De plantis Labradoricis. Libri tres

211쪽

rum vel Leguntinosarum at quae i insula Cuba occurrunt hujus notae Species Septendecim, eae octo ordinibus iisque dissimillimis adscriptae sunt, igno-niaceis, Sapindaceis, Meliaceis, Diosmeis, Simarub eis, Leguminosis, Terebinthaceis atque Spondiaceis; nec scio, an ullus plantarum ordo, quo folia composita non Ompino aliena Sint, Speciebus oppositifoliis intra tropicos habitantibus careat. De persectiorum foliorum generibus diximus, nunc

paucis de imperfectiorum. Quorum, ut reliqua taceam. et coria ceu sunt, et carnosa, habitu dissimillima, segniore vitae tenore congruentia Coriace soli eo inferior censenda Sunt, quo angustiora, rigidiora magisque resinos Sunt et pariter earnosa, quo magis difformia sunt, id est quo magis crassiti a solita forma sol iacea recedunt, et quo crebriore succo aquosos catent. In quibus mirum St, quod haec, Succulenta,

locis aridis atque calidis, illa, arida et resinosa, locis humidis atque frigidis inprimis quasi delectantur, id quod Ficoidearum, opulearum, Coniserarum, ni in rumisque ordinum et distributione et extensione geographica probatur. eque in oram Labradoricam haec non incidunt, quippe quae inter hanerogamus 169alit stirpes

1 foliis moriaceis aesinosis instruetuS, eusque ex ordinibus a Coniserarum 2 b. I ricinearum 18

212쪽

2. sullis carnosis instructus, easque ex ordinibus

a. tarie litur in eurum 4. . . . rab ira SSuluesturum . . . . . . 1

c. CurYophylleurum l - 1:42 25 Vorum tamen duplex duplicis legis exceptio stu- tuendu est ultera, quum nemo PScit, quod numerus plantarum foliis reSini Si curiue ei pruediturum, quem locis humidis frigidioribus copio Sis Simum SAB enm- perimus, denuo ucerescit loci ct contrario maxime uri dis calidisque, ut in Scopulis terrarum mediterranearum cuicureis, qui Phillyrueis 3Iyrto, in Teneris- suo has ulte, qui Lauris, in Africae australis arena lutosa, quae Eri eis Diu Sinis similibusque redundant: ulterii, quum minus attendiSSe videntur plerique, quod piuntne Susculentae non solum in calidioribus, sed tu frigidioribus etiam, ubi rariores sunt, primae utaque praecipuue locorum quorundam Sterilium colo-

nue Sunt.

Cl. LMBOLD in secundo Itineris ' , ut, de Tenerissae vegetatione agit , , Septentrionuli, inquit,

Eonae temperatne parte plantae crypto gumue primae sunt, quae lapideum terrae corticem contegunt. Lichenes Muscosque, Sub nive frondescentes, Sequuntur Grumina ullaeque luntae Phane rogamue Aliter resso habet in onae torridae liminibus terrisque haec intra sitis. Reperiuntur quidem, quidquid nonnulli peregrinutorum contendant, mom solum in montibus,

213쪽

ωsρ etiani locis uni illis utque umbrosis iuris supersici vix altioribus, et Funaria et Dieranum et Bryum;

quorum generum numerosas inter species sunt plures Lupponiae, summo Teneritae monti, nec non Caeruleis amaicae montibus communeS: generatim autem

Lichenes Mus eique non ii sunt, quibuscum incipiat

vegetati terrarum tropicurum Sive vicinarunt. Tam in insulis Canariensibus, quam in uinea et saxosis Peruviae littoribus, plantae Succulentae Sunt eae, quae Subsecuturi Solum rue parant, Stomatibus usisque cutaneis copiosis instruetue, quibu aqueos Vapores e uere linuriunt. Vulcani arum SuXorum rimis infixae, primum unquam Stratum vegetabile essor

munt, quo lapidea montium ignivomorum effluvia

Obducant. Qui locus in mentem Venit, quum primum renos Borussiae littora tetigi, quae nullibi moestiorem aspectum osserunt, quum in peninsulis et Curo nensi et Venedicu Collem collis Xcipit, arena mobili constati, et e longinquo nudi visi quum autem propius uecederis, Arenuriam peploidem, CaLilen, Salsolam, Corisperinum Stendunt puSSim, quue,

aliorum vegetabilium carnosorum more, non Solo, sed maris exhalationibus nutrita, novercalem renam suo succo humectunt. Semper enim ire eorum rudices humor aliquis mucosus invenitur, cujus ope arena adicibus tenaciter adhaerere solet. Ubi tranquillitus procellis undisve non disturbatur, ibi Carex arenaria, uncus alticus, Festuc rubra spiculis vil-Iosis aliaque serius ocius Succedunt crypto gumus plantas haud ullus usquum antecedere vidi.

214쪽

dum Vero, quum et terrae reticu Arenarii peploide similibusque non careant, putere mihi visus sum , nuturum, ubicunque terrurum Sit, erupti gumis in umbris, Auceu lentis plantis in pricis uti ad cujus vis E anu loca sterili ora tun quum elaboranda persectioribusque stirpibus, vindicanda. Νon vero Omnes plantas urnosus eadem conditione teneri, Pinguiculus exempli gruti non nisi in uliginosis laete crescere, ViX OPUS PSt, Ut moneum.

Transeo florum fructuum aliarum partium pro vitria putri Vurietates, et postremo loco unius ejus denique stirpis vim medicum ullum libi commemori . Lodum palustre, ut Stris regionibus, ut constat, hominibus perniciosum et tam vehemens, quin ejus densius stipati odorem in sylvis sustineas incolumis, idem in terris arcticis Americanis immo salutare Theaeque instar est omnibus, cum incolis tum peregrinis, tali potu minime assuetis. Compertum enim habeo

ex HEREBEnsu litteris, id quod dicant Theam Labra doricam non solum edi latisolii, sed etiam palustris soli esse uuaereres tuque, quid Arnica

montana, quid Millefolium, quid Archangelica, quid

aliae stirpes, alibi efficaciores, in terris arcticis natae valeant Plurium quidem plantarum virtutes medicas mutatis locis mutari experti sumus, et qua EX Variis torris remotioribus eadem medicamina asserri solent, non ejusdem pretii sunt apud medicos sed ubinam quueque lunt Officinalis nascatur Optimii, ubinam deterior vel iuers sit, vel etiam mutatas qualitates praebeat, paene intactum geographiae planturum caput est. 40 tunicis modicis magnopere com-

215쪽

mendandum, nec mercatoribus relinquendum. iiscet enim CELAc non immerito aevi sui medicos vituperaverit, quod omnem materiam ex Creta non prosectum sprevissent, OStris tamen temporibus ne superstitios quidem abjicere ante judicium convenit.

216쪽

Dissicilior est accurata novem harum partium definitio, aequis graduum geographicorum numeris minime perficienda, sed ad peculiarem errarum in

Flora ruentandica Labradoricae adeo similis est, ut Groeniundia jam huc de causa ab Americu orientali sejungi nequeat. Ipsumque SpitZbergam, eadem

ratione ductus, Groeniundiae mallem quam candinaviae adscribere. Si undia contra, etsi non nisi soram Spectes , certo certius ud Europam occidentalem pertinet, una cum insulis uero ensibus et an Mityen. Totam candi naviam cum inniandia usque ad mare album lacusque et negum et Ladogum Europae mediae tribuerem reliquam ossium orientali. Si-biriae regiones tam obienses quam eniseenses pro occidentali terrae parte uberem Lenenses nec non Κolynienses pro media, ita ut uintschath cum T schuktschorum terra Sibirium Orientalem constitueret. Insulae Aleutorum C ΗΛ ΜΙΝ ΝοMo auctore ad Americum occidentalem spectunt quum continuerem usque ad regiones fluvii Mucken Ziani. Regiones hunc inter et sinum Hudsonis, cujus oriatum Icv1RDΝοModebemus, nec non ab ulter parte Canadam, ab ultera Molvillii insulam, Americum medium dico; unde ad orientalem, e qua egreSSi Sumus , regredimur. In posterum ver brevitutis enus has novem terrarum arcticarum puries numeri. indicabo sequentibus: Europam Occidentalem I, 1. mediam 2. orientalem 3.

217쪽

Asiam occidentalem II., iri. mediam 2. Orientalem 3. Americam occidentalem III. . I. mediam 2. orientalem 3. Postremo scientiae nostrae tenuitate lateri cogimur, si quando in una ulteraVe novem harum partium stirps aliqua nondum reperta sit, minime aut inde sequi, eum hic non crescere. Si autem per duas tresve partes contiguas desideratur, extensionem ejus geographicum revera ibi interruptam esse conjicio.

q. a.

Plantae labradoricam polum integrum

- 5T. LuZula campestris.

59 spicata excepi. II, 1, 3, et III, 2.)- 60. Toscidia borealis excepi. II, 3.)- 61. M anthemum bifolium 65. Triglochi palustre excepi. II, 3, et III, 2.)- 68. Betula nana excepi. III, 2.)- 1. Polygonum Viviparum. 82. Oxyria reniformis excepi. III, 1.)- 85. Primula sarinosa excepi. III. 1.)- 86. Trientalis europaea excepi. I, 1. - O. Veronica alpina excepi. II, 3.3 91. uphrasi officinalis excepi. II, 3.,

99. Menyanthis trifoliata excepi. II, 3.

218쪽

D. Hia su medio inter Asiam et Americam. Adnotatio. Hujus sectionis species plures in posterum haud dubie ad s. 1. transibunt, quando Asia orientalis et America occili, in dentuli mugi perScrutatae erunt. Νο. . 47. riophorum caespitosum prov. III, a ad II, 2. 49. Eriophorum angusti solium, prov. a III, 2 ad II, 2.

71 muli glauca, prov. III, 2 ad ΙΙ, 2. 78. Pinguicula vulguris, pro v. III, 2 ad II, 2.9 2. Barisia alpinu, prov. a III, 3 ad II, 1. 101. Rhododendrum apponicum, prov. III, 2

112. Chimophila umbellata, prov. III, 1 ad II, 1. 119. Campanula rotundisi lia, prov. a III, 2 ad II, 2. E. IIiatu medio in America Silo. Νο 34. Calamagrostis . lanceoluta, prov. III, 3

ad II, 2. excepi. I, 1.3

220쪽

Νο. 100. almiu glauca, i provo Illo 2 udrali, 3.104. Ledum latifolium prov. ibid. 114. Vaccinium in riilloides, prov. ibid. 12 T. Senecio paucissorus, prov. ibid. 128. Tussi iugo pulmutu, prov. ibid.13O. ster strictus, prov. ibid. 137. Cornus canudensis, prov. per III. 165. Amelanchier vulis, provo ΙΙΙ, 2 ad III, 3. 190. Stellarix glaucul iri v. . ibid. b. In Europa polo longe recedit an in Sibi ria occurrat incertum est.)- 193. Anemone parvistora, prov. in id. N. Cur ae dictae centro inter Americam et Europam

157. Potentili maculata iri v. III, 3 ud I, 3. - α 191. Cerastium vulgatum, prov. ibid.