Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

171쪽

p. 4. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΙΡΩΝΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 115καταμαρτυροῶσα τομον μεν sν, οἱός εστι, και Γνἀκούετε καὶ αὐθις ἀκριβέστερον πεύσεσθε, ταν καταυτο την δίκην μεῖς εἰσίωμεν et μῶν δ' γὼ δέ0 45μαι και ἱκετευω, μη με περιίδητε περὶ τουτων ἡβρισθέντα των χρημάτων ν ὁ πάπιπος κατέλιπε, μηδἀποστερηθέντα, ἀλλα βοηθησατε καν ίσον μῶνεκαστος τυγχάνει δυνάμενος. ἔχετε δε πίστεις ἱκανὰς ε μαρτυριῶν, ε βασάνων, ἐξ αυτῶν τῶν νόμων οτι ἐσμεν ε θυγατρὸς γνησίας ψωνος, καὶ τι προσηκει μιν ἀλλον η τούτοις κληρονομεῖν τῶν κείνου χρημάτων, cγονοις υσι το πάππου. μνησθέντες os καὶ τῶν ρκων ους ὀμόσαντες δικά- 46ζετε κα τῶν λόγων ως εἰρηκαμεν, και τῶν νομων, η δίκαιον εστι, ταύτη την ψῆφον τίθεσθε. Ουκ οἶ ο τι δει πλείω λεγειν οἶμαι γαρ υμῆς ουδεν ἀγνοεῖν τῶν εἰρημενων Λαβε δ' αὐτοῖς την μαρτυρίαν την λοιπην, ω ἐληφθη μοιχός, καὶ νάγνωθι.ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

ΥΠΟΘΕΣΙΣ.Aστυφιλος και ὁ λέγων τον λόγον δελφοὶ μομφ

172쪽

116 IΣAIO OR. . ,δελφός μοι ν ὁμομητριος, Ἀνδρες , στύφιλος, ου ἐστιν ο κληρος ἀποδημήσας ουν μετὰ των εἰς Μυτιληνην στρατιωτῶν τελευτησε πειράσομαι δ' μιν ἐπιδεῖξαι περ αντωμοσα, ως υτε ἐποιησατο

θήκας κατέλιπεν, υτ προσηκε ἔχειν τα στυφίλου ουδενὶ αλλω η ἐμοί. εστ γαρ Κλέων ουτοσὶ ανεψιος Ἀστυφίλω προς πατρός, ο δε ιος ὁ τούτου ον εἰσποιεῖ ἐκείνω, ανεψιαδους εἰσποίητο δ ην ο πα-τη ὁ Κλεωνος εἰς ἄλλον οικον, και et τοι τι εἰσὶν εν ἐκείνω τω οἴκω, στε γένει με διὰ τον νόμον ουδεν προσήκουσιν στυφίλω επειδη δε κατὰ ταυταου ην ἀμφισβητησις, διαθήκας, ω ἄνδρες, ψευδεις ως γλοιμα ἐπιδείξειν κατεσκεύασαν και ζητουσιν ἀποστερησαί με των του αδελφ0υ. και et τω σφόδρα Κλέων ουτοσι και πρότερον και νυν ουδένα ἄλλον τον κληρον γεῖται ξειν αυτόν, ωστ επειδη τάχιστα γγέλθη στυφιλ0ς τετελευτηκως, του με πατρὸς του μου ἀσθενουντος, ἐμου δε υκ ἐπιδημουντος αλλὰ στρατευομένου, εἰς το χωρίον ἐνεβάτευσε, καὶ εἴ τι ἄλλο κεινος κατέλιπεν, ἄπαντα εφη του λυ του αυτου εἶναι, πρίν τι μῆς ψηφίσασθαι. ἐπειδ' ἐκομίσθη τὰ στά του αδελφου ο μεν προσποι ούμενος παλαι ιος εἰσπεποιῆσθαι ου προυθετο ουδεθαψεν οι δε φίλοι στυφίλου και οἱ συστρατιῶται, ὁρῶντες τον πατέρα τον ἐμον ἀρρωστουντα, μεδε ου ἐπιδημουντα, αυτοι και προυθεντο και ἀλλα πάντα τα νομιζόμενα ἐποίησαν καὶ τον ἐμον πατέρα ἀσθενουντα ἐπὶ το μνημα γαγον et εἰδότες τι ἀσπAζοιτο αυτὸν στύφιλος τουτου δ' μιν αυτους τους ἐπιτηδείους τους ἐκείνου μάρτυρας παρέξ0μαιτων παρόντων.

173쪽

5. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΦΙΛΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 117 ΜΑΡΤΥΡΕΣ.

τι μεν οὐκ θαψε λέων στύφιλον , ουδ α 5 αύτος ξαρνος γένοιτο μεμαρτύρηταί τε μιν επειδὴ δ' ἐπεδήμησα γὼ και σθόμην καρπουμ 'ους τούτους τα κείνου, ο δε υἱος αυτου ποιηθείη υπὸ στυ- φίλου, και τούτων διαθήκας καταλίποι παρὰ Προκλεῖ Ηφαιστιάδη, ακούσας εγὼ λεγοντος αυτο ταύταεπορευόμην παρὰ τον γεροκλέα, ε, μεν εἰδὼς τ ῶς οἱον τε μάλιστα επιτήδειος εἴη Κλέωνι, ἐχ ἡγούμενος- αν αυτον τολμῆσαί τι ψεύσασθαι κατὰ στυ- φίλου τετελευτηκότος, και ταλα θεῖον οντα και μού και κείνου. μως δέ, Ἀνδρες, ουδεν τούτων ἡπο- λογισάμενος ὁ Ιεροκλῆς , ερωτώμενος π μού ἀπεκρίνατό μοι τι χοι τὰς διαθήκας λαβεῖν δε φηα, τὰς παρὰ στυφίλου, τε εἰς Μυτιλήνην μελλεν ωιεῖνος ἐκπλεῖν. δ δε ταμ ελεγεν, ἀνάγνωθί μοι ταύτην την μαρτυρίαν.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

Ἐπειδὴ τοίνυν, Ἀνδρες, ἴτε παραγενόμενος ουδεὶς τυχε των οἰκείων οτε λαδελφος ἐτελεύτησεν, οὐτε γ' ἐπεδήμουν τε α οστ αυτos δεύρο ἐκομίσθη, ἀναγκαῖόν μοί ἐστιν ἐξ αυτῶν οὐτοι λέγουσΩ ἐλέγχειν ψευδεις οἴσας τὰς διαθήκας ας ἐποιήσαντο. εικὸς γὰρ κεῖνον υ μόνον ἐπιθυμειν υἱὸν ποιησάμενον καταλιπεῖν, αλλὰ και σκοπεῖσθαι πως κυριώτατα εσται - διαθῆται, και τήν τε ούσων,ον αν κεῖνος εἰσποιήσηται, υτος ξει. καὶ επὶ τους βωμοῖς τους πατρώους οὐτος βαδιεῖται, και τελευτήσαντι αὐτω και τοις κείνου προγόνοις τὰ /01Mγμενα ποιήσει ἄπαντα δε ταλα μάλιστ i ειδέναιχ

174쪽

118 ΣAIO OR. . ὁτι γένοιτο, εἰ μη ἄνευ τῶν οἰκείων των ε τού τὰς διαθήκας ποιοῖτο, ἀλλὰ πρῶτον μεν συγγενεῖς παρακαλέσας, πειτα δε φράτορας και δημότας, ἔπειτα των αλλων πιτηδείων ὁσους δύναιτο πλείστους οἴτω

γαρ εἴτε κατὰ γένος εἴτε κατα δόσιν ἀμφισβητοίη τις, ραδίως αν λέγχοιτο ψευδόμενος ὁ τοίνυν στυφιλος οὐδὲν φαίνεται τοιουτον ποιησας, ουδε παραστηθσάμενος ουδένα τούτων τε διέθετο α οὐτοί φασιν,ει μη τις ἄρα υπὸ τουτων πέπεισται μολογειν παρεῖναι αὐτὸς δ' μῖν πάντας τούτους μαρτυροῶν τα παρέξομαι.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ.

10 Ἱσως τοίνυν λέων οὐτοσί φησιν ου εἰκὸς εἶναι τεκμηρωις υμῆς χρήσασθαι τούτοις τοι μάρτυσιν, ὁτι μαρτυροῶσι μη εἰδέναι στύφιλον ταυτα διατιθώμενον. εγώ δ οἰμαι, περί γε διαθηκῶν οἴσης της ἀμφισβητησεως και περ του ποιηθῆναί τινα ανυστυφίλω, μῖν πολῶ βεβαιοτέραν εἶναι μαρτυρίανην οἱ ἀναγκαιοι οι κείνου περὶ τῶν μεγίστων μηφασι παραγενέσθαι, μῶλλ0 η ν οι μηδεν προσηκον 11 τε μαρτυροῶσι παρεῖναι και χρην δ ἄνδρες, και αὐτὸν Κλέωνα, μη δοκοὐντα εἰναι λίθιον, λετον υἱὸν τον τούτου ποιειτο στυφιλος και τὰς διαθήκας κατέλειπε, παρακαλέσαι ει τέ τινα συγγενηἐπιδημούντα ἐγίγνωσκε, και τοῖς ἄλλους, τ εμ-

βραχύ περ ἐδει στύφιλον χρώμενον κωλῶσαι μεν γὰρ υδεὶς αὐτὸν ἐδύνατο, ὁτω ἐβούλετο, δομαι τὰ εαυτ0s τούτω ὰ αν μεγάλη μαρτυρία ην, ὁτι s12 λάθρα ταύτα διέθετο. τι δ', Ἀνδρες, εἰ μεν Ἀστύφιλος μηδένα βουλετο εἰδέναι ὁτι τον Κλέωνος

175쪽

p. 6. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΦΙΛΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 9υιὸν ἐποιεῖτο μηδ' ὁτι διαθήκας καταλίποι, εἰκὸς νμηδε αλλον μηδένα εγγεγράφθαι επιτ γραμματείωμάρτυρα εἰ δ' εναντίον μαρτυρων φαίνεται διαθώμενος, τουτων δε η των μαλιστα χρωμένων αλλὰτων ἐντυχόντων, πῶς εἰκός ἐστιν αληθεις εἶναι τὰς διαθήκας ου γὰρ αν γουμαι γωγε υδένα, ιὸν 13

ἐαυτῶ ποιουμενον , τολμησα αλλους τινας παρακαθλέσαι τούτους, ις περ καὶ ιερῶν καὶ σίων κοινωνον ἀνν αυτολεις τον επειτα χρόνον μελλε καταλιπεῖν. αλλὰ μην ου αἰσχυνθῆναι ουδενὶ προ ήκει ἐπὶ τοιαύταις διαθήκαις ως πλείστους μάρτυρας παρίστασθαι, νόμου γε οντος ἐξεῖναι τω βούλοιτο δομαι τὰ εαυτου. Σκέψασθε δέ, ω ἄνδρες, και εκ το χρόνου ον 14set τοι λέγουσι περι ων διαθηκῶν. τε γὰρ ι --τιλήνην ξέπλει στρατευσόμενος, τότε φασὶν αυτὸν ταότα διαθέσθαι φαίνεται δε ο στύφιλος τω τούτων λόγω τὰ μέλλοντα σεσθαι προειδώς. πρῶτον μεν γὰρ ἐστρατεύσατο ει Κόρινθον, πειτα ει Θετταλίαν, ετ δε τον Θηβαῖκὸν πόλεμον ἄπαντα, καιαλλοσε που περ αἰσθάνοιτο στράτευμα συλλεγόμενον, πανταχ' ἀπεδήμει λοχαγῶν και et δ' εν μιατούτων τῶν ἐξόδων διαθήκας κατέλιπεν ἡ δε εις

την Μυτιλήνην στρατεία τελευταία αυτῶ γενετο, νη και απέθανε τω οὐν αν et μῶν φανείη πιστόν, προ- 15τερον αλλας στρατείας os στυφίλου στρατευομένου και ευ εἰδότος τι εν πάσαις μέλλοι κινδυνεύειν,

ουτως κριβῶς τὰ παρὰ της τύχης συμβῆναι, στεν με τω πρόσθεν χρόνω μηδε περ ενὸς αυτὸν τῶν

αυτos διαθέσθαι, τε δε το τελευταιον μελλε στραρο τευεσθαι, θελοντήν τε ἐκπλέοντα καὶ μάλιστα κταύτης της στρατεία. ἐλπίζοντα σωθήσεσθαι, πῶς

176쪽

120 ΣAIO OR. . τουτον πιστὸν δη τὰς διαθήκας τότε καταλιπεῖν καιεκπλευσαντα τελευτῆσαι; 16 δωρὶς ὁ τουτων, Ἀνδρες δικασταί, τι μείζω τεκμηρια παρέξομαι ς ουδε αληθες λέγουσιν et τοι.επιδείξω γαρ υμῖν ἐχθιστον πάντων οντα στυφι- λον Κλέωνι, και υτ σφόδρα και δικαίως μισουντα τουτον, στε πολυ αν ἀττον διαθέμενον μηδένα ποτὲ των αυτου οἰκείων διαλεχθῆναι Κλέωνι, ἀλ- 17 λου τον τουτου υἱὸν ποιησάμενον. θυκράτει γαρ ι ἄνδρες τω πατρὶ τω στυφίλου αἴτιος γενέσθαι λεγεται του θανάτου Θουδιππ0ς ο λέωνος

τουτου πατήρ, αἰκισάμενος κεινον διαφορῆς τινος αυτ0ῖς γενομένης ν τ νεμήσει του χωρίου, και Ου- τως αυτον διατεθῆναι, στε ε των πληγῶν αυτον ἀσθενήσαντα ου πολλαῖς μέραις στερον ἀποθανεῖν.18 ως δε αυτ ἐστὶν ἀληθῆ ἴσως με και Αραφηνίων

και πολλοι των τότε συγγεωργουντων μαρτυρήσειαν

ἄν μοι, διαρρήδην δε περὶ τηλικουτου πράγματος

τον τυπτόμενον ἰδὼν Ῥεροκλῆς, ο τ γραμματεχ φάσκων παρ' ἐαυτῶ τεθῆναι iiδ' - ου ἶν ἐθελήσειε μαρτυρῆσαι ναντία ταῖς διαθήκαις αἱ αυτὸς αποφαίνει. υμως μέντοι και κάλει Ιεροκλέα, ναεναντίον τουτων μαρτυρήσχὶ Ἀξ0μόσηται ΜΑΡΤΥΡΙΑ. EΣΩΜΟΣΙΑ.10 κριβῶς με ηδειν τ0υ γαρ αυτου ανδρός Πτιν, μεν ἰδεν, ἐξόμνυσθαι, τῶν δε μη γενομένων πίστιν ἐθέλειν ἐπιθεῖναι , μην εἰδέναι γενόμενα ως δέ, τε πέθνησκεν θυκράτης ο πατὴρ στυφίλου, ἐπέσκηψε 0ῖς οἰκελις μηδένα ποτε ἐῶσαι ἐλθεῖν

177쪽

p. 77. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΦΙΛΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 121των Θουδίππου πι το μνημα το αυτos, τουτωνυμῖν τον ἔχοντα την τηθίδα του στυφίλου μάρτυρα παρέξομαι. ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ,κούων τοίνυν ταυτα ο στύφιλος καὶ τουτου 20 καὶ των αλλων προσηκόντων ευθέως εκ παιδιου,επειδη τάχιστα ηρχετο φρονεῖν, οὐδε πώποτε διωλέχθη λέωνι ἀλλα πρότερον ἐτελεύτησεν, οὐχ ηγούμενος ὁσιον εἰναι, τοιαύτην αἰτίαν ἐχοντος Θουδίππου περὶ τον αυτού πατέρα, τω κείνου υἱει διαλέγεσθαι. ως os τον παντα χρόνον διάφορος νΚλέωνι τουτωί, μῖν του συνειδότας μάρτυρας παρορέξομαι. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. Εἰς τὰς θυσίας τοίνυν, ε αἱοπελοι ἄλλοι θη- 21ναχ ἐστιῶνται, πρῶτον μεν δημότην οντα, πειτα ανεψιόν, ετ δε τον υἱον τον τούτου μέλλοντα ποιεῖσθαι, εἰκὸς δηπου ην, πότε περ ἐπιδημοίη, μηδεμε ενὸς ἄλλου ιέναι τον στύφιλον η μετὰ Κλέω- νος ως τοίνυν οὐδέποτ λθε μετ' αυτos, μῖν των δημοτῶν μαρτυρίαν is ἀναγνώσεται.

και τί δει τομον λέγειν ἀλλ' Ιεροκλης, θεῖος ων και ἐκείνω και μοί, ἴτω εστ τολμηρὸς στε υγεν0μένας διαθηκας κε φέρων, καί φησι παρ αυ- τῶ Ἀστύφιλον ταύτας καταλιπεῖν. καίτοι Ιερόκλεις, δ

178쪽

122 ΙΣΑΙΟΥ R. s. πολλὰ καγαθα παθὼν πο Θεοφράστου του πατρος του μου, τε χεῖρον επραττες η νυνί, και et πο στυ- φίλου, ουδετέρω αυτοῖν την ἀξίαν χάριν ἀποδίδως ἐμ μεν γαρ υιὸν οντα Θεοφράστου, σαυτ δε ἀδελφιδουν, ποστερεῖς α μοι οι νόμοι δοσαν, στυφίλου δε τεθνεῶτος καταψευδη, καὶ το κατὰ σαυτον μερος τους ἐχθίστους καθίστη των κείνου κληρονό- 24 μους. και πριν με ληχθῆναι του κληρου, ένδρες, ε εἰδως ο Ιεροκλης τι ουδενὶ λλω γίγνοιτο τὰ Ἀστυφίλου ἐμοί, εν μερει κάστω των κείνου επιτηδείων προσήει πωλῶν το πρῆγμα και τους Ου- δε προσηκοντας πείθων ἀμφισβητεῖν, λεγων οτι ῖος εἴη στυφίλφ καὶ ἀποφανοίη διαθηκας κεινον καταλελοιπότα, εἴ τις αυτω κοινώσοιτο επειδ δε προς Κλεωνα διωμολογήσατο και των του δελφos

εμερίσατο, νυνὶ ως ἀληθῆ λεγων ἀξιώσει πιστευε σθαι. δοκεῖ δε μοι καν ὀμόσαι ἄσμενος, εἴ τις αυτω ρκον 2 διδοίη καὶ μοὶ μεν συγγενης ν ουδε τὰ γενόμενα ἐθέλει μαρτυρεῖν, ω δ' et δε προσηκει, τουτω τὰ ψευδῆ συλλαμβάνει καὶ των et πραχθέντρον γραμ ματεῖον κε φέρων πολυ γὰρ προυργιαίτερον γε ται εἶναι το χρηματίζεσθαι η την ἐμην συγγένειαν. ως δε ἐπηγγελλετο περιιὼν διαθήκας ἀποφανειν, εἴ

τις αυτω κοινώσοιτο, αυτους μῖν οἱ προσηλθε μάρτυρας παρεξομαι. ΜΑΡTΥΡΕΣ.

26 T ουν χρη ἄνδρες, ονομα θωθαι τουτω τω ἀνδρί, στις θέλει υτ ραδίως διὰ το αυτου ἐρδος των τεθνεώτων τινος καταψευδεσθαι AZ δεουδε Κλεων προῖκα τὰς διαθηκας ἀποφαίνει, αλλα μισθὸν εἴληφεν, αυτη υμῖν η μαρτυρία ου μικρ0ν

179쪽

p. 78. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΦΙΛΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 123 τεκμηριον σται τοιαῶτα μέντοι κοινῆ ἐπ μοὶ τεχνάζουσιν γειται γαρ αυτῶν κάτερος ευρημα χειν

τι αν των στυφίλου λάβη. YZ μεν ουν ου εἰσιν αληθεῖς αἱ διαθῆκαι, ἀλλ 27

Κλέων καὶ γεροκλῆς β0ύλονται μῆς ἐξαπατῆσαι, καθ οσον ἐδυνάμην πέδειξα ως δ ει καὶ μηδεν

προσηκων συχον στυφίλω, δικαιότερος εἰμι εχειντα κείνου η οὐτοι, διδάξω μῆς. τε γαρ λάμβανε Θεοφραστος ο ἐμὸς πατηρ την μην μητέρα καὶ στυ- φίλου παρὰ Ιεροκλέους, λθε και αυτὸν κεῖνον ἔχουσα μικρὸν οντα, καὶ διητῆτο παρ μιν τον απαντα χρόνον ο στύφιλος, καὶ ἐπαιδεύθη υπὸ του πατρὸς του μ0s. και επειδη γ' ἐγενόμην και Αραν 8ειχον παιδεύεσθαι, με εκείνου συνεπαιδευόμην. Λαβε δέ μοι ταύτην την μαρτυρίαν, εἰτα τῶν διδασκάλων οποι ἐφοιτῶμεν. ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ. To τοίνυν χωρίον το κείνου πατρῶον,, ἄνδρες,

πατηρ ἐμὸς ἐφύτευσε καὶ ἐγεώργει καὶ ἐποίει διπλασίου ἄξιον νάβητέ μοι και τούτων μάρτυρες.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ.

Επεὶ τοίνυν δοκιμάσθη ὁ δελφός, ἀπέλαβε 20

παντα ρθῶς καὶ δικαίως, στε εκεινον μηδε πώποτε

μηδεν ἐγκαλέσαι τω μῶ πατρί. μετὰ δε ταλα τηναδελφην την κείνου μοπατρίαν ηγγύησεν ἐμὸς πατηρ τω ἐδοκει αὐτῶ, καὶ ἀλλα διώκει, καὶ ταλατω στυφίλφ ἐξηρκει ἱκανην γαρ γησατο βάσανον εἰληφέναι πο οὐ πατρὸς το ἐμοὐ της ει αυτὸν ευνοιας ε μικρολπαιδιου τεθραμμένος παρ' αὐτῶ μαρτυρούσι δε μιν καὶ περὶ της ἐγγύης οι εἰδότες

180쪽

30 Εἰ τοίνυν τὰ ἱερὰ ο πατὴρ ο ἐμὸς του στύφιλον παῖδα γε με εαυτολωσπερ καὶ με πανταχῆ

και εἰς τους θιάσους τοὐς υρακλέους κεῖνον εἰσήγαγεν, να μετέχοι της κοινωνίας. αυτοὶ μῖν οἱ θιασῶται μαρτυρήσουσιν. ΜΑΡΤΥΡΕΣ.

Ἐγὼ δέ, ανδρες, ως διεκείμην προς τον

αδελφόν, σκέψασθε πρῶτον με γαρ συνετράφην ἐκείνω εκ παιδίου, πειτα ουδέποτε διάφορος ἐγενόμην, αλλ' ησπάζετό με, ως ἴσασιν οἱ οἰκεῖοι πάντες οἱ μέτεροι καὶ οἱ φίλοι ους βούλομαι μιν μάρτυρας αναβιβάσαι.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ.

31 οκεῖ ν ουν μιν στύφιλος, ἄνδρες, υτωμεν μισῶν Κλέωνα, τοσαύτα δ' ἀγαθὰ π του πατρος του ἐμοὐ πεπονθώς, αυτὸ των ἐχθρων αν τινος υἱον ποιήσαοθαι- τα αυτου δομαι, τους εὐεργέτας καὶ τους συγγενεις ποστερήσας ἐγὼ μεν ου ανοχμαι, εἰ καὶ δεκάκις ο Ιερυκλῆς διαθήκας ψευδείς αποδεικνύει, ἀλλα καὶ δια το αδελφὸν εἰναι καὶ διατην ἄλλην οἰκειοτητα πολῶ μἀλλον προσηκειν ἐμ0ὶ 32 η τω Κλέωνος υἱει, ἐπεὶ τούτοις γε οὐδε προσποιήσασθαι καλον ν τῶν στυφίλου, o ινες ἴτω διέκειντο προ αὐτόν, τα δε οστἀ υκ θαψαν, αλλὰ πρότερον ἐπὶ την , σίαν λθον πρὶν ἐκείνω τα νομιζόμενα ποιῆσαι. πειπα νυν ἀξιώσουσι κληρονομειν τῶν Ἀστυφίλου os μόνον τὰς διαθηκας λέγοντες, ἀλλα και γένος προστιθέντες. ὁτι ἀνεψιὸς ν33 Κλέων προς πατρός. et μῶς δέ, es ἄνδρες, υκ εἰκός