장음표시 사용
151쪽
Et tunc valet illud: Frangenti fidem, fides frangatur eidem. Quod si vel una conditio foederis violetur , tunc altera pars iurisiurandi religione soluta est, ac nullo foederis
eapite tenetur. Fraterna & Haereditaria, quae non tans tum arctissimam amicitiam , verum etiam in spem eertat sueeessionis haereditariae suseepta sunt, de quibus di-
Omnium foederum fundamentum , anima aevita est fides, quam nulla vel publieae , vel privatae utilitatis ratio in foederibus violare debet, quae etiam hostibus infidelibus Haereti eis tervanda est. Hine a foederibus exulare debet omnis verbo-llum obseuritas, vel etiam ambiguitas , nihil in Iitteris, syllabis, verbis, sensu dubium aut subdolum: male igitur Carol. V. cavillatus fuit vocabulum einige ig. Quod eum Mauritius Elector Saxoniae, & Philippus Landgravius Hassae legissent, ae intellexissent einig, & sensus esset, Philippum non debere conjici in ullum earcerem, Carolus v. legit eum non debere eonjiei in aeternum -eareerem in eWige gelangnus Unde Hauritius ei mastulὶ respondit, at ego putabam mihi rem esse eum Caesare,& non eum Sophim. Pessime quoque Pericles Dux Atheniensium, qui hostibus vitae ineolumitatem promisit, si ferrum abjecissent.
Sed apud quos vel fibula serrea in vestIbus reperta, eos internet iussit.
152쪽
23. Quo autem gens Vicina potentior est, eo princeps debet esse ci cum spectior. Et, si aequis condicio
nibus possit obinere pacem, illud tutissimum est: si non possit, limites be
24. Termini Iurisdictionis fixi sint, & certi: si tamen de iis oriatur
controversia, maturὶ sopiatur.
21. In arctioribus foederibus princeps debet eta circumspectissimus. Ea enim res periculi plenissima est, in utramque partem, si ve foedera ineantur, sive non ineantur.
26. Imprimis sunt periculosa sce
deras Thes 26. Quaestio. Anchristianis Ileeat trirefoedus cum Persis, Ti reis Moscovitis'
Affirmatur. I. Dummodo ea non Ineantur offensionis, sed defensionis ergo,.& religio excipiatur. . '. si ea ineantur eontra Barbaros, sie Veneti iniverunt foedus eum Rege Persarum contra Tur
Quaestio. Si ex tribκs sociis inter se foed
ratis unus alterius opem imploret, contra vim
153쪽
a 6 IDEAdera, quae imbecilliores ineunt cum potentioribus. 27. Minus periculosa sunt foedera, quae tantum commerciorum cauasi ineuntur: periculosiora, quae ineuntur causa defensionis: periculosissima, quae ineuntur causa offensio
LI si autem pax longe maxime sit
optanda prae bello: incidunt ta
men Res . Si amicitia tantum contracta est, auxilia non debentur ; si1 autem ex foedere auxilium debetur, antiquiori socio succurrendum est. Si iisdem temporibus contracta societas,e1 auxilium ferendum, qui arctissimo foedere conj unctus erit. Si uterque par est, neutri debentur auxilia, sed inter se conciliandi sunt, acres ad arbitros deferenda. Qui vero vel arbitros defugerit , vel judieatis acquiescere notu rit, ei bellum denuntiandum. Usus hujus Quς- stionis esse potest hodie inter Gallos, Belgas de Suecos. Item inter Gallos, Belgas Zc Lusitanos.
Bellum est publica contrariorum exercituum pacis
154쪽
men tempora & causae, quae essiciunt
ut bellum necessarium sit, & justum.
patis retinendae se consequendae ergo, a Magistratu indicta contentio.
Differunt igitur Bellum, Duellum, Rebellio. Bellum requirit, I. Ut a legitimis personis justam ob eausam suscipiatur, quae non possunt esse aliae, quam supremus Μagistratus. 2. Ut legitimis mediis geratur: exeludit ergo perfidiam, fraudes illi eitas, veneficia, incendia rios, es an destinos sicarios. 3. Ut legitim E terminetur. Duellum est pugna duarum partium eitra Belli sermam dimicantium. Duellum non requirit praecise duas tantum personas, sed admittit etiam plu- es. Nam dictum est non a duabus personis, selλ duabus partibus. Si duo tantum pugnent, voca-tdr Monomisma. Duellum in eo differt a Bello. Rod hoe publiea & legitima aut horitate: Illud ptivato & temerario ausu suseipiatur. Quod hoeipectet publicum bonum. Alterum privatum Ze maginatium. Rebellio est subditorum in Magistra-tdm seditiosa & armata commotio. Ad Rebellionem requiritur,t. Contemptus legitimi Μagistratus. 2. Eiusdem armata oppugnatio. 3. privatio publicae, ae summae alicuius Authoritatis, '. Quod si tum mus Μagistratus sit Tyrannus , vel 'tinio, vel exercitio, vel utroque inodo . si flecti pyeeibus ae admonitione non possit, si nullum λliud Reip. praesidium sit, si consensus ordinum totius corporis Reip. adsit, tum est jussa , lemma, ae naturalis defensio, non vero rebellio.
155쪽
Quare de Bello est etiam Politicis praecipiendum. 2. Et quanquam bella vel offendendi vel defendendi causa juste possint in serrit Tamen cum jure natu rati magis convenit defensio , quam offensio. Et offensio nunquam potest esse justa, nisi quoties damnum aut injuria Reipub. illata, propulsanda est. 3. Haec ergo duo iustam causam
suppeditant suscipiend, belli; Rem p. defendere, & damnum si ve injuriam
Th. a. Divisio Belli in offensivum &defensivum, prout vulgo accipitur, non est legitima. Nam nullum est justum Bellum . ni fi quod defendendi eausa suscipitur, defendendo autem nos contra aliorum injurias. proprie loquendo ipsos non offendimus, quia offensio praesupponit voluntatem aliquam sine iusta eausa laedendi; si causa iusta est non dicitur offensio. sed vel defensio vel poena. Igitur omne Bellum offensivum propriesie dictuin est illegitimum, qualia suerunt omnia Bella , quae Graeci. Romani & alii contra gentes longissime dissitas , a quibus nunquam laesi fue-1unt, gesserunt, propagandi tantum Imperii
Thes. 3. Sunt enim & Belli sicut paeis iura, iuste
156쪽
propulsare: sive, sua retinere, & amista recuperare. Quae si princeps alia ratione non potest obtinere, bello experiundum est, & armis suscipienda Rei p. defensior imo etiam offensio, si vires suppetant: si non suppetant, praestat injuriam illatam dissi mulare, quam vindicando periculum sibi creare damni majoris. . Ut autem in hac materia progrediamur ordine i sex potissimum capita sunt, de quibus aliquid dicendum : I. De iis, quae bellum antecedunt. a. De adminiculis, per quae bellum geritur. De ipsa belligera tione. q. De adjunctis belli. s. De effectis & consequentibus. 6. Deni. que de speciebus. s. Quod ad primum caput atti-
ustinue ea non minus quam sortiter gerenda, Liv. lib. s. Et in omni Rep. maxime sunt conis servanda iura Belli. Cie. I. ossi c. Thes. s. Ad verba, multo tutius est subditis, qu3m peregrino milite uti. i. Quia externi saepe sunt infidi, secundumLiris G 3 canum.
157쪽
net, Princeps curet subditos suos tempore pacis in armis exerceri, & ad bellum praeparari. Nam multo tu.
tius est subditis, quam peregrino milite uti.
6. Si tamen subditi seditiosi sint,
non debet iis princeps armQIum u- . sum
e anum venalesque manus, ibi fas ubi maxima
' a. Faei Ie tumultuantur . praeeipue in ipso praelii diserimine. Quod praeipue Germanis militibus solenne est. Quemadmodum enim Hispanimi lites post pugnam, ita ipsi ante eam tν multuantur, & stipendia sua poscunt. Sed Domesticus miles magis eongruit eum natura ineolarum, magis fidus est. Distinguendum est. Corpus exercitus si fieri potest, debet esse ex Don .esti eo milite , ae subditis; copia: auxiliares assiimi possunt ex variis gentibus. Carolus v. caput exercitus volebat esse Italum, brachia ex Hispania, pectus ex Germania , & reliqua membra ex aliis nationibus Quod si aliquanto major suit potentia militis externi, quam Domestici, tum id plerumque inreliciter eessit. Ita Anglo- Saxones potiti sunt Britannia; Μa malu ki Syria, Cireassi AEgypto, Tureae Asia, Gothi Thracia. Thes. 6. In Helvetia omnes & eives & rustiei armati incedunt. neque licet cuique absque gladio in publico conspici. Αe in Ti. rcia soli Jani Rari sive milites praetoriani sunt armati, reliquis
158쪽
sum permittere: multo minus, ut eos curet in armis eXerceri.
7. Neque vero solum armis tractandis assuefaciendi sunt subditi, sed etiam ad labores, incommoda.& opera militaria, si necesse sit, cum aliis molienda : & ut verbo dicam, ad Omnia boni militis ossicia. 8. A ntequam princeps bellum deceInat, invocato nomine divino, de omnibus rebus. recte deliberet, vires suas simul & hostis expendat & conserat, in omnem casum consilia dirigat , ut , nihil inexspectatum evenire possit. '9. Si hisce omnibus rite expensis, princeps decernat gerendum esse bellum , id de nunci et aut per fecialem vulgo een herauit aut per litteras Non enim satis honestum est, princi-
arinorum usu plane interdicto. Thes. 9 Inter alia iura Belli etiam hoc est. quod bellum publice sit denuneiandum. Antiqui Germani etiam diem ad praelium constituebant. sussieit indictio ab una parte. ιG 4 Th. II.
159쪽
ID ΕΑ pem nihil tale cogitantem, bello adoriri. In bello defensivo denunciatio non requiritur. Io. Sequuntur adminicula per quae bellum geritur. Atque haec sunt quatuor, Personae, Res, Con
silia, & Disciplina militaris. II. Persona prςcipua sit ipse prin
ceps. Nam cum necessario debeat unum esse in bello caput, qui potestatem habeat absolutam , non satis tutum est hanc potestatem cuiquam tribuere.
Ir. Si tamen princeps non possit interesse bello, legatum sibi constituat, ae ducem belli, indigenam , fi-- de-Τhes ii . Quaestio. Mu princeps ipse debeat interesse Besio fRe p. I. Non temere, sed summa tantum postulante necessitate. . 2. Non debent confundi munia Ducis ac militis. 3. Maximi tamen principes AleXander M. . Iulius Caesar, Carolus V. M alii semper praesentes interfuere.
160쪽
delem, sortem & circumspectum, &autoritate praeditum & gratia. I3. Caeterae personae bellicae, quae principi inserviunt, milites dicuntur. Milites duplici modo conscribi sh-
. lent: Prior modus est, cum tuba aut . tympano convocatur populus, ut, si qui milites esse volunt, nomina sua, accepta tesseria, curent annotari: alter modus est, cum hoste subito ingruente, populus sonitu campanae aut alio signo convocatur ad defensionem.
Thes. 13. Pravus ille modus est eolligendi vel eonscribendi milites per tympanum. Cum pecu niola proponitur, tympanum strepit, & inter se coeunt ignoti ignorantesque, purgamenta urbium tuarum , quibus ob egestatem & flagitia max ape e candi necessitudo est, Bellorum omnium rudes ac insolentes. Prisci Romani legebant militem, & is mos h dieque obtinet in Anglia , ubi quilibet ab anno aetatis decimo sexto ad quinquagesimum militare tenetur, cujus facultates non pertingunt ad certam aliquam senamam. At in sudito periculo tum omnes viritam comparere in armis debent,& tunc convocantur vel sono Campanarum vel ignibus Et propterea Tureae nullas in toto Imperio suo tolerant Campanas, existimantes illas