장음표시 사용
51쪽
is eoque atrocissima tormenta fuisse patienter tolerata , testimonium hoc multum proderit in causa Martγrii: & statim citat sis Martyrum Causas , in quibus a S. Congregatione admissi sunt ad probandum Mhrtyrium vel haeretici , vel schismatici , vel judaei. Ergo animadversio petita ex insistetitate jam locum amplius habere non potest , cum quaestio jam definita sit ; ae proinde reiici non pol est Peru-mal , qoia Infidelis , a testimonio serendo in causa Martyrii V.S. D. Si Restat igitur ultima exceptio, quod sit periurus. Alludit R.
P. ad hoe , quod Perum at deponat, se uno ictu truncasse caput F. S. D. , cum tamen duo testes in Proeessu Ordinario dicant , duobus latibus truncatum fuisse cap nr . Ergo Percimal mendax est oe periurus. Sed licet concederemus aliquam in his verbis adesse contradictionem , quum tamen haec non respiciam substantialia depositionis & facti, sed tantum accidentalia , non inde sequeretur quod Testes sint mendaces vel periuri . Conveniunt itaque omnes Testes in oecisione Servi Dei, & unanimiter deponunt, truncatum illi suisse eaput. Utrum autem hoc laetum sit uno vel duobus ictibus; tiihil refert ad substantiam rei, nee proinde ex hae varia dicendi ratione infirmatur auctoritas testium . Et haec est doctrina Angeliei Doctoris , qui in a. a. quoest. 7O. art. Io. ait ; Si vero sit diseordia testimonii in aliquibus eircumstantiis non pertinentibus ad stibstantiam facti , ptita si tempus fuerit nubilum, Dei serenum , aut aliquid hujusmodi , talis discordia non preiudicat testimonis , quia homines non consueverunt cir a talia multum sollicitari , unde facile e memoria elabuntur . Quam regulam sequuntur Inristae in causis tum civilibustum criminetibus ; & eam sequuta est S. Congregatio in pluribus Causis Beatificationis , ut dictum est in Respons. μω-
So Quid autem , si nulla sit contradictio , etiam in his accidentalibus 7 En igitur factum. Ter Perum at usus est gladio in V. S. D. Primo , ad abscindendum laniculum , ex quo pen debat theca Reliquiarum, quam S. D. ad collum gestabat,& in qua putabat carnifex latere praestigia , quae sibi noee re possent ; & hoc refert P. Mesdonado in Hiri. certaminis V. S. D. pag. S. Secundo, ad rescindendum caput v. S. D. ut ipse deponit. Tertio, ad separandum e busto caput jam rescissum , quod tenui cute a parte anteriori haerebat collo , ut narrat P. Franco in anno glorioso die 4. Februar. α tenui tantum ciate gia ituri haesit e ut absci sum. Iam ve-
52쪽
ro Perum aI in sua depositione non dicit , se semel tantum vibrasse gladium in Servum Dei , sed uno ictu recidisse caput , quod verum est ad litteram . Alii autem Testes cum P. Maldonado rem distinctius explicantes loquuntur tum de ictu quo caput rescissum est , tum de alio ictu quo illa pellis secata est. Sed in proprio sensu non ictus dicendus est , sed secatio pellis . Et revera cum Perumal concordant alii Testes. Testis IX. ait α uno ictu a utatum caput in pam
rem anteriorem prosiliit , Summar. pag. S. S. a S. Testis XLVI. con uri colao gli su tron cala Ia testa , Summ . pag. 65. S. ias. Testis XLVII. Inchinando Ia testa, questa tron. eata che m eon ian colao eadde per ι' a Danti , Ibid. pag. 68 . lib. Ergo eum his componendi sunt alii duo Testes Proiseessus Ordinarii , qui proorie loquuntur de tino letti , improprie de seeundo. Et revera quod ita fie res habeat, manifestius adhue apparat. Nam iiii duo Testes sunt Casturi ,& Ioannes Socii passionis V. S. D. Habem ua autem ex depositione Testis XLFI., qui affirmat ex relatione eorundem, eaput uno latu abscissum fuisse π Per relatione di casturi, e di Giovanni so, ehe tin sol co*O Ie D troneata ta testa, Summ . pag. 6S. I. ra . Ergo & ipsi duo Testes Processus ordinarii, qui nobis opponuntur, proprie loquentes confirmant depositionem Per mal. Ergo nulla est in Testibus comtraditio ; ac proinde nulla ratione argui potest Peromat demendacio vel periurio. Quum igitur omnes exceptiones ex titulis infumise , infidelitatis, D periurii non subsistant , &plenissime sublatae sint, admittendos est Testis VIIL de visu in Causa Martyrii V. S. D. M Diutius immemorati sumus in vindicando hoc te. timonio ,
quia eum agatur de saeto proprio , maximae est auctoritatis. Relate vero ad tres alios Testes Deiliori ratione dissolvuntur exceptiones, quae iam late discussae sunt in praecedenti Respons. a pag. SS. ad . 8. Opponit ergo R. P. contra Tmstem IX. Muttu , seu Margaritum militem , quod fuerit Di- Iis , G stiis moribus prope Ethnico similis. Et primo, quoad vilitatem , unde constat Multu vilem fuisse λ Si Processus consolamus, contrarium apparet. Testis enim XXXIX. de ipgo loquens ae Muttu Palla , inquit, parimente Cristiano , fregello tentato aliora in tanta supposietione , che a Deo in suo potere te chiavi delia forterra , e Palaeteto di iniur , Summ . pag. 5b. num. 7 i. Quod idem confirmat Iudex Remissorialis in citatis litteris responsi vis. Quomodo ergo vilis habendus est, qui a Principe ipso constituitur custos Arcis
di Palatii Z Ati vilis dicendus est , quia fuerit tenvis facultatis p Sed miles erat, & miles in dignitate eonstitutus; ac proinde stipendia habebat & oti miles, & uti custos Palatii & Arcis. Forte non erat ditissimus. sed neqNe egentissimus. Num milites dici possunt viles & egentes, quum praeter stipendia , habeant ea quae ad victum M vestilum ne-
53쪽
18 cessaria sunt 8 Sel esto: suerit etiam pauper . Ad imitne fidem testi paupertas 7 Negative respondent unanimiter Doctores etiam relate ad Causas Canonizationis , ut Malia p. .
c. 17. num. s. Rosa in addit. ad tract. de execut. litter.
Apostolic. num. ab P, & praeter alios Benedictus XI v lib. S. de Caci. 5b c. 6. ubi ait α Paupertas fidem testi non adimit , ideoque pauperum restimonium , si sint honestae vitae admittunt Rosa , Matthaeaeeius & alii. Sient ergo nullo iure excludi possunt a testimonio serendo artifices , rustici , milites de alii eiusdem conditionis, licet sint tenuis saeuitatis, ita reiici nequit Muttu miles, quamvis divitiis non affluxerit.
Set Attamen, inquies, deerat conditio honestatis a Benedieto XIV. praescripta: imo Mattia, ait R. P., erat suis moribus Ethniso
prope similis. At si maturius res inspiciatur , non videtur Mut tu dignus pro scia sinceritate tam gravi censura. Interrogatus enim a Iudicibus Delegatis, utrum praeceptis Ecclesiae satisfecerit, ingenue di magno animi candore consessus en, se aliquoties Ob aliqua i edimenta annuoe confessionis praevio non satisfecisse; G Dii ente prima inore alteram
duxisse, G ob id ab Eeelesia fuisse ejeetum. Quoad primum ,
dubitari potest an culpabiliter reus suerit. Praeceptum enim annuae consessionis obligat , quando datur copia Consessarii . Sed hujusmodi copia rarissime invenitur in terris infidelium ob penuriam Missionariorum ; maxime autem deesse potest militibus , qui saepe ad regiones longinqnas mittuntur, obi nullus est sacerdos. Quod videtur & ipse
innuere, dum asperi impedimenta ad praeceptum exeqoendum ae ob aliqua impedimenta. Vere reus fuit in secum do ea su, quod Vivente uxore, cum alia muliere vixerit. Pe eis ea tum per se gravissimum est, non tamen est infrequens praecipue inter milites. Poenam habuit ad emendationem &terrorem; et ideo prohibitus suit ab ingressu Ecclesiae, non tamen excommunicatus, quod ipse diserte negat in altero interrogatorio, et ex faeto ipso evidenter eruitur: quia haee poena ei inflicta est a simplici Missionario , qui ius certe non habebat serendi censuram ex commoti icationis. 38 Fuit itaque criminosus huiusmodi Testis: sed ad hoc ut excludatur a testimonio serendo non suineit Kaec notitia, sed inquirendum est, an in crimine perseveraverit, vel ab eo emendatus, absolutusque saerit . Non enim ideo illegitimi censentur testes, quia aliquando peccatores fuerint. Quia mpauci admodum sint innocentes, pauci prosetto essent etiam testes apti; ac proinde vix in terris reperiri posset aliqais Processus validus. Si Dellemus, inquit Farina c. quaest. BG. n. Is i. rvellere testes poenitentes ta emendatos de peccato mortali, nullus unquam admitteretur ad testificandum , quia nullus reperitur, qui temρore Ditin suae Peccatum noneommiserit. Quum itaque, jam a longo tempore, dum con-neerentur in Iadiis Processus, noster miles ad poenitentiam
54쪽
redierit et novam vitam christiano dignam instituerit, quare repellendus erit a serendo testimonio3 Statim enim post manifestata a se patrata peccata, subjungit quoad primum αIn aliis Dero praecepta confessionis D communionis adimpleo. G modo hae ψsa die confessus sum R. P. Iosvho Beschir et quoad secundum α postea dimissa secunda tam re in Eeclesia fui admissus. Non praeterita, sed praesens animi asse lio debet esse regula morum praesentium et atqui assectio animi Multu, iam a pluribus annis ante depositionem poenitentis et emendati, ante et in aeta depositionis bona foliet honesta et vere christiana ; ergo nulla ratione excludi potest ejus depositio. Sicut enim non confirmat auctoritatem testimonii vita praeterita bona, si praesens sit mala; ita nec potest ipsam infirmare vita praeterita mala, si praesens
bona sit. 59 Addimus praeterea , sinceram et humilem consessionem praeteritae vitae flagitiosae non solum non minuere , sed maxime augere fidem testimonio . Re ante tu vera Interrogatorium tertium, quod ipsi factum suit, ita se habebat di an quolibet anno confessus sit peceata sua V M. Euehar atlae Sacramentum sti severit, a quo Sacerdote ει quo mense V anno ultima Diee id fecerit 7 Cui ille summa simplicitate animique candore ad singula respondens ait; se aliquoties ob aliqua impedimenta annum condissionis Praecepto non satisfecisse: in aliis vero sannis) ρ Deepta confessionis G Commtinionis adimplerisse ; et modo hac ipsa die eonfessum fuisse R. P. Beschi. Quartum autem Interrogatorium erat hujusmodi; An fuerit tinquam inquisitus, aceti satus, et
processatus ile aliquo crimine, et an secuta sit absolutio vel condemnatio seu abolitio criminis, vel adhuc causa penderet'
Ad hoc honus ille vir prodit crimen, ad quod manifestan dum non suerat interrogatus, nempe de concubina habita; de poena sibi inflicta ob id a Patre Missionario , et tandem de sua resipiscentia ; quae omnia hic locum non habebant , quum interrogatio versaretur cirea crimina judicialiter cognita . Putabat se ad hoc manifestandum tenori ; et ideo praefert religionem iuramenti confusioni optae ex consessione propriae turpitudinis : quae agendi ratio non est ejus qui prope Ethnico similis sit , sed qui vere christianus sit , et timeat Deum offendere . Ergo hoc ipso
quod maluit delicta gravissima de se confiteri et confusionem pali, quam mentiri et peierare , quam maxime si-hi et in hae et in aliis responsionibus fidem conciliat. Quemadmodum igitur ex eo quod Matthaeus consessus sit, semisse publicanum , Paulus blasphemum et persecutorem Ecclesiae, non minuitur eorum fides , sed imo , Ut notant Chrysostomus, Ecumenius , et alii Patres, magis roboratur ex ipsorum humili consessione, ita suffragari debet etiam Testi IX sincera manifestatio proprii peccati ad confirmandum ejus testimonium. Ergo non solum nulla est ex e
55쪽
Ioptio contra eumdem Testem, sed ex ea argumentum desumitur majoris araetoritatis.
o Pone sequiantur, ait R. P. Testis X. Μargarita eae Tribu Valesiehit, et Testis XVIII. Andreas catechista eae Tribu Pallen, qui nonnisi longe distantes sese V. Ioannis internecionem vidisse asserunt. Tum non immerito infertur, singula Μartyrii adjuncta netitiquam potuisse diseernere, Animado. n. 7. Haec autem dissicultas nullius est momenti, ut iam in praeteritis Responsionibus ostensum est. t Nam Testis X. quae est Margarita mulier christiana, statimae audivit F. P. ductum esse ad supplicium, ait α Tune illuc accadene ego quoqtie de lange stans omnia promeri. Deinde describit ipsa minimas circumstantias Martyrii , nempe hilaritatem vultus F. S. D. , capitis inclinationem eiusque amputationem, motus item corporis et capitis procidentis in terram, sectionem manuum et Pedum , eorumque infixionem stipiti , Stimmar. n. 7. pag. 7. et haee omnia concludit asserendo iterum causam scientiae di ut ipsa met Didi. Dubitarino potest de testimonio oculari tam diligenii et accurato, quod insuper cum aliis omnibus plenissime concordat λέα Rev. Pater vim facit in illis verbis ae de longe stans α & ex iis concludit; ergo non potuit discernere singola adjuncta Martyrii. Nos autem contra arguimus hoc modo: Margarita iuramento deponit se omnia adjuncta Martyrii prosperisse &υidisse'. ergo distantia talis non erat ut non posset singula discernere. Re autem vera haec dicendi ratio m a longe αpotest significare vel maximam distantiam, vel minimam. Cum Isaias c. 6o ait ad Ierusalem α filii tui de Ionge υenient, indicat remotissimas regiones a quatuor ventis ' eumacitem a Luca c. I 8 dicitur publicanus a longe stans , in dicatur prosecto distantia paucorum passuum. Ergo significatio vocis a longe, cum per se indisserens sit ad indican- dam vel magnam vel parvam distantiam, debet determinari ad hoc vel ad illud ab obiectis et omnium verborum adiunetis. Quum itaque hoc in loco iam determinatam ha beamus, ita ut distantia non impediverit distinctam visionem obiecti, quid ulterius inaci irendum p Placet quam maxime exemplum adductum in praeced. Res p. Bona haec mu lier ita se gessit, ut olim sanetae mulieres, quae testes fuerunt Pas,ionis Christi. Erant ibi mulieres multae a longe , Matth. c. a7 et tamen de iisdem asserit, quod erant α ministrantes ei. Et Marc. et Erant autem ξρ mulieres longe aspicientes; seu ut egregia hunc laeum explicat Mal donatus , Et juaeta crucem , G longe erant. Iurta , quis tam prope ut D patientem Christum Didere, et secum loquentem eaeaudire ρOssent. Gnge, quia nou tam prosee crucem erant, qtiam erant milites, qui Christum eustodiebant. Compar alio pulcherrima est. & ad rem maxime idonea. Mar
56쪽
garita stabat a lange, quia mulieris honestae non est, se in ter milites & carnifices immiscere; sed tamen de lange stans omnia promeaeit, , uidit quae fiebant circa Christi Martyrem: et ideo Testis aptissima est ejusdem Passionis. 3 Sie remanet etiam soluta di me ollas relate ad Testem Xu III. qui postquam di ipse descripserit omnia adjuncta Martyrii S. D. ait α tune ego mille passibus tantum distabam; unde distineta hine omnia noui. Nam, praeterquam quod haee est forma loquendi , qua significatur vulgo brevis distantia, advertendum est, quod, etiamsi in stricto sensu intelligantur huiusmodi verba, Testis hie non loquitur de passibus geo metricis, qui ignoti erant populis Madurensibus, sed de passibus naturalibus, qui proinde, lieet mille sint, non tantam emetunt distantiam, ut distincte non possit percipi obiectum
praesertim in a ro aperto, ubi S. D. Martyrio coronatus Est. Presecto sere mille passibus naturalibus excurrit platea S. P tri; & tamen, si in ea capitalis sententia exequeretur , γε set quispiam, qui non sit lumine laesos, tuto testati ae vidisse distincte supplicium. In easti nostro omnem dubitationem aufert ipsemet Testis, qui ideo dicit se mille passibu- distare, ut inde eruatur quod omnia distincte cognoverit diunde distincte hine omnia novi. Ergo loquitur praecise de di stantia, quae non impediat distinctam visionem objecti, quasles nec essent mille passos naturales, etiamsi in strieto se su, & non pro consueta loquendi formula, accipiantur. Ergo praeter alios Tres, accensendus est etiam quartus Testis de visu, Andreas Catechista & socias F. S. D. ιό Vindicatis itaque ab omni exceptione quatuor Testibus ex Process. Apost Melia pure n. quos R. P. concedit esse de Disu , additis etiam non paucis qui deponunt de auditu immediato a Didentibus, contra quos R. P. nullam habet exceptio nem, sumetentissime videtur probatum materiale Martyrium V. S. D. Quod pertinet autem ad ejus causam, plura inserius & copiosa dedueemus, cum sermo nobis est de formali Martyrio. Hic postremo inquirendum ducimus , au revera quatuor tantum censendi sint testes de Disti' Quum hoc videat ut supponere R. P. nostrum erit contrarium osten
S Quum Martyrium consistat in morte pro Christo, ut docet S. I h. a 2 q. Is a ε & alii passim quos recenset Bened. XIV. lib. S c. aa. , clupliciter fieri potest ut quis moriatur pro Christo: vel si ex improviso oceidatur in odium fidei, ut sactum est in mκrtyrio S. Petri M.; vel si martyr comprehendatur, tu vincata conli elatur, ante judices & tyrannos constituatur,interrogetur, iniuriis dc suppliciis ametatur, damnetur, occidatur, in frusta discerpetur, quemadmodum in casu nostro evenit v. S. D. Ioanni de Britto. Iam vero de hae omni actorum serie . quae est & dicitur Martyr iram a SS. Pa tribus, plures habemus tu nostra causa testes de visu. 9ua-
57쪽
tuor superius recensiti deponunt de morte S. D. quae est pars martyrii; caeteri autem de aliis singulis & eontinuatis partibus, quae Martyr in m efficiunt. De captura testatitur de visu Testis UI. Milites V. Patrem in ciDitatem Ramanadaburen dictam trahentes, in meo ορ- do aliquantiam substitere ; qua occasione ego lysa V. P. Conveni, Summar. yag. ... Testatur Testis XXXIX. Illustris Consessor & socius ae In esecti rione di quest' ordine Denne una a quadra alta Chissa di Connvencoly dove io mi ri-
- ei incontrammo con it V. P. Glavanni de Britto De. Sum m. p. Bll. De Constitutione ante tyrannum & de contumeliis inlatis Testis XLlv. ae E questo D so, tanto Per e Sermi t Dato ρresenta in corte det Dranno, quando chlamo ali erame u V. Servo di mo, oltraggia nolo ut m te, Summar. pag. 77. Testis XLF. alter socius v. S. D : Moo giorni si . di prigionis fossimo tulit ehiamati ai Palaem ecci fiammorieondotii con Dillanis e agronti alla carceri ecc. Siammar. pag. 58. et seq. De damnatione ad mortem deponit idem Testis XLV. , Testis XLIV. , Testis LI. qui praesentes aderant. De adductione ad Ioctim sopplicii deponit Testis XL. de visu a Diam eo iret , eum Didi. De Corpore Martyris in frusta discerpto deponunt de visu Testis III. Testis v. Testis XI. De instrumentis Martyrii Testis II. de laeto proprio. 6 Habemus igitur hic, ut de caeteris taceamus, alios undecim Testes de visu , qui universam deponunt totius Ma lyrii seriem, da quo aliquot ex ipsis etiam participes tuere, utpote Socii F. S. D. Profecto , etiamsi non adessent alii quatuor , qui de morte specialiter testarentur , hi soli su licerent ad probandum evidentissime Martyrium. Nam quum Causae canonitationis assimilentur Causis criminalibus, hae praecipue Causa, in qua agitur de Martyrio , comparari rite
poterit cum causa criminali, in qua agitur de assassinio.
Illae igitur probationes, quae in ista sufficerent ad damnanis dum reum huiusmodi delicti, suffieient in illa ad probandum U. S. D. interfectum fuisse a Regulo Marravensi. 7 Iam vero ut ad debitam poenam damnetur reus, debet esse consessus vel convictus a Testibus , ab indiciis, vel a corpore , ut 3junt, delicti. Haec autem omnia habemus in casu nostro: nam V. S. D. , inspectantibus Testibus, comprehensus est, in carcerem traductus , interrogatus a Regulo
et ab ipso damnatus, duetus ad supplicium , & ejus cadaver mutilalum fuit rite recognitum ; & de his omnibus distincte testantur testes de visu , quorum alii unum, alii alterum indicium deponunt. Praesumptiones igitur sunt adeo violentae , indicia sunt adeo indubitata, ut, si quis vellet nunc judicium contra Regulum instiluere, licet de .ficerent testes de visu actualis homicidii, tamen ex deductis ab aliis testibus superabundarent probationes ad evincendum reum esse Regulam de nece violenta innieta V. Servo Dei,
58쪽
et ideo lata sententia damnari posset ad poenam. Ita tradit
Farinae. quaest. 8ά. n. i. de eo qui vigus est rixare cum alio. Quamvis enim percussio visa non fuerit, si tamen finita rixa reperitur alter e rixantibus vulneratus vel occisus,
tunc superstes puniri potest tit homicida. 8 Ηahemus praeterea indicium maximum , seu corpus delicti. Cadaver F. S. D. inventum est exangue, mutilatum, in Dusta discerptam , sciitque a Testibus idoneis recognitum. Inventa sunt etiam instrumenta supplicii; serrum quo caput amputatum est; stipes cui corpus affixum. Q num itaque testes deponant de actibus immediate antecedentibus, maxime de odio quo Regulus prosequebatur Servum Dei , de capi tali sententia ab ipso lata quae aequivalet spontaneae consessioni delicti, de dispositione proxima executionis, licet nullus e testibus viderit immediate mortem inflictam , dubitandumne erit , Regulum fuisse reum homicidii Z Quid sapientissimi Patres sentirent , si , corrogatis tot evi. dentissitnis indiciis , ascitis etiam plurimis aliis testibus ex auditu immediato a videntibus, deberent hie & nune jυ- dieium ferre contra Regulum Z Nemo protecto dubitaret
constare de evidenti rei late: ae proinde nemo etiam potest de evidenti Martyrio F. S. D. du hilare. 9 Hoc argumento usus est Archiep. Philippen. eum tueretur Cassam B. Fidelis a Sigmaringa. Praeter mulierem unam, quae viderat in prato corpus exanime & vulneratum Servi Dei, nullus aderat testis qui aetum mortis vidisset. Pro havit itaque ex antecedentibus & concomitantibus indietis& testibus, non ab aliis quam ab haereticis occisum fuisse Servum Dei; & ideo summa omnium consensione pro-butum est Martyrium. Eo Quid ergo erit dicendam de Causa nostra, in qua praeter hoc evidentissimum probationis gentis , habemus ulterius quatuor testes, qui da visci deponunt etiam de morte; inter in os ipse Carnifex qui de facto proprio testatur, se revera oceidisse Serunm Dei 3 Potestne arctioribus argo mentorum momentis probari eius materiale Martyrium t Certo nulla adhue Causa Martyris in hae S. Congregatione expedita est , quae tot superabundet probationibus, ut quisque ex aliarum comparatione facile iudicare poterit. Sed satis de materiali Martyrio.
59쪽
SEU DE CAUSA MARTYRII TUM EX PARTE TYRANNITUM EX PARTE MARTIRIS
SI Quemadmodum materiale , sic & formale Martyrium v. S. D. Iuculentissime eruitur ex Aetis. Quae autem ad hoe infirmandum pro munere suo proponit Reverendiss. P. , eo piose & evidenter sublata sunt in praeced. ResponS. α Pag. O . ad II . Quare nostrum erit hie pauca tantum innuere, ne molestiam RR. PP. creemus, qui probe tenent datas res.
Causa itaque Martyrii considerari potest vel ex parte Tyranni, vel ex parte Martyris. Eae parte tyranni, ait Bened. XIV. lib. S. c. I S, eausa requisita D apta ad Martyrium debet esse odium fidei, MI in opus bonum prout a fide Christi praeserψtum; & cum eo concordant Benedictus Pe- retra in Emeidat. S. theolog. l. s. Elucidat. IS. Verrice II de Apost. Mission. lib. I. de fide quaest. I9. , Card. Capi-ZUcch. controv. a 7. de Martyr.' S. I 6., De Laurea disp. Io.art. 7. Praeter igitur odium sidet , sussicit ad causam Ma tyrii odium virtutis vel cujuscumque operia boni a fide Chri. ii praescripti, vel praecepti, vel consulti , quod propria ratione habeat relationem ad fidem, vel aliquo modo temdens ad propagandam, vel tuendam fidem; quae totidem suut verba praedictorum theologorum. 55 Amplissimus Censor Animadυ n. o. optat ut luculenter evincatur , sidet odium causam fuisse principuam qua tyrannus V. S. D. mortem irrogare potuerit. Sed cur non etiam adjunxit opus bonum, seu virtutem , prout a fide Christi praescripta; quum haec sola sussiciat ad causam MartyriiZ Non tamen in hoc insistimus; quia in nostra Causa utrumque evissentissime eruitur.
S. Et primum quod pertinet ad odium fidei ex parte tyranni , iuxta doctrinam Bened. XIV. lib. 5. c. I . , erui &probari potest vel ex sententia , vel ex disceptatione inter tyrannum & Martyrem, vel ex beneficiis seu muneribus oblatis si Martyr a fide resiliret, vel ex impunitate quae ei pollicetur , vel ex actis in quibus manifeste dicatur inficta mors ob odium fidei , vel operis boni cum ipsa connexi ,
vel ob eius propagationem. Necesse autem non est , Ut hae probati nes collective sumantiar ; sed juxta eumdem Benedict. Xl V. satis est una in qualibet Causa , ut demonstretur
60쪽
Iseonstare de Martyrio ex parte lyranni. Iam vero si non una tantum , sed omnes hujuSmodi probationes coneriererent in Martyrio V. S. D. Ioannis de Britto , erit ne dubitandum do . luetilentissima demonstra: ione Z Atqui omnes omnino , non solum descriptae , sed & aliae etiam simul concurroni. M Primo: de Sententia lata a Tyranno contra Dei Famulum. habemus duos tostes de sacto proprio ; Testis VIII. ait; Fra- ter Reguli me advocavit, in cujus yraesentia cum ego starem , ejus primus Μinister sic me alloeuttis est ; Me Sacerdos , qui nuper hiae in Ninculis diactus fuit, quamdam no Dam legem praedicans , Diis nostris penerotionem prohibet , ae in dies quotidie haec aeeta in infinitum cre3eit, qua de
causa Regulus ira accerasus iubet , ut ςuπὸ tu caseite ρω- etas. Summ. pag. Et Iesiis IX. Die itinae secunda Februarii Oetur Regulus Vireia deven me advocans loeuttis est; Hic Sacerdos antea se ohibitus licet merit, ne legem nobis inuisam proe liearet, iterum hiac revertens non cessat Diis nostris cultum prohibere qua de causa in .sum daria est capitis sententia : tu eam ' eaequens , eum culte plectasNOIO. Summar. pag. 46. Cum his concordant Testis X. VI.
XXII. XLVII. Damnatur ergo ad mortem Servus Dei, quia Praedicat 'legem novam , legem invisam , & prohibet diis cultum & venerationem. Quid clarius ad causam Martyrii ZS6 Secundo. Disceptatio judicialis inter Tyrannum & Servum D. tota suit de fide. De hac autem deponit Testis XXXIX.
Socius vinculorum & carceris V. S. D. Summari num. 7.pag- B , Testis XLV. alter Soeius, Summar. pag. 59. qui fuerunt praesentes disceptationi ; & praeterea de auditu a prae
. septibus Testes XLVI. XLVII. XLVIII. XLIX. pag. 6έ. 67.
69. 7 a. Interrogatur igitur a tyranno , cur fidem praedica verit , cur edocuerit fidem evangelicam ab ipso vetitam : α respondet S. D. , se praedicasse Evangelium quia Deus volt;α La legge non 8 mia, ma bensa di Dio Sustremo Signoredi tutii; egli mi eomanda di prediearia seneta Deriana uistin-rione , ed a lui devo obbedire. Nonne eadem est disceptatio quae habita soli ab Apostolis coram Sinagogae Praesidibus ps7 Tertio. Quod non solum impunitas , sed etiam beneficia sue rint oblata Servo Dei, si resiliret a fide, deponit Testis l. Sum m. pag. 7o. Dertim Servum Dei de Doctrina G fide
eaeamina Dic, propositis etiam in proemium quibusdam Pagis, si nomen Idoli vellet invocare ; qtiod Semus Dei firmissime detestatus, caput fulci obscindendum obtulit. os Quarto. In Actis autem passim legimus depositiones Testium, qui unanimiter testantur occisum fuisse .Servum Dei ita odium fidei, vel quia christiariam Religionem. propagaret , vel quia 'multos infideles ad Christum converteret , vel quia Idola contemneret , ut videre est in Summar. num. 7. per otum. Quae si non est causa Martyrii , quae alia profecto