Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

51쪽

PRAEFATI CRITICA. XLVG. A. Hirschigio in mentem venit. 3 40. κανά Reiskius Turr.ὶ Libri ου ικανά Bh. . Boeckh. econ pol Ι p. 160 notad. S l. και τό F αυτ0υ Vel και vel O malit abesse Sauppius. Si servare licet ambas particulas, και ante ταλάντοιν interponendum erit. τον λευσῖνι ego de meo Libri art. 0m. 42. Post πεντακοσίων excidisse videntur quaedam, cum triginta septem minae desint ad explendam summam trium talentorum et triginta minarum. auppius. 4 43. νεπόλησαν D0braeus Turr.). Libri νεπώλησαν Bh. . Schaeseri Meletem. p. 85, obeck ad Phryn. p. 583, 3 44. ουσία his sortune is even greater tha this ' obraeus, qui item ut Emperius coniecerat υσία αυτη, quod mihi quidem non displicet Reishius voluerat υσία τ0σαυτη πλείων iobsoni Turr coli. L. indorso ad Xen Heli. p. 43 . Cett. πλείω ὁ κλῆρος Schoemannus Turr. . Libri art. m. om. h. V. 45 S 45. φ η Schoemannus et Emperius Turr.). Libri ε ην 3 47. κατέρας της υσίας ego eiskium secutus correxi Libri κατέροις της ουσίας sed omn. t ημῶν ἐστίν;

αλλ υ τηλικαυτα- παχας ουκ Sic distinxi e Sa pii sententia. Sed ne sic quidem sanus locus videtur. Pro τηλικαυτα libri habent τηλικαύτη unde Emperius coni. ταύτη li 0ις τούτ0 λόγοις e Reiskii coniectura scripsi Libri τούτοις τοις λόγ0ις sed omn.). id meae Vindiciae Lys. p. 22 Sq. et praes

servata a Dionysio Hal de oratoribus et V p. 618 sqq. et orat. Graec VII p. 351 sqq. Υπέ θ ε σι ς. καταψηφισαμένοις αυτου alterUS. Cett.

καταψ αυτου. Sed deinceps lariasse scribendum καταφ. αυ-

52쪽

XLVI PRAEFATI CRITICA.τ0s, ουτω ον αγῶνα τόνδε διατίθεται. eiskius υτ post τόνδε poni volebat. l. υτ0σι et φίλητ0 Sauppius coli 3 6 9. 10. 12 et adnot. ad or. 94 2. . nostrae Lecti Lys. p. 26 sive 32 et Comment crit. p. 9 sq. Libri υτ0G ὁ Ευφίλητος ενεκεν Grosii Turr.). Cett. εἴνεκεν εἰσεπ0ιεῖτο A B Grosii Turr.). Cett. εἰσποι0 o itidemque 3 2. PS 3. εστι - ἱκανός Reif-kius Fli.). Libri ετι - κανῶς, unde Sauppius suspicatur εχει-ικανῶς εκ παιdDυ ego de meo correxi. Libri εκ παί-ὁων. . ad or. 9 3 20. εις τους φράτορας Schoemannus

scripsi e Sauppii coniectura qui contulit Aeschin. r. 24 1. Libri εμην0m sum ed. omn hi 35. εγένετο ego correxis mater Euphileti acta est noverca ). Libri γεγένητο Comment.

V. 3 2. Erant duo si atres seniores e priore matrimonio Suscepti Moneo, quod ipse erravi in Comment crit. p. 43. Ουδ εν ενι nunc ego de meo correxi De collocatione Verb0rum usitata v. Cobetus Nov. Lecti. p. 318 . Libri ουδεν ουδενί. Turr coniecerant θυδεν εν Ουδενί π0ι0ῶσιν Boiskius ταυταποιοῶσιν, ego in Comment crit. p. 44 proposui κατηγ0ρ0ὐ- σιν πάντας Schoemannus coniecit πάντες, mihi in om-ment crit. p. 43 scribendum videbatur πάντως la 10. καὶ πρότερ0 Sauppius Libri καὶ πρῶτ0ν Bh hilall. μνήθησαν scripsi pro δυνήθησαν I 12. μεγα Beishius Turr.). Libri μετὰ Bh hi τ0υτ αν Schoemannus Turr. . Libri ταυτα

53쪽

PRAEFATI CRITICA. XLVII FRAGMENTA

orationum non omnia dedi quotquot collecta sunt, sed idem quod in Lysia edendo laciendum mihi putavi, ut ex eorum multitudine excerperem ea quae aliquo sermonis continerentur vinculo.

Fr. 4. αηδέ Sytb. et margo odi. Libri δέως. Ceterum v. Savpp. καὶ θυειν καὶ συνουσίας και θυειν addidi Savppi auctore, qui contulit p. 6052, 11. Dμαι οὐν μῶν vetus Schaeseri Spp.). Cett. δέομαι ἐν μὰς lar. . . ad Lysiae D. 33. lar. 6. Ἀποφανῶ ego correxi. Verba enim sine dubio propositionem continent Libri απ0φαίνω Fr T. παρ0ν Sauppius coniecit παρὼν, non temere. Sed sortasse post παρὼν deest aliquid quale διέλυσε lar. 12. παρα την εις Ἐστι αίαν δόν Boss. Dem. Att. . . lal. r. 14. Hanc orationem diVersam esse a superiore concedo eiero et Sauppio liFr. 15 3 1. Εὐμάθει τουτω scripsi pro υμ τουτω perinde atque infra S 2. 3 2. Κηφισοδότου a pius e Dionys. II p. 97, 11 coli maxime titulo apud Boechii de re navali Ath. 4. b. 65. Libri h. l. Κηφισοδώρου 3 3 εχρώμην

τε αὐτω Sauppio obsecutus dedi cum vetere Schaeseri Cett. τε m. lar. 17. το πρωιζόν το πρωινόν Etym Lobeck ad Phryn. p. 23. - ανδρες δικασταί ego correxi. Libri ανὁρες Αθηναι0ι, .ad or. 14 47. εμποδών εστ Γεμπ0-δών Πναι Suidas et Zonaras, unde conicere licet εμπ0δὼνειδέναι sol promptu est scire ' Fr. 22. Titulus antehac erat aut Ἐκ της επιτρόπ0 απ0λογίας Bh. aut Προς Λιο- φανην πιτρ0πης απ0λογία Spp.). Ego autem non dubitavifragmentum illud referre ad orationem quae fuit περ αλυδῶνος πρ0ς γνόθr0 ε ξ0υλης, quamquam Dionysius p. 598

neque adversarii neque clientis nomen appellat, quod eo magis mirum videtur, cum infra p. 611 orationem προς γνόθεον nominatim asserat. De qua re cum consuluissem estermannum, vir mihi benevolentissimus de orationis titulo assensus est, mirae autem illius rei eam sibi causam esse videri rescripsit, quod illo loco Dionysius id agens, ut similes Lysiae et Isaei Iocos inter se compararet, non tam n0mina quam ip

54쪽

XLVIII PRAEFATI CRITICA.sam rem curaverit. Idem Vir 0ctus Calydonem nostrae rationis n0n diversum esse iudicat ab eo, adversus quem orationem πρ0 Εαλυδῶνα επιτρ0πῆς scripserit Isaeus in utraque autem causa Hagno theum fuisse Calydonis adversarium, quamvis primo quidem aspectu pr0pe temerarium esse videatur statuere Isaeum modo his modi illis partibus operam suam tribuisse. Quod tamen minus mirum fore ipsa fragmenti verba inspicienti. Eis enim actorem aliquando fuisse adversarii tu-t0rem declarari, non iam esse Act0 enim pupill0, 0stea quam is sui iuris factus erat, bona tradiderat quibus interea dissipatis pupillus b0na ipsius tutoris petit, eaque res optime convenit causae εξ0ύλης, quam quidem alias quoque cum

causa επιτροπῆς coniungiam esse constat. Iam inter causam

ab Hagnotheo actam προς Καλυδῶνα επιτρ0πῆς et causam ab Calydone actam πρ0 γνόθε0ν ξ0υλης aliquot annos interiectos esse Verisimile est, ut nullam iam ostensionem habere videatur qu0d ab una litigantium parte ad alteram transierit Isaeus. Ceterum alterum Fr. 23 ad hanc orationem pertinere recte iam dudum suspicatus est idem esterniannus. πόθεσις. πό 0υ τῶν ego de meo correxi. Erat υπὸ των.

V. S 1. . . . t τῶν ἀδελφιδῶν J 0di et vetus Schaeseri.

Erat ἰδίων de cuius lectionis origine V. Sauppius. 1. Ἀγνόθε0ν egregia est obeli Var. Lecti. p. 271 emendatio coli. Harpocr. V. επισημαίνεσθαι p. 82 h.). Erat ἀγν0ηθεντα Viam monstravit obraeus nomen latere coniciens quale γλαοσθένη αλλ ντα γε αδελφιδ0ῶν μονκαι κύρι0ν ex obraei emendatione scripsi ἀλλ' ο το γεῶdελφ. μ0ν και κύρι0ν Schaeseri vetus, unde Saul pius εἰ δε, ἀλλ υν τον γε ἀδελφιὁ0ῶν μον οντα, κύριον B0diei.

εκ τῶν μαρτυριῶν ego de meo. Cett. εκ τῶν μαρτύρων.

Illud et concinnitas postulat et r. 84 28. 3 4. ιώκων ταῶτα LSauppius coniecit δίκαια π0ιῶν πάντα vel simile quid scriptum fuisse. και λόγ0υς και κακ0λογίας coni. G. A.

55쪽

sanandum esse arbitratus sum, ut καὶ ante τουτον τον τρό- mi interponerem atque c0niungerem και τουτον τον τρόπον

παρ' εμο πυνθανόμενον - σκεψασθαι, ante qu0d quidem verbum Sauppius χρην inseruit scilicet ut lacunam expleret. Deinceps omnes ego responsiones illas τόσας καὶ τόσας,

κατα τόσον, ταυτί, οἱ και αὐτα μαρτυρησοντες secludendas putavi, cum adversarius tantum πυνθάνεσθαι iubeatur, quod idem decΙarant illa quae sequuntur σκέψασθαι τα qφίσματα - 0υς λαβόντας, quibus singulae quaestiones breviter comprehenduntur. uod si illae responsiones non ipsius sunt oratoris, ortasse ne μαρτυρόμεν0 quidem cum Reishio et Sauppi in μαρτυρησ0ντες mutare pus erit

ενηνεγμένας. Sylburgius Spp.) Libri εἰσενηνεγμένης

ευ τε . . . . Laeuna est in Vetere Schaeseri et Bodleiano in hoc quidem, ut Reishius narrat, inter ευ et τε quod si verum est, probo eiusdem c0mplementum ευ ἐχε τότε τω . . ita ut τότε opp0situm sit ei qu0 sequitur νυν Sauppius coniecit ευ τε και καλῶς εἶχε τω . Sch0emaunus ευ τε και δικαίως εἰχε,

Suida locis inter se comparatis emendavit Salippin coli. r. 84 31 et r. 104 12 Malim tamen ad παιδες articulum additum it r. 28. αὶ υτος vetus Schaeseri Spp.). Cett. Καὶ0υτ0ς γαρ παρεχ0μενων αυτῶν μάρτυρας Schoemanni emendatione dedi cum Sauppio pro παρεχ0μενος αυτῶν μάρτυρας d0ῆναι ν φασιν, κείν0ις ego scripsi pro φασιν.ως ἐκείν0ις Particula ως ex ea quae sequitur ως nata Videtur Saul pius cum Schoemanno eam mutavit in δμως. οῖ γε Belikerus Spp. . Erat 0ικε ἀπέδοσαν, εἰσπράξασθαι, ὁουτως Sauppius et inperius Possis etiam πεδοσαν α ι πράξασθαι υτως χοντες DFr. 20. Initium corruptum esse patet. Fr. 32. δικεισθοι Sauppius et Meinelitus Libri αδικεῖν j r. 33 Correxit Sauppius in si agmentis Antiphontis p. 45. scribebam Drosilue. carolus Schoibe.

57쪽

ΙΣΑΙΟΣ.

59쪽

Ισαῖος ο ρητωρ ἐγένετο κατὰ μεν τινας θηναῖος, κατὰ δέ τινας χαλκιδευς πατρος δε ιαγόρου, μα θητης δε σοκράτους του ρητορος, διδάσκαλος δευημοσθένους Ἀκμασε δε μετὰ τον Πελοποννησιακὸν πολεμον, και ἐπεβίω μέχρι της Φιλίππου αρχης , ως φησι ιονυσιος ο λικαρνασευς ὁ κριτικός. λέγεται δε μειρακιον μεν ων δοναις σχολάζειν και πότοις, καὶ λεπτης ἐσθῆτος αντιποιειμαι και συνεχῶς ἐραν, ανηρ δε γενόμενος τοσουτον μεταβεβληκέναι την πολιτείαν σω τερον ξ ἐτέρου δοκεῖν. υρδυος γουν

ἐρωτήσαντος αυτον ει η δεινα καλη αυτω φαίνεται, λέγεται εἰπειν Ουκ ἐδα τους γὰρ τοιουτους φύρορρέθην ὀφθαλμους. ταυτα δέ φησι Φιλόστρατος ἐν

τοι βίοις των σοφιστῶν, ου πάντως περὶ τούτου λέγων σαίου ἀμέλει γουν και Ἀσσυριον αυτον καλει. ἄδηλος δε ο κριβης του θανάτου αυτου χρόνος. χαρακτηρα δε τον Λυσίου πάνυ ακριβῶς ἐζηλωσεν, ῶστε μηδε ράδιον εἰναι διελεῖν του λόγους εστι δε αυτοις η κοινωνία κατά τε την λέξιν και τὰ ἐνθυμηματα, κατὰ μεν την λέξιν τι η με Λυσίου ἐστὶ καθαρὰ καὶ κριβης καὶ σαφης και κυρία και συνθτομος , εοικε δε κατὰ ταυτα πάντα Ἀσαίου σχεδόν. διαφέρει δε τι τῆ με πολωτο αφελες και το θικόν, καὶ η χάρις μεγάλη, η δε σαίου τεχνικωτέρα

60쪽

ΓΕΝΟΣ ΙΣΑΙΟΥ. δόξειεν αν εἶναι και ἀκριβεστέρα και σχηματισμοις διειλημμένη ποικίλοις οσον γαρ απολείπεται της χάριτος, τοσοῶτον περέχει κατα την δεινότητα κατὰ μεν ουν την λέξιν τοιαύτην ἡρησομεν την διαφοράν, κατὰ δε τὰ πράγματα ταύτην, τι παρὰ υσιαμεν ου πολλην την τέχνην εὐρησομεν υτ εν τοις μερισμοῖς των πραγμάτων et τε ν τ τάξει των εν-

θυμημάτων, παρὰ δεδεσαίω πολλη της τέχνης Ἀκρίβεια και γὰρ προκατασκευαι χρηται και μερισμοῖς τεχνικωτέροις, καὶ προς μεν ον ἀντίδικον διαπονηρεύεται, τους δε δικαστὰς καταστρατηγεῖ πολῖς δ' ἐστὶν ν τω δικανικω, καὶ σχεδὀν μονον τουτο σκηροσεν. μέλει γουν πηγη τις της του ημοσθένους ἐκαλεῖτο δεινότητος αυτ δε ην η διαφορὰ Λυσίου και σαίου, στε Λυσίας μεν καὶ περ αδίκων πειθε λέγων Ἀσαῖος δε καὶ περ αγαθῶν λέγων ποπτος ν.

ισαῖος, ο Λημ0σθένους καθηγησάμενος και διὰ τοsτο μάλιστα γενόμενος περιφανης, ως μέν τινες ιστοροῶσιν Ἀθηναιος ην το γένος, ως δ τεροι γρά φουσι αλκιδευς ηκμασε δε μετὰ τον Πελοποννησιακὸν πόλεμον, ως εκ των λόγων αυτού τεκμαίρομαι, καὶ μέχρι της Φιλίππου δυναστείας παρεξέτεινεν γενέσεως δε και τελευτης του ρητορος κριβη