장음표시 사용
191쪽
Idem discrini en tantum quidem best, ut laudati auctoris perspicuitatem fugisset, ut ut eo ipso primum, quantum Scio, in disciplinam receptum sit. Nam alio loco ' eadem omnino, Iuu et nos, ratione duas praecipuas byto ge0graphiae partes discrevit, alteram
Goographiam botunicum, et u urgumentum esset terrae superficies, respectu ad planius habito; alteram Bolanicem geographicani Sive topologium plantarum cujus urgumentum S Sent plantae, respectu habito ad
loca, quae aenerent. Sed aberravit in eo, quod istationes et extensiones lianturum ad uopologiam suam coegit, quum tamen ud Suum Geographiam bo- tunicam eas pertineres in inprico sit; et quod non cuncta ad distributionem pertinenti es in Topologiam. ut debuisset, recepit, Sed pro parte in Geographia botanica tractavit. Quid in im est extensio plantae geographicu, ni Si reue, quum tenet, extensio quid statio, nisi natalis loci indoles ita ut stationis no ti qualitatem, extensionis quantitatem involvat, et utraque geographica potius quam utunica sit. Disa tributioni plantarum autem et qualitas et quantitas occultes inhaerent. Ad quam tradendam mousimpliciter tantum numerantur plantae, sed et species et genera edi ordine AEt classe rearum, quibus certae formarum arietates Xprimuntur; nec hae tantum, sed etiam aliae plantarum cohortes, eXempli
gratia arbores, frutices, herbae, vel plantae foliis tam
caducis quum sempervirentibus etc.. et ne numerantur quidem Semper, Sed comparantur etiaIn plantae, cer- m. c. pag. 4 qq.
192쪽
tam,quandan aream oecupante tum quoad formustum quoad vivas earum facultates. Quam et qualitatis et quantitatis modo mixtionem modo Separutionem haud levissimum partitionis jam refutatae vitium
In nostra partitione utrumque caput argumenti sui et qualitatem et quantitatem complectitur, unde,
si placet, facilis est subdivisio, in titulis capitum umeXpressa, quandoquidem alterum inscribitur de numero et arietate irenturum Sive omnium ubique obviam, sive alicujus ordinis Sive alicujus terrae), ulterum vero Sic de areis plantarum sive Omnium e. . . Ut Supra carumque indole Naturali. Utrum denique vel integrum regnum egetabile, vel certos quosdam plantarum ordines, Vel inte uin terrarum Orbem, vel certa quasdam regiones tractandas sibi proponere velit plantarum geographus, in urbitrio est, nec quid tuum mutui in disciplinae partibus constituendis. Postremo qui forte quaereret, cur non tertium
idque supremum disciplinae caput dedissem, in quo omnis materi tam botunica quam geographica tantuarie conjuncta et in unam reductu esset, ut inde vivida liqua et indiscreta naturae imago prodiret. Dabo hercle, simul itque liquis magni ingenii virojusmodi artificium exegerit. Sed quod ex inopinato poetis interdum perficere contingit inimica placare ei distracta recolligere, id docti viri, tum os scindero puruli, frustrii conari solent. Sed liue hactenus ad inusitatum nostram partitionem et X plicandam e com-
193쪽
171mondandam 'ectoribus hi Quis valeat inini, inliorum est judicium.
Quae nota essent plantarum Labradoricarum et species et genera, et ordines et classes naturales, primo libro enumeravimus hujus loci est summatim ea repetere. Sunt autem:
L. Aco ledonum. O . Lichenum 1 2. epaticarum 23 Muscorum 11 LI. Monoco ledonum 354. Graminum 165 Cyperacearum τ6. Iuncearum T. Colchicacearum 18 Smilacearum 29. Iridearum 110. orchidearum 111. Alismacearum
12. Coniserarum 13. Amentacearum 14. olygonearum 15. lumbaginearum 16. Primulacearum 1 . Utricularinearum 18. Boraginearum Sequentes florulae nostrae Species hucusque noualibi, quantum novimus, repertae Sunt: Nr. 33. Agrostis trichantha Sc IRA K.
19. Scrophularinearum m2O Gentianearum 221. ricinearum 19 22. Campanulacearum
23. Compositarum 1524. Caprifoliacearum 25 Umbelliferarum 26. Saxifragearum
27. Crassulacearum 128. na earum 29. Halorrhagearum 13O Lythrariarum 31. Rosacearum 1432. Leguminosarum 233. apaveraeearum 34. Cruciferarum 35. Droferacearum 136. Violacearum 437. Caryophyllearum 1138. Ranunculacearum
194쪽
Νr. I9. vena quarrosa S CURANK. 64. Orchis dilatata LRSII. T. Salix va ursi ERSII. 78. Salix cordi liu LRΝΗ. 80. Suli planifolia LRK v. 116. Vaccinium sissum SCHRANK. 132. Solidago thyrsoide mihi. 133. Solida go multiradiata AIT.154. Potentilla marginatu LRSΗ. 185. Arenaria thymifolia LRΝΗ. 189. Stellaria labradorica ricvit ΛΝΚ. Sunt igitur 12 inter 199 1 16, 6, vel acoly-ledonibus exclusis 1 inter 169 - D: 14, 1. Unde sequitur, aut terram Lubrudor ora gaudere valde
insigni, ut numerum SpecieruP, quas huic terrae peculiares esse Venditurunt, diminuendum esse. Nam in hui ΕΝBERGII ora apponica, ut hoc exemplo utamur, inter lunturum hunerogum arum species 496 nonnisi 2 occurrunt, quas apponiae quo dummodo proprias diceres, licet eurum nonnullae usque in provincius Sueciae medius excurrant ita ut proportio specierum opponiae peculiurium ad eas cum aliis terris communes Sit D: 18, 4. Atqui ora au-LΕΝnERGII apponie ureum comprehendit multo maiorem, quam florula no Stru Lubradorica in ejusdori auctoris ora psallens aliisque plurimis singularum
civitatum storis non nimis Xtensis, quibuscum nostram haud inepte compares, Vix unum ulterumve speciem alibi non amplius occurrentem offendes. Est enim in aprico, omnem terrum Sitntu Stirpium extensionis urea minorem, caeteris paribus, e pauciores offerre
195쪽
posse Species peculiares, quo angustioribus sinibus circumscripta sit. Quaenam Sit usitata stirpium extensionis area, adhuc quidem desinite dici nequit sodrius diametrum totam florulae nostrae abradoricae aream multoties excedere, quisque harum rerum non imperitus facile probabit unum autem longe plurimae earum stirpium, quae terrae Lubrador peculiares esse venditantur, minus cognitae, nec nisi semel observatae Sint, qui non mallet credere, auctores in plurimis rerum constituendi peccaSSe, quum angulum illum vegetabilibus minime propitium nihilominus formarum vegetabilium varietate excellere uuam ob rem haec non diutius persequuntur. Genera Specierum Labradoricarum
Phanerogamarum genera sunt 88 Species continent 169Ituque genera phanerogamarum ad earum Species se habent o 1,9In ΑΗLEXBERGII ora Suecica eadem se
Sed et hae rationes ad monstrandam orarum varietatem parum valent, donec de constituendorum generum legibus conventum erit inter botanicos, quod ViX unquam futurum esse vereor. Et ne tum quidem
196쪽
nisi summa cautione adhibita, ut orae, quas comparare velis, aequalem fere ambitum praebeant, et aeque bene investigatae sint, ad certum sinem perducere poSSunt. In ordines naturales pro parte eadem cadunt, hoc tamen discrimine, quod vitia notata eo minora seri necesse sit, quo ultius a Singulis speciebus versus totas classes ascenderis. on inutile igitur fore duxi, sequente tabula proportione referre, quibus pecies cujusvis hunerogamarum Labradoricarum ordinis ad omnium ejusdem terrae phanerogamurum numerum sese habeant. Altera columna easdem pro
197쪽
198쪽
Plura memoratu digna sunt, quae ex hac tabula colligi possunt; primum, non eosdem ubique in terris A arcticis ordines iumero Specierum excellere,
199쪽
sod diversos diversis oris quasi characterem impingere. Nam Si ita ponuntur, ut quisque reliquos
numero Specierum Superat, Sequente Oriuntur series: excellunt Specierum numero
200쪽
In ora Labradorica Ericin eao, Gramineae utque Compositae ultra quartum omnium Specierum urteiuoniciunt in stor insulae 1elvillianae solue rumineae jam fere quartum, additis Saxifrage iscium fere tertium partem constituunt in ora Americae mediae arcticae tribus Compositarum Cyperacearum et Rosu-ceurum ordinibus quarta specierum pars et nullo ultra comprehenditur; in ora apponica denique eandem partein Cyperaceae, Gruminea et Compositae superunt, priores bini ordines nondum attingunt. Ex quibus praecipuae orarum illarum sibi haud dissimilium disserentiae et proprietates facile cognoscuntur.
Nihilominus iidem sero brdines in unaquaque
florarum indicatarum inter divitiores recurrunt, tu ut quasi facies aliqua florue arcticae integrue communis inde appareat. Si vero uueri , qua ratione eorundem ordinum species in ullis terris magis meridionalibus aut diminuantur, aut uirgeuntur: vix ullum non auctam reperies. eque absolutus tantum specierum numerus versus meridiem increscere solet, Sed in plurimis ordinibus etiam proportionalis. Rectius igitur ora arctica definiretur, non, ut solet, ordinum quorundam, quo complecteretur, abundantia, Sed eorum, quibus reliquae terrae luxuriant paupertate sive defectu quidquid enim vituperent ejusmodi definitiones egutivus, rebus naturulibus arctiores sine saepe repudiantibus optime haud