장음표시 사용
31쪽
terum quod non fit nisi verba εἰ χυτως 'χοι ad prius referamus. Quod si quis cum Cobet haec iam ad alterum
referat, tum profecto expectandum sit, in eis quae sequuntur
ad prius rediri his vel similibus verbis: Iam si illud de symposiarcho ridiculum est, ridiculum etiam hoc de imperatore). I idem dicendum est contra Bisschopium qui de
- αιρῶνται 32. διέβαλλεν C et pars deteriorum i διέβαλε pars deter Dind.). - μαλλον αρχειν συνεθελῆσαι mel.
ιιαλλον συναρχειν ἐθελγησαι det. praeter , μαλλον αρχειν αυτον ἐθελῆσαι Comm. m. p. 4 et 5 demonstrasse mihi videor, recipiendam esse meliorum codicum lectionem Xenophontem magis favisse Timasioni copiarum Clearchi imperium adfectanti quam sibi Dexippo) συνεθέλειν τινί
favere alicui rei cs Aeneas poliorc 11 συνεθέλειν τη ἐπανα-στασει, ad Structuram quae est συνεθέλω τινὶ αρχειν αυτον)conferas ΙΙΙ 1 9 καὶ ο Κυρος συμπρουθυμεῖτο μεῖναι αυτον. 2, 1 παραπλέοντες - τουτον δε Muester a quo ita discedit Rehdamgius, ut etiam παραπλευσαντες OS τουτον δε secludat oraeter necessitatem, ut recte ait rei-
te ach. Verba ipsa riuii interpolatori debeantur ac ficta sint ex V 6, 9, eo minus dubium est, quod inest in eis foedus geographicus error, quo post Sinopen fluminum ostia conlocantur, quae Graeci iam antes Sinopen praetereavigaverant. diem vidimus II 3, 19 enuntiatum quoddam fictum ex I 9 et 10 A. σιτία mel et pars deter lolii pars det Dind. Lips.). Iλ ως αἰσχρον ιχ αρχειν
νιον ex advigii coniectura, παρεχομένους ex mea ως
αἰσχρον ιχ αρχειν Ἀθηναῖον Πελοποννησιων καὶ Λακεδαιμονίων, μηδεμια- δυναμιν παρεχομενον εἰς τὴν στρατιαν mel. , eadem deteriores misi quod Ἀρχειν Ἀνα Ἀθηναιον
exhibent. Ἀνα illud servat vulg. Dind. Rehdanig, rei- te ach), repudiant Cobet. Schenkl, advig adv. crit. p. 350, quorum hic, ἔναμ inquit Sententiam turbat; neque
enim de numero agitur, sed de civitatum comparatione. quod Verum esse quisis agnoscat necesse, qui totam narrationem accurate perlegerit Atheniensis autem ille non potest non esse Xenophon. am autem in angustiis versamur, quid sibi velit illud Αακεδαιμονιων quamquam enim concedendum est Richtero qui in ahrb. f.
Philologi Suppl. VI p. 632 seqq. de hoc loco agit, posse
Lacedaemonios, quamvis ipsi quoque Peloponnesii sint, a Peloponnesiis h. e. Arcadibus et Achaeis distingui, ut factum est et L VI 5, 1 tamen aegre perspicia cur hi soli ex tot aliis gentibus, quarum cives in Graecorum
exercitu erant, hoc loco cum Arcadibus et Achaeis commemorentur. Dixerit quispiam Lacedaemonios nominario notam inter eos et Athenienses aemulationem audio: sollerter rem suam reates et Achaei egerunt, si Lacedaemonios in primis, qui erant in exercitu, adverSus Atheniensem instigabant. At in eis quae sequuntur de Lacedaemoniis illis ne verbum quidem ne narrantur Secessionis participes fuisse ne noluisse quamvis sollicitati ab Arcadibus ad eos transire. Apage igitur istos Lacedaemonios. Quos re vera removit obetus audaci coniectura in editione tertia proposita qua pro καὶ Αακεδαιμονιων Scripsit: καὶ τουτον quod pertineret ad παρεχομενον.
At sunt etiam aliae difficultates, quibus impediamur sive cum libris legimus sive cum obeto. Fieri omnino non potest ut hoc loco duces seditionis de solius Xenophontis
imperio atque auctoritate questi sint necesse est querantur de Chirisopho hunc enim summum imperatorem creatum esse longius exponitur cap. 1 repetitur 2 6:οτ αρχων ρητο, absolVitur denique haec de qua agimus narratio si 12 his verbis i μεν ουν του παντὸς ρrhXειρισoφω ἐνταυθα κατελυθη ημέρα σιτ η βδομ αφ'
ς ρέθη. Iam quomodo, quaeso, haec intellegas nisi etiam in initio, ubi causae irarum exponuntur, illius mentio facta sit Eam ut in verbis traditis coniectura restituerent operam dederunt Madvigius et Richterus, hic ita
32쪽
ut να deteriorum servato Ἀθηναιον Vocem eXpungeret totumque enuntiatum ad solum Chirisophum Spectare ta- tueret Quem si sequaris, augentur difficultates quas dixi inesses in Lacedaemoniorum mentione: quomodo enim ILacedaemonii pars satis ampla copiarum erant, fieri potuit ut Lacedaemonius dux diceretur μηδεμιαν δυναμιν παρεχο- μενος εἰς τὴν στρατιω quam difficultatem removere conatus est Richterus monstros illorum verborum explicatione,
quam malim silentio obruere quam castigare Post Rich-terum deinde advigius adv. crit. J 340 hoc auxilium tulit, ut pro καὶ Αακεδαιμονίων scriberet ri καὶ Αακε δαιμονιον iure dicens: MChirisophum quoque Lacedaemonium ducem recusabant. quod nullas copias haberet proprias. Nam qui I 4, 3 milites gravis armaturae septingenti, qui sub Chirisopho erant, commemorantur, et er- pauci erant, Si cum ceteris compares nec identur e gente Lacedaemoniorum ipsa conducti. In eo quoque adsentiendum advigio, quod utrumque Virum hic nominari necesse habuit. ambos enim duces seditionis odio et invidia persequebantur, et Xenophontem, qui tanta gratia erat, ut ei summum imperium lubentes obferrent et aegre eum id repudiare paterentur, et hiriSophum, quem Summum ducem cremerant, poStquam a Xenophonte, ut id imperium susciperet, impetrare non potuerunt. ambobus erant irati, quod sibi Heracleotis iniqua petentibus vehementer restitissent quodque legationem hae de re a concione decretam suscipere recuSaSSent f. 2. 6 αμφοῖν γαρ ταυτα ἐδοκει et q. seqq. Nec 2 9 dicuntur duces seditionis incusasse aut Xenophontem aut Chirisophum solum sed τους στρατηγους, quorum principe erant Xenophon et hiri- sophus, ille auctoritate omnibus praestans, hic munere
sibi delato. Item iudicandum est, in o ipsa, si de uno viro cogitassent duces seditionis Xenophontem non eripturum fuisse τα ὁ κερδη αλλους, sed αλλον. In duumviros igitur cilios. qui de aravissimis rebus eadem
sentirent et summa concordia avaritiae et inSolentiae quo-
XLIXrumdam obsisterent, impetus factus est seditiosis otambitiosis hominibus. Cf. etiam 2, 12 καὶ πολιστοντες Xειρίσοφον . . . καὶ Ξενοφῶντα συνέστησαν A advigio autem discedo ita, ut non putem inserendum illud j ante καί quo inserto Videtur mihi oratio nescio quid contemtionis Chirisophi nancisci, quod Xenophontem ipsum haec narrantem vix deceat cui accedit quod non perspicitur cur hirisophus solus dicatur μηδεμίαν δυναμιν παρεχόμενος εἰς την στρατιαν lari legendum στρατείαν), Xenophon, in quem hoc crimen si quod est etiam magis cadit, vacuus
sit ab eo. Satius igitur duxi statuero librarium aliquem
postquam errore ακεδαιμονιον in Αακεδαιμονίων abierit, ut gramiaticam structuram satisfieret pluralem παρεχομένους qui fuerat in singularem emendandi causa mutasse Cuius generis mutationes passim inveniuntur Sio ΙΙ 1 cum pro δειν falso scriptum esset ἰδεῖν, etiam βουλομένους in βουλομενος mutatum est Contrario irrore, si quid video, αυτον est in αυτους mutatum VP5, 4. 11. αλοὶ mel l ουτοι, et Nescio quomodo sit factum, ut Dind. qui in edition Oxoniensi αυτοὶ commate antecedente Scri- .pserat, in ipsiensi deteriorum υτοι commate postposito reciperet. αυτοὶ quod etiam receperunt Brettenbach, Schenkl, Rehdant explicandum est sua sFonte Vel soli f. ποστῆναιαυτοὶ quod II 2, 11 ex C. pr. resuscitaVi 13. μετα τῶν
lectionem vitiosam esse ostendunt etiam interpretum controversiae. Quorum alii ut reitenbachius Volibrechtiusque αυτῶν pronomine significari dicunt mirisophi milites. Quod credi vix potest postquam in eis quae antecedunt
12 non do illis, sed de Arcadibus Achaeisque locutus
est Xenophon συνέστησαν - αιρουνται - ἐψηφίσαντο Sina Chirisophi nomen, quod in clausula huius Sectionis in-Venitur, provocare velis ad explicationem illam tuendam, respondendum est tum aenophontem μετ' αυτοὶ dicero debuisse. Quod megerus re vera coniecit; at ut taceam non perspici quomodo ex singulari pluralis ortus sit, sin-
Hug, Xenophontis expeditio Cyri d
33쪽
gularis propterea displicet, quod hoc temporis momento
Chirisophus, cuius summum imperium solutum erat, innumerum redierat ceterorum imperatorum. Xenophon autem volebat omnium reliquorum praeter eos qui Secessionem fecerant commune iter esse. Cui accedit quod μεταυτου singulari recepto debebat ruegem etiam in eis quae sequuntur ἰδία καστον στέλλεσθαι mutare in ἰδία
tuunt με αυτῶν esse: cum Arcadibus Achaeisque, quod ut grammatica ratione magis commendatur ita propter res improbandum est adeone credamus lento ac duro animo fuisse Xenophontem ad contumelias sibi inlatas, ut cum his ipsis una proficisci decemeret qui se respuerent Quod si ipse voluisset, nolentibus ipsis consilium duum quomodo exequi poterat' amo res ipsa clamati Xenophontem non potuisse rana cum aliis iter sacer velle quam cum eis qui secessionem non fecerant. λ Arcadas cum constare, iam raeparatim iter
facturos, ceteros quidem coniunctos manere Volebat, ut in non plus duas partes exercitus divideretur. In eis quae sequuntur narratur quomodo sit factum contra Xenophontis utile consilium ut trifariam dividerentur copiae Neonii vitio vertitur a Chirisopho Conieci igitur αετα τῶν
μειναντων cf. g 15 εχοντι τους παραμείνοντας τῶν στρατιωτων, h. l. οἱ μείναντες opponuntur simpliciter eis qui secessionem fecerant. μεινάντων propter litterarum similitudinem post μετα τῶν facile excidere poterat, αετα τῶν
de his explicationibus μετ' αυτων Verboriam Postquam in universum sana ratione egit Richterus l. l. p. 42 more suo negotium suscepit mirum in modum totum locum mutiland1Vide g. 656, ubi post τι δοκοίη ποιεῖν o statim sequi iubet verba go καὶ Xειρίσοφος et q. seqq. ut αυτ in επι-τοέπει αυτ ad στράτευμα pertineat. Quod omnium perVersissimum est nam si Chirisophus eo processisset dem1881oma animi ut omni imperio se abdicaret, fieri omnino non potuit quin omnes milites Xenophontis imperio se committerent.
autem et με αυτῶν apud scribas quosdam eandem sormam habet, qua de re dixi Comm. m. p. 4 cf. VIII, 32 ubi με αυτου τὸ in meliorum archetypo falsa lections abiit in μετα τουτο - ἀσφαλεστέραν mel. Ἀσφαλέστερον det inind.)18. καὶ γαρ ησθένει mel et E καὶ γαρ ἡδη ησθένει det.
plerique vulg. Dind.), καὶ γαρ ησθένει idet HL T. 3, 6 καὶ οἱ ἄλλοι δὲ λοχοι Pantasides καὶ οἱ αλλοι δὲ
λοχαγοὶ libri Arcadum λόχοι decem per secessionem ab imperatoribuS, non a centurionibus ducebantur cf. 3, 2ῆγεν καστος ο στρατηγὸς τον αυτου λοχον επὶ κώμην et 2, 12 στρατηγους αἱρουνται ἔαυτων δέκα. Quodsi facilem hanc mutationem Spreveris, necesse erit ad difficiliorem
confugere, ut στρατηγοὶ scribas. Item λοχοι et λοχαγοὶ confunduntur in codicibus VII 3, 46, ubi deteriores falso ἀπο τῶν λοχαγῶν praebent. 10. καταθέοντες mel et E προκαταθέοντες et cf. Rehd. qui confert VII 3, 44Ηertiis ad Cyrop. V 4, 10. In 14-18 transpositionem suasit Rehdanis, ut veteres sectiones hoc ordine sequerentur 16, 17, 18, 14, tum ex o insereretur ταῶτ' εἰπὼν ηγεῖτο, deinde 15, cui continuaretur os a verbis οἱ δε ἱππεῖς. 19. εκαον nisi quod εκαιον libri habent, εκαον scripsit Dind. καὶ mel. Ἀκαιον, η βάδιζον, καὶ det. 22. καὶ αὐτα ἀπαγγέλλουσι προς το Ξενοφῶντα καὶ τὸ στράτευμα ego. Transposuerat Bothe Mus Rhen. III p. 635 haec verba post βους καταλελειμμένους quod iam Amasaeus in Versione tacitus fecerat vide ichtsi L p. 77. Huic in ea re adsentior quod exponit haec verbane post καταλελειμμένους quidem tolerari posse. Sic enim το μεν πρωτον θαυμα ν pertineret non ad Timasionis copias, sed ad Xenophontem eiusque milites Richterus ipso haec omnia inde a καὶ ταυτα usque ad υκ εἰδέναι g 23ta deleri vult, cui obsequi non possum. Ut enim taceam de aliis, quid ταυτα ἀκουσαντες sibi Velit post primam partem g 22 non video. 24. επὶ Κάλπης ego recto Rich-terus qui hic quoque Vera cum captiosis et argutulis argumentis miscuit et multo plura eicere Voluit, observavit
34쪽
LII ubique Xenophontem hunc locum non Calpen, sed Κάλπης λιμένα adpellasse, item Arrianum. - εἰς ταυτον obet εἰς την ὁδὸν plerique det. εἰς το αυτ mel et EN Q Dind.); deteriorum corruptela ex hac quam recepi forma optime explicatur. . 25. υκεθ' HirSchi l ' libri. 4, 2 ημέρας μακροις mel l ψας μαλα μακρας et 6. πολλαὶ καὶ ἰάουμεναι mel et mi πολλαὶ καὶ ε ο&ο
μεναι det. I. inter τὸ et πόλισμα lacunam esse statuit Schenia, χωριον vel simile quid excidisse putans. 12. δηλον τι Kruester. 22. προθυεσθαι ornemann etiam m. reo in marg. Η προθυμεισθαι libri. f. ad I , 18. 25. αποφυγοντων obet i erroφε'γοντων plerique codices, ποπεφευγοντων Κ αποπεφευγοτων Vulg. Dind. cf. V 3, 4 οἱ διαφυγοντες. 5, κρατιστον Nitsche Jahresb. de philol. Vereius
et E vulg. Dind.) αυτους quod in melioribus est nemodum explicare otuit quod enim plerique Volunt illo pronomine significari τους ἐπι του στρατοπέδου h. l. αἰχμαλωτους et otios, id multis nominibus displicet. Quis enim quaeso tam contorto genere loquendi utatur ut quod simpliciter
dicere poterat castra deserere mutet in . sedeSeruerunt eos qui in castris erant' cui accedit quod, ut megerus recte observavit, τῶν ἐπι του στρατοπέδου multo verisimilius esse genetivum neutrius Quod Rehdanigium voluit Xenophontem sic dixisse ut Neoni parceret, id quam parum sit probabile, quamque artificiose excogitatum, nemo .eStquin videat Contra si cum megerin απέλειστον αυτὸν legas habeo hanc simplicem et aptam sententiam: sum milites centurionesque Neonis in eo essent, ut eum Neonem ducem suum desererent, tum coacti sunt imperatores denuo rem constituere, atque id tum ardori militum Neonis concedere, ut in castris manere non nisi seniores iuberent. Quaerenti autem Breue achio cur minus aptum
esset cum reliquissent μ απέλιπον codicum facilis oritaeesponsio hos momentum temporis si expectavissent imperatores, tempus defuturum fuisse ad rem denuo ordinea legitime constituendam. Nec tanti facienda est in Xenophonte inelegantia concurSus επε απέλειπον ... κατέλιπον,
quanti fecit advigius qui ut eam Vitaret αυτους Servato pro πέλιπον verbum reponi iussit obtundendi et precibus fatigandi significationem habens. Quod utinam ipse nobis
indicasset; nam απέκναιον quod proposuit, hoc sensu apud scriptores prosae orationis usurpari posse vi ipse contendet. 16. προβαλομένους et μεταβαλομένους Cobet προβαλλομένους et μεταβαλλομένους libri 17. πιοίην aberεποίμην libri vulg. Dind. ἐφεποίμην uechsenSchilig). Ceterum Dind. ipse ed Lips Cyrop. p. XI aberi emendationem probaVerat. 19. πῶς γαρ et διαβατὸν τὸ πεδίον
scripsi l πῶς γαρ δυσδιαβατον τὸ π libri Castalio πως
γαρ διαβατὸν si vulg, Dind. Stephanus πῶς γαρ υδυσδιαβατον Rehdanig, Sauppe, Breite ac librorum lectionem reStituerunt, ut significaret sequam difficilis est transitu campus h. e admodum difficilis est, quod molestum esse genus dicendi nemo non sentit nec talibus exemplis rect defendi quale est Mem. IV 2, 23 πῶς ἰει με αθυμως εχειν. Emendatio autem a me proposita et solitam interrogandi formam πῶς dii habet et commendatur palaeographica facilitate ortum est δυ illud ex falsa lections Mi particulae solet enim et ita cum δ praecedenti coniungi ut prior pars pro υ, altera pro 'aberi possit: m. 6, 3 κατῆγον mel l κατεῖχον det. Dind.); meliorum lectionem restituit Rehdant laudans Hesychium κατάγειν 'ἐπὶ τὸν ναυσταθμὸν γειν ἡ καταλυσαι. 4. απεδείκνυεν
mel. ἐπεδείκνυεν det. cf. Relidant ad hunc locum et V8 7 ἀπέδειξας τὸν ανδρα. 5. οἰχόμενοι αλλοσε orne- mann οἰχόμενοι ἄλλος det. οἰχόμενοι αλλοι mel. ἄλλοι ἄλλη Schneider, vulg. Dind. ἄλλη Schenkl, ἄλλοι cum mel. Breitenbach, αλλοι Matthiae). 11. ου ἐδόκει φαυλον εἶναι mel et pars det. - δόκει γαυλον εἶναι τὸ πραγμα Pars
35쪽
εἶναι. 12. ουδεν φαυλον δοκει εἶναι τὸ πραγμα mel l υφ. δοκεῖ etc. ουδεν adverbialiter minime. 22. ΛέξιππονJ
πάσχει ει τι πάσχει. 28. πεὶ τοίνυν συναίτιος I Rehdanis. επεὶ τοίνυν . . . . DC Spatio Vacuo 4 vel 5 litterarum relicto, επεὶ τοίνυν ε Α επεὶ τοίνυν τοιοῖτο ε BN Ven. svulg. Dind.), επεὶ τοίνυν αυτὸς ι , επεὶ τοίνυν τορος εἶ reliqui quod patronum nactus est Sehenklium Stud Xen. I p. 568 ut esset δεινὸς λεγειν, o σος - ceterum ibidem falso refert Seheis in codice C supra lactinam
τοιουτος Scriptum Sse ab alia manu). Vides in archetypo Omnium Oeem prorSu non potuisse legi maluit igitur librarius C codicis spatium Vacuum relinquere librarius archetypi deteriorum sententiae non curan abSurdum τορος quod sibi visus est deprehendere posuit ad coniecturam igitur ad hanc lacunam explendam confugiamu neceSSe. Elegi eam, quae mihi omnium maxime accommodata ad rem videretur; quod spatium Vacuum in C non plus litterarum est, fortasse ex eo explicandum quod in archetypo omnium terminatio Vocis τοίνυν praepositionem συνin se receperit τοίνυν αἴτιος pro eo quo fuerat τοίνυν συναίτιος. Reliqua tentamina Sunt haec: τοιουτος quod
Michael Apostolius, qui codicem B scripsit, excogitavit suo more, quodque quasi fide codicum traditum esset mirum est editores tam diu tolerasse eiusdem farinae αυτὸς in E Bomemann ἐπεὶ τοίνυν I Sc. ὁ τουτο ποιησας)8, Jacobsius aut ἐπεί- ουτος εἶ aut ἐπεὶ τοίνυν ουτως χει aut ἐπεί τοι συνήγορος εἰ quod saltem debebat ἐπεὶ του- του συνηγορος εἶ Scribere. 29. ανδρας Cobetus. Cui obsecutus sum propter illud quod sequitur περι τῶν αν-
δρων. 35. συνεβάλλοντο libri l συνεβάλοντο Stephanus vulg.
1, 1 oσα - δεδήλωται damn Dindors 2. χωραν Relidant i χωρα mel. αρχην det. Dind.). 3. λοχαγους εἰς Βυζαντιον ν λοχαγους τῶν στρατιωτῶν εἰς . ceteri libri
τῶν στ damnavit Volgilaender). 6. ως α αυτω δοκῆ det. ώς αν υτι δοκῆ σφαλε mel. 10. ως συὐπορευσομενον Hirschist. cf. 4: συνδιαβάντα, VI 2, 15 συστρατευεσθαι. Idem vitium VII 6, 11 ubi meliores στρατευεσθαι pro
συστραπευεσθαι Contra IV 7, 20 C. pr. Solus recte συνελθοι, ceteri λθοι. 17. παρα την χηλην se τεῖχος esto παρα την χηλην τὸ τεῖχος C. pr. παρα την χηλην oi τείχους incorr. cum reliquis. τὸ τεῖχος pro gloSS Voci την
in responsis frequentissimum f. Commentarium meum ad
αυτους κατηρεμίσαί Crabet. - καὶ τίθεσθαι τὰ πλα ego. καὶ delevit obet, τίθεσθαι τὸ πλα rueger, παρεγγυῶν καὶ τίθεσθαι τὰ πλα Hirschig. 27 τῆς περορίας mel.
ἐκ M. μερορίας det. Vulg. Dind.). 30. κατὰ τῆς γῆς ssallitur Duebner κατὰ γῆς ex intestatus et plerique κατὰ γῆς AD; cf. VII 7, 11 Cyrop. 4 9. 33 u. 35. σιτία mel. σιτα det. Dind.). 39. ηκειν obet Giκα libri. 41. καὶ Cobet 2, 25 εἰ ἀγάγοιμι Hiractis. δε αγοιμι libri. - ταλλα
τε σοι φίλον με χρησεσθαι Schenia. τἄλλα τέ σε φίλω μοι χρήσεσθαι Ci, τἄλλα τέ σε φίλω μοι χρήσασθαι Ι ταλλα τε σε spas χργησαιμι Α, τἄλλα τε φίλε μοι χρησεσθαι , τἄλλα δέ σοι φίλε χρήσασθαι Z, τἄλλα τε σοι φίλορ χρησασθαι, ceteri τἄλλα τέ με φίλορ σοι χρησεσθαι Breitenbach). 33. σπερκυων det Domittunt mel. Dindor uncis incluserat).
vμῶν - μιν libri. 7. προιοντων δε καὶ conieci ex eis quae Duebnerus hemicis remediis adiutus in C. pr. deprehendere sibi visus est: προτο.έων δε καὶ Ἀέων δε καὶ
36쪽
LVILVIIC, cum reliquis codicibus praeteri, qui locum omisit. Egi de hoc loco Comm. m. p. 10. Cf. I 6, 1. V 4, 16. - αγγελοι seripsi Ἀλλοι libri 10. . scripsi l σιτα libri L
συγκατεσκεδάσατο μετ' ἰυτου το κερας Athenaeus καὶ συγκατεσκεδάσατο μετα τουτο κερας ΒΕ sed in C ita ut praepositionis μετα cum pronominis Osro ligatura, quae litterae simillima est, coniunctum sit, ut in archetypo revera μετ' αυτου fuisse adpareat cf. quae XpOSui Comm. m. p. 4 et supra ad VI 2, 13 extr.), καὶ συγκατεσκεδάσατο μετα τουτο et κερας- , p. 6 μετ' Ἀυτου et κέρας en. M. te. συγκατεσκεδασε reliqui κατεσκεδασε Matthiae, κατεσκεδάσατο μετα τοῖτο το κερας Dind. obet cf. Scheis Stud. p. 574. 34. 4υμιν και μεις οἱ φίλοι Cobet. μῖν καὶημιν οἱ φίλοι mel. ημιν καὶ μεις οἱ φ. det. 36. τοῖς ιπποις
Hirschig. τοῖς θεοις libri Certissimam hanc irschigii emendationem es 37, 39 41, 43 primus recepit Sehenkl 4 5 καὶ πρεσβυτεροι mel et D l καὶ οἱ πρεσβυτεροι
5, 15 ἐν τῶ πεδίω et περ Σηλυβρίας libri ἐν τι πεδίω τω et περ Σηλυβρίας obet et Dind. Cf. tamen III 5, 1.
λας, vulg. Dind.; - εἰ μεν IΠερινθον Ἀρίσταρχος ἐμ α etc. mediis omissis Cobet). Ad hunc locum comparat RehdantgΗ0lL VII 5, 15 προσιοντες εἰς την Μαντίνειαν. 28. μετεσχετε et i μαλλον μετεσχετε mel. Em Dind.). 29. κωλυοντες - πορίζεσθαι ego. Videtur mihi amplificatio
esse hominis balbutientis idem iam g 28 dictum orat
σῖτον ἀφθονωτερον ευρίσκετε mirum deinde hostes sortiter
θαρραλεως persequentes nil damni efficere diei nisi ut
impediant praedam agere idque tum tantum, ubi Graeci rari et sparsi erant κατ' λίγους ἀποσκεδαννυμενοι).7, 18 ἐθελοιτε, mel l ἐθελοιτε δ αν det. Dind.). προσήκει Ρoppo προσῆκεν libri. 24. ανυσασθαι aikenae rαν σεσθαι vel ἀνεσεσθαι plerique libri, ἀνυτεσθαι D marg. Dind.), ἀνυτσεσθαι V supra V. 36. α κεκτησο Cobet. 40. με post περιιδειν, quod meliores omittunt, deleri iubet Gebauer de argumenti e contrari formi P. 387. 43. εκ τῶν ἐμῶν ργων det. ἐκ τῶν ργων mel 8, 1 ἐντοίχια vir doctus apud ornemann. ἐνοίκια C. pr. ἐν οἰκία C corr. ἐν οἰκία Α, ἐνυπνια rel. Vulg. Dind.). - ἐν AUκείω det. ἐν οἰκίω - ἐνοικίω B. 8. Κυτωνίου εἰς Καlao πεδίον ἐλθοντες Rehdanis App. erit. p. 52. Κυτωνίου δευσαντες εἰς Καῖκου πεδίον ἐλ- θοντες mel , Κυτωνίου παρ' Ἀταρνεα εἰς Καῖκου πεδίον ἐλήθοντες det. In archetypo utriusque familiam statuo
37쪽
in margine Vel supra versum glossam geographicam δευ- σαντες παρ Ἀταρνέα adscriptam fuisse, quarum pars altera ab archetypo meliorum, altera ab archetypo deteriorum recepta St. 11. post καὶ Signum lacunae posui, statuens ἄλλους et στρατι τας excidisse. Erant trecenti numeroes qui non poterant omnes esse lochagi. Scribebam Turici mense Septembri
20467883103125199 213 Corrigendia. v. I 3, 11 lege: πως ως Ἀσφαυστατα.
I 5, 8 v. 7 ab ins lege περ αυτον. II 2 9 v. 1 ab ins lege: κάπρον. III 2, 4 v. 5 ab ins lege ἀνεστη. II 2, 27 v. 14 ab in dele: δη ante δει. IV I, 19 v. 3 lege: πεμενεν. IV 6, 22 v. 5 ab in lege αλλοι. VIo, in lege βουλευσάαενοι. VII 3, 14 v. 2 ab ins lege εἶπεν, τι.
Aαρείου καὶ Παρυωτιδος γιγνονται παιδες δυο, Lπρεσβυτερον μεν Ἀρταξερξης, νεώτερος χλ Κυρος,
καὶ κατέσταν εἰς τη- βασιλείαν 'Αρταξερξης, πισσα- φερνης διαβάλλει τὸν Κυρον πρὸς τὸν ἀδελφὸν ως επιβουλευοι χυτῶ ὁ δ πειθεται καὶ συλλαμβάνει
τὸν ἀποπεμπε πάλιν ἐπὶ την ἀρχην. 4 δ' ς ἀπῆλθε 4 κινδυνευσας καὶ ἀτιμασθείς. βουλευεται οπως ιι - ποτε δει ἔσται ἐπὶ τῶ ἀδελφώ, ἀλλά, ῆν δυνηται, βασιλευσε ἀντ ἐκείνου Παρυσατις με δη φήτηρ
Xenophontia Anahasia Teo A. Hug. I
38쪽
Πελοποννησιους τι πλειστους καὶ βελτίστους, ως ἐπιβουλευοντος ισσαφέρνους ταις πόλεσι. καὶ γὰo ἡσαν αἱ Ιωνικαὶ πόλεις πισσαφερνους ὁ ἀρχαῖον ἐκ βασιλεως δεδομέναι, τότε δε ἀφειστηκεσαν Οὐ Moον
προαισθομενος τὰ ψα ταυτα βουλευομένους. ἀποστῆναι προς υρον, τοὐς με ἀπέκτεινε τοὐς δ' ἐξω
βαλ ὁ δὲ Κυρος πολαβων του φευγοντας συλλέξας
στρατευμα ἐπολιόρκει Μιλητον καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θαλατταν καὶ ἐπειρατο κατάγειν τοὐς ἐκπεπτωκότας. καὶ αυτη α ἄλλη προφασις η αὐτ του ἀθροι ειν
στρατευμα πρὸς δὲ βασιλέα πέμπων ἐξίου ἀδελφὁρεω αυτου δοθῆναι οἱ ταύτας τὰς πόλεις μὰλλον ἡ In σαφερ ην ρχειν αλῶν, καὶ ἡ μήτηρ συνέπραττεν
αυτ ταυτα ωστε βασιλεὐ τὴν μὲν πρὸς μυτον ἐπ βουλην ου etiσθάνετο, ισσαφέρνει δὲ ἐνόμιζε πολ μουντα αυτον ἀμφὶ τὰ στρατευματα δαπανῶν Ἀστε οεν ηχθετο αὐτων πολεμουντων. καὶ γὰρ ὁ νῆρo απεπεμπε τοῖς νομένους δασμοὐ βασιλεῖ ἐκ τῶν
LIB. I. T . I. II. πολεων ἄν ισσαφερνους λυγχανεν πων. πιλλο δε sστρατευμα αυτῶ συνελεγετο ἐν Ἀερρονησαν τῆ καταντιπερας Ἀβυδου τονδε τον τροπον. Ἐλεαρχος Λακεδαιόιονιος φυγας Σὶν ' Λουτιμ συγγενομενος ὁ Κυρος ηγάσθη τε αυτὸν καὶ διδωσιν αυτ- μυριους δαρεικους. ὰλ λαβων χρυσιον στρατευμα συνελεξεν αποτουτων τῶν χρημάτων καὶ ἐπολεμε ἐκ πιρρονησουορμώμενος τοῖς Θραξι τοῖς περ Ἐλλησποντον οἰκουσι καὶ ωφελει τους Ελληνας ' Ἀστε καὶ χρήματα συνεβάλλοντο αυτῶ εἰς την τροφην τῶν στρατιωτῶν αἱ Ἐλλησποντιακαὶ πολεις κουσαι τουτο δ' - ουτωτρεφόμενον ἐλάνθανεν αυτεμ το στράτευμα. 'Αρίστιππος δὲ ὁ Θετταλὸς ξενος ὁν ἐτυγχανεν αυτῶ καὶ πιεζο-10μενος π των οικοι ἀντιστασιωτῶν ρχεται προ τον Κυρον καὶ αἰτεῖ αυτον εἰς δισχιλιους ξενους καὶ τριωνμηνων μισθον, ως ουτως περιγενομενος α τῶν Urι- στασιωτῶν i δε Kυρος χιδωσιν αυτεμ εἰς τετρακισχιλίους καὶ ξ μηνων μισθόν, καὶ δεῖται αυτου μηπροσθεν καταλυσαι προς τους ἀντιστασιώτας πρὶν ναυτέ' ουμβουλευσηται ουτω χε α το ἐν Θετταλίαελάνθανεν αυτῆ τρεφόμενον στράτευμα Πρόξενον δὲ τὸν Βοιώτιον ξενον οντα ἐκελευσε λαβόντα ανδρας 11 οτι πλειστους παραγενέσθαι, ὁ εἰς IΠισίδας βουλόμενος στρατευεσθαι,, πράγματα παρεχόντων τῶν Πισιδῶν τῆ 4αυτου χώρα. Σοφαίνετον δὲ τὸν Στυμφάλιον καὶ Σωκράτην τὸν Ἀχαιόν, ξενου οντας καὶ τουτους, ἐκελευσεν ανδρας λαβόντας ἐλθεῖν τι πλείστους, ῶς
πολεμήσωνπισσαφερνει συν τοῖς φυγάσι τοῖς Μιλησίων. καὶ ἐποίουν ουτως ουτοι. Ἐπεὶ δ' ἐδόκει αυτ ρδη πορευεσθαι νεο, την α
39쪽
4 LIB. I. TΑΡ. U. μεν προφασιν ἐποιεῖτο o Πισίδας βουλομενος ἐκβαλεῖν πανταπασιν ἐκ τῆς χώρας καὶ θροίζει θ ἐπὶ τουτους τ τε βαρβαρικον καὶ τὸ Ἐλληνικον ἐνταυ- θα καὶ παραγγελλε τῶ τε Κλεαρχω λαβοντι κειν σον ἡ αυτω στρατευμα, καὶ - Ἀριστίππω συναλλαγέντι
τευμα καὶ Σενία τ' Ἀρκάδι ος αυτ προειστηκειτο ἐν ταῖς πολεσι ξενικου, κειν παραγγέλλει λαβόντα τους αλλουν πλὴν iποσοι ἱκανον ησαν 'ας 2ακροπολεις φυλάττειν ἐκάλεσε δε καὶ τους Μίλητον πολιορκουντας, καὶ τους φυγάδας κέλευσε συν αυτφ
στρατευεσθαι, ποσχομενος αυτοῖς, εἰ καλῶς καταπραξειεν εφ α στρατευετο, μη προσθεν παυσεσθαι
πρὶν αυτους καταγάγοι ἐκαδε οἱ δε ηδέως πείθοντο επίστευον γαρ αυτῶ καὶ λαβοντες τὰ πλα παρῆσαν 3 εἰς Σαρδεις. Σενίας μεν δη τους ε τῶν πολεων λαβὼν παρεγένετο εἰς Σάρδεις πλίτας εἰς τετρακισχιλίους, Προξενος δε παρην χων πλίτας μεν εἰς πεντακοσίους καὶ χιλιους, γυμνῆτας δε πεντακοσίους, Σο- φαίνετος δὲ ὁ Στυμφάλιος οπλίτας ἔχων χιλίους, Σωκράτης δε λυχαιος οπλίτας εχων ς πεντακοσίους, Πασίων δε ὁ Μεγαρευς τριακοσίους μεν πλίτας, τριακοσίους δὲ πελταστὰς χων παρεγένετο ' ην δὲ καὶ Ουτος καὶ ὁ Σωκράτης τῶν ἀμφὶ Μίλητον στρατευο- μένων ουτοι μεν εἰς Σάρδεις αυτῶ ἀφίκοντο. ισσαφέρνης δὲ κατανοήσας ταυτα, καὶ μείζονα ηγησάμενος εινα Γώς επὶ Πισίδας την παρασκευην, πορευεταιως βασιλέα η δυνατο τάχιστα ιππέας ἔχων ως πεντα-ηκοσίους. καὶ βασιλευς μεν δη πεὶ ηκουσε ισσαφέρνους τον Κυρου στόλον, ἀντιπαρεσκευάζετο.
LIB. L TM. V. Kυρος δε εχων ους εἴρηκα ωρμῆτο ἀπο Σάρδεων καὶ ε ξελαυνε διὰ τῆς Λυδίας σταθμους τρεῖς παρασάγγας εἰ κοσι καὶ δυο επὶ τον Μαίανδρον ποταμόν τουτου ευρος δυο πλέθρα γέφυρα δε πῆνεπτὰ ζευγμένη πλοίοις τουτον διαβὰς ξελαυνε διὰ Φρυγίας σταθμs ενα παρασάγγας κτω εἰς Κολοσσάς, πόλιν οἰκουμένην , ευδαίμονα καὶ μεγάλην ἐνταυθα ἔμεινεν ημέρας πτά καὶ ηκε Μένων ὁ Θετταλὸδοπλίτας εχων χιλίους καὶ πελταστὰς πεντακοσίους, Λόλοπας καὶ Αἰνιανας καὶ λυνθίους ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους τρεῖς παρασάγγας εἰκοσιν εἰς K Iλαινάς, τῆς Φρυγία πολιν οἰκουμένην, μεγάλην καὶευδαίμονα ἐνταυθα υρε βασίλεια ην καὶ παράδεισος μέγας ἀγρίων θηρίων πλήρης α ἐκεῖνος ἐθηρευεν
ἀπὸ ιππου, πότε γυμνάσαι βουλοιτο εαυτόν τε καὶ του ιππους διὰ μέσου δε του παραδείσου ρεῖ ὁ Μαίανδρος ποταμός' αἱ δε πηγαὶ αυτου εἰσιν ἐκ τῶν βασιλείων Ῥεῖ δε καὶ διὰ τῆς Κελαινῶν πόλεως ἔστι δεκα μεγάλου βασιλέως βασίλεια ἐν Κελαιναῖς ἐρυμνὰ 8
ἐπὶ ταῖς πηγαῖς του Μαρσυο ποταμο υπὸ τῆ ἀκροπόλει ρε δε καὶ ουτος δια τῆς πόλεως καὶ ἐμβάλλει εἰς τὸν Μαίανδρον του δε αρσυο τ ευρός ἐστιν εἴκοσι καὶ πέντε ποδων ἐνταυθα λέγεται Ἀπόλλιον ἐκδεῖραι Μαρσυα νικησας ἐρίζοντά οἱ περὶ σοφίας, καὶ τὸ δέρμα κρεμάσαι ἐν τῶ ἄντρω θεν αἱ πηγαί' δια δὲ τουτ ὁ ποταμὸς καλεῖται Μαρσυας ἐνταυθα
Σέρξης, τε ἐκ τῆς Ἐλλάδυ ηττηθεὶς τῆ μάχη ἀπ-s
εχώρε , λέγεται οἰκοδομιησαι ταυτά τε τὰ βασίλεια καὶ τὴν Κελαινων ἀκρόπολιν ἐνταυθα εμεινε υρος
ήμερας τριάκοντα καὶ ἐκ Κλεαρχος ὁ Λακεδαιμόνιος
40쪽
6 LIB. I. ae . U. φυγας εχων πλίτας χιλίους καὶ πελταστας Θρακας ὀκτακοσιους καὶ τοξοτας Κρῆτας διακοσίους αμα δὲ καὶ Σωσις παρῆν ὁ Συρακουσιος ἔχων πλίτας τριακοσίους καὶ ' Σοφαίνετος ὁ Ἀρκας ἔχων οπλίτας χιλίους. καὶ ἐνταυθα υρος ἐξετασιν καὶ αριθμον τῶν Ἐλλη- νων ἐποίησεν ἐν τῶ παραδείσω, καὶ ἐγενοντο οἱ συμ- 10 παντες οπλῖται με μυριοι καὶ χιλιοι, πελτασταὶ δε ἀμφὶ τους δισχιλίους ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους δυο παρασάγγα δεκα εἰς Πελτας, πολιν οἰκουμενην. ἐνταυθ' εμεινεν Uzερας τρεῖς ἐν αἷς Σενίας ὁ 'Αρκας et Λυκαια εθυσε καὶ ἀγῶνα θηκε τα δε ἄθλα ἐσαν στλεγγίδες χρυσαῖ ἐθεωρε δε τὸν ἀγῶνα καὶ Κυρος. ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους δυο παρασάγγας δώδεκα εἰς Κεράμων ἀγοραν, πολιν οἰκουμενην, ἐσχάτην προς 11 τῆ Μυσία χώρι' ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους τρεῖς
παρασάγγας τριάκοντα εἰς αυστρου πεδίον, πολιν οἰκουμενην ἐνταυθ' εμεινεν Πιερας πέντε καὶ τοῖς στρατιώταις κνείλετο μισθος πλέον τριῶν μηνων,
καὶ πολλάκις ἰοντες ἐπὶ τὰς θυρα ἀπήτουν. ὁ δi
ἐλπίδα λέγων διῆγε καὶ δῆλος ην ἀνιωμενος ου γαρῆν προς του Κυρου τροπου ἔχοντα μη ἀποδιδοναι. 12 ἐνταυθα ἀφικνεῖται Ἐπυαξα ἡ Συεννέσιος γυνκ του Κιλικων βασιλεως παρα υρον καὶ ἐλεγετο Κυρωδουναι χρηματα πολλά. γ δ ουν στρατια τοτ ἀπέδωκε Κυρος μισθὸν τεττάρων μηνῶν εἶχε δε Ἀρλισσα καὶ φυλακην περ αυτὴν Κίλικας καὶ Ἀσπενδίους ἐλεγετ δε καὶ συγγενέσθαι Κυρον τῆ Κιλίσση.13 ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους δυο παρασάγγας δεκα εἰς Θυμβριον, πολιν οἰκουμένην ἐνταυθα τὶν παρατην δὸν κρηνη η δίδου καλουμένην του Φρυγῶν
βασιλέως, ἐφ' ἡ λέγεται Μίδας τὸν Σάτυρον θηρευσαι
olνω κεράσας αυτην ἐντευθεν ἐξελαυνε σταθμους 14 δυο παρασάγγας δέκα εἰς Τυριάειον, πολιν οἰκουμένην ἐνταυθα μεινεν ημωας τρεῖς. καὶ λέγεται
δεηθηναι et Κίλισσα υρου ἐπιδεῖξαι τὸ στράτευμα αυτῆ βουλόμενος ουν ἐπιδεῖξαι ἐξέτασιν ποιεῖται ἐν τι πεδία των Ἐλληνων καὶ τῶν βαρβάρων ἐκελευσε 15 δὲ τους Ἐλληνας 3 νόμος αυτοῖς εἰς μάχην ουτωταχθηναι καὶ στηναι, συντάξαι δ'Ἀκαστον τους μυτου. ἐτάχθ/ησαν ουν ἐπὶ τεττάρων εἶχε δε τὸ μεν δεξιὸν Μένων καὶ οἱ συν αυτω, ὁ δ ευώνυμον Κλέαρχος καὶ οἱ ἐκείνου, ὁ δε μέσον οἱ ἄλλοι στρατηγοί. ἐθεώρει 16ουν ὁ Κυρος πρωτον μεν του βαρβαρους' οἱ δὲ παρ- ηλαυνον τεταγμένοι κατὰ ἴλας καὶ κατὰ τάξεις εἶτα δε τους Ελληνας, παρελαυνων ἔφ' αρματος καὶ 4 KL λισσα ἐφ' ἁρμαμάξης εἶχον δε πάντες κράνη χαλκῆ καὶ χιτῶνας φοινικους καὶ κνημῖδας καὶ τὰς ἀσπίδας ἐκκεκαλυμμένας ἐπειδη δε πάντας παρηλασε, στησας 17τ αρμα πρὸ τῆς φάλαγγος μέσης, πεμψας Πίγρητα τὸν ρμηνέα παρα του στρατηγους των Ἐλληνων ἐκέλευσε προβαλέσθαι τὰ πλα καὶ ἐπιχωρησαι λην την φάλαγγα. οἱ δὲ ταυτα προεῖπον τοῖς στρατιώταις καὶ ἐπεὶ ἐσάλπιγξε, προβαλόμενοι τὰ οπλα ἐπησαν. ἐκ δὲ
τουτου θάττον προῖόντων συν κραυγῆ ἀπὸ του αυτο
μάτου δρόμος ἐγένετο τοῖς στρατιώταις ἐπὶ τὰς σκηνάς, των δε βαρβάρων φόβος πολυς, καὶ ῆ τε Κίλισσα 18 ἔφυγεν ἐπὶ της ἀρμαμάξης καὶ οἱ ἐκ τῆς ἀγορας καταλιπόντες τὰ ἄνια φυγον. οἱ δὲ Ἐλληνες συν γελαπι ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἐλθον η δὲ Κίλισσα ἰδουσα την λαμπρότητα καὶ την τάξιν του στρατευματος ἐθαυμασε.