장음표시 사용
171쪽
nostram volens sublevare , Ecclesiae suae Indulgeotiariti potestatem concesserit, CLXXI. Quarum usum continua Eeeletae praxis confirmat; quaeque Christiano populo sunt maxime salutares de vivis per modum absoluti nis defunctis saltem per mod: ut sumagi fruct
CLXXlL Augustissimam Eucharistiam usi s
lummodo verum negant esse Sacramentum, qui in scelerum luto volutati Miliquas cum porcis, rantes, nolunt sancti imo Agni immaculati corpore sanguine saginari; cI XXIlI Nam in divinissimo hoc Sacramen- ο Christum vere, realiter, ac subitantialiter non tantum in signo ac figura, aut per mergiam prae sentem esse contra Sacramenta ios tum verba promissionis, ac institutionis, tuta avita traditio luculenter demonstrant;
CLXXIV Praesens igitur est Christus t
tua , ac integer, non ut Novatores somniant,
una cum panis Qvini substantia, seu per impanationem, sed per mirabilem panis d vini in corpus sanguinem Christi Cremanentibus duntaxat speciebun conversionem, quam aptissime trans substantiationem appellat Ecclesia CLXXV. Est autem Christus totus sub pauis, totus item sub vini speciebus istae iis, qui non Lo sacri
172쪽
sacrifieant, utramque speciem neque neeessitate Sacramenti, neque praecepti divini esse necessarisam , agnoscere deberent Sectarii, ni jam primistivam Emesia re summi momenti turpiter errasse velint; CLXXVI. Porro Eucharistia non tantum est Sacramentum, sed & verum ac proprium sacrificium, quod in Missa DEo osserturi in sacrificio hoc incruento Christus, qui est Sacerdos secundum ordinem Melesiisedech. id est,rat Sacerdos suae victimae de victima sui Sacerdotii, uti S. A MNus observati CLXXVII. Alterum Vivorum Sacramentum est Confirmatio, per quam baptizatis Spiritus S. gratia consertur tum ad firmiter credendum, tum ad ipsam fidem intrepide profitendam, ut contra Novatores maxime Dallaeum Calvinistam, Scriptura ostendit aut ritate conciliorum .d Patrum
CLXXVIII. In maxima vivorum gravissim
rum dissensione circa materiam hujus Sacramenti nobis verisimilior videtur sententia, quae tenet, materiam remotam esse Chrisma ex oleo dc Balsamo consectum, & ab Episcopo benedictum ctionem vero Ciuismatis materiam proximii de adaequatam; CLXXIX. Impositio manus autem, de qua in Scriptura latribus legitur, quod ab unctione disti licta intelligi debeat, adeo non probatur, ut in- disti
173쪽
distinctam potius intelligamus cum INN ENTIOIlltim per stolitis Chri sinationem inanus impositiodusignatur, quae alio nomine dicitur Confirmatio. XXX. Sacranaentum Vivorum tertium, poenitentiae consummativum it Extretii V etio, quae prout juxta ritum Ec iesiae Catholicae administratur, verum est Sacramentum a Christo Domino institutum.
CLXXXI. Ut delicti, quae adhuerant expianda, ac peccati reliquias abstergat, Caegrotionimam alleviet , confirmet - - - an, talem corporis interdum , ubi saluti antinae expedierit consequatur verba sunt Tridentini concilii. CLXXX l . Acilibetur autem eo in Sacramento sanctum oleum, non tantum ab ecthctu ita duectum sed etiam a benedi ijone, quam habet, quamque immerito ridet Calvinus, cum eandem exhibeant antiquissima latinarum gestam uid pontifiea. lji, Graecorum quoque Eucliologium a Mario editum CLXXXIII Extrema vero unctio inde adpebi situr, quia inter unctiones iis Ecclesia usitatas os Dium postrema esse solet, nonnisi vere infirmis ad avortem conseirenda; neque eitim pro quidquam
lucrantur Calviniani ex Graecorum, non infirmos quoque ungentium consuetudine, quam Arcadius. ipse graecus acriter infestaturu exculat autem Gnarius, unctiones istas tantummodo ceremoniales
174쪽
CLXXXIV. Ordo , quo nomine illa intelligitur consecratio, per quam stabilis potestas eoniam
tur ad exercenda munia Ecclesiastica, ac praecipue ad Sacramenta conficienda, est paritet novae insis
XXXV. Ut vero iserum hoc ministerium dignius obeatur, sacris ministris, nimirum Episcopis , Presbyteris,M Diaconis Ecclesiae latinae imposita est lex continentiae, in Ecclesia latina semper, in Graeca saltem primis seculis sancte servata , non quidem jure divino, at Apostolicod Eerietastico; CLXXXVI. Et quamquam post Trullanam Synodum a pristinis moribus, legibusque desciverit
orientalis Ecclesia nunquam tamen ministris suis. aut post ordinationem ad nuptias convolare . aut iniscopis post consecrationem matrimonio prius contradis uti concessit.
CLXXXVII. Circa Subdiaconos non ita constans in Ecclesia disciplina de praxis viguit, uti de Subdiaconis Siciliae Calabriae patet, quibus Ofum coniugii ante ordinationem contracti S. GRE--Rivs M. permisit. - XXXVIII inanes vero sunt Lucteri cauvini, de Protestantium ciuiunationes , quibus legem continentiae carpunt, quasi naturali divino 'Vae juri contrariam; postquam Christusis Paulus virginitatem tantis nemus praedirarunt: Atque
175쪽
Atque ruate Clericatum omnibus liberum sit ut qui se non continent, nubant in laevio renianeant. C cXIX. Sieut vero Clerici a carnis ill cebris, ita etiam a bonis sortunae emam animus abstractus osse debet quamvis enim illos habere possessiones temporales tam licite quam valide posse in comperto sit; C. Ita quidem, ut bonorum justo titulo prosano acquisitorum persecti fiant Domini neque illa ex justitia erogare ullatenus in causas pias
ci In bonis tamen sacro titulo acceptis, quantum ad superflua, non majus habent dominium , quam latere quispiam in riata pia est
CXCII. Quae proin tamdiu debent usibus piis adplicare, quamdiu in particulari quodam casu liscentiam disponendi ad usus profanos Ecclesia Claquam fideles sua bona offerentes liberam disponendi similiarem ex aequo transtulerunt ipsis
cIII. Septimum tandem Meramentum est Matrimonium, quod ut magnum in christo He-clesia semper elebratum est, cuique sacram semper benedictionem adhiberi solitam sitae, ecclesi sitie demonstrat traditio. CXCIV. Hujus porro Sacramenti ministrum esse Sacerdotem, tanquam legitimum dispensatorem mysteriorum DEI, probabilior sententia sustinet;
176쪽
net; 'it enim Sacerdos ut Minister Christi ejusque mmine benedicit conjugibus , . iii, S.
Martyr IGNATIUS, nuptiae iscundum Dominum, o non se dum empiditatem.
D avelat, Religionis regula prima torma est e 11. de ille venerandus, quem graece άτια τοι μις--, J. in Scripturum secram vulgo voeamus atquis
eoiitra Dristarum Libertinorum impugnati ines alictenticam , id est, ab omni suppositionis suspicione immunem , Vindicamus.1 l. cui aut lientiae non obstat Ιm quod de quo rundam sacrortum librorum Auctoribus dubitemus de quorumdam vero Seriptoribus primis nihil omnino erit constare fateamuri Nec illi quod Esdras soluta aptivia iste Babylonio sacros libros restauras , atque etiam, - charactem forina donasse dicatur. Ut nee IIbietouod in sieris voluminibus plurium librorum mei tio Mat, quorii nullum jam superest exemplar. Nec denique obstant authentiae sacrorum voluminum 1Vxo alia , quae revelatae, proin omnis verae Religionis hostibus ex ista librorum istorum materia tela cuduntur. III. Saera igitur haecis summe veneranda Scriptura , sicut ornatu de eligantia fluti nulli profanorum librorum cedit ita tui iratis gloria. auctoris de rerum con
177쪽
ates , quotquot suerunt aut sunt , libros longissime superat quidquid in emitrarium afferont, quos aut ignorantia intellectu , aut perversitas seculi veri sep
m gustu privavi Quibus IV. Exempli gratia Melatus , onmia sere vel Foeseos genera in divinis voluminibus suppetere , ita ut
ne qnidem mmmmcum, imo nec Iollicum praetermissum sit, nee pigrammaticum; sed neque illa elegentia excepta , quae a pedum numeris g tiam Versibus conia ei lare consuevit Qq Eroquemiae sacrae vis usque ad divisionem anima , compagumque ac medullari mise tingat, Deum testem trabemus. V. Inter caeteras autem sacrae Seripturae proprietates praecipue suspicienda venit Divinitiam, quam nullus Error exauctor nulla dehonestat a lac, ant Dina nulla dedeeora et Ita quidem , ut omnia in scripturis contenta sint verum merum Dei verbum. Ad quod tamen necessarium non esse putamus , ut omnes omnino propositiones vel omnino singula verba theographis immediate dictata esse dieantur sed sumere , simulta quidem vel pleraque verbo tenus dictrice aliqua tamen speciali tantum impulsis assistentia Spiritus semcti seripta esse teneamus. VL Asia sacrae Seripturas proprietas est mira ejusdem obscuritas , quae tamen Divinitatis radiis adeo non obsistit, ut eos amabili simul aremendo fulgore vel amplius milustre Atque hoc ideo, quia obscuritatis hujus caussa non est dictantis infirmitas , aut scribentis imperitia malitiaves Sed rerum, quae ibi reseruntur sublimitari scientiarum , quae attinguntur , vastitas, &G- penda prae omnibus humanis literis profunditas. VII. Porro profundita ista ortum habet ab admurabili sacrarum Scripturarum Duundita'. mae autem coniu
178쪽
eonsistit in notissima in dirimittisse fen-- varietala;
quos tamen Omnes commoda ad duo genera restringimus . iteralem scilicet S mysicum. Parabolicum adsites alem resertimi mere autem --- titis seu eommaticiis ut a secro textu alienum credimus, ita ei usum a sacro maxime suggestu juste imus eliminatum. VIll obscuritatis tenebras dispellit, mediante gratiae maxime dei lumine , sacrae Hermeneuticae debitaupplicatio quam sero qui paucis, ut 'ebonius istius alii , regulis comprehendi posse putant, parum se
onere probant.1M complexi omnium saerorum librorum Gel sae auctoritate munita Κανων dicitur. Alius sui Ddm, rus in veteri; alius est Euissimi Chrsiana Catholicae in novo restamento , quem quidquid obganniant Sectarii. recte constituit Concilium Tridentinum . septuaginta duobus libris constantem. Distr en autem , quod aliqui sa- iunt , inter libros Prolatanouicosis euur amnicos nominale quidem , non vero reale agni,scimus. X. Quoniam Deo verbum suum primitus consignari placuit iuguis partim horaica partim graua tantum pauca vero etiam tardalea , non nulla fortasse etiam orabica , ut deo non omnia ab agiographis e scripta oomibus gentibus usui communi esse possent is multa,ullis mine Divina providentia , quae mares homines voluit in cognitionem veritatis venire, opportunis temporibus & locis excitavit viros , qui Originalia scripta in alias linguas transfunderent: Atque inde habemus Versiones varias tam Orientales , quam OccidentaIes , quibus sideliter , atque ad fontium sensum elaboratis eadem
Mes haberi debet ac sontibusa sicut Apographis Seripturarum ad Authographoriui fidem diligenter exariis.
179쪽
XI. nter compliares Versones orientalis merito primas semper tenuit mussata graeca, quae . . ciris citer 373M; ante Clarillum fere a M. sumptibus Ptolomaei Philadelpla Regis Aegypti a LXXII. interpreti tuas non sine divinae aspirationis miracii loci iii adornata etiamsi modus & temporis spatium aliaque illius celebratissimi consessus adjuneta omnino explorata indubitata non habeantur.
XIL Inter innumeras Verones in linguas occidenta tis sim sol iam eminet Vulgata latini, quam Comellium Tridentinum jure merito declaravit authe uicam, id est, sontibus quoad rem salto consormem&nυllo pra textu repudiabilem Ex quo patet , quod per hoc con-eilii Tridentini decretum sotitium auctoritati nullatenus fuerit derogatum; dummodo nemo praesum . Vulga tam dicere, aut illam privata auctoritate ad sontes cor-XIII. Divisio S. Scripturae hodierna tam in hebraicis , quam in graecis , quam in latinis codicibus in C pita , .capitum in Versus non sunt ab Hagiographis sicuti nec libri Moeryphi , Praefationes , ac notae 1lero κινmi; nec Bialae Pont ficum , nec tituli Capitum , nec verba expl;cationis causa quandoque addita, nec denique notae marginales , quae in codice Bibliolum inserta legi uturi
XIV. Adam, Eva primi omnium hominum parentes , licet suo totius generis humani damno gravissime deliquerint , vere poenitentes, salutem consecuti sunt. Neutiquam vero eorum filius Cain , ut impie asserebant Cainitae haeretici. Εjus vero nepos pessimus Lanieris primus bigamus accepit duas uxores contra instituti nem matrimonii.
Oxia sugillantur canonicae do clericorum continentia leges. Quinimo ipsius Noe tam tempore diluvii , quam per reliquos CCCL quos supervixerat, annos mira continentia haud obscure ex S. Scriptura colligitur.
180쪽
non petemus Dei Fliui nec Angeluc; nec ii aliqua Persona a Deo creata is postea iterum in cae lum recepta, ut orthodoxae RebPonis adversarii omni runt sed verus homo ex Adamo descendens. diua probabilius non fuit Sem, multo minus Cham , ne se eius Enoch; neque , ut aliqui Judaei delirabant, a reo purMιs; sed homo Chananaeus ex Hierosolymae. ii ter n.edios Idololstras veri ei Sacerdos an ,, jus Genealogia in Scripturis non extitioli. Dilauii ιnes . Causa non sui cometa Whistonis philosophici sed miraculosus ei vindicantia Ahius. duue univεrsale , non tantum ebraeos deuii iser de Perdita, Vosii 4 alii Praead mitarum Patroni commenti sunt. XVIII. Doctrina ieritas hebrate Urim Tummimo Exod. 8. o. distinctum aliquid suisse en mus a Rationali judicii , quod summus Sacerdos' ripectore pestabst Deum te i Ox'
ci retionis dedisse non per miratulosum splendorem la-
articulata si per interitam revel, tu nem , ii u Tphetis loqui solebat. Exhod , quod Gedeon risit.: . ex praeda aurea fecit, a que Israeli in ruinam eis nse dicitur . in fuit laesum proinde nec Gedeon illud faciendo peccaviti XIX. Samson, de quo πιic. q. seq. sui figura Christi Iob non peccavit gr. viter peccato , desperi timnis . nec blasphemiae. De Salute Hel L Reg. 3. desperandum non est et multo minus de salute olqmoin Regis. XX. Christi Genealogi , qua, S. Matu'eus re censet . non est vitiosa, nec . Lucae repugnans christus itaque verus Abrahae, Davidis silius qui in monte Cliveti orans Iax gum sudavιι erue moriens solem miracvloj oc universis eclypsi veluti compatientem habuit. I. Sancti illi , de quibus JUatth a T. V. 53. non statim ab obitu Curisti, sed post tuus Rei rectionem sur-