Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

201쪽

p. 88. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΝΙΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 145ίπλα γὰρ τα δίκαια παντάπασίν ἐστι καὶ γνωριμα μαθεῖν α γὼ δια βραχεων εἰπὼν καὶ παρακαταθε- μενος μῖν μνημονευειν, ἐπὶ την ἄλλην πολογίαν

ηδη τρέψομαι των κατηγορηθέντων τι υν εστιταΓτα, και τί διορίζομαι; ει με κατ αγχιστείαν των δ γνίου μετεῖναί φησι τω παιὁ του μικληρίου, λαχέτω προς το αρχοντα, καν μεις ψηφίσησθε, λαβέτω ταυτα γαρ ι νόμοι κελευουσιν. ει ὁ μη κατατ0υτο ἀμφισβητει, φησι δε μολογῆσαί με τω παιδὶ

μεταδώσειν, φάσκοντος μου τουτων εἰναι μηδεν δικασάσθω, καν ἐξελέγξ μ ως μολόγησα, τότ δη

πραξάσθω δίκαιον γαρ υτως ἐστίν. ει δε μητε Α προς με μητε κατ εμου δίκην εἰναί φησι τω παιδί, τον κωλυοντα νόμον εἰπάτω, καν ἔχη δεῖξαι, λαβέτω και υτ το μέρος των χρημάτων ε δ α μητἐπιδικάσασθαί φησι δεῖν του μικληρίου μητε μηνδικάσασθαι , αλλ' δη εἰναι ταυτα του παιδός, απογραψάσθω προς το αρχοντα εις την μίσθωσιν τωνεκείνου χρημάτων, πιο μισθωσάμενος εἰσπραξε μεταυτα ς ὁντα του παιδός. ταυτα μεγαλα δίκαια Nἐστι ταυτα και οἱ νόμοι κελευουσιν , ου μ υία ου γραφας με φευγειν περ ῶν δίκας ιδίας εἰναι πεποιηκασιν, ουδε κινδυνευειν περ του σώματος, τι υ μεταδίδωμι τω παιδὶ τουτων,- ψήφω κρατησας γωτους ἔχοντας υτ παρ μῶν ἔλαβον αλ ει τι των μ0λογουμένων εἰναι του παιδὸς ἐχον και κακῶς διέθηκα β γ ἐκεῖνον κακουσθαι, τότε αν μω κατὰ

ταυτην προσηκε κρίνεσθαι την γραφην, ου μὰ Λίου ἐπὶ τοις ἐμοῖς.

Οτι μεν ουν υτ περ τουτων et δε δίκαιον πε- mποίηκεν ουτ περ των ἄλλων ἀληθες et δεν εἴρηκεν, απαντα δε δεινῶς πλε0νεξία μεμηχάνηται διαβάλλων

202쪽

και τοῖς νόμους παραγων καὶ μῶν και ει os παρὰ το δικαιον περιγενέσθαι ζητῶν, ἐμαι μα τους θεοῖς οὐδ' υμῶς αγνοειν αλλ χμοίως εἰδέναι πάντας, στ37 υκ ἰδ' ο τι δει πλείω περὶ τουτων λεγειν ορῶ δέ, ανδρες, την πλείστην διατριβην τῶν λόγων ποιούμενον περ την του παιδος ουσίαν καὶ περι την ἐμην, καὶ τα μεν ἐκείνου παντάπασιν απορα διεξιόντα, περὶ δ με πλολόν τινα τω λόγω κατασκευάσαντα, καί τινα κακίαν κατηγοροῶντα , ως εγὼ τεττάρων , σῶν Στρατοκλέους θυγατέρων et δεμια τολμῶ συνευπορησαι προικός, καὶ ταυτ Ἀχων ω οίτός φησι)38 τὰ του παιδίου βούλομαι δη καὶ περι τούτων ειπεῖν ελπίζει γαρ δια τῶν λόγων μοὶ μεν τινα φθόνον γενησεσθαι παρ υμῶν περι τῶν προσγεγενημένων χρημάτων, τοις δε παισιν λεον, αν ἄποροι παρ'

ἡμῖν εἰναι δόξωσιν οἴκου ἀγνοησαι δει περὶ αὐτῶν μῆς et δέν, αλλ κριβῶς καὶ ταλα μαθεῖν, is αἰδῆν οτι ψευδεται , ῶσπερ καὶ περὶ τῶν ἄλλωναπάντων. ἐγὼ γαρ αν, ω ἄνδρες, πάντων μολογηθσαιμι εἰναι κάκιστος, ε Στρατοκλέους ἄπορα ταπράγματα καταλιπόντος αυτὸς εἴπορος ων και μηδεμίαν πιμέλειαν ποιούμενος φαινοίμην τῶν κείνου B παίδων εἰ δε πλείονα κατέλιπεν αυτοῖς τα ὁντα τῶν

ἐμῶν καὶ βεβαιότερα, καὶ ταλα τοσαμ εστιν στεκαι τὰς θυγατέρας ε αυτῶν διαθεῖναι καλῶς καὶ τον

παῖδα κ τῶν λοιπων μηδεν ηττον εἰναι πλούσιον,επιμελοῶμαι τε τούτου ον τρόπον αυτῶν ἄστε καὶ

πολλῶ πλείω γενέσθαι την ουσίαν, εἰκότως μεν ουκαν χοιμι μέμψιν, εἰ μη ταμ αυτο προστίθημι τούτοις, σώζων δε τα τούτων και πλείω ποιῶν δικαίως

203쪽

p. 89. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΝΙΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 147 δείξω πρῶτον μεν os τα της ουσίας διέξειμι, μετὰ δε αλ ως και διοικεῖν αξιῶ τα του παιδός. Στρατοκλεῖ γαρ καμοι τα μεν υπάρξαντα πατρῶατοσαμα ην, στε εἰναι μεν κανά, λειτουργεῖν δεμη ἄξια τεκμηριον δε εἴκοσι μνῶς ἐκάτερος μῶν ἐπὶ τῆ γυναικι προικα λαβε, τοσαύτη δε πράὶ ουκαν εἰς πολλην τινα ουσίαν δοθείη συνέβη δε τρα- 41τοκλεῖ προς τοῖς πάρχουσι πλεον η πενθ μιταλάι- των οὐσίαν λαβειν Θεοφῶν γαρ ο της γυναικος αυρο του αδελφος αποθνησκων ἐποιησατο τῶν θυγατέρων αυτο μίαν, και τον αυτο εδωκεν αγρον τον Ἐλευσινι δυοῖν ταλάντοιν, πρόβατα ἐξηκοντα, αἰγας εκατόν, πιπλα, ππον λαμπρὰν φ ου φυλάρχησε,

και η αλλην κατασκευην απασαν, ης κύριος ἔκει- aνος γενόμενος εννέα ετη λα κατέλιπε πέντε ταλάντων οὐσίαν καὶ τρισχιλίων δραχμῶν σῶν τοις εαυτοs πατρωοις, χωρὶς κείνη ης Θεοφῶν τη θυγατρι αυτολεδωκεν, ἀγρὸν μεν Θριάσι πένω μιτάλαντα εύ- ρίσκοντα, οἰκίαν δε ελίτη τρισχιλίων ἐωνημένην, ἄλλην δε λευσινι πεντακοσίων. δάφη μεν ταλα, αφ' ν η μίσθωσις το μεν αγρο, δώδεκα μναῖ,

τῶν δε οἰκιῶν τρεις, α πεντεκαίδεκα μναῖ συναμφότερα γίγνονται χρέα δ ἐπι τόκοις οφειλόμενα περι τετρακισχιλίας, ων το εργο ε εννέα ὀβολοῖς ἐπτακόσιαι καὶ ικοσι δραχμα γίγνονται τού ἐνιαυ-τos κάστου πρόσοδος μεν αἴτη δύο καὶ εἴκοσι μναι δ καὶ προς χωρὶς δε τούτων κατέλιπεν πιπλα, πρόβατα, κριθάς, οἰνον, πωρας, ἐξ ν νεπόλησαν τετρακισχιλίας ἐννακοσίας ετ δε ενδον ἐννακοσίας

204쪽

148 ΙΣΑΙΟΥ ΟR. II ψατο και ὁπω λέγω περι τῶν αλλων οῦ κατελείφθημεν Osτο δ υκ αποφαίνουσιν, ἀλλα τὰ φανερὰ καιτὰ πῖ τούτων μολογούμενα. αλε δε μοι των εἰρημένων του μάρτυρας.

44 Η μεν τοίνυν Στρατοκλέους υσία καὶ πλείων ταύτης ἐστίν αλλ' υστερον περὶ των παρακλεπτομένων υπὸ τούτων ποιήσομαι τους λόγους ἡ δ' ἐμὴ πόση τις χωρίον εν ινόη πεντακισχιλίων καὶ Προσπαλτο τρισχιλίων, καὶ οικία εν ἄστει δισχιλίων, προ δε τούτοις ο κληρος ὁ Αγνίας κατέλιπε, περὶ

δύο τάλαντα ου γὰρ αν id τι πλέον ευροι τούτου. ταῶν Ἀστι τρία τάλαντα και τετρακισχίλιαι μόνον,4 δέκα και κατὸν μναις ἐλάττω των του παιδός καγώμεν ἐγκαταλογίζομαι καὶ τὰ του ιέος του ἐκποιηθέν- τος ι ταῶτα, τοι του παιδὸς δε ου προσέθηκα την Θεοφῶντος ουσίαν, πένθ μιταλάντων Osσαν, φη ποιήσατο την αδελφὴν αυτοs ραδίως γὰρ αν ευρεθείη και κτὼ ταλάντων ο τούτων ἐκος αλλ'

εκειν ἀφήρηται χωρίς κἀμοὶ μεν ο κληρος ν - γνίας κατέλιπεν, οὐτος ουπω βέβαιός εστι δίκαι γὰρ ἐνεστηκασι ψευδομαρτυριῶν, κελεύει δ' ο νόμος, ὰν 46 άλω τις τῶν ψευδομαρτυριῶν, πάλιν ξ αρχης εἰναι περ αὐτῶν τὰς λήξεις τα δε του παιδὸς μολογημένα και αναμφισβήτητα καταλέλοιπε Στρατοκλῆς 'Oτι δε τοσαsτά ἐστι ταμ συν τοῖς του ἐκποιητου υἱέος, καὶ ψευδομαρτυριῶν ἐνεστῶσι δίκαι περὶ τῶν γνωυ, λαβε τὰς μαρτυρίας καὶ ἀνάγνωθι.ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ. 47 ρα μικρὰ τὰ διάφορα ἐκατέρας της ουσίας ημῶν στιν αλλ' ου τηλικαύτα στε μηδεμίαν γενέ-

205쪽

p. 90. ΠΕΡ ΤΟΥ Α ΙΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 149σθαι περ τους Στρατοκλεους παῖδας ου ἄξιον τοις τούτου λόγοις πιστεύειν, ὁ τοσαύτης ουσίας καταλελειμμένης ἐτόλμησεν ἐπι διαβολὴ ψεύσασθαι κατεμορτηλικαύτα το μέγεθος καταλογίζεται τοίνυν ως εγὼ τρεῖς κληρους εἰληφὼς και πολλῶν χρημάτωνευπορων αφανίζω την ουσίαν is ς ἐλάχισω ἡμεῖς αυτῶν ἀπολαύητε. τοις γα μηδεν δίκαιον χουσι περ τῶν πραγμάτων λεγειν νάγκη πορίζεσθαι τοιούτους λόγους, α ων διαβάλλοντες πλεον ἔχειν δυνήσονται τῶν αντιδίκων ἐμά δε μαρτυρες εστε πάν- 48τες τι οἱ της μης γυναικος δελφοί, Καιρελεως καὶ Μακάρτατος ου τῶν λειτουργούντων σα αλλὰ τῶν βραχεῖαν κεκτημενων ουσίαν Μακάρτατον γαρ ἴστε τι το χωρίον ἀποδόμενος καὶ τριηρη πριάμεν0ς και ταύτην πληρωσάμενος εις ρητην ἐξέπλευσεν ου γαρ το εργο αφανες γένετο, αλλὰ και λόγον εντ δημω παρέσχε, μη πόλεμον μιν αντ ειρηνης

εὐεPνος προς Λακεδαιμονίους ποιήσειε χαιρελεως sδ το Προσπαλτοι χωρίον κατελιπεν , O πλεον υ ανεύροι τριάκοντα μνῶν συνέβη δε τον μεν ταότα καθταλιπόντα τελευτησαι πρότερον η Μακάρτατον, κειρονον δε μετὰ ταύτης της οὐσίας, ν χων ξεπλευσεν ἄπαντα γαρ και την τριηρη και αυτον κατὰ τον πόλεμον ἀπώλεσε. καταλειφθεντο δε του Προσπαλτοῖχωρίου καὶ γιγνομενου της κείνων δελφης, μης δε γυναικός, ἐπείσθην υ ἐκείνης εἰσποιῆσαι Mακαρτάτω ον τερον τῶν παίδων Ουχ να μη λειτουργοίην ει προσγένοιτό μοι τοsτο το χωρίον οι OG 50ως γὰρ καὶ εἰσποιησαντος τοίτό γ υπῆρχεν ουδε γὰρ ἐλειτούργουν διὰ τούτο γ' ττον υδέν, αλλὰ

καὶ τῶν εἰσφερόντων ν καὶ τῶν τα προσταττόμεναυμῖν απαντα ποιούντων. o δε ως περὶ χρήστου μεν

206쪽

πλουσίου δε επὶ διαβολῆ ποιεῖται τούτους τοὐς λόγους. γ δ εν κεφάλαιον ἐρῶ πάντων μεγιστον, καὶ μῖν οἰδ οτι δοξει δίκαιον κοινώσασθαι γαρεθέλω την ουσίαν την ἐμην τῆ του παιδός, και εἴτε πολλὰ εἴ ολίγα ἐστίν, εν κ0ινῶ γενομενης λάβωμεντα μίσεα ἐκάτερ0ς ῖνα μηδεν πλεον εχ ατερος του ἐτερου του προσήκοντος αλλ' υκ θελησει.

ΥΠΟΘΕΣΙΣ.Tον ρχιέων δῆμον ει το δικαστήριον πρ0σκαλειταί τις των ἀπ0ψηφισθέντων ς αδίκως της πολιτείας ἀπελαυν0μεν0ς εγράφη γαρ η τις π των θηναίων νόμος, ζέτασιν γενεσθαι των π0λιτῶν κατα δήμους, τον ὁ ἀποψηφισθέντα πο των δημοτῶν της πολιτείας μημετέχειν, τ0ις δε αδίκως αποψηφισθεῖσιν ἔφεσιν εις τοδικαστήρι0 ειναι πρ0σκαλεσαμέν0ις τους δημότας, καιεὰν δεύτερον βελεγχθῶσι πεπρῆσθαι αυτους και ταχρηματα εἰναι ημοσια κατα τουτον τον νομον υ- φίλητ0ς, πρ0σκαλεσαμεν0 του Eρχιέας ς αδίκως καταψηφισαμενους αυτ0υ, τον αγωνα τόνδε διατίθεται προείρηται μεν δ' τα πράγματα ταυτ ακριβῶς και πεπίστωται ι τῶν μαρτύρων ' οἷς ὁ βεβαίας βούλεται π0ιησαι τας μαρτυρίας , τα εστίν, ως με εγῶ 0ξης εχω, πάντ ακριβῶς ξειργασμενα, κρινετ δε ο 0υλό

μεν0ς ει α πρ0σήκοντα γνωκα περι αυτῶν.

Oτι μεν τοίνυν, ia ἄνδρες δικασταί, πιδελφος ημῖν ἐστιν ουτοσι υφίλητος , ου μόν0ν μῶν αλλα

207쪽

OR. 12. ΥΠΕΓ ΕΥΦΙΛΗΤΟΥ 151κα των συγγενῶν παντων ακηκόατε μαρτυρούντων σκέψασθε δε πρῶτον τον πατέρα μῶν, τίνος νεκενα ψεύδοιτο και τοsτον μη οντα αυτολυαν εἰσεποιεῖτο πάντας γαρ ευρήσετε τους τα τοιαυτα πράττοντας η υκ ντων αυτοῖς γνησίων παίδων η διὰ

πενίαν ναγκαγμένους ξένους ἀνθρώπους εἰσποιεῖσθαι, πως φελῶνταί τι α αυτῶν δι αυτους Ἀθηναίων γεγονότων τω τοίνυν πατρὶ τούτων οὐδέτερον πάρχει γνήσιοι με γαρ αὐτῶ μεις δύο υἱεις ἐσμεν, στε υκ αν γε δι' ἐρημίαν τομον εἰσεποιεῖτο. αλλὰ μην οὐδὲ τροφης τε και ὁπορίας της 3παρὰ τούτου δεόμενος εστι γὰρ αυτ βίος κανός, και χωρὶς τούτου μεμαρτύρηται μῖν Osτον εὐπαι- διου τρέφων και ἀσκῶν και εις τους φράτορας εἰσάγων, καὶ ταύτα ου μικρὰ δαπανηματ εστιν. στετον γε πατέρα μῶν ου εἰκός εστιν, ω ἄνδρες δικασταί, μηδεν ωφελούμενον ούτω αδίκω πράγματι,

ἐπιχειρῆσαι. αλλὰ μην ουδ' ἐμέ γε υδει ἀνθρώπων ἴτω τελέως αν ἄφρονα ὁπολάβοι, στε τούτωμαρτυρεῖν τὰ ψευδῆ, πως τὰ πατρῶα διὰ πλειόνων διανείμωμαι. καὶ γὰρ υδ αμφισβητῆσαί μοι ἐξουσία γένοιτ αν ἴστερον ς οὐκ εστιν ἀδελφὸς οὐτος εμοί ουδεὶς γὰρ αν et μῶν την ἐμὴν φωνὴν ανάσχοιταν κούων, ει νει μεν πόδικον ἐμαυτὸν καθιστὰς

μαρτυρῶ ς εστιν ἀδελφὸς μέτερος, στερον δε φαινοίμην τούτοις ἀντιλέγων ου μόνον τοίνυν μῆς, ἄνδρες δικασταί, εικός ἐστι τἀληθῆ μεμαρτυρηκέναι, αλλὰ καὶ τους ἄλλους συγγενεις ἐνθυμήθητε γὰρ πρῶτον μεν τ οι τὰς ἀδελφὰς μῶν χοντες ου ἄν ποτε ἐμαρτύρουν περὶ τούτου τὰ ψευδῆ μητρυια γὰρ η τούτου μήτηρ ἐγένετο ταῖς μετέραις αδελφαῖς, εἰώθασι δέ πως ως επὶ το πολῶ διαφέρε-

208쪽

σθαι αλληλαις α τε μητρυιαὶ και α πρόγονοι στεει οὐτος ἐξ αλλου τινος ανδρὸς η τη μητρυιὰ καιου εκ ου μετέρου πατρός, ου αν ποτε, εανδρες δικασταί, τυυς αυτ Ἀνδρας αἱ δελφα μαρτυρειν

εἴασαν καὶ πέτρεψαν . και μην οὐδ' αν ο θεῖος πρ0ς μητρος μιν ων, τούτω δε υδεν προσηκων δήπου I τούτου μητρι θέλησεν αν, ω ανδρες δικασταί, μαρτυρησαι ψευδη μαρτυρίαν, δι ην μιν γίγγνεται βλάβη περιφανης, εἴ περ ξένον ὁντα τ0ῶτον

εἰσποιοῶμεν αδελφὸν μιν αυτοῖς. ἔτι τοίνυν, ἄνδρες δικασταί, προς τούτοις πῶς αν τις υμῶν κατα γνοίη ψευδ0μαρτυριῶν ημαράτου τουτου και Ηγη μονος και Νικοστράτου, οῖ πρῶτον μεν ουδεν αἰσχρ0νουδέποτε φανησονται ἐπιτηδεύσαντες, ἰτα δ ικεῖ0ι ὁντες ημῖν και εἰδότες μῆς απαντας μεμαρτυρηκα σιν φιλητω τουτω την αυτOs συγγένειαν καστος. ωστε δέως καν τῶν ἀντιδικούντων μιν os σεμνοτάτου πυθοίμην, ε ἄλλοθέν ποθεν ἐχοι, ἐπιδεῖξαιαυτὸν θηναῖον η ἐκ τούτων ν και μεις et φίλη τον ἐπιδείκνυμεν. γὼ μεν γαρ υκ οἰμω ἄλλο τια αυτὸν η τι η μητηρ ἀστη τέ ἐστι και 'ατηρ, καὶ ως αὐτ ἀληθῆ λέγει, παρέχοι , αν αυτ τους συγγενεῖς μάρτυρας. εἶτα es ἄνδρες δικασταί, εἰμεν ουτοι ἐκινδύνευον, ξίουν αν τοις αυτῶν οἰκείοις υμῆς πιστεύειν μαρτυροῶσι ἀλλον η τοῖς κατηγοροροις νυνὶ δε ημῶν πάντα ταύτα παρεχομένων αξιωροσουσιν et μῆς τοι αυτῶν πείθεσθαι λόγοις ἀλλον τω πατρὶ λ φιλητου καὶ ἐμοὶ και τ αδελφῶ καὶ τοις φράτοροι καὶ πάση u μετέρα συγγενεία καιμην ουτ u μεν οὐδ' εν εν κινδυνεύοντες δίας ἐχθρας νεκα ποιοὐσιν μεις ἰω πάντας ποδίκ0υς ημῆς πιυτ0ὐ καθιστάντες φαρτυροῶμεν. και πρ0ς

209쪽

ταῖς μαρτυρίαις, Ἀνδρες δικασταί, πρῶτον μεν τοὶ φιλήτου μήτηρ, φοίτοι μολογούσιν αστὴν εἶναι , ορκον ὀμόσαι ἐπι του διαιτητ0s ἐβούλετο επὶ Αελφινί η μην τουτον φίλητον εἰναι ἐξ αυτῆς καὶ του μετέρου πατρός. καίτοι τίνα προσῆκε ἀλ-

λον αυτης κείνης τοίτο ειδεναι επειτα, Ἀνδρες δικασταί, ὁ πατηρ ο μέτερος, ον εἰκός εστ μετατην τούτου μητέρα ἄριστα τον αυτου υἱον γιγνωσκειν, οὐτος και τότε καὶ νυνὶ β0δετω μόσαι Ῥην - φίλητον τουτονι ιὀν εινα αυτο ε αστῆς και α'μετης γυναικός. προς τούτοις τοίνυν, ἰνδρες δι- 10κασταί, εγὼ ἐτύγχανον μεν τρισκαιδεκαέτης ων,

ωσπερ καὶ πρότερον εἰπον, τε υτος γένετο, τοι

μ0 δ εἰμι μόσαι Ῥην φίλητον τουτονι δελφὸν εινα ἐμαυτολομοπάτριον. στε, Ἀνδρες δικασταί, δικαίως αν καὶ τους ἡμετέρους ορκους πιστοτέρους νομίζοιτε ἡ τοῖς τούτων λόγους ημεῖς με γαρ ακριβῶς ειδότες μόσαι περὶ αsτ0s θέλομεν,

osτοι δε ταύτα ακηκοότες παρα τῶν τούτου διαφόρων δευτοι πλάττοντες λέγουσι προ δε τούτοις, 11 ανδρες δικασταί, μεις μεν του συγγενεῖς μάρτυρορας και ἐπι τῶν διαιτητῶν και εφ υμῶν παρεχόμεθα, οἱ Ου ἄξιον πιστεῖν osτοι δέ, πειδὴ λαχεν ο φίλητ0ς τὴν δίκην τὴν προτέραν τω κοινῶ τῶν δημοτῶν καὶ τω τότε δημαρχουντι O νῶν τετελευτηκε, δυο ἔτη os διαιτητοs τὴν δίαιταν ἔχοντος et κἐδυνηθησαν Ουδεμίαν μαρτυρίαν ευρεῖν ς υτοσι

αλλου τινὸς πατρός εστιν os μετέρου τοῖς δεδιαιτῶσι μέγιστα σημεῖα ν το ψεύδεσθαι τούτους, καὶ κατεδιήτησα αυτῶν αμφότεροι. καί μοι λαβετης προτέρας διαίτης τὴν μαρτυρίαν.

210쪽

12 δ μεν τοίνυν καὶ τότε ώφλον την δίαιταν, κηκόατε. ξιῶ δέ, Ἀνδρες δικασταί, σπερ sτοι

μεγα τομ αν φησαν εἰναι σημεῖον ως υ εστιν Ηγησίππου , εἰ οἱ διαιτηταὶ αυτῶν απεδι ησαν, Ου- τω το νυν ημι τουναντίον ιναι μαρτύρων, τι

ἀληθῆ λέγομεν, ἐπει δοξαν αυτοὶ δικειν τομον Αθηναιον οντα καὶ κυρίως πρῶτον εγγραφέντα στερορον ἐξαλείψαντες πιτι μεν ουν αδελφος μῶν στινουτοσὶ φίλητος καὶ πολίτης μέτερος, καὶ δίκως υβρίσθη πο τῶν τω δημω συστάντων, ἱκανῶς οἰ ομαι, μῆς, Ἀνδρες δικασταί, ακηκοέναι.