장음표시 사용
331쪽
EPIST. LIBER VI. . I 6 tW. Te uic im rogo n meis rebus siquid uideas tu. aut sic audiatur noui, aut undecunque afferaturo quod consilium capiendum putes. Vale. Vrlae
Antonio Mileto. C L XX. EP I STO tua quum reddita eri, ea ualetudine fui , ut illam , fratris mei literas legere non potuerim. Affuit uocatus ab amicis ipsie frater postridie; mansinque mecum , donec salutis certa spes est visa. tκm de ijs,quae ad me scripsierat, ct literis tuis mecum egit. Ego, nisi post uiginti dies, uel una facere literam non potui. Denique uiuere mihi quu uideNr, ct respondere ad quae scrip
seras, uellem ; epistolam non rnueni tuam, unde re cordarer , quae necesse erat . iurantum vero tum
male aegrotanti narrauit mihi frater ; haec fuisse in Ela uidebantur. Excusabas lippitudinem, quod raro ad me scriberes. Ego Hero cogites, uelim,te carisiimu mibi, si teras tuas esse iucundisimas,
quarum intermisionem in eam partem accipio , inqream te cupis accipere mearum. Quantu autCm
literis acstudiis omnibus, quoru te ficio ense cupidi simum, quantum amori in me tuo; tantu hilaritati ac ualetudinifac serratas. Secundum erat in ii semitteris, de ratione sudu mei, in qua ego,guid ualed, n sicio: certe illa statuo solam esse, qua literarum aliquid consequi pinsimus: cupioque ut Gaeteris, ita nostris quoque hominibus cognita esse 2 probatam. Postremo, nescio quid de Paulo Manu:io, idem
332쪽
m MARII COR RADI meus frater scripsisse te dicebat: sed arbitror,nihil
esse eiu modi, adquod responderi oporteat. Scripsit ille superioribus diebus missurum sie alteru defluarum antiquitatu libris, ad me, quum erit absolutus. Nos omnino diligit: ct ego illum ijs omnibus, quos unquam habui carissimos, antepono. Illius tu sple-dorem orationis, iudi clam in literis censeo imitere : quod frustra monere, nisi te iam nunc satis latine oe eleganter sicribere iudicarem . . e iij sunt multi, ad quoru iudicium conformari te uelim: sed hac atate nemo est,quem de Romana lingua sit is , oe perfecissima ueteru eloquentia credam iudicam posse melius. Vale. Donato Caualtero, Bramosium. CLX XI. PENUS defuerat, ad te quod scriberem. Hominis uero saltitia, cuius mentio erat in tuis literis , fecit, ut ne omnino deesset. Scripsit per literatu nescio quem , sibi me hominem ingratissimum videri. Quid aliud, nisi risissem c rideo,
quoties recordor. Quid enim illi facias, qui suam fidem non liberet, tuam criminetur ρ Nymquoque adiunxit ,se non debuibe tantam mihi credere . Hic ergo mihi abs te igno stipato, in iactura quod ridere possim . Postea non patiemur nos quidem ab illo irrideri ; sed oliditate hominis intereastuamur. Nam illud etia uide . scribi rogauit, paululum quiddam esse i , quod mihi debeat dhuc tolerabilis impudentia est. Item illud : se
333쪽
EPIST. LIBER VI. . I66 denariolos decem ad me nuper misisse per amicum suum neque mihi omnino, neque bi ipse ua de 'cognitum hominem. Tu haec distingue, quot uno in uerbo ridicula. Mihi pluris hacsunt, quam si pecuniam ab illo acciperem. Nolo mihi, ne illa qui dem desit: sed feramus ad Cal. Ian. tum necessaria
mihi in illum erit opera tua, quam polliceris. interim irritatiunculis, quibus potes, hominem com--0ue. Dicos ualde me iratii esse, ct sibi indicium minari; olei, fabae, tritici, scire me quantum sic reliquerim, o quanti ad XVI. Cal. Octob. ea fuerint. 2 unciabis , quasi ab intimis quibusdam
audiuerim nihil eorum adhuc esse uenditum; ct uendi iam amplius nolim: dabisque op eram, ut credat me in iudicio stumentum a se, non pecuniam esse petiturum . Fortasse etiam diuino: sed accipere ali quas ab eo huiusmodi literas , ualdὸ cupio. 'tamrs , cuius a me leuata sepe mendicitas est, auctus en me hominem ingratisiimum dicere: nunc profecto scio , nec pecuniam reddet , est Ar ibi con icia roga
bit,quae ad Cal. usque Ian. ut dixi,rimeamus. Vale. Paulo Manutio, Venetias. C L XXI LOV A S ad me ut eras Id. Sext. edisti, eas
ad Cal. Decemb. accepi. De S cipionis mei tarditate quererer , nisi potius diligenter eum fecisseCr derem. Iuris enim ciuilis ad me libros misit cum literis tuis. fortasse igitur diu expectauit, cui tui committeret. fortasse in nauigatione culpa fuit,
334쪽
quicquid tamen sit, ignosces obitror , quod siero ad epistolam tua. Insaniam illius, de quo ad tescripsi, quod nihil cures, gratulor tibi intam uirtutem. huiusmodi enim ex rebus ct doctrina, grauitas, σο magnitudo a nimis ectata est 2summis uiris. De iij quae egisti cum librariis, ago tibi gratias. M hi quide est in animo, tantu ijs dare, quantum ipse scribis, modo tibi ita uideatur. Mea enim ijs de re bus,ut antea ad te scripsi, ne opinio quide esse potest ulla. totum sequar consilvu tuum. Illud uides fieri potest,neque tu aliter fontis, ut libros illos quadraginta accipere nolimus.Librari' enim ea benignitas non ualdehplendida est, nec mihi necessaria. Hoc βι uitamus, erit negotium minoris,puto, quanti libros aestimabunt quadraginta. Sin scriptoru hoc uulgare genus,uel auctoris existimatio adhuc minime clara, illis metum assert, hel omnino sic necesse est, ct i bi denique res probatur; ego, qui id no sine causa uehemeter cupio,nulla preti, magnitudine deterrebor. Verumtamen quod ad metu illorum attinet,ut catera non dica,bibliopolae nostri, qui Brundusij, qui Iupiis, qui Barij, qui Tarenti negotiantur, quam plurimos meorm libroru i linc auferent in Apulia. Hoc etiῆ ct curabo ipse tu diligentius, ct ii expectatura multis. itaque uidebis, ct me certiore facies. Ego interim dabo opera colligendis,emendandis, resciendis etia,quae oportebit. his octo mensibus, aut ono
335쪽
nἡ xime uacuus. Ad librarios auto, ut reuertar, illud. si maneat Omptu pro illam uolutate me essefactum ; h. O maximὸ ratu fore mihi, quicquid a te erit cu tiau, e se connitutumo te autem illud no petam, ut mihi is a i incasy uod hoc sum minus ad te scribere .feci enim. I, O faciasaepe, fretus humariitate tua Etenim, quit, ' doctι omnes te admirentu ri doctos tu coptemre, me n. et non doctum quide, sed doctrinam omnium sta 3 diosis ii ,his etiara rebus non dubito, quin libenter iij. iuves. Tu videas, uelim,no quo genere te remuneras reposim. cupio equidem mihi aliquod Qerri lepus, o quo me quoque homine esse, o non ingratum homi nem, tui amantissimum cognosicas rum haec,et is cupiditas mea scriptorum tuoru, ct amor in te m-μ gularis, ct alia multa putidiuscula iam ad te siribu
ι tur. msamobrem uale, ct nos ama, ut facis. i. Paulo Manutio, Venerias. C LX XIII. i ii U G mi Manuti, absim, tecum uideor coniuni, H ctsimh uiu cre mo enim te, ct diligi d te tu cupio, tum credo. Plurimus de te mihisirmo cuD-
, miliaribus, ct disputatio de siriptis tuis. Nueli enim , putare bactevus is rescriptum aliquid esse, Dod ad. me allatum non sit. Denique feci etiam, ut multi stem adipi si edra antiquae latinitatis in te locatam haberent. nec me paenitet, quantum id sit in hae
o nostra utinam Scythia possem dicere. mwid queis Π sequens est in his locis,liquid reconditus Mai , ημtio digliu id uideri. Itaque ego uersatus multu ui . m siriptis tuis, praeter gularem tua doctrini,
336쪽
cognouera ex ijs, ct amicorii sermonibus ac literis, quam ualde quantisque in rebus,ct quam uari s occupatus esses. quamobrem, ne rudem omnino fingas Me in tuis rebus. Mihi praeterea sermo etia non de te modo cu caeteris, uerum etiam me hercule tecu esse solet. Accepera igitur superiores a te literas . rescri eram de conditioue librarioru timide; ut semperi nihil enim ta erabesco, quam Liuillis tuis ct pulcherrimis cogitationibus obstrepere.Literis nec dum obsignatis,ccce allatus mihi est subito liber epinotarum tuaru.ilium biduo deuoraui totum. Pon dico de js, quales mihi sint uiser tantu illud, me ad hanc striptione posthac ut lyeroo si necesse sit, minus ineptis fore. ad id praetere alae scilicet cognoui sed quod ante non dubitaba) rebus quam plurimis ct grauisii mis distineri.Taduit me,ita uiu , tibi meis ineptiis
cesse est,huic meae impudentiae, tuis praesierin lite ris, ct benignitate inuitatus. eque uero si unus ego tibi molestus esse nolim,ideo tu liber a molesti' fores,quem docti homines Italiae,atque Europae, minime liberum esse patiuntur. Oessare, quum audio imbecillitate ualetudinis tuae, lippitudine, aegrotatis' nesfamiliae,cura familiariti, o assinium tuoru,peregrinationes literas ct salutationes amicoru,intc uentores quotidie a prima luce ad uestera, tibi equidem possum debeo; priuare me fructu et consuetudine ad te scribedi,neque possum,neque tu pro tua humanitate pater De. Prudenter aur
337쪽
te ic a te instituta ratio est,quemadmota annosuperiore ad me scripserit, ut haec tibi humaniterferenda esse iudicares., unquam enim tanti apud tefuisset molestias uitare hominu praesertim neque leuium tui amantissimoru, ut tinu te ad ornanda Italia, restituendas literas, ct illuIIranda studia poeniteat esse natu . quapropterscio etiam minisse odiosas tibi meas literas usum iri. De impressoribus itasentio uestrib is., eris in folia centenis res agetur. Si quadraginta libros non dabunt,quos mihi certa nostem da ri,negotium erit minoris,quanti ipsis uidebitur, tu iudicabis esse uerum. Ego enim inspexera ista sepius,ut pueri tamen Diem, curiose potius,quam diligenter. Hinc uero ex js,qus ad me ipsum, oe duabus in epistolis ad M. Antonium Vatiam sicripsi- si , uideor esse admonitus quid necesse Grit. Sed tota de re tum erunt utriusque voLtrum literae siubtiliores,editionis tempus quis uidebitur aduentare.Tu uale nunc,mi Manuti docit sume, ct sic tibi per uade, me nullum huiusmodi officiu ta postulare a te, quam id,quod mihi es praecipuum,ut me ames.
Id.Decemb.Brundusis. P unc mihi uenit in mere,ut te hominis amΞti mi tui,nomine salutare. Ioanes enim Carolus Bouius
est b k,Pontifex Ananeensem. Bouioru esse Bononiae ualde honesta familia nonfortasse ignoras. Muneri ut ipsius nome inlcat, no uetus quide,sed clara ct
opulenta hoc tempore ciuitas est . uerum hoc ridiculum sit nucscribere. Bouius ergo ad singularo Theo-
338쪽
MARII COR RADIAPs, Peripateticorum, rerum omnium abditisesin arum scientiam, summa cum laude adiunxit humaniores quoquc disi iplinas, itaque prouus adiun-. XIt,ut in his excellat.Graecis in i teris ct latina lingua, c patres qui de habet multos. Hic mihi ad antiquoru hom=inu laudem,unum te ivrat proxime accedere. Vereri enim quoque uidetur,ne ego etiam,qui Deum in hoc genere quenda te habeo, paru tribuam incomparabili scientiae tuae. Saepius, ut tibi salutem suo nomine ascriberem rogauit. Itaque homini dignissimo, deque me optime merito , hac p sertim in re, deesse non debui. Itane, inquis, tuae molestia mihi satis non erant Ego abs te mihi puto e se ignosceηdlim, se tua uirtus quam plurimos tibi conciliat
Cornelio Musso BittintinorumPontifici. CLXXIIII.
OV AE NE B c M tu,quid ad te scriberem,
ct inane epistolam, nullo alta mento,aut grani re aliqua impulsius mittere nolebam. Impediebar enim dignitate atque amplitudine tua, ne scriberemfamiliarius, ut soleo: O, ne mentiar, omnino cupiebann aliquas este ad te literas meas. Etenim mihi ui obatur, id, qLod res erat, magnam acces one poyseste fieri existimationi ac studiis meis, si tecumsenno
ne, aut litoris,aliquid interdum coMunicare possem. Equide in his humanioribus dis linis, aut ulla scietia grati interioribusque litois,uix arbitror me aliquid esse consequuti , quod uel mediocribus inge-
339쪽
lice huic meae uoluntati, ac prope ueteri instituto, quod traui semper,colendi hominu illusinu ac doctissmoru.Nemo enim est,que recte exij lim sientire de literis, quem paulo humailiore ad coniungenda que amicitias propensiore esse sitam,quem per loco-- interualla,non dissicissimum sit literas prouocare, cuius beneuolentia no mihi putarim modis omnibus esse colligenda. tunc uero,quum te in primis cuperem esse,quj cii instituenda mihi aliqua ratio esset literam,ueque ullam esset argumentu,quo rem mihi uiderer ad te uti posse; cuntiatione remouit omnem Dannes Antonius Pallia, ct Donatus iae clarius homines utriusique nostrum amariti simi,qui me, ut
ad te scribere,incitarunt. Arripui libenti imὸ occasone illam,quae nec leuis mihi quide uidebatur, σψerri alia non existimaui aliquando posse grauiore. Quod si me pro singulami humanitate tha non indiagnum ambitrabere,quem admittas adfudia, eruditionemque ista,ac titeras tuas, cuius etia scripta in
terdit,censura quadam adhibita, st legas, tu existimabo,ad persti ingentis literaru er eloquentiae,prater ingenia oe doctrina, mihi rectissime omnia esse
constituta. o te,quu diu antea Bononia, et Roma,
serente literis, strina, dicendi facultatrio rerum occultis arum dilutationibus , Polo IILPonti M .uid sem; nonsum tamen aristus illa state qua
longe abessem a rectis studio, me in tuam docti mi hominis familiaritate dare.Postea ueri quam altis-
340쪽
smo in gradu dignitatis collocatus , frequens his in locis esse coeperis,uideo me non rectisime facere,quio tibi meu in te animu ct obseruantia celata esse patiar , nec mihi humanitate ac literas tuas patfresinam. eque uero layditate hanc mea nunc potisii muni accino,quod plus mihi uendice doctrinae,quam olim,Roma quii fuimus: sed quia non comittendum erat,ut ex iis omnibus, quibus excellens tua uirtus n0ta esset, mea unius quantasmenioscia desiderare posses. Denique sic tibi persuade,me et fortuna et honores tuos putare amplisimos e se illos quide; sed cupidu esse amicitiae tuae, quod pluris facia dotes animi tui, quibus ista bonorum fortuna
commoda, eruire necessiefuit. Vale. Francisco Antonio Strateis,Brundusium. C LX X V.
QV A NT A de re tibi negotin a me datum
sit,non dubito pro tua in me beneuolentia testpius cogitare.Id profecto tantum est, quanta omnis ratio mea uel existimationis, uel fortunarsi, uel salu tis. QDare certu habeo te daturum esse opera omni diligentia atque sudis,ut mihi id perficias,quod ni hil maioribus uotis ac precibus unqud a Deo sumprecatus.Taceo enim hic meas lacrymas, mea ustiria, agrotatione,qua unus tu potes oecere, ut no dolea, . quod extinctus non fuerim. Itaque apud te non id dica,quod ensolenne,cognosca ex hac re amore tuum; sed Dei ipsius ac Diuorsi omniis, qlios iam ex men- sti