Pearsoni praefatio paraenetica ad Vetus Testamentum Graecum : ex versione Sepuaginta interpretum : juxta exemplar Vaticanum Romae editum Cantabrigiae 1665 : cum notulus

발행: 1855년

분량: 46페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Pros fatio Paroenetic in Vet. Test. Grine. 15ηγειρε τρίτην στασιν GD8 assectari tyrannidem, tertiam seditionem Xcitavit. Si itaque καταφρονῶν idem quod πιβουλος, insidiator, deceptor, in O8tor, proorarieator Ut Prov. iii. 5. Σύυεσις ἀγαθὴ δί-

'in P, quasi lento lati desidiori ac leves viri, non conte)nptores, sed T D py id est pro rari ato='es . Noque tantum LXXviralis versio ad intelligundum

textum Hobraeum utilis est imprimis et perquam necessaria, sed etiam ad ipsum textum confirmandum, otiam eum aliquando, quem nunc habemuS, MaSore-tharum diligentia conservatum, saltem quod ad litoras Speetat. Ut Gen. iv. b. habemus scriptum na; at aetat S. Hieronymi legebatur, ab ipso saltem, d a. Ita ipso tostatur in raditionibus Hobraicis Porro nna, pro quo dixerunt LXX ἄμα αυτοῖς hoc St, se cum iis, putaverunt scribi se he, ducti olomonti similitudino, cum se ni seriptum sit. Beham nim cum per tres litora scribitur, si mediam n abst, 'intorpretatur, in eis si autem n heth, ut in praesenti,

locum significat, id si in Ham I litor igitur legebat S. Hieronymus, quam nos nune legimus illud , nos na; sed lectioni hodieriam patrocinantur LXX Interprotos, qui iisdem litoris, quibus ot nos. nna

Ita Versio Anglicana, Her propheta are light an treacherous

22쪽

legerunt, ut et codex Hebraeorum Samaritanus neque do loco qui diceretur Ham, puto, Spiam legitur. Si igitur LXX seniorum fama Sine ratione non laederotur, si Judaigantes haeretici sine causa iis non praeponerentur, Si ipsi e Graecae linguae copia tcollatione cum Hebrae codice roete intelligerentur, si deniquo non solum quoties ab hodierno teXtu discrepare videntur, sed etiam quoties cum eo OnSentiunt, iisd0mque lectionum litorariam stabiliunt, perpenderemus, eorum VerSionem ad Mosen et prophetas probo intelligondos plurimum valere nemo unquam dubitaret. Soeundo, ursio LXX viralis magni Semper aestimanda, et in promptu theologis habenda, quo tostimonia ab apostolis seliquis tuo ovi Foederis scriptoribus adprobandum Jesum esse Christum, et veritatem Christians roligionis illustrandam, o Veteri estamento deprompta confirmentur, et ab omni exception lib0rentur. Hoc enim generaliter ObServandum, quod

ibi eun ius sancti Apostoli aut Apostolici viri loquun- 'tur ad populos, iis plerumque testimonii abutuntur,' id est, utuntur, quae jam fuerant in sentibus di- vulgata,' scit ex interpretatione LXX, ut loquitur

S. Hioronymus . Et recte quidem Observatum St, Apostolos set postolicos viros tostimonia ex Graeco USUrpaSSe, cum loquerentur se ad populos; non tamen hoc eum restrictione accipiendum ad quoscunque enim loquuntur, aut quocunque modo Seribunt, Saepe testimonia ex seniorum versione depromunt. S. Irenaeus, lib. iii. c. 25. Etenim Apostoli, cum sint his omnibus vetustiores, consonant praedictae interpreta- tioni, o interpretatio consonat Apostolorum tradi-

23쪽

aiotii. Etenim Petrus, et Johannes, et Matthaeus, et Paulus, ut reliqui deinceps, et horum SectatoreS, prophetica omnia ita nunciaverunt, quemadmodum riseniorum interprotati continet.' Quae Verba licet, quod ad loca spectat, nimis universaliter dicta videantur, quod tamen ad auctore attinet, sunt VeriSSima. Omnes enim plerumque, ubi Vetus Testamentum ad-VOeant, Seniorum Verbis loquuntur; nequo an recto id socorint, dubitar nos sinit Spiritus, quo Scripsere. Hoc autem consilium Dei, qui per scriptores ovi Testamenti loquitur, Summa cum veneratione recipiendum est testimoniaque ab iis prodii et omni modo d01 1idere nos potius decet, quam pOStolos, reliquOSque Scriptores sacros, ut aliqui loquuntur, iXeuSare'. VLegimus, Heb. viii. 7. ubi Apostolus non loquitur ad populOS, neque gente quibus sola Graeca Seriptura serat divulgata, sed Hebraeos affatur, et Christum Mosi, et Νovum et0ri Foedori praeserendum probat Nam si illud prius culpa acasset, non utique Secundi locus inquireretur Vitupe='ans autem eos diei te Ori

λεγε Κυριος. Quae Sunt ipsissima LXX orba, ad argumentum Apostoli aceommodata, e Jer. XXXi. 32. quae rem ipsam optimo Xplicant, et discrimen intur duo Foedera ostendunt, et Judaeos legi Mosaicae adhaerentes a Deo doctos docent. Ubi non St excusandus Apostolus, sud defendunda LXXviralis orsio, quae auctovitate Apostoli corroboratur. Νoque hic admittendus si Vulgatus Interpres, licet S. HieronJmum sequutus qui hunc locum ita repraeSentat, pactum,

24쪽

quo irritum fecerunt, et ego dominatu Sum eorum, dicit Dominus aut paraphrastus Chaldaicus, qui seddit pna 'nu' nes spis et ego omplaeui m hi in eis hac enim interpretatione non tantum Judaeorum ejectio Obscuratur, sed etiam Veteris ut ovi md0ris diser0pantia tollitur, ut ipsi tiam interpr0to Judaiei sa-tuntur. Est igitur omnino Graeea versi dosondenda; idquo faeisendum in praejudieio toxius Hebraiei. Neque enim legendum eum Capsello 'o p quod nusquam legitur, sed potius noque eum Hugono Grotio dicundum LXX 0giss quae vox sumsi quidem reperitur, eum a conjuncta, Zaeli. i. 8.

dem anim eorum rufiebaris super me ut Theodorotus accepit, qui ita Sen Sum XpreSSit, πειδὰν τοι νυν ii 'ιω-

ocpti inu vel ut in aliquibus libri legitur, πορευοντο, uti fortasso logobat S. HioronJmus, qui Latino in hunc modum exhibet, siquidem et animo eorum irruebant Super me. Quocunque modo legas, Verisimilo non est LXX Interpretos, qui locum Laeliaris ita sunt interpretati, apud Jeremiam legisse p. Et Senioros proculdubio 'ri r ωελησα tranStulerunt, eum, et Judaeis asserontibus, set Arabie lingua testante, Uxpaspernari, fa8tidire, reqpudiare Significet, et contextus ipso hanc significationem postulet . Insignis locus est Heb. X. 38 &αιος κ πίστεως

ώυτω. Quibus Verbis tanquam fundamento utitur Apostolus , dum Hebraeos ad perseverantiam OhOr-

Consor not. Pocochi, quem citat Micliaelis in Jor. XXXi. 32.

25쪽

tatur. Sumpta autem sunt o Habae. i. . ordinutantum inverso, quo molius eos a lapsu detorroat id quo secundum versionem LXX. Quod ideo fuit notandum, ut perspicere possimus, qualis sit illa obsorvatio S. HieronJmi, quam ad hune prophetae locum protulitΥ: Torro quod Apostolus LXX magis testimonio abusus is ad Romanos scribens, Iustus autem eae de mea Avivet, et non se quod habetur in Hebraico, causa sorspicua sest. Scribebat enim Romanis, qui Scripturas

Mobraicas nosciebant nec erat ei ura de orbis, cum issensus osset in tuto, et damnum eX e praesens dispu-

tatio non hab0bat. Alioquin ubieunque diversus est sensus, et aliter seriptus est in Hobra leo, alitur in IXX, nota eum ut his tostimoniis, quae a Gamaliel e Moetor logis didie rat. V Ubi obsorvandum primo legisse . Hieronymum, cap. i. v. 7. ad Rom. ei de mea cum nec in Graecis no in Latinis codicibus ita nunc legatur sed ei de tantum ' Id autum mirum alicui vid atur, quod doetissimus Pator, qui alibi solum S. Lueam sestimoniis x LXX seductis, ubi ab Hobrmo discrupant abuti contondit . id nunc de S. Paulo concedat, et rationem reddat, quod Romanis seriberet, qui Scripturas Hebraidas nesciobant; lae si Corinthii, Galatae, Ephesii, reliqiui quo magis Hebraicam linguam calleront, quam Romani. Mirum adhuc magis quod asserat S. Paulum alibi semper sex Hebraico tostimonia petere cum ipso tostotur, lauti idcirco ad Hobraeos 'Epistolae contradietumisso, quod ad Hebraeos scribens

Comment in Abacuc lib. i. i. g. xlii. Justus autem ex cap. a. Om. i. p. 612. ed. Vallars fide mea vivet.

26쪽

20 Pro fati Parcenetica in Vet. est Grine.

utatur ustimoniis, quae in Hebraeis voluminibus non habuntur V Mirum deniquo, quod solum locum ad Romanos citet, eum hic ad Hebraeos multo plura ex LXX ab at, aque ab Hebraico, uti a S. Hieronymo intolli tur multum diversa. Ita enim LXX, EG πο

tento S. Hi seronymo, Ecce qui incredulus est, non erit recta anima ejus in semetipso justus auten in de sua vivet. Neque hic eXeusandus' Apostolis; sed potius LXXviralis orsi approbalida ac defendenda St. S. quidem Hieronymus 7zr qui incredidus

est transtulit, sensum magi quam Verba reSpiciens; at cum a vortit in semetipso, alienam hine a mente Apostoli sententiam os amplexus. Cum ver idem v in Commontario reserat ad visionem praecedentem, multo adhuc magis eum a LXX tum ab Apostolo recedit. Vorba Hus sunt LXX dicente γρά hou ίρασιν, id est, scribe visionem, et pOStea, i defecerit, .u8tine eum, quia reniens veniet, et non tardavit si 'subtraXerit se, non placebit anim me in eo, pri- mum interpretati Sunt i8ionem genere coeminino, quae apud Hebraeos generis masculini est deind0, secundum Hebraicum genus, ubi declinatur maSeu- line, sustine eulii, et, non placebit animo me in eo, ipsi quoque masculino genere declinaverunt. Quum

mutique dubiiserint, juxta id quod primum interpretati

sunt risionem, etiam in seliquis foemininum genus ponere visionis, ut dicerent, inpecta eam, quia 'veniens veniet, quod si se subtraierit, non placebiti, Ibid.

27쪽

Pro fati Paroenetica in et Test. Groec. 21

animo meo in ea, id est, in visione ' Mira me quidem explicatio prophetae, mira increpatio Suniorum. eque Ver moderna litoralis xpositio molioreSt, Ecce elata Si non recta anima ejus in eo quae quo referenda sint, aut ad quem finem dicta, quis divinar potusti os quidsem teXtum Hebraeum non soli eitamus; sed secundum mentem Seniorum explicandum contundimus: Iez enim non tantum elatum e8Se, sed etiam subducere se et occultare significat; tuum nominis naturam induit, non tantum ouum X e sum et munitum, sed etiam obscurum absconditumque

habomus et Mich. v. . turris piris XX dicitur ειυχ u υδης, S. Hieronymo nebidosa. Est igitur eq

, ita transserentur, si quis se subtraXerit, ille animo meo stratus non erit. Illa autem Verba eum Graeee, in Verso Ordino, ab Apostolo usurpantur, a Theodoro Boga haud bona fid sunt translata, Iustus autem χ de iret: at si quis se sub ierit, non ratiratum

28쪽

22 Promatio Paroenetica in Vet. 2 st Gring.

animo meo. Cum enim par posterior versiculi ad justum pertineat, ut recte Theophylaetus, a V ποστείλητci o δικαιος, BeZ eum dupli et ratione Xeluduro conatus est, primum interSerendo pronomen, qui8, Secundo ει αυτω a perSOna, Qui competit, ad faetum transferendo. Ex quo loco quam suspecta debeat esse

ii translatio, nemo nescit, qui quibus opinionibus in thsologia adhaeserit novit . Utcunque Sit Scriptores Novi Tostam senti Spiritu Sancto aetos, cum ubique

sere testimonia se Veteri Foedur ipsis LXX orbis

mis si dilutum quin potius videndum an non teXtus Hebraicus eorum interpretationem ferre OSSit, quos Veturis Tostamenti sensus rectius intelligatur, et Novi auctoritas magis confirmetur. Τ0rtio LXXviralis orsi non tantum ad auetoritatem postolorum OnServandum plurimum Valet, verum etiam ad ovum Instrumentum set intulligendunt et aesturate Xplicandum perquam neeeSSaria

ost. Scriptores enim sacri ovi Foederis non tantumox steri frequuntur testimonia producunt, sed otiam Mosen et Prophetas ubique doctrinae Christians ae- Commodant, QSque Hebraico Sermone ante deseriptas Graeci vorbis tradunt; quod si0ri haud aliter foro potuit, quam ut modi formulaequo loquondi Hobraeis fami liares Graeeis incognitae aut saltem inusitatae, redderent eorum scripta iis qui Graeeo tantum Seirent obscuriora. Hae autom obscuritas tolli aut illustrari nullo alio modo potuit, quam X scientia diomatum linguae H0braicae, qua con Seripti eo dices prophetici, quos Apostoli ubique sere respiciunt et qua locuti sunt Christi sempore Judaei, ab antiquiori puriori tuo aliquantum

defle Xa, ad quorum mores modosque loquendi disse-

29쪽

Pr atio Paroenetica in et Test. Gro c. 23rendique saepe Sermonem aeeommodant. Hinc autem

evenire necesso fuit, ut Graeca steris Instrum litivorsio ad scripta apostolica intelligenda plurimum conferroi. In illam enim omnos idiotismi storis linguae Hobratum orant transfusi, in illa Prophetarum sensus Graeco Xplieati illi homines Graeei, quibuscum praecipue Apostolis negotium fuit, diu suserant assu0ti; oam quo primo Divina Providentia factam par est credere, ut qui passim et ubique eam legissent, ad percipienda postolorum dogmata, Sermonesque in-t0lligoridos fierent aptiorOS. Multa ita tu Graeca sunt in Ovo Foedere vocabula quae ex usu Graecae linguae intelligi non possunt, ex collatione autem cum Hobraea, et e usu LXX in tur- protum, facile intelliguntur. Quid σαρξ, quid πνευμα,

apud Graeeos seriptores denotet, nemo nescit at si Omnes in universum Sensus, quibus his vocabulis Graeci usi sunt, reeenseantur, nullu Omnin inVenietur, qui mentem Apostolorum attinget. Cum enim ας carnem proprie significet, eadem tamen VOX ab Hebraeis nonnunquam pro homine ipSO, aliquando pro humana natura, Saepe pro ejuSdem naturae imbecillitate, aut otiam ritiositate usurpotur, et in hae sensuum arietate unica voco uti xo a LXX reddatur hinc evenire noeesse est ut quotius Apostoli e sensu usurpent, quem Graeci Veteros haud agnoverunt, o Hebrae idiomato ot 0rsion LXX xplic0tur. Ut celebratissimo loco legitur,

καὶ ὀ Aoγος σαρξ γενετο, quod Sine ulla Veterum Graecorum auctoritate, et tamon recto, redditur, et Verb/ιm, sive Sermo, homo factu est, Sive humanam naturam

id est, homo quisquam, ut Salin. CXli V. e Xlv. 2 l.

30쪽

24 Proefatio Parcenetica in et Test Grarc.

modi quo loquendi Graecis incogniti φρονη/χα τῆς σαρκος,

similosque plures. Ita eum n Sati proprie πνευ/ici, qualitur a veteribus Graecis usurpatur, denotet, et praeterea etiam apud Hebraeos multa alia signifieata contineat, quae apud Graecos haud Omparent, eum Apostoli e Sensu usurparunt, quem Graeci veteres haud agnoverunt, ex Hebrae idiomate se versione LXX oxplieandi sunt: ut Joh. iii 6 o γεγεννημενον

pnae a significatione usurpassent Hebraei, et iis verbis LXX 0ddidisssent Frustra apud veteres GraecOS

in ovo Foedor ineuleantur, et e lectione Seniorum saetis intulliguntur. Quid esset στεio τω sui, et. vii. 20. unde conjiceremus, nisi LXX Hobraea In es nam 'a nes ita roddidisssent, δόυτες δε αυτ ἀστεῖον Quis o Kυριον pro Domino De aeeipiendum putaret, nisi ita Suniores locuti essent, quibu Kυριος Stia D. Verum haec leviter tangor quam latius prosequi potius

esse duximus sunt enim pene infinita. Νequo vero aera Seriptura tantum futuro theologo pernoScenda, sed et Ecclesiae, tot ubique aerarum liturarum sestimoniis ubi quo suffultae, Statu cogno- Scendus, et S. Patrum in hunc potissimurn in sem

SEARCH

MENU NAVIGATION