장음표시 사용
281쪽
Christius ad ejus domum venturum, cujus desiderantis jam possederat animum. Venit ad Zacharum Dominus, spirituales epulas praeparantem, ut cujus idem jam non solus
noverat, ejus meritum cunctis praesidentil)us demonstraret. Suscepit Deum gaudens intravit Dominus in domum ejus, qui jam intraVerat in cor ejus. ΙΙ. O felicitas sancti Zachaei l quem de arbore cupiebat, praesentem liospitem in domo gaudebat. Denique ad-Venienti munus gratissimum offert: Ecce, inquit, dimi a dium rerum mearum do pauperibus si cui ali tui de- , fraudavi quadruplum reddo a). Iotum quod habuit Zachaeus obtulit O miranda Zachaei devotio Substantiam suam in duas divisit partes pars proficit in misericordia, pars redditur pro rapina . Non vult enim apud se quidpiam rapinarum retinere, ii possit Christi judicio plus placere, qui ex fraudibus Veniam, et ex misericordia pr tulit gloriam. Unde Dominus Christus ejus prosequitur Iaudem, probat idem honorat ejus in munere devotionem is mela, inquit, dico vobis, quoniam aliis hodien huic domui Deo facta est, quoniam et hic vere filius est , brahae b). Ἀccepit domus sali item persidem, quam perdiderat ali tuando per raudem. III. Lauda et exulta, Zachaee, quia hoc tibi praestitit
SycomorUS; Sycomorus genus est pomorum non ita in Africa notum y Sycomorus enim sicus satilae sunt. Quare ergo Vidit Zachaeus Christum Quia non horruit cruci opprObrium: hoc enim tanquam stulium et fatuum ab hominibus Videtur, Deus suspensus, Deus crucifiXusu, Sed ZaChaeus non expaVescit, quia si Quod stultum est Dei, sapientiusi est hominibus c). , Fuit Zachaeus brahae dius side
Id. Lxxiv n. 3. Nota ei monem hunc in Ahica liabituna.
282쪽
non genore merito, non Sobolae deVOtione, non stirpe . Primo Zachaeus, ut Videret Dominum Concupiscit Ut concupivit, ita et vidit Slceto Λbraham pater UeSter Oneu
pivit videre diem meum, vidit, et gavisus est a). Zachaeus Dominum suscepit, ut excepit Abraham; sed Λbraham suscepit cum Λngelis, Zachaeus cum Apostolis :ille pergentem ad Sodomam, hic transeuntem per Iudaeam sed brahae benedicti, meruit silium; Zachaeum vero in diorum transtulit numerum Λbraham Dominosilium obtulit Zachaeus substantiam obtulit: ille haeredem, hic haereditatem: ille quod habuit pignus immolavit; hic patrimonii sui substantiam exhibuit. Λnte rerum
suarum cum Christo partitus est patrimonium, et Sic eum
Dominus Albrahae fecit silium. Si ergo iste merito laudatur, qui antequam aeciperet beneficium cum Domino Christo partitus est patrimonium, quantum debet justificatus et redemptus sanguine Christi. IV. Ecce praedixi: tu Vero, quicumque es, hoc imitare; si vis pertinere ad patrem, fac quod Zachaeus fecit, et mereberis quae ipse meruit. Similitudo enim ossiciorum similitudinem exhibet meritorum. Non potest esse dius, quem diversi separant actus non poteSt censeri nomine, qui fuerit diversus in opere. Primo unde tibi nomen imponiS, quem nec CtUS , nec natura commendat unde tibi filii nomen imponis, quem nec sideS nec genuSprobat, nec
prosapies indicat Munere enim Dei et dono in te est, ut possis, quia in te est, ut Velis, quia Zachaeus idcirco Deo donante potuit, quia ipso jubente voluit. Ergo nos, Fratres charissimi, de sua quisque substantia non habentibus largiatur, nec excuset Se aliquis dicens Aurum, argen-
η tumque non habeo b). η Deponite istam excusabilem
283쪽
rationem; misericordia parVa est, Sed corona sublimior, quam si quis vel modicum panis esurienti et calicem a lupusitienti porrexerit, tantum in nomine Domini merebitur, quod Zachaeus meruit.
In Natali martyris Vincenti I. Habetur in Cod 33. 11, fol. 3Π; nomen SariCti AuguStini sera figitur, cui γαλλὶ videtur abnegandus. Ponatur inter Edito POS SEI . CCLXXVII, Cum numero in Natali Mart rris Vincentii V.
I. Vincetui sortiuido. II. Fortitudo Martyris a Deo. III. MD0mino petenda. IV. Passione transeunt, minime tranSit gloria.
I. VINcENTII, martyris Sancti, brtissimam et gloriosissimam passionem celebrare Christus solemniter jubet, et segniter praedicare Videmur . nim et cogitatione OnSpeximus quanta Pertulerit, quae Udierit, quae responderit, et quodam modo ante oculo nostrOS mirandum SpeC-taculum constitutum est Iude iniquuS, Ortor cruentUS, martyr invictus, crudelitatis pietatisque certamen, et hinc insania, inde Victoria Lectione personante in auribus nostris, exarsit Charitas in cordibus nostrisci amplectici osculari, si fieri potest, dilaniata membra Vellemus, lupetantis poenis sui licere mirabamur, et inexplicat)isi affectu, qui cruciari nolebamus. Quis enim volit saevientem videre
284쪽
carnificem, et homiliem in corpus immanum, humanitate amissa, si irentem P quom cernere deceat divaricatos artus
machinatione tormenti, natura siguram arreptam, OSSaeX tendendo separata, exarando nudata qui non adversetur quis non exhorreat et tamen hiae omnia et horrenda justitia Martyris pulchra faciebat et ipsa pro side,
pro pietate, pro Spe futuri speculi, pro charitate Christi tam mirabilis fortitudo tetram et funestam tormentorum et vulnerum faciem decore gloriae perfundet)at. ΙΙ. Denique in eodem ipso uno spectaculo studia cum persecutore divisimus. Illum delectabat Martyris poena, nos causas illum quia patiebatur, nos quare patiebatur illum cruciatus, nos Virtus cillum Vulnera, no corona; illitam quod in doloribus diutissim tenebatur, nos quod minime frangebatur doloribus illum quia ' exabatur in Carne, nos quia permanebat inside. Itaque illum, ubi sua pascebat immanitas, ibi torquebat Martyris Veritas nos autem horrenda quidem jubentem vix ferebamus, sed deficiente vincebamus incentio. Nec noster tamen ipse luctator in se ipso aut per semetipsum extitit Victor, sed in illo et per illum qui pro omnibus exaltatus praebet auxilium, qui pro omnibus passu reliquit exemplum. Ille exhortatur ad proelium, qui ad praemium Vocat, et ita expectat certantem', ut laborantem adjuvet. thletae
suo ita praecipit quid faciat, et proponit quid accipiat, ut
etiam, ne deficiat, subveniato. Oret ergo simpliciter qui simpliciter Vult certare, Superare perniciter, regnare feliciter. ΙΙΙ. udivimus loquentem conservum et perSeCUtoris linguam constantibus et Veracibus responsionibus convincentem sed prius audivimus Dominum dicentem Non η enim vos estis qui loquimini, sed Spiritus atris vestri,
285쪽
i, qui loquitur in vobis a). , Λ per hoc iste ideo superaVit adversarios suos, quia sermone suos in Domino laudavit. Noverat dicere In Domino laudabo Verbum, inu Domino laudabo sermonem in Deo sperabo, non timebo, quid faciat mihi homo b). , Vidimus Martyrem immania tormenta patientissime tolerantem Sed Deo Sul)jiciebat animam suam ob ipso enim patientia in ejus c)i, o ne humana fragilitas, per impatientiam
deficiens Christum negaret, et in gaudium Veniret inimici, sciebat cui diceret Deus meus, erue me de manun peccatoris, de manu legem praetereunti et iniqui, quo' iam tu es patientia mea ch. v Sic enim significavit, qui cantavit ista, quomodo Christianus petere debeat ab inimicorum erui potestate, non utique nihil patiendo, sed ea quae patitur Sustinendo patientissime st Erue me den manu peccatoris, de manu legem praetereuntis et iniqui. DSi autem quaeris quomodo se velit erui, intende quod Sequitur Quoniam tu es patientia mea. , Ibi est gloriosa passio, ubi pia est ista consessio, uit qui gloriatur, in Do- η mino glorietur e).ηNemo itaque praesumat de corde SUO, cum profert Sermonem memo de viribus cum tentationem susseri, quia et ut bona loquamur, ab illo est nostra sapientia, et ut mala susseramus, ab illo est patientia nostra. Nostrum est ergo Velleo sed vocati exigimur, ut velimuS. Nostrum est peterea, sed ' quod nescimus, quid
petimus Nostrum est accipere; sed quid accipiemus, si non habemus Nostrum est habere sed quid habemus, si non accipimus P proinde Qui gloriatur, in Domino glo-
286쪽
IV. Digniis itaque martyr incentius a Domino coronari, in tu elegit et per sapientiam et per patientiam gloriari. Dignus solemni celetaritate, dignus elicitate deterna, pro qua adipiscenda leve quidquid minacissimus judex terruit, quidquid carni sex cruentus infixit; tran-Sactum est quippe quod pertulit, non transiturum est luod accepit. Certe enim sic exata Sunt membra, sic viscera cruciata, tam cret)r et tam crudeliter repetita tormenta, sic, Sic quemadmodum facta sunt ista ' et si ierent multo graViora , si On Sunt condignae passiones hujus temporis , ad uturam gloriam, quae revelabitur in nobis cr).
In Natali martyris incenti II.
I. 1 in enti coram Daciano sortitud0. ΙΙ. Vincentius Daciant, vivens et moriturUS, Victor.
I. MLGN Μ Spectaculum, Fratres mei inertabant duo, saevien et patiens, servus Christi ' incentius, ct filius diaboli Dacianus Persidiis in Martyri corpore 2eViebat, Sed nec sanctus Vincentius metuet at,intlia Christum pro
287쪽
se pugnantem videbat Vicit illum judicabatur, quia ab eo
quem confitebatur, non relinquebatur. Interrogatus non dubitavit respondere, quod quaerebatur, et auxit Unde quaesitor potius irasceretur. Inflammavit odium juventutis , ut gloria cresceret confitentis. Quid enim timeret Vincentius leonem in fremitu irascentem et rugientem,
quia jam si leoni de tribu Iuda a s haerebat, sortitudi
nem sibi virium ministranti. Iam itaque sumptis armis Christi invictus, sicut leo, sidebat Vincentius et clamabat Mecum decertet pugna, Si praevalet considentia Oidebit in pliis posse dum torqueor, quam ipse dum torquet. Sanctus Vincentius in exilium mittitur, et iter ad paradisum meditatur Morte aflicitur, et de vita meliorulaetatur equuleo extenditur, et sit clarior, dum a persecutore punitur Existi ante hominem judicem , ante hominem stabat, sed in corde Deum judicem rogabat dicens antique hostis, humani generis inimicu, quid in mea passione non facias, qui et Deum meum tentare Voluisti, sed incere non praevaluisti; prostrata enina Sicut bestia acuisti. Non timeo, inquit, supplicia, qUaecUmque iratus impegeris=; hoc magis mihi fortitudinis est, quod te singis velle misereri. Insurge, Diabole percurrant Omnes poenae idem et sortitudinem ex anima christiana. ΙΙ. In surore et in ira sua, impius Dacianus ait Vincere me non potest iste; dum Vivet, tormentis acerbissimis applicetur. O insuperabilis virtus invicta animi forti ludo sanctus Vincentius torquetur, tunditur, flagellatur , Xuritur, extenti membris Crescit ad ciuiam cujus spiritus jam migraverat ad coronam . t illo qui quotidie victum se erubescebat audiri, ait: Ρrpeva litisti
288쪽
Martyri corpori; ecce jam territus ipse satearis te in Omnibus esse convictum, qui nec cadaVer Uperare potuisti defunctum. Ecce perversa saevitia tua, sicut ipse di-Xisti, dum acrius persequeris, gloriosiorem sacis. Quid et de corpore patientis convictus dicturus es: Audite, ratres, quid dicat Mergatur, inquit pelago et tanquam diceretur ei: Quare P et ille : Ne erubescamus, inquit, Sine cauSa pugnare. O insania furore caeca l hoc' impius, perfidus et insatiatus Dacianus n0n intellexit i qui potest ab inseris animam revocare, non potest a mari Martyrem Suum liberare Nictoriam: ejus, inquit, Vel maria celabunt. Quomodo celabunt eum, quem Cum honore SuScipiunt. Λudi rophetam clamantem et convincentem: rapSiUS γγ est mare, et ipse fecit illud, et aridam terram manUSs ejus fundaverunt a). v Sequere, saevissime Diabole;
fac Martyrem nostrum et in ali elemento esse gloriOSUm, et te in omnibus esse confusum a Superatum. Cce mare Obaudivit, et tu Surdus es ; ecce Ventus CeSSat, et tu Sufflax; ecce undae cum tremore surripiunt, quem nautae tuo praecepto projiciunt , ecce fluctus cum Summo honore,
Velocior Dei gubernante manu tuo remiges ad Ortum PraeVeniunt, o Martyris corpus ad honorificentiam Sepultura jam reddunt. Ecce in mari tanta tranquillitas, et te, Nesandissime, magna possidet iniquitas. Quid agis, humana jam rabies, ubi unda revocat mortuum P quid agiS, Scelerata seritas saeva, Ubi aquae reVOCant sepulturam P erdidit misera crudelitas, quod tenebat lugeat nunc Daciani saeva perfidia, quae dominicam non potuit recordari potentiam δ. Magnum Se gaudebat reperiSSe Onsilium, cui nec aqua voluit praebere ConSensum male commendavit miser desideria suas Vel mare eum docere
289쪽
debuit, qui contra Creatorem suum celare non potuit Corpora spectaculum Suavissimum, Videre Certantem Martyrem contra imperium cogentis , in nulla poena side Succumbentem, quia et ViVUS inimicum prostravit, et mortuus
maria natavit in O beata passionis memorabilis gloria, in qua dignatus est Christus talia exercere mirabilia Lingloriosa beati Vincenti constantia in morte victoria magnam illi exhibuit coronam. Sine dubio Fratres, ipsum fuisse credimus cum beato Vincenti in fluctibus, ne ab sorberetur, qui fuerat cum Petro in mari, ne mergeretur. JamVero quod restat, Charissimi, ipsum beatum Vincentium pariter deprecemur, ut nobi patronus apud Deum CSSe dignetur, et ejus meritis Ecclesia Christi quotidie sublimetur, cui est honor et gloria in saecula saechilorum.
De Conversione sancti Pauli I. Semno isto e duobus mant Scriptis CaSSinonSibus citΓGCtUS, HEINPE CXLo, ibi. 227, et ciX, ibi. 38 Sancto AuguStino certe tribuenduS,St, Sed ut videtur iuniori. Legitur in codicibuS Sermo Unde Supra ' Su-yra habetur Sermo sancti Λugustini. Ponatur inter EdilOS POS Sermonem cLXXIX, Cum Humero E COH- Uera ne Sancti Pauli 111.
290쪽
I. Anaitias ad Saulum velut ovis ad lupum exilibetur. II. Iubetur adire Saulum, et recusare videtur. III. Saulus ab Anania bapti-Zatur, u0mine nautato in Paulum.
I. 1DΕΤis, Fratre charissimi, omnipotentis Dei divinum mysterium, et in UtriSque personiS nomen attendite. Apud hebraicam videlicet linguam Λnanias ovis dicitur, o Saulus lupus describitur'. O divina praescientia et justi judicis moderata Sententia, ut Ovis, quae a lupo desiderabatur manducari, subito meruisset ab ipsa m arit n. Saule, tenebris excaecatus es jam ovi quid facturus es, Lupe, quando Sedes in tenebris sine luce Ecce ante te est ovis, quam quaerebas ' ula est quod fremebas P quare nunc tremis ovem quam tu sperabas morsibus laniare, ipsa te venit baptigare. idum, Improbe, hujus ovis dissipare pellem cogitat)as , ad ipsam venisti curvus accipere legem. ΙΙ. EtAnanias ad Deum suum Domine, inquit, audivi, de hoc viro quanta mala sanctis tuis in Ierusa b)m sev erit, et hic ideo Venit ut alliget omnes, qui inVocant no- , men tuum a). , Quasi diceret Bona quidem servo tu suggeris, sed ut tu mihi Dominus, et ego tibi servus; aliud dico, si vis, erit. Audivi in quodam Psalmo David dicentem Benefac, Domine, bonis et rectis corde b). v