Murices catholicae et Germanicae antiquitatis, sectariorum praedicantium pedibus positi et sparsi. Hoc est, demonstrationes quorundam Orthodoxae Ecclesiae dogmatum ex communibus notionibus, vulgatisque sentiendi, loquendi, & agendi rationibus & formu

발행: 1608년

분량: 226페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

tra patio ostis Probat item immortalitatem animae extimore mortis a natura insito Cur in totam times mortem, inibile it in timendum post mortem qu nec experiendum, post mortem Uriam, et dicere potes, ideo mortem tmeri, ne ut aliqua minantem, sed Ut commodum vita amputantem, atquin, hmo incommoda longe plura vita pariter excedas, et lucratione grauioris partu, metum dita, nec iam timendati amissio bonorum , qua altero bono, id est incommodorumpace, pensatur. Non est mendum, quod nos liberat ab omni timendo. Si times vita decedere quia epramam nos i

certe mortem timere non debes, quam malam nescis Ateiim times scis malim Noras res aut immalam; quia nec timeres.si non scires aliqvide epost mori m Tuo deam malam faciat,

ut timeas.

Tertio eandem immortalitatem probat ex appetitutam ae&aeternitatis post mortem. Nam omnibusfere ingenita fama post mortem cupido Longum retexere Curtios, Regulos, vel Graecos viros, quorum innumera elogia stant contempta mortis propter posumam fmam. 'u non hodie, memoria post mortem frequentanda ita studet, ut e literaturaveris'. vel pti: i laude, vel sorum sepulcrorii ambitione nomen si eruet ' Vnde anima hodie ectare aliquid, velit post mortem,es tantopere praepararet, quo sit serapo

obitum, oihil de paster ciret se orsitan deseris post ex

cessam tui certiore summ, quam de resurrectione quandoque.cuim nos praesumptores denotamur Atquin hoc quoque ab antiam praedicatur riamsi de aliquo iam pridem defuncto, tanquam uiuo quu requirat, prae manu orcurrit dicere abiit iam, reuerti debet.

Tanta vis fuit veritatis de Resurrectione mimmodi talitate animae, inquit Pamelius, Tratulliani Scholiastes,

ut ea

42쪽

Tertulnis resurr carnis

IsMvRICE CATHOLICAE ut ea ex hominum animis ne in tantis quidem vanarum opinionum tenebris, a maioribus, veluti per manus tradita, potuerit euellis sed trito, usitatoque pro aer bio sit frequentata de iis, qui iam dudum essent defuncti quasi animis praeciperent, manticiparent corpo rum Resurrectionem, siue animorum, qui excesserant, ad sua corpora reditum. Haec ille Esigituro de communibissensibu apere in Dei rebin, ut praeclare alicubi dixit Tertullianus, sed in testimoniam veri non in adiutorium se, quod mecundum diuinam, non

contra diuinam dioositionem madam enim es natura nota sunt, ut immortalitas animaepenesplures ut Deu noster, penes omnes. Vtar ergo sententia Platonis alicuius pronunciantis omnis anima immortalu Vtar di conscientia populi contesanto , Deum Deorum; taro reliquis communibus en uis, qui Deum iudicempraedicant; et videt rco Deo

commendo. At cum aiunt; mortuum, quo mortuum

dum viviae. Et,post mortem omni niuntur, etiam ipsa; tunc meminero, ct cor vulgi cinerem 1 Deo deputatum, O p-s apientia eculi altitiampronunciatam.

suanti argumenta, ex naturali animae tes monio sumpta facienda sint Perstringitur obiter haereticorum impudentia.

AAc testimonia anima, inquit Tertullianus quanto veris, tantosimplicias quanto pocia,tato vulgaria; quanto vulgaria,tant comunia, qua-- comunia, lato naturalia quanto naturalia ta-

43쪽

ET GERMANICAE ANTIPIT. II recogi et natura maiestatem, ex qua ensetur auctoritas anima. nium deder magistra , tantum adiudicabu disici : - agistra natura anima, disciput . quidquid aut lila, o cuit aut ista perdidicit, a Deo traditum es magistro scilicepimi magistra mi anima possit de principati institutore prasumere cin te estissimare de ea qua in te est sentiissim,su visentias, efficit recogita in praesagiis vatem in ominibus augurem in euentibius proficem. Afirum, si a Deo data hominino ut divinare. Tam mirum, si eum, a quo data es, nouit. Etiam circumuenta ab aduersario meminit sui Auctoris Obonitatis, d decreti iis, O exitu/sui, O aduersari Y T. sic mirum , si a Deo data, eadem canit, qua Deus suo dedit nosse. Ostendit deinceps Tertullianus eius modi, ut vocat, eruptiones, dri est irrionia .anima, esse doctrinam naturae, e cogenitanis ingenitae conscientia tacita commissa neque 1 litetisdc eruditione proficisci; sed his antiquiora censeri debere eumque, qui Christianam religionem repudiat ad animae tribunal ablegat mim times feri Christia-

nu , animam conueni Curati cosens, Deum nominat 'Cur ali

bi seruit, alibi vindicem couenit Cur demortu iudicat'Cur hi Are stimverba habet Christianorum, quos ne auditos. visosiou aut nob dedit ea verba. aut accepit a nobuyCur aut docuit, aut didicii ussectam habe conuenientiam praedication in tantad sonuenientia conuersationu es Dem ubique , O bonita Dei ubique, Oc. Iudici diuini inuocatio ubique mors ubique, O consientia mortu ubique, O tesimonium ubique omnis anima suo iure proctimat, qua nobse ne mutire conceditur. Merat igitur omnisanima rea, O testu es in tantum, O rea erroris, in quantum testu veritatu, O stabit ante aula Dei die iudicir, nihilhabeo dicere: Deum praedicabas, O non re

44쪽

is v RITE CATHOLICAEquirebas iudicium Dei an is, ne esse credebas inferna supplicia praesumebas, O nonpracauebas Christianum nomen sapiebas, Christianum persequebarismae Tertuli ianus. Per quae obiter castiganda est haereticorum petulantia, di impudentia quibus perpetuo illud in ore Ethmi hoc velistudsenserunt, dixerunt, fecerunt , ergone' est lasera rite, qui, acere cum Ethnici in non paucis capitibus ab ipsa natura, vel ex libris nostris, vel aliunde edocti. ita senserint, dixerint, egerint. Nam si haeretici argumentum hoc probum legitimumque arbitrantur me-gent, esse Unum Deum; negent, Deum esse benesticum negent esse iudicem es invicem omnium: negent, animam esse immortalem legent, praemia ct poenas, post morum: negerit, resurrectionem corporum quia haec omni Ethnici solo lumine naturae collustrati, aliquando liberis Vin cibus confessi sunt.

CAPUT VII.

Accessus ad institutum Demonstrantur dogmata quadam de Eucharisia ex communibus vernacul lingua loquendi modis.

T. E, mi hucusque, quem ducem se cuti hoc argumentum tractandum susceperimus Accedamus nunc propius ad rem: de

de que diuinis dogmatibus linguae nostrae lo di modos, plerosque ipsiscitam haereticis usitatos, certe omnibus sectariis longe vetustiores, tanquam Catholicae veritatis testes, uindices, omni suco,ec dolocarentes proferamus Ordiamur sacramentis,&qui

dem ab omnium augustissimo, nimirum ab Euchari

45쪽

ET GERMANic ANTIPIT. Quaestio est in te orthodoxos, iectarios, utrum re co2 crationem tonuerra turpantio vinum corpud , T sanetonem Domini. Illi assirmant. Isti pertinacissime ne nant seponamus nunc argumenta plurima optima, emcacuetna quibus Catholici Doctoresve matem: monitiant. Nobis cum Tertulliano, ex compito,' T , hoc est, ex vulgari ipsius vulgi etiam haeretici, conluetudine probationes depromere placet. .

Consectationem, antiquo more: vocant Germani,

orationem; seu, ut ita loquar,ambulationem, v nrus videlicet Lubstantia, innocum alterius, ex vi actionis. quam sacer-

retonsectans exercet ipse enim est, qui substantiam

corporis Christi substantiae panis subisdem accidentibus substituit dex Priesse reandietu quod Latine melius ire uius non exprimas quam si dicas laceruos transs.bstantiat seu transmutat, panem scilicet in corpus, vinum in sanguinem Chyi' HAri . Hinc tritissima id Germanis Obreber ramid limi mandeltern cereus, qui consecrationis tempore accenditur. Nandet stans,pertica cui cereus imponitur NandelglScile, campanula, quae multis letis, tempore concationis celeuationis pulsatur vlo absentibus constet, quid illo tempore in templo geraturet quasi d cas,cerem eram, campanu transmqtara''u, qussantiations Hinc pius ille multorum mol qui audito campanae illius signo, ubi ebi demum versentur, preces

e concipiunt, Christoque iam au speciebus panis,&Vini. per transsubstantiationem dura die ruandiungo praesenti, scae commenem, e

46쪽

Munic E CATHOLICAE Isti certe, similes loquendi modi, nec Lutherum. nec Caluinum sonant; sed orthodoxam doctrinam detra substantiatione denotant nec in scholis, vel libris discuntur, sed ex ineunte aeuo omnium animis ingenerantur: nec nouiti sunt, xpro nuper nati, sed cum ipsa Christiana doctrina in vernaculam linguam inuecti;aut, si sectati non ita pridem excogitatos contendunt e dant primam originem. nominent primum auctorem sed constanter, nec alius prinum, alitus schinum occi

natis

De multis Latinae,Graecaeq; linguae vocabulis costat: quiscuderit inter cetera de hoc canAsae et GAAE si consimili ratione credunt aduersarij, se ad primum institutorem nostrarum vocum peruenire posse ad rem conferant, quod possunt: nobisque successum renunti

entis

Corpus, xsanguinem Christi realiter. sub anti Iuer esse in Eucharistia, firmissime credit Catholica Ecclesia Abnuunt Caluin istae: non enim nisi nuda panis,&vini symbola agnoscunt Annuunt Lutherani sed sinerransit antiatione t quos ut iam vidimus , vox , die Nanblirnq. pariter cum Caluinistis redarguit negant item Christum in Eucharistia colendum , aut adorandum. Videamus, num usti errores excommunibus sens bis ut Tertullianus appellat,¬ionibus refellantur. Audias igitur passim, etiam illiteratissimos, hunc in modum de Eucharistia loquentes.

Imbon sernil exin gehen Ibo ad Dominum

nostrum si communicans nil nisi panem e vinum acci pit quomodo vera est haec locutior Quomodo it adDbaminum nostrum A Domnus noster,'a'. , Ovinum'Pro

secto noster non est Viderint Caluiniani,num huic Do

47쪽

ET GERMANICAE ANTIQIIT. Minino soli serviant. Ad alium ergis Dominum fideles Eucharistiam sumere volentes, accedere expetunt.& ad alium se accedere hac loquendi formula palam significant. Quis ille nisi qui accepto pane, dixit Hoc es corpiume

um. Et, accepto calice Hue fetuumem.

II Id xvii mici, spei sen assen. Ad verbum faciam

me ciba,i. Si Christus non est sub speciebus panis 'vini; longe opinor, aptius: solidius cibabuntur fideles dinmi suae in culina. cella vinaria quam in delubro Cauuiniano ubi non tantus panis fermentati bolus, d vinino consecrati haustus offertur quantum quis domi suae in culina vel cella sumere potest Dico panis& vini non consecrati; quia ipsi met magnis clamoribus contendunt verba, quae Ministris super panem binum

pronunciantur, non esse consecratoria, sed, concionatoria. si non tant coxsecratoria non consecrantur ergo per illa

panis revinum Vulgari igitur tantum pane. xvi noci-hantur, quicunque hoc pane hvino cibantur quod, ut dicebam longe essicacius, famique .siti coercendae commodius intra priuatos parietes fieri potest, quam in fano Caluin istico . Nec est, quod quis dicat, fideles cibari per gratiam, panis, xvini huius sumptione mentibus infundi consuetam quia notum est Caluin istas gratiam infusam fabulis annumerare; ipsisque etiam symbolis omnem vim gratiae conserendae adimere vi&ipsi symbolorum, sui. Nec illud praetereundum communi illa formula:

t rei mia spei se l.asIen aliud quoque insinuati

Caluinianis placitis non satis consentaneum mempe, cibum hunc caelestem non ab ipso sumente, sed Almi stro ori sumentis applicandum,m inserendum esse. Hinc non dicunt,cibabo me; sed, faciam me cibarie alteri-

48쪽

xi v Ric E CATHOLICAus nimirum operain ministerio qui cibum hunc mihi, tanquam paruulo in os inserat. At Caluinistae desectum de tota massa panis fermentati frustum, cuiuis in manus tradunt ut arbitratu suo faucibus ingerat, Wd

uoret.

Huius moris has reddunt rationes Caluin istae Emh- denses. I. Quia Christus non dixit Porrige os; sed;accipi te, O comessite Sprius istud hominum commentum est. II. les iis veteri Ecclesia caena in manu delium radita

l I ia indecorum , O deforme, adacto cibam Opeo tum in os inserere, tanquam infantibus vel aegrotis. IV. a manis aeque X Christosanctis ata est, ac os. V. Iesa fideles Laici aque mundatio lotisun anguinerarissi ac ministri Ecclesiae. VI. Vtpopulo eximatur error superstitio de sacerdotali

ordine.

VII sui umptiosaeramentia Christo praecepta permanu acta commonefactio quaedam es, Christum, uniuscuiusque esse roprium.

Ad has omnes rationes, quasi in antecessum, respondeo, non esse mirum, si Caluin istae Laicis suum panem, ioculum in manus tradant ut ea ipsi met tam cibus applicent cum enim quiuis domi suae talibi, panem, vinumque, dum valet, ori suo admoueat; absq; alterius ministerio, cur in hac coena, ubi praeter panem, xvinum, nihil Praedicantis opera uteretur' Ad primam rationem respondeo, si Caluintilis imponeretur onus probandi ex verbis coenae, Apostolos sumpsisse Eucharistiam eodem modio, quo ipsi sumen dam praescribunt, forsan in eruendis ex Euangelistarum

relatione argumentis sudarent, sudando parum proasi ce

49쪽

ET GERMANica ANTIQFIT. Mficerent. Nam illa accipite.Ocomedite, aeque vera sunt sicut Eucharistin ab alio in os inferatur, ac cum ipsi tinfert, inserit. ipsemet

sed esto sumpserint Apostoli propri-

deo idem licebit abis manidus Euc natali iamri num ideo idem irium istis Num tam putas, sacrasque ranus sese habere credunt quam Apostoli, tunc Christo sacerdotes gitimi Eucharisti conficiendae,. dispensandae instituit ministri habuerunx' mactari, Ad secundam fatemur id olim factum sed num Propterea, ,hodie faciendum y Maior olim erat sanctita malo te uerentia, maior religio. Nunc postquam, si mulio tu meo idibus refrixit insolens videri

non debet si etiam aliqua restrictio facta est; maioriri; venerationis causa, nudi, nisi ad id deputato ministro conceditur, ut Eucharistiam tangat.mat in melius, inter quae merito etiam istud num Ad tertiam respondeo; nos omnes, ad caelestem illam mensam, tanquam paruulos, Vel aegros accedere:

eam Pue ob causam onsentaneum esse ut velut paruuti ei aerii ab alio pascamur Deinde, quae nam indecentiati hoc, si communicans, o reuerentiam tanto Mustelio debitam ipse Eucharistiam manibus non coi - innati sed sibi in os a legitimo mistro impona sinat Non mino sane reuerentia huic iacramento debetur, olim Alcae foederiti quam cum OZa tetigisset, ac te a r. nu elie et iustam tangendii tenendi habere videre. Te, Iam bobus Arcae baiulis calcurantibus, poenas

a uti m espondeo, Eucharistiam esse cibum;

Quocit necessarib sumi debet ore, mi angi abs te. tau em tangatur etiam manibus, non requitatur necess

50쪽

r vRICE s CATHOLICI sarib Hinc ab hoc tactu, reuerentia gratia, abstinere possumus licet non maior sit in ore quam in manu san'ctificatio, loquendo de Laicis. Nam de sacerdotibus alia est ratio: quorum manus sacra unctione inunctae, re ad Eucharistiam tractandam, xtangendam consecrarae.&destinatae sunt.

Ad quintam respondeo periculum esse, ne Calui'nistae nimis multum, etiam contra se ipsos, probent. Si enim ideo Laici Eucharistiam teque tangere possunt, ac ministri Ecclesiae; quia aeque sanguine Christi mundati

sunt,&loti; poterunt etiam aeque ac Ministri Ecclesiae Eucharistiam conficere,in dispensare Poterit igitur aeque sutor sartor, textor Caluinianus, coenam Caluinisticam conficere in dispensare, ac Praedicans Caluini nus, Quod nescio, num Caluin istae concessuri sint: tametsi id fundamentis Lutheranae doctrinae admodum

sit conformet.

Sexta ratio videtur Caluin istas potissimum impulis

se, ut hunc suum ritum introducerent; eum, qui antea obtinuerat, abolerent. In omnibus enim institutis

hoc potissimum spectant ut suos quam longissime ac

tholicae Ecclesiae dogmatis,&ceremoniis abducant. Ad septimam; non video, quomodoEucharistia propriis manibus sumpta magis indicet Christum esse uniuscuiusque proprium; quam, si sumatur manibus Ministri. An non aeque tuus est quem ex manibus Ministriaeque ac ex tuis percipis .manducas Neque hanc suuam ceremoniam Caluinista liberam relinquunt, sed, ut prorsus necessariam, omnibus obtrudunt nisi quis morbo impeditus non suis, sed alienis manibus coenam sumere cogeretur. Hunc enim priuilegio extraordinatio

donant cum tamen, ut supra dictum , morem istum satis

SEARCH

MENU NAVIGATION