Q. Marii Corradi, Epistolarum libri 8. Index eorum, ad quos missae sunt epistolae

311쪽

EPIST. LIBER VI. Issdmcet iis,quis semper uellemus recordari.Non deest artificiu uic itudini rerum ac fortunae. Siquid stulte moneo cupio a te refelli. Verum ad mea. Febris

quidem disicesiit ipsa XI. iam ab hinc die,sed comotionibusstomachi ualdὸ adhuc laboro. Tton nullum cibi Itidium es longior mora. Frigo

ris tum oe distentionum aliquid, ut sub accessum febris, donec cibus denique descendat. Vereor,ne ad morbum hoc fluat . quotidie hic metus est. Septem diebus medicinas tuas accepi. destiti tu mihi uid rer melius habere. Vide,nunquid hoc si quod dica. Saepe stumueritus nonnihil ex uestim aperto, nunc ante,ut noni; prius uero semper in leua.. arefoueo,quaesunt insta pectus. adhuc tame stuItra. Viade etiam illud; contia,quam ante consueueri, praudeo nunc lautiusculὸ,coeno aute ex consilio tuo stu galius. Vtrum quod profuturii est,quia rectum; nucobest,quia nouum Redeo ad uetera. Oro te Argen tarcet obtestoride summa eius historiae, ne repugnes cupiditati,aut inuideas honori meo. 2 ta illa iam nimis crebra sunt in tuis literis, periclitabor, incuba, uidebo,distineor.Omnia quatuor pagellis ante collegeras . quantulu est negotij nunc totidem penὸ uerbis rem describere a te ipso quaesiti nuenta, ct re centi memoria notissimae Belpratos, ct siquae illoruseunt res genae,uelim cognoficere.Denique pudore impedior, cunctatione tua,ne petam a te plura; σcerte necesse erat ed molestia afferre nolui malai p. Caput est,an spori Roma conditam habere cogni-

312쪽

' Q. MATII COR RADIsos, ct qui 'teapoli, in Galliis, Hssani s tunc Reges,qui Romae Pontifices Maximi. Verum has literas quu ad te scriberem VIII. Cal.Mah, rediit febris tanto prius cum frigore in stomacho, ut haberemibi qualia in eo glacie uiderer.uIid quaeriseaqua-calida pota, eie ia,minuere uim strigoris tentavi. quid profectum sit,nescio. Mox enim calor accessit, non maior tamen,quam superioribus diebus, quum ciIthic essem. Vale. Brundusij. glosio Haeredio, Bramdu m. CLIII.

C IO Lire,quid actum sit.suspicor autem

stigere inthic homines,etidamantes nostri.n0ui etia ipsa tempora 9 occupationes. Vestamobre co-:gita,quid me facere oporteat :illudscilicet, ne cuius desidii meis rationibus anteponam.Tamen expecta.bo ad Idus.deinde enim,de me psie constitua; quods fiat, excusabis me patri tuo,qui mihi unus en pro omnibus, immo etiasolus absque caeteris. mis adhuc dissimulauera.pudebat me comendare tibi, ne scio quid,in meis rebus,uerum audebo apud te. V hicula ex civitatibus imperantur ad munitiones aggerum planesium quod di domi meae acies,ut mihist saluum potes hoc uel per te,uel per patrem tuu . hoc te in primis etiam,atque etia rogo.Tu scribas ad me uelim,quid alatur, numqui sermones, numquae opinio, aut spes hominum sit uere,ut ne hoc anno Ca nam confiuetudine tua.Scire aveo, quid Byzantio afferatur. , onsum curiosus,ita ut ignorem me, qμα

313쪽

EPI ST. LIBER VI. Is 6 norunt omnes.sed audierat pater tuus classem Tur- earum in Bosphoro Thratis , aut Hellesponto ualde paruam atque infirmam ab speculationibus esse uisam. Velim hoc percrebrescere, neque inueniri faufum. erant enim si ita sit, non contra nos esse comparatam; itaque hoc anno saltem ab hostibus otium fore. Ego non rationes belli scrutor,sed literis nostris

pacem esse cupio Siquid sperandum sit, uelim id discere quam primum ex literis tuis. Vale. Vriae. Theophilo Zimarae M. Anton3 Filio, Medico, Lupias. CLV.

RESCRIP SERAM ad te superioribus

diebus,non quia necesse credere a sed , quia tibi agere uellem iratias; σ queri de meoru sustitia ac scelere obtrectatorumlose me satis nouputarem. Eam epinotam quadragesimo die , quam

data erat, Brundusio quum uenissem,comperi amissam esse domi, quum frater meus certum alique expectaret,cui tuto comitteret. Sed non patiar meam lucubratiunculam interire.Itaque in schedulis quaeram, ὰ puero anagnoIte; qua δ' nodo posesim inuenire,colliga : Ziboque operam denique adt ut perferatur. Na palms diebus Brundusium reuerti cogitabam. Vale. Uriae. XIIII. Cal. Iuni, Eidem, Lupias. CLV I.

DE meis obtrectatoribus quod tibi respondi ushementius,inostes, arbitror,iurisimo dolori V 4 meo.

314쪽

Meo. Dissolam pyde rebus missam Brundum,amiffam,domi apud statrem,uix potui colliger 'Iliam tamen,cuiusmodi sit renituta,cum his ad te literis msi, ut me siceleratis quidem hominibus non iniuria esie infensum,tibi autem ac bonis omnibus deuinctu cognosteres. Vale Brundusij,Pridie Cal. Iun. Argentario, Vriam. C LVII.

NO jηρ ,quid superioribus diebus mutua

inter nos caritas ponulabat, quocunque id, quod accidi animo tulistis: uobis tamen cognitu est meae genus quotidi perpetus iam durisii-msq; seruitutis.Petis per literas a fratre meo,num-qus tali tempore, nostra utriusique, aut mea ab en iis esse officia vidciretur. is moresuo, nihil rescripsit. Nunc uero cosolari te non audeo, nec arbitror esse necessariu,qui noui animu tuum: profecto ipse ti bi medeare necese est,nestustra literas didicerimus. Na,si hoc non dat ista philosophia,nihil mea quidesententia est,cur uel unu dae,ea tota perdiscenda co sumere uelimus. mgid enim ast ri boni,quod coelum totius uim naturae doceat: nigri uero ipsorum cognitione,uel nulla ipsa ostendat;uel rectὸ ab illa dirumditam nos ultro relinquamus ζ Graue quidem est id, quod elo malare in orbitate sum expertus inmi tere statrem: sed ita siunt res humana. 2 ul en invita mali, quod pluribus actuc aerumnis cumulari non positi. Quare ego ct metuo siemper, aut prou deo potius acerbiora: o meparatum esse cupio ma

315쪽

EPIST. LIBER VI. Is 7ioribus telis fortune, ct gratias ago interim Deo, quod alterum 1 hi statre reliquit. Vobis οἱ domus adhuc florent sima est, ita ut necesse sit in dolore, aliquando te fortunae tuae Pratulari. Reliquu est, ut ipse parentes tuos non oratione solum,sed facilitate, ct o sicijs consiolere. illorum enim in te coniecti siem per oculi fueriti: beati sibi uid eri fiunt soliti,una ex

pectatione gloriae, ct reru omnium tuaru. Adpa crem tuum sicribere uoluisfiem, quando uenire no potui sed idoneum esse tempus non putaui. Matre tua confirmarac uide,obsiecro te, numquid meo nomine

apud illos per te dici eri, significarsue posiit. Vade. Pompeio Palatino, Lupias. CLVIII. PROFECTIO 'LE M patris tui audieram.

Speramus illi fore, ut uolumus.quum redierit,fa.cies,ut norit esse me studiosissimu sui.Marianu cole praecept0rem tuum,quem salutes uelim meo nomine. Deerat nunc,ad illum quod sicriberem; ac ne in tuis quidem literis erat,unde mihi nasiceretur argu mentum ad te seribendi Nd, quod uota facis , ut in columis limam,donec barbariem bis ex locis tolli;

nihil est,quod respondea aliut nisi te nimis longam mihi uitam precari. Equidem non is sum, qui praestare hoc possim,aut repugnatibus molestus esie uelim; sed qui amicos errare non sinam f. cliij uero magnitu se beneficium accepisse crederent,si nostra cum stul-

. titia nos eiectos atque exterminatos uiqerent. Sed nos haec, ut caetera omnia, ὰ Deo curatum iri creda- s. Vale. Nico-

316쪽

MARII COR RADI Nicolao Crasso, Lupias. CLIX. EGO uerosiqua etia posteritas quod tu uideris metuero intellectura esset mea a sceleratis hominibus uita esse reprehensam,nihil esse mihi gloriosus arbitrarer. Itaque, mi Crasse, genus hoc siermo nis ct doloris tui in totum omittas licet. Videro enim ego,ne iure reue a bonis reprehendi posita: ma li uerὸ, ut meis, o omnium hominu rectefactis, honestaeque uita maculam aspergere conentur. Nobiles aut atque amantes nostri, qui ut ais mihi fuccessentimeo nomine rogabis,mihi ignosiant, si nolo iis,quod me arbitror,posthac nulli praeterea hominuposie concedere. Tua ad Theophilu epistola non male Aripta es m nec illud uideo, qui putaris illa esse necesserit itaque meliore esse credas ille no Jpe

uacania iudicauit. Mea vero ad iliu tertia ,stribe, quid factumsit.cupio esse reddita. Verum velis tu, cartha dentata posthac mecu. Dilperes , si aut alia must aut illud potisimum de oratore, quod rogas, legere potui.ide nunc Osepe alias, non te monuise fem is tua in litera semper ualde laborare. Roma, Venetias, Patauiu, Bononia quid scribere, dubitare te,mirabar ego admiratione tuam. Vale. Ioanni Taulo Vernationi. CLX.

LEGIT mihi Bernar sinus literas tuas , qui

me rogauit etiam,ad te ut uelle scribere. r gumentum quoque mihi attulit eisdem ex literiti

317쪽

EPIST. LIBER, VI. Is gris,ut descriptis illius,quem tu nosti, erirem,quid

mihi uideretur. Me quidem ea re deterruit ascribendo potius,quam incitauit. Etenim amicitia impe- dio quae erat illi mecum, nimis longa minuti sit mis de rebus disputatione,quin utrique uestrum pla ne satisfaciam: facies tamen de paucis coniecturam. Hic enim, qui primus Italiam ad M.Tullii imita tione excitauit,9 Res multifimas dixit , ct Treis iteras, ct Comitia proxime sienda non uitauit multa etiam huiusmodi, que pueri ferre non possent. Iam ergo intelligis,quantum necesse sit esse peccatum ab

eo in caeteris,quae Rudium requirunt. V Iamobrem, te rogo,ne expectes ὰ me plura. Nam,eis libros iulius haberem,quibus careo non inuitus,neque me aliquod ab ea re oscium retardaret, vec ullum esset negotiu mihi ta multa colligere; facerem tamen impu, denter,qui te doctissimu homine istis de rebus admo. nere. Amicitia uero,quod inire mecu te uelle scribis, equide illAd cogitare te uolo, uirtutis esse tuaru, quod diu antea amare te coepi; humanitatis autem, quod me ames, tametsi ignarus pummi amoris in te mei. a Dare ego,quid ad mutuam hac beneuolentia

addi,aut quid aliud amicitia sit, fortasse nondu scio.

Coniunctionem hanc tamen, quicquid eam tu uelis interpretari pero in omne tempus esse duraturam.

Bernardinum amaui, quod bonis esse deditum literis puto, quod diligi d te illum cognoui. Vale. Brundusij III. Id. Iun.

Donato

318쪽

Donato Argentario, Vriam. CLXI.

FT profecto quidem cinquis nihil est,quod δε-

leam. totidem enim uerbis magno te animo esse ostendis. Ego igitur mi Argentari nego uerius ali quid,uel sapientius philosophu dicere potuisse. Nec dubito,quin ita sentias,quemadmodum ornatissime O grauissime scribis in epistola tua; fer Esque omnia fortiter,qus aut fortunae temeritate ct iniuria, aut naturae lege ct necessitate fiunt. Isorum enim,qus patiamur quotidie,necessee en,medicina prorsus carere,hominis est, neque ex literis, neque ex uita hominu atque usu aliquid assequuti: abundare autect uti nolle,eius,qui sponte haec omnia exuerit, ct pro sapietia stultitia sequatur. QUware tibi gratulorini uirtute, qua ct antea mihi perspecti, proxime et modestia et literis tuis illuHrius cognoui. Q od sino ita esse considero,hanc oratione,cotra atque uolo, esse tibi acerbissima, ex recordatione recetis adhuc doloris tui,arbitrarer . Hunc uero libentissime haec ad te scripsi; nec dubia spesum,qui humaniter paucis ante diebus domestici uulneris acerbitato tui ris, te eode animo Victori quoque vinulae amicissimi tui moneferre. NJhil enim ille, aut tu amisisti, quod priuatim existimes tibi dolendum esse. Quod is non ex uenra philosiophia modo, quae naturae maxime est accomodata; sed ex doctrina quoque alio ru, qui extingui omnino homines pec u ritu in morte crediderunt,idonea ad consei u multa olim diacebantur:

319쪽

πηι,

ET IS T. LIBER VI. IS9cebantur: profecto θει illa siuendae Deoru immorta. lium ui vimc leu plurima ct maxima non sola tia tantum ed me hercule etiam uoluptates.Sed minus creduli Deo sumus,cuius ex oraculis lac prolata sunt:uel certe pluris esse ducimus breuissimu hoc o mi errimu tepus,quam latisimu istud ct sempiternu,uiuere.Vtru is horu,qui uel cupiu uel opinantur viciunt siqui religione tenent aliqua,maxissio postremu alterius uitae naufragiu illis esse metuedum 20 quid religioni tam contrariu en,quam ita umere,ita mori,ita lugere mortuos, uis nulla ponhanc sitfutura hominibus uita j quid rursus tantuhac tota reru uniuersitas habet, quantum illud est, quod posthacus ra lucis in Eo beatisiimam cum Di s immortalibus uitam nobis esse agenda scimus' cfuit illa quondam,mihi crede Argentari, conditio temporum miserrim quu deuerim tantum literis atque doctrina huiusnodi rem consolationes petere homines cogebantur. 2 mc aute cognita, ct patefacta nostris animis in coelii ut quid cause est,cur m0λ iis, quam uitae potius consolatio ulla de religio nu libris queri debeatjNoli enim,cui haec non cogia tua persuasaque sint,eum literis,pietate,aut humano aliquo siensu praeditum exsaniare. Verum ego magna coepi proximis ex literis, ct magnitudine animi tui uoluptate; nec dubito,quin Spinuia fortuna tibi comodi diamdeatur. Memini,quantam sepe illius fidem in rebus,anini int ritate, caeter isque artes ibi pudicaresoleres; quibus artibus, ut Di sint,

ipsi

320쪽

Q. MARII COR RADIipsi homines consequuntur. Equidem ex taliu hom num interitu non possum primo non commouerisii, postquam ratio multa, attentior cogitatio quadi accessit, uidere in caelitum numero mihi Bisime uideor coelesii gaudio efluentes illos, qui splendorem solis etiam atque sideru multis partibus antecellat: His cogitationibus itastruor interdum, ut solo mortis

beneficio Ic ut res en o perbeati mihi soleant iusti

homines uideri. Sed nimium hac de re multa , praefertim apud te,in quo statuerim satis esse cinisis, animi, firmitudinis; hsc tamen ad te scribens,me quoquc ipsum consolari nolebam. Vale III. Cal.ab intilis. Antonio Mileto. CLXII. DE amore tuo erpetua in me beneuoletia,breuitate ct intermisitone liter an um,quemadmodum scribis,nolim te laborare. Desideraui diu lite

ras,non amore tuur nec de amicitia tua mihi unquauenit in mente,ut imminutu esse aliquid susticarer.ci gandi enim a literis plures ct his ipfolent esse cause; ct,quas attulisti , grauisiimas esse iudicautim od si tamen aliqua intremittendi literarum culpa est,eam conuenit utriusque nostrum esse comune. Nam toto hoc tempore ne meae quide ulla ad te liter fuerunt,neque tame de amoris mei conglantia dubitare te uelim. in are neque hactenus peccatu est

aliquid, ct in posterum confido amicitia nostrasan ct me conseruatu iri.Genere autesudij mei, qHodie ostendis delectari, etsi arbitror esse amoris tui,

gaudeo