장음표시 사용
161쪽
ino te Moeri pedes an quo dia ducit, in
Diceret: haec mea sunt , eteres migrate comtoni.
Nunc dicti ristes quoniasors otadersae Hos illi quod nec bene 4ertat mittimus
LY- 'Certe equide audiera, qua se subducere colles Incipiunt 'mollique iugum demittiere clivo, que ad aquam in Peteris iamfracta cacumina fagi, in omnia carminibus defrustruasse Menalca. o
Nos, datent Toci a tela inter Martia,
Chaoniis dicunt aquila Peniente columbas. Quodnis me quacunqηenouas incidere lites
162쪽
tantesinis a caua monuisset ab ilice cornix, Nec tuus hic Moeris, nec diueret irae Me
Neu cadit in quenquam tantum scelusὶ heu LV. tua nobis
Pene simul reeumso latia rapta Menalca3Qnis caneret NImphost quis humum forentibus herbis Spargeret'aut diridisotes induceret)mbra 3αο Vel quaesublegi tacitus tibi carmina nuper, Cil te ad deliciaue ferres Amaollida nostrauer Tit redu redeo breuis est ista pasce capellos: Et potum pasas age Tit re: minter agendi, Occursare capro cornu ferit ille caueto. et ς
. Imo haec , quae Varo, necdum perfecta ca- Moε. nebat: Vare tuum nomen superet modo Mantua nobis: Matua ae miserae nimium Picina Cremonae Cantante ublimeferent ad Idera crini. ' Sic tua ornaeasfugiant examina taxos: Ssi
Sic otio pastae di sentent a/bera Paccae. Incipe si quid habes : me fecere poetam Pierides: seunt mihi c armina:me quoive dicunt tem pastores sed non ego credulus illis.
163쪽
Nam neque adhuc Varo Pideor, nec Eicere Cinna asDigna sed argutos iteUtrepere anser olores. Id quidem ago , ω tacitus, Lycida mecum ipse Poluto, Si Palea meminisse,neque es ignobile carme. Huc ades o Galatea: quis 6ὶ nam ludus in pndist Hic Per purpureil invarios hιcsIumina circa O
Fundit humus fores : hla candida populvs
Imminet. lentae texunt )mbracula dites.
Huc ades insani feriantsine littora fluctus. st sed'quae te pura solum sub nocte canentem
Au dieram . numeros meminis derba tenere. Hae
Daphni quid antiquos signorususpicis ors Ecce Dionaei proce sit Caesaris astrum: A tru,quosegetes gauderentfrugo', quo
Duceret apricis in coitibus dua colorem.
Insere Daphninros, carpent tua poma n potes. MOmnia fert aetas, animum quoque: fve ego
Cantando puerum memini me conder oles. b unc oblita mihi tot carmina, Ox ΤηρΤης M oerim
164쪽
Iam jugit ipsa lupi Moerim Pidere priores. Sed tame fastis referet tibi πὶ Menalcas.
Cis ando nostros in longum ducis amores. xv.
Et nunc omne tibi stratum silet aequor: m
pice ventos ceciderunt murmuris aurae: Hinc adeo media ent nobis dua: nanquese
pulchrum Incipit apparere Bianoris: hic, bi densas εο Agricolae stringui stodes,hli Moeri canam'
Hie hoedos depone,tamen veniem' in)rbe, uisnox pluuia ne colligat ante rueremur, Catantes licet sique minus Pia latit) eam'. Cantantes di eamus, o hoc tefas e levabo Desne plurapuer: et quod nuc instat,agam'. Mor. Carmina tum melius, cum Penerit ipse, ane
C t o G A nona hunc fere syllogismum
Indignum ess Virgilium agris expeLL vexari: . At id factum esse Indignum igitur. Ad assumptionis vim praecedit querimonia iniuriae Virgilio factae. Quo teJ Occasio eclosae sumitur e Moeri procuratore Virgilij deserente hoedos ad Arrium seu
165쪽
Milonem Toronem,ut Probus appellat, centurionem a quo Virgilius eiectus & pene interemptus fuerat: e Ieptimo Idyllio est: Συφίδετυ-πόδερ οῦλοι ei Simichida,qia iam in meridie pedes trahiso
Hic autem quo pedes ducebant bat furens.
O LycidaJ Prima pars assumptionis,quὁd Virgilius sitaoris eiectus:ubi dissimile est: Nunquam videbatur ve eliceremur agris, at eiecti sumus. Est autem Lycida viatoris nomen ex Idyllio septimo. Haec meaJ Prosopopoeia. Nunc νίλJ Antapodosis efficiente caussa consi matur. Tristest Sic Bremius Sulpitio aurum appendenti & roganti cur ensem una cum baltheo exutum lanciabus apponeret. Quid enim aliud sinquit) nisi dolor victis 3 SorsJ Et certe in armis militum virtus, locorum opportunitas, sociorum auxi lia, classes, c5meatus multum iuuant: maximam vero partem, quasi suo iure sibi fortuna vedicat,& quidquid est prospere gestum,id pene omne ducit suum, ait Cicero pro Marco Marcello: Millud est apud Terentium, omnium rerum vicissitudo. Quod nec bene vertu Imprecatio est, cui contraria illa bonae precationis formula,Bonum sit,ut sequente eci
ga, item Delix faustumque sit. CerteJ Prolepsis velut ἔ dissentaneis, ad assiimptionis illustrationem, quod Virgilius dicatur agrum suum seruasse. QuoeJ Topographia est agri Virgiliani e suis finibus, monte, Mincio, fago: qualis ecloga prima attingitur. Menalcam J QRintilianus libri octaui capite sexto al-Ieooriam hic essicit sine ulla transsatione: Hoc enim l co sest praeter nomen, caetera propriis decisa sunt verbiverum non pastor Menalcas,sed Virgilius est intelligendus. Haec ille: In quo allegoriam facit, labitur: est enim sola per similitudinem quand1 metaphora in verbo , Menalcas. udierasJ Solutio prolepseos, ubi c ceditur argumentum , sed eius conclusio negatur, idque parium collatione declaratur. Chaonis J Clis
166쪽
nia regio est Epiri,ubi quondam in sylva Dodonea colubete mcutur humana voce oracula reddidisse: ideoque collationem hanc seruius de auguriis interpretatur, quia maiora sunt in aquilis,in columbis minora. At pretnat intelligere de virtute aquilae supra columbas excellente: quae Aeneidos undecimo', comparatione illa declaratu e Camilla filium Enni longissime viribus Ω- Perante: Quam scisse accipiter axo sacer ales as alto Consequitur pennis Aublimiem in nube columbam, Comprensimque tene pedibusique euiscerat uncis, Iam cruor'υufe labuntur ab alberepennae
Quod nisiJ Additur ad agri amissionem vitae periculum. n&J Hic versus defendit illum similem ecloga prima, Saepe sinistra caua praedixit ab ilice comis: Qui tamen a criticis ut adulterinus conseditur. uJ Propositio syllogismi sequitur: Indignum est Vi gilium sic affici. Heu heuJExclamatio est & anaphora, & apostrophe ad Menalcam. QuisJ Anaphora ubi est periphrasis bucolici carminis,ex rebus ei subiectis. Quis humumspargeretJ pro humu sparsam caneretΤ qu
Iis ecloga sexta oratio fuit, Phaethontiadas musico circundat amarae Cora cis. Pro, canit Phaethontiadas circundatas musco. Idyllio decimonono,
Quis ad tuam sillulam canit ὀ optati meὶ Quis autem in tuis arundinibus ponet osὶ quis audax scrTurri Varioru Menalcae carminu inductio I5ga sequitur, sed fere abruptoru: ut si quis ad varia & excellente Maronis poesim laudadu recitaret varios ex Bucolicis, Georgicis, Aeneide locos imperfectos: In primo B colica species. Locus est e tertio Idyllio,
167쪽
Ti re nobis pulchrὸ dilacie, pasce capellas, Et ad fontem age Tit re, π cohatum Illam Libstcum album obstrua, ne te cornu feriat. Tityre autem in principio & fine est epanalepsis. Cornu feritJ Sic ecloga tertia: lapite taurum Iam cornu petat σ pedibus qui spargat arenam. Imbi Secundum carmen superiore maius, quo Varus laudatur de quo fuit ecloga sexta, -Siquis tamen haec quoque si quis Captus amore lege te nostirae Vare ricae,
VareJ Apostrophe. Mantual in fine & principio, est
anadiplosis:tametsi non est prius omnino in fine. J Exclamatio. Cremonae JQuse partes Bruti & Cas-sj secuta, agros ideo amiserat. Cunil scribitur graece κυκνορ,& interdum latine cycnos, latine est olor, ut paulo post,
sed argutos inter strepere anser olores, Hic autem metaphora poetas significat, propter similitudinem cantus & numinis. poetarum enim deus est Apollo, id&nque cygnorum:de quo sic prima Tuscul na Cicero. Itaque commemorat,vt cygni , qui non sine caussa Apollini consecrati sunt, sed quod ab eo habere diuinationem videantur,quia prouidetes quid in mo te boni sit, cum cantu & voluptate moriantur: haec Cicero. Dicitur autem cygnus mortem praesentiens su uissime canere, eoque illud Martialis spectat: Dulcia defecta modulatur carmina lingua Cantator cunus funeris ipse fui. Plinius tamen,libri decimi capite vicesimo tertio, id deridet. Olorum sinquit in morte narratur flebilis camtus, falsus , ut arbitror aliquot experimentis : sed cygnus hic per metaphoram poetas significat, quomodo dixit Horatius de Pindaro quarto carminum, Multa
168쪽
. Multa Dircaeum Luat aura Inum.
Θderat Tales iam metaphorae fuerunt, . Ipsit Letitia voces ad bdera iactant Intonsi montes,
Ecloga quinta:& ibidem, Dapsias ego in bluis hinc usique ad odera notus. . Sublime J Laque scuta quae fuerant sublime fixa ,
sunt humi inuenta, Cicero de diuinatione . Idem, Nihil mea interest humIne an sublime putrescam: prima Tusculana. Cato de re Rustica sublimiter dixit capite septuagesimo. Item Columella libri decimioctaui capite undecimo. Sic Secundum carmen, ubi primum comparatio est duorum similium. rnaeasJ Cyrne insula est Thyrrheni maris , Corsica latinis est. TaxosJ Taxus arbor est,quam Sestius scribit Smilace a graecis vocari,& esse in Arcadia tam praesentis venent,ut si qui sub ea dormian cibumve capiat moriantur. Sunt qui & taxica hinc appellata dicunt venena,quae nunc toxica dicimus, quibus sagittae tingantur: repertum est innoxiii fieri, si in ipsam clauus ineus adigatur. Plinius libri decimi sexti capite decimo. Seruius ait arborem esse venenatam, qua pastae apes, mel
amarissimum faciant:quod elegiarum primo Ouidius indicat,
Messe sub infimi Corsica misit apis. DissentcntJ ecloga quarta fuit,
Ipse Lese domum referent distoeta capellae mera. IncipeJ Prouocatio est ex quadam pactione alterni carminis, cuius & caussa & effectus & testimonium profertur. In ri Sic ecloga quinta, Incipe Mopse prior, si quos aut PBEidis ignes. PieridesJ De quibus ecloga tertia, Pierides vitulam lectori pascite vestro,
hi mel Poly t toton. Poetum J Locus est ex Idyllio 7.
169쪽
αειδουν, βόωπαχος δε ποτ' ακρίδες ωρ τις εριγιδε o. Etenim musarum ego dulce os,m me dicunt omnes cantore optimum:cgo aute aliquis non credulus. Non per terra: nondum enim fecundum meam mentem neque bonum Sicelidem vicerim illum ex Samo,neque Philetum, Canens rana autem ad locustas tanquam aliqua conredo.
Sed non ego J Correctio confirmata testimonio. RaroJ Seruius legit hic Vario, & Varium illum superiorem,belli ducem facit, hunc poetam, a quo nempe Virgili j sint opera correcta iussit Augusti, ut antea Iam dietum est. CinnaJ Scripsit hic poeta poema Smyrnam nomine,de quo Catullus: . Sm ma mei Cinnae,nonam post denique messem Quam coepta est nonam quae edita post Demem.
Sed argutosJ Dissimile. EA, J Sensum duplicem
μια facit: vel enim anser auis inter aues olores, vel
Anser poeta laudator Antonij triumuiri. De quo sic Cinna quoque huic comes,Cinnaque procacior Anter. De quo est in Philippica decimatertia: De Phalerno anseres depellanturi agrum enim illum Antonius Amseri poetae donauerat. Idyllio sepi mo,
pουσαχος δεε πιτ ρικρίδας ως τις ερι lui. Rana autem ad locustis tanquam aliqua contendo.
Id quidemJ Attentio ad proximum carmen ex adiumetis,praesenti commentatione & excellentia rei. Huc ades J Quartum carmen quo Galatea inuitature mari ad terram ex adiunctis utriusque. Quale est Idillio quinto, . . - - λA. Aχοι γαυ μου '' FΠρα λωκολιαἔρις.
170쪽
Hic aquae rigidae fontes duo: in arbore auteme ora canunt, c umbra nihil similis Issi apud termittit autem σ pinus superaὸ nucleos. Item Idyllio undecimo,
Sed veni tu ad me, π deinceps habebis nihil minus:
Glaucum autem mare sine in terram extendi, Dulciter in antro apud me mestem deges: Sunt lauri illic uni tenues c parisii,
Est nigra hedera,est vinea dulcis fructus, si fida aqua, quam mihi arborosa et
Alba ex niuepotum diuinum praemittit. Quis prae his mare habere vel undas eligeret Talis loci commendatio fuit ecloga prima, Fortunate senex bla inter flumina nota. Ite L Dicite,quandoquidem in molli consedimus heria.& s. Sive sub incertas etephyris motantibus umbras, Ite 7. Etsi quid cessare potes requiescesub umbra. PopulusJ Populus inter arbores quibus arbustatur ager vitibus imprimis amica,ut Plinius libri decimi septimi capite vicesimo. QuidJ prouocatio ad quintum carmen ex adiunctis temporis. Numerus rhythmum significat, ut Quintilianus ait libri noni capite tertio, bi citat hunc versum. DaphniJ Quintum carmein laudem Iuli j CGaris in cuius ludis funebribus stella crinita per septem continuos dies fulsit, exoriens circa