장음표시 사용
301쪽
pi, qκ tum de commodis quisequam atque ornameuitis,integerrim amissimcoptimeque meriti homi nis,capere potuisset. cc certo etia scio fore id, quod spero, opto, ut ex Pontificam ct icta dignitate tua,otium ac salutem prouincialibus tuis asseras, et ipsi tibi siempiternam laudem, O Deorum immortalium uitam consequJre - Rogo denique maiorem in modum id, quod te non dubito facere,ut nos ames. Equide sic te amo, obseruo,ut is,qui me alsia multa dicamo uni tibi acceptum referat ,siquid bonam attigit literarum,aut umbram aliquam Latinὸ scribendi. Recordor enim,quantum Roma in eo labora ris,ut me a stultorum hominu opinionibus,ad anti quam et persectam latinitatis formam traduceres. Diu equidem sic tibi repugnaui, ut tamen doctrina tua excellentisima; prudentia, singularis; consiliu, fidelissimu;auctoritasgrausima uideretur. Itaque mihi quii apud Pantu Farnesium Pont. Max. LIVouemb. dicendum eset, ipseque eo tempore abes ses Tridenti re .causa: tum primum cc t accura τiῖιs mecum de ratione meorum Liuiliorum o consilijs tuis cogitare Mutaui denique ea in oration aut potius mutare lanimi rationem dicendi meam: id, quod nisi te auctore, siemper adhuc laborauissem,intelligo me non eloquentia modo,sed ne aliarum qui dem artium aliquid unquam rem cogniturum fusse.msare,quum aliis quidem ex causis, tum illa potissimii sentio me tibi debere quam plurimum,quod tua opera a tantis tenebris nostri seculi ad tantum. lamen
302쪽
Iumen antiquitatis me recordor elle reuocatum.Nact maximum inerat beneficium in consilio tuo; σpraeter te nemo alius tam disertus fuisset , ut mihi probaret accipi illud beneficii loco oportere. Confido igitur fore,ut ames illa, de mihi pene dixerim natus uideor ct eduntus,consilia tua, ctgratisimil
is te animum meum. Vale. . Uriae.
Theophilo Zymarae M. anfovij F.Lu- ῆpias. CXLVIII. . Ac CEPI literas thas, quum minus firma ualetudincialiquot iam diebus tenearer. factum est,ut non statim ad te sicribere potuerim. Vt autem me collegi,nihil prius habui,quam tit has ad te lit ras darem,tibsque ratias agerem, quod humanis ima scripta epistola tua, sirupulo me quodam ualde graui, diuturnaque molestia liberaris. Nihil enim mihi aque timendum arbitrabar, atque auctoritatem tua qua teterrimi atque insanissimi homines abusi,meam famam ladere conantur. 2 timc uero, quum id cognouerim, quod antea etiam fusticabar, certorum homiram sceleres iisquesermonibus,nulla tua voluntate, ea crimina in me esse coniectas ut deor mihi acquieui sie, quod multum interesse scire, si non magna saltem existimatione estiet is, unde ego tam male audirem.u avium igitur latari tanta inperturbatione quisquam potiati lator me leui mishominibus, qui multa de te ad me statremque meuaeferebant, credere noluisse. Ita enim illas audieba,
303쪽
ΕPIST. LIBER VI. Isr Et tamen sanctitatis,morum, doctrinae ct sapientia
sua recordarer.Denique te amo ct obstruo, tuaeque uirtuti ac dei tantum tribuo, quantum his in locis praeterea nullius. II los autem,qui ita maledicere mihi consseuerunt,ut a me religionem omnem, oe rectam de sacris, institutisqme maiorum opinionem ac sensum tollere conentur; si pecudum eos, non hominum loco habendos esse sciam: non tamen ullum
erit aliquando tempus,quin quoquo modo fieri poses ulcisici uelim. Nam si homines essent, aut se hones las,religio,pudor siensusque hominis esse in bellais posset; nihil de meis moribus , nihil de studiu, nihil
de sententia,nihil de rebus alijs,atque ulla parte uita accusaretur. πιιὸd si cuius dementiae ac stupidiatati,aliquid in me esse uideretur , iure quod reprehedi postiet; erat tamen eius , qui non expers omnino religionis ct humanitatis esset, hominem cunctis bonis artibtis deditum. ct de religione recti αὶ sentientem,non petulanter incessere , ct penὸ in cap tis periculum uocare; sed clam ex praecepto Christi, conuenire,docere,hortarei ct orare, ut de summa rerum suarum sapientilis cogitare uelit. Verum quid ago' istiane faces hominii, sordes ac lutum , aliquid dignum uiro cogiten aut oscium humanitatis ulta praestare quearite Sola dicacitate, aut maledictis uideri homines uolunt. Neminem,qui bonis in literis uersetur; neminem,qui a suis illis moribus ac turpi - uita dissentiat, Christianum putant. Persuasi enim concionibus quorundam,hon dicam improboru , sed
304쪽
tamenctulti inmorum certe hominum, illorum,quos ipse Capucinos uocant,nullas credunt neque majori neque Pontificum,ac ne Christi quide leges esse uediras, nisi quas ab illorum oraculis acceperunt. Sed is
Bracci, Martelli Pontificis uestri prudentisimi hominis ac doctismi summum consilium, pummamque sapientiam. Hic enim, quum alia omnia gra Nitor, tum illud rectisimὸ cogitauit; ut neqliis ex illo grege ista in urbe ac templis , conciones haberet. Piam,qui ignarisunt liternu, omnisque doctrinae; qui nullas unqua dicendi,et iudica di uias attigerui; qui ne uersari quidem inter homines, ct insolitudine vitam agere, ct carere publico, ciuitatibus , σciuili usu rerum debeant; illorum non uitam reprehendit, ed orationem indignam esse iudicauit , qu homines ad religionem informaret. Antequam ueris hic Pontificatum iniret, nonne ini discipuli eorum , quos dixi,mentis quidem non mala, sed nullius prudentishominum,Donatum quoque Rullum, summos lendore ct sanctitate virum,tota a ,religione dis
sentire criminabantur' Sed nihil attinet hIc omnia, quae siunt ab iis furiose acta,mpudenterque iactata, proferre.Sunt enim plura maiora, quae illoru turpissima uita, magis digna stunt, quam modestia aut
oratione mea. Huiusmodi uero sanatici homines, cauere me semper uestram nobili sima urbem coegerunt. Carere enim splendore ac stuctu consuetudinisve a malui; quam multorum detractiones petulantis amque insaniam ferre. am, quanto pili
305쪽
EPIST. LIBER VI. Isaac turpiora in me praestentem iactarentur quotidie; si quod in ipsis esto nec absentem consistere patiuntur c Fiunt θGoe dicuntur multa ab in is,magno quidem cum dolore ct periculo meo , sed nonnulla etiam nota pulcherrimae ciuitatis ues . mfutialitas istorum,quae profecto nullis in hominibus tamia cognosci potest,ita reprehedi siolet ab iis,qui istius
gloriam urbis ferre non possunt,ut multorum uatia, dicacitatem ac peltilantiam ad Lupienses omnes uiros etia bonos transferre conetur. Verum haec, tam
etsi doleam,quod uos amo, Utic egi primos annos aetatis,attigique primas literas, ct nudia pueritiae: siti tamen viderint,quoram labefactatur per hom nes celeratissimos nomen digni Ilia amplisimaeque ciuiratis. Ego enim illud ridero potius, ut contestans Deum, illiusque filium, O sancti mam ab
illorum utroque spirantem auram, Deosque immo tales omnes; dicam ne minima quidem in parte religionis dissentire,aut unquam dissent se me ab iis,qus ct imὸ Funt a maioribus nostin instituta: et quae de me dicuntur,ct ab inuidis roditoribus, O contaminat imis hominibus esse iactata. Te rate amo,quodscribis te nihil a bonis moribus tam putare alienum, quam alterius famae detrahere a crquod lectis literis tuis magis intelligo, quid debeam suspicari: Illud equidem miniis dubitaba ant falso ac per iniuriam a perditis hominibus contra mea rasimationem te fuisse nominatum; quem suo non incompamabilem modo rerum omnium suentiam, ab
306쪽
MARII COR RADIeo,qui lumen Italiae fui patre tuo clarisiimo uis , sed uirtutem quoque,integritatem vita, ct humanitatem expresisse . Vale. Vris. Argentario, Vriam. CXLIX.
VELI M pergas, ad me, ut proxime fecisti, sic
amainter siribere.Diu enim desidero non suauitate, ut tibi oestatri meo uel natura negauit, procelle temporii excusseruiled amore inu,qui m hi quidem in tuis literis ct krmonibus erat suauisiimus. Illud Q o,non indignum esse me,quem diligas,quem ames,ad quem illo modo siribas. uJud scire uis de ualetudine mea, XVII. Cal. Mah febris desu' accedere. 23ta postridie sec ad tescripsi, quo die tamen potionibus d te datis mihi debilitatus
Nidebar .Sequar utera consilia tua.Ventura no creditur amplius esse uenturus.Itaque Manuth scripta non de illius,uerum de statris mei libris ad te misi. Meos, qui apud te sunt, nosti esse mihi pernecessarios. Epistolas a te expecto,quas dixi. Commenta' rium collige, si me amas. Magnum hoc putabo signuamoris in me tui. Ssicor hactenus ea de re nihil esst a te cogitatu.Hoc si recuses facere, Dequid gran ius dicam) non is apud te sum,qui esse debeo. Ridebis tamen opinor; ct rideas, uolo, suspiciones meas. non enim ut arbitror amore t uinci senes . Vale. Munduἷj. ITompta
307쪽
'Pompeio Palatino, Lupias. C L.
SERO quidem, sed nulla culpa inui negligentia
mea,Nec du recuperatis uiribus res1 deo ad tuas literas u Jod mearum te cupidu literarum esse ostedis,ut inani esset in iis aliquid, cruditionem tuam, quod poJet adiuuare.Equide in hoc genere non ual de mihi placere consuem. Neque enim satis magnu nudium atque operam in literis ponere mihi concessum es unqud; nec adeo sum stultus, ut Salentinoruhominum Liuiliis,atque opinionibus, pinim esse contentus. Illoris tu quoque praec pia,doctrinam, conse' lia uehementer fugias,uelim.Hic enim Latinas hi
ras cuide,quid uendere ausim aut caeteri omnes ignorant. aut ego linus,quid illa ni,nondustio Tametsi mihi ego nihil aliud seumpse unqui,nisi quod ratione
ipsa, grauissimoru hominu iudicio stetus, uideor mihi rent imum genus,ac uia ceteris poste ostende re literarum,quas ipsie uel ingentj, vel 16rtuna cul pa, nondum planc sum consequutus. Magna quidem Pompei res est,ct praeclara, ac ne sito, an una omnium discillima,Latine loqui ct scribere,seque ad perfidiam,id est ueterum oratorum dicendi uiam conformare. Non tamen haec eo pretinent, ut te, aut quenquam ab his literis deterreri uelim discendis: se ut moneam potius, ne cum reliqua multitudine hac de re,quae maxima ct amplisima est,neque ad intelligendi , aut consequendum facillinia, nisis humiliter abieciteque 'tires. Obfuit enim multis ea
308쪽
Q, MARII CORA DIt eritas,quod se res aggredi leuisimas a principio
cogitantes , deinde uel discultatem extimuerunt; uel pro doctrina solidasultissime uamas reTum umbras consectatisunt. Accidit hoc auaris, ambitio sisque hominibus, qui uel Iura , vel Medicinam fe qui nimis longum putantes , Grammmaticam arripiunt sic enim appellanto qua ad docendu , hoc est ad euertenda ingenia, ct ad turpisiimum quanum
abutantur. Te uero Pompei, sic uelim exiRimare;
primum nullam esse scientiam,in qua tantu uel oti, uel temporis ponendii sit; deinde,contra atque ignari homines putant,mutuam esse opem inter haec nudia humanitatis, caeteras disciplinas: ut non tantum illae sine his percipi non possint; uerum etia haec me illis omnibus,uis nata unquam esse uideantur. Q amobrem nunc quidem,sac, de his rectam sientetiam teneas;considcisquefore,ut adhibito studio, diligenti doctorum hominum praeceptis,ac iudicio,re' ct ime quicquid ad Latinam linguam, ad literras, ad eloquentiam spectat consequare. Meam tib etsi non magnam,operam,absens queam polliceris consilia tamen,beneuolentiam, ac fidem, senties non defuisse. Gaudeo uehementer hoc anno contigisse tibi,
ut praeceptore Matriamo,homine integerrimo, ct ui ro domuimo uten Ere. Hic enim,quum caeteras ar-
res,tum genus Dialectica quodda sequitur elegantissmu,abhorrensque a stultitia nomi teporis;quod, uelim ,scias minime posse a dicendi nudis separari. Q rd autem uidere me uolebas, num quid esset in
309쪽
ET PS T. LIBER VI. ISAepistola tua,quod mihi corrigendum uideretur;equidem ne mentiar, illam minime ineptam iudicaui. Accidit autem perincommodὸ, quod illam Vriae a pud Marcellum statrem reliqui,ut non rrcte omnia queam recordari. Illam mecum tuleram, quod me
domi meae putabam aliquod posse eripere t mpus a molentis,ut inde tibi restonderem. Itaque poribacrescribam accuratius ad literas tura. Patrem tDum
fori imum uirum,et xtari amantistimum, fac mihi di fratri meo salutes diligeter. Vale ct nos amatitfacis. Brundusij.XIV. Cal. Maj. T icolao Crasso, Lupias. C LI. ME. S literas, Marcello mandavi ad te mitteret,quas Theophilo redderes, o Pompeio. Intellitere te sicio, quantum in iis ponam, quas ad Theophilum scripsi. Itaque, si me amas,da operam,
recte ut reddantur. Illarum ad te exemplum m tIere uoluse. ueris potes ipse ante describore, quam reddas. Cupio enim uehementer Theophilum ipsum, cuius tamen in eo consilio,vel nulla de me uel honorifica,uel certὶ non turpis oratio fuit; sed multo magis istas hominum fordes intelligere, quid de sua mea relieiones,moribus,et uita sentire oporteat. Scribo nunc, sme iam antea scripsit magno cum dolore,quod me,id est eum,qui nostrorum hominum fausam de religione siententiam, perniciosiss de maiorulegibus opiniones, pestiferara de stiris orati9ne de plorare consueui; illi de religione accusent, qstorum
310쪽
MARII COR RADInulla doctrina,nulla uel unius literae cognitio , nulla in uita honestas, nulla in parte domis aut corporis pudiciti aut sensius hominis cognosti queat.Tui u ro in me amoris atque fidei est,meam inhic apud bonos existimationem tueri: malos autem, atque in micos meos nullo loco ducere; ct,s res cogat. face-tiu modo tuis dignos putare. Scito enim rem aut
hac nullam fuisse, in qua tuos mihi sales tam commodos esse cognoscerem. mpeium mihi salutes uelim, rogesque , ad me quam saepsime scribat. neque literas enim meas,neque ossicium ullam desiderabit.Tu facies me de Pratis, Pandolphis, ac de rebus tuis omnibus certiorem.Vale.Brundusj. Argentario, Vriam. c LII.
QUAE proxime scripsisti,mibigratishma fue
rat.illud excipio,de temporibus tuis. Gloriari enim mihi uideris illorum memoria, pr sdicatis ne tua cuiusdam sempiternae uoluntatis.At uero nos rum finis est rerum omnium. Odia tantxm ipsos laedunt,qui alios oderunt, denique ipsum, ct re
rum maximarum , atque acerbiwmamum dolores κατα ram χρ . mutare non aliorum uitiis ofendi,
sed tuis te bonis latari uellem. Laudem enim illam cogita potius,ad quam te natum esse cognoui,lit iligenio ac nudiis tuis uoluptatem nobis, tibi immorta lam gloriam pares. Hoc illud est, quod unu apud te velim esse sempiternu. Caetera enim breui intereant, ut dixi,necesse est,omnia; σ ipsa dies obliuione in ducet