκολάστον et II 4, 3 pro στρατευμα aliud substantivum item in si terminans nam hoc loco ματος. II 4, 3 μή a prima manu est in C. r. fuisse.
Quod nescio an συνταγμα fuerit utroque loco. 11. καὶ γαρ το στυγνο τοτε φαιδρον αυτου ἐν τοῖς αλλοις προσώποις φασαν φαίνεσθαι mel l ἄλλοις omittunt det et vulg. Dind ) obetus scripsit καὶ γαρ το στυγνον αυτο τοτε φαιδρὸν φασαν φαίνεσθαι deletis ἐν τοι αλλοις προσώποις, Sehenklius in censura edit. tertiae obeliana aettschr. si ost Gymnasie 18754. 32 γ το γὰρ στυγνον ἄλλως αυτου . p. . p. ReStitui cum Rehdantgio et advigio Adv. r. I p. 346 meliorum librorum testimonium ἐν τοις αλλοις προσώποις, ut esset: hinter ceteros Vultus, in quibus timor apparebat. Conferas locum a Rehdantgio laudatum Cyrop. V 2, 34 ἐκ πολλῶν δε καὶ δυσθυμων τε καὶ ἐξεστηκοτων προσωπων ἡθροισται se φόβος) Item de pluribus Mem III 10 4 ομοίως σοι δοκουσιν ἐχειν τὰ
προσωπα ι τε φροντίζοντες καὶ οἱ κη contra de uno homine nisi apud poetas nunquam Singularem numerum adhibitum videbis. 12. προς ἄλλον C. pr. προς ἄλλους Cieum reliquis. - ἀρξομένους chame ἀρξαμένους C. pr. quod etiamnunc 'egi potest vide iuebnerum). ἀρχομενους Ci cum reliquis Dindorsius scripserat προ αλλους αρχοντας, iobraeus Heleverati ἀρχοριενους) M. αρξαιντο R ant coniecit App. erit. p. 30 infra i ηρξαντο libri.
In eandem coniecturam incideram, quam Sententia postulare videretur cum a Rehdantgio praereptam vidi. Eandem corruptelam vides inrepsisse ines 3 1, ita tamen ut illo loco consentienti C. pr. et D testimonio coarguatur φοβεῖσθαι ευτάκτους C. pr. φοβεῖσθαι αυτους ευτακτους ei cum reliquis 25. την ἀληθειαν ἀσκουσιν , cum reliquis α in rasura S litterarum, qui T. .ουσιν. Sic recto de C testatur Duebnerus, nisi quod eodem iuro litterarum spatium indicare poterat. Quod vero coniecit in C. pr. διδάσκουσιν scriptum fuisse, id veri est dissimile. Videtur mihi quidem, novum ex antiquo correctore effictum esse radendo. Quare quoniam de paroxyt0no constat, suspicare in C. pr. fuiSSe θεραπευουσιν, nisi obstare viderentur reliquiae quaedam litterarum in novo