Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

81쪽

καὶ ἀτυχουντι φαίνεται ἐπιτιμων καὶ τοι μεν ἄλ- 21λοις πασιν ανθρώπ0ις καὶ Ελλησι καὶ βαρβάροις

δοκεῖ καλῶς ουτος ο νόμος κεισθαι, ο περὶ της π0ιη'σεως, καὶ διὰ τουτο χρῶνται πάντες αυτ' - δε θεῖος ουτοσὶ ου αἰσχυνεται τον αυτου αδελφὸν ταυτης της εξουσίας ἀποστερῶν νυν του ποιησασθαι, ης ουδετοις Ουδεν γένει προσηκουσιν et δεὶς πώποτε ἐφθό- νζσεν. ἐμαι δε και τουτον, εἴ τις ἐρωτησειεν αυ- 25τ0ν τί δη ποτ αν ἐποίησεν εις την αυτην τυχην ἐκείρον καταστάς, ου αλλ' et δε ειπεῖν η τι ποιησαταν ς τις αυτον μελλε ζῶντα θεραπευσειν καὶ τελευτησαντα θάψειν καὶ δηλον τι κατα τον αυτον τουτον νόμον η 0ίησις ἐγένετ αν, καθ ο περ ηεμη ἐτα αυτος μεν ει ην ἄπαις, ἐποιησα αν τονδε Μενεκλέα ποιησαντα ταυτὰ τουτω παραφρονεῖν φησι καὶ γυναικὶ πειθόμενον ποιησασθαι πῶς υνου σχέτλια λέγων φαίνεται; ἐγω γαρ ἐμαι πολλῶ τι ἀλλον τουτον παραφρονεῖν τω τε λόγω τουτω νυνὶ λέγει, καὶ ut ποιεῖ τοις τε γὰρ νόμοις καὶ τοις δικαίοις καὶ οἱ αυτος ἐποίησεν αν ταναντία λέγων φαίνεται, καὶ Ου αἰσχυνεται μεν αυτ τον νόμοντο περὶ της ποιησεως ποιῶν κυριον, ω δε ἀδελφῶτον αυτον τουτον ζητῶν ἄκυρον ποιησαι. Eiτα νυν δια τι διαφερόμενος ζητε Ουτο τον γαδελφον τον ἐαυτου παιδα καταστησαι - ξιόν ἐστιν, H ανδρες, κουσαι. ει μεν γὰρ περὶ του νόματός μ0 διαφέρεται καὶ ναίνεται, ει γω σομαι υιος

Μενεκλέους, πῶς ου φθονερός ἐστιν; ει δε περὶ χρημάτων ἐστὶν ο λόγος αυτῶ ἐπιδειξάτω μιν πOχχ χωμίον η συνοικίαν η οἰκίαν κατέλιπεν κεινος, ἐγ εχ νυνί. ει δε μηδεν τουτων κατέλιπεν, ἁ δ

82쪽

ἀπέδωκεν, ουτος ελαβε ζῶντος κείν0υ τι, πῶς et 28 περιφανῶς ξελέγχεται αναιδης ων; δ δε εχει, εγὼ πιδείξω επειδὴ γαρ δει τω ὀρφανῶ τα χρήματα ποδιδόναι, ο δ υκ ἐχεν πόθεν ποδῶ, τόκοι δε πολλού χρόνου συνερρυηκότες σα αυτῶ,

το χωρίον πώλει και υτος καιρου λαβόμενος καιβουλόμενος αυτῶ ἐπηρεάζειν, ὁτι με ἐποιήσατο, διεκώλυε το χωρίον πραθῆναι , να κατοκώχιμον γένη ται και ἀναγκασθ' Κτω ὀρφανῶ αποστῆναι. ἐμφισβήτει οὐν αυτῶ μέρους τινὸς του χωρίου, πρότερον ουδ πώποτε έμφισβητήσας καὶ ἀπηγόρευε τοις 29 νουμενοι μη νεῖσθαι κακεῖνος γανάκτει, οἰόμαι, καὶ ναγκάζετο πολείπεσθαι ου ημφισβήτησεν οὐ- τος το δε αλλο ἀποδίδοται Φιλίππω τι Πιτθεῖ ἐβδομήκοντα μνῶν, καὶ ουτω διαλύει το ορφανόν,επτὰ μνῆς και τάλαντον ποδοῖς πῖ της τιμῆς το χωρίου τούτω δε λαγχάνει δίκην της πορρήσεως λόγων δε πολλῶν γενομένων και εχθρας πολλῆς δοξεν μῖν χρῆναι, να μή ποτε εἴπἴ τις εμε φιλοχρηματεῖν καὶ ἐχθροὐς αδελφοῖς ὁντας αυ-

τοῖς καθιστάναι, ἐπιτρέψαι τω τε κηδεστῆ τω τού- 30 του καὶ τοι φίλοις διαιτῆσαι. εκεινοι δ iπον μῖν, ε μεν πιτρέποιμεν αυτοῖς στε τα δίκαια διαγνῶναι,ου αν φασαν διαιτῆσαι ουδεν γαρ minti πέχθεσθαι Ουδετέροις μῶν ει δ' ἐάσομεν αὐτοῖς γνῶναι τα συμφέροντα ἀσιν, φασαν διαιτήσειν καιημεις, να δὴ πραγμάτων ἀπαλλαγῶμεν, ως γε δη31 όμεθα, ουτως ἐπιτρέπομεν καὶ κεινοι ὀμόσαντες

ἡμῖν προς λβωμῶ τω τῆς φροδίτης τῆς Κεφαλῆσι τὰ συμφέροντα γνώσεσθαι, διήτησαν μῆς ἀποστῆναι ν ουτος ημφισβήτησε καὶ δούναι δωρεαν ου γὰρ φασαν εἰναι αλλην παλλαγὴν ουδεμίαν, ε μὴ

83쪽

Oκ. ΠΕΡΙ ΟΥ ΜΕΝΕΚΛΕΟΥΣ ΚΛΗΡΟΥ. 27 μεταλήψονται Ουτο των κείνου ε δε του λοιπου 2χρόνου γνωσαν μῆς et ποιεῖν αλληλους και λογω καὶ 4ργω, καὶ ταυτα μόσαι ναγκασαν μὰς αμφοροτερους προς λβωμῶ μην ποιησειν και μεις μόσαμεν υ ποιεῖν αλληλους ε του ἐπιλοίπου χρόνου, κατὰ δυναμιν ειναι, και λόγω και ἐργω και 33τε ορκος γένετο, και χουσιν , τοι, ἐγνώσθη αυ- τοῖς πῖ των οικείων των τούτου, ἐτα νυνὶ ταυτὶ τα αγαθα ποιουσιν μῆς, τον μεν τεθνεῶτα ἄπαιδα

βουλόμενοι καταστῆσαι. ἐμε δ εκβάλλειν βρίσαντες εκ ου οἰκου, τους γνόντας αυτους μῖν παρέξομαι μάρτυρας, χὰν χθέλωσιν ἀναβαίνειν εἰσὶ γὰρ τούτων οικειοι), ει ὰ μη, τους χαραγενομένους. Καί μοι τὰς μαρτυρίας ἀνάγνωθι ταυτασί συ δ' πί- 4

Λαβε δη ι0 τὰς μαρτυρίας ἐκείνας, ως το τε χωρίον ἐβδομηκοντα μνῶν πράθη, καὶ ως απέλαβεν

ορφανος πτὰ και εξήκοντα μνῆς πραθέντος του χωρίου. ΜΑΡTΥΡΙΑΙ. Ο θεῖος τοίνυν ουτοσί, ω ἄνδρες, κεκληρονομη 3bκὼς των κείνου ργω και οὐ λόγω σπερ εγώ, καιεχων μοὐ πολλῶ πλείονα εγὼ γὰρ τὰς τριακοσίας δραχμα ελαβον τὰς περιλειφθείσας ἀπὸ της τιμης

του χωρίου, και οἰκίδιον ο εστιν ου ἄξιον τριῶν μνῶν οὐτος δε πλεῖον η δεκα μνῶν χωρίον χων, εἰτα προσέτι νυν κει τον οἰκον αὐτο ἐξερημώσων.

καὶ γωμεν ὁ ποιητὸς κεῖνον τε ζῶντα θεράπευον 36και αὐτὸς καὶ η μη γυνη, θυγάτηρ ῶσα τουτουὶ Φιλωνίδου, καὶ τω μῶ παιδίω ἐθέμην το νομα το

84쪽

28 ΙΣΑΙΟΥ ΟR. 2. εκείνου, να μη νωνυμος ο οἰκος χυτοῖ γένηται, και τελευτησαντα ἔθαψα ἀξίως κείνου τε καὶ ἐμαυτ is, καὶ ἐπίθημα καλον ἐπέθηκα, καὶ τα ἐνατα καὶ τἀλλα πάντα ἐποίησα τα περὶ την ταφην ως οἱον τε δ κάλλιστα, στε του δημότας ἐπαινεῖν απαντας οὐ- τος δε ο συγγενης, ο επιτιμω αυτ οτ υἱὸν ἐποιη- σατο, ζῶντος μεν το χωρίον το περιλειφθεν et τω περιείλετο, τελευτησαντα δ' αυτον ἀπαιδα καὶ ἀνω- νυμον βούλεται καταστῆσαι τοιούτος ἐστιν Ουτος

Ιαὶ ως ἔθαψά τ εγώ υτον καὶ τα τρίτα καὶ ταἐνατα ἐποίησα καὶ ἀλλα τα περὶ την ταφην , τὰς μαρτυρίας ἡμῖν τῶν εἰδότων αναγνώσεται.

38 τι τοίνυν ο Μενεκλης, ἄνδρες, ἐπ0ιησατό, ου παρανοῶν ουδε γυναικὶ πειθόμενος, βούλομαiυμῖν καὶ αυτους τούτους μάρτυρας παρασχέσθαι, καὶ

ἐμ0ὶ μαρτυρούντας ἔργω καὶ ου λόγω, ἔπραξαν αυτοί, τι εγὼ τἀληθῆ λέγω τὰς γαρ δια

λυσεις φαίνονται προς με ποιησάμενοι ἀμφότεροιούτοι, καὶ ου προ τυν Μενεκλέα, καὶ ὀμόσαντες ο939 κους ἐμοὶ καὶ ἐγὼ τούτοις. καίτοι ει γε μη κατὰ τοῖό νόμους ἐγεγένητο ' ποίησις, μηδε κληρονόμος νθω τῶν Μενεκλέους π αυτῶν τούτων δεδοκιμασμένος, τί ἔδει αυτοῖς ομνύναι ἐμοὶ 'αρ μολλαμ βανειν ορκους ουδε ε δηπου. οὐκούν πότε ἐποίησαν ταίτα φαίνονται αὐτώ οὐτοι ἐμοὶ μαρτυρούντειοτι κατὰ τοῖς νόμους ἐποιήθη ποίησις καὶ δικαίωι 40 ιμ κληρονόμος τῶν ενεκλέους. ἐγὼ δ' ἐμαι καταφανες et μῖν ἄπασι os εἰναι , ως καὶ παρὰ τού των et τῶν ὁμολογούμενόν ἐστιν τι Μενεκλης υ ρεφρόνει, πιλλὰ πολὐ μῆλλον οὐτος νυνί, ος ;

85쪽

OR. ΠΕΡΙ ΟΥ ΕΝΕΚΛΕΟΥΣ ΚΛΗΡΟΥ. 29 ποιησάμενος της χχθραι διάλυσιν προς- μἀς και ὀμόσας ορκους πάλιν νυν ηκε τὰ μολογηθέωτα καὶ ὀμοθέντα παραβάς καὶ φελέσθαι με αξιοι ταυτὶ τα λοιπά, ουτω οντα μικρά. Ἀγώ δε ει μη πανυ o l

προδουναι τον πατέρα υ Miναι νομασθην και ς ἐποιησατό με, ταχ, αν ἀπέστην αυτ των κείνου εστι γαρ υπόλοιπον Ῥυδε εν ως και et μὰς ιομαι αἰσθάνεσθαι. νυν δε δεινον το πρῆγμα καὶ αἰσχρον 2 εἶναι ἴδε νομίζω, ει νίκα μεν ο Μενεκλης εἰχε τι, τότε μεν δωκα ἐμαυτον υ ν αυτω ποιησασθαι, καιαπῖ της ουσίας της κεινου πριν πραθῆναι το χωρορίον, γυμνασιάρχουν ν τω δημω καὶ ἐφιλοτιμηθην

νοντο ἐν τω χρόνω τουτω ἐστράτευμαι ν τ φυλητn κείνου καὶ ἐν τω δημω ἐπειδη δε κεῖνος ἐτε- 43λευτησεν ει προδωσω καὶ ἐξερημώσας αυτου ον0iκον ἀπιὼν οἰχησομαι, πῶς υκ αν δεινον το πρῆγμα εἰναι και καταγέλαστον δοκοίη, καὶ τοι βουλομέν0ις περ ἐμ0υ βλασφημεῖν πολλην ἐξουσίαν παρασχέσθαι και υ μονον αυτ ἐστὶ τα ποιουντα μεαγωνίζε-αι τον αγῶνα τοίτου, αλλ ει υτ φαὐ-λος ἄνθρωπος δοκῶ εἰναι και μηδεν- αξιος, πιστευπό μεν ευ φρονοῶντος μην υς ενὸς et ποιηθηναιτων φίλων, πο δε παραφρονοῶντος, ταυτ' ἐστι ταλυπουντά με.

. ουν δέομαι et μῶν πάντων, ω ανδρες, καὶ qαντιβολῶ καὶ ἱκετευ ἐλεῆσαί με και ἀποψηφίσασθαι του μάρτυρος τουτουί. ἀπέφηνα δ' μῖν πρῶτον μεν ποιηθέντα ἐμαυτον πό του Μενεκλέους ως αν τις δικαιότατα ποιηθείη, και υ λόγω et δε δια- θηκ την ποίησιν γεγενημένην, αλλ' ἔργω και του- b

86쪽

30 1ΣAIO OR. 2.των μιν τούς τε φράτορας και τους δημότας καὶ τους ὀργεῶνας παρεσχόμην μάρτυρας και κεῖνον επεδειξα τρία καὶ εἴκοσιν επιβιο τα ετη. ἰτα τους νόμους πεδειξα μιν τους πασι τοι ανθρώποις εξουσίαν διδόντας υἱεῖς ποιεῖσθαι και τι προς τούτοις ζῶντα τε φαίνομαι θεραπεύων αυτον και τελευ- 4 τησαντα θάψας οὐτος δε νυν ἄκληρον μεν με ποιεῖν του κληρου του πατρωου, εἴτε μείζων ἐστὶν οὐτος εἴτε λάττων, απαιδα δε τον τελευτησαντα και

ἀνώνυμον βούλεται καταστησαι, να μητε α ιερὰ τὰ πατρῶα περ κείνου μηδεις τιμὰ μη ἐναγίζ' αὐ-τῶ καθ καστον ἐνιαυτόν, αλλα φαιρειται τὰς τι μὰ τὰς κείνου - προνοηθεις ο Μενεκλης, κύριος ων των εαυτοs, ποιησατο υιὸν εαυτῶ ῖνα τούτων

1 απάντων τυγχάνη Μη sν, ω ἄνδρες, πεισθέντες υπὸ τούτων αφέλησθέ μου τοίνομα της κληρονομιας, ἐτι μόνον λοιπόν εστιν ἄκυρον δε την ποιησιν αυροτο καταστησητε ἀλλ' πειδ το πρῆγμα εἰς μῶς αφῖκται και μεις κύριοι γεγόνατε, βοηθησατε καιημιν καὶ ἐκείνω τω - Αιδου ὁντι, καὶ μη περιίδητε. προς θεῶν καὶ δαιμόνων δεομαι et μῶν , προπηλακι σθέντα αυτὸν πὸ τούτων, ἀλλα μεμνημενοι του νόθμου καὶ του ὁρκου ὁ ὀμωμόκατε καὶ τῶν εἰρημένωνυπερ τού πράγματος, τὰ δίκαια και τὰ ευορκα καΤατους νόμους ψηφίσασθε.

87쪽

Ἀνδρες δικασταί, ο αδελφος της μητρος τηλεμης Πυρρος, ἄπαις ων γνησίων παί/ων, ἐποιήσατο ' - διον ον αδελφὸν τον εμον ιο εαυτω ὁ κληρονόμος ων των κείνου ἐβίω πλείω ἔτη η εἴκοσι, καὶ νχρόνω τοσουτω ἔχοντος κείνου του κλῆρον ουδεὶς πωποτε προσεποιησατο ου ημφισβήτησε της κληρορονομια ἐκείνω τελευτησαντος δε του δελφοὶπέρυσιν, υπερβῶσα τον τελευταῖον κληρονόμον, νηροσία θυγατηρ του μετέρου θείου κει φασκουσα εἰναι

Φίλη, καὶ κυριος Σενοκλῆς κόπριος του Πυρρου κλη-00υ λαχεῖν την λῆξιν ξίωσεν ο τετελευτηκε πλείω εἴκοσιν ἔτη τρία τάλαντα τίμημα τω κληρ επι

88쪽

32 ΙΣΑΙΟΥ ΟR. 3. γραψάμεν0ς ἀμφισβητ0υσης δε της μητρος της με τέρας, αδελφης δε του Πυρρου, ο κυριος της εἰληχυίας του κληρου γυναικος ἐτόλμησε διαμαρτυρησαι μη ἐπίδικον τῆ μετέρα μητρὶ τον του δελφου κλη-90 Et ναι,- ουσης γνησίας θυγατρ0 Πυρρω, ουην ἐξ αρχης κληρ0ς. ἐπισκηψάμενοι δε μεῖς, καὶ εἰς μῆς εἰσαγαγόντες τον διαμαρτυρησαι τολμησαντα κατα ταυτα, κεῖνον τε ἐξελέγξαντες περιφανῶς ταψευδῆ μεμαρτυρηκότα την των ψευδομαρτυριῶν δίκην Πομ ε παρ μιν καὶ τουτονὶ Νικόδημον παραχρημα ἐξηλέγξαμεν εν τοῖς αυτοῖς δικασταις αναισχυντότατον λ μαρτυρία ἴντα ταυτη, ς γε ἐτόλμησε μαρτυρησαι εγγυησαι et θείω τω μετέρω την αδελ-

φην την ἐαυτου γυναῖκα ειναι κατα τους νόμους OTιμεν οὐ και ν τ' προτέρα δίκη η τουτου μαρτυρία ψευδης δοξεν εἰναι, ο τόθ εαλωκὼς μάρτυς σαφέστατα τουτον ξελέγχει ει γαρ μη ἐδόκει οὐτος τα ψευδητοτε μαρτυρησαι, δῆλον τι κεῖνc τ αν αποφυγων την διαμαρτυρίαν πῆλθε, καὶ κληρονόμος αν των του θείου η διαμαρτυρηθεισα γνησία θυγάτηρ εἰναι, αλλ υκ αν η μετέρα κατέστη μητηρ αλόντος δετου μάρτυρος καὶ ἀποστάσης του κληρου της αμφιθσβητουσης γνησίας θυγατρὸς Πυρρω εἰναι, μεγάλη

αναγκη μα καὶ την τούτου μαρτυρίαν εαλωκέναι περι γαρ αυτου τουτου ο διαμαρτυρησας την τήν

ψευδ0μαρτυριῶν δίκην γωνίζετο, πότερον ξ εγγυηθτης η ἐξ εταίρας η ἀμφισβητ0υσα του κληρου τωθείω γυναικὸς εἴη γνωσεσθε ὁ κουσαντες καὶ et μεις της τε ἀντωμοσίας της μετέρας καὶ της si του

μαρτυρίας καὶ της ἀλουση. διαμαρτυρίας. υναγμ

89쪽

p. 39. I PI ΟΥ ΠΥΡΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 33sὸς με εδοξε παραχρῆμα ευθυς τότε τα ψευδῆ μαρτυρῆσαι Νικόδημος, ἐπιδέδεικται τότε πάσι προσμήκει δε καὶ παρ υμῖν τοῖς περ αυτου τούτου την δίκην μελλουσι ψηφιεῖσθαι ξελεχθῆναι την τούτου μαρτυρίαν επιθυμῶ δε πρῶτον μεν περ αυτου του 8του πυθέσθαι, ν τινά ποτε προῖκα φησιν ἐπιδους ἐκδουναι την δελφὴν ο μεμαρτυρηκως τω ον τρι τάλαντον ἐκον κεκτημένω, ἐτα πότερον η ἐγγυητὴ γυν απέλιπε τον ἄνδρα ζῶντα η τελευτησαντο τονοικον αυτου, και παρ του ἐκομίσατο την τῆς δελφῆς πρ0ῖκα οὐτος, πειδὴ τετελευτηκὼς ν ω μεμαρτύρηκεν οὐτος αυτὴν ἐγγυῆσαι, λει μη ἐκομίζετο,

οποιαν δίκην σίτου η τῆς προικος αυτῆς et εἰ κοσινξτεσι τω χοντι τον κλῆρον δικάσασθαι ξίωσεν, ε του ανθρώπων ναντίον πρ0σῆλθεν ἐγκαλῶν τω κληρονομω περὶ τῆς προικος τῆς αδελφῆς εν χρόνωτοσουτω περί τε οὐ τούτων η δέως αν πυθοίμην,ο τι ποτ ὴν τ αιτιον του μηδεν τουτων γεγενῆσθαι

περι τῆς ἐγγυητῆς ως μεμαρτύρηκεν υτος γυναικός, καὶ προς τούτοις ει τις ἄλλος ἐγγυητὴν σχε gτην τούτου δελφην γυναῖκα, η των προτερον χρη σαμένων πριν γνῶναι τον μέτερον θεῖον αυτήν, ἶσοι κείνου γιγνώσκοντος ἐπλησίαζον αυτῆ, ῆ σοι ὁστερον ἐπλησίαζον τετελευτηκότος κείνου δῆλον γαρ τι τον αυτον τρόπον Ἀδελφος αυτην πασι τοι πλησιάζουσιν ἐδεδώκει περὶ. ει δεήσειε καν 11εκαστον διελθεῖν, ἐκ αν πάνυ μικρὸν εργον γενοιτο.εὰν μεν Os υμεῖς κελεύητε, περὶ ἐνίων μνησθείηναν αυτῶν ε δε τισιν et μῶν ηδες κούειν ἐστίν, ωσπερ ἐμοὶ λέγειν τι περι τούτων, αυτὰς τας μαρτυρορίας μῖν παρέξομαι τὰς μαρτυρηθείσας εν ῆ προ- τερ δίκλὶ ων οὐδεμια ἐπισκήψασθαι ξίωσαν ίτοι

90쪽

καίτοι που κοινὴν αυτηνὶ ωμολογήκασιν εἶναι τοὐβουλομένου, την γυναικα, πῶς αν εικότως η sτVl γυνὴ εγγυητη δόξειεν εἰναι; αλλα μην πότε Vἐπεσκημμένοι εἰσὶ ταῖς περ αυτο, τούτου μαρτυρίαις, μολογηκότες εἰσὶ ταύτα ἀκούσαντες δε καιυμεῖς αυτῶν των μαρτυριῶν, γνώσεσθε οὐτος τε περιφανῶς τα ψευδῆ μεμαρτύρηκε, και ρθῶς και κατα τους νόμους οι δικάσαντες την δίκην γνωσαν

την κληρονομίαν μη προσήκειν τῆ μη ὀρθῶς γεγενη-μένι γυναικί. υναγίγνωσκε σὴ δ' ἐπίλαβε λύδωρ

ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ. 13 su με εταίρα ν τω βουλομένω και γυνητ0s μετέρου θείου ην οὐτος ἐγγυῆσαι κείνω μεμαρτύρηκεν, υπὸ τῶν ἄλλων ικtima και πῖ τῶν γειτονων τῶν κείνου μεμαρτύρηται προ υμῆς οῖ μάχας και κώμους και σέλγειαν πολλήν, πότε τούτου αδελφη ιη παρ αυτῶ μεμαρτυρήκασι γίγνε J σθαι περ αὐτῆς. καίτοι οὐ δη πού γε επὶ γαμετὰς γυναῖκας οὐδεις αν κωμάζειν τολμήσειεν οὐδε αἱ γαμεταὶ γυναῖκες ερχονται μετα τῶν ανδρῶν επὶ ταδεῖπνα ουδε συνδειπνεῖν αξιοὐσι μετὰ τῶν αλλοτρίων, και ταύτα μετὰ τῶν πιτυχόντων. αλλὰ μην τῶν γε μεμαρτυρηκότων ου δεν ἐπισκήψασθαι sτοι , ξίωσαν. Kαι ς αληθῆ λέγω, αναγίγνωσκε πάλιν αὐτοῖς την μα9τυρίαν. ΜΑΡΤΥΡΙΑ. υνάγνωθι δη καὶ τὰς περι τῶν πλησιασάντων αυτ μαρτυρίας, να εἰδῶσιν τι ταίρα τε ν Os βουλομένου, και et 4 ουδ εξ ενὸς ἄλλου φαίνεται