장음표시 사용
441쪽
exevisset auctoritar ; maluit praedeceborum suorum tanquam inventum defendere, quam inquirendo amplius laborare ς Simili autem modo eum Pelagiani flagitarent iterum audiri in alia minus suspecta Synodo; ibique suam aec ratius caussam retractari, atque a delectis nullarum partium iudicibus venisti lari ; non reposuit Augustinus, a Romani Pontificis iudicio, atque sententia nequaquam licere ad Concilium proovocare, & aliud iudicium appellare; sed respondit, non
opus eme congregatione Synodi, ut aperta perniciet damnare tur : quasi nulla haeresis aliquando nis Samdi congregatione damnata Ilar cum potiar rarissimae inven1antur, propteri quardamnandas necessitar talis eκtiterit Oc. idque quidem propterea conscripsit, quod cum Haereticis disputaret; cum quibus itidem disceptans vulgatum illud effudit: ego vero Eva gelio non crederem, ni me Catholιca Eccle a commoveret a thstritar, lib. contra Epist. Manichaei cap. 3.
XVIII. aliera caussa, atque ratio proditur
ΡRaeterea est alia minor quidem, non tamen prorsus asparia nanda ratio, usus nimirum, ac mos illorum temporum; quibus Romanus Ponti sex, tametsi caullas, ac controversias Ecclesiasticas solus finire, ac terminare poterat; id tamen non consueverat peragere quibusdam in cauisis nisi coacta Synodo. Quod plane factum videtur eo Apostolorum exemisplo ab Imp. Juhiniano in U. Synodo Collat. VIII. comme. morato, dum de Hierosolymitano Apostolorum Concilio in. quit e licet enim Sancti Spiritus gratia 9 circa Angulor so
solos abundaret, ut non indgerent alieno consilio ad ea, quae agenda erant; non tamen aliter voluerunt de eo, quod moveobatur , si oporteret genter circumcidι, desinire ἰ priusquam comis muniter congregati Divinariam Scripturarum te)limoniis aevuse
quisque sva dicta eon viaverunt: Qua de re & Zosimus Pa. pa Epist. Io. ad Concilium Africanum de judicio in Coele.
stium a se prolato scribit: tamen cum tantum nobιν esset auoctoritatis, ut nullus de nostra possis retractare sntentia; n bit egimus, quod non ad vestram notittam nosras ultro titeris referis
442쪽
reforremur, dant et baec fraternitati, ut in eommune consulenter,
Mn quia, quid deberet fieri, nesciremur ἰ aut faceremur, quod contra titilitatem Eeelesiae venient displiceret; sed pariter Ῥο- hiscum voluimus habere tractatum de illo Oe. Qui quidem . mos etiam videri posset caussam praebuisse, ut conderetur canon 33. al. 33. Apostolorum, & 9. Concilii Antiocheni; quo sancitur; Episcopum isae Paroeciae potestatem habere, ut
gerat omnis possessionis curam, Praesbyteros, ac Diaconos ordinet, caeteraque suae ditionis; amplius autem nibil ager tentet praeter Antisitem Metropolitanum; nec Metropolitanus
e caeterorum gerat consilio Sacerdotum 2 nec non canon I.
Concilii Constantinopolitani I. ita decernentis : manifesumes, quod illa, qua junt per unamquamque Provinciam, ipsius
risDineiae Synodur dispenset; sicut Nicano constat decretum esse Concilior nempe can. f., quo Nicaenum statuit, per unamquamque Provinciam his in anno fieri debere Concilia, quae controversias Ecclesiarum dirimerent; quod S consti tuit Apostolorum canon. 36. al. 38. , & 2Ο. Antiocheni Conis cilii: ut est enim Episcopus in Partecia, Metropolitanus in Provincia, & Exarchus in Regione, atque Dioecesi, Patriarchaque in Patriarchatu; ita Romanus Pontifex in uni. versa Ecclesia, ac orbe Christiano. Propterquod & illud putatur dictum a Ciero Romano in Epistola ad S. Cyprianum anno 23o. Romana Sede vacante scripta Lapsorum in cauisa : quoniam nee firmum decretum poset esse, quod novi. plurimorum videbitur habuisse eonfensum; ac illud Siricii P pae Epist. . ad Λsros, atque Innocentii I. Epist. r. ad viis ctricium Rothomag. Episcopum: integrum enim es judicium, quod plurimorum sententiis confirmatur. Certe idem Innocen tius Epist. 29. ad Clerum, populumque Constantinopolit num in caussa S. Ioannis Chrvsostomi scripsit: Synodali cognitione peropus es, quam dudum etiam cogendam esse eensui. inuar sola enim illa talium procellarum motur sopire potes . . . nor quidem multum deliberamur, ω dispicimur, quomodo uniis versalis Synodus congregetur; ut de voluntate Dei turbulenti tui motur compescantur et & Theodorus Ecclesiae Romanae Diaconus apud Palladium in Dialogo de eadem Chrysostomi eaulsa dixit: es autem haec Romanae Ecclesia sententia, non communieare in finem usque in Orientalibus Episcopis, maximeque Theopbilo; donec Dominus unioersalis Concιlii tribuat
443쪽
Deum ; ae per eam curet putrida membra eorum, qui ita res ferunt: sic S. Columbanus Abbas Epist. ad Bonifacium Pa. pam ait: ea a schismatis incidatur quaeso a cultello S. Petri idea oera in Synodo fidei confessisne cire. r sic Iustinianus tu. nior Imp. super Synodo Trullana, sive Quini sexta, eiusque Canonibus per legatos Ioannem VII. Papam adhortatur es , ut soriolicae Eccle ae Concilium aggregaret; cin quae ei ossa esseisi, sabitiret. ω quae adversa, renuendo excluderet , t stante Libri Pontificalis Authore in vita Iohannis VII., MPaulus Patriarcha Constantinopolitanus sanctimonia vitae, aedoctrina elatus de haeresis Iconomachorum ad Imperatorem.& primores urbis prope vitae finem constitutus inquit; nisi Synodus universalis fiat ; ω error, qui eri in medio Osri. corrigatur; salutem non babebitis p ut resert Theophanes: Theodorus etiam Abbas Studensis Epist. 33. lib. I. ad Leonem III. Papam ita scribit: quanto aequiui usque adeo necessarium fuerit . . . a divino tuo Principatu legitimam Synodum convocari, iat orthodoxum Ecclesiae dogma haereticum exelud ret: Auxilius vero Francus cap. ult. libri I. pro Formoso Papa elaborati tradit se, aliosque, qui a Formoso fuerant ordinati, in Dero ordine, quo consecrati erant, permanenter praesolari 'uuiversalis Conetlsi aequi mum examen: quamquam ea de re Romanorum Pontificum iudicia etiam in Conciliis
Romae, & Ravennae factis iam praecesserant. Sed & S. Au gustinus Epist. 12. al. 64. ad Λurelium Carthagin. Episcopum habet: sed tanta pesilentia es hujur mati; ut fanari promus, luantum mibi videtur, nisi Concilii autboritate non possit: aeib. I. contra Parmen. Cap. 23. ω baec alιa quasso est; utram
ω ab iis, qui numquam fuerunt Cbri Itaηι, pupis bapti tis
dari r nec aliquid temere inde assismandum eri sene authoritateranti Concilii, quantum tanta res susciι: nec non lib. I. de Baptismo cap. 33. sed nobis tutum es, in ea non progredi ali. qua temeritate sententiae ἰ quae nullo in Catbolico Regionali Concilio eoepta, nullo plenario Concilio terminata sunt: id auis rem sit eura securae vocis asserere, quod in gubernatione Dais mini Dei nosti, car Salvatoris P, Chrisii unioersalir Ecele. Me eonsensione roboratum est. Quinimmo ipse Romanus Pon. tifex Stricius Epist. r. ad Himerium Tarraconen. Episcopum de Arianis ait: quor nos cum Novatianis, aliisque mereticis,
444쪽
formis Spiritur Episcopalis mauus impoisitione Catholicorum eon. ventui Deiamus: S. vero Epiphanius in fine libri de Haeresi, ct in Anacephaleosi num. 8. de quibusdam ; nudent, inquit,
quidpiam sebi praeter Canoner arrogare ... q. n ω absque D. nodi oeeumenica statuto rebaptizare, qui veniunt ex iιanis ;cum nondum hae res tilio saluto, vel decreto Synodi deersata sis. Denique S. Hieronymus in Dial. ad versus Luciferianos& ipse de Arianis, ac Semiarianis differens scribit: in Alexandrina postea Synodo eonstitutum est, ut exceptir auctoriis bus haereseor, quor error excusare non poterat, poenitentes Eeis
etesiae seriarentur ... Aspensur est huic sententiae occidens; ω per tam necessarium Concilium e Satanae saucibur ereptur es Mundus: cur non adduxit Papae Liberii constitutum, quo illius Concilii Alexandrini sententiam confirmavit, ratamque
habuit; ut prodit ejus ad Italiae Catholicos Episcopos Epistola; nisi quia disputabat eum Schismaticis; & illo seculo
scribebat Nec est, quod quis existimet, Hieronymum ignorasse Liberii Papae literas; cum ille id temporis Romae mmraretur, quando literae sunt editae; & istae fuerint encycli. , ac publicae, proptereaque omnibus notae; & ex quibus etiam facile est, agnovisse eum Concilii Alexandrini deermium. Nos autem ex ejus verbis, & ex aliorum dictis, quae proxime recitata sunt, discimus consuetudinem , & morem illorum temporum de Synodorum pene necessitate a Romanis Pontificibus permissa; & Catholicos Scriptores cum Hae reticis, & Schismaticis digladiantes ad supremam Romani Pontificis aut horitatem numquam Confugisse: ac proinde S. Augustinum eo modo in hac ipsa, similique caussa esse locutum, habita nempe personarum, contra quas dimicabat;& temporum, quibus scribebat, ratione. Quam sane tam obviam, & facilem, certamque ad Augustini dicta in hae quaestione responsionem pro suprema Ronrani Pontificis authoritate tuenda a Defensore Declarationix Gallicana homine satis erudito, ac in primis acuto minime vel exploratam, vel memoratam fuisse, nemo mIrari debet: cum quaedam in. terdum etiam facilia, ac aperta a viris quantumvis perspicacibus non videantur ab aestu disputationis abreptis; quaedam vero probe noscantur, sed ultro, ac dedita opera simu . lentur, reticeanturque susceptae caulis gratia ; idque quidem pluribus exemplis abunde confirmari posset.
445쪽
germana S. Cypriani, & Firmiliani, aliorumque antiquorum tententia super Haereticorum baptismate; ac de reliquis ob eam quaestionem a Cypriani, Firmilianique Vindice figurata controversia, atque exercitationis caussa declamatis. Sed quoniam non modo nonnulli subvereri possunt; ne ego aut quod mihi libuit interdum; aut quod saepe visum est, expo. nere voluerim; verum etiam ego ipse mihi bene conscius,
quantum errare quiverim: ecquis enim est, qui quicquam scribat, & semper ab errore vacet cuncta Pro tua pruis dentia, ac dignitate, doctrinaque notabis; & quantum sit illud omne, quod exaravi, diiudicabis. Quod si tibi aliqua, quae a me scripta sunt, minus probabuntur; aliqua velim deleas: sin autem sortasse cuncta , cuncta quoque delebis , totumque scriptum conscindes e quo quidem facto erit imis prudentiae meae merita castigatio, & quod maius viribus opus ausus sim suscipere; & quod assidua, molestaque te sollicitudine distentum gravare, interpellareque non dubitaverim. Horum autem utrumlibet mea caussa seceris, semper habebo gratiam; quod ab amico corripi malim, plurisque faciam . quam ab assentatore laudari. ΛαDipiti oste
446쪽
AD cap. I. n. XVI. pag. go. lin. 9. add. m Nam ex isto
quaeram; utrum quaellio , quam Augustinus contra Do.
natistas agitavit; quamque dicit ad plenarium totius Orbis Concilium suisse deductam, extiterit de Paulianistarum baptismo, an de baptismo quorumcunque Haeretiis corum; certe horum suisse, non illorum, clarius elucet meridiana luce: at de hac ipsa quaestione idem Augustinus scribit lib. a. de Baptismo cap. 4. Quomodo potuit isares tantis altereationum nebulis involuta ad plenarii Coueilii Iuculentam illustrationem , eon mationemque deduci ; nisi primo diutius per orbis Terrarum Regiones multis hine, atque bine di putationibur, O collationibur Episcoporum peritractata constaret non est autem pertractata diu per OG his terrarum Regiones multis Episcoporum disputationi. hus, nisi Stephani PP., ac Mart. Cypriani, Firmilianique temporibus quaestio de Haereticorum baptismo: igitur quae stio ea de quorumcunque Haereticorum baptismo fuit, non de lavacro Paullianorum, aut Cataphrygum tantum. Ad cap. I. n. XXIV. pag. 39. lin. Ig. scribitque post DO. nati damnationem in iudicio Romano factam: ω tamen Donatus appellandum esse ab Episcopis credidit: non dicit ab Antistite Romano; Pag. 64. lin. gr. m item Epis . I 8. al. 233. cap. I. ad Macrobium Donat. ω Christianis gentibus quare dicitur , ut judicent de
factis apbrorum traditorum ante tot annos mortuorum, quor
nec vivos tot Cbristiani, qui tunc υιvebant, in terris re motusimis constituti audire, vel nosse potuerunt ρ qui inanem rem uotum nan audes iudicare Prrmianum; cur mihi antiis quum , ω ignotum judicandum vix imponere Caecilianum Ad cap. I. n. XXV. pag. 66. lin. Iirum animadverti tamen ,
quum S. Λugustinus indigitat pleuarium Concilium sine adje.cto, Concilium intelligere plusquam Regionale, quod est
aut Patriarchale, aut Oeeumenicum: sic lib. a. de Bapt. cap. 3. Concilia Regionum, ω Provinciarum Plenariorum Concidιorum authorιtati, qua fiunt eκ universo orbe Cbriis sita
447쪽
loquio commoti sunt: & lib. I. cap. 33. quae nulla in C tbolieo Regionali Concilio coepta , nullo Plenario Concilio terminata sunt. Ad cap. I. n. XX v I. pag. 6. lin. I. in fine add. quo loco magis ferri potest valesii interpretatio cap. 23. aliorum complurium ἰ cum graece scriptum extet πλώ ν ἔσων δειων
aliorum fere pluramorum P. Ad cap. II. not. XIlI. pag. I 37. lin. 3T. qui1 nesciat, inquit Λugustinus lib. o. de Baptismo cap. 4 ., non esse ba. ptimum Christi, si verba Evangelica, quibus Symbolum conis stat, illie defuerint ρΑd cap. II. not. XXV. pag. IAI. lin. I. m in Epist. Io
al. 233. ad Macrobium Donat. cap. I.
Not. XXVI. pag. I 4 . in fine add. m ita quoque , aut non multo secus audiit Hadrianus I. apud Galliarum Episcopos in magno Concilio Parisiensi, vel in Epistola eo in Concilio anno gas. scripta in caussa sae. Imaginum, ut ad Prop. IV. Theor. VI. num. II. videbitur. Not. XXXV. pag. III. lin. II. nec non lib. a. de Bais piismo cap. I. nonne Donatistas istis aggreditur: ad ista respondete Lupi rapaces, qui pellibus otinis tudui expienter B. Capriani literas pro vobir esse arbitramini t & alibi quoque saepe non minori acrimonia. Ad cap. III. not. II. pag. Io . lin. 28. α ab aliis vero so- solis S. Bruno Signinus Episc. in vita S. Leonis IX. Papae.
Ad Theor. I. Propos XU. pag. I99. lin. II. m praesertim quod optatus id scribit de horrendis Donati statum facio noribus post redditam ipsis a Iuliano Aug. libertatem inis quiens lib. I.: venistis rabιdr, venistis irati, membra lainniantes Ecclesia, subtiles in seductιonibus, in caedibus im
Ad Theor. II. Prop. II. pag. III. lin. 8. m sic Epist. ro8. al. 23 s. ad Macrobium Donat. cum illud Coneilium, Del
448쪽
tant, sub ejus nomine eonscripta, atque coincta; contineant,
quantum dilexerit unitatem Oe.
Propos. III. pag. III. lin. 8. Tandem inquiro, num D. pothetiea fuerit Λugustini sententia de plenarso Concilio, ad quod deductam eam de Haereticorum baptismo quaesti nem inter Stephanum, & Cyprianum agitatam tradit; an absoluta: absolutam profecto nemo non dicet; nec ipse, Cyprian. vindex id inficiari poterit, qui Differt. I. cap. I. tantopere laboravit, quo demonstraret plenarium illud Concilium fuisse Λ relatense I., at si absolutam hanc non diffitetur; necesse est quoque, ut absolutam lateatur eam, de qua idem Augustinus lib. 2. de Bapt. c. q. scripsit: quomodo potuit ista res tantis altercationum nebulιν involuta ad
plenarii Concilii luculentam illustrationem , confirmationemque dedaei ; nisi primo diutius per Orbis Terrarum Regiones mutitie bine, atque bine di 'utationibur, ω eollationibus Fρiscoporum pertractata constareti nempe Stephanum Papam inter , cst Orientales, Afrosque ventilata; neque enim in. ter quos alios Antilii tes Controversa fuerit, investigari, divinarique potest. Ad Theor. VII. num. VIII. pag. 327. lin. 34. & anteis eum Card. Bellat minus de Rom. Ponti f. lib. q. cap. I. , nec non Suare 2 in De sensi fidei Catholicae lib. I. cap. I9. num. Ig. de opinione S. Cypriani scribens: illa tune non pertinebat ad dogmata necesaria Mei; neque ab Ecclesiarueommuniter recipiebatur ἰ ω Summi Pontifices, quamvis nomdum desiniendo , illi contradicebant.
Ad Par. I. num. UI. pag. 369. lin. 3. in fine add. α, aut de quibuscunque Haereticis , qui adultos sibi consentientes
Num. XI. pag. 36o. lin. 33. hinc S. Augustinus Epist. 23.
al. χοῖ. ad Maximinum Donat. inquit : bane formam ubi invento, necesse es, ut approbem. Ad Par. II. num. II. pag. 37s. lin. 28. m sicut S. Augustiis nus lib. I. contra Parmen. cap. 6. de Donatistis & Romae,& Arelate condemnatis, cum ad M. Constantinum appel.
lassent , dicit: ibi quoque ultimo judicio superati fiunt: Optati sania Dihil irco by Corale
449쪽
ti sane verba lib. r. indicant Miltiadis sententiam ultimo loco fuisse prolatam, dum habente Caecilianus omnium suis pramemoratorum sententiis innocens es proxunciatus etiam Metiriadis sententia, qua judicium elausum es his etiam Oerbis: cum confiterit Caecilianum μ. Pag. 37s. lin. 38. in fine add. Certe M. Constantinus . cum Donatiani ab Romano iudicio sive appellassent, sive iudicium aliud, illudque majus petiissent, nihil conque stus est, nihil refragatus; eo quod ab Episcopis ad Episcopos, a minori ad majus iudicium erat provocatio: cum autem ab Arelatensi judicio, sententiaque ipsum Imp. a pellarunt; ita succensuit, ut in Epist. ad Episcopos C tholitos scriberet: ob rabida furoris audaciat ficut in eatissis gentium feri Dist , appellationem interposeuerunt. Equiisdem genter minora interdum judicia refVientes, ubi justiaria deprehendi potes magis, ad majora judicia auctoritate interposita ad appellationem se conferre sunt solita. I;Diqitir Orale
450쪽
A Bessini rebaptizantes. Par. I. num. I., & I Reholius Thessalonicen. Episcopus an Concilio CP. I.
interfuerit uti Legatus Damasi Papae. Cap. I. num. 29. Academia Sorbonica num instabilis. Axio. I. pro Donat. System. Aethiopes. v. Λbessini, & cap. I. num. 26. Afri Catholici Donatistarum temporibus doctrina, ae scriptis illustres. Theor. I. Prop. I. Multis Graecorum monumentis carebant. Par. I. num. I. Cur Rebaptismus dictus est eorum propria lex. Par. I. n. I Quando, & quomodo ab Haereticis, & Schismaticis reis haptigandis recesserunt. Corol. theor. I. Prop. r . Astieana Concilia etiam Augusto mense congregata. Theor. I. α Α- num. Iaiae Ecclesiae codex . Theor. I. prop. I. , & theorem. 6.m num. 2. a Concilia varia. Cap. I. num. 26., theor. 2. Prop. 6., theor. I. Prop. q. num. I., Par. 2. num. 9. Agrippinus Episcopus Carthagin. defensus. Cap. 2. not. 13. Quo tempore Concilium de Haereticorum baptismo cel braverit. Corol. theor. I. Prop. s. Eius Concilium an sit commemoratum in III. S. Cypriani de eadem re Concilio. Theor. I. Prop. I. Albaspineus Gabriel notatus. Cap. I. num. 2 Alexander Alexandrinus Episcopus. Cap. I. num. II. I 8. &
Alexander Natalis. Theor. s. Pr P. q. num. s. Notatur. OP. I. num. 2.24. & 26., cap. 2. noti Io. , par. I. num. 3. Defenditur. Cap. r. num. II. Alexander Apostata magis, quam Haereticus. Cap. 2. noti T. Alexander Severus Imp. quo anno necatus. GDI, num. II.