De curatoribus emporii et nautodicis apud Athenienses

21쪽

αι Videtur'. I. Aeschines repugnare Aristoteli Bem infra expli

cabimus.

Ita τας πισος τε πιγμήνας Ῥαγ μιατ είας ratione αρχῶν osse molesta OPera bene ad h. I. Oh servat remitis; nam deos et ἐπιταrrειν, ut cum Aristotele loquar; et quod a republica mandatum atque iniunctum est, dis iudi si quidem suo at tuo arbitratu perficere iis licet, ut qui ad curalissima cogantur reddure rationes et populi scit verbis sint adstricti hoc enim sibi vult καr ipησισμα. 23 p. 93 vocatur Demosthenes αρχων m et V ἐπὶ τ ii Mosoικῶαρχὴν α οχων di Την των τειχοποιῶν, ουδετέρας δέ πω ti ν Prto TOυrco λογον lata ODJ ευθυνας δεδιυκως. Ea in let Aeschinc vim vocabulo αρχῆ inserti. 294, cum νηοχον δὲ, inquit την των αποδεκrῶν καὶ νεωρίων αρχημ.

Est haec fallax in perhole rhetorica non minus grave, in Athoniensium praesertim Civitate, erat . . D TO Vαυπη- γεισθα εργον ut mirer Inoc Lbium V. Clar , qui e nostro loco summani aliquam et iniis grau in curatorum muris reficiendis auctoritatem collegisse videtur occon Civ. Ath. I,

III. v. infra n. O.

22쪽

- 5 Hoc nullo uinquam loco Acscli inca probavit ut hanc tiam ob rem allacia possit argui Bene igitur BDemius ad h. l. ε Quamquam vero, inquit, non Arcti Ontibus solum hoc της et ε- μονίας του δικαστηρίου jus competeret v. Matthiae Iliso Phil. P. O), τειχοποιν iamcn nonnisi ea rationes id tribui potest, quatenus erat praeses collegii, quod Uri maria opera ex pacto redemta non erat ita ipse in sua re iudex, sed pracses judicii artis experitorum ... Sed diss4cillimus est hic δε ἡγεμο- μονία δικαστηρίου locus et mullis implicitus non solum imp dimentis sed erroribus etiam Commentabimur aliquid in hanc rem proximo capite, et mox etiam συν- a pecu Iiariscrisclione. 26 En iterum habes ad impudentiam usque lallacem et captiosum sophistam. Urget Aeschines vocabulum legis, qua non domunere τειχοποιου sed de αρχαις Proprio nomine sic dictis Iata erat. Hinc addidit, quod ipsum ἄρχειν spectat, δοκιρια θέντας ἐν δικαστηns p. Sic optime remius. α Sed hic tandem admirari mihi debes hominis insolentem per versitatem. Sane vero pessima verborum depravationc helle quaesitum e prioribus mendaciis mendacissimum Corolla rium. Laudes mihi, quaeso, dilaudesque subtilem hanc argumentationem Primi verique magistratus υπευθυνοι sunt; ergo infimi etiam curatores et ministri, qui hus Post administratam rem ratio est reddenda, cum primis illis ejusdem sunt ordinis, ejusdemque auctoritati l Eheu , iam sat esti

23쪽

ρει ναυπογεισγαι. Hactenus Aeschines nos brevitati studeamus in re apertissima. Poterat Aristoteles heine nosse hunc Aeschinis locum, et, nullus dubito, noverat eum; nihil tamen is Philosophi sententiam evertit. Integrum enim oratoris argumentum nihil est aliud, nisi ingeniosi, sud calumnosi etiam et mendacis qualoma in oratione adversus Ctesiphontem praecipue praestitit rhetoris sophistica hariolatio et verborum maligna depravatio sophistam enim agit, cum, quod lati e vocis se uἈρχῆ dici poterat et a Demosthene ipso dicebatur, munus τειχοποιου, id angustiori vocis vi πην nominandum esse contendit. Ipse enim Demosthenes in oratione pro Corona, Aeschineae illi advorsaria 'ρχον, inquit, ' καὶ δέδωκα γε ἐυθυνας cum tamen munus ejus, i. e. ειχοποιου, mera osse ἐπιμέλεια, ut ex populisciti, quod statim ' subjicitur, verbis liquido patetra ἐπειδὴ Aημοσθέννὶς quοσθένους, Ιαιανιευς, γενOMενος ἐπιμελητὴς τῆς των τειχων ἐπισκευῆς - ἐπεδωκε τα-ατλδομω κ. τ λ. ' mamionas tibi tandem, quaeso,

24쪽

anto oculos et in brevi conspectu ipsa ab Aeschine laudatae legis verba, omissis iis, qua orator ad ejus sensum pervertendum addidit. Sunt autem haec :Tας χειροτον rας αρχὰς, καὶ τοῖς ἐπιστάτας τῶν θη- ιοσltio εργων, καὶ πάντας οσοι διαχειριζουσι τι των τῆς πολεως πλέον, τριάκοντα ἡρμερας, καὶ δ ι λαυ- βάνουσι ηγεμονίας δικαστορίων, ρχειν δοκιμασθέντας καὶ λογον καὶ ευθυνας ἐγγραφειν προς τὸν γραφιιιατεα καὶ τους λογιστός. Hoc quis unquam Atheniensium infitiatum iverit

quis vero etiam ex hoc clarissimo legis loco contrariam eruerit rationem, hos omnes, qui ante munus

vel ministerium gerendum probationi δοκιμασία , illo autem gesto rationibus reddendis essent obnoxii, ejusdem ordinis, auctoritatis atque potestatis suisse, ut perfectissimo vocis sensu vere possent dici αργαι Nonne dilucidissima legis verba inter area optimo nomine, ἐπιστάτας, et ceteros, quibus magistratus dignitate non decoratis, alicujus rei administratio injungitur, adcurato distinguit Ubinam ergo Aeschi

diaria illa actione forensi, quam ἐπιβολ 7 Vocant,

suo uti potuisse arbitratu, neque vero superioris magistratus V. e. των ἀστυνόμων, necessaria, quae ad eum redundaret, auctoritate Ubinam porro, ut hoc oratori concedamus, is probavit, omnes rei

publicae administratores, qui hoc poenae infligendose ἐπιβολῆν ἐπιβάλλειν jure uterentur, in eundum venire Ezsum qua illo denique ratione ex-

esse αστυνομίας, quocum conjunguntur ι τῶν κρηνῶν

ἐπιμελ ταὶ curatores sontium et aquaeductuum, itemque olgων βένων φυλακες. v. oetii. p. 421. Boeckh. I. l. I, 217; qui Aeschini nimis eonfidens Pollucem mendacii arguit. Disitias by Ooste

25쪽

plicuit, curatores muris reficiendis orta atque re petua et adcurato circumscripta γ γεμονία δικασπιοίου gavisos, neque solum a populo ipso vel magistratibus amplioris ordinis v. c. ab Archontibus, ubi ipsorum consilio, experientia et auxilio opus esset in hanc rem fuisse adhibitos, quod Postremum quidem nemo negaverit ' FalIax igitur est mendacissimi rhetoris perversa demonstratio, neque ea impedimur, quo minus totos nos Aristotelicae, quam supra exposuimus, rationi addicamus.'* Sed ad propositum revertimur, rio vim et discrimen Verborum aρχειν, ἐπιφιελεισθαι et διοικειν,ο- bis explicandum sumsimus; quorum igitur Postremum διοικειν latissime patere videtur Est enim in uni-Versum, quodcunque susceperis agendum, instituero id et facere secundum certam quandam legem et normari rem gerer o rogere. ' Hinc explican

dae dictiones τα τῆς πολεως, sive τα πρὸς τῆν πολιν διοικειν et γ τλῆς πολεως διοικλησις, quae de uni-

31 Becte igitur Bremius ad Aeschin I. I. Quamquam vero, inquit, non Archontibus solis hoc jus competeret, rhetoricae lamenbrperboles est, τειχοποιν ἡγεμονίαν δικαστηρίου adscribere. Quod addit rellius, τον τειχοποιον eo modo fuisse ηγεμονστου δικαστηρίου, ut in ratione reddenda a redemtoribus op xum Publicorum illa ipsa opera, ut Latini loquebantur, Pro-haret, id nonnisi auspiciis ampliorum mugistratuum fieri potuisse videtur, quod Aeschinis etiam verba indicant, qui non χχ, σι την περιονίαν dicit, sed λαμβανουσι et χρωνται Rem pluribus infra explicabimus. 32 M. Pla ineri vir in his rebus longe sagacissimus, imponi sibi hoc nomine ab Aeschine passus est Attiach. Processa, p. 314

33 Hoc modo intelligendum Epicureum illud, abiene Stepham, Iaudatum in Thcs L. G. τα μέγαντα ὁ λογισμος λοικει quod Cicero explicat maximae res consilio ipsius et ratione ad

mini fit rantur.

26쪽

versa rei publica administratione dicuntur et idem fero valent, quod illud clavulgatissimum τρος τὴν πολotia πρασίοχεσθαι Sic cum do Areopago aliquo loco sermo est Delth. necdd. I, 444 dicitur de eo : δίκα ε δε εα φονικα καὶ τα αλλα Troiaet ικα hq κε σε υνίυς. Porro do Archontibus Uchii Anecdd.

quando commodius etiam redditur constituo, ordino, . c. τῖν ἔα Ου βίον διοικειν hoc modo apud Delth. l. l. p. 233 ubi de procdris, qui comitiorum consultationes moderabantur populumque in sun fragia mittebant, Grammaticus disserit, ad hanc ipsam designandam rem vocabulo διοικειν utitur. δ' Haec est, ut diximus, latissima vocis significatio quacum conjungi potest τὰ a Taraci , et non conjungi. Sed Usurpatur etiam angustiori sensu, cujus duos potissimum explicabimus modos. Etenim cum salutaris reipublica administranda ratio eo maximo nitatur, ut xodilus atque publicum aerarium bene Curentur, O cc διοικειν, διοίκ σι eo praecipuo modo usurpabantur, ut opum, redituum totiusque omnino rei Dccuniaria civilem administrationem exprimerent, δ' 34 Eodem modo Ulaianus ad Demosth adv. Mid. p. 54 d hanc

27쪽

inter ραν καὶ Oola d ἱκνοῦσιν distingueretur, q)

ipsumque civitati aerarium hoc nomine insignire- tu Τ). Restat alter modus, quo minor et inferior administratio his vocibus declaratur, quae, auspiciis atque auctoritate potentiorum, administro alicui, procuratori aut dispensatori negotiorumque gestori obtigit. ' quamquam igitur verbum διοικε7 de unoquoque magistratu dici potest, cui aliqua reipublicae administrandae pars committitur, de iis tamen plerumque et proprio sensu usurpatur, qui inferioris ordinis, minorem aliquam eam quo imprimis pecuniariam acceperunt curam.

Devenimus ad vocem serisιελεῖσθαι, cujus praecipua noti in cura atque diligentia posita est: unde sit, ut, cum de maxima etiam summorum magistratuum cura sermo sit, ad eam ipsam et universam reipublicae regendae rationem designandam verbum

ἐπιιιελεῖσθαι adhibeatur. ' Quum igitur αρχη sine

36 i. e. sacrum, et pro sanum sive livitati aerarium os Boechh.

3 Aeselun adu Ctesiph. e. 6. ibiq. Brem p. 25. d. Prior. 38 Unde saetum est, ut apud Romano διοίκησις districtua diceris Etur sive portio quaedam provinciae, cujus administratio et iurisdictio Praetori ommittebatur. Sic Cicero praeter Ciliciam tres διοικησεις habebat. v. Ernest. Clav. Cicer ind. graec.

28쪽

cura et diligantia bone geri non possit, saepissimo ubi de summis magi tr atibus agitur, eorum ἐπι- ιέλεια, h. e. Orum munus memoratur. Sic enim omnino locus Aristotelis supra prolatus est explicandus nain eum Philosophus, εἰσὶ δἐ inquit, ἔμεν πολιτικαὶ των ἐπεμελειω ξ παντ- των πολιτι- κων πρὸς τινα πραξιν, οἷον στρατληγος στρατευομέ-νω-ξ κστ μεοος κ τ λ. de ἐπιμελείαις illo latissimo vocis sensu, nullo των aρχων habito respectu, loquitur, ut minime, quod interpretes quidem fecerunt, ' ὁ στρατογῖς e verorum magistratuum Consueximendus esse videatur, nequo Aristoteles Aeschini repugnet Veram autem esse hanc vocis ἐπιμελείας interpretationem, ex iis clarissimo patet, quae idem Philosophus, nulla habita ratione imporii l. e. του ἐπιταττειν alio loco Polit. I, c. . . a Io

odii Goeit l. de magistratibus tradidit, ita ut solam eorum ἐπιμελειαν respiceret. Locus longior est, quam qui integer exscribatur initium solummodo ejus et quasi conspectum dabo : εστ σαναγκαιον ἐν με ταις μικDαις πολεσιν ἐλαττους ειναι τας

αρχας, - ταῖς ιεγαλαις πλείους πολς υνορμοττει συναγειν καὶ ποίας χωρέζειν, δει μὴ λανθανειν πρωτον μεν ουν ἐπιμέλεια των αναγκαίων ν περὶ τὴν ἀγοραν - τερα δε ἐπιμέλει ταυτνὶς ἐχομένη , των πεδε τ αστυ δομοσίων καὶ ἰδέω --αλλη σαρ χῆ, προς ηὐαὶ προσοδοι των κοινων ανα- φέρονται - ετερα 'αρχν , προς γ ν αναγραφεσθαι δειτα τε ιδια συμβολαια καὶ τα κρισερ ε των δικαστη-

29쪽

ρἰ 0 κ. τ λ. Unaquaeque igitur οὐ complectitur

ἐπιιιέλειαν, nequo Ver αἱ ut ιεtilae in univcrsum ad ἔρχεον honorem ascendunt. Hic enim altor isquo angustior et verus τῆς ἐπιφιελείας est sensus, quo

ministerium sive curatio honorifica, cum imperio tamen non conjuncta, nequo ultra consilium rem bono administrandi extendenda significatur. In hunc censum veniunt, ut uno altor ovo exemplo rem explicemus,

i περ sive προς cf. Schae r Melcti crit t. p. ο3. τους θεους ἐπιιιελει apud Demosth adv. Androt P. 6im; porro οἱ των μυστηριων ἐπιμελοτα ct o εἰς Αιονυσια χειροτονηθεὶς ἐπιιιελπτῆς apud cundum adv. Mid. p. 4 o ct i 9, quibus addas τους των ἐλαιῶν ἐπιμελ τας, alias dictos ἐπιγνω/ιονας, apud Lysiam de l. acr. p. 284 ct τλῆν των ἐφληβων ἐπιμέλειαν opu Dinarch. adv. Philocl. p. 89 chli. item οἱ των νεωριων ἐπιμελγηταὶ et οι ἐν ταῖς συμμοριαι ἐπι-

tur. δ)Bestat tertii vocabuli, i. e. o αρχειν et τῆς αρ χῆς explicatim, post ea, quae do duobus prioribus commentati sumus, facillima. Ut enim voces διοίκησις et ἐπιμέλεια, proprio sensu positae, inferiorem solummodo curam, sed aliquando etiam latiore vocisus omnem maximam et gravissimam, administrationem summorum magistratuum designant, ita ex adversa re rexi, qua splendidus magistratuum superiorum honor intelligitur, ad inferior e etiam dil-

30쪽

signandas curationes ut insima ministeria adhibetur. Vora igitur o potissima Vocis αρχῆς notio, qua a ceteris, διοικησε imprimis et ἐπιφιελεί distinguitur, cst munus, ad quod gerendum non solum cura et

diligentia ἡ πιμελεια requiritur, sed imperium

etiam' τ ἐπιταπτειν conceditur , Sed latius patebat verbi vis, ut, qui solam curationem liquam sustinerent, i. e. οἱ ἐπιμελvταὶ, et ipsi omς ο-

carentur cujus rei veritatem, quamvis a nemine in dubium vocetur, paucis demonstrabimus exemplis. Si v. c. metron Omi, qui erant a mensuris et Onderibus invisendis et observandis quamquam solam harum rerum curam habebant, passim apud Veteros

nominantur αρῶ 'Di madem res in iis curatoribus est, qui σιτοφυλακες nominantur, his ipsis, quos modo

commemoravimus, inseriores, et τοῖς αγορανο/wις

quasi in supplementum additi. ' Denique οἱ se ταὶ,

qui in aerarios latentos inquirebant eorumque nomina

a Bois Anecdd. I, 2 8. μετρον ὁμο- αν τε 'A Vρσιν κληηρωτη et των μετρονομον, δέκα τὸν αριθμὸν, ων πένrε μὲν ησαν ἐν τε Πειραιεῖ, πέντε δὲ ἐν στεν ουτοι δὲ τ' ἐπιμέλειαν εἶχον, πως δίκαια ἡ τα agro τῶν πωλουν- των consed lento arpocratione, qui Aristotelis auctoritato nititur. s. Neuman reliqq. Arist. de Rehuspp. p. 86.43 LI sias accus Dardann. p. 235. M. Brem. υτω δὲ παλαι περὶ της τουτων πανουργίας et πολις ἔγνωκεν, ἄστ ἐπὶ μὲν τοῖς αλλοις υνίοις απασι τοὐς αγορανομους φυλακας κατεστήσαzε, ἐπὶ δε ταυτη μον τέχνη χωρὶς σιτοφυλακας ποκληρ- ουrε. Idem P. 23I αποκριναι δή μοι, εἰ μολογεῖς πλείω σῖτον συρορίασθαι πεντήκοντα φορμιυμ ων ὁ νομος Πεῖναι κελευει ἐγω των ρχοντων κελευοντων συνεπριαμην; ubi v. Bremi Adde heis Anecdd. I, p. 3-. Dro δ' ἐπεμελουντο, πιυς ο σῖτος δικαίως πραθήσεται, καὶ τα ἄλφι et καὶ ι κρεοι καetu τας ιυρισμένας τιμας καὶ ὀνσrαθμον. i. Neumann. l. r. p. 95,