장음표시 사용
141쪽
x IDEAN Cygaros vocant, vel tanquam exploratores, vel tan stelliones arceant. 3. Prin-
quasdam eausas ne eessario migrandum esse. Primum eonspecti fuerunt in Germania , tempore Sigilmundi Imperatoris, eujus etiam hodieque ostendunt privilegium. Anno I I7. Primum pervenerunt ad Mare Balthicum , atque ab eo tempore per universam Europam magnis agminibus vagari coeperunt. Peculiari inter se utuntur lingua. quam ipsi eonfinxerunt , ne quod loquuntur
possit intelligi. Profitentur se esse Christianos. &Baptismo utuntur, sed clam abominabiles superstitiones exercent. Non possunt diu in uno loco permanere, & fama est vermes nasci, ac in eredi-hilem faetorem oriri in locis ubi degunt. Recipiunt passim in societatem suam viros emina Dque; sunt etiam plagiarii di incendiarii. praecipue jactant a r.em Chiromanticam, ae inspectis manuum lineamentis futura sese praedicere posse set itantibus. Quod igitur originem eorum spectat, maxime probabilis illa opinio est, eos ex Tartaria, Comania, Albania, Cireassia. & vicinis regionibus primum exortos , sive sponte sedibus suis migrarint, sive paulatim a Tartaris expulsi sese in oecidentem receperint, idque probatur his rationibus. I. Ex nomine quo appellantur. Nam eum primum advenirent in Germaniam , voeati fuerunt Tartari, pro euldubio quod ex Tartaria essent. Deinde Cygae sive Cyngae sunt natio Scythiea. sive Tartarica, unde deductum Cyngarorum n
a. Amoribus, habitu eorporis&vivendira tione, sua enim facie subsulea, toto corporis e m
142쪽
s. Principes ipsos, si sorte regnum ingrediantur, advenientes ipse primceps excipiat, & discedentes honorifice deducat. Alios, qui inferiori loco sunt, quam est ipse, per aulicos excipiendos aut deducendos curabit.
6 Si qui sint ex peregrinis, qui domicilium in Repub. figere velint, .
lore buceeo, perpetuo in tentoriis degunt, & ab uno in alium locum magno numero, velut horda, aliqua Tartariae migrant. Ex his iam patet eos non esse tolerandos in Re
publiea: si e Ferdinandus Rex Hispaniae eos intra sexaginta dies tota Hispania excedere jussit, &passim a principibus proscripti fuerunt.
Thes. 6. Quaestio. Ogn peregrini sint in
civitatem recipiendi 'Negabant antiqui Spartani, & hodieque obseris 'vant Chinenses. ' Secundum distinctiones Authoris. I. Inter peregrinos qui sunt viri boni, & qui
non sunt. a. Inter peregrinos exules ob iustam eausam.&iniustam et qui injuste exulant, illi omnibus modis sunt recipiendi in eivitatem, atque etiami defendendi, eontra vim dc oppressionem. Ita Thebani receperunt exules Athenienses, Areades & Argivi Messenios , eosque etiam arrimis tutati sunt. Flagitiosissimum est tales exules
dedete hostibus vel mala tractare. quod scelus ad uise
143쪽
id princeps ne impediat, si viri boni
sint, aut saltem, si sua culpa patria non carent: sin iustas ob causas exilio multati sunt, non serat. 7. Peregrinis tamen civitatis jus non facile est dandum, sed tum demum , cum manifesta Reip. utilitas illud requirit. Alioqui res per se non caret periculo. 8. Et ne peregrini aliquid moliantur contra Rem p. certis legibus coerceantur.
9. Honores, magistratus, nobilitatis insignia non facile tribuantur peregrinis, etiamsi domi suae sint nobiles. Multo minus permittendum iis, ut juaisdictionem privatam eXerceant.
1 o. Iudaei in Repub. non sunt
. Teci misit Philippus Archidux Austriae, eum prosu-gum Suffolciae Ducem traderet Henrieo VII. Regi Angliae Pari flagitio male tractatus ab Italis, tandemque etiam veneno sublatus fuit Zizymus Bajazethis Turearum Imperatoris frater. Observandae etiam distinctiones in Th. 7. 3. & s. Th. Ioa
144쪽
recipiendi, nisi certis conditionibus. primo, ut se receptis civitatis legibus, ut alii cives, subjiciant, tranquilleque ac sine scandalo vivant. 2 Ne matrimonia cum Christianis contrahant. 3. Ne Christianos ad suam religionem pertrahere studeant. q. Immodicas usura ne exerceant. s. Christum Christiano sue maledictis ne proscindant. 6 Ne ludaeum ad Christum transire volentem, Vexando impediant, &c. II.
Thes io. Quaestio I. An Iudaei in Rep. se tolerandis
Rest. Amrmatur. . Quia sunt homines. a. Quia olim fuerunt populus Dei. 3 . Quia spes est eos ad fidem Christianam eo
Quaestio a. momodo sint tolerandi
Res'. Secundum conditiones Th. Io. expressas. Observandum Judaeos non frui iure gentium, deque eivili particulari, primum patet quia non siduntur iure paeis & Belli. non habent proprium Magistratum & propriam Rempub non possunt Ledera inire , & non lieet illis arma gerere, neque militare,tolerandi ergo sunt in civitate, non ut eives. sed ut leprosi.
145쪽
338 ID EA II. Sequuntur Peregrini extra regnum, cum quibus princeps tractatus & foedera pangere solet. I 2. In quibus omnibus princeps hunc debet habere scopum, ut pacem obtineat, beneque illi cum vicinis principibus conveniat; Et gentis suae honorem apud exteros diligenter
rue Id vero vel per litteras eiu ciet, vel per ministros delegatos. Quod autem per epistolas commodὲ, tuto , & honorifice fieri potest, ad eam rem delegati non adhibendi videntur.
14. Cui rei habeat Princeps certas literarum formulas, & unicuique principi debitos titulos: fideles actuarios, & tabellarios. Utatur etiam Occultis epistolarum notis.11. M inistri delegati, vel sunt agentes vel legati: iique vel perpetui, Vel
Thes is Legatus est publica persona , negotio eonficiendo ad exteros missa ab eo qui potestatem
146쪽
vel temporarii. Inter agentes & legatos nihil aliud interest , quam quod hi solenniores sint. I S. Agentes alii manifesti sunt,
tem legandi habet, alio nomine voeantur oratΟωres. Suntque vel Feciales , qui Belli vel duelli indieendi ergo mittuntur a summo Μagistratu, ει Germanico nomine vocantur Heraldi . . Thest i s. Ad verba vel agentes vel legati. Discrimen inter agentes ae legatos exprimitur
του is Utrique vel perpetui qui voeantur resi dentes, Et ordinarii vel temporarii qui voeantur extraordinarii. Thes. lε. ordinarii legati, Residentes, atque Agentes parum differunt ab exploratoribus. Ius legatorum maxime est iuris gentium, de in eo sonsistit, quod legati sunt inviolabiles , adeoqui tutam veniendi,manendi, ει recedendi potestatem habeant. Unde qui legatum prineipis violat, erimen laesae Μajestatis committit.
Quaestio. An legatum adversu principem vel Remp. delinquentem, jure gentium ιiceat punire φExempli gratia, eum MendoEa legatus Hispanus conspirasset eontra vitam Reginae EliZabethae, quaesitum fuit quid eum eo agendum
Rel'. De jure naturae potest ac debet puniri. De jure gentium posset quidem , quia nimirum violavit jus gentium, sed plerumqueis, praxi praevalet jus legationis. Ita Hendoeta dc Lesati Tarquinii Regis Ro
147쪽
alii occulti. Atque his in eum finem
utitur, ut, quae in aliis regnis gerantur, cognoscere possit.
17. In legatis mittendis, ineundus est accuratissimus delectus: eligantur
manorum , eum juventutem Romanam ad prodendum urbem induxissent, fuerunt dimissi. Ita inquit Livius: Quanquam deliquisse viderentur, ne poenas darent, tamen ius gentium pra valuit. Alii dicunt tum conIulendum prius esse principem illius legati, in tanto faeinore deprehensi. Seeuritas veniendi includit in legato etiam securitatem reeedendL Hine malὸ Leo X. Bajo-nium legatum salvo eonductu libere ae eedendi ad se pellectum re eedendi libertatem negans, delusit, datam inquiens aeeedendi non reeedendi potestatem. Thes. I . Ηine Persis tanta eura fuit legatorum , ut teneris diligentissime eos insormarent omnibus praeceptis aulicis & Politi eis. Thes. I 7. Ad verba, honori.
Debent si sieri potest eligi viri Nobiles , honesi, docti, prudentes, artium sordidarum eYpertes. Ηine non iniuria irrisus fuit Ludovicus XI. Rex Galliae , qui olivarium tonsorem splendidissimae Legationi ad Carolum Burgundiae Ducem praefecit. Nam indignitas legati, non solum mittentis personae dehonestamento est, verum etiam ei, ad quem mittitur. Hi ne frequenter legimus legatos indignos sne audientia fuisse remi sios , &parum abfuit quin Gandavenses olivarium ton-sbrem in canalem praecipitassent.
148쪽
tales, qui Reipub. emolumento , &honori esse possint. Ad quam rem requiritur Prudentia,eloquentia, a tia, linguarum peritia, &c. I 8. Legatus sit instructus literis
Thes I 8. Quaestior. An Ileeat legato sines sui mandati excedere, sive an legatus possit extra praescriptum agere 'Rely. Negatur, nisi implicitam a principe suo acceperit libertatem. Hinc illa vox legat rum , se de hac vel illa re non habere instructi nem. Unde Morvillerius legatus Ludovici XI. ad Philippum Burgundiae Ducem, cum extra praescriptum suum locutus fuisset, calamitosissimo Bello occasionem dedit, de quo vide
tur Cominaeus lib. I. comment. . ' Quaestio 2. An legatis liceat accipere mu
Rup. Distinguendum inter munera publica dc privata, inter ordinaria dc Extraordi
De prioribus datur, de posterioribus negatur. Unde hoe factum Reip. Venetae improbatur qui Hermolaum Barbarum . quod munera hospitalia aecepi sset a Pontifiee Romano, exilio mulctarunt. Foemina non potest mitti in legatione, quod argumento est , neque Remp. ab illis legitime Ae Leundum naturam administrari posse vel debere.
149쪽
fidei. Habeat etiam certum agendi modum sibi praescriptum. Neque ei liceat mandati fines transilire, nili in summa & celerrima necessitate Inter caetera habeat hoc in mandatis, ne dona accipiat ab illo principe viquem mittendus est, nisi manifesta, atque adeo talia, quae honoris causa
dantur publice. I9. Non solum mittendi sunt legati, sed etiam admittendi, si qui ab aliis principibus mittuntur.' χo. Legatorum litteras fidei princeps statim sibi tradi postulet: Quibus lectis honorem ei convenientem habeat. Eius personam sanctam atque inviolabilem esse velit. Si quid
tamen contra Rempub. machinatus fuerit, coercendus est.
2I. Legatos princeps ipse audiat, idque vel per se, vel per fideles interis
2 2. Tractatus sive foedera cum vicinis
150쪽
cinis ineunda, alia aliis arctiora sunt: quaedam enim vicinitatem tantum spe
gatio, seu pactum solenne, de quapiam re mutuo
Estque aliud vel Aliud. AEquum, quod nihil praerogativae huievel illi affert ,& in quo jura Μajestatis utrimque salva siunt. Non requum, quod pensionibus, vel tributis, vel obsidibus, vel Majestatis observantia, vel specie elientelae , vel legati honoris vel ossieti ergo perpetui praesentia, aliisque oneribus aliam partem gravat. Neutrum, quod ab illis initur, qui inter medios positi hostes seeuritatem utrimque paciscuntur. offensiva, quae ad ostendendum alios,
inter partes eontrahunrux. Defensiva, quae pro Irutua defensione. Dantur etiam foedera commerciorum, qualia sunt inter Turcas, & Batavos,& Sinenses. Foedera vero comis meretorum & defensionis sunt inter urbes Hanseaticas. Perpetua. quae nulla certo tempore d finiuntur, sed extincta alterutraMep. eollabum ur. Temporaria , in quibus eertum tem-Finta I pus , durare debeant, denora alia 1 .minatur, & elapso tempore ditabsunt i uuntur: utraque autem & perpetua &temporaria perfidia & aliis modis il- legitimis violari possunt.