Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

71쪽

Οa. MEPI ΟΥ ΚΛΕΩΝΥΜΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 15ἄπασαν βεβαιώσει την ουσίαν και τουτους μεν νυν περὶ πλειονος ποιεῖσθαι ταυτης υπ0Uσης της χθρας, ημῆς δε τοσαυτης οἰκειότητος καὶ φιλίας γενομένης πειρῆσθαι ἀλλον κακῶς ποιειν; λ εγωγε, ε κα- 4τηγορει, ε 30χ λοντο των διαθηκῶν η του τετελευτηκότος ου οἰ ο τι αν ἄλλο προ υμῆς εἰπον, οῖ γε τὰς διαθήκας μεν αποφαίνουσιν υτ ορθῶς ἐχουσας ου ἀρεσκουσας τω διαθεμένω του δε τοσαυτην μανίαν κατηγορουσιν, στε φασὶν αυτον περὶ πλείονος πειεῖσθαι τους αυτῶ διαφερομένους η τους οἰκείως χρωμένους, και οἱ μεν ζῶν et δε διελέγετο ἀπασαν δουναι την ουσίαν, τους ὁ Οἰκειότατα κεχρημένους et δε πολλοστου μέρους ἀξιῶσαι. στε τίς βαν μῶν ταύτας εἶναι κυρίας τὰς διαθήκώς ψηφίσαιτο α ό με Mαθέμενος ως ου ὀρθῶς ἐχουσας απεδοκίμασεν, imu δ εργω λυουσιν ἐθέλοντες μῖν ἐσομοιρῆσαι της ουσίας, προ δε τ0t τοις μεις μῖναποφαίνομεν εναντίας ουσα και τω νόμω και τοις δικαίοις καὶ - του τελετευτηκότος διανοια;

οἶμαι δ μας το περὶ μῶν δίκαιον σαφέστατ 36αν παρ' αυτῶν τουτων πυνθάνεσθαι. εἰ γάρ τις αυ- τους ἔροιτο δια τί αξιουσι κληρονόμοι γενέσθαι τῶν Κλεωνυμου, τουτ αν εἰπεῖν χοιεν, τι και γένει ποθεν προσηκουσι καὶ κεῖνος αυτοῖς χρόνον τινὰ

ἐπιτηδείως διέκειτο. υκ αν ἄρα περ ημῶν ἀλλον η περ σφῶν αυτῶν εἰ εν εἰρηκότες εἴ τε γὰρ διὰ ττην του γένους αγχιστείαν δει γενέσθαι τινὰς κλη- ρ0νόμους, μεις εγγυτέρω γένει προσήκομεν εἴ τε δια την φιλίαν την πάρχουσαν, ἴσασιν αυτον απαν- τες μῖν οἰκειότερον διακείμενον. στ' o χρη παρ'

ημῶν, αλλὰ και παρ αυτῶν τουτων πυνθάνεσθαιτο δίκαιον. Πάντων δ' et εχ δεινότατον, εἰ τοις 38

72쪽

μεν αλλ0ις ψηφίζοισθε, ταν θατερα τουτων ποφαίνωσι σφῆς αυτούς η γενει προτερου οντας τύφιλία τύ προ τον τετελευτηκότα, μῆς δ οἱς εστιναμφότερα ταλα παρὰ πάντων μολογούμενα, αξιώσετε μόνους ἀκληρους ποιησα των ἐκείνου. 39 α ει με Πολύαρχος ο πατηρ Κλεωνύμου, πάππος δ' μετερος, ζῶν τύγχανε κα των πιτηροδείων ενδεης ον, Ἀλεώνυμος ἐτελεύτησε θυγατέρας ἀπορουμένας καταλιπών, μεῖς et διὰ την ἀγχιστείαν και τον πάππον γηροτροφεῖν ναγκαζόμεθα και τὰς Κλεωνύμου θυγατέρας η λαβεῖν αυτοὶ γυνα κα η προῖκα ἐπιδιδόντες ἐτέροις ἐκδιδόναι, καὶ ταίθημῆς και η συγγένεια και ι νόμοι και η παρ μῶν αἰσχύνη a uεPi ηνάγκαζεν αν, η ταῖς μεγίσταις η'40 μίαις και τοι ἐσχάτοις νείδεσι περιπεσειν ει δουσία κατελείφθη, δίκαιον γήσεσθ εἰναι ταυτης ετέρους μῶν ἀλλ0ν κληρονομεῖν ου ἄρα δίκαια ου ὁ μῖν αυτοῖς συμφέροντα ουδε τοῖς νόμοις μορολογου μενα ψηφιεῖσθε, ει τῶν μὲν συμφορῶν τους ἐγγυτατω γένει κοινωνεῖν αναγκασετε, χρηματων δεκαταλειφθέντων πάντας ανθρώπους κυριωτέρους

τούτους ποιησετε.

4s ρη δέ, Ἀνδρες, και διὰ την συγγένειαν καιδια την του πράγματος αληθειαν, περ ποιειτε, τοις κατα γένος ψηφίζεσθαι μὰλλον η τοῖς κατὰ διαθηκηναμφισβητοῶσι την μεν γὰρ του γένους οικειότητα πάντες επιστάμενοι τυγχάνετε, καὶ οὐχ οἱόν τε τομἐστὶ προς μῆ ψεύσασθαι διαθηκας δ' ὁ πολλοὶ

ψευδεις πέφηναν, και οἱ μεν το παράπαν Ου γενο 42 μένας, ἐνίων δ' υκ 0ρθῶς βεβουλευμένων. και νυνυμεῖς την μεν συγγένειαν και την ικειότητα τηνημετέραν, ἐς μεις ἀγωνιζόμεθα, ἄπαντες ἐπίστασθε

73쪽

Oa. ΠΕΡΙ ΟΥ ΚΛΕΩNΥΜΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 17 τὰς δε διαθήκας, ἐς osτοι πιστεύοντες μῶς συκοφαντοῶσιν, οὐδεὶς et μῶν οἰδε κυρίας γενομένας. επειτα την μεν μετέραν συγγένειαν ευρησετε καὶ παρ' et τῶν των αντιδίκων μολογ0υμένην, τὰς δεδιαθήκας φ μῶν αμφισβητουμένας ουτοι γαρ τοἀνελεῖν α, τὰς κείνου βουλομένου διεκώλυσαν. G 43sμῖν . ἄνδρες, πολὐ κάλλιόν εστι ψηφίσασθαι κατατ γενος το παρ' μφοτερων μῶν μολογούμεν0νμἀλλον η κατὰ τὰς διαθηκας τας ου δικαιως γεγενηθμένας. 00 δε τούτοις ἐνθυμηθητε τι αυτὰς λυσε μεν λεώνυμος ευ φρονῶν διέθετο δε οργισθεὶς καὶ ου ὀρθῶς βουλευόμενος ωστε πάντων α ει δεινότατον ει κυριωτέρα αυτ0s την ργην η την διά

νοιαν ποιησετε.

Oiμαι δ' μῆς και λαμβάνειν παρα τούτων αξιουν qκα μη τυγχάνοντας αγανακτεῖν, οἷς αν πάρχύ και παρ' μῶν τῶν et τῶν τυχεῖν. ει τοίνυν συνέβη Κλεωνύμω μεν θν, ἐςερημωθηναι δε τον μέτερονοικον η τον τούτων, σκέψασθε ποτέρων ἐκεῖνος γίγνετο κληρονόμος δίκαιον γάρ ἐστι τούτους χειν τὰ κείνου, παρ ων φείλετο καὶ λαβεῖν αυτῶ ει cμεν τοίνυν Φερένικος η τῶν δελφῶν τις ἐτελεύτησεν, οι παιδες οἱ τουτων, ουκ κεῖνος γίγνετο κύριος τῶν καταλειφθέντων ημῶν δε τοιαύτη τύχη χρησαμένων Κλεωνυμος παντων γίγνετο κληρονόμος οὐτε γὰρ παῖδες μῖν σαν ὁ ἄλλ0 συγγενεῖς, αλλ κεῖνος καὶ γένει προσηκων ἐγγυτάτω καιτῶ χρεία πάντων ην οἰκειότατος ωστε διὰ ταότα καὶ 6o νόμοι δεδωκασιν αυτῶ και μεῖς οὐδένα ἄλλον

ηυώσαμεν ταύτης της δωρεὰς ου γὰρ δηπου ζῶντες μεν ουτως ν ἐνεχειρίσαμεν αυτῶ την υσίαν, ω στε περ τῶν μετέρων κυριωτέραν ἐναι την κεμ

ISAEUS. D

74쪽

νου διάνοιαν της ημετερας αυτῶν ἀποθνησκοντες δε αλλους κληρονόμους ἐβουληθημεν εἶναι, αυτῶν η μἀλλον η τον πάντων οἰκειότατον. σω μῆς μενεν αμφοτέροις, ανδρες, καὶ ε τω δούναι καὶ ε τῶ λαβεῖν οἰκείους οντας ευρησετε, τούτους δε νύν με αναισχυντούντας και την οἰκειότητα και τηνἀγχιστείαν λεγοντας, τι λήψεσθαί τι προσδοκῶσιν εν δε τῶ δούναι πολλοῖς αν και συγγενεῖς καὶ φιλους κείνου προείλοντο οἰκειοτερους. ο κεφάλαιον δε τῶν εἰρημένων, ω πάντας υμῆς προσέχειν δει τον οὐν ὁσω γαρ αν ταύτα λέγοντες αποφαίνωσι καὶ πειρῶνται πείθειν μὰ ως κεινος διέθετο ταύτας τὰς διαθήκας και οὐδε πώποτε ἴστερον αυτ μετεμέλησε, καὶ νῶν μεν ἐβούλετο μῆς μηδεν τῶν αυτοελαβειν, σφίσι δ' αὐτοῖς βεβαιῶσαι δ την δωρεάν, και αὐτα πάντα λέγοντες καὶ διισχυριζόμενοι μηδέτερον ἀποφαίνωσι, μην ως ἐγγυτέρωτῶ γένει πρ0σηκουσι μην ως οἰκειότερον μῶν προς

Κλεώνυμον διέκειντο, μεις ἐνθυμεῖσθε δτι κείνου κατηγορούσιν, αλλ' οὐχ ως δίκαιον ἐστι το πρῆγμα 50 διδάσκουσιν μῆς ωσθ' ἡμεῖς ὁταν με τοῖς τούτων λόγοις πιστεύητε, ου τούτους προσηκε ποιῆσαι τῶνεκείνου κληρονόμους, ἀλλα παράνοιαν λεωνύμου καταγιγνώσκειν, ταν δε οις μετέροις, κεινον τε

νομίζειν ὀρθῶς βεβουλεόσθαι λύσαι τὰς διαθηκας

β0υλόμενον, μῆς τε μ συκοφαντειν αλλα δικαίως di τούτων ἀμφισβητειν. πειτα, ω ἄνδρες, ἐνθυμεῖσθε δτι οὐχ ἐόν τε μῖν ἐστι κατὰ τους τούτων λόγους γνῶναι περ αυτῶν. πάντων γὰρ αν εἴη δεινοτατον,ει τῶν αντιδίκων γιγνωσκόντων μῆς δίκαιον εἰναιτο μέρος αὐτῶν λαβειν, μεῖς ἄπαντ αυτους χειν ψηφίσαισθε, και τούτους μεν ηγήσαι Ιθε χρῆναι πλείω

75쪽

λαβεῖν ν αὐτοι σφῆς et τοῖς ξίωσαν, μῆς δει ηδε τούτων ἀξιώσαιτε ν ο αντίδικοι συγχωροsσtν

ΥΠΟΘΕΣΙΣ. Μενεκλεους ποιησαμενου si καὶ επιβιώσαντος τῆ ποιησε εικοσι τρία ετη, δελφῶν ἀμφισβητησαντων του κλήρ0υ μαρτυρησέ τις Φιλωνίδης μ ειναι τ0ν κλῆρον πίδικον, καταλείψαντος si Μενεκλεους του- τω πέσκηψαν ψευδομαρτυρίας ι ἀδελφοί, και προς τουτους O παις περ αυτου την πολογίαν ισερχεται. Εστι ὁ ο λόγ0ς υτος ναντίος ω περι του Κλεωνυ- μου κληρου κει με γαρ περ συγγενείας εἶπεν, δεdε περ διαθηκης. Η στάσις ἀντίληψις κατα στοχα μον λεγε γαρ τι ξῆν αυτ ποιειν εαυτω Dν. ειτατο στοχαστικον, ὁτι υ πεισθεὶς γυναικι ποιήσατό με.

Ηγ0ύμην μεν, ἄνδρες, ει τις καὶ αλλο εποιήθη υπο τινος κατα τους νόμους, καὶ γὼ ποιηθῆναι, καιου αν ποτε εἰπειν οὐδένα τολμῆσαι ς ἐποιήσατό με Μενεκλῆς παρανοῶν η γυναικὶ πειθόμενος επειδὴ ὁ ο θειος ου ὀρθῶς βουλευόμενος , ς εγώ φημι,

πειραται εξ απαντος τρόπου του ἀδελφον τον αυτουαπαιδα τεθνεῶτα καταστῆσαι , υτ τους θεοῖς τους πατρωους et θ' υμῶν αἰσχυνόμενος ουδένα, μοὶ

ανάγκη ἐστὶ πολλὴ βοηθεῖν τε τω πατρὶ τω ποιησα μενω με καὶ μαυτω διδάξω set et μῆς ξ αρχῆς

76쪽

20 ΙΣΑΙΟΥ ΟR. 2. ποίησις κα ου εστιν επίδικος ο κληρος ο Μενεκλέους οντος μολυι0s κείνου, αλ ο μάρτυς διεμαρτύρησε ταληθῆ. δεομαι δ υμῶν απάντων και ἀντιβολῶ καὶ ικετευω με ευνοίας αποδεχεσθαί μου τους λόγους.

ρπώνυμος γαρ ὁ χαρνεύς, o πατηρ ὁ μετερος,

ανδρες φίλος ην καὶ επιτηδειος Μενεκλεῖ, και ρητο οἰκείως ήμεν δε αυτ παῖδες τέτταρες μεις, δύο μεν - εις, δύο δε θυγατέρες τελευτησαντος δετου πατρος ἐκδίδομεν μεις την πρεσβυτέραν ἀδελφην, Ἀπειδ ειχεν φραν, Λευκολόφω, προικα ἐπι- δόντες εἴκ0σι μνῆς. καὶ α εκείνου του χρόνου τεθτάρτω τε η πέμπτω στερον η τε αδελφη μῖν νεωτέρα σχεδον λικίαν ἐχεν ανδρὶ συνοικεῖν, καιτω Μενεκλει η γυνη τελευτὰ ην εἶχε πρότερον. πει-

δη os ἐκείν)ὶ τα νομιζόμενα ἐποίησεν ὁ Μενεκλης, 'ητε την αδελφην μῆς, πομιμνήσκων την τε φιλίαν

ην διακείμενος και μεῖς εἰδότες τι καὶ ο πατηρουδεν ἀν δωκεν διον η ἐκείνω, δίδομεν αυτῶ, ου ἄπροικον, ως οὐτος λέγει κάστοτε, αλλὰ τηνισην προῖκα ἐπιδόντες ηνπερ α τῆ πρεσβυτέρα αδελ- φ ἐπέδομεν κα ε το τρόπ0 τούτου, πρότερον ὁντες αυτού φίλοι, κατέστημεν ικεῖοι καὶ ως λαβεν εἴκοσι μνῆς ο Μενεκλης ἐπι τῆ ἀδελφῆ πρ0ικα, την μαρτυρίαν ταύτην πρῶτον β0ύλομαι παρασχέ

σθαι.

Ἐκδόντες τοίνυν τὰς ἀδελφὰς, ω ἄνδρες, καὶ ου- τες αὐτοὶ ν λικία ἐπι το στρατευεσθαι τραπομεθα, καὶ ἀπεδημησαμεν μετὰ Ἱφικράτους ει Θράκην εκεῖ

77쪽

ΟΗ. MEPI TO MENEΚΛΕΟΥΣ ΚΛΗΡΟΥ. 21δε δόξαντες του ἐναι ἄξιοι περιποιησαμενοί τι κατε- πλεύσαμεν δεύρο, και καταλαμβάνομεν τύ πρεσβυροτερα αδελφῆ οντα δυο παιδία, την δε νεωτέραν, νεῖχε Μενεκλῆς, ἄπαιδα και κεῖνος δευτερ μηνι η τρίτω, πολλὰ παινεσας την ἀδελφην, λόγους ἐποιεῖτο προ ημας, και φη την τε λικίαν φορῆσθαι την εαυτου και την απαιδίαν Ουκουν φη δειν ἐκείνηντης χρηστότητος της εαυτης τοὐτο απολαύσαι, παιδα καταστῆναι συγκαταγηρῶσα αυτω ικανος γαρ φη

αὐτὸς ἀτυχῶν εἶναι. και εκ ταύτης της λεξεως δῆλον ὁτι φιλῶν ἀπεβάλετο ου δεῖ γαρ μισῶν τινα κετευειαυτω. εδεῖτο os ημῶν Osναι χάριν ταύτην αυ- τω εκδοῶναι ἄλλω αὐτὴν μετὰ της γνώμης της ἐαυτοs

και μεις κελευομεν αυτὸν πείθειν αυτην περι os- των O τι γαρ αν κείνη πεισθῆ, τοsτ φαμεν ποι - σειν κακείνη το μεν πρῶτον ουδ ηνεσχε αὐτολλέγοντος, προῖόντος δε οὐ χρόνου μόλις ἐπείσθη καιουτως ἐκδίδομεν αυτην Ηλείω Σφηττίω, και Μεθνεκλης την τε προῖκα ποδίδωσιν αυ τη , μετασχὼν το οἴκου της μισθώσεως τῶν παίδων οὐ Νικίου, καὶ τα μάτια, Ἀλθεν εχουσα παρ κεῖνον, καὶ τὰ χρυσίδια λην δίδωσιν αὐτῆ. Μετὰ δε ταλα χρό 10 νου διαγενομένου ἐσκόπει ο Μενεκλῆς πως μη εσοιτο απαις, αλ εσοιτο αυτ ος τις ζῶντα γηρ0τροφήσ0ικαι τελευτησαντα θάψοι αυτον και εις τον πειτα χρονον τα νομιζόμενα αυτ ποιησοι. τούτω μεν οὐν

ἐωρσενα μόνον ιὀνήντα, στε ἐδόκει αυτω αἰσχρὸν

εἰναι. παιδα τούτου καθιστάντα αρρενων παίδωναυτω κελεύειν δούναι τον ιὀν εισποιησασθαι. ευρι Πσκεν ουν Ουδένα ἄλλον οικειότερον ν ημῶν αυ-τῶ λόγους ἡ προς μῆς ἐποιεῖτο, και φη δοκεῖν Πυτω καλῶς ἔχειν , επειδη υτως αυτ η τύχη συν-

78쪽

έβη στε ε της ἀδελφης της μετερας παῖδας αυτωμη γενέσθαι, ε ταύτης της οἰκίας υἰον αυτῶ ποιη- σασθαι, θεν και φύσει παῖδας ἐβουλήθη ν αυτῶ γενέσθαι ' ,,υμῶν οὐν Ἀφη ,βούλομαι τον τερον 12 ποιήσασθαι, ὁποτέρω μῶν καλῶς χει καὶ λαδελφος ἀκουσας ταυτα επειδη προετίμησεν αὐτοῖς πάν- των , ἐπηνεσέ τε τους λόγους αὐτοs, και εἰπεν οτι δέοιτο η τε λικία και η παρούσα ρημια κείνου του θεραπεύσοντος αὐτὸν και ἐπιδημησοντος , ,ἐμοι μενυυν φη ,συμβαίνει αποδημία, ως συ οἰσθα o δεαδελφος ουτοσί ' με λεγων ,τῶν τε σῶν ἐπιμελησε- ται καὶ τῶν ἐμῶν, εὰν βούλη τομον ποιήσασθαι. 'καὶ ο Μενεκλης καλῶς φ αυτον λεγειν, και εκ ου

τρόπου τούτου ποιειται με.

13 8 ουν κατὰ τοῖς νόμους γενετο ποίησις, τούτο υμα βούλομαι διδαξαι. καί μοι τον νόμονανάγνωθι, ὁ κελεύει τὰ ἐαυτο, ἐξείναι διαθέσθαιοπως αν ἐθέλη εὰν μη παῖδες ἄρρενες σι γνησιοι. γὰρ νομοθέτης, ω ἄνδρες, διὰ τοsτο τον νόμονεθηκεν ουτως, ορῶν μόνην ταύτην καταφυγην οὐσαν της ρημίας καὶ παραψυχην τοὐβίου τοι ἄπαισι τῶν ἀνθρώπων το ἐξεῖναι ποιήσασθαι ν τινα αν βού- 14 λωνται διδόντων οὐ τῶν νόμων αυτῶ ποιεῖσθαι διὰ το εἰναι ἄπαιδα, με ποιεῖται, υκ εν διαθηκαις,

ἄνδρες, γράψας, μέλλων ἀποθνήσκειν, σπερ

ἄλλοι τινες τῶν ανθρώπων, ουδ α σθενῶν αλλ' υγιαίνων, εs φρονῶν εὐ νοῶν, ποιησάμενος εἰσάγει με εις τους φράτορας παρόντων τούτων, καὶ ις id τους δημότας με ἐγγράφει καὶ ις τους οργεῶνας. και τότε μεν ουδεν ἀντέλεγον αυτῶ οὐτοι ς υκ s ρο- νο τι καίτοι πολῶ κάλλιον ν ζῶντα πείθειν ἐκει- νον ει τι βούλοιντο, ἀλλον η τελευτησαντα βρ

79쪽

on. ΠΕΡΙ ΟΥ ΜΕΝΕΚΛΕΟΥΣ ΚΛΗΡΟΥ. 23ζειν καὶ ἐζερημουν αυτο τον οἰκον ἐπεβίω γαρεκεινος μετὰ την ποίησιν ου ἐνιαυτὸν ἐν δυο, αλλὰ τρία καὶ εἴκοσιν ετη καὶ ε τούτω τω χρό- νω, τοσούτω ὁντι, ουδεν κεῖνος μετέγνω των πεπραγμενων αυτω διατο παρα πάντων μολογεῖσθαι

ὁτι ην ὀρθῶς βεβουλευμενος. και ως ἀληθῆ λέγω 16ταΓτα, της μεν ποιησεως μιν του φράτορας καὶ τους ὀργεῶνας καὶ τους δημότας παρέξομαι μάρτυρας, ως δ' ἐξῆν ποιήσασθαι τον νόμον αυτον μῖν να γνώσεται, καθ ο η ποίησις ἐγένετο Καί μοι τὰς μαρτυρίας ἀνάγνωθι ταύτας καὶ τον νόμον. ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ. ΝΟΜΟΣ.sὸς μεν τοίνυν ἐξῆν τω Μενεκλε ποήσασθαι υἱὸν nαυτ ον τινα ἐβούλετο, ο νόμος αυτὸς δηλοι ως δε ἐποιησατο, οῖ τε φράτορες καὶ οι δημόται και οἱ γγεῶνες μιν μεμα9τυρηκασιν ωστε περιφανῶς αποδέδεικται μιν ω ανδρες, ὁ μάρτυς τἀληθῆ διαμεμαρτυρηκώς, καὶ οὐτοι προς γε την ποίησιν αυτην λόγον υ οντινοῶν δύναιντ α ἀντειπεῖν Πρα- 18χθέντων δε τούτων ἐσκόπει ο Μενεκλης γυναικά μοι, καὶ φη με χρῆναι γῆμαι και εγώ λαμβάνω την του Φιλωνίδου θυγατερα κακεῖνός τε την πρόνοιανεῖχεν σπερ εικός εστ πατερα περ υἱέος εχειν, και ἐγώ τον αυτὰν τρόπον σπερ γόνω ντα πατέρα ἐμαυτοs ἐθεράπευόν τε και ρὶσχυνόμην, και ἐγω καὶ γυν η ἐμη, στε κεῖνον προς τους δημότας ἐπαι-

νειν απαντας.

υτ δε ου παρανοῶν οὐδε γυναικὶ πειθόμενος ο 19 Μενεκλης ἐποιησατο, αλλ' ὐ φρονῶν ἐνθλδε ἐστινυμιν άδιον ἐπιγνῶναι. πρῶτον μεν γαρ η αδελφή, περι ης οὐτος το πλεῖστον του λόγου πεποίηται, ως

80쪽

ἐκείνr πεισθεὶς με ἐποιήσατο, πολλῶ πρότερον νἐκδεδομένη πριν την ποίησιν γενέσθαι, στ ει γ' εκε si πεισθεις τον υἱον ἐποιεῖτο των κείνης παίδων τον τερον ἐποιήσατ αν δύο γάρ εἰσιν αυτῆ.

20 λ , ω ἄνδρες, υνυπ κείνης πεισθεὶς με ἐπ0ιήσατο υ ν, αλλα μαλιστα μεν υπὸ της ρημίας ἐπελσθη , δεύτερον δε διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας καιδια την υνοιαν την πάρχουσαν προς τον πατέρατον ἐμόν, τρίτον δε δια το μη ἐναι συγγενῆ μηδέναλλον αυτω , ποθεν αν ἐποιήσατο υἱόν. ταυτα τηνικαυτα νηγεν με ποιήσασθαι στε et παραφρορονων φαίνεται Ουδε se γυναικὶ πεισθείς, ει μη ἄρα την ρημίαν et του καὶ την ἀπαιδίαν ουτος βουλεται 2I 0 νομα τοίτο προσαγορεύειν. δέως ὁ α μοι δοκῶ τοOτου πυθέσθαι του φάσκοντος ευ φρονεῖν, τίνα ποιησασθαι χρην αυτον των συγγενῶν πότερατον υἱὸν τον τούτου; αλλ' υκ αν αυτ εδωκεν, ἄπαιδα αυτον καθιστάς υχ υτως et τό ἐστι φιλοχρηματος αλλὰ τον της δελφῆς η τον της ανεψιῶς η τον του ανεψιού; αλλὰ την αρχην Ου ἐγένετο αυ-22 τω οὐδεὶς τούτων των συγγενῶν Ουκουν ε ανάγκης ν αυτω ἄλλον τινὰ ποιησασθαι ἀλλον η απαιδα καταγηραν, σπερ οὐτος ἀξιοι νυνὶ αυτον. ἐγω οὐ νυν πάντα αν οἶμαι μολογῆσαι et μας ς ου αν ποιησάμενος αλλον οἰκειότερον μου ποιησαι αν. δειξατ γαρ οὐτος μῖν. αλλ υκ αν ποτε δυναιτο ὴν γὰρ υδεις ἄλλος συγγενὴς et τω πλην τούτων. 23 λλὰ νυν χύτος πιτιμων αὐτω φαίνεται Ῥυχοτι τον υ ὀν ου ἐποιησατο τον αυτου, αλλ o τι τοπαραπρον ἐποιησατο και υκ ἐτελεύτησεν απαις. τουτεστιν υ επιτ ο, ἐπίφθονον πρῆγμα και et δικαιον ποιῶν οντων γὰο αυτ παίδων ἐκείνω ντι παιδι