장음표시 사용
21쪽
as Scrrv T. Eex. PARs IV, O D. DOCT.dine ad intentum finem est eommodissima ἴ an quieensuit non attendendum vetuistioribus hypothesibus, quarum incertae observationes p nec assumpsit ullam sex Recentioribus i l, qui angulum illum quotannis variabilem supponunt. An quia non desunt, qui ρο-riodum statuant ejusdem obliquitatis i. , ut tandem ad antiquam sedem sit reditura p aliis etiam hoc saeculo in propugnantibus in Regiis Scientiarum Academiis invariatam , & constantem inclinationem ς quibus favere videntur Hieroglyphica AEgyptiorum, qui Τropicorum Custodes veluti, in pavimento sedentes, monstrant ad denotandum stabilem eorum firmitatem. Qubd si re ipsa est variabilis, ut probant diligentiores Recentiorum observationes . facilius est Tabulae levem aliquam correctiunculam adhibere, caeteroquin in Eclipsium Constructione non necessariam, quam nar sine cortice. In Tab. LXUU , Callinia n. ad obliquitatem Eclipticae gr. 23 , a ', anni as o, additur angulus Eclipticae cum Meridiano , & cum variatione unius Saeculi ; quae quando est maxima in AEquin ictiis , ponitur post Ioci annos unius minuti. Videis
Nostram Tab. XIU , pro triplici Obliquitatis hyp
22쪽
Ejusdem Recentioris etheoria, ac Praxis mistera fundamenta , sive consensus nova ,s antiqua de Eclipsibus Doctrina .
g. IV. Veram eatisam Eclipsium utriusique Luminaris non ignotam A ntiis, O Graecorum, Latinorumque Sapienti risus. Fundamentalem Recentiorum Gnosiisonem , qu)d apparens Solis defectur sit vera vitaru defectio, ese Theorema ab antiquis demonseratum, liceι ab aliis non fine Aamno ignoratum. Origo multotum errornm - ει rogλpbseas male sntellectis, qualia sunt Caput, ω Ca da Draconis , ω. Variae sententiae circa paciferam. Thaletis Erijsim: Earum crisis O M tus; Gusdem collia satis eum Doch/ Troja incensa, Obmpiadum. ω U. C. Otis defectis an Sinis visa an. ant. M. I 6.
I Nnuimus superius multd magis connaturalem totius aedificii molem apparituram, si omnibus constet ea jusdem Theoriae fundamentum Veterum Sapiem 'tioribus innotuisse ; etenim AEgyptii, Caeterorum, ut mox ostendetur, in Astronomicis Magistri, sub velo fabulae Osiridis in arca sepulcrali vel scapha inclusi, denotarunt in Novilunio quidem , sive in conjuncti ne Solem a Luna occultari, nostroque aspectui in tr ejus umbram positis subduci , quin interimatur. In Plenilunio vero , sive in oppositione, quando Lunaea deficit incidens in umbram Terrae, e qua egressa luismen , & Solis conspectum recuperat quod etiam significabat alia Fabula Typhonis deglutientis alteis C a Tum
23쪽
rum Hori oculum alterum Mundi Luminare , ne mulici post Soli restituentis. Hoc erat duplex AEgyptiorum aenigma de Eclipsibus , quas obumbrationer Tnboni , exeursones, oeeultationesque appellabant, ab eo scilicet, vel per sese, vel per Uxorem Nephthyn causatas. Eorum discipulus Thales γὶ primus Graecos, sive Ionas suos aperth docuit totum Solem deficere, quando Luna hanc dicebant a Sole lumen mutuari, quo privaretur cum incidit in umbram Telluris ad perpendiculum subtereurrens .... ejus Dι seo sub ieitur , idque in speculis ad sensum cerni mana Diu i Dixi aperte, forte enim antiquior Endymionis fabula id ipsum obscurius insinuabat; si enim ad Lunam laborantem referatur, ut docet Tultius in primo Tuscul. , eam latere post Latmium Cariae Montem cum ad consopitum Endymionem tendet, nihil est aliud, quam o guttari ab umbra Telluris, quando ad amicum suum Nodum tantum delibandum appropinquat quam sententiam celebriorem reddidit , si recth Plinius consignavit η Olympiadis XLVIII, anno q, pradicto Solis defectu, qui Halyatte Rege factus est Urbis eondita IIo , quae praedictio dum impleretur pax inita inter Medos,& Halyattem Croesi Patrem ; alii siquidem ad aliud
tempus referunt de quo paulli post. Quicumque annus eligatur plures enim defectus verosimile est a Thalete praedictos, quamvis unus tantum fuerit, qui conciliavit Medos cum Lydis Graecorum Mathematici tr , & illustriores Philosophicarum Scholarum Primcipes, ut Ionicae Tbater, Academiae Plato, Peripateticae in oleus, Stoicae Zeno, sive per sese cum AEgyptiorum Sacerdotibus versati, sive cum Ionibus e tum discipulis, hanc veritatem quasi per manus aec perunt, Luminarium desectus contingere juxta Coele-
24쪽
Is v. III, C. II, Coue. Nov. DOCT. CUM AN T. 21stes motus constantes, & ratos, quando aut Luna interposita nobis eripit aspectum Solis, aut quando interposita Tellure in istius umbram incidit Luna. Quod cum Anaxagoras , non admodum grandaevus in vulgus protulisset, edito scripto de Lunae obumbratione, quod primum censetur de hoc. argumento publichprodiisse ab Athenienshus conjectus in carcerem, a quo aegrε a Ρericle di berat qs est. Sed si Areopagitae in Senatu superstitione tenebantur, ne arcana naturae vulgarentur , quomodo intra sua gymnasia excusari pollunt illi Philosophi , qui ex innovandi cupiditate, veteri traditione relicta, & manifesta ratione posthabita, Auditores variis, infecerunt erroribus, quos in investigando Ordine causarum enumeravimus p Unde factum est, ut Nicias Dux Atheniensium , Perseus Rex Macedonum, aliique anili formidine, & ignoratione verae causae Correpti integras classes, vel exercitus , vel pes suas amiserint: In defectibus Stellaram sceIera M,
aut mortem aliquam Siderum pamentet, in quo metu
fuisse Messebori , ct Pindari malam sublimia ora palam
os iu deliquio Solis, or Lana mereineia aetuente mctrinealitate , or ob id erepitu ἀssono auxiliante. Quen
morem in extremo Oriente accepimus usque ad nostram aetatem perdurasse, ortum, ut Opinor, en Aegyptiis in Luminarium obscuratione sistra quatientibus,& Lunae Orbitam , ab eaque Eclipticam in duobus Nodis intersectam Draconum Hieroglyphico adumbrantibus, quorum eaput Nodum Ascendentem , cauda N dum Descendentem denotaret: ex qua symbolo math intellecto, iuxta vetus infortunium Doctrinae, symbolicae manavit apud imperitam turbam etiam in Sinarum Imperio in prava imaginatio Draconis nigras alas sub alterutro Luminarium expandentis; nec desinunt etiam post agnitam veram Causam Mandarini pro veteri gentis ritu incipiente Solis Lunare defectu in aula genu-
25쪽
a a Scillia T. Ec L. PARs IV, ORD. Doc T. flectere, & Terram fronte Percutere: quo tempore per totam Urbem auditur ingens tympanorum ac cymbalorum fragor , existimante populo se Planetae laboranti succurrere, ne a Dracone devoretur . In ipsa nostra Italia incondit cis Paganorum clamores σὶ in Lunae deliquiis fieri solitos sustulit demum S. Ambrosius, teste Baronio ad ann. 3 3. Quod si haec apud cultas gentes , minus mirandum veram Eclipsum causam tamdiu ignoratam ab Americanis , ut Europaei passim invenerint Mulieres in Peruvia - , quae in Solis defectu gemerent, vestes, genasque lacerarent, capillos e velis Ierent , & acutis spinis cujusdam Piscis membra dii ni arent, ad extinguendam scilicet, effuso proprio sanguine, iram, ut putabant, in Coelo accensam . At Graecorum Mathematici non modo veram causam ais gnoverunt, sed etiam fundamentale Recentiorum The rema demonstrarunt , quod apparens Solis obscuratiost vera Telluris defectio, praesertim ex eo qu5d eodem tempore aliis mortalibus Solis Distus totus defletae , aliis dimidias, aliis pars minor medietate , aliis παIIί ex parte , juxta Climatum diversitatem: Convexi. tate Globi alia aliis detegente. Romani cum Ταιδεο - , palam docebant: Luna eism subjecta , oppinia Soli radios eius , ct tamen obseurat; tum ipsa incidens ἐν
umbram Terra, eum est e regione Solis interpositu , imterjectaque Terra repente deficit. Hinc etiam Seneca
inferebat; non es ergo ista Solis defectio, sed daoram
siderum eoitus eum Luna humiliore currens evid, infra
inam Solam orbem suum , illum objectu suo abscon-
ia similes elamores N. Augustin. Se m. M s , de Tempi sustulit ab
Atricanis circa an. 8 in Caesarea Mauritaniae, Lunam se detem re putantibus a maleficiis.
26쪽
Iuv. III, C. II, Co MC. Nov. DOCT. CUM AN T. 23 Her & Plinis erat manifestum, Solam intermenta Luna se cultari, Lunamque Terra obiectu , ac mites reddi eosdem Glis radios Luna interposita suo auferente Terra, Terrdque Luna . optimδ itaque cum merobio concludebant to : In defectu ergo Sol ipse nibiI patitur, sed nos er fraudatur aspectus. En Solis Eclipsis Veterum,
sapientioribus cognita, imm5Ω demonstrata, tamquam vera Telluris defectio, orta ex opaci Lunae corporis in. terpositione, quod est principium, cui innititur tota recentior Theoria.
Reassumamus Thaletis Eclipsim, de qua dubium
erat, an Plinius anno suo rectD consignarit et plures enim circumferuntur sententiae, quas iuvat reserre . , quod inde pendeat non unam Epocham concordare,ia haec sit prima Graecorum Solaris desectio , ex qua hujus scientiae apud illos antiquitatem demonstrare li-Cet . Anno ante Aeram Christi communem, quod significo per triplex alpha. a. a. a. so . Setbas Calmissus a. 24r Nabo nassaris ponit Solis defectionem , quae Medos a Lydis praeliantibus diremit die 3 o Iul. hor. ra matut. At quando umbra medium Telluris Discum secabat. non poterat obtenebrare regiones ad Halyn in confinio ditionis utriusque gentis, ubi vix apparuit dig. s . a. a. so 3 Periodi Iulianae 4r xx D. Friderieus Cbr ianus Μaν erus , d. ir Athron. Maji, seud. I 8 civit. inter horas u & Io matut. statuit totalem iuxt1 Tabulas Rudolphinas. Umbra ex latitud. BOr.t, Ao . Longit. 23, occupans in amplitudine 45 militaria Germanica; erat enim Sol Apogeus , & Luna Perigea perrexit versus Nili ostia, tum Cyprum a tigit , cum ibidem esset hor. ferε ς; inde per Cappadociam, & Ciliciam ad Trapezuntium , coni ibi numerarent hor. ferh ro juxtk alium calculum tunc
attigit litus Asiae Minoris prope Cyprum demon
27쪽
14 ScillNT. E L. PAR IU, Dan. Doc T. per mediam Asiam Oceanum Orientalem ingressa Ter. ris excessit. Ita D. F. mνerus, qui inito calculo in ter an. Period. Iul. gros, & 4is 8; hoc est inter so8 ;& 33s a. a. a. nullam aliam Eclipsim reperit aptiorem ad salvandum , quod ait Herodotus L. I contigisse, ut nox in diem aequo Marte praeliantibus verteretur. At Petam ius, qui Doctrinae Temporum L. VIII , cap. r 3 , edidit calculum Eclipsium ejusdem temporis ex Tabulis Parisiensibus, computat, juxt, correctionem postea factam, ab hora , si/ ad horam 9 , Ix mat. Sardibus, vel potius ad Halym in latit. grad. 42. Sarde is enim ponuntur in latit. grad. 38 ubi su mismam obscurationem non invenit majorem dig. I, 2o . a. a. a. fio I. riserius in Annalibus ad hunc an .
die eto, sive ut Majerus computat die I9 Septembris. At haec desectio umbram projecit supra Euxinum ad Boream . Vult quidem Herodotas Lib. I, pacem illam firmatam sponsione nuptiarum Arienae Filiae H lyattis cum Astyage; sed riserias fatetur Astyagen ex alia priore uxore procreasse Filiam Mandanem , postea Matrem Cyri; unde ex Cyri aetate nihil in contrarium. Neque ex aetate Darii Medi Filii Assueri , quia aliqui censent hunc Assuerum Fratrem Astyagis. Potius effet habenda ratio aetatis Labineti Babylonii , qui, ut testatur Herodotus, pacem illam conciliavit: si
tamen est idem , ut communiter existimatur, qui P stea regnare coepit Babylone circa an. ante aeram III,
sub nomine Nabo nidi, apud Berosum L. III, & sub
nomine Balthamaris apud Danielem: nec pax diversa.
a. a. a. I9 T. Petavius tum loco citato, tum L. X ,
Cap. . I, eligit eam, quae contigit die o Iulii ab h. 4 , 4s , ad hor. 6, 41 post mediam noctem in Lydia, oriebatur autem Sol ibidem hor. 4, ast , unde nimis cito diremptum praelium aliis non placeret ubi summa obscuratio fuit dig. ς, ar , vel potius, juxtὶ po
steri to Daisi/I UII, t. Vide m uim Dissete. de LXX Hebdomad. sub no.
28쪽
Iuv. III. C. II, Coes c. Nov. DOCT. CuM AN T. I si steriorem emendationem Dig. xo umbra transeuntei per Pontum Euxinum, & Paludem Maeotidem . Ati reliquus digitus cum dimidio p Respondet, potuisse, nubibus obscurari ; ita salvare conatur quod ajebati Herodotus L. I , & Eudemus apud Clementem Aleisi xandrinum I Stromatum, diem versam in noctem praeliantibus Lydis cum Cyaxare Medorum Rege , cui, cem, set Petamius, successisse Filium Astyagen a. a. a. I94., a. a. a. 383. Plinius L. II, cap. ret; Seatiger in
Animadversionibus ad Eusebii Chronicon posterioris editionis; Dplerar in Opticis; Salianus ad an. Mundii 3469; Rietiol. Astr. Ref. L. II, cap. I 6; Eques Isaa-
nassaris; Eustaeb. m redi in Elem. Chronol. parte asi C. 4, &c. Tabula Radolpbina , inquit Rieeiol. loc. cit. Sardibus summam praedicta Eetipsis exbibene d. 18 Maii
ra Solis Anomalia grad. 339 P, Lunae gr. Io: adeoque una saltem hora cum dimidia ante occasum Scis lis , qui ibidem occidebat hor. 5, 47 , juxta calculum Petavit. Dixi saltem, quia nec Sol tam vicinus Occ sui, si Geographicam D. De ι' Dis longitudinem amplectamur, qui Sardes h grad. 33, 4o quos obtinebat in antiquis Tabulis ad longit. grad. 43 - , retraxit cum differentia supra i 3 grad. quantum satis est ad
retardandum meridiem unam ferh horam , sive minuta temporis sa , 4o : si autem Helenopontus migrat
in veterem Hellesponti locum, umbra, juxta Hippam ebum ε . transivit per loea circa Hellespontum . Nec turbat admodum, quod mortuus dicatur Cyaxares, sub quo coeptum bellum , ac saepius renovatum fuerat propter transfugas Scythas; nam juxta Solinum cap. XIX, Eusebiώm ad an . primum Olvmpidis 49, praeislium illud commissum censetur inter Halyatten n CraesiD Pa
29쪽
Patrem Lydorum Regem , & Astyagen Cyaxaris Filium Regem Medorum pacem conciliante Labneto Babylonio, qui postea annos Ir Babylone regnaste creditur, antequam Cyrus ibidem Imperium Persicum, fundaret. Plinius eam Eclipsim consignat anno IV lymp. 48, U. C. IIo, qui potius dicendus erat xες a majori parte suae coniunctionis. Iuxta Lansbergium aliosque plures tunc currebat annus tertius Olymp. 48.
Triplex apparens discordia forte conciliabitur, si dicamus celebrem Eclipsim contigisse sub finem anni tertii: Annus enim Olympiacus incipiebat in Novilunio Solstitiali, adelique paulli post memoratam Eclipsim
Ccepit annus quartus, cujus postremi Menses coincidunt cum anno Varroniano IIo ab U. C. Huic auistem conjungitur major pars anni I , Olympiad. Α Non vacat immorari in aliis sententiis . a. a. a. 383. Kalendis Octobris, quae erat alii Maligeri sententia in Canone Isagogico; Nam in Asia minori, tempore Novilunii, Sol jampridem occiderat, adedique videri non poterat ejus defectio . a. a. a. 382, d. I 6 Maji circa hor. r ita Cadipellus. vertim Sardibus haec fuit dig. 2 -; a decique minimδ apta ad salvandum quomodo ex die repente fieret nOX . a. a. a. 382 , cum Scaligero in animadvers. ad
Eusebium primae edit. d. ro, seu 2I Septembris. Sed propter Australem Lunae latitudinem ac parallaxim via deri in Lydia non potuit. a. a. a. 38 I, d. Is Martii circa hor. 6, & ; sed in Lydia fuit dig. et rh . Relictis igitur iis ,
quae non salvant totalem, aut pene totalem Solis obisscurationem, aequo Marte, diuque certantibus visam, tres sententiae remanent probabiles; an. σοῖ , I97,& communior an. 38s: nam si praelium illud commissum fuisset an . 6o , post Ilium eaptum , ut narrat Solinus cap. ἔς juxta primam sententiam ex istis trihus, Trojanum eScidium contigisset a. a. a. 32o3; juX-
30쪽
Iuv. III, C. II, Cou C. Nov. DocT. CUM AN T. II. ta secundam an. Iror; juxta tertiam II 89, qui magis accedit ad an. II 84, quo Ponitur a Sealigere, Pelamio, Rieeiolo ' , riserio, ex convenientia tam Graecorum, quam Latinorum: quippe Eratosbenes , Clemens Alexandr. oee. aiunt Trojam excisam an. 4og
alii ex Diodoro 4o ante primam Olympiademia, hujus initium incidit in a. a. a. 7 6 , quo Sinenses memorant Solis Eclipsim d. s Septembris, Sole, &Luna in Virginis grad. 4, 13 ): Dionasus ver5 mΠ- earnas. ex Poreis Catone Trojam incensam tradit ann. 43a c Solinus cap. 2, an. 433 ante U. C. Epocha autem U. C. in qua sertur μὶ visa Romae Solis deis Elio die. Urbis Natali, ar April. an. veteris ne quid
dicam de Tarsurio Firmano , ex quo revocatur ad
an. s 4 , incidit juxta Varronem in I 33; juxta Fastos Capitolinos sa ; juxta Fabium Pictorem , qui primus de Romanis scripsit et 8 ; hae sunt origines di
versitatis in AEra Romana cum discrimine quinque annorum inter ultimum modum , & Uarronianum . Hi ne facila fuit SoIino totidem annis memorarram
praelium antevertere; atque eX Olympiade 48 ad 4o transferre; quod si illi restituatur, eX anno 38o reisdibit ad 18s, post Ilium captum 399. Quocirca cum Eclipsis anni s8s concordet eum tot Epochis se , &tot Veterum Testimoniis, a quibus caeterae discrepant, nec aliquid certi contra illam sententiam urgeat, im cia plerisque Chronologis paciferae Thaletis Eclipsi tri
buatur, non est cur hunc honorificum characterenta, eidem anno denegemus, nisi firmiora in contrarium documenta Proseramur.
lain Potavius, DonrInae Temporum l.. IX. c., Rieciol. Chronolog. L. V , cap. 3; Uferius ad hunc an. tbὶ PI.ιtarebus in Romulo .so Ata quia si annus r33 , & Epoclis V. C. numeratur a die a 3 Λαpril. Kalendae praee edentis Ialiua rii, pertinent ad am 'e43