Dissertatio dogmatica de Caroli Friderici Bahrdtii et Joannis Salomonis Semleri ludicra inter se invicem pugna, circa materias religionis praecipuas. Elucubravit Jos. Xav. Alb. Hosemann ... Defendente selectas ex universa theologia theses Maximiliano

발행: 1781년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

rexerant; quidem ad vitam denuo ponendam. Ex illis Boan ult. v. a. Verbisci sese iam volo manere , minus rei te non ulli titulerunt doannem a communi mo

taἰium ege uillia exemptum. Apostolus I. Cor. 15. 9. Baptismum pro mortuis non approbat sed ea ιonsuetudine argumentum ad tu ni inem , ut vocetimus , adoritati Praei. atio Chrs , de qua Petrus ep. l. c. I. v. m. non ii insertio damnat rum . sed in lymbo patrum contig tanquam siustum liberationis suae nuntium. Eodem petro teste ep. a. e. a. v. o. Mundus per ignem inter bit.

C. Ex anguis Sacris.

XXII. Sicut verissi σε dies um est ara Augustino. L. a. de Doctrina Christiana c. i. Latinae quidem iuguae homines , quos nunc iustruendos Iu cepImus , dua ius aIlic seu alis Sripturarum Di nanum cognu O Μιn habent opus, hebraea scilicet S graeca tit ad exemplariapi aecedeluia recurratum Ita sapienti Ilime ternens V. in i ncilio Viem ent i ut habetur lem. i. de Alagistris constituit, ut in scholis & studiis uiri versalibus isto idea tu de magistri, ni hostis , qui habeant linguarum sacrarum notitiam. Non enim tantum ad splendorem Ecet 1iae facit . sed interest fit sumae illius , esse in Ecclesia lye , praesertim in Academiis orthodoxis , i ut per se

apii judicare ac respondere de Verbo Dei ex linguis prismaevis possint. llL Imo viros hoc in genere doctos ut aliquos esse necesse est ita multos optabile. Unde non vituperiis , sed summis plane laudibus digni sunt Principes, :Universitatum sunt stores supremi rectores . qui hoc maxime tempore sacratiores honorum academicorum graius e titulos conferri nolunt sua culpa omni linguarum sacrarum notitia destitutis.

XI Fons Hebraicus licet phalmatibus non careat , notabiliter tamen & ex malitia a Judaeorum abiis nis . sive ab aereticis , live a Cathia licia corrupin messe qui asserit , plus ait , quam probare possit. Sed

182쪽

XXV. x sola limentorum hebraicorum recta

cogi itione ostendi potestis. Nomen Dei τετραγρο - ματον nan male pronuntiari a multis penultima correpta. a. Non recte scribi Matthias unicoci aut Samu per ιλη. Johannes re lius cum Betulach m minus recte eum A simplici . Ineptissime legi Leusathan antepenui . sina produeta;sicut de et Ephrata ac Bethlechem tam parum recte stertur penultima brevi ac graecum Lueae Sycom ros a multi Levitis in solemni Evangelii annmitiatione in media syllaba corripitur. XXV L Ex sola pariter elementorum hebrateorum cognitione ostenditur a non satis convincentia esse contra Judaeos arguments qu, a non nullis nimis consdenter ab artificio gemmatrico . aut notaris . sive etiam per 'muram petuntur ad probandum S Trinitatis mysterium ex primi του Bere ichi versiculi verbis Bard Elohini. Opportia ne tamen subinde adhiberi ex voee Sesac serem. ' ets. 6. ex Joan Apoc. 3 18. ostenditur.

XXVII. Non multo majori notitia opus est ad in sellendam alumniam eierodoxorum , qui contendunt, versum decimum quarti m psalmi LlV. totum a cath licis esse intrusum tem id desindendam lectionem Vul mine Mod Az. v. 3. quae legit cuiuiis iu dis Maa3ooora ubi aliae versiones habent amo. XXVIII. Ignorantes declinationen , conjugati nem Intaxin hebraicam in latinae scripturae lactione passim haerebunt incertio saepe ealigine mergentura non raro in avia desse ni Verbi gratia L casum pro eas male intelli lentes uti quid Sion diret ho- ει homo uatus si Palm II adverbium verbi instar habentes . ut vim adjicies, ε. trifurgat Aminis Deus tu commius niviscaris nos psalm. a. im aut instar substantivi; uthstitias judicaM. s. q. s. IV. aut adjectivum per modum substantivi exponentos ut viri, numeri . cordis nomimis c. Vel V omnino per modum Verbi, ut oui diluculo Thren. I. IV.

VI. Sed forma Hel verborum senilim vela ementer augens , absque hebraeis eripit illis saepisti me invisibilis os bilino tantum doetis Ili Vlt nihil dicanditis de magnificis tropis c Dur in liuina versione non raro

prorsus absconditis. Vill dii teAt hebraico saepe quO-que

183쪽

que minis Iarearum alphabeticarum ordo IX. saepe πι- tisinius verborem usus, latinis oculis Mauribus omnino peregrinus. X. aliquoties nimires noster Vulgatus nomi- nn hebraica appellativa ceu nomina Propria retinuit; sed XL quandoque Propria, aesi Appellativa essent , latine vertit. Denique XII innumeri in Scripturis supersint, dia iuuendi hebraico idiomati ita pr rii, ut nemo illos si assecuturus , nisi sacelebraica ni instruct priuari Debrus dispellati Atque inde fit ut non nulli elum qitidem , sed sine scientia habentes frequenter blamement,stque in aliis suo probro se non sine ecclesiae catholicae damno erroris arguant , quod ignorant. XXIX. Linguae hebraleae, a latinae aliam occident: ilium genio licet plurimum discrepantis, dissicultates a P illi raeis Catholicis tantopεre hodie mitigatae sunt, ut

s ii oetidui labore a mediocris ingenii homine totum comprehendi possit . quantum ad Vulgatae nostrae mastyges retundendos , de ad confundendos aut iustruendos Judaeos Doctori ethi dox lassiciat Iliadem hanc inis c continet praeclarii illud trifolium O. D. Veiunaver. XXX. Pro assertionis hujus argumento methodi hujus specimine ex eodem instrumento analytice explicabimus 1. Benedictiones Jacobi Patriarchae Genes. 9.maNime a versu . ad x. II. Vaticinium Esaiae de Virgine parit ira . . . I . seq. III. laedietionem Micheae s. a. de loco Nativitatis Messiae. IV. Prophetiam Daniel in a Versu eti ad M.

XXXI. Denique Mercitationis gratia disputanda proponimus sequentia: i. a. a. Jerem. 3. 6. Q q. 13. non

pueri balbutientis, sed vox dolentis est & obsecrantis II. Puer autem sicut Latinis &Graecis , ita Hebraeis nequa quam semper eam aetatem gnificat . quae inter insani iam . olinentiam intercedito sed filium, servum sumulum indicat. IlI. Stia loeus tertius fidelium de-ctorum in sensu Luuieri nullum habet in seriptura saetii vestigium lV. Hremota Jobi o. o. seq. lentiantem i. Leviathan balaenam esse putamus. V. vocabulum Ilaycha non a graeco παχω patiores sed ab hebraicon: D pasacho transui derivandum esse contendimus Denique l. ivit illimaum n Schilo in Iaticinio a cibi

184쪽

a s hristus ultiniuin mim Palilia elebravit decima

quarta mensisΝisan, primo Azymorum die, qui non ipsum Festum, sed Parasceve festi Paschae erat, de seria in Judato a selis occasu incipiens. - Baametsi nec hilum luctarentur protestantes, si etiam

S. κTRus Romae non sedisset veritisti a me deseren-δum omnino est, Chaec ipsi cathedra ex invictis sane humentis ad sicanda. III. Tam Papae Marcellini lapsum , tiam sinuessanum uicilium prorsus merito ponimus inter sabulas,

IV Nee ii Hori gaudet interio lapsus Liberii, qui selso

dicitur uni ea formulis Sirmiensibus ealculum addidisse; hoe enim Aeere, vel non potuit, vel non voluiti V. Neque S. papae simo praejudieii quidpiam patimuraecedere licet enim benignitate erga Celestium usus sit, vo tamen ejus haeresim ullatenus adprobaVit. VI. Sed &monorius si omni malevolorum censura stDmnimodis absolvendus ne enim ejus persona suit ita retiea, neque scriptio, quamquam subsequenti tempore ista fuerit per generale Concilium justissime reprobata. VI l. Ariminensis Concilii Patres Arianae Haereseos labovunquam suere foedati. VlIl. In triumcapitulorum negotio Meses tam nervose defenditur, ut neque Chalcedonensi Synodo , neque - undae Constantinopolitanae error aliquis imputari queat. X. Quamvis S ATHANAsius a synodo Tyria damnatus S JULiu Pontificem non adpellaverit hie tamen munsae ATHAN As I eognitionem suscepit, deque illa sumino iure, rapostolica primae Seuis authoritate judic vit

185쪽

x Nicaenulatiibus tuitis i)aphi utium Thebaidos

Episcopum , ne Clericalem illi continentiam praeripereiit. nullo satis firmo adseritur undamento. XUure suo usus non est constantiniis Imperator, M. elim Donatistis ad ejus tribunal adpellantibus alterum judicium piscopale in urbe Arelatent con siit sive eum Fe:icis Apiungitani causem esiani Procontulis judicio commisit sive cum rursus provocantibus ad illius albi statem Haereticis ultimum hac in causa judicium tulit. XlL Absolutio Meramentalis graviorum peccatorum eis post peram duntaxat poenitentiam . de impletam satis. factionem, primis Eccletiae seculis, ordinaria lege concedebatur , flustra tamen sic inique contrariam modernas Ecclesii e praxim post Petrum de inma carpit Amalaus. XIli obtinere a nobis hactenus nunquam potuimus, ut denuo post peractam jam semel ublicis poenitentiam in eadem vel nova etiam crimina prolapsis, nedum publicae, verum, privatae poenitentiae aditum fuisse pra

elusum teneremus.

XIV.Diaconisabsolutionis Memnentalis laps impertie dae nusquam concessa est saevitas nec e cessam esse ex S. CYPRIANO colligi potest. XU.Tertullianum velut suo faventem errori clam realem

christi in Eucharistia praesentiam calviniani ostentant ambitiosius, quam verius.

XVI.Quae ab antiquis patribus auctoribus Ecclesiasticis laudantur Sibyllarum oracula, non sunt figmenta Chrisianorem , sed verae prophetiae. XVII Eucharistitim eum confirmatione mox a baptismo i santibus quondam contributam antiqua Ecclesiae praxis ostendit, quae tamen justis de causis per eamdem Mei stam . quamvis Au GusT1N aetate multo serius fuit a

Disiti red

186쪽

γ LMmisit no malis ratio e aut vi potamus, aut lienisse aliquandis , aut etianinuit liceat extra regulam christi Salvatoris imperio eonstitutam, hoc est, non invocat sanctissimae Trinitatis nomine baptizari. Nam quema modum lex tingendi imposita est , inquit Tertullianus se sorma praescriptari a qua qui discesserit ,- gravi se adstringat scelere, de operam ludat. XIX. Protestantes ausam iustam atque legitimam non habuere, quod non comparuerint in Tridentino.

SEARCH

MENU NAVIGATION