Expeditio Cyri [microform]

41쪽

LIB. I. CAP. H.

ρος δε ησθη τον ἐκ των Ἐλλήνων εἰς του βαρ-as βαψους φο ν Ἀδων ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους τρεῖς παρασάγγας εικοσιν εἰς κονιον, τῆς Φρυγίας πολιν ἐσχατην. ἐνταυθα ἔμεινε τρεῖς ἡμερας. ἐντευθεν ἐξελαυνε δια τῆς Λυκαονίας σταθμους πέντε παρασαγγας τριάκοντα. ταυτν τὴν χωραν ἐπετρεένε διαρ- 20 πάσαι τοῖς Ἐλλησιν ἰς πολεμίαν ουσαν. ἐντευθεν Κυρος την Κίλισσαν εἰς την Κιλικίαν ἀποπεμπε την ταχίστην δον καὶ συνεπεμψεν αυτῆ τους στρατιωτας ους Μενων εἶχε καὶ αυτον Κυρος δε μετὰ των ἄλλων ἐξελαυνε διὰ Καππαδοκία σταθμους τετταρας παρασάγγας εἰκοσι καὶ πεντε εἰς Θόανα, πολιν οἰκουμενην,

μεγάλην καὶ ευδαίμονα ἐνταυθα Ἀμειναν ἡμέρας τρεῖς' ἐν ι Kυρος ἀπεκτεινεν ἄνδρα Πέρσηὶ Μεγα-

φερνην, φοινικιστην βασίλειον, καὶ τερον τινα τῶν υπάρχων δυνάστην, αἰτιασάμενος ἐπιβουλευειν αυτω.

21 ἐντευθεν ἐπειρωντο εἰσβάλλειν εἰς την Κιλικίαν - δε εἰσβολη ἐν δος ἀμαξιτος ορθία ἰσχυρως καὶ ἀμηχανος εἰσελθεῖν στρατευματι, εἰ τις ἐκωλυεν ἐλέγετο δὲ καὶ Συέννεσις εἶναι ἐπὶ των κρων φυλάττων την εἰσβο- λην διο ἔμειναν ημέραν ἐν β πεδία τῆ δ' υστεραία κεν ἄγγελος λέγων οτι λελοιπιυς εἴη Συεννεσις τὰ ακρα, ἐπεὶ θσθετο τι το Μένωνος στράτευμα In ἐν Κιλικί ' εἴσω των ρεων, καὶ τι τριήρεις μουε περιπλεουσα απ' γωνίας εἰς Κιλικίαν αμων θοντα 22 τὰς Λακεδαιμονίων καὶ αυτοὶ ρου κυρος δ' υ. ἀνέβη ἐπὶ τὰ ρη ουδενος κωλυοντος, καὶ εἶδε τὰς σκηνὰς ου οἱ Κίλικες φλαττον. ἐντευθεν δὲ κατέβαινεν εἰς πεδίον μέγα καὶ καλον, ἐπίρρυτον, καὶ δενδρων παντοδαπων συμπλεων καὶ ἀμπέλων πολυ

LIB. I. CAP. II. 9δὲ καὶ σησαμον καὶ μελινην καὶ κεγχρον καὶ πυρους καὶ κριθας φερει ορο δ αυτ περιέχει χυρον καὶ υηγηλὸν πάντη ἐκ θαλάττης εἰς θάλατταν καταβας 23 δε δια τουτου του πεδίου ῆλασε σταθμους τέτταρας παρασάγγας πέντε καὶ εἴκοσιν εἰς Ἀροους, τῆς πι

λικίας πολιν μεγάλην καὶ ευδαίμονα, ενδ α ην -

Συεννέσιος βασίλεια του Κιλίκων βασιλέωςy δια μέσου

ζε τῆς πολεως ρεῖ ποταμος Κυμος ονομα, ευρος δυο πλέθρων ταυτην την πολιν ξέλιπον οἱ νοικουν-24τες μετα Συεννέσιος εἰς χωρίον χυρον επὶ τ ορηκλην οἱ τα καπηλεῖα ἔχοντες εμειναν δε καὶ οἱ παρα την θάλατταν οἰκουντες ἐν Σολοι καὶ 'Iσσοις. Ἐπυαξα δε et Συεννέσιος γυνη προτέρα υρου πέντε 25ημέραις εἰς αρσους ἀφίκετο ε δε τῆ περβολῆτῶν ρέων τῆ εἰς το πεδίον δυο λοχοι του Μένωνος στρατευματος ἀπώλοντο οἱ μεν εφασαν αρπάζοντάς τι κατακοπῆναι πο των Κιλίκων, οἱ δὲ πολειφθέντας καὶ ου δυναμένους ευρειν το αλλο στράτευμα ουδε τας δους εἶτα πλανωμένους ἀπολέσθαι ησαν δ' ουν ουτοι κατον πλῖται. οἱ δ' αλλοι πεὶ ηκον,26την τε πολιν τους αρσους διηρπασαν, δια τονολεθρον τῶν συστρατιωτῶν οργιζομενοι, καὶ τὰ βασίλεια τὰ ἐν αυτῆ Κυρος δε ἐπεὶ εἰσήλασεν εἰς την

πολιν, μετεπέμπετο τὸν Συέννεσιν προς αυτον ὁ δ' υτ προτερον ουδενί πω κρείττονι αυτου εἰς

χεῖρα ελθεῖν φη υτ τοτε Κυρω ἰέναι ἔθελε, πρινη γυνη αυτὸν πεισε καὶ πίστεις ἔλαβε μετα δε 27 ταυτα ἐπεὶ συνεγένοντο ἀλληλοις, Συέννεσις μὲν δωκε ρω χρήματα πολλὰ εἰς την στρατιαν Κυρος δὲ ἐκείνω δωρ α νομίζεται παρα βασιλεῖ τιμια, ππον

42쪽

LIB. I. TΑΡ ΙI. III. χρυσοχάλινον καὶ στρεπτον χρυσουν καὶ Ἀρελια καὶ ἀκινάκην χρυσουν καὶ στολὴν Περσικην. καὶ την χωραν μηκετι διαρπάζεσθαι τα δε ηρπασμενα ἀνδράποδα, ην που ἐντυγχάνωσιν, απολαμβάνειν.

εἴκοσιν οἱ γαμ στρατιῶται Ῥυς ες ασαν άεναι του

προσω υπώπτευον γαρ ηδη ἐπὶ βασιλέα ἰέναι μισθωθῆναι χει Ῥυς επὶ τουτω Ἀφασαν. πρῶτος δε Κλέαρχος τους αυτου στρατιώτας ἐβιάζετο ἰέναι οἱ δε αυτον τε χβαλλον καὶ τὰ 4ποζυγια τὰ ἐκεινου, ἐπεὶ αρξαιντο προωναι. Ἐλέαρχος δε τοτε με μικρον ἐξέφυγε μη καταπετρωθῆναι, ,στερον δ ἐπεὶ εγνωοτι si δυνησεται ψιάσασθαι. συνηγαγεν ἐκκλησίαν τῶν αυτου στρατιωτῶν καὶ πρωτον μεν ἐδάκρυε πολυν χρονον εστως οἱ δὲ ρωντες ἐθαυμαζον καὶ 3ἐσιώπων εἶτα δε Ἀλεξε τοιάδε. Ἀνδρες στρατιῶται μη θαυμάζετε τι χαλεπως φέρω τοι παρουσι

φευγοντή ἐκ τῆς πατριδος τά τε iλλα ἐτιμησε καὶ μυριου εδωκε χαρεικους ους ἐγὼ λαβὼν χυκ εἰς το ἴδιον κατεθέμην ἐμοὶ χυδε καθηδυπάθησα, ἀλλ' εἰς Ῥμας Ἀδαπάνων. καὶ πρωτον μεν προς τους Θρακας ἐπολέμησα, καὶ περ τῆς Ἐλλάδος ἐτιμωρου- μην μεθ' υμῶν. ἐκ της ερρονήσου αυτους ἐξελαυ- νων βουλομένους ἀφαιρεῖσθαι τους ἐνοικουντας Ἐλληνας την γῆν. ἐπειδη δε υρος ἐκάλει, λαβὼν μὰς ἐπορευόμην, Ἀνα εἴ τι δέοιτο ἀφελοίην αυτον ἀνθ' ων Μυ παθον α ἐκείνου. ἐπεὶ δε μεις ου βου- λεσθε συμπορευεσθαι. ἀνάγκη δη μοι et μας προ- δοντα DKυρου φιλία χρησθα ἰ προς ἐκεινον ψε LIB. m.

σάμενον μεθ' υμῶν εἶναι. εἰ μεν δη δικαια ποιησωου οἶδα, αιρησομαι δ' ουν μῆς καὶ συν ιιιν ,τι

ἄν se πείσομαι. καὶ ουποτε ἐρεῖ ουδεὶς ως θω Ελληνας ἀγαγὼν εἰς τους βαρβαρους, προδους τους Ἐλληνας την τῶν βαρβάρων φιλίαν εἱλόμην, ἀλλ' ἐπεὶ μεις ἐμοὶ ου ἐθέλετε πείθεσθαι, ἐγὼ συν μινες ομαι καὶ ,τι ν δέη πείσομαι. νομίζω γαρ υμῶς ἐμοὶ εἶναι καὶ πατρίδα καὶ φίλους καὶ συμμάχους, καὶ

συν μῖν με αν οἶμαι εἶναι τίμιος που ἄν oo, μῶνδε ἔρημος δν ου δν ἱκανὸg οἶμαι εἰνα ουτ ὰν φίλον ωφελῆσαι υτ ῶν ἐχθρον ἀλέξασθαι. ως ἐμουουν ἰόντος πη δ και μεις ουτω την γνώμην χετε. ταυτα εἶπεν οἱ δὲ στρατιῶται οῖ τε αυτου ἐκείνου 7 καὶ οἱ αλλοι ταυτα ἀκουσαντες οτι υ φαίη παραβασιλέα πορευεσθαι J ἐπηνεσαν παρα δε Σενίου καιΠασίωνος πλείους ἡ δισχίλιοι λαβόντες τὰ πλα καὶ τὰ σκευοφόρα ἐστρατοπεδευσαντο παρα λεαρχον. Κυρος δε τουτοις ἀπορων τε καὶ λυπουμενος μετ 8επέμπετο τον Κλέαρχον ὁ δε ἰέναι μεν ου ηθελε, λάθρα δε των στρατιωτῶν πέμπων αυτ ἄγγελον ἔλεγε θαρρεῖν γ καταστησομένων τουτων εἰς τοδέον. μεταπέμπεσθαι δ' ἐκέλευεν αυτόν αυτὸς δ'ου ἔφη ἰέναι μετὰ δε ταυτα συναγαγὼν τους θ' sεαυτου στρατιώτας καὶ τους προσελθοντας αυτ καὶ των ἄλλων τὸν βουλόμενον, ἔλεξε τοιάδε. δνδρες στρατιῶται, τὰ μὲν η υρου δῆλον τι ουτως χειπρὸ ημῆς σπερ τὰ ἡμέτερα προς ἐκεῖνον ουτεγαρ ημεῖς ἐκείνου se στρατιῶται, ἐπεί γε υ συνεπόμεθα αυτιξ, υτε ἐκεῖνος ἔτι ημῖν μισθοδότης. 0ra μέντοι ἀδικεῖσθαι νομίζει φ' ημῶν οἶδα Ἀστε Io

43쪽

καὶ μεταπεμπομενου αυτου υκ θέλω ελθεῖν, το μεν μεγιστον αἰσχυνομενος τι συνοιδα μαυτω πάνταεψευσμενον αυτον, Ἀπειτα καὶ δεδιως μη λαβών με II δικην επιθῆ ὁ νομιζει υ ἐμου ηδικησθαι. ωοὶ ουν δοκεῖ ουχ ἄρα εἰναι ημῖν καθευδειν ουδ' ἀμελεῖν ημῶν αυτῶν, ἀλλὰ βουλευεσθαι ,τι χρη ποιεῖν ἐκ

τουτων. καὶ ως τε μένομεν αυτου σκεπτέον μοι δοκεῖ εἶναι πως ἀσφαλεστατα μενουμεν, εἴ τε ήδη δοκεῖ ἀπιέναι, πως ἀσφαλεστατα ἄπ μεν, καὶ πως τὰ ἐπιτηδεια εξομεν ανευ θαρ τουτων Ῥυτω στρα,

I τηγο ουτε ἰδιωτου φελος ουδέν. ὁ δ' ἀνηρ πολλου μεν αξιος φιλος λῖν φιλος η, χαλεπωτατος δ' ἐχθρος

ω ὰν πολεμιο η, εχε δε δυναμιν καὶ πεζην και ιππικην καὶ ναυτικην ῆν πάντες μοιως ορωμεν τε καὶ ἐπιστάμεθα καὶ γαρ υδε πόρρω δοκουμεν μοι αυτου καθ-ῆ6θαι si ε ρα λεγειν ,τι τις γιγνωσκε αριστον 13 εἰναι ταυτα ειπων ἐπαυσατο ἐκ δε τουτου ἀνι- σταντ οι με ἐκ του αυτομάτου, λεξοντες ἶ γιγνωσκον, οἱ δε καὶ υπ ἐκεινου ἐγκελευστοι, ἐπιδεικνυντες οῖα εἴη et ἀπορια ἄνευ της υρου γνωμης καὶ ριενειν 14 καὶ ἀπιεναι. εις δε et εἶπε προσποιουμενος σπευδεινως τάχιστα πορευεσθαι εἰς την Ἐλλάδα στρατηγους

μεν λεσθαι ἄλλους ως τάχιστα, εἰ μη βουλεται λε- αρχος ἀπάγειν τὰ δ' ἐπιτήθει ἀγοράζεσθαι - η δ' ἀγορα ην έν τι βαρβαρικῶ στρατευματι - καὶ συσκευάζεσθαι ἐλθοντας δε υρον αἰτεῖν πλοῖα, ς ἀποπλεοιεν ἐὰν δὲ μὴ διδω ταυτα, ηγεμον αἰτεῖν κυρον στις διὰ φιλιας της χώρας ἀπάξει. ἐὰν δε μηδὲ ἡγεμον διδβ, συντάττεσθαι την ταχίστην, πεμψαι δὲ καὶ προκαταληψομενους τὰ ἄκρα, πως μη φθάσωσι μήτε Κυρος μήτε οἱ Κίλικες καταλαβοντες, ον πολλους

καὶ πολλὰ χρ ηματα εχομεν ἀνηρπακοτες. ουτος μεν τοιαυτα εἶπε μετὰ δε τουτον Κλεαρχος εἶπε τοσουτον 'AZς 15μεν στρατηγησοντα με ταυτην την στρατηγίαν μηδεὶς υμων λεγετω πολλὰ γαρ ἐνορω δι' Ἀμοὶ του-το ου ποιητεον ως δὲ τι ἀνδρι ν δ ελησθε πείσομαι η δυνατον μάλιστα, ιν εἰδητε τι καὶ ἄρχεσθαι ἐπίσταιια ῶς τις καὶ αλλος μάλιστα ἀνθρώπων. μετὰ τουτον ἄλλος ἀνεστη, ἐπιδεικνυς μεν την 16ευηθειαν του τὰ πλοῖα αἰτεῖν κελευοντος, ῶσπερ πάλιν τὸν στολον Kυρου ποιουμενου, ἐπιδεικνυς δεω ευηθες εἴη ηγεμόνα αἰτεῖν παρα τουτου λυμαινόμεθα την πραξιν. εἰ δε καὶ τ ηγεμόνι πιστευσομεν ον αν Κυρος - , τί κωλυε καὶ τὰ ἄκρα ημῖν κελευειν Κυρον προκαταλαβεῖν ἐγὼ γὰρ οκνοίην μεν 17ὰν εἰς τὰ πλοῖα ἐμβαίνει ὁ ημῖν δοίη, μη ημῆς ταῖς τριηρεσι καταδυσύ, φοβοίμην δ' αὐτω ηγεμόνι ι δοίη πεσθαι, μη ημιῆς ἀγάγy οθεν ου ἔσται ἐξελθεῖν βουλοίμην δ' ἄν ἄκοντος ἀπιὼν Κυρουλαθεῖν αυτον ἀπελθων ο ου δυνατόν ἐστιν ἀλλ' θω φημι ταυτα μεν φλυαρίας εἶναι δοκεῖ δε μοι 18 ἄνδρας ἐλθόντας προς υρον ιτινες ἐπιτηδειοι συνΚλεαρχ' ἐρωτῶν ἐκεῖνον τί βουλεται ημῖν χρῆσθαι καὶ ἐὰν μὲν et πραξις α παραπλησία οῖαπερ καὶ πρόσθεν ἐχρῆτο τοῖς ξενοις, πεσθαι καὶ μῆς καὶ μη κακίους

εἰναι των πρόσθεν τουτω συναναβάντων ἐὰν δε 1s μείζων et πραξις της πρόσθεν φαίνηται καὶ ἐπιπονω- τερα καὶ ἐπικινδυνοτερα, ἀξιουν et πείσαντα ἡμἁς ἄγειν et πεισθεντα προς φιλίαν ἀφιεναι ' ουτω γὰρ καὶ ἐπόμενοι ἄν φίλοι αυτ κοὶ πρόθυμοι ποίμεθα

44쪽

καὶ πιοντες ἀσφαλῶς αν ἀπίοιμεν ο,τι δ' αν προς ταυτα λεγη ἀπαγγεῖλαι δευρο Σηιας δ' ἀκουσαντας 20 πρὸς ταυτα βουλευεσθαι. εδοξε ταυτα, καὶ ανδρας ἐλόμενοι συν Κλεάρχga πεμπουσιν ο et ρώτων Κυροντα δοξαντ τ στρατια ὁ δ' ἀπεκρινατο τι ἀκουοι

εἶναι, ἀπεχοντα δώδεκα σταθμους προς τουτον υνεφη βουλεσθαι ἐλθεῖν καν μεν η ἐκει, την δικην ἔφη χρῖζειν ἐπιθεῖναι αυτῶ ῆν δε φυγη, μεις ἐκεῖ 21 προς ταυτα βουλευσόμεθα. ἀκουσαντες δε αυτ οι αἱρετοὶ ἀπαγγελλουσι τοι στρατιώταις τοῖς δε υποψία μὲν τὶν τι αγοι προς βασιλεα, μως δε ἐδόκει πεσθαι. προσαιτουσι δε μισθόν ὁ δε υρος πισχνεῖται ημιόλιον πῶσι δωσειν ου προτερον φερον, ἀντὶ δαρεικου τρια μιδαρεικὰ του μηνος τῶ στρατιώτη οτιδε ἐπὶ βασιλε αγο ουδε ἐνταυθα ηκουσεν ουδεὶς ν

IV. Ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους δυο παρασάγγας δεκα ἐπὶ τον νάρον ποταμόν, οὐχὶ το ευρος τρία πλεθρα ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμον να παρασάγγας πεντε ἐπὶ τον Πυραμον ποταμόν, ου ἡ τ ευρος στάδιον ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους δυο παρασάγγας πεντεκαεδεκα εἰς Υσσους, τῆς Κιλικίας ἐσχάτην πόλιν ἐπὶ τ θαλάττη Ῥικουμενην, μεγάλην καὶ νευδαιμονα ἐνταυθα εριειναν ημερας τρεῖς καὶ Kυρι παρησαν αἱ ἐκ Πελοποννησου ηες τριάκοντα καὶ πέντε καὶ π αυταῖς ναυαρχος Πυθαγόρας Λακεδαιμόνιος. ηγεῖτο δ αυταῖς αμως Αἰγυπτιος ἐξ Ἐφεσου, ἔχων ναυς τερας κυρου πέντε καὶ εἴκοσιν, αἷς ἐπολιόρκει Μίλητον Κτε πισσαφέρνει φίλη ν, καὶ συνεπολέμει υρα προ αυτόνJ. παρην δε 3 καὶ χειρίσοφος Λακεδαιμόνιος ἐπὶ των νεῶν, μετάπεμπτος πο υρου, πτακοσίους χων πλίτας, ωνεστρατήγει παρα Κυρι' αἱ δε ηες ὁρμουν παρατην Κυρου σκηνήν. ἐνταυθμ καὶ οἱ παρα Ἀβροκόμα μισθοφόροι Ἐλληνες ἀποστάντες ἐλθον παρα Κυρον τετρακόσιοι πλῖται καὶ συνεστρατευοντο ἐπὶ βασιλέα. ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμον εν παρασάγγας 4 κέντε ἐπὶ πυλα τῆς Κιλικίας καὶ τῆς Συρίας. ἡσαν δε αυτ δυο τείχη, καὶ το μεν σωθεν το προ της Κιλικίας Συεννεσις εἶχε καὶ Κιλίκων φυλακή, το δε ἔξω ο ρ της Συρίας βασιλέως ἐλεγετο φυλακὴ φυλάττειν. δια μέσου δε ρε τουτων ποταμὸς Κάρσος νομα, ευρος πλέθρου. απαν δε το μεσον τῶν τειχῶν ἐσαν στάδιοι τρεῖς καὶ παρελθεῖν ου ην βία ἐν γαρ ἡ παροδος στενη καὶ τὰ τείχ η εἰς την θάλατταν καθηκοντα, περθεν δ' ησαν πετρα ηλίβατος ἐπὶ δε τοῖς τείχεσιν ἀμφοτεροι ἐφειστήκεσαν πυλαι ταυτης νεκα τῆς παρόδου κυρος τὰς ναυς 5 μετεπεμήνατο, πως πλίτας ἀποβιβάσειεν εἴσω καὶεξω τῶν πυλῶν βιασοιιένους τους πολεμίους εἰ φυλάττοιεν ἐπὶ ταῖς Συρίαις πυλαις, περ βετο ποιήσειν Κυρος το ' ροκόμαν, χοντα πολυ στράτευμα.υβροκόμας δὲ υ του ἐποίησεν, ἀλε' ἐπεὶ ἔκουσε

Κυρον ἐν Κιλικία οντα, ἀναστρεψας ἐκ Φοινίκης παραβασιλέα ἀπήλαυνεν, θων, ως ἐλέγετο, τριάκοντα μυ- ριαδας στρατιὰς ἐντευθεν ἐξελαυνε διὰ Συρίας σταθμον να παρασάγγας πέντε εἰς Μυρίανδον, πόλινοικουμενην υπὸ Φοινίκων ἐπὶ τῆ θαλάττη ἐμπόριον δ' ἡ τ χωρίον καὶ ἄρμουν αυτόθι ολκάδες πολλαί.

45쪽

ἐνταυθ εμειναν ημερα επτα καὶ Σενιας ὁ Ἀρκας fστρ πηγος καὶ Πασίων ὁ Μεγαρευς ἐμβάντες εἰς

πλοιφν καὶ τα πλείστου αξια ἐνθεμενοι απεπλευσαν,οδες μεν τοῖς πλείστοις ἐδοκουν φιλοτιμηθεντες τιους στρατιώτας αυτῶν του παρα Κλεαρχον απελθον-

τας, ἀπιοντας εἰς την Ἐλλάδα πάδεν καὶ ου προς βασιλε ελ υρος τον Κλεαρχον χειν ἐπεὶ δ' ησαν ἀφανεῖς, διῆλθε λογος τι διωκοι αυτους Κυρος τριχ-

ε ληφθηναι, οἱ δ' ἔκτειρον εἰ λώσοιντο Κυρος δεσυγκαλεσας τους στρατηγους εἶπεν, Ἀπολελοιπασιν ημῶς Σενιας καὶ Πασιων ἀλά ευ γε μεντοι ἐπιστά- σθων οτι υτε ἀποδεδράκασιν οἶδα γαρ am οἰχονται' ουτε ἀποπεφευγασιν εχω γαρ τριηρεις στεέλεῖν το ἐκείνων πλοῖον ἀλλὰ μὰ τους θεους Ουκεγωγε αυτους διωξω, ουδ' ἐρεῖ ουδεὶς ως θω εως,εν α παρῆ τις χρῶμαι, ἐπειδὰν δὲ ἀπιεναι βουληται, συλλαβων καὶ αυτους κακῶς ποι καὶ τὰ χρηματα ἀποσυλῶ. ἀλλὰ ἰοντων, εἰδοτες τι κακίους εἰσὶ περι ημῶ et ἡμεῖς περ ἐκείνους. καίτοι χω γε αυτων καὶ τεκνα καὶ γυναῖκας ἐν Πάλλεσι φρουρου- μενα Ἀλχ' ουδε τουτων στερήσονται, ἀλλ' ἀποληένον- ται τῆς προσθεν νεκα περὶ με ἀρετῆς. καὶ ὁ μεν ταυτα εἶπεν οι δε Ἐλληνες, εἴ τις καὶ ἀθυμοτερος ἡ προς την ἀνάβασιν, ἀκουοντες την Κυρου ἀρετηνῆ διον καὶ προθυμοτερον συνεπορευοντο. Μετὰ ταυτα υρος ἐξελαυνε σταθμους τετταρας παρασάγγας εἴκοσιν ἐπὶ τὸν λάλον ποταμον οντατ ευρος πλέθρου, πληρη δ' ἰχθυων μεγάλων καὶ πραέων, Ῥυς in Συροι θεους χνομιζον καὶ ἀδικεῖν LIB. I. TM. IV.

ουκ εων, ουδε τὰς περιστεράς. αἱ δὲ κωμαι ἐν ις ἐσκήνουν Παρυσάτιδος ησαν εἰς ζωνη- δεδομέναι. ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους πεντε παρασάγγας τριά- Ioκοντα ἐπὶ τὰς πηγὰς του Λαρδατος ποταμου, ου τοευρος πλεθρου ἐνταυθα ην τὰ Βελέσυος βασίλεια του Συρίας αρξαντος, καὶ παράδεισος πάνυ μέγας καὶ καλος, Ἀχων πάντα iσα ωραι φυουσι. Kυρος δ' αυτὸν ἐξέκοψε καὶ τὰ βασίλεια κατέκαυσεν. ἐντευθεν II

ἐξελαυνει σταθμους τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν φράτην ποταμον οντα τὸ ευρος τεττάρων σταδίων καὶ πολις αυτοθι κεῖτο μεγάλη καὶ υδαίμων Θάη ακος νομα. ἐνταυθα ἔμεινεν ημέρας πέντε. καὶ Κυρος μεταπεμψάμενος τους στρατηγους των Ἐλλήνων ἔλεγεν τι η δὸς ἔσοιτο πρὸς βασιλέα μέγαν εἰς

Βαβυλωνα καὶ κελευε αυτους λεγειν ταυτα τοῖς στρατιωται καὶ ἀναπείθειν πεσθαι. οἱ δὲ ποιησαντες Daεκκλησίαν ἀπηγγελλον ταυτα οἱ δε στρατιωται ἐχαλεπαινον τοῖς στρατηγοῖς, καὶ ἔφασαν αυτους πάλαι ταυ εἰδοτας κρυπτειν, καὶ ου ἔφασαν ἰέναι. ἐὰν μιη τις αυτοῖς χρηματα διδω, σπερ τοῖς προτεροις με

του πατρὸς Κυρον. ταυτα οἱ στρατηγοὶ Κυρω ἀπη'Iaγελλον- ὁ δ' Ἀπεσχετο ἀνδρι Ἀκάστω χωσειν πέντε ργυριου μνῶς, ἐπην εἰς Βαβυλωνα ηκωσι, καὶ τὸν μισθὸν ἐντελαν μέχρι πιν καταστησην τους Ελληνας εἰς γωνίαν πάλιν. αδ μεν δη πολυ του Ἐλληνικου

Xenophonti Anabasis, reo A. Hug. -

46쪽

14 ἄλλων καὶ λεξε τοιδε. Ἀνδρες, ἐάν μοι πεισθῆτε,

πλεον προτιμήσεσθε στρατιωτῶν πο υρου ουν κελευα ποιῆσαι νυν δειται Κυρος λεσθαι τους Ελληνας επὶ βασιλέα ἐγα ουν φημι μας χρῆναι διαβηναιτον Ῥυφράτην ποταμον πρὶν δῆλον εἶναι ο,τι οἱ 15αλλοι Ἐλληνες αποκρινουνται Κυρφ. ην μεν ο ρ ψηφισωνται πεσθαι, μεῖς δοξετε αἴτιοι εἶναι αρξαντες του διαβαίνειν, καὶἰς προθυμοτάτοις υσιν μωχαριν εἴσεται υρος καὶ ποδώσει ἐπίσταται δ' εἴ τις καὶ αλλος' ην δε ἀποέ ηφίσωνται οἱ αλλοι, πιμεν μὲν απαντες τουμπαλιν, μῖν δε g μονοις πειθομε- νοις πιστοτάτοιν χρησε ται καὶ εἰς φρουρια καὶ εἰς λοχαγίας, καὶ ἄλλου ουτινος α δεησθε οἶδα τι ς is φίλοι τευξεσθε υρου ἀκουσαντες ταυτα πείθοντο καὶ διεβησαν πρὶν του αλλους αποκρίνασθαι. Kυρος

δ' ἐπεὶ ησθετο διαβεβηκοτας, ἡσθη τε καὶ se τρατευματι πέμψας Γλουν - εν, Ἐγὼ μέν, ανδρες, ηδη μα ἐπαινω οπως δε καὶ μεῖς με ἐπαινέσετε 17 ἐμοὶ μελήσει et μηκέτι με Κυρον νομίζετε. οἱ μὲν δα, στρατιωται ἐν ἐλπίσω μεγάλαι οντεν ηυχοντο αυτὸν ευτυχησαι, Μένωνι δε καὶ δωρα ἐλέγετο πέμψαι

μεγαλοπρεπῶς ταυτα δε ποιησας διέβαινε συνείπετο

δε καὶ το ἄλλο στράτευμα υτι απαν. καὶ τῶν διαβαινόντων τον ποταμὸν ουδεὶς ἐβρέχθη ἀνωτέρω τῶν 18 μιαστῶν diar του ποταμουJ οἱ δὲ Θαψακηνοὶ λεγονοτιχυπώποθ' ουτος ο ποταμὸς διαβατὸς γένοιτο πεζῆia Hi τοτε, ἀλλὰ πλοίοις, α τοτε Ἀβροκοριας προωγν

κατέκαυσεν, να μη Κυρος διαβῆ Ἀδοκε δη θεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ποχωρῆσαι τὸν ποταμὸν Κυρω ς

βασιλευσοντι. ἐντευθεν ἐξελαυνει χια τῆς Συρίας Is σταθμ ους ἐννέα παρασάγγας πεντηκοντα ' καὶ ἀφικνουνται πρὸς τὸν Ἀράξην ποταμόν. ἐνταυθα ησαν κῶμαι πολλαὶ ριεσταὶ σίτου καὶ οινου ἐνταυθα ἔμει- ναν ημέρας τρεῖς καὶ ἐπεσιτίσαντο. ἐντευθεν ἐξε- V. λαυνε δια της Ἀραβίας τὸν φράτην ποταμὸν ἐν δεξια ἔχων σταθμους ἐρημους πέντε παρασάγγας τριάκοντα καὶ πέντε. ἐν τουτω δε τι τοπω ην με ἡ

μου, παντα ησαν ευώδη ἰσπερ ἀρώματα ' δένδρον δ' Ἀυδεν ἐνῆν. θηρία χε παντοῖα, πλεῖστοι ονοι ἄγριοι. πολλαὶ δε στρουθοὶ αἱ μεγάλαι ἐνῆσαν δεκαὶ ωτίδες καὶ δορκάδες ταυτα δε τὰ θηρία οἱ ἱππεῖς ἐνίοτε ἐδίωκον καὶ οἱ μὲν ονοι, ἐπεί τις διω

ετρεχον θἀττον' καὶ πάλιν, ἐπεὶ πλησιάζοιεν οἱ ιπποι, ταυτὸν ἐποίουν, καὶ ου ην λαβεῖν, εἰ μη διαστάντες οἱ ἱππεῖς θηρφεν διαδεχόμενοι. τὰ δε κρέα τῶν ἀλισκομένων ην παραπλησια τοῖς ἐλαφείοις, ἀπαλώτερα

47쪽

ἐπεσιτίσαντο ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους ἐρημους τρισκαίδεκα παρασάγγας ἐνενήκοντα οὐ φράτην ποταμὸν ἐν δεξια ἔχων, καὶ ἀφικνειται ἐπὶ Πυλας. ἐν τουτοις τοῖς σταθμοῖς πολλὰ τῶν πο γιων ἀπώλετο ar λιμου' ου γαρ ην χορτος ουδὲ ἄλλο ουδεν

δένδρον, ἀλλὰ ψιλη ἡ ἄπασα et χώρα οἱ δε ἐνοι-

κουντες νους ἀλετας παρα τὸν ποταμὸν ρυττοντες

καὶ ποιουντες εἰς Βαβυλῶνα ηγον καὶ ἐπώλουν καὶ ἀνταγοραζοντες σῖτον ἔζων τὸ δε στρατευμα ὁ σῖτος ἐπελιπε, καὶ πριασθαι ου ην εἰ μη ἐν τῆ Λυδία ἀγορα ἐν λ ρου βαρβαρικῶ, την καπίθην ἀλευρωνῆ ἀλφίτων τετταρων σίγλων. ὁ δε σίγλος δυναταιέπτὰ ὀβολους καὶ ημιωβόλιον 'Aττικους et δε καπίθη

δυο χοινικας Ἀττικὰς ἐχωρει κρεα ουν ἐσθίοντες ι στρατιῶται διεγίγνοντο ἐν δὲ τουτων των σταθμωνους πάνυ μακρους ηλαυνεν, ὁποτε τὶ πρὸς δωρ βουλοιτο διατελεσαι , πρὸς χιλον καὶ δη ποτε στενοχωρίας καὶ πηλου φανέντος ταῖς άμάξαις δυσπορευτου ἐπεστη ὁ Κυρος συν τοῖς περ αυτὸν ἀρίστοις καὶευδαιμονεστάτοις καὶ ἔταξε Γλουν καὶ Πίγρητα λαβόντας του βαρβαρικου στρατου συνεκβιβάζειν τὰς ἀμάξας. ἐπεὶ δ' ἐδοκουν υτι σχολαίως ποιεῖν,

ωσπερ οργῆ κελευσε του περι αυτὸν Περσας τους κρατίστους συνεπισπευσαι τὰς μάξας ἔνθα et μερος τι της ευταξία ην θεάσασθαι. ρίψαντες γὰρ τους πορφυρους κάνδυς που ἔτυχεν καστος ἔστηκως,ῖεντο ooσπερ ῶν δραμοι τις περι νίκης καὶ μάλα κατὰ πρανους γηλόφου, χοντες τους τε πολυτελεῖς χιτωνας

καὶ τὰς ποικίλας ἀναξυρίδας, ἔνιοι δὲ καὶ στρεπτους

περὶ τοῖς τραχήλοις καὶ ψελια περὶ ταῖς χερσίν ευθυς δε συν τουτοις εισπηδησαντες εἰς τὸν πηλὸν θάττον ἰλῶς τις ἄν ετ μετεωρους ἐξεκόμισαν τὰς ἀμάξας. τὸ sδε συμπαν δῆλος ην υρος ως σπευδων πῆσαν την ὁδὸν καὶ ου διατρίβων που μη ἐπισιτισμου νεκα ἡ τινος ἄλλου ἀναγκαίου ἐκαθεζετο, νομίζων, σω μεν θάττον λθοι, τοσουτω ἀπαρασκευοτερι βασιλεῖ μαχε σθαι, σφ δὲ σχολαίτερον, τοσουτί πλεον συναγείρωσθαι βασιλεῖ στράτευμα καὶ συνιδειν δ' ἐν τῶ προ εχοντι τὸν νουν ἡ βασιλεως αρχη πλήθει μὲν χώρας καὶ ἀνθρώπων ἰσχυρὰ ουσα, τοῖς δε μηκεσι των ὁδων καὶ τι διεσπάσθαι τὰς δυνάμεις ἀσθενής, εἴ τις διαταχεων τὸν πολεμον ποιοῖτο περαν δε τοὶ φράτου 10 ποταμου κατὰ του ἐρημους σταθμους ἡ πόλις ευ- δαίμων καὶ μεγάλη, νομα δε αρμάνδη ἐκ ταυτης οι στρατιωται ἐγόραζον τὰ ἐπιτήδεια, σχεδίαις δι βαίνοντες oo δε διφθερα ἶς εἶχον στεγάσματα ἐπίμπλασαν χορτου κουφου, εἶτα συνῆγον καὶ συνεσπων, ως

μη ἄπτεσθαι τῆς κάρφης τὸ δωρ ἐπὶ τουτων διε- βαινον καὶ ἐλάμβανον τὰ ἐπιτήδεια, οἶνον τε ἐκ τῆς βαλάνου πεποιημενον τῆς ἀπὸ του φοίνικος καὶ σῖτον μελίνης τουτο γαρ ἡ ἐν τῆ χώρε πλεῖστον. sup 11λεξάντων δέ τι ἐνταυθα των τε Μενωνος του στρατιωτων καὶ των Κλεαρχου ὁ Κλεαρχος κρίνας ἀδικεῖν

τὸν os Μένωνος πληγὰς ἐνέβαλεν ὁ δὲ ἐλθων πρὸστ έαυτου στράτευμα ελεγεν ἀκουσαντε δε οἱ στρατιωται ἐχαλεπαινον καὶ ωργίζοντο ἰσχυρῶς τω Κλεάρχω.

His αυτῆ ἡμερα Κλέαρχος ἐλθοον ἐπὶ την διάβασιν 12

του ποταμου καὶ ἐκεῖ κατασκεκ άμενος την ἀγορανἀφιππευε ἐπὶ την αυτου σκηνην διὰ του Μένωνος

48쪽

στρατευματος συν λιγοις τοῖς περ αυτον υρος δὲ Ουπω ηκεν, αλλ' se προσηλαυνε τῶν ὁ Μενωνος στρατιωτῶν ξυλα σχίζων τις ως εἶδε Κλέαρχον διελαυ- νοντα, ιησι τῆ ἀξινχὶ καὶ ουτος ήὲν αυτου ημαρτεν 'αλλος δε λίθω καὶ αλλος, εἶτα πολλοί, κραυγῆς γενο-I3μενης ὁ δε καταφευγε εἰς το αυτου στρατευμα, καιευθυς παραγγέλλει εἰς τα πλα καὶ τους μεν ὁπλίτας αυτου κέλευσε μεῖναι τας ἀσπίδας προς τὰ γοναταθέντας, αυτος δε λαβων τους Θρακας καὶ τους ἱππέας H ησαν αυτ ἐν τῶ στρατευματι πλείους et τετταρακοντα, τουτων δε οἱ πλεῖστοι Θρακες ῆλαυνεν ἐπὶ τους Μένωνος, ἄστ ἐκείνους ἐκπεπληχθαι καὶ αυτον Μένωνα, καὶ τρέχειν ἐπὶ τὰ οπλα οἱ δεκανεστασαν ἀπορουντες τω14 πραγματι ὁ δε Προξενος - λυχε γὰρ στερος προσιων καὶ τάξις αυτ επομένη τῶν πλιτων - ευθυς ουν εἰς το μέοον ἀμφοτέρων ἄγων ἔθετο τὰ πλα καὶ ἐδείτοτου Κλεαρχου μη ποιεῖν ταυτα ὁ δ' χαλέπαινεν τι αυτου λίγου δεησαντος καταλευσθῆναι πραως λέγοιτο αυτου πάθος, ἐκέλευσέ τε αυτον ἐκ του μέσου ἐξίστα-I5σθαι ἐν τουτω δε ἐπίει καὶ Kυρος καὶ ἐπυθετο τὸ

πρῆγμα ευθυς δ ελαβε τὰ παλτὰ εἰς τὰς χεῖρας καὶ

συν τοῖς παρουσι των πιστῶν ηκεν ἐλαυνων εἰς τὸ

Is μέσον, καὶ λέγει τάδε. λέαρχε καὶ Προξενε καὶ οἱ ἄλλοιο παρόντες Ελληνες, υκ ἴστε ο,τι ποιεῖτε. εἰ γαρ τινα

ἀλληλοις μάχην συνάψετε, νομίζετε ἐν τῆδε ii ημέρα

ἐμέ τε κατακεκοή εσθαι καὶ μα ου πολυ ἐμου στερον κακως γὰρ των ημετέρων ἐχοντων πάντες ουτοι Ους ορατεβαρβαροι πολεμιωτεροι ημῖν ἔσοντα των παρὰ βασιλεῖ

II οντων ἀκουσας ταυτα ὁ Κλέαρχος ἐν εαυτι ἐγένετο ' καὶ παυσάμενοι ἀμφότεροι κατὰ χωραν ἔθεντο τὰ οπλα. Ἐντευθεν προῖόντων ἐφαίνετο ἴχνη ππων καὶ κοπρος εἰκάζετο δ' εἶναι ὁ στίβος ως δισχιλίων retrπων. ουτοι προῖόντες καον καὶ χιλον καὶ εἴ τι ἄλλο χρησμμο ην. υρόντας δε Πέρσης ἀνηρ γένει τε προσηκων

βασιλεῖ καὶ τὰ πολέμια λεγόμενος ἐν τοῖς ἀρίστοις Περ-

σιον ἐπιβουλευει υρφ καὶ πρόσθεν πολεμησας, κατ- 2αλλαγεὶς δέ. υτος υρο εἶπεν, εἰ αυτ δοίη ἱππέας χιλίους, τι τους προκατακάοντας ἱππέας κατακάνοιἀν ἐνεδρευσας η ζωντας πολλους αυτων δ ελοι καὶ κωλυσειε του κάειν ἐπιόντας, καὶ ποιησειεν με ιι - ποτε δυνασθαι αυτους ἰδόντας ὁ ρου στράτευμα βασιλεῖ διαγγεῖλαι. τω δε υρο ἀκουσαντι ταυτα ἐδόκειωφέλιμα εἶναι, καὶ ἐκέλευσεν αυτὸν λαμβάνειν μέρος παρ' κάστου των ηγεμόνων ὁ δ' 'ορόντας νομίσας sλοίμους εἶναι αυτῶ του ιππέας γραφε ἐπιστολην παραβασιλέα οτι ἡ ξο εχιον ιππέας ως αν δυνηται πλείστους ἀλλὰ φράσαι τοῖς εαυτου ἱππευσιν ἐκέλευεν ως φίλιον

αυτὸν ποδέχεσθαι ἐνην δε ἐν τῆ ἐπιστολ καὶ τῆς

πρόσθεν φιλίας πομνηματα καὶ πίστεως ταυτην την

ἐπιστολην δίδωσι πιστβ ἀνδρί, ω βετο δὲ λαβων Κυριν δίδωσιν. ἀναγνους δὲ αυτην ὁ Κυρος συλλαμβά- ενε υρόνταν, καὶ συγκαλεῖ εἰς τηλέαυτου σκηνην Πέρσας τους ἀρίστους των περ αυτὸν πτά, καὶ τους των Ἐλληνων στρατηγους ἐκέλευσεν ὁπλίτας ἀγαγεῖν, τουτους δὲ θέσθαι τὰ πλα περὶ την αυτου σκηνην. οἴδὲ ταυτα ἐποίησαν, ἀγαγόντες si τρισχιλίους πλίτας. Κλέαρχον δὲ καὶ εἴσω παρεκάλεσε συμβουλον, ς γε εκαὶ αυτῶ καὶ τοῖς αλλοις ἐδόκει προτιμηθῆναι μάλιστα τῶν Ἐλληνοον ἐπεὶ δ' ἐξῆλθεν, ἐξηγγειλε τοῖς φίλοις την κρίσιν τολυρόντα εος ἐγένετο ου γὰρ ἀπόρρητον

49쪽

ην. φη δε υρον αρχειν του λογου ἴδε Παρεκαλεσαυμας, ανδρες PGοι, πως συν μῖν βουλευομενος o, δίκαιον ἐστι καὶ προς θεῶν καὶ προς ἀνθρώπων, τουτοπράξω περὶ 'Oροντα τουτου τουτον γαρ πρῶτον μεν ὁ ἐμὸς πατηλεδωκεν υπηκοον εἶναι ἐμοι ἐπεὶ δε ταχθείς, ῶς ε νηὶ αυτος, πο ου ἐμου ἀδελφου ουτος ἐπολεμησεν ἐμοὶ χων την ἐν Σαρδεσιν ἀκροπολιν καὶ ἐγὼ αυτον προσπολεμῶν ἐποίησα ωστε δοξαι τουτί του προς ἐμε πολεμου παυσασθαι, καὶ δεξιὰν λαβον καὶ εδωκα, μετὰ ταυτα, φη, λυροντα, στιν ,τι σε ἐδικησα ἀπεκρι- νατο τι υ πάλιν δὲ ὁ Κυρος ηρωτα Ουκουν στερον, ως αυτος συ ομολογεῖς, ουδεν et ἐμου ἀδικουμενος ἀποστὰς εις Μυσους κακῶς ἐποίεις την ἐμὴν χωραν ο,τι ἐδυναγε, φη λυροντας Ουκουν, φη ὁ Κυρος, ποτα εγνως την σαυτου δυναμιν, ἐλθων ἐπὶ τον της

'Αρτέμιδος βωμον μεταμελειν τέ σοι ἔφησθα καὶ πείσας ἐμε πιστὰ πάλιν δωκάς μοι καὶ ἔλαβε παρ ἐμου καὶ ε ταυθ' ωμολόγει ὁ Οροντας. ουν, φη ὁ Κυρος, ἀδικηθεὶς et ἐμου νυν ὁ τρίτον ἐπιβουλευων μοι φανερὸς γεγονας εἰποντος δε του Οροντα τι ουδεν ἀδικηθείς, ρωτησεν ὁ κυρος αυτον, ομολογεῖς ουν περὶ με ἄδικος γεγενῆσθαι , γαρ ἀνάγκη, φη ὁ 'Oροντας ἐκ τουτου πάλιν ηρώτησεν ὁ κυρος, ' - ουναν γενοιο τω μω ἀδελ se πολεμιιος, ἐμοὶ δε φίλος καὶ πιστος ὁ δε ἀπεκρίνατο τι-υδ' εἰ γενοίμην, o Kυρε, σοί, ἄν ποτε se δόξαιμι πρὸς ταυτα Κυρος εἶπε τοῖς

παρουσιν ' με ἀνη τοιαυτα μεν πεποίηκε, τοιαυταδε λέγει υμῶν δε υ πρωτος, ω λεαρχε, ἀπο ηναι γνώμην ,τι σοι δοκεῖ Κλέαρχος δὲ εἶπε τάδε Συρι- βουλευω θω τὸν ἄνδρα τουτον ἐκποδων ποιεῖσθαι ώς τάχιστα, ως μηκέτι δεχὶ τουτον φυλάττεσθαι, ἀλλὰ σχολαὶ ni ηράν τὸ κατὰ τουτον εἶναι τους ἐθελοντὰς φίλους ε ποιεῖν ταυττ δε τῆ γνώμη εφη καὶ τους αλλους 10 προσθέσθαι μετὰ ταυτα εφη, κελευοντος Κυρου ἔλαβον της ζώνης τὸν υρόνταν ἐπὶ θανάτω ἄπαντες ἀναστάντες καὶ οι συγγενεῖς εἶτα δ' ἐξῆγον αυτὸν οἷς προσετάχθη. ἐπεὶ δε εἶδον αυτὸν ῖπερ πρόσθεν προσεκυνουν, καὶ τοτε προσεκυνησαν, καίπερ εἰδότες τι ἐπὶ θάνατον ἄγοιτο. ἐπεὶ δὲ εἰς την Ἀρταπάτου σκηνην εἰσηχθη 1 Ietos πιστοτάτου των Κυρου σκηπτουχων, μετὰ ταυταουτε ζωντα υρόνταν ουτε τεθνηκότα ουδεὶς εἶδε πώποτε ουδὲ οπως ἀπέθανεν ουδεὶς εἰδως λεγεν εἴκαζον δε ἄλλοι ἄλλως τάφος δε υδεὶς πώποτε αυτου ἐφάνη.' τευθεν ἐξελαυνε διὰ της Βαβυλωνίας σταθμους II. τρεῖς παρασάγγας δώδεκα ἐν δε τω τρίτω σταθμω ρος ἐξετασιν ποιεῖται των Ἐλληνων καὶ τῶν βαρβαρων ἐν τέ πεδίω περὶ μέσας νυκτας ἐδόκει γὰρ εἰς την ἐπιουσαν λῆξειν βασιλέα συν τῶ στρατευματι μαχου- μενον καὶ ἐκέλευε Κλεαρχον μεν του δεξιου κερως ηγεῖσθαι, Μένωνα δε τὸν Θετταλὸν του ευωνυμιου, αυτὸς δε του ἐαυτου διέταξε μετὰ δὲ την ἐξέτασιν 2ἄμα τῆ ἐπιουμ ημερα κοντες αυτόμολοι παρα μεγάλου βασιλέως ἀπηγγελλον Κυρω περ της βασιλέως

στρατιας Κυρος δὲ συγκαλέσας τους στρατηγους καὶ λοχαγους των Ἐλληνων συνεβουλευετό τε πως ἄν την μάχην ποιοῖτο καὶ αυτὸς παρηνει θαρρυνων τοιαδε.

s ἄνδρες Ἐλληνες, ου ἀνθρώπων ἀπορων βαρβάρων 3συμμάχους ὁμας αγω, ἀλλὰ νομίζων ἀμείνους καὶ κρεί του πολλων ρβαρων μῆς εἶναι, διὰ τουτο προ έλαβον. πως ουν ἔσεσθε ἄνδρες ἄξιοι της ἐλευθερίας

50쪽

ης κέκτησθε καὶ η υμα θω ευδαιμονι o. χυ γαρ ἴστεοτι την ἐλευθεριαν λοίμην αν ἀντὶ νum πάντων καὶ λλων πολλαπλασιων. πως δὲ καὶ εἰδῆτε εἰς otiνερχεσθε ἀγωνα, μας εἰδως διδάξω το μεν γαρ πλῆθος

πολυ καὶ κραυγῆ πολλῆ ἐπίασιν ἀν δὲ ταυτα νάσχησθε, τὰ ἄλλα καὶ ισχυνεισθαι μοι δοκω οῖου ημῖν γνώσεσθε τους ἐν τῆ χωρα οντας ἀνθρωπους υμῶν δὲ ἀνδρῶν οντωνJ κανευ τῶν ἐμων γενομένων, θωυμων τὸν μεν οἴκαδε βουλομενον ἀπιέναι τοῖς οἰκοι ζηλωτον ποιησα ἀπελθεῖν, πολλους δε οἶμαι ποι ησειν τὰ παρ' ἐμοὶ ελέσθαι ἀντὶ τῶν ικοι ἐνταυθα Γαυλίτης παρων

φυγὰς Σάμιος, πιστος δε υρω, εἰπε, Καὶ μήν, oKυρε, λέγουσί τινες τι πολλὰ υπισχνεῖ νυν διὰ το ἐν

τοιουτω εἰναι του κινδυνου προσιοντος, ῶν δὲ υ γένηταί τι, ου μεμνησεσθαί σέ φασιν ἔνιοι δε υδ' εἰ

μεμνῆ τε καὶ βουλοι δυνασθαι ἀν ἀποδουναι ὁσανυπισχνεῖ. ἀκουσας αυτ ελεξεν ὁ Κυρος, Ἀλλ' ἔστι μενημῖν, ὁ ἄνδρες, η ἀρχη η πατρφα προς μεν μεσημβρίαν

μέχρι Ου διὰ καυμα ου δυνανται οἰκεῖν ἄνθρωποι, προς δε αρκτον μέχρι Ου διὰ χειμῶνα τὰ δ' ἐν μέσω τουτων πάντα σατραπευουσιν οἱ του μου ἀδελφου φίλοι. ην δ' ημεῖς νικήσωμεν, ημῆς δεῖ τους ημετέρους φίλους τουτων ἐγκρατεῖς ποιῆσαι ἄστ ου τουτο δέδοικα μηου πω ,τι δῶ κάστω τῶν φίλων, δν ευ γένηται, ἀλλὰ μη υκ χω ἱκανους οἷς δω. μων δε των Ἐλλήνων καὶ στέφανον κάστω χρυσουν δωσω. οἱ δὲ ταυτα ἀκου- σαντες αυτοί τε ἰσαν πολυ προθυμότεροι καὶ τοῖς αλλοις

ἐξηγγελλον εἰσῆσαν δε παρ αυτον οῖ τε στρατηγοὶ καὶ των ἄλλων Ἐλληνων τινες ἀξιουντες εἰδέναι τί σφίσιν ἔσται ἐών κρατησωσιν. ὁ δὲ ἐμπιμπλὰς άπάντων την

γνωμην ἀπέπεμπε παρεκελευοντο δὲ αυτω πάντες σοι sπερ διελέγοντο μη μάχεσθαι, ἀλλ οπισθεν αυτων τά τεσθαι ἐν δε τω καιρω τουτω Κλέαρχος ωδέ πως ξρετο τὸν Κυρον isti γαρ σοι μαχεῖσθαι, DKυρε τον ἀδελφόν; Aί ἔφη ὁ Κυρος, εἴπερ γε αρείου καὶ Παρυσάτιδός ἐστι παῖς, ἐμὸς δε ἀδελφός, ου ἀμαχεὶ ταυτ ἐγω ληέγομαι. ἐνταυθα δη ἐν τῆ ἐξοπλισία ἀριθμὸς 10

ἐγένετο των ψεν Ἐλληνων ἀσπὶς μυρία καὶ τετρακοσία, πελτασταὶ δε δισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, των δε μετὰ ρου βαρβαρων δέκα μυριαδες καὶ αρματα δρεπανηφορα ἀμφὶ τὰ εἴκοσι των δε πολεμίων ἐλέγοντο εἶναι 11εκατὸν καὶ εἴκοσι μυριαδες καὶ ρματα δρεπανηφόρα διακόσια. αλλοι δε ησαν ξακισχίλιοι ιππεῖς, ων Ἀρταγέρσης ρχεν ουτοι δ' υ πρ αυτου βασιλέως τεταγμένοι ησαν του δε βασιλέως στρατευματος ησαν αρ- 12χοντες καὶ στρατηγοὶ καὶ ηγεριόνες τέτταρες, τριακοντα μυριαδων Ἀκαστος, Ἀβροκόμας, πισσαφέρνης, Γωβρυας, υρβάκης τουτων δε παρεγένοντο ἐν τῆ μάχη ἐνενηκοντα μυριαδες καὶ ἄρματα δρεπανηφόρα κατον καὶ πεντήκοντα 'Aβροκόμας δε υστέρησε τῆς μάχης ημέραις πέντε, ἐκ Φοινίκης ἐλαυνων ταυτα δὲ ήγγελλον 13 πρὸς Κυρον οἱ αυτομολησαντες εκ των πολεμίωνJ παρὰ

μεγάλου βασιλέως πρὸ τῆς μάχης, καὶ μετὰ τὴν μάχηνοῖ στερον ἐληφθησαν των πολεμίων ταυτὰ ηγγελλον. ἐντευθεν δε Κυρος ἐξελαυνε σταθμὸν να παρασάγγας 14 τρεῖς συντεταγμένω τω στρατευματι παντὶ και τῶ λληνικω καὶ τω βαρβαρικω ,ετο γὰρ ταυτη τῆ ημέραμαχεῖσθαι βασιλέα κατὰ γὰρ μέσον τον σταθμον τουτον τάφρος ην ρυκτη βαθεῖα, τὸ μεν ευρος οργυιαὶ

πέντε, τὸ δὲ βάθος οργυιαὶ τρεῖς παρετέτατο ε 4 15