장음표시 사용
11쪽
1 EURIPIDIS MAxiv HIPPOLYTUM EXERCITATIONUM ACADEMICARUM SPECIMEM PRIMUM.
CAPUT PRIMUM: Euripidis Hippolytus ter corrigitur semel Pragmentum X Danae. Iterum ter mipidis Hippolytus vel
tentatur vel emendatur. Ἀμυνοιο , in libertatem Vindicare. Aliυναί tu βιον
ομιοῦσα βίον, locutiones fere duo-vmae Epistolae Socraticae e S. emendatae Euripidis Fragmentume Amphiarao correctum. Tentatus Deus ex ejusdem Heraclidis Ἀμυνε θρμίλλη ob similitudinem litterarum iuMSS. commutatae. uemadmodum in latissimo artium ac disci-
,plinarum orbe , quem εγκυκλοπαιδειαν diXC re Veteres, nulla est, quae cum vicinis non st ali-
12쪽
aliquam habeat cognationem .similitudinem, ita etiam iis Litteris, quae Humanitatis nomine appellantur, illud cum severioris generis cogni
tione commune est, ut nulla habeant pomoeria, utve, quae habere videantur, ea quaquaversum
proferri possint, post diligentem summorum Virorum operam semper aliquid supersit, quod sedula perficiat posteritas. Habemus etenim hoc, quicquid est, certe amasile expertis, e teres nobilissimis Graecorum N Romanorum monumentis impres s errores corrigendi,
veritatem quamcumque tandem integrandi exercitium , pro honesto hujus vitae oblecIamento, quo si quis scienter utatur, eluti colicui ad
exacuendam mentem, ' nihil profecto peraget, se quod infra dignitatem aut utilitatem cujuscun- se que doctrinae subssistere videaturV. Hoc scilicet , similive modo , sententiam absolvisset VALCKENAERI Us, in eleganti illa ad RDerum 'sol , pag. . nisi suspensus abruptusque in medio cursu sermo salibus clepori, quibus tota illa persus est . vim addere visus fuiskt. Igitur ipsa illa veritatis indagatio , quae omnis sincerae cognitionis dulce irritamentum est lautissimum simul praemium, haud arctioribus terminis in Litteris nostris, quam in alia quavis disciplina, coercetur Nec miretur adeo
13쪽
adeo quisquam, si in iis etiam Scriptoribus, quos Maligeri tractarunt aut Casal boni, quo Gro- novit, entibi, e ternus H, ala enaeri , Ruhnkenii quique idcire pro emendatissimis laudari possint semper supersint nonnulla , in quibus Juniores, si non messem desecare, spicas saltem legere queant. Exemplo siti 1ΡΡΟ-LYTUs ille EURIPIDRUM, quam si quis Tragoediam, a Vala enaeris Xpolitam atque excultam, Coam esse dicat Venerem ab Apelle omni ornatu instructam, nae is egregii operis dotes, ultra verum, exaggerasse a nemine, qui quidem idoneus arbiter fuerit, judicabitur Et tamen, si post curas Viri, qualem in Litteris Graecis vi unum aut alterum nostra tulit aetas, paucissimos majorum prodidit felicius seculum; si igitur post curas Viri vere summi, LUDOVICI-CAS PARI UALCKEN AERII ; si post operam Musgravit, si post exactissimam peritissimi Bruno i industriam, esse adhuc paucos quidem, satis tamen insignes, in pulcherrimo corpore naevos assirmemus, nihil certe profitebimur, cujus nos fidem hominibus eruditis facturos non speremus. Qua si opinione haud fallamur, Qui specimini quaedam nova, neque infeliciter tentata, inesse videantur, cogitandum
est, dissicile minus esse per viam ab aliis stratam a scruis
14쪽
scrΗpulos, ad quos quis offendat, de medio tollere, quam a principio viain munire. Sed dicta rebus ipsis comprobemus , observationibus nostris nonnullas etiam aliorum identidem immiscente .
v. p. talis tamen ut tollendes sit, eo magis quod id genus vitii tenuitate sua alibi quoque Editorum effugit diligentiam.
Non insolitum quidem est Euripidi uni nomini
substantivo plura a ddere attributa : sed credendum tamen est minime, in istam incidere potuisse ταυjολογιαν, ut φυγην diXerit mimo , quasi vero ulla fuga fui et πα--. MaXime autem. istud exilium, quo homicidae vel puniebantur, vel culpam leviorem ἀπενιαυτι νῆεe e labant, tale erat, ut, ne propter causam quidem summae necessitatis , ante annum vertentem liceret pedem in patria reponere quae Iudicii D Yεαττοῖ apud Athenienses fuit ratio , Antiquitatis Graecae interpretibus adhuc parum perspecta, ali-
15쪽
1. EURIPIDE M. Ialibi forte latius explicanda. Ergo ipse Theseus
εκαδε μει erat, non Xilium, quod certe intra patriam locum habere haud poterat. Sic est V 28 I. Εκδημος οὐν γαρ της δε τυγχρονει Θονο Corrigamus ergo: Ἐνιαυσίαν 'ΕΚ ΗMO άινεσο - φυγήν.
Absenti su extra patriam F peregrinatione praescriptum legis implens, quae civi sanguine polluto exilii annui poenam irrogabat. Quippe
αἰνεῖν φυγη ενιαυσιαν ἐκδημί . est irrogatum
exilium peregre proficiscendo implere. Vim istam verbi αἰνεῖν nuper pluribus exemplis demonstravit Cl. FREDERICUS ACOBS, Animasi in Eurip. Trin. Cap. X Pag 29. In hac ipsa nostri Tragoedia v. 13 I9 DG pa rem propemodum vim habet. Denique Vala e-naerius litura ad oram Exemplaris, quo post editum Hippobtum superstes utebatur , eandem medicinam monuit adhibitam fuisse ab L DIEI V. 99. quam ipse quoque secerat V. 77. Posteriori loco lectum olim fuerat:
Emendavit alchenaerius: Priori loco, nimirum 99 legitur adhuc:
16쪽
Corrigit Et D PRIMAE , Vir, si quisquam alius,rnod per alatudinem licuisset, his literis ornandis natus:
Quid tu , morosus nimium G severus, Venerem Deiam tilis cultu , nullis adis precibua Qualenissima restitutione sententiae multum ponderis accedere, nemo dissilebitur,' Optime cum torta Fabulae ieconomia illam conspirare. Neque ab ista emendandi via recedit suspicio, qua unam litteram demendam censemus V 263.
Centenis vicibus vocem eo νοι adhibuit Euripides, vel de personis, vel de rebus, o i*11νοι λο
χας dixit δυς ω sed saepe in hoc ipso ramate Phaedra est ' νοο - , vel simplieiterire υ νος praeserimus igitur:
Pari plane ratione in fragm. Eurip. ex Danae Stob. Grol. it. 6. pag. I.
17쪽
Τουτον νομίω καὶ Θεων συλ α β 'τη, Τοῖς φιλτάτοι τε πολέμιον πεφυκέναι.
Duos priores versus corrigebat Vatokenaerius:
Haec si leviora quis censeat, Critico tamen neutiquam sunt negligenda; sed ad manum sunt alia majoris momenti, mox in medium afferenda. Prius autem pusilla itidem mutatio proponenda est v I 2.
Praestaret, nisi fallimur, disjunctim legerer
Tu utique furore dixinitus immisso ageris, o puellas
Unica quoque tantum littera mutanda videtur V. 297. et ex ipsius quidem alchenaerii emendatione, quam orae libri adscriptam reliquit.
Qui a sigmatismo non abhorruisse Euripidem,
18쪽
et Comicorum jocis propterea Xagitatum n verit, is lacile Viro summo adsenserit, legenti: Major dissicultas est in loco, quem ut sanum nulla conjectura tentavit Vir κρι-ταΤος, nec post illum Musgravius, nec denique Brunctius , critica in tractandis Poetis facultate alchenae-rio suppar sed vel ipsa fluctuantium interpretum, tum veterum tum recentiorum, Varia sententia incommodum aliquem scrupulum, a perspicuitate Euripidea alienum, huic is inhaerentem demonstrat. Verba Tragici , uti nunc leguntur, haec suu v. 426. Δο-ο γάρ ἀνδρα, καν ασυσπλαγχνός τις ,
Interpretes recentiores, inquit Valchenae- rius, mentem mihi videntur Euripidis expresse sisse, quos inter eminens Grotius in Stobaeo
M p. 364 se Unum sed junt esse par vitae bonum, rectus animus nil sibi conscit mali. gregie quoque R. . rum ma a
19쪽
Ga pertu est plus pr&Dux que a vie . Eundem locum tractavit Vir inter Gallos eleganti doctris insignis' Academiae Litterarum Regiae Parisinae ab Actis, Cl. DUPUY, cujus extant emarques critique fur e Texte fur uelque Traductions de Hippobte, Tragula di Euripide, Tomo M. Monum. Acad. Reg. Insor. Haec illius sunt verba. V Kex-
, celui si P. rum . Eu Teux a bienis endu cette expression par ce motS, νικα τι, - βω, vincit, superat vitam mala ima en- , tensi, que a vertu ne Erit pas aveo Ia
,, O questo sol dico che rende, Questa vita immortal, qualora uomo iacia mente est pensier iusti exonesti.''Nihil definit Cl. Dii DN D a vero , ut ἀμιλ- λῶΘαι et βἰὸ sit cum vitae duratione contendere, aut ipsem vitam immortalem reddere, hanc idem interpretandi viam nemo ingrediatur,
20쪽
nisi qui aliam ex salebra evadendi rationem non inveniat. Idemque quid enim dissimularemus Τ)idem sere dicendum de explicatione Grotiana Brumoeana, quam probavit Vulchenaerius. In hanc scilicet illa redit sententiam. Unum id dicunt eum ipsia viticomparandum esse, animum scilicet justum bonum, si cui ad it, ita ut νita cum mente, quae mali sibi sit conscia, proxii haberi non possit. incula, fatemur, ratio;
sed, ut vera sit, veremur; nec utamus αμιλ
λαθαι vel ἐρι ιν ει Aeschylo, Pindaro, Lycophroni, multo minus Euripidi. saltem extrachorum, semper perspicuo, nunquam assectata breviloquentia obscuro, signiscare potuisse ipsi vitae bono comparandum Vel aequiparandum esse. Igitur vitium adesse suspicamur Ioanne Stobae antiquius non autem Horatio, qui, nisi omnino fallimur hoc ipsum Euripidis effatum, sed sine menda tum scriptum, ob oculos habuit, cum ad Maecenatem diceret: Hic murus aeneus esto,