장음표시 사용
81쪽
1 v. KgLLERus sUeber Liti Contest. p. 435) ignorare se fatetur, qualis fuerit tributoriae actionis formula. Nobis hujusmodi fuisse videtur: n Maevius judex esto.
Quod sciente Gaio patre sdominoὶ Seius filiussam. servus in peculiari merce negotiatus est, quidquid ob eam rem Solum si liber esset) Τitio dare facere oportet oporteret), id judex Gaium patrem dominum) ut pro rata portione tribuat condemnato. Neque adversatur fr. 11. 3 7. de instit. act.
In sis. 13 3 3. de act. emt. pro intereot legendum non intereat. Idque etiam DONELLus Comm. XIII. 3)existimasse videtur. VI.
Distinctioni in D. 8 S I l. ad Mi. Vellei. factae non est accedendum. Nulla est discriminis causa. Re ponsum tuentur Glossatores sat cf. D. 2 de duob. reis et S l. I. eod.) et DON Lus Nomm. XII. 3I). VII. Papinianus in D. 118 3 1. de V. O. subtiliter magis
Fr. 2 9 2. quib. mOd. usu D. amitt. Interpretes nondum intellexerunt. Cum - ut concurrant est primus casus, in quo recte decidit Ictus, legatarios impediri. Multum - alternis annia continet S cundum casum, quo ipse testator jussit ut concurrant. Iam in his duobus casibus nullum esse potest dubium, neque ulla voluntatis quaestis. Quapropter Diuiliam by Corale
82쪽
Ceusemus, verbis nam δέ - vacabit tertium contineri casum quo dubia est testatoris voluntas, ut de ea quaeri debeat, veluti si dixerit: Τitio et Maeviodo Iego usumfr. fundi alternis annis, neque addita
V . eimul nec voc. oingulis. Si igitur concursui obstat testantis voluntas, non utendo per modum et tempus imstedient se invicem; sin autem non refra- getur, tamen non continuis annis concurrent, verum alternis duntaxat. Nec cuiquam obloquemur, qui hunc casum a Papiniano expressum 4 usque verba ante nam si excidisse puteti Singulorum annorum seil.
alternorum; et ita jam Glossa. IX. Minus recte sΑVINIus System. III. 99-105, 115-119ὶ rationem juris, quod est de metu et dolo, non in coarctata sminime sublata j metuentis deceptive voluntate positam censet, verum unice in adversante
juri turpitudine minitantis decipientisve, ni edistichin die rechis idrige Unsit ilichheit des Drohenden unddos Betriuers.'' Idem hic valet quod contra sententiam de jure possessionis in laudatissimo libro expositam attulit GA MUS.
In D. ult. de condit. instit. Omnia sana sunt, dummodo cum AvERANIO sauctoritate verborum praecedentium dum moritur et moriente eo) rejiciamus verba quum filius moreretur. Nec opus erit, ut cum eo verba quemadmodum si explicemus de causa dissimiliquemadmodum OBNARET ei, quum ipsa verborum ratio potius accipere suadeat de causa simili quemad-Disii od by Cooste
83쪽
modum NON OBSTARET ai. Finge patrem ita scripsisse: B Nepotes mei heredes sunto. Filius meus, si ratio decem dederit, exheres esto. Conditio exheredationis deficit morte filii; filius igitur exheres non est; immo nec heres; etenim post mortem demum deficit conditio. Quum itaque filius testamento neque heres scriptus Sit neque exheres, testamentum destituitur et res redit ad causam intestati. Ah i testato itaque defertur nepotibus hereditas, neque iis obstat filius, cui numquam fuit delata. Cf. D. IS 8. de suis et legit. Casus certe ibi relatus, si cu- a cir mutationi accedamus, etiam hic reperitur; verum non dubito, quin violentiorem eam judicaverint
xI. Fr. 23. pr. de lib. et post. sic explicandum est: Agnatione postumi praeteriti rumpitur testamentum', non item instituti cf. D. 18. de injustri aut exii redati, dummodo licita sit exheredatio, quae si non
Valet, Postumus non est exheredatus sed praeteritus. Exheredatio autem non valet in extraneo, qui ideo agnatione rumpet testamentum. Quid autem si emancipatus sit exheredatus et postea arrogatus 7 Ruminpetne testamentum 7 Quaestio ex eo pendet, an teneat exheredatio. Si extraneus habendus sit, non valet; sin minus, valet. Valet autem exheredatio
mancipali jure Praetorio, quia jura naturalia in eo praevalent sis. 8 S s. de b. Ρ. c. tab.), quia, etiamsi non sit amplius in patria potestate, tamen Plane extraneus videri nequit, quo fit, ut si iterum arrogetur
84쪽
non translatus videatur tu patriam arrogatoris p testatem, sed redditus tantum. Extraneus autem non redderetur, sed transferretur, et primum induceretur. Quia itaque valet exheredatio, postumus non praeteritus est sed Exheredatus, ideoque non rumpit testamentum sed nocet ei exheredatio. Nec quidquam refert, utrum ea agnatio fiat ipsa statim arrogatione, an demum in sui locum successione, quod fit si in locum nepotis arrogatus sit. MΙ. Verbis quam ultro egioaet in D. 15. de Op. nov. nunt. non significatur actio negatoria, ut vult nu-noapprus sui lachr. f. gesch. Rechis . IX. 33ὶ, sed
eum debitum auum con3equatur non cum Verbo ae
quisivit, sed cum verbis praeferenda oit conjungi debent, ita ut significent i. q. quod ad reliquam debiti partem. Quapropter verba po/t priorem oblia sationem significant non indefinite, post illam obligationem, verum post illam usque ad secundam obligationem , qua fisco obstricta est. XV. Praescriptum Iustiniani de specificatione scui vocab. in Brachγlogo civitas data est) immerito vituperatur,
85쪽
ac si Iustinianus, quoniam melius nihil videret, mediam sententiam censuisset eligendam. xVI. In D. 215. de V. S. pro et si ligendum ai. Locus accipiendus est de vindicatione, quae manu fit, non
Omnes contractus, qui dicuntur innominati, bonae fidei sunt; et latet ratio, quare, quum Tit. 5. Lib. 19. Dig. generalis sit, praecedant duae species et specialiter exponantur.
tione, quacum fortasse jungendum esse D. 28. de injur. docet sMALLENBURGIUs , qui tamen necessitudinem non videtur perspexisse. Nihilominus revera cum ea cohaeret, ae qualis fuerit ratio sumendum est exfr. 8. Pr. de Procurat.
XIX. Immerito praeceptum, quod est in se. 3 S l. de Oll. et corp. reprehenditur a PucuTA Cura. II. 2703. . In a. 1 et 2 S l. legis nostrae cui nomen mi holid. Alg. Bep. linis essectus pendet a promulgatione; in a. 2 S 2. ab eo, an civibus innotuerit; quae sibi O, sunt. A. 2 S 1 ob a. I. partim abundat. Num leges Obotringunt antequam valeant sverbinden voorgu werhen)ῖ Leges non obstringunt gula, Sed a mul ae a rege promulgalae sint. Ratio, quare Ob-
86쪽
stringant, est quia ab ordinibus generalibus una cum rege latae et ab hoc Promulgatae sunt, aut, si primam rationem quaeras, quia populi voluntatem continent. I. A. 5. C. nostri de jure civ. ab omni parte indefinitus est. Spectatne tantum jus civile 7 Id suadet tum locus tum a. 1. At obstat a. 8, qui eo casu hujus a. Pars esse potuisset nec de aequiparando dicendum habuisset; nec minus a. f., quae enim ibi enumerantur non privata tantum, sed etiam publica jura perimere videntur. Siu autem quis eas ob cau
sas Censeat, a. 5. eam inse legem, quam THORRECTIUs
Aaut. I. 48 sqq. Proeue a. 8. OntWerp a. s.) desiderat, quemadmodum in Belgarum lege fundamentali diserte ad Cod. de jure Civ. remittitur, ei adversatur locus et a. 1.
natur post a. 118. et sic mutetur: Book de echtγ-noot, die etc. ' fAMENIO autem red. Overg. p. I 24 immerito abuudare videtur. Posset autem quis ita ratiocinari: na. 116-118. generaIes sunt; a. II 5. specialis est; species generi derogat; igitur etc., quod confirmatur a. 114. Ob utramque rationem a. vitiosus ecl.
xXIII. A. 622. eod. Tot terv να Nomen quod nondum in titulo de possessione usurpatum fuit, nec prodest perspicuitati; a. 619. agit de actione tot hem
87쪽
atelling, a. 618. de actione tot heraιelling En han hasing. Hoc igitur nomen technicum factum est rectene an perperam 7 nullus dubitabiq. At hanὐhanen os herstellen duas exprimit diversas notiones, et de actione tot han avins, quae uti, agitur de priore Possessore, qui Possessionem amisit, cogitari nequit, jam dictum est in a. 615 et 616. Ille autem a. 616. permirus est. Agit de actione tot hanὐhaving , itaque de eo qui possessionem non amisit, et tamen dicit possessionem haberi quasi numquam
amissam, quae vere non amissa est; item juo possidendi non amissum ait, quum nec ipsa corporalisposa aio amissa sit. Rejiciatur a. 616, et a. 622. sic mutetur: n Indien de ei sch der possessotro actien ordi tomeWeZen, Wordi de stoornis of ontgettingheschouUd ais ni et geschied.
xXIV. A. 845 S 2. eod. redditus est ex a. 612 S 2. C. N. , at oblitus est legislator regulam, quae principiis rejectis
nec consequentias retinere jubet. Iure Francico I sataires a ture universet ii quoque sunt, quibus testator omnia sua bona certi generis, veluti mobilia aut immobilia, eorumve certam partem legaverit. ni autem apud nos legatarii sunt titulo singulari). Iure Francico itaque is est uo ruitier a titre univerael, qui habet usumfructum dimidiae partis rerum mobilium, quo casu praeceptum a. 612 S 2. Omnino requiritur. Nostro autem jure usufructuarius titulo universali is tantum est, qui habet usumfructum certae Partis omnium bonorum, ita ut valde improbanda
88쪽
77 sit a. 845 S 2. Nulla requiritur taxatio, simplicissima divisio sussicit. xX v. Ex nostrae legis principiis, quae conditiones dividit in suspendentes et resolventes, a. 1290 sq. impro-handi sunt. Videntur enim de utraque conditione assere, quum vere non nisi de suspendente dicunt, quia in resolvente plane contrarium valet. Ipsa autem ea principia mittenda sunt. Omnes conditi Des suspendunt, sive contractum sive solutionem
Discrimen essentiale inter societatem et corpus morale hoe est: societas plures personas conjungit; corpus morale unam emcit personam funde rectius dicitur persona juridica). Ex quo sequuntur: 1'. S
cietas morte unius pluriumve sociorum solvitur, quoniam eoexistentia sublata est; non item corpus mOrale, quia unitaa durat in novem Personis aeque ac
in decem. 2'. Socii personaliter obligantur; non item qui corpore morali continentur, quia in eo nec
Personae cernuntur nec earum bona, verum unitas
tantum ejusque bona. 3'. Societas lucrum spectat, quod dividatur; non item corpus morale; quia inter unitatem dividi nequit. 4'. Bona societatis communia sunt; uon item bona corporis moralis; unitatis sunt, in qua nulla est communio. Ex quibus patet, ne anonynam quidem societatem, quae lucro studet, corporibus moralibus accenseri
89쪽
Iudices in sententiis suis muneris sui auctoritate ipsi provocare debent ad a. 2034. Cod. nostri de jure Civ. Nec enim de praescriptione agit. Rectius igitur
ex eo tit. abesset et sequeretur a. 629.
VIII. A. 119 S 2. C. n. praeceptum Probandum est.
Verba autem soli vore deare a ter gave rejiciantur. A eptatio non obstringit nisi propter conventionem, quae hac specie nondum exstat.
sel am letetten Tage eines Monata ausgestelli, und der Monat, vorin die Lahlung geschehen solle, hat niger Tage; so triti die Versallaeit am Iet2ten rigedes Labiungsmonata et n. XXX. A. 551. C. de meth. Proc. in caus. civ. conciliari nequit cum a. 1256. C. nostri de jure civ. Hic intra mensem, illic post mensem demum agendum est. XXXI. Leges de methodo procedendi in causis poenalibus. quae valent tempore rei judicandae, applicandas esse,
non vero eas, quae vigent tempore criminis perpetrati , defendendum contra CnAuv Π et FAusTIN sΤhe
rio du C. P. I. 15 sq. Ed. Brux. XXXII. Poenae propositum est injusti sublatio. Merito abnΕ ELio rho VIII. 140.ὶ negationis negatio dici-
90쪽
iur n die Verietzung und Negation der Vertetrung. 'Quum autem injusti negatio eo major esse debeat quo magis ipsum jus negaverit, nulla poena est nisi jure talionis, nec tamen, quod voluit KANTIus Werke α.181 sqq.), ut poena eadem sit ac maleficium, verum ut in poenis idem ordo observetur qui in maleficiis. XXXIII. Mortis poenam immerito alii rejiciendam censu runt ideo, quod nemo se hac poena assici voluerit; nec enim punitur maleficus quia puniri voluit sed quia maleficus est; alii set ita Mi Lusius Abrim des Syst. der Philos. des Rechtes p. 164) ideo, quod qualis sit ratio inter hane vitam eamque, quae Praecedit et sequitur, nos lateat. Unica juris ratio, propter quam rejici mereatur, haec est, quod non
Praescriptio et successio, tum testamentaria tum ab intestato, a jure naturali immerito exulant. XXXV. Ius naturale non per se subsistit, sed pendet a philosophia generali, ejusque Praecipua Parte, metaphysica. Quid sit jus repetendum est ex Dei notione. Iuris naturalis studio is tantum proficiet. qui universam philosophiam pertractaverit. Unde intelligitur, quantopere Icto opus sit studio metaphysicoe.
Non juris tantum, verum omnes disciplinae a Deo repetendae sunt. Earum cultores in dies magis per-