Murices catholicae et Germanicae antiquitatis, sectariorum praedicantium pedibus positi et sparsi. Hoc est, demonstrationes quorundam Orthodoxae Ecclesiae dogmatum ex communibus notionibus, vulgatisque sentiendi, loquendi, & agendi rationibus & formu

발행: 1608년

분량: 226페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

PRAEFATio ADLECTOREM

D LECTOREM.

ECEN sv I, ET Avxi, AMICE L, CINI, monstrationes quorundam orthodoxae fidei dogmatum,&rit utina ex communibus sentiendi,&

- , visoquendi Germanorum formulis petitas, quas

reti H ni ea etsi, uti ut, inscripsi tu eodem titul

it Nam huiusmodi apodixes vere sunt Praedicantium pedibus Murues qmbus sese miserabiliter induunt sauciant qua pel-simis quoque inodis oderunt, exque odii immensitate penitus exterminatas discus' ni nouis in earum locum sentiendi, o quendi Lagendi rationibus suffectis quanquam interdun ita stultescunt; ut ipsi met viam; qua ire cogitant, murta ibu Sucrnatu;&malum suo iumento libi accersant. Eu ut rauit nuper Caluini quidam sectator Alamannicos scriptores Hepidannum, Rat pertum, Eliheli ardum Iuniorem, Burc hardum,Conradum Fabariensem, Bertholdum, v Valafridum Strabum,lsonem,Theodorum Eremitam. Ermenricum Eleuia angensem Heppidannum Iuniorem, EI ehardum Minimum,&alios; qui omnes quot linea, Speriodos conficiunt. tot sectariis Mumes Alamannicae, Germanicae Antiquitatis

donunt Omnes vel ipsi met suere Monachi; vel de Monasticae vitae Professoribus rantesignanis de Monasteriorum rebus sicas bus,de Monialibus, virginumque coenobiis dei Diis conditis, dotatis, ornatis, de altaribus de clericis Sacerdotibus de imaginibus, de inuocatione Sal florum de Miraculis per sacras Reliquias editis, de diebus festis. de Uilta sacrificio perpetim offerri consueto; de suffragiis pro defunctorum subsidio institui solitis, teque centenis aliis capitibus, ita scribunt ut manifestissimum sit nullam penitus in Alemannia fidem, nouam palam vigui isse de insedisse , praeter illam. an quam

12쪽

quam Lutherus, Evvinglius, Caluinus, similes turbines mGermania,imo hex toto terrarum orbe explosum tuere. Nullus apparet in horum monumentis ut heranus Praedicans in ullus Zvvinglianus vel Caluinianus Minister. Nulla coena Lu thera navel Caluiniana. Nullum fanum Lutheranum vel Caluinianum. Nec ea opinionum portenta visuntur, quae hodica Nouatoribus publice propugnantur. Omnia Catholicam Romanam fidem spiranti repraesentant omnia sectariorum plantis murices imprimunt; nam quod interdum unus vel alter Romanum Pontificem, aut curiam eius, aut more Sacerdotum Monachorumue acriore calamo perstrinxit Pan ideo Lutheranus est vel Caluinianus pEuulgauit alius Caluin ista Rerum Germanicarum scriptores, Brunonem de bello Saxonico, Annales Fuldenses, Chronicum Lauris hamense Go defridum Monachum ad S. Pantaleonem Coloniae Chronicam Australem, Chronicam Augusten sem, Henricum Steronem, Henricum Monachum Rebdorste sena Chronicum Eluuangensis Monasterii. Quid horum omnium commentarii aliud sunt, quam Murices Praedicantium,&omnium Nouatorum gressibus positi e quo A Caluiniano Editore, qui praedicto Rerum Germanicarum Chronographoc Historiographos ex tenebris extraxit. Quaesiui diligenter; numquem in prisca, quam describunt, Germania Lu- theranum et Caluinianum Praedicantem reperire liceret. Nullum reperi nullum, inquam; nec arbitror unquam repertum iri, licet omnes Praedicantes, collatis operis, etiam accensi sui cernis lampadibus, quaerant. Omnia Monachis& Monast riis,Clericis,Sacerdotibus Monialibu S. Parthenonibus, Epia scopis, Archiepiscopis, templis consecratis, altaribus, Missio

precibus pro defunctis Mid genus aliis sectariorum stomach,

penitus inuisis, redundant. Publicauit alius Nouator Historicorum illustrium Germaniae volumina duo, in quibus continentur Otto Frisin ensis Otto de S. Blasio,Hermannus Contractus, Bertoldus Presbuter Constantiensis, Dominicanorum Colmariensium Fasti, Alb

ius Argentinensis Monachus S. I ing Paduanae, di alii, quo

13쪽

ADLECTOREM. cum omnium libri, ni taliud loquuntur quam Germanos ante Lutherum Caluinum, nec Luttura nos, nec Calum in nos

misse; nullum enim ex his historicis proferent ne Haereticu in quidem; qui per omnia tradiderit eam doctrinam, quae heran Con ordiae Fotinula; vel in Confessione Geneuensi aut Tigurina comprehenditur. Nusquam Lutheranus visitur vel auditur Praedicans. Omnia Sacerdotum Monacho umplena sunt. Omnia Praedicantium vestigiis sunt sentes, sentice Henrici IV. Imperatoris vitam, res gestas; seu Apologiam,vi&Friderici secundi; Epistolas a Petro devmeis triptascudunt recudunt saepissime Nouatores. Quo consilio' An

ut ostendant, Henricum LV. I rideri cum I i. runa lxi 'clas fuisse Lutheranos aut Caluinianos Non abnuo. Contumacia, pervicacia animi, conuiciis item, maledictis inle em Apostolica in legitimosque Christi Vicarios.&insectationibus eorum, qui schismata pace, charitate anteponebant. egreui Iuthmearunt: aluimearrant; at quo ad dogmata caetera quae Luthecanti Caluiniani amplectuntur,&profitentur, e s cum Luthero aut Caluino sensisse: ne impucuntia quidem affirmaueri tmec temere mihi persuadeo, hos duos Imperat res, qui tranquillitatem Ecclesiae perniciosis seditionibus mis rabiliter turbarunti ferro: igne Lutheristas. VCaluin ista persecuturos fuisse, si sua aetate ex interorum saucibus exstitis

' 'ndi detunt duo sectati Historiam Ecclesiasticam Adami

Bremensis: Historiam Archiepiscoporum Bremensium; Annales Helmoldi Presbyter BuZoviensis in Agro Lubecensi, eorumque supplementum scriptum ab Arnoldo Abbate Lubem Chionicum Alberti Abbatis Sta densis, quae monuis enta apertissime testantur Bremensibus, Lube censibus, aliisque in eo Germanici orbis tractu indigenis, ab initio Christ ia-

risin iis in partibus propagati aliam religionem non fuisse

traditam. prs erillam, quam Lutheruior reparabili tot millium Animarum damno,inde profligauit.

Praetereo alios Germanicorum Historiographorum vel

14쪽

PRAEFATIO

Chron ologorum Haereticos editores; qui si rebus, vel potius plantis suis consultum vellent; hos Germanicae antiquitatis Murices magis abstrudere, o a Praedicantium pedibus amotbra, quam spargere debebant nisi forte quia ipsi sensu carent; etiam alios sui gregissensu destitutos arbitrantur. At non omnes sensu horum muricum carere, testatum passim faciet hic meus liber; hapsi non diffitentur. Quocirca tollere prophrant. Pupugit, vel rectius loquendo, vulnerauit Lutherum Mur, cum instar articulus ille symboli carim resurrectionem sicce Baanici edditus;augerile uigdes Sieis heg. Itaque mutatum, si

amuis non sublatum, voluit Luod hoc hic ponitur, inquit Lutherus, ne hoc quidem valde tect bene lingua nostrarernacu expressum est. Etenim carnem audientes,non riterim cogitantis, quam de macello. Non decet, Luthere, ut alios ex tuo sensu aestimes: cum enim tu supra macellum, culinam, cellam vinariam seu cere uisiariam nil sapias; num ideo alii tecum non plus cord quam ore&palato rapiunt Quis tam rudis imperitus,&brutus est, praeter te&tuos, qui audita carnis resurrectione,etiam vernaculo idio ma-t cogitata one ad macellum delabatur, cum nemo nesciat, camm vocabulo,accipi alteram hominis partem, quae in sepulchro

An non in antiquissimis Germanica linquae sumbolis haedidice S.Galli descriptum, cuius fidem benerandam caniciem

tios haeresiarchar, ut fidem Germanorum immutar, Et Tad rinonis formulas , quidem sacras, libido nouandi pro Si audita Germanica voce Sscisa menti statim macellum ob icitur, Sobuersatur,cur Lutherus suis in Bibliis illa a stoli Nemo enim unquam carnem uam odio habuit Et chi

15쪽

non tinuitane perdictione in carnu lectiorem suum ad accitum abduceret, si hanc abducendi vim Germanica vocula

guis ii habet pRecte O genuine loquendo, inquit Lutherus Germanice dicerenim dulierlici uia demit the oder etesinam et hoc est, corpori resurrectionem. iidem nobis tum facies, quando citatis Apostoli locis vocabulum Si ei si l expunxeris: Villud alterum, tibi substitueris; A quando locum illud Genes eos iec nunc os ex . lus meis . caro de carne mea : non , ut prius, Germanice red

itidis prout habet Symbolum quoddam aliud Germanicum et apud Editorem scriptorum Alamannicorum sed aeuo longe inferius, quam sitiat duo illa symbola, quorum antea mentionem fecimus. In eodem symbolo non apparet articulus de Christi ad in- seros descensu. Editor hoc, tanquam memorabile, obseruari iubet, consensumque alamannica Ecclesia cum Graeci Latini fretu-fude radicat. At in symbolo Notheri aeque vetusto, si non vetustiore, exstat descensus Christi ad inferos. Ze 'cllo mor Cur non de de hoc admonuit ex suis Vadianu Stumphitima Cur non monuit in longe antiquiore symbolo, quod ex antiquissimo Bibliothecae S. Galli codice exscriptum est, reperiri descensum Christi ad inferos ranam Editorem , symbolum hoc non vidisse, vix crediderim, cum sit non nouus S. Galli inc Ia. Quid vero illud Symboluma Sic hic in v vinis siligi seia,ut Helvetii, sit it in dr futtia pro eo, quod nos: ib c uensuri essen. Vocat Inferos seu Infernum x fit et quod Latine est palis, allu dens ad illud Zachariae Em isti rinctos tuas eiacu ubi lacus aperte pro inferno ponitur: Et crebro in scripturis lacus pro loco&ergastulo subterraneo accipitur. Hinc apud Danielem Iacus canum Hier. 3 . Ingressis est Niremias in domum iaci. Et cap. 38. Proje-

16쪽

PRAEFATIO

Prolacerunt eum in lacum. Psal. a T. Omilabor defendentibus in lacum. Psal. i a Similis ero defendentibus in lacum. Porro, si omissio huius articuli est argumentum consensionis cum Latinis Graecisque pri scis Doctoribus, sequitur,Lum therum authera nos, Caluinum caluinianos a vetustis Patribus disienti res quia suis in symbolis hanc partem non O mittunt, ut testantur Catechismi Lutheri Lutheranorum, Caluini maluinianorum. Et quamuis aliqui veterum non meminerint de ce hs alli tamen meminerunt de quo, , qui volet, Bellarminum consulat.

Longe maius operae pretium fecisset Editor, si monuisset in eodem symbolo, vel professione fidei inueniri hunc articulum: Isic soli das mirge sonet sol iverben nos incia Bere n.

Credo me accepturum mercedem secundum opera eta, vi Editor vertit,

secundum merita mea. Num hoc dogma Ecclesiae Alemannicae Lutheranum est, aut Caluinianum p. Si annotasset articulum credo sanctam Ecclesiam Catholicam:

sic in eodem symbolo verti Achielo an die Christeni t Zoit

lis calliis limmortalem gratiam a Lutheranis inii siet; nam Lutherus in Catechismo Maiore expresse dicit sensum huius articuli esse hunc Credo sanctam Chri ianitatem. Sed hanc gratiam imminuisset vox, allichiqua: rniuerstatem se urntinde notat. xl apropter ipsemet Editor Credo in Chri iamtatem diuinam ct rniuersalem. Apage a Lutheran a&Caluiniana schola

vocena, uniuersalis.

Litaniae vocabulum etiam Germanis usitatum est. Quid enim in vulgi ore tritius, quam et nictanei. Exstat Tomo secundo Alamannicorum Scriptorum Litania Germanis in usu tempore Ludovici Iunioris , Regis Germaniae Anno Christi D. CCC. L. descripta ex vetusto Bibliothecae S. Galli Codice. Mo rose admodum stomachatur Editor in ea in Litanaam,qua Franaco furti ad Moenum in dem Bartholomaei ostentatur , ut ait. Qua de causa' Quia nostra membrana, inquit Editor, ex sancti aduo cattantum triginta quatuor: Franco surtensii ampliud quingenti quisbar inta. Prorsus mihi persuadeo, quq δ η 'hum licit itetidis distare

17쪽

A M. Un rhm c. vlu, vi Ludovita at se Emmae nomina ab imperit libraria Male tibi hoc persuades mi homo nam, ut hodie circumseruntur varice Litaniae, quaedam longiores cluaedam breuiores; quaedam pluribus Sanctorum nominibus insignitae quaedam paucioribus rita. tum plures circu inferebatitur. Quocirca sicut inepte taceret; qui contenderet, Litaniam quae Sabbato sancio pridie Palatiati Romano more, ritu canitur, esse antiquiorem communi illa, quae Romano instituto per totius anni decursum usurpatur; ita imperite facit ille cum ex pauciore Sanctorum numero conchidit, illam ex S.Calli membranis esse vetustiorem alteram, recentiorem, idque propter copiosiorem Sanctorum catalogum Qui triginta quatuor calites inuocat is minime abnuit quingentos quadraginta inuocare; imo si Lutherani maluinia nives unum sanctum inuocarent, caussae nihil haberent,cur non omne Sinuocarent. At quid tricantur: tergiversantur nugatores micant nobis plane: absque anfractibus num vel triginta quatuor sanctos inuocare Lutheranum sit, vel Calum ianum autherani saltem nomen&speciem quandam Litaniarum retinent. Caluiniani vix nomen ferunt. Adeo cum Priscis Alamannis Nou tores nolles concinunt. Exstant Litaniae Priscorum S. Galli Coeria obitarum Notheri Tom. Anti . Balbuli, Ralperti, Harim anni, ex quibus aliae plura, aliae pati te O, 'ra, ctora Diuorum nomina continent. Quid inde Caluin ista conficiet Num eas, quae plures Caelite complectuntur, non censendas legitimas Tam parum hoc confit, quam parum sequitur, non esse legitimam vulgarena illam inquotidianam Romani Breuiarii Litaniam, quod plures sanctos signatet speciatim invocet, quam illa, quae recitari solet apud moribundos, quando animam agunt. Germanis usitatissima Phrasi appellatur Monasterium in Iest sh alii Sidonius Dei. In veteribus tabulis di instrumentis,catu

Dei. Vadianus SacramentariuS nec Latinam, nec Germanicam 1 .ls. r..

vocem ferre potest Latinam vocat artaram. Cm barbara M.'-st et

An s nomen est barbarum an nomen Dei barbatum p s et ca st

18쪽

PLAE FATIO

A barbarum inquiet, quando ad Monachortis domi ilia transfertur Qua de caussa, obsecro An ideo duntaxat, quia tu Monachos capitali odio persequeris Fatetur appellationem hanc priscis saeculis fuisse promtam. Cur ergo tu contra priscum S receptum morem brachia tendis, Germano Sque maiores tuos, protritas loquendi formulas dediscere,&tuas condiscere iubes DNominas appellationem

illam Oottghausi non ad ambitiosam sed assectatam Fidem

non facis; quia a moribus vitai lingit veterum Germano rum nil magis abfuit, quam affectati, ambitio verisimile igitur non est homines simplicitate&sinceritate Ianaxime convspicuos quidquam hic per ambitionemri affectationem egi se. Domus Dei, inquit uvinglianus Alastor, i domus orationu,(Etiam Monasterium est domus orationis, continuis enim precibus,&laudibus diuinis indesinenter celebrandis destinatur. in qua nihil offertur ceu ex nobis etiam in Monasterio nihil offertur ceu ex nobis, sed omnia de diuinis donis ac datis offeruntur; quias cientia nostra ex Deo est. dedoraturo inuocatur Dei misericordia fidem fit in quovis Monasterio quae peccata ne ra diluatis resarciat iustitia sua per suum Christumi adhibitis tamen ad hanc expiationem legitimis& diuinitus institutis modis&mediis quastagilitas humana non potes equi. CNon potest ex se, propriisque viribus Potest, adiuta coelestis gratiae subsidio.

Ait Haereticus senosse excutere, utrum casae Monasteriorum hodiernae,mereantur nomen case Dei: Rem ipsam loqui, orationum ne an negotiationum domus existant. Re ipsa docet te calumniariti nam talicubi&ab aliquibus segnius oscitantius diuino seruitio

cultui vacat una fuerit, semper tamen exstitere . qui memoresse in domo Dei versari, partes sibi commissas egregie explere studerent, Nonasteriorum institutioni con(ntaneam vitatam agerent. Socorde sis resides excitandi. ad propositum finem persequendum incitandi erant; non propter illos, etiam insontes damnandi; mexterminandi, ipsaque Monasteria vel vastanda,vel in profanos usus vertenda Nam S Christus propter nummularios, columbarum, aliarumque mercium intemplo Hierosolymitano venditores, non expulit inde Saceria dotes

19쪽

ADLECTOREM.

dotes 5 Levitas; nec templum subrui, vel profanari iussit, sed abusum sustulit; saluo templo, saluo sacerdotio, saluis sacrificiis, salvis omnibus sacrae illius Aedis administris,tantum abest ut illius impulsu, plebs furibunda in templi intima pen tralia irruerit,&quidquid sors osterebat,diripuerit, evexpilarit,quod S.Galli Monasterio accidisse scribit adiani Scholiastes instinctu Zvvingliani Spiritus, qui sub sua primordia impotentissime in effrenatissime in Deo dicatorum laominum domicilia desaeuiebat S. Maenadis instar bacchabatur, donec mani acus furor nonnihil resedit. Non est autem, quod quis miretur,nos ex communibuSno tionibus . formulisque sentiendi, loquendi, agendi vulgari bus, priscisque ritibus argumenta Orthodoxae doctrinae adstruendae petere. Faciunt hoc non raro ipsi sectari , aliquandoquidem pro veritates saepius pro falsitate stabilienda Cum Cari stadius Metus contribules, inconsulto Luthero, Titcbcret . .cae imaginibus bellum indixissent, Lutherui, ut fanatico tur , . . p.,

batores refelleret, argumentum a nummis quoque lyathis ducendum censuit quaesiuitque, an nummos indim qathos rictaureos Ioachimicos qui imagini bis insignita sunt, abiiciant inrepudient; Etsi has in oculi osupe ectili sua retineant cur imagines in impli ferre nolint, cum earum utrobique simili sit ratio 'Irri suasit, ricti tanti ima inum hostes O demolitores omnibus nummi octii: ehu imaginiferis Ooliarentur, ne r ceu per imaginis peccandi suppeteret occa- En Lutherus ex more Germanorum, qui monetam Diuorum, sanctae Crucis iconibus notare solent, Cario stadium cum sociis refutat; num serio, non discutio neque enim tam ima uinum abolitionem doluisses deplorasse videtur Lutheriis,quam quod adeo praeclari facinoris gloriam sibi a Carlo- stadio praereptam animaduertit. Neque etiam curiosius inquiram, quo animo seu Lutherus, seu Lutherani, hocicuius Ectypon hic tibi exhibeo, numisma cudere voluerint.

20쪽

boco contra

Profecto ironicum esse nummum docent innumera conuicia

di maledicta, quq Lutherus Iuli erant in sanctam Crucem et O muerunt, Madhuc evomunt de quibus alibi copiose. Hic cine crucem Christi pro salute nostra habeat, qui haec impia in crucem, faucibus impuris, eructauit pressania iam diri es sinanti

eerises: Si essem miles, eremque in acie Sacerdotem relinam quoque Cruci xi imaginem, allae inde profugerem, ars ipse Diabolus me iugaret O insequeretur. Et tamen etiam nummo cuso, suaque&sanctae ducis imaginibus insignico nobis persuadere vult, se in Crucis cultu, veneratione, aestimatione Constantino MMgno, aut Theodosio Magno, aliisque Christianis Imperatoribus, quorum crucigera numismata hodieque exstant, saltem aequiparari, si non anteponi debereti cum in eodem de bello contra Turcas vanissimo libro palam scribere non erubuerit; Omni miseriae a Tarcu Christiano orbi illata caussu fuisse Cractatas, Indulgentias, supplicationes crucibis praeeuntibus institutis. Hiccine Crucis criminator crucem Christi; lutem n stram reputat pSed ut Luthero libris, factis mentiri solenne fuit; ita&in hoc numismate consuetam artem vel ipse, vel discipuli sectatores factitare, Vimpietatem suam luculento mendacio dati gere voluerunt prout etiam fit in singulorum, Vitebergens uni Ihenensium Tomorum frontispicio, ubi Lutherus manibus complicatis,ad Crucifixi imaginem prostratus apparet oculis in Saluatoris nostri faciem conuersista defixis cum a men non semel voci seretur; omnes Cruci xi imagines quae ctili a quo iaciuntur, comminuendas Ofunditus exstirpandas esse An to

dere coram Crucifixi imagine non est Crucem honorare p

SEARCH

MENU NAVIGATION